Share

บทที่ 884

Author: ซินต้งหรูสุ่ย
เจี่ยนอันอันเอาแต่นั่งอยู่ในลานเรือนโดยไม่มีแก่ใจจะสนใจสิ่งใดทั้งสิ้น

นางบ่นว่าเบื่อก็ทำให้ฉู่จวินสิงค่อนข้างนึกเสียใจว่าตนเองจำกัดอิสระของเจี่ยนอันอันเกินไปหรือเปล่า

ถ้าก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ช่วยมารดาพูดจาแล้วพาเจี่ยนอันอันออกไปเดินเล่น

นางก็คงไม่รู้สึกเบื่อถึงเพียงนี้

“อันอัน ข้าพาเจ้าไปเดินเล่นดีไหม”

ฉู่จวินสิงกล่าวด้วยสีหน้ารู้สึกผิดแล้วทำท่าจะจูงมือเจี่ยนอันอันเพื่อพานางออกไปเดินเล่น

เจี่ยนอันอันถลึงตามองค้อนฉู่จวินสิง ชักมือออกมาจากมือของเขา

“ท่านบอกให้ข้าพักผ่อนอยู่ในบ้านไม่ใช่หรือ อะไรกัน ตอนนี้จะกลับคำเสียแล้ว?”

“ถึงตอนนี้ท่านให้ข้าออกไป ข้าก็ไม่อยากไปแล้ว”

“เจ้าโกรธหรือ?” ฉู่จวินสิงถามหยั่งเชิง

“ข้าดูเหมือนโกรธงั้นหรือ ท่านคิดเพื่อข้าถึงเพียงนี้ ข้าดีใจยังแทบไม่ทันด้วยซ้ำ”

ถึงเจี่ยนอันอันจะพูดเช่นนั้น แต่ดวงหน้าน้อยๆ กลับงอง้ำ

ฉู่จวินสิงย่อมรู้ว่าเจี่ยนอันอันกำลังตำหนิเขาอยู่

ฉู่จวินสิงเดินมานั่งลงข้างกายเจี่ยนอันอัน เผยอปากขึ้นแต่กลับไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี

ถ้าให้เขานำทัพออกรบในสมรภูมิ เขาจะต้องสามารถตีทัพข้าศึกจนแตกพ่ายได้อย่างแน่นอน

แต่ให้เขามาง้อผู้หญิง เขากลับ
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 889

    ถังหมิงเซวียนรีบลงจากหลังม้า หอบเอาผ้าและฝ้ายลงมาด้วย“ตามที่เจ้าต้องการ ข้าได้ซื้อผ้ามาให้แล้ว หลายวันนี้อากาศเริ่มเย็น ข้าจึงซื้อฝ้ายมาด้วย เผื่อไว้ทำเสื้อกันหนาวและผ้านวม”“นี่คือเงินส่วนที่เหลือ เอามาคืนเจ้าด้วย”ถังหมิงเซวียนกล่าวพลาง นำเงินส่วนที่เหลือคืนให้แก่เหยียนซวงเหยียนซวงไม่นึกว่าเขาจะเป็นคนละเอียดอ่อนเช่นนี้ ไม่เพียงซื้อผ้ามาให้นาง ยังใส่ใจถึงขั้นซื้อฝ้ายมาให้อีกพลันทำให้นางรู้สึกอุ่นใจขึ้นอย่างมากเหยียนซวงรับเงินส่วนที่เหลือมา ยิ้มแย้มขณะปล่อยให้ถังหมิงเซวียนเดินเข้าบ้านไปเหยียนอวี่เห็นถังหมิงเซวียนกลับมาจนได้ จึงรีบเดินมาลากตัวเขาไปด้านข้าง“พี่ถัง ข้าจะบอกให้ เพราะท่านไปเสียตั้งนาน พี่สาวข้าจึงบ่นคิดถึงอยู่ตลอด”คำพูดของเหยียนอวี่ทำให้ถูกเหยียนซวงทำตาขวางใส่“เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจาเหลวไหลอันใดกัน”เหยียนซวงไม่ยอมรับว่า ตนคิดถึงถังหมิงเซวียนอยู่ตลอดเวลาแต่พอถังหมิงเซวียนได้ยินคำพูดของเหยียนอวี่ พลันรู้สึกอุ่นใจขึ้นสายตาที่มองดูเหยียนซวง ก็เริ่มเป็นประกายอย่างเห็นได้ชัดดีที่เมื่อครู่เหยียนซวงไปบ้านเสิ่นจือเจิ้งไม่นานก็เดินออกมา เขาจึงไม่กล้าคิดเป็นอื่

