ตอนที่ 1

          เพี๊ยะ!!!

          เสียงฝ่ามือใหญ่ของท่านนายพลดรุณกระทบลงบนผิวแก้มของรติวรรธน์ลูกชายคนเล็กที่พึ่งเดินทางกลับมาจากกรุงมิลาน ประเทศอิตาลี ดังสนั่นคับคฤหาสน์ ใบหน้าของผู้เป็นพ่อแดงก่ำด้วยโทสะ ขณะที่นางชนิสาผู้เป็นมารดาร้องไห้ออกมาด้วยความตกใจ รีบเข้าไปดึงลูกชายออกห่าง

          “คุณพี่คะ ทำไมต้องทำรุนแรงแบบนี้ด้วย ทำเหมือนตาวรรธน์ไม่ใช่ลูกของคุณพี่อย่างนั้นแหละ”

          “ผมไม่ใช่ลูกของเขาอยู่แล้วครับแม่ ไม่ต้องไปถามหรอก...”

น้ำเสียงกระด้างเต็มไปด้วยความน้อยใจของรติวรรธน์หนุ่มวัยยี่สิบแปดปีดังขึ้น และนั่นก็เสมือนเชื้อเพลิงที่กระตุ้นโทสะของท่านนายพลดรุณให้กระพือขึ้นมาอีก

“ไอ้ลูกชั่ว! แกยังมีหน้ามาพูดแบบนี้กับฉันอีกหรือ” ผู้เป็นพ่อปรี่จะเข้าไปจัดการกับลูกชายอีก แต่ก็ถูกนางชนิสาขวางเอาไว้

“คุณพี่คะ จะตีกันให้ตายไปเลยหรือไง ก็แค่มีผู้หญิงมาบอกว่าท้องกับตาวรรธน์แค่นี้เอง จริงหรือไม่จริงก็ยังไม่รู้...”

ท่านนายพลดรุณแค่นยิ้ม “แล้วนี่มันคนที่เท่าไหร่กันล่ะ เกือบจะคบสิบคนแล้วไม่ใช่เหรอ เงินถูกเจ้านี่มันผลาญไปกี่ล้านต่อกี่ล้านแล้ว...”

“โธ่... คุณพี่คะ เงินทองเรามีมากมายใช้ยังไงก็ไม่หมด... ปล่อยลูกไปเถอะค่ะ”

“เงินผมไม่เคยหวง แต่ชื่อเสียงของผมกำลังจะพังเพราะมัน ไอ้ลูกระยำคนนี้ ทำไมนะ ทำไมถึงนิสัยดี ๆ แบบวิธวินท์พี่ชายของแกไม่ได้หรือไง งานการไม่ทำไม่ว่า แต่อย่าเอาแต่เรื่องเดือดร้อนแบบนี้มาให้ได้ไหม...”

นัยน์ตาสีนิลเนื้อดีที่อยู่ในกรอบแพขนตางอนหนาของรติวรรธน์วาววับขึ้นเมื่อได้ยินชื่อของพี่ชายตัวเอง พี่ชายที่คุณพ่อของเขาหลงรักนักหนา รักจนมองไม่เห็นหัวลูกชายคนเล็กอย่างเขา ให้ตายเถอะ... นี่ถ้าเขาบอกความจริงบางอย่างเกี่ยวกับวิธวินท์ออกไป พ่อคนต้องหัวใจวายเฉียบพลันอย่างแน่นอน

“งั้นผมจะแต่งงาน...”

“อะไรนะ แต่งงาน?”

เสียงผู้เป็นแม่ร้องลั่นด้วยความประหลาดใจ ขณะที่นายพลดรุณหันมองหน้าลูกชายคนเล็กที่หล่อไม่ต่างจากเทพบุตรสงครามเขม็ง ก่อนจะถามออกไปเสียงเรียบ

“แกแน่ใจนะ ที่พูดออกมาน่ะ...”

รติวรรธน์ประสานสายตากับบิดา ไม่มีรอยยิ้มจากริมฝีปากบางเฉียบสีสดที่อยู่ใต้จมูกโด่งเป็นสันของเขาแม้แต่น้อย ขณะที่กรามแกร่งขบกันแน่นจนเนื้อข้างแก้มกระตุก

“ในสายตาของพ่อ คำพูดของผมคงจะเชื่อถือไม่ได้เลยใช่ไหมครับ”

“ไม่เอาน่าวรรธน์ พ่อเขาถามดี ๆ” ผู้เป็นแม่รีบห้ามทัพเมื่อบุตรชายเริ่มรวนอีกครั้ง ก่อนจะเอ่ยถามขึ้น

“แล้ววรรธน์จะแต่งกับใครล่ะ ลูกเต้าเหล่าใคร รักกันมานานหรือยัง...”

