LOGINShare
ตอนที่58น้องสาวซวีหยา
Last Updated:
2025-05-19 21:07:52
Latest chapter
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่59ของของข้า
“เพคะ กุ้ยเฟย” หรูซินยอกายรับคำสั่งอย่างคล่องแคล่ว ก่อนจะเดินเข้ามาหาจี้เหวิน “คุณหนูจี้เหวิน โปรดตามหรูซินมา”จี้เหวินคำนับอย่างเรียบร้อยอีกครั้ง แล้วเดินตามหรูซินออกจากลานอย่างเงียบๆ โดยไม่เอ่ยสิ่งใดชวีหยาลอบทอดสายตามองตามหลังทั้งสองไปครู่หนึ่ง ในใจยังวนเวียนกับคำตอบนั้น “หนี่ฮวา…หรือจะเป็นอีกคนที่ต้องจับตามอง”ขณะที่หยางลี่นั่งสงบนิ่งอยู่ตรงโต๊ะ พระเนตรทอดมองไปยังจานยำรวมมิตรตรงหน้าอีกครั้งโดยไม่กล่าวสิ่งใด ริมฝีปากขยับเพียงเล็กน้อย เหมือนกำลังทบทวนรสชาติที่เพิ่งชิม…“รสชาตินั้นตราตรึงใจจริงๆ อย่างที่ไม่ต้องใช้อคติรสชาติแม้จะเผ็ดแต่ก็มีรสเปรี้ยวและหวานช่วยชูรสให้อยากจะกินซ้ำๆหยางลี่ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเมื่อเวลาล่วงเข้าสู่ช่วงท้ายของงานเลี้ยง ใบหน้าสงบเย็นเรียบนิ่งแต่แฝงความอ่อนโยนไว้เล็กน้อย“ข้าขอตัวกลับตำหนักก่อน” เสียงทุ้มราบเรียบกล่าวขึ้น เรียกความเคลื่อนไหวให้ทุกคนลุกขึ้นยืนพร้อมกันโดยอัตโนมัติกุ้ยเฟยชวีหยาลุกขึ้นแย้มยิ้มอ่อนโยน พยักหน้าเบาๆ“ฝ่าบาทเสวยแล้วก็พักผ่อนเถิดเพคะ คืนนี้อากาศเย็นซวีหยาจะจัดคนเฝ้ายามเพิ่ม หรือว่าคืนนี้จะให้ซวีไปเดินหมากเป็นเพื่อนคลายเหงา” ซวีพูด
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่58น้องสาวซวีหยา
พระอาทิตย์คล้อยต่ำ ลำแสงยามเย็นส่องลอด กลิ่นอาหารจากในงานเลี้ยงยังลอยคลุ้งอยู่จางๆ ข้างกายหยางลี่มีชวีหยา กุ้ยเฟยผู้สง่างามนั่งเรียบร้อยงดงาม นางชำเลืองมองหยางลี่เป็นระยะ ขณะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน“ฝ่าบาท...มื้อนี้พอจะถูกพระทัยบ้างไหมเพคะ” สีหน้ายิ้มแย้มคำพูดอ่อนหวานหยางลี่วางตะเกียบลงอย่างนุ่มนวล ก่อนพยักหน้าเบาๆ“อืม...ใช้ได้”ชวีหยายิ้มอ่อน แววตาเปล่งประกายเมื่อเห็นสีหน้าที่แม้เคร่งขรึม แต่ก็ไม่เย็นชาเช่นยามว่าราชการ“หม่อมฉันเห็นพระองค์ทรงโปรดขนมปังหน้าหมู หม่อมฉันเองก็ชิมแล้ว รสชาติดีจริงๆ ขนมปังด้านนอกกรอบ แต่หมูบดด้านในหอมเครื่องพริกไทย แถมมีรสหวานเค็มกลมกล่อม”หยางลี่คลี่ยิ้มบางๆ เพียงมุมปาก ขณะสายตายังมองตรง อย่างแน่วแน่“อืม ขนมปังจานนั้นดีมากเลยเหมือนของกินเล่นแต่ก็ให้ความรู้สึกลงตัวและอิ่มหนำได้จริง”ชวีหยาชำเลืองพระพักตร์อีกครา เห็นรอยยิ้มเพียงชั่วครู่ของฮ่องเต้ แม้ไม่ชัดเจน แต่นางก็เห็นมัน“ซาลาเปาทอดก็อร่อยนะเพคะ หม่อมฉันได้ยินว่าคุณหนูหยางชินอวี้เป็นคนจัดทำ เห็นว่าเรียนกับผู้ดูแลห้องเครื่องเจ้าหรานเจียวอยู่หลายเดือน”“อืม...ดี”หยางลี่ตอบสั้นๆ แต่แววตาไม่ไร้ความหม