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 888

    “คุณชายถังจะซื้อสมุนไพรชนิดใด ข้ามีทั้งชนิดชั้นดี และสมุนไพรในระดับกลาง”ถังหมิงเซวียนนำถุงเงินออกมา นับเงินที่อยู่ในนั้น พร้อมหยิบตั๋วเงินออกมาบางส่วน“ข้าต้องการซื้อสมุนไพรชั้นดี”เขาเอ่ยชื่อสมุนไพรบางชนิด สวีจงฉือจึงหันไปทางตู้เก็บยา นำสมุนไพรที่ถังหมิงเซวียนต้องการออกมาอีกทั้งห่อเรียบร้อย มอบให้แก่ถังหมิงเซวียน“เห็นแก่ที่ท่านสนิทสนมกับแม่นางเจี่ยน ข้าจะลดราคาให้สี่ส่วน ทั้งหมดสามร้อยเก้าสิบตำลึง”ถังหมิงเซวียนย่อมรู้ดีว่า ยาเหล่านี้มีราคาแพงนักเมื่อสวีจงฉือยินยอมลดราคาให้ถึงสี่ส่วน เขาจึงย่อมไม่คิดต่อรองอีกหลังจากมอบเงินให้แล้ว จึงนำยาเดินออกจากร้านจี้เฉ่าถังสวีจงฉือได้ติดตามออกมาด้วย เขาเหลียวมองรอบข้างอีกรอบหนึ่ง ยังคงไม่เห็นเงาของเจี่ยนอันอันถังหมิงเซวียนคล้ายรู้ทันความคิดสวีจงฉือ จึงกล่าวยิ้มๆ “คุณชายสวีไม่ต้องมองหาหรอก แม่นางเจี่ยนยังไม่ตามมาเร็วนัก”“ท่านรู้ได้อย่างไรว่าข้ามองหาแม่นางเจี่ยน?” สวีจงฉือถูกถังหมิงเซวียนสัพยอกจนหน้าแดงไปถึงใบหูพลางรีบปฏิเสธด้วยความขวยเขิน ชี้แจงว่าตนไม่ได้มองหาเจี่ยนอันอันถังหมิงเซวียนยิ้มๆ และไม่ได้กล่าวอันใดต่อ เขาขึ้นหลังม

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 887

    จางเฉวียนหันไปถามทหารที่ได้รับบาดเจ็บ “พวกเจ้ารู้สึกเป็นอย่างไรบ้าง”เหล่าทหารต่างตอบด้วยความดีใจ “หัวหน้า หลังจากกินยาแก้แล้ว พวกเรารู้สึกดีขึ้นมาก”จางเฉวียนเห็นเหล่าทหารต่างฟื้นฟูดีแล้ว จึงพยักหน้าด้วยความพึงพอใจเขาให้เหล่าทหารกลับห้องไปพักผ่อน เหลือบางส่วนที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ คอยเฝ้าประตูเมืองต่อไปโดยจางเฉวียนยืนอยู่กำแพงเมืองชั้นบน มองดูรถม้าที่ควบห่างออกไปในใจพลันเกิดความรู้สึกตื้นตันยิ่ง เพราะหากไม่มีเจี่ยนอันอัน ทหารของเขาเห็นทีต้องจบชีวิตในวันนี้เป็นแน่เขาไม่อยากให้ตนเพิ่งมาเป็นแม่ทัพปกป้องเมืองไม่นาน ก็ต้องทนดูผู้ใต้บังคับบัญชา มาเสียชีวิตต่อหน้าแล้วบุญคุณของเจี่ยนอันอันในวันนี้ เขาจะจดจำไว้วันหน้าถ้านางต้องการให้เขาเปิดประตูเมืองจริง เขาจะทำตามแน่นอนทั้งราชโองการเอย รับสั่งจากฮ่องเต้เอย เขาล้วนไม่นำพาทั้งสิ้นยามนี้เขาจะฟังแต่เจี่ยนอันอันและฉู่จวินสิงเท่านั้นส่วนคำสั่งจากผู้อื่น ถ้าขัดกับความประสงค์ของเจี่ยนอันอันและฉู่จวินสิง เขาจะไม่ปฏิบัติตามระหว่างทางที่กลับบ้าน ฉู่จวินสิงไม่ได้ควบรถม้าให้วิ่งเร็วนักด้วยเกรงว่าหนทางที่ขรุขระ อาจกระทบถึงร่างกายของเจี

