ログイン共有
ตอนที่ 131
最終更新日:
2025-05-23 01:52:55
最新チャプター
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 151
นั่นสินะ เขาไม่น่าระแวงชาวบ้านและหัวหน้าหมู่บ้านเลย ครอบครัวของเขาเมื่อย้ายมาที่นี่ใหม่ ๆ ก็ได้ชาวบ้านช่วยเหลือทุกอย่าง เขาตัดสินใจไม่ผิดจริง ๆ ที่เลือกช่วยเหลือชาวบ้านหลัวถงแห่งนี้เขาถูกแม่ครูสั่งสอนมาตลอดยี่สิบห้าปีของชาติที่เป็นอานนท์ว่าการแบ่งปัน ความไม่เห็นแก่ตน เป็นสิ่งที่มนุษย์ทุกคนสมควรยึดถือ หากไม่มีการแบ่งปันแล้ว บ้านอุ่นไอรักและตัวเขาคงไม่ได้เติบโตขึ้นมาจนถึงวันนี้ เขาจึงอยากจะแบ่งปันเช่นกัน“แล้วเราจะหาวิธีไหนในการแจ้งข่าวเล่า แล้วจะแจ้งกับใคร” ซุนซูเย่เอ่ยถามอย่างสงสัย“ข้าคิดว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่ เราเป็นเพียงชาวบ้านคงทำการอันใดมากไม่ได้ คงต้องไปปรึกษาท่านเจ้าเมือง แต่ว่าอย่าลืมหนึ่งเรื่อง หากชาวบ้านแก้ไขปัญหาเชื้อเพลิงได้ อาจจะมีผู้เสียผลประโยชน์ขึ้นมา ดังนั้นเราจะให้ชาวบ้านอื่นรู้ไม่ได้ว่าการแก้ไขปัญหามาจากหมู่บ้านหลัวถง” จางอี้เทาเตือนด้วยความเป็นห่วงเขาเคยอยู่เมืองหลวง เคยอยู่ท่ามกลางคนหมู่มากและกลุ่มผู้รักผลประโยชน์ส่วนตน ดังนั้นเรื่องพวกนี้ จางอี้เทาย่อมรู้ดี“ใช่แล้วขอรับท่านพ่อ ข้าเห็นด้วย เรื่องนี้เราควรปรึกษากันให้ดีกว่านี้” จางอี้หมิงสนับสนุนความคิดเห็นข
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 150
“ท่านลุงเย่ ช่วยเอาผลลูกหนามไปทุบให้แตกหน่อยนะขอรับแล้วเอาไปจุดไฟ แล้วมาดูกันว่ามันติดไฟหรือไม่ แต่ท่านลุงอย่าเอาไปใส่ในเตาไฟนะขอรับ ลองจุดข้างนอกแล้วมาดูกันว่าหนึ่งลูกใช้เวลานานแค่ไหนถึงจะดับ” จางอี้หมิงหันไปขอร้องซุนซูเย่ให้ทำการพิสูจน์ให้ได้ดูพร้อมกันบ้านของชาวบ้านทั่วไปมีเตียงอุ่น แต่ไม่มีเตาผิงไฟเหมือนกับบ้านจาง ดังนั้นพวกเขาถึงได้จุดไฟไว้ที่เตาในห้องครัวที่ต่อท่อไปถึงเตียงในห้องนอน จางอี้หมิงทึ่งกับสิ่งประดิษฐ์ของคนสมัยโบราณไม่น้อย ด้วยไม่คิดว่าจะคิดค้นทำอันใดแบบนั้นขึ้นมาได้“ได้ เดี๋ยวลุงจัดการให้” ซุนซูเย่ถือลูกหนามเข้าไปในครัวแล้วทำตามที่จางอี้หมิงบอก เขาหาไม้ท่อนขนาดไม่ใหญ่มากนักมาทุบให้ลูกหนามแตก แล้วจึงใช้ไม้เล็ก ๆ ไปจุดไฟต่อเชื้อในเตาแล้วนำมาจุดที่ลูกหนาม พวกมันถูกทุบจนแยกออกจากกันไม่เป็นผลตามปกติ ข้างในมีใยหยาบ ๆ ซึ่งทำให้ง่ายต่อการติดไฟ เพราะถึงแม้ข้างนอกจะเปียกแต่ข้างในยังคงแห้งชาวบ้าน จางอี้เทา แม้แต่ซุนถงก็เดินตามจางอี้หมิงเข้าไปที่ห้องครัวของบ้านซุนด้วย ใช้เวลาไม่นาน ไฟที่ซูเย่จุดก็ลุกขึ้นอย่างช้า ๆ “ท่านหัวหน้าหมู่บ้าน มันติดไฟจริง ๆ ด้วยขอรับ” ชาวบ้านคนหนึ่งต
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 149