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่57จังหวะนรก
เมื่อพูดจบ พวกสาวๆ ก็แลกเปลี่ยนสายตากันอย่างรู้ใจ จากนั้นก็รีบเดินจ้ำกันอย่างระริกระรี้ไปยังตำหนักชิงหลานที่อยู่ถัดไปทางตะวันตกเฉียงใต้ของตำหนักใหญ่พวกนางแวะหลบมุมกำแพง เดินลัดเลาะตามเงาไม้และแนวพุ่มชาจนกระทั่งมาถึงระเบียงที่เชื่อมต่อกับห้องโถงด้านนอกของตำหนักชิงหลาน ที่นี่ประดับด้วยโคมไฟกระดาษสีอ่อนห้อยเรียงราย เสียงดนตรีดีดพิณคลอเบาๆ ลอยออกมาเป็นระยะจากภายใน ราวกับมีม่านโปร่งบางขวางกั้นความหรูหราและสูงส่งไว้ไม่ให้ประชาชนธรรมดาได้ยลแต่แน่นอน พวกนางไม่ใช่ประชาชนธรรมดา... พวกนางเป็นนางในห้องเครื่องฝึกหัดที่ใจกล้าบ้าบิ่นและมีหัวใจอยากรู้อยากเห็นเกินร้อย!เมื่อจะเข้าไปใกล้ เสียงหนึ่งก็ดังด้วยน้ำเสียงเฉียบขาด“หยุด! ห้ามเข้า”องครักษ์สองคนในอาภรณ์สีน้ำเงินเข้มถือทวนในมือท่าทีห้าวหาญก้าวออกมาขวางไว้ทันที คนหนึ่งผิวเข้ม หน้าดุ อีกคนใบหน้าเรียบนิ่งราวรูปสลัก แต่แววตากลับคมกริบจนทำให้หลิงเชียวสะดุดฝีเท้ากลางทาง“พวกเราแค่ตั้งใจมาเผื่อว่าจะมีอะไรให้ช่วย ไม่เข้าไปข้างในหรอกเจ้าค่ะ” เซี่ยหยายกมือขึ้นไหว้พองามกิริยาอ่อนหวานของเซียหยาพอที่จะทำให้คนอื่นวางใจเสี่ยวหนี่เองก็รีบยิ้มแฉ่งเข้าใส่“แค่
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่56คำเย้ยหยันมิใช่คำชื่นชม
เหล่าสนมต่างก็โน้มตัวถวายบังคม “ถวายพระพรเพคะฝ่าบาท” เสียงเอ่ยรับพร้อมกันอย่างพร้อมเพรียง เสียงนั้นอ่อนหวานทว่าก็มีความพร้อมเพรียงหยางลี่พยักหน้าเบาๆ แล้วกวาดสายตารอบงานเลี้ยงน้ำชาด้วยแววตานิ่งเฉย หากแต่เมื่อสายตาผ่านไปถึงโต๊ะด้านท้ายซึ่งเป็นจุดที่วางอาหารฝีมือนางในฝึกหัด... สายตานั้นกลับดูจะหยุดชั่วครู่ ก่อนจะเคลื่อนไปยังจุดที่กุ้ยเฟยนั่งประจำอยู่ทางซ้ายมือกุ้ยเฟยชวีหยาลุกขึ้นมายืนต้อนรับเหมือนสนมคนอื่นๆ นางไม่ยอมให้ใครยืนอยู่ใกล้หยางลี่มากกว่านาง ดวงหน้าเรียบนิ่งงดงามเฉกเช่นเคย กล่าวทักด้วยสุ้มเสียงละมุน “หม่อมฉันไม่คิดว่าฝ่าบาทจะเสด็จมาในวันนี้เพคะกับตำหนักชิงหลาน นับเป็นเกียรติยิ่งนัก”หยางลี่เพียงยิ้มรับบางเบา และนั่งลงยังตำแหน่งกลางข้างกุ้ยเฟยโดยมิกล่าวอันใด“ไม่ต้องพิธีมากนัก