"เธอ อีกแล้วเหรอ"เขาจับมือเล็กที่เข้ามารองมือเขาสะบัดส่งคืนเธอไป วุ่นวายจริงวะผู้หญิงคนนี้ อยู่ดีไม่ว่าดีหาเรื่องเจ็บตัว"คุณเลือดออก"ถึงมือเธอจะเจ็บแต่ก็ยังเป็นห่วงเขาไล่คว้ามือเขาขึ้นมาดู ทั้งที่เพิ่งจะเจอกันเป็นครั้งที่สองแต่ความเป็นห่วงอย่างกับเคยรู้จักสนิทสนมกันราวคู่รักคีแรนจ้องหน้าเจด้าด้วยสายตาดุราวกับจะจับเธอเข้ามาทำร้ายและดึงมือคืนมาอย่างแรงๆ เขาไม่เจ็บและอยากจะต่อยให้หายเจ็บในหัวใจอีก ต่อยให้มือแตกไปเลยจะได้ไม่ต้องนึกถึงลูกจันทร์"พันผ้าเอาไว้ก่อนนะคะ"เธอหยิบผ้าเช็ดหน้าผืนโปรดขึ้นมาแล้วคว้ามือเขาเอามาพันผ้าเอาไว้ เดี๋ยวเลือดไหลออกมามากจะทำยังไงไหนยังเชื้อโรคที่มองไม่เห็นอีกโตแล้วยังไม่รู้จักระวังตัวน่าตีจริงๆผู้ชายคนนี้คีแรนไม่กล้าดึงมือกลับเหนือความเศร้าเสียใจเขากลับอบอุ่นใจจนเกือบลืมทุกเรื่อง ทั้งที่เขาไม่ดีกับเธอตั้งแต่แรกเจอแต่ดูเธอสิทำดีกับเขาทุกอย่างเขามองดูเธอตั้งใจเอาผ้าผืนเล็กสีขาวสะอาดตาแทบจะไม่ผ่านการใช้งานดูสะอาดเหมือนหน้าตาจืดๆของเธอนั่นแหละพยายามพันมือใหญ่ของเขาแต่พันไม่ได้ผ้ามันผืนเล็กเกินไป"พอแล้วยัยหน้าจืด ฉันจะกำผ้าเอาไว้เอง"เขากำผ้าเอาไว้แน่นชูใ
เอดานเร่งเครื่องยนต์ร้อนๆของเขาให้เร็วขึ้น สองมือที่ว่างอยู่ไม่รอช้าปลดตะขอกางเกงตัวเองเตรียมพร้อมลูกจันทร์อารมณ์กระเจิ้งไปไกลจนกู่ไม่กลับ เธอละมือจากหัวของเอดานมาขยุ้มสองเต้าอวบอิ่มของเธอ เริ่มจะทนไม่ไหวอยากให้เขาเอาลิ้นออกแล้วส่งของใหญ่เข้ามาแทนที่เอดานเงยหน้ามองคนเก่งของเขาแล้วต้องอมยิ้มอย่างได้ใจ เธอช่างเซ็กซี่เหรอเกิน ยิ่งเวลาเธอห่อปากครวญครางพร้อมขยุ้มเต้าตัวเองแบบนี้ยิ่งมองความเป็นชายของเขาก็ยิ่งปวดราวหนึบๆเขารีบลุกขึ้นยืน จัดการงัดมังกรที่พร้อมจะพ่นไฟออกมาสูดอากาศด้านนอก มันใหญ่โตจนแทบจะตีหน้าเธอสาวน้อยแสนยั่วรีบคว้าหมับเอาเข้าที่สมบัติของเธอ กดปลายนิ้วตรงปลายยอดที่มีรูเล็กด้วยความอยากรู้อยากเห็นตามประสาเด็กสาวในวัยที่ต้องหาความรู้ใส่ตัว"อ้าส์"เอดานตามใจเมียตลอดเธออยากทำอะไรเขาก็ให้ทำทั้งที่ตัวเองเสียวจนจะแตกอยู่แล้วแท้ๆเขาก็ทนลูกจันทร์เล่นยอกล้อกับลำลึงค์ใหญ่โตด้วยความสนุก สำรวจทุกจุดด้วยมือนิ่มๆจนทั่วตั้งแต่หัวจรดโคน มีหยักตรงไหนเธอก็ลูบวนผิวมีปานไหมเธอก็พลิกดูจนแน่ใจว่าไม่มีตรงไหนตกสำรวจแน่ๆเธอเลยเปลี่ยนจากมือเป็นปาก งอตัวลงไปหามันอมเอาไว้เต็มปาก คับปากจนขยับแทบไม่ไ