ชายหนุ่มไม่ตอบในทันที เขาเดินไปนั่งลงบนโซฟาตัวตรงข้ามกับบิดา ก่อนจะตวัดช่วงขาเพรียวทรงพละกำลังขึ้นไขว่ห้าง ใบหน้าเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน

“ผมไม่มีแฟน ไม่มีคนรัก...”

“งั้นแกจะแต่งกับใคร ไหนออกมาสิ...”

ท่านนายพลดรุณรีบถามลูกชาย เพราะเห็นด้วยอย่างมากที่จะให้รติวรรธน์รีบแต่งงานไปซะ จะได้เลิกทำตัวเป็นพ่อพวงมาลัยไข่ทิ้งไข่ขว้างแบบนี้สักที แม้ว่าจะแต่งงานก่อนพี่ชายก็ตาม

“วราลี... คู่หมั้นของพี่วิธ...”

“อะไรนะ!”

ผู้เป็นมารดาร้องลั่น ขณะที่นายพลดรุณถูกกับหน้าส่ายหน้าไปมา ก่อนจะตวาดออกมาเสียงดังลั่น แต่นั่นก็หาทำให้ลูกชายคนเล็กสะท้านสะเทือนใด ๆ ไม่

“ไม่ได้! หนูลีเป็นคู่หมั้นของเจ้าวิธมัน...และอีกอย่างทางนั้นเขาคงไม่ยอมแน่หากเปลี่ยนตัวเจ้าบ่าว”

รติวรรธน์หัวเราะคล้ายขบขัน แต่สายตากระด้างน่ากลัว “งั้นก็อย่ามาว่าผม... หากผมไปทำใครท้องอีก”

ร่างสูงใหญ่ตามแบบฉบับของหนุ่มนักเรียนนอกลุกขึ้นยืนตระหง่าน นางชนิสาเห็นท่าทางไม่ดีจึงรีบเอ่ยขึ้น และนั่นก็ทำให้มุมปากหยักสวยของบุตรชายมีรอยยิ้มเหยียดหยามขึ้นมา

“เขาต้องยอมสิคะคุณพี่... เขาเป็นลูกหนี้ของเรานะคะ แล้วอีกอย่างหนูลีก็มาแต่งงานเพื่อใช้หนี้สินที่เขาติดเราอยู่ให้หมดไปแค่นั้นเอง...”

“แต่ผมเกรงใจคุณสมภพ เราเป็นเพื่อนกัน...” ท่านนายพลดรุณมีสีหน้าไม่สบายใจอย่างเห็นได้ชัด

“เอาอย่างนี้ค่ะคุณพี่ เดี๋ยวสาจะจัดการทุกอย่างเอง...” มือบางของชนิสาแตะต้นแขนของสามีเบา ๆ อย่างให้กำลังใจ ก่อนจะพูดขึ้นอีก

“ลูกชายของเราจะได้เลิกทำตัวเป็นเพลย์บอยแบบนี้สักที เชื่อสาเถอะคุณพี่...”

ท่านนายพลดรุณนั่งทำหน้าเคร่งเครียดอยู่พักใหญ่ ก่อนจะเอ่ยขึ้นอย่างไม่มีทางเลือก และนั่นก็ส่งผลให้นัยน์ตาคมกล้าของรติวรรธน์ดุดันน่ากลัว

“ก็ได้... หากแกคิดว่าจะหยุดทำตัวเสเพลสักที”

“แน่นอนอยู่แล้วล่ะครับ ได้คู่หมั้นของพี่ชายมาเป็นเมียทั้งทีไม่หยุดได้ยังไง” น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความเย้ยหยัน ใบหน้าหล่อเหลาไม่ได้แสดงความรู้สึกใด ๆ ออกมาแม้แต่น้อย

ผู้เป็นมารดามองหน้าบุตรชายด้วยความห่วงใย สามีของหล่อนปฏิบัติต่อรติวรรธน์เหมือนกับเขาเป็นแกะดำของครอบครัว ทั้ง ๆ ที่ลูกชายคนเล็กของหล่อนก็เป็นลูกชายคนหนึ่งของเขา

“อย่ามาปากดีแบบนี้นะไอ้วรรธน์”

ผู้เป็นพ่อคำรามออกมาเสียงลั่นด้วยความโกรธ แต่รติวรรธน์กับหัวเราะร่วนด้วยความสะใจ ก่อนจะลุกขึ้นและเดินออกไปขึ้นรถแล้วขับมันออกไปอย่างรวดเร็ว