นั่งตามสบายเถิด” น้ำเสียงของพระองค์เรียบเฉยด้านหนึ่งนั้น จี้เหวินที่เกาะอยู่ที่ขอบประตูชะโงกหน้ามองมาที่ หยางลี่ หยางชินอวี้ที่อาสายกเครื่องเสวยพร้อมกับจี้เหวิน ที่ชะโงกมอง ภายในใจนั้นไม่อาจคาดเดาจี้เหวินมองอาภรณ์เนื้อดีของ หยางลี่ มองท่าทีองอาจ มองเหล่านางสนมมากมายที่ยืนย่อกายตรงหน้าหยางลี่กลับรู้สึกว
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่55ฮ่องเต้เสด็จ
หยางลี่เลิกคิ้วขึ้นอย่างแช่มช้า ริมฝีปากยกขึ้นเพียงข้างเดียว เป็นรอยยิ้มจางๆ ที่มิอาจอ่านความรู้สึกได้“อย่างนั้นหรือ...แล้วเหตุใดไม่บอกเร็วกว่านี้เล่า ไปกันเถอะไปที่ตำหนักชิงหลาน”สิ้นคำตรัสพลางลุกขึ้นจากพระแท่นเสวยโดยไม่รอผู้ใดรับสั่ง มือเรียวยาวไพล่ไว้ด้านหลังอย่างสง่างาม พลางสาวเท้าตรงไปยังทางออกอย่างไม่ลังเล ขันทีกวงซุนรีบวิ่งตามพลางกระซิบถามด้วยสีหน้าประหลาดใจ“ฝ่าบาทจะเสด็จไปจริงหรือพ่ะย่ะค่ะ ปกติเมื่อทรงได้รับเทียบเชิญจากงานเช่นนี้ ก็ตรัสให้กระหม่อมปฏิเสธทุกครา...”หยางลี่เหลือบตากลับมามองกวงซุนเพียงแวบหนึ่ง ดวงตาลึกล้ำเจือประกายบางอย่างที่อ่านยาก ก่อนแค่นเสียงเบา“หึ ข้าก็ว่าแล้ว ว่ากุ้ยเฟยคงยังไม่หายแคลงใจเรื่องนี้ง่าย ๆ นางไม่ใช่คนที่ปล่อยวางได้โดยไม่ตรวจสอบให้แน่ชัด...”กวงซุนฟังแล้วทำหน้าหนักใจยิ่งกว่าเดิม“หมายความว่า...กุ้ยเฟยกำลังจะทดสอบอะไรบางอย่างหรือพ่ะย่ะค่ะ”“ใช่” หยางลี่เอ่ยเรียบ ๆ “นิสัยของนาง เจ้าก็รู้ดี ทำอะไรต้องแน่ใจ ทุกอย่างต้องไม่ผิดพลาด เรื่องแบบนี้จะให้ปล่อยผ่านเช่นไร”หยางลี่หยุดก้าวเล็กน้อย ริมพระโอษฐ์ยกขึ้นอีกครั้ง เป็นรอยยิ้มที่มีทั้งความชื่นชมและร
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่54 ยำรวมมิตร
ในอีกมุม เสี่ยวหนี่ปาดเหงื่อบนหน้าผากด้วยหลังมือ ก่อนกระโดดตัวเบาไปยังแผงเครื่องปรุงอย่างร่าเริง“ขนมปังเสร็จแล้ว ต่อไป… ยำรวมมิตรฉบับเสี่ยวหนี่!”นางพูดพลางสะบัดชายผ้ากันเปื้อน แล้วล้วงหยิบกระจาดไม้ที่บรรจุวัตถุดิบหลากหลายอย่างไว้ครบครันขึ้นมาด้วยความภาคภูมิ มือข้างหนึ่งหิ้วถาดทองเหลืองใบใหญ่ อีกมือหยิบมีดคมปลายโค้งประจำตัว ก่อนเริ่มต้นคัดเลือกวัตถุดิบทีละชิ้น“อย่างแรก กุ้ง! ต้องกุ้งตัวอวบๆ เด้งๆ ต้มแค่พอสุก หั่นครึ่งตามยาวให้เนื้อโชว์ความขาวนวลแต่ยังมีสีส้มริมเปลือกติดอยู่… มองแล้วเหมือนพระจันทร์ครึ่งเสี้ยวแช่ในน้ำค้าง”เสี่ยวหนี่หยิบกุ้งแม่น้ำที่เพิ่งลวกจนเปลือกสุกใส