LOGINShare
บทที่ 248
Last Updated:
2025-10-05 18:01:57เมื่อเซียวชิงเฟิงได้ยินความคิดหลงตัวเองของชายาเอกแล้ว จึงรีบเอ่ยปากดับฝันนั้นทันที “เพราะเจ้าเป็นไท่จื่อเฟยต่างหากเล่า”
‘เป็นไท่จื่อเฟย?’
“มิน่า หลังจากที่พลาดจากพี่หญิงก็มาเป็นลี่เอ๋อร์ แต่ละคนล้วนแต่เป็นคนรอบตัวหม่อมฉันทั้งสิ้น” ฉินเจียวเยี่ยนแค่นเสียง “โชคดีนัก ที่ดวงชะตาของพี่หญิงไม่สมพงศ์กับเขา”
ครั้นฉินเจียวเยี่ยนสบดวงตาดอกท้อแวววับ พร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่มซ่อนความนัย จึงได้เอ่ยถามขึ้น “อย่าบอกนะเพคะ ว่าท่านพี่เป็นผู้ทำให้ดวงชะตาของทั้งสองคนไม่สมพงศ์”
“ก็เป็นเช่นนั้นแล” เซียวชิงเฟิงโอบแขนกอดรัดร่างแน่งน้อยเข้าสู่อ้อมกอด “เมื่อวันที่ข้ารับพวกเจ้ากลับจากหออวี่หลิน ก็ชัดเจนแล้วว่า หลิงซื่อจื่อมิใช่คนดี อย่างไรก็ไม่อาจให้เขาแต่งงานกับพี่สาวของเจ้าได้ ข้าจึงได้สั่งหยางเซิงให้ไปสำนักโหรหลวง เพื่อออกตราประทับว่า พวกเขาไม่สมพงศ์กัน”
‘สวามีของใครกัน ช่างรอบคอบ คิดลึกซึ้งนัก...’
“แล้วอย่างไรต่อเพคะ?” ฉินเจียวเยี่ยนถามต่อ “เพราะเขาพลาดแต่งงานกับพี่หญิงแล้ว จึงได้หันมาจับลี่เอ๋อร์แทน ด้วยแผนการที่ทำให้ลี่เอ๋อร์เสียชื่อเสียงอย่างนั้
Latest chapter
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 254
กว่าผู้ใดจะไหวตัวทัน มือแก่ชราก็เอื้อมไปหยิบดาบที่แขวนอยู่ของทหารใกล้ตัว ปลายดาบแหลมคมสะท้อนเข้าสู่ดวงตา ก่อนที่เขาจะหลับตาหมุนมือ หมายปาดคอตนเองให้ดับสูญตามบุตรชายแต่รอแล้วรอเล่า โลหะคมก็มิได้ตวัดลงบนคอของตนเสียที เมื่อจงเซิ่งโหวลืมตาขึ้นมอง จึงได้เห็นหยดเลือดที่หลั่งลงบนพื้นเป็นวงกว้าง มือสากของใครบางคนกำรอบดาบคมไว้แน่นดวงตาทุกคู่ในท้องพระโรงต่างเบิกกว้าง“เฟิงเอ๋อร์!!” เสียงร้องของฮ่องเต้เจิ้นหลงดังขึ้นกว่าผู้ใดกู้เหวยที่ได้สติก่อนใคร รีบพุ่งตัวไปถีบจงเซิ่งโหวให้ล้มลง เป็นจังหวะเดียวกับที่เซียวชิงเฟิงปล่อยมือจากดาบ ทำให้ดาบใหญ่เปื้อนเลือดหล่นลงบนพื้นเสียงดัง ปลุกให้ทุกคนตื่นจากความตกใจ“หมอหลวง!” ฮ่องเต้เจิ้นหลงตวาดเรียกหมอหลวงเสียงดังลั่น โจวกงกงรีบวิ่งออกไปตามหมอหลวงในทันทีเซียวชิงเฟิงไม่สนใจบาดแผลที่มีเลือดไหลรินเป็นสาย เขาย่างเท้าสามขุมเข้าไปใกล้จงเซิ่งโหวที่ถูกทหารจับกุมตัวไว้อย่างแน่นหนาแล้ว “มิรู้ว่า จงเซิ่งโหวหวังฆ่าตัวตาย เพื่อชดใช้ความผิดจริง ๆ หรือเพียงแค่ต้องการหลบเลี่ยงความลำบากที่ต้องเผชิญในแดนเหนือ...”“กระหม่อม.