"ลูกจันทร์ขอลงตรงนี้นะคะ"ลูกจันทร์เหลือบเห็นใครบางคนกำลังมาทำงานเหมือนกับเธอ อยากจะเดินลงไปให้ได้เห็นสะหน่อยจะได้สำนึกว่าอย่ามากล้าดีกับเธออีกเพราะนอกจากเธอไม่กลัวแล้วอาจจะแถมด้วยการไล่ออกแบบทันทีอีกด้วยเพราะเธอไม่ใช่แค่เด็กทำงานในร้านแต่เป็นเมียผู้จัดการร้าน"ทำไมละ เข้าไปในร้านพร้อมกันสิ"อีกไม่กี่เมตรก็จะถึงหน้าร้านอยู่แล้ว เธอจะลงไปทำไมครั้งก่อนยังอยากจะนั่งไปจนถึงที่ร้านเลยวันนี้มาไม้ไหนอีกนะ เมียเด็กบางที่เขาก็ตามไม่ทันแต่แบบนี้ก็น่าระกดีมีเรื่องให้ได้คุยกันทั้งวันไม่เบื่อดี"ลูกจันทร์อยากเดินมากกว่า"หญิงสาวเปิดประตูทำท่าจะลงเมื่อรถจอดสนิทแต่เสียงของเขาก็ดังขึ้นมาอีกจนเธอต้องหันตัวกลับมาฟัง"ฉันเห็นเธอเดินขาถ่างนิดๆจะไหวเหรอถ้าจะเดินไกลขนาดนี้"เขาเอามือวางบนหน้าขาของเธอ ลูบขึ้นมาจนถึงเป้ากางเกงแล้ววนมือย้ำอยู่ตรงนั้นหลายรอบจนเธอหุบขาหนีถึงได้หยุด"ใครล่ะ เอาๆไม่ยอมหยุด"ลูกจันทร์เขินหน้าแดงโดยไม่ต้องแต่งหน้าเลยทีเดียว ตาแก่ของเธอหื่นตลอดเวลาแบบนี้ลูกสามคนที่ขอไว้คงไม่พอ เธอคงต้องมีสักโหลให้เหมาะกับความหื่นของเขา"ค่อยๆเดินนะ แล้วเจอกัน"เอดานยกมือขึ้นมาดมก่อนจะโบกลาเธอ กลิ่น
ลูกจันทร์สะดุ้งตื่นก่อนในตอนเช้าหลังจากศึกปั้มลูกสามคนของเขากับเธอเพราะเสียงนาฬิกาปลุกจากตรงหัวเตียง เธอรีบปิดเสียงไม่ให้อีกคนตื่นตามทันทีหญิงสาวค่อยๆ ยกแขนใหญ่ของคนที่กอดเอวเธอแน่นออกอย่างช้าๆ และเบามือตามด้วยขยับใบหน้าที่แทบจะติดกับตัวเธอออกห่างเพื่อนจะได้ลุกออกจากเตียงง่ายขึ้นลูกจันทร์เดินลงมาที่ห้องครัวโดยมีหมากับแมวของเขารายล้อมต้อนรับอยู่ เธอแวะทักทายพวกมันก่อนจะเริ่มหน้าที่ภรรยาอย่างเต็มตัว"หิวหรือเปล่านะ ทำไมมองหน้าแบบนี้"เธอมองสามชีวิตที่เอาแต่นั่งจ้องหน้าเธอด้วยความคิดไตร่ตรอง เธอไม่เคยเลี้ยงสัตว์เลยแทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับพวกมันเลยลูกจันทร์ตัดสินใจอยู่นานก็เลยเดินไปเทอาหารให้ทั้งสามตัวได้กิน พวกมันน่าจะดีใจรีบวิ่งไปกินอย่างรวดเร็วโดนเฉพาะเจ้าแมวที่มองเธอด้วยหางตาตลอดรีบวิ่งไปก่อนเพื่อนเธอไม่ได้ยืนดูมันต่อแต่กลับเดินแยกไปเข้าครัวเพื่อจัดเตรียมอาหารเช้าสำหรับสามีของเธอที่จะต้องรีบไปทำงานพร้อมกับเธอลูกจันทร์มองซ้ายมองขวาสำรวจทุกอย่างภายในครัวอย่างละเอียดก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็นเพื่อหาวัตถุดิบมาปรุงแต่งเธอเจอแต่อาหารที่ยังไม่ถูกแปรรูปเต็มไปหมดโดยเฉพาะผักกับผลไม้ ใช่เขาชอบ