ตัวกุ้งแดงระเรื่อแต่ยังคงความเด้งของเนื้อไว้ครบทุกประการ นางจัดเรียงลงในชามเคลือบลายมังกรด้วยมือเบาๆ ปลายนิ้วแตะเนื้อกุ้งเพื่อเช็กความนุ่ม ก่อนพยักหน้าอย่างพอใจ“ต่อไป หมูบด! ต้องหมูบดแบบมันน้อย เนื้อแน่น ข้าผัดกับน้ำมันงา ใส่ซอสปรุงสูตรลับ แล้วรอจนแห้งกำลังดี…”กลิ่นหอมของน้ำมันงาอุ่นๆ ฟุ้งขึ้นทันทีเมื่อหมูบดถูกเทลงกระทะ เสียงฉ่าดังลั่นครู่หนึ่ง ก่อนเปลี่ยนเป็นเสียงซู่เบาๆ เนื้อหมูค่อยๆ กลายเป็นสีน้ำตาลทอง ผิวนอกแห้ง
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่53ขนมปังหน้าหมู
“แล้วเจ้าจะทำเมนูอะไรอีก”เสี่ยวหนี่หยุดอยู่ตรงที่ยืน ลูบคาง คิดหนักจนหน้าผากย่นเข้าหากันเป็นคลื่น จมูกเล็กๆ ก็ย่นตามด้วยความเคร่งเครียด นางพึมพำกับตัวเองเบาๆ มือข้างหนึ่งขยุ้มชายเสื้อเหมือนคนถูกไล่ให้ตัดสินใจเรื่องสำคัญระดับชีวิตให้ตายเถอะไอ้คำว่าแน่จริงก็เข้ามานี่ใช้ไม่ได้ล่ะ“ต้องเร็ว ต้องง่าย ของน้อยๆ ไม่กินจริงจัง…และดีต่อสุขภาพ” เสียงพึมพำนั้นดังพอให้จี้เหวินได้ยินและเริ่มขมวดคิ้วใส่อีก สุดท้ายเสี่ยวหนี่ก็เงยหน้าขึ้นดวงตาเป็นประกายทันทีที่คิดออก“ข้าคิดออกแล้ว!” นางชี้นิ้วขึ้นกลางอากาศราวกับค้นพบเคล็ดลับสวรรค์ “เราจะทำ ยำรวมมิตรกับขนมปังหน้าหมู กันเถอะ! ง่ายสุด เร็วสุด แถมยังดีต่อสุขภาพอย่างแน่นอน”จี้เหวินกะพริบตาปริบๆ มองอย่างงงๆ อยู่ครู่หนึ่ง แล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยข้อสงสัย“...ยำรวมมิตรคืออะไรนะ แล้วขนมปังอะไรนะ หมูอยู่หน้า หน้าเหมือนหมู”เสี่ยวหนี่ถอนหายใจแรงอย่างระคนสมเพชปนตลก ก่อนจะโน้มตัวไปกระซิบข้างหูนาง“ขนมปังหน้าหมู แต่ไม่ใช่หมูตัวเป็นๆ นะ” จี้เหวินกลืนน้ำลายลงคอ ยากเย็น“ข้าคิดว่ามันจะได้เรื่องหรือ”“เดี๋ยวเจ้าจะรู้ตอนข้าทำออกมาเสร็จ… รสชาติจะทำให้เจ้าหุ
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่52ข้าแบกเอง
ห้องครัวเงียบลงทันที แม้แต่เสียงของเสี่ยวหนี่กับเสี่ยวอี้ก็เงียบ“งั้นเดี๋ยวข้าจะเป็นคนยกเครื่องเสวยไปถวายด้วยตัวเองเลยก็ได้” จี้เหวินยังคงพูดต่อด้วยท่าทีมั่นใจเกินตัว “จะได้ช่วยอธิบายสรรพคุณสุดยอดอาหารที่พวกเจ้าตั้งใจทำกันมาด้วย ว่าดีต่อสุขภาพแค่ไหน ช่วยผิวพรรณยังไง กุ้ยเฟยกับเหล่าสนมจะได้ประทับใจ ดีหรือไม่”คราวนี้หลิงเชียวกับเฟิงหรานหันไปมองหน้ากันก่อนจะร้องขึ้นพร้อมกัน“ดีเลย”“ดีมาก แบบนี้ก็แบ่งๆ กันไปคนละเมนู สบายขึ้นเยอะ” หลิงเชียวหัวเราะเสียงใส ขณะที่เฟิงหรานยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ“ใครจะไปห่วงอะไรเล่า ในเมื่อมี น้องสาวของกุ้ยเฟย เป็นตัวแทนอยู่แล้ว”แม้แต่เซี่ยหยาที่ดูเงียบ ยังต้องพยักหน้าตามและเอ่ยเสียงเรียบ“ข้าก็เห็นด้วย ถ้าจะเป็นแบบนั้น” เซี่ยหยาพูดเบาๆหยางชินอวี้เหลือบตามองทุกคน ก่อนจะพยักหน้างึกๆ ด้วยใบหน้าที่คล้ายจะโล่งอก“งั้นดีเลย...