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 253
เสียงโขกศีรษะของจงเซิ่งโหวดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง เลือดสีแดงไหลอาบหน้าผากปูดโปนน่ากลัว หากแต่จงเซิ่งโหวก็ยังไม่มีทีท่าจะหยุดยั้ง โดยที่ฮ่องเต้เจิ้นหลง เซียวชิงเฟิง รวมถึงทุกคนในท้องพระโรงก็ไม่มีผู้ใดเอ่ยห้ามปรามเลือดสีแดงจากศีรษะของจงเซิ่งโหวเพียงผู้เดียว ไม่อาจชดใช้เลือดสีแดงสดของทหารและราษฎรบริสุทธิ์ที่เจิ่งนองไปทั่วแผ่นดินในสงครามแดนเหนือนั้นได้เลย!!“ฝ่าบาท!!” เสียงของกู้เหวยดังขึ้นมาที่หน้าประตูท้องพระโรง ปรากฏร่างแม่ทัพที่ชุดเกราะเปรอะเปื้อนเลือดไปทั้งตัว เขาก้าวเข้ามาคุกเข่าข้างจงเซิ่งโหว พลางประสานมือรายงาน “ทูลฝ่าบาท กระหม่อมได้นำกำลังพลไปล้อมจับหลิงอี้ชวนแล้ว หากแต่อีกฝ่ายไม่ยอมจำนน สั่งให้องครักษ์ของจวนคุ้มกันเขาหลบหนีออกจากจวน”“กระหม่อมจึงจำเป็นต้องใช้กำลังเข้าจับกุม ในขณะที่องครักษ์ของจวนถ่วงเวลาพวกกระหม่อมอยู่ หลิงอี้ชวนฉวยโอกาสควบม้าหลบหนี พลธนูของกระหม่อมจึงได้ยิงธนูหลายดอกติดต่อกันจนเขาสิ้นชีพบนหลังม้าพ่ะย่ะค่ะ!!”สิ้นคำรายงานของกู้เหวยก็ทำให้จงเซิ่งโหวที่คุกเข่าอยู่ข้างกันหยุดโขกศีรษะ ดวงตาแก่ชราเบิกกว้าง เมื่อรับรู้ได้ว่า บุตรชายคนโตของ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 252
ตึ่ง!!จงเซิ่งโหวเซล้มทั้งยืน ก้นกระแทกพื้น เหล่าขุนนางที่อยู่รายรอบต่างถอยตัวออกห่างราวกับว่าจงเซิ่งโหวติดโรคร้ายที่อาจจะแพร่กระจายติดพวกเขาได้“ไม่! ไม่จริง... ลูกข้า ไม่ใช่...” จงเซิ่งโหวได้แต่พึมพำ สติหลุดลอยอย่างไม่เชื่อคำกล่าว “ชวนเอ๋อร์ของข้าเป็นคนดี! เขาไม่มีทางทำเช่นนั้นเป็นแน่!”“เสด็จพ่อ ลูกขอถวายรายงานคดีวางยาราษฎรของหออวี่หลินและคำสารภาพของฟางเหวินเฟย ขุนนางแคว้นต้าถังที่สมคบคิดกับหลิงอี้ชวนพ่ะย่ะค่ะ” เซียวชิงเฟิงยกสองมือทูลเกล้าถวายรายงานในมือให้แก่โจวกงกงที่เดินลงมารับไปถวายต่อฮ่องเต้เจิ้นหลงฮ่องเต้เจิ้นหลงกางรายงานออกอ่าน สองเนตรกวาดไปมาอย่างรวดเร็ว ก่อนจะตบโต๊ะดัง ปัง!!“บังอาจนัก!! ไปจับกุมหลิงอี้ชวน คนทรยศบัดเดี๋ยวนี้!! อย่าให้มันหนีหลุดรอดไปได้!”กู้เหวยประสานมือรับคำสั่งในทันที “กระหม่อมได้จัดทหารล้อมจวนจงเซิ่งโหวไว้เรียบร้อยแล้วพ่ะย่ะค่ะ ฝ่าบาทมิต้องกังวล”กู้เหวยส่งสัญญาณให้คนใต้สังกัดรีบออกจากท้องพระโรงไปจับกุมหลิงอี้ชวนที่จวนจงเซิ่งโหวในทันที“ไม่! ฝ่าบาท อย่าจับกุมเขา บุตรของข้าเป็นคนดีพ่ะย่ะค่ะ” จงเซ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 251
“เพราะเสด็จพี่สามารถติดต่อกับแม่ทัพหน้ากากเหล็กและกองทัพเงาพยัคฆ์ได้เช่นนี้นี่เอง” ฉีอ๋องเอ่ยขึ้นมาอย่างนึกขึ้นได้ “ท่านพี่จึงสามารถหลอกเสด็จพี่รองได้อย่างง่ายดาย”เพียงประโยคเดียวของฉีอ๋อง ทำให้ทุกคนฉุดคิดถึงวันที่ดูแคลนเฟิงอ๋องว่าสามารถหลอกคนที่ปราดเปรื่องเช่นหมิงอ๋องได้อย่างไร จนถึงวันนี้ทุกคนก็ได้รับคำตอบเป็นที่เรียบร้อยแล้วเฟิงอ๋องมิได้หลอกหมิงอ๋อง โดยไร้แก่นสารหรือความจริง หากแต่แม่ทัพหน้ากากเหล็กและกองทัพเงาพยัคฆ์สมรู้ร่วมคิดและให้การสนับสนุนด้วยต่างหาก ดังนั