ซุนซูเย่ จางอี้เทาและชายฉกรรจ์ทั้งห้าเหลียวไปมองดงป่าลูกหนามตรงหน้าด้วยความสงสัย เหตุใดเด็กน้อยถึงบอกว่าต้นลูกหนามใช้เป็นเชื้อเพลิงแทนฟืนได้ พวกเขาอยู่มากันตั้งแต่รุ่นปู่ย่าตายายหาได้รู้ถึงประโยชน์ของต้นลูกหนามไม่ แต่นี้เด็กน้อยตรงหน้าอายุเพียงแค่ห้าขวบปี เหตุใดถึงได้รู้จักประโยชน์ของมันเล่า“หมิงเอ๋อร์ มิใช่ว่า...” จางอี้เทายังพูดไม่ทันจบ จางอี้หมิงจึงรีบแย้งขึ้นมาทันที“ใช่แล้วขอรับท่านพ่อ ท่านพ่อจำมิได้หรือขอรับ ในหนังสือของท่านพ่อที่ให้ข้าดูตอนที่อยู่เมืองหลวง มันมีต้นลูกหนามในหนังสือนั้นด้วย ข้าเก่งหรือไม่ขอรับท่านพ่อ ข้าจำได้ทุกอย่างเลย ข้าเก่งเช่นนี้ท่านพ่อต้องให้รางวัลข้าด้วยนะขอรับ”จางอี้หมิงรีบส่งสัญญาณให้บิดาเข้าใจก่อนที่จางอี้เทาจะหลุดความลับออกมาว่าความจริงแล้วเขามีความรู้มาจากเมืองสวรรค์อย่าหลุดนะขอรับท่านพ่อ ตามน้ำให้ข้าหน่อยเถิด“ชะ ใช่ ใช่แล้ว หมิงเอ๋อร์ เจ้าเก่งมาก เช่นนั้นหมิงเอ๋อร์ลองทวนประโยชน์ของต้นลูกหนามให้พ่อฟังอีกทีสิว่าสิ่งที่ลูกบอกมาถูกต้องหรือไม่” จางอี้เทารับไม้ต่อที่บุตรชายส่งมาให้อย่างทันท่วงที สมแล้วกับที่เป็นบัณฑิต “พวกเราเข้าไปดูใกล้ ๆ กันเถอะขอรั
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 148
ไปทะเลตอนนี้ก็เหมือนกับเดินไปรับอากาศที่หนาวกว่าเดิมเป็นเท่าตัว หากเด็กน้อยเจ็บป่วยขึ้นมาจะแย่เอา หยูกยาก็ไม่มีมากพอให้รักษาแล้ว“ท่านลุงเย่ ถ้าเราไม่ไปทะเลแต่ไปป่าที่อยู่ใกล้ทะเลแทนได้หรือไม่ขอรับ” จางอี้หมิงยังไม่ยอมแพ้“ป่าที่อยู่ใกล้ทะเลเช่นนั้นหรือ ขอข้าคิดดูก่อนนะ” ซุนซูเย่ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งจึงตอบจางอี้หมิงด้วยน้ำเสียงผิดหวัง“ป่าที่อยู่ใกล้ทะเลมีนะหมิงหมิงน้อย แต่ไม่มีใครไปที่ป่านั้นเพราะมันไม่มีพืชอันใดเลยที่กินได้ มันมีแต่ต้นลูกหนามเต็มไปหมดและกว้างใหญ่ครอบคลุมไปจนเกือบถึงหมู่บ้านถัดไป ท่านพ่อจึงใช้ป่าดงหนามนั้นเป็นรั้วไปในตัวเพื่อเป็นการแบ่งเขตแดนหมู่บ้านหลัวถงกับหมู่บ้านถัดไป” “ป่าที่มีแต่ต้นลูกหนามเต็มไปหมดหรือขอรับ ลูกหนามกินได้หรือไม่ขอรับ” จางอี้หมิงถามอีกครั้ง“หมิงหมิงน้อย เจ้านี่ถามแปลกประหลาด ต้นมีแต่หนาม ผลก็มีแต่หนาม ใครจะกล้าเข้าไปเก็บ ตั้งแต่ข้าเกิดมาก็มีป่าลูกหนามแล้ว ไม่มีสิ่งที่กินได้หรอก” ซุนซูเย่เอ่ยอธิบาย“ท่านลุงเย่ บอกข้าหน่อยได้หรือไม่ว่าต้นลูกหนามมันเป็นเช่นไร ผลมันมีลักษณะเช่นไร สีอะไร” จางอี้หมิงหยุดเดินแล้วหันหน้าไปถามซุนซูเย่ด้วยความตื่นเต้นเ
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 147
