ตอนที่ 3

นาวินสะดุ้งเฮือก ลมหายใจร้อนผ่าวพ่นพรูออกมาทางจมูกและริมฝีปากด้วยความรู้สึกเสียวสยิวสุดจะบรรยาย

“พี่เสียวเหลือเกิน”

เขาผลักศีรษะเธอเบาๆ เป็นเชิงห้าม นีรชาชะลอการรุกเร้าลงชั่วครู่ เมื่อเห็นว่าเพียงแค่โดนริมฝีปากครอบลึกเข้าไปตามความแข็งแกร่ง สามีของเธอก็ถึงกับร้องคราง แค่เธอระรัวปลายลิ้นลงบนหัวลึงค์แดงก่ำเขาก็สะดุ้งโหยง เสียวซ่านจนเกือบจะทนไม่ไหว

“ขอนีนั่งนะคะ… ”

นาวินรู้ว่า ‘นั่ง’ นั้นหมายถึงอะไร เขาจึงคว้าหมอนมารองหลังตัวเอง เอนกายลงไปในท่ากึ่งนั่งกึ่งนอน จากนั้นนีรชาก็เป็นฝ่ายขึ้นไปคุกเข่าคร่อมร่างเปลือยเปล่าของเขาเอาไว้ กึ่งกลางกายของเธอกระถดไถเข้ากับแก่นกายของเขาเป็นจังหวะ พยายามเสียดสีความเป็นหญิงชายเข้าด้วยกัน  

ทว่าในขณะที่นีรชากำลังจะบดกลีบเนื้อสาวให้สนิทแน่นเข้ากับแก่นกายของเขาที่ถูไถกันมาครู่สั้นๆ

“อ๊ะ… ”

หญิงสาวถอนใจแรงอย่างนึกขัดใจ

เมื่อจู่ๆ ชิ้นเนื้อน้อยๆ ของสามีซึ่งควรจะดุนดันผ่านความชุ่มลื่นของกลีบเนื้อหนึบแน่นเข้าไปทำหน้าที่ของมันอย่างองอาจสมชายชาตรี ก็มีอันต้องงอพับหลับใหล อ่อนปวกเปียกเหมือนมะเขือเผา

“ไม่เป็นไรค่ะ… ใจเย็นๆ นะคะ คุณทำได้ค่ะ”

คนเป็นภรรยาให้กำลังใจ เธอพยายามใจเย็น ครั้นเมื่อเห็นว่ายังไม่มีการตอบสนอง มือข้างหนึ่งของนีรชาก็ตะล่อมทรวงอกของตัวเอง

“ดูดนมนีสิคะ… วินขา”

มือเรียวบีบเคล้นก้อนเนื้อหนั่นแน่นของทรวงอกจนปลิ้นล้นออกมาจากซอกนิ้ว จากนั้นก็ยัดเอาส่วนปลายซึ่งแลเห็นยอดปทุมเป็นทรงสวย ที่ปลายยอดปูดเป่งเป็นตุ่มไตเหมือนประดับเอาไว้ด้วยลูกเชอร์รี่ บีบป้อนเข้าใส่ปากของนาวินที่ผงกศีรษะเข้ามาดูดเลียเสียงดังจั๊บๆ

“อืมมม… นีนมใหญ่ดีเหลือเกิน”

เขาดูดเลียอย่างลนลาน การที่เธอมีลูกก็ไม่ได้ทำให้ความน่าชมของทรวงอกลดน้อยลงแต่อย่างใด ท่าทางของนาวินในตอนนั้นดูราวกับทารกซึ่งยังไม่หย่านม

ริมฝีปากของนาวินกำซาบซดอยู่กับยอดอกทั้งสองข้างของนีรชาอย่างไม่ลืมหูลืมตา อึดใจต่อมาแก่นกายของเขาก็เริ่มแข็งตัวขึ้นมาอีกครั้ง

“ใส่เถอะค่ะพี่วิน… นีอยากเหลือเกิน”

นีรชาเร่งเร้าเสียงสั่นเครือ  ได้ยินแล้วนาวินก็ละริมฝีปากจากยอดอกช้ำแดงของเธอ ค่อยๆ ชันกายขึ้นจากที่นอนด้วยข้อศอกทั้งสองข้าง  ท่อนแขนใหญ่รวบรั้งให้นีรชาลงไปนอนแผ่หราแทนที่เขา

          “พี่ขอกินนมอีกเดี๋ยวนะจ๊ะ”

คนที่ยังไม่อิ่มพูดพลางจูบฟัดไปมาระหว่างเต้าทรวงทั้งซ้ายและขวา สลับไปมาอย่างเมามัน

“เสียวค่ะพี่วิน”