"ตายสนิทเลยสินะ"เธอคว้าหมับเข้าที่เป้ากางเกงของเขา มันไม่มีทางตายหรอก ดูสิดันกางเกงยีนจนจะทะลุกางเกงอยู่แล้ว ดูสิจะปากแข็งได้แค่ไหนหรือจะยอมหักคากางเกงก็ลองดูเธอก็อยากรู้เหมือนกัน"ลูกจันทร์ปล่อยมันนะ"เอดานหน้าแดงขึ้นมาในทันที เขาอึดอัดอยากจะงัดมันออกมาชมโลกภายนอกเสียเต็มทนไม่อยากอยู่ภายใต้อุ้งมือของเธอแบบนี้ ให้ตายเหอะเธอจะทรมานเขาไปถึงไหนกัน"ก็มันตายแล้วทำไมจะจับไม่ได้ ของตายก็คงไม่รู้สึกอะไร"ลูกจันทร์ยิ้มยั่วเขา เธอมองใบหน้าแดงๆ ที่ทนเก็บอารมณ์อย่างนึกขัน ดูสิจะทนได้ถึงแค่ไหน อึดนักใช่ไหมจะบีบให้แตกคามือเลย"อื้ม"เอดานกัดฟันแน่น ลูกจันทร์ยิ่งได้ใจขยับมือลูบไล้ไปตามแนวนู้นของกางเกงก่อนจะบีบขย้ำอย่างเอาแต่ใจ เขาไม่มีทางห้ามเธอเพราะเขากำลังคุมตัวเองไม่ได้อีกอย่างเอดานไม่กล้าทำให้เธอเจ็บเพราะเขาต้องการดูแลเธออย่างเดียวเท่านั้นในชีวิตนี้เขาทนจนเม็ดเหงื่อเริ่มซึมออกมาทางใบหน้า ไรผม ไหลเป็นทางลงไปยังแผงอก อาการหนักขนาดนี้เขาก็ยังทนให้เธอยั่วลูกจันทร์มองเขาแล้วก็นึกสงสารเธอเลยยอมปล่อยมือออก คนแก่แล้วทรมานมากไปก็ไม่ดีเดี๋ยวน้อยใจอีกเอดานถอนหายใจดังเฮือก เกือบตายแล้วไหมล่ะ เขามองเธอน
"ลูกจันทร์เหมาะกับคุณคีแรนเขานะ ในทุกเรื่องๆ"เขาแกะอ้อมกอดที่เฝ้าปรารถจะให้มีไปตลอดชีวิตออก เขารั้งเธอเอาไว้ไม่ได้มันจะทำร้ายเธอ เธอควรจะได้พบเจอกับคนดีๆและลงเอยกัน"ขึ้นรถ กลับไปคุยกันที่บ้าน"ลูกจันทร์จับมือเขา มองตาเขา หวังให้เขาฟังเธอ ให้เขากลับมาเป็นคนเก่าเมื่อวันก่อนจะได้ไหม เธออยากมีความสุขแบบนั่นอีกไม่ใช่เป็นแบบนี้ยัดเหยีดเธอให้กับคนอื่น"ลูกจันทร์กลับกับรถคันนี้จะดีกว่า เดี๋ยวเจด้าไปกับฉัน"เขาดึงมือเธอมาหาคีแรนที่ถูกเจด้าดึงแขนเอาไว้จนไปไหนไม่รอด ส่งเธอให้กับเขาอย่างทุกข์ใจที่สุดเท่าที่เคยเป็นมา เขาอยากจะเก็บเธอเอาไว้แต่เขามันไม่คู่ควร เธอควรเจอคนที่ดีคนที่มีอนาคตร่วมไปกับเธอไม่ใช่เขา"ไม่ไป พี่เอนั่นแหละกลับไปขึ้นรถ เรามีเรื่องต้องคุยกันยาว"เธอดึงมือเขากลับไปที่รถแต่เขาไม่ยอมเดิน เธอเลยเดินไปนั่งรอเขาในรถคนเดียว จะไปไม่ไปมันก็เรื่องของเขา ยังไงเธอก็จะไปรถคันนี้ถึงจะแพงน้อยกว่ารถอีกคันแต่มันก็น่านั่งที่สุดเอดานจำต้องกลับขึ้นรถของเขาที่มีเธอนั่งอยู่เพราะมีรถมาจอดต่อท้ายหลายคันและบีบแตรเสียงดังคีแรนยืนงงเป็นไก่ตาแตกเขาพูดไม่ออก ในหัวมึนไปหมด ไม่รู้มันเกิดอะไรขึ้นเพราะเ