กว่าเขาจะมีครอบครัวเช่นนี้ได้ก็ยากยิ่ง ให้ทนทุกข์อยู่ที่นี่โดยมิได้ทำสิ่งใดนั้นทรมานมากกว่าภัยหนาวข้างนอกเสียอีก การต้องเห็นท่านย่าที่เขารักนอนซมแบบนั้นมันปวดใจเหลือเกิน ในเมื่อคิดว่ามันอาจจะพอมีทางแก้ก็ต้องลองเสี่ยงดู“ท่านพ่อ ยังมีเวลาอีกหลายชั่วยามกว่าจะมืด หากว่าเราลองเข้าไปหาของในป่าอาจจะมีสิ่งใดให้เราเก็บกลับมาได้ วันนี้เราไปกันสองคนก่อน พรุ่งนี้ค่อยไปชวนท่านลุงเย่และชาวบ้านที่เป็นผู้ชาย อย่างน้อยจะได้ช่วยกันอีกแรงขอรับ” จางอี้หมิงหันไปเอ่ยชวนบิดาพลางอธิบายถึงแผนการในวันนี้และพรุ่งนี้อย่างมั่นใจ“ได้ แต่ก่อนอื่นเจ้าต้องใส่ชุดให้หนากว่านี้ พ่อมิอยากให้เจ้าไม่สบายไปอีกคน”จางอี้เทาเดินไปสวมชุดให้ตนเองหนาขึ้น หลี่อ้ายได้ยินบทสนทนาของสามีและบุตรชายเช่นนั้นจึงรีบเดินเข้าไปในห้อง นำชุดที่หนามากกว่านี้มาสวมใส่ให้จางอี้หมิง สุดท้ายไม่ลืมจะสวมถุงมือและเอาผ้ามาพันไว้รอบใบหน้าเด็กน้อยเพื่อป้องกันลมอีกด้วย“หมิงเอ๋อร์ จำไว้ หากทนไม่ไหวให้กลับบ้าน แม่เป็นห่วงเจ้ายิ่งนัก” หลี่อ้ายบอกบุตรชายพลางสวมรองเท้าทั้งสองข้างให้กับเด็กน้อย เมื่อทุกอย่างพร้อม จางอี้เทาจึงแบกตะกร้าไม้ไผ่ขึ้นบ่า เดินจูงมื
บุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง ตอนที่ 146
เช้าวันนี้เหมือนท้องฟ้ากำลังร้องไห้ให้กับความยากลำบากของชาวบ้าน หิมะที่โปรยปรายตกลงมาไม่ขาดสายเสมือนน้ำตาที่หลั่งไหลของสวรรค์ ผ่านมาแล้วอีกห้าวันหลังจากที่จางอี้เทาและจางอี้หมิงไปพบท่านอาจารย์เทียน ขอร้องให้ยุติการทดลองการปลูกผักเพื่อขอฟืนที่มีมาแจกจ่ายให้กับชาวบ้านที่เริ่มขาดแคลนเชื้อเพลิงแต่ด้วยเหตุผลที่หมิงจูเคยตอบไปแล้ว ท่านอาจารย์เทียนจึงไม่สามารถยกเลิกภารกิจกลางคันได้“อาเทา หมิงหมิงน้อย ฟังแล้วเหมือนข้าเห็นแก่ตัว จริงอยู่ฟืนที่ข้ามีมันอาจจะต่ออายุให้ชาวบ้านได้ แต่เจ้าได้คิดหรือไม่ว่ามันจะต่อชีวิตไปได้อีกกี่วัน มันไม่เพียงพอสำหรับทุกคน แต่หากข้ายังทำภารกิจต่อไป เมื่อสามารถปลูกผักได้ เช่นนี้แล้ว จะช่วยชาวแคว้นเหลียงได้ทั้งแคว้น ขอพวกเจ้าจงเห็นใจข้าด้วย”เมื่ออาจารย์เทียนให้เหตุผลดังนี้แล้ว สองพ่อลูกสกุลจางจึงไม่สามารถหาเหตุผลใดมาคัดค้านได้อีกต่อไปคนเฒ่าคนแก่และเด็กน้อยเริ่มทนอากาศหนาวไม่ไหว พากันล้มตายเสียชีวิตเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ จางอี้เทาที่ฝ่าหิมะไปหาหัวหน้าหมู่บ้านเดินกลับมาบ้านด้วยสภาพหิมะเต็มตัว“ท่านพี่ รีบถอดเสื้อคลุมก่อนเจ้าค่ะ หมิงเอ๋อร์ ขอชาผักอุ่น ๆ ให้ท่านพ่อด้วย”
あなたも気に入るかもしれません
นักสืบจากต่างแดน
ตะวันสีเพลิง1.2K ビューทะลุยุคพร้อมมิติห้างระดับโลก ภาค 1
อตวสัตถา761 ビューเกิดใหม่ทั้งที ไม่เป็นคนดีแล้วนะโว้ย!
MIN-G534 ビューขังรักมังกรไร้ปีก
นางเฉื่อยเหมียวเหมียว289 ビュー5/B สวนสนุกต้องคำสาป
ยัยแม่มดแสนน่ารัก7 ビューข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค668 ビューวิธีการเป็นผู้รอดชีวิตจาก 13 กฎเหล็กของอควาเรียมต้องห้าม
หลูซื่อเต๋อ15 ビューDEVIL'S CURSE ต้องคำสาป
-Something507 ビュー