คนใต้ร่างลู่ไหล่สะท้าน แหงนใบหน้าซ่านสยิวรับจูบของเขา เปิดซอกคอให้สามีจูบไซ้อย่างรู้จังหวะ

“อู้ว.. ทำเสียทีเถอะ”

นีรชาแสดงอาการเรียกร้องด้วยเสียงครวญครางเบาๆ เพราะอยากให้เขาเข้าไปในตัวเธอใจจะขาด

          “ได้เลยจ้ะ”

เขากระซิบบอกขณะพยายามหาท่วงท่าที่เหมาะสม เพื่อจะเข้าไปในร่างกายของนีรชาได้ถนัดถนี่

“มาตรงนี้ดีกว่า”

ได้ยินที่สามีบอก หญิงสาวก็หันบั้นท้ายให้ทันทีอย่างรู้จังหวะ เธอกับเขาอยู่กันมานานจนนีรชารู้ว่าสามีชอบท่าไหน

หญิงสาวแยกหน้าขาให้อ้ากว้าง ทรวงอกและไหล่กลมกลึงหมอบราบแนบเน้นไปกับที่นอนนุ่ม มือข้างหนึ่งของนาวินสอดรัดเข้าใต้เอวคอด รั้งร่างขึ้นมาจนได้ระดับกับแก่นกายที่พร้อมจะสอดเสียบเข้าไปในร่องเนื้อแฉะฉ่ำ  

“สูงอีกนิดจ้ะ”

เขารั้งสะโพกของเธอให้ยกโหย่งขึ้นรับตัวตนที่จดจ่ออยู่กับกลีบบุปผาน่ามอง แม้จะมีลูกแล้วแต่หลืบสวาทของนีรชาก็ยังไม่ดำคล้ำ แม้ภายนอกจะเข้มขึ้น แต่ภายในก็ยังเป็นสีชมพูสวยน่าสอดใส่

          “แรงๆ เลยค่ะวิน”

ในนาทีนั้นนีรชาอยากให้แก่นกายของเขาทิ่มทะลวงเข้าสู่ร่องหลืบของเธอให้แรงลึกสุดใจปรารถนา

น่าแปลกที่เธอเคยแอบใฝ่ฝันถึงการรุกรานอันดิบเถื่อนจากบุรุษเพศอยู่บ่อยๆ แต่นาวินค่อนข้างเป็นผู้ชายเรียบร้อย เขาชอบอะไรที่ปกติธรรมดา ไม่มีความผาดโผนโจนทะยานทางเพศเลยสักนิด ต่างจากเธอที่แอบจินตนาการแปลกๆ อยู่บ่อยครั้ง คงน่าละอายไม่น้อยถ้านาวินสามารถล่วงรู้ถึงความลับนี้ของเธอ

“แรงๆ… ”

เธอเร่งเร้าสุดเสียง เมื่อส่วนปลายของนาวินจดจ่อเข้ามาถูไถกับกลีบเนื้ออูมแน่น ทะลักล้นออกมาทางด้านหลังของง่ามขา ทว่าจู่ๆ นาวินก็เกิดอาการชะงักงันลงไปในพริบตา  

          “โอว… อูย”

          เขาครางออกมาเสียงดัง นีรชารู้สึกว่าวินาทีนั้นเปลวเพลิงที่พลุ่งโพลงอยู่ในอารมณ์ของเธอวับวูบ ทุกอย่างสะดุดลงทันใด สวรรค์เลือนหายไปในพริบตา

          นีรชาสุดเซ็งในอารมณ์ ให้ตายสิพับผ่า! เพียงเท่านั้นเธอก็รู้แล้วว่าอะไรเป็นอะไร?

          หญิงสาวฟุบหน้าลงกับหมอนด้วยความผิดหวังในตัวของสามี กำปั้นน้อยๆ ของเธอทุบตีไปบนที่นอนอย่างอารมณ์เสีย เพราะเขาล่วงหน้าไปก่อนเหมือนกับหลายๆ ครั้งที่ผ่านมา ดีที่สุดนาวินก็ทำได้แค่เพียงจอดจ่อ ยังไม่ทันได้กระแทกเข้าไปเลยด้วยซ้ำ ก็เกิดอาการล่มปากอ่าวเสียก่อนที่เรือจะทันได้เคลื่อนเข้าไปจอดเทียบท่าซึ่งอ้ารอเก้อ

          “ผมขอโทษ”

          เขาเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียด รู้ว่าเป็นความผิดของตัวเองที่ไม่สามารถส่งเธอไปสู่สวรรค์

          นีรชาเหลียวกลับไปมองสามีที่นอนหงายอยู่ข้างๆ เธอเห็นเขาหอบแฮ่กเหมือนลูกสุนัข คงเป็นเพราะว่าสุขภาพของเขาไม่ค่อยแข็งแรง