อย่าช้าอยู่เลย พวกเรามาเริ่มกันเถอะ”ทุกคนเริ่มขยับตัว บรรยากาศในห้องเปลี่ยนจากตึงเครียดเป็นมีพลังขึ้นมาทันทีแม้คำพูดของจี้เหวินจะออกแนวหยิ่งผยองอยู่บ้าง และท่าทีจะดูเหมือนอยู่เหนือกว่าทุกคน แต่อย่างน้อยการที่นางกล้ารับประกันเอง ก็ทำให้ทุ
ฝ่าบาทอย่าเพึ่งรักข้าแค่กินข้าวให้หมดก่อน! ตอนที่51จี้เหวิน
เว้นก็แต่จี้เหวิน ที่ยืนนิ่งๆ ไม่พูดไม่จา สีหน้าเรียบเฉยประหนึ่งเรื่องทั้งหมดไม่เกี่ยวกับชีวิตตน ส่วนเสี่ยวหนี่กับเสี่ยวอี้นั้น…กำลังง่วงอย่างที่สุดเสี่ยวหนี่พึมพำตาปรืออย่างคนไม่ได้นอนเต็มอิ่ม “เมื่อกี้เขาว่าอะไรกันนะเสี่ยวอี้...”เสี่ยวอี้ที่หาวจนตาเยิ้ม ตอบเบาๆ พลางขยี้ตา “ข้าก็ไม่แน่ใจค่ะคุณหนู ข้าได้ยินแค่ กุ้ยเฟยที่กินของดีของสดและของอร่อยที่สุด”“อืม...ข้าว่าเราลงมือกันดีกว่า.แต่ตอนนี้ข้าง่วงจริงๆ”เสี่ยวหนี่ครางเบาๆ ทำท่าจะฟุบโต๊ะ เสี่ยวอี้รีบประคองอย่างห่วงๆ “โธ่คุณหนู...เดี๋ยวอย่าเพิ่งยอมแพ้สิคะ...พักก่อนก็ได้ มานี่ๆ ไปนั่งโต๊ะตรงโน้นเดี๋ยวเสี่ยวอี้หาน้ำให้ดื่ม เอาแบบเย็นๆ เลยไหมเจ้าคะ”“ข้าไม่ไหวแล้วจริงๆ เสี่ยวอี้...เมื่อคืนก็ไม่ได้นอน แถมต้องมาทำอาหารแบบ กินแล้วสวยด้วยนี่มันยากจริงๆ” เสี่ยวหนี่บ่นอุบ แต่ก็ยอมเดินโซเซไปตามแรงพยุงถึงจะบอกว่าเหนื่อยแต่ก้ต้องทำเหมือนที่เคยทำมาตลอดตอนเป็นแม่ครัวที่ร้านอาหาร“กินแต่งกวาก็ดีเจ้าค่ะจะได้หายง่วง” เสี่ยวอี้หยิบเอาแตงกวามาวางตรงหน้า“ถ้าข้ากินแตงกวาแล้วตื่นมาเป็นกุ้ยเฟยได้ ข้าจะกินทั้งสวนเลย...” เสี่ยวหนี่ว่าเสียงแหบแห้ง เสี่ยว
You may also like
เมื่อตัวประกอบเช่นข้าเปลี่ยนมารับบทนางรองผู้จืดจาง
หย่งเอ๋อร์9.2K viewsบุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น10.5K viewsทะลุมิติมาเป็นภรรยาตัวน้อยของสามีพิการ
หิมะที่ปลิดปลิว56.4K viewsชะตารักฮูหยินจำเป็น
Shine-Month6.9K viewsข้าเป็นเซียนอายุ 3,000 ปี
ซูฝ่า113 viewsชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม
หลงเวลา /จู้หมิง1.0K viewsสามี ท่านหย่ากับข้าเถอะ
กะปอมพ่นไฟ15.1K viewsสามีข้าคือพรานป่า
Scince111 views