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 886

    เจี่ยนอันอันและถังหมิงเซวียนช่วยกันต้มยาถอนพิษ ส่วนฉู่จวินสิงสอบถามถึงที่มาที่ไปของเรื่องราวจางเฉวียนบอกเล่าเรื่องที่กู้มั่วหลีคิดฝ่าออกจากเมืองให้ฉู่จวินสิงรับฟังฉู่จวินสิงและเจี่ยนอันอันต่างสบสายตากัน ทั้งคู่พอจะเดาออก ว่าคนที่คิดฝ่าออกจากเมืองนั้น คงเป็นกู้มั่วหลีแน่นอนเจี่ยนอันอันแอบคิดในใจ คงเพราะกู้มั่วหลีได้ขจัดพิษร้ายในตัวแล้ว จึงคิดไปจากเมืองอินเป่ยเพียงแต่ประตูเมืองปิดสนิทแน่นหนา ผู้ใดล้วนห้ามสัญจรเข้าออกทั้งสิ้นด้วยเหตุนี้เขาจึงทำร้ายเหล่าทหารจนบาดเจ็บ ทั้งยังวางยาพวกเขาอีกน้ำมืออำมหิตเช่นนี้ นอกจากกู้มั่วหลีแล้ว ยากจะหาผู้อื่นกระทำการเช่นนี้ได้อีกในเมื่อเขาเลือกที่จะออกจากเมืองอินเป่ยไป นั่นแปลว่าอนาคตคงจะไม่ย้อนกลับมาอีกและข้อตกลงระหว่างพวกเขา ก็เป็นอันยกเลิกไปด้วยเมื่อนึกถึงตรงนี้ เจี่ยนอันอันก็พลันทำแบะปากเดิมทีนางไม่เคยสนใจว่ากู้มั่วหลีคิดร่วมมือจริงจังกับนางหรือไม่อยู่แล้วต่อให้ไม่มีกู้มั่วหลีมาช่วย นางกับฉู่จวินสิงก็สามารถขยายอิทธิพลในวันหน้าได้อยู่ดีรอเพียงโอกาสสุกงอม พวกเขาก็จะยกทัพไปตีเมืองจิงโจวจากนั้นก็กระชากตัวฉู่ชางเหยียนให้ลงจากบัลลัง

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 885

    เมื่อฉู่จวินสิงเปิดผ้าม่านรถม้าออกก็เห็นว่าเจี่ยนอันอันแอบนั่งอมยิ้มอยู่ข้างในเขาเห็นว่าในที่สุดเจี่ยนอันอันก็ยิ้มแล้ว อารมณ์ก็พลอยดีตามไปด้วยเห็นทีว่าถ้าอยากทำให้เจี่ยนอันอันอารมณ์ดีก็ไม่อาจขัดใจนางจริงๆ ด้วยวันหน้าไม่ว่าเจี่ยนอันอันอยากไปที่ไหน เขาก็จะพานางไปจางเฉวียนรีบขึ้นขี่ม้า มุ่งหน้าออกไปจากหมู่บ้านชิงสุ่ยระหว่างทางสวนทางกับถังหมิงเซวียนที่กลับมา จางเฉวียนไม่ได้มองฝ่ายตรงข้ามเลยสักแวบถังหมิงเซวียนเห็นฉู่จวินสิงเร่งรถม้าตามหลังจางเฉวียนไปด้วยเขาค่อนข้างงุนงง ฉู่จวินสิงจะไปทำอันใดจึงรีบร้อนถึงเพียงนี้?ขณะที่ถังหมิงเซวียนงุนงงอยู่ เจี่ยนอันอันก็เลิกผ้าม่านมองออกมาข้างนอกพอดีเห็นว่าถังหมิงเซวียนขี่ม้ากลับมาพอดี บนบั้นท้ายม้าแบกผ้าหลายพับเอาไว้ ยังมีปุยฝ้ายอีกหนึ่งกระสอบใหญ่ถังหมิงเซวียนสบตากับเจี่ยนอันอันแล้วก็ร้องขึ้นทันทีว่า “แม่นางเจี่ยนรีบร้อนปานนี้จะไปที่ใดรึ?”เจี่ยนอันอันเพียงกล่าวอย่างรวบรัด “ไปช่วยคนที่ประตูเมือง”รถม้าแล่นไปอย่างรวดเร็ว ถังหมิงเซวียนได้ยินเจี่ยนอันอันบอกว่าจะไปช่วยคนเขาก็เข้าใจได้ทันทีว่าที่ประตูเมืองคงมีคนได้รับบาดเจ็บเขาเป็นหมอ

  • ฝ่ามิติพลิกชะตาอ๋องผู้ถูกเนรเทศ   บทที่ 884

    เจี่ยนอันอันเอาแต่นั่งอยู่ในลานเรือนโดยไม่มีแก่ใจจะสนใจสิ่งใดทั้งสิ้นนางบ่นว่าเบื่อก็ทำให้ฉู่จวินสิงค่อนข้างนึกเสียใจว่าตนเองจำกัดอิสระของเจี่ยนอันอันเกินไปหรือเปล่าถ้าก่อนหน้านี้เขาไม่ได้ช่วยมารดาพูดจาแล้วพาเจี่ยนอันอันออกไปเดินเล่นนางก็คงไม่รู้สึกเบื่อถึงเพียงนี้“อันอัน ข้าพาเจ้าไปเดินเล่นดีไหม”ฉู่จวินสิงกล่าวด้วยสีหน้ารู้สึกผิดแล้วทำท่าจะจูงมือเจี่ยนอันอันเพื่อพานางออกไปเดินเล่นเจี่ยนอันอันถลึงตามองค้อนฉู่จวินสิง ชักมือออกมาจากมือของเขา“ท่านบอกให้ข้าพักผ่อนอยู่ในบ้านไม่ใช่หรือ อะไรกัน ตอนนี้จะกลับคำเสียแล้ว?”“ถึงตอนนี้ท่านให้ข้าออกไป ข้าก็ไม่อยากไปแล้ว”“เจ้าโกรธหรือ?” ฉู่จวินสิงถามหยั่งเชิง“ข้าดูเหมือนโกรธงั้นหรือ ท่านคิดเพื่อข้าถึงเพียงนี้ ข้าดีใจยังแทบไม่ทันด้วยซ้ำ”ถึงเจี่ยนอันอันจะพูดเช่นนั้น แต่ดวงหน้าน้อยๆ กลับงอง้ำฉู่จวินสิงย่อมรู้ว่าเจี่ยนอันอันกำลังตำหนิเขาอยู่ฉู่จวินสิงเดินมานั่งลงข้างกายเจี่ยนอันอัน เผยอปากขึ้นแต่กลับไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดีถ้าให้เขานำทัพออกรบในสมรภูมิ เขาจะต้องสามารถตีทัพข้าศึกจนแตกพ่ายได้อย่างแน่นอนแต่ให้เขามาง้อผู้หญิง เขากลับ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status