ตอนที่53ขนมปังหน้าหมู

“แล้วเจ้าจะทำเมนูอะไรอีก”

เสี่ยวหนี่หยุดอยู่ตรงที่ยืน ลูบคาง คิดหนักจนหน้าผากย่นเข้าหากันเป็นคลื่น จมูกเล็กๆ ก็ย่นตามด้วยความเคร่งเครียด นางพึมพำกับตัวเองเบาๆ มือข้างหนึ่งขยุ้มชายเสื้อเหมือนคนถูกไล่ให้ตัดสินใจเรื่องสำคัญระดับชีวิตให้ตายเถอะไอ้คำว่าแน่จริงก็เข้ามานี่ใช้ไม่ได้ล่ะ

“ต้องเร็ว ต้องง่าย ของน้อยๆ ไม่กินจริงจัง…และดีต่อสุขภาพ”

เสียงพึมพำนั้นดังพอให้จี้เหวินได้ยินและเริ่มขมวดคิ้วใส่อีก สุดท้ายเสี่ยวหนี่ก็เงยหน้าขึ้นดวงตาเป็นประกายทันทีที่คิดออก

“ข้าคิดออกแล้ว!” นางชี้นิ้วขึ้นกลางอากาศราวกับค้นพบเคล็ดลับสวรรค์

“เราจะทำ ยำรวมมิตรกับขนมปังหน้าหมู กันเถอะ! ง่ายสุด เร็วสุด แถมยังดีต่อสุขภาพอย่างแน่นอน”

จี้เหวินกะพริบตาปริบๆ มองอย่างงงๆ อยู่ครู่หนึ่ง แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยข้อสงสัย

“...ยำรวมมิตรคืออะไรนะ แล้วขนมปังอะไรนะ หมูอยู่หน้า หน้าเหมือนหมู”

เสี่ยวหนี่ถอนหายใจแรงอย่างระคนสมเพชปนตลก ก่อนจะโน้มตัวไปกระซิบข้างหูนาง

“ขนมปังหน้าหมู แต่ไม่ใช่หมูตัวเป็นๆ นะ” จี้เหวินกลืนน้ำลายลงคอ ยากเย็น

“ข้าคิดว่ามันจะได้เรื่องหรือ”

“เดี๋ยวเจ้าจะรู้ตอนข้าทำออกมาเสร็จ… รสชาติจะทำให้เจ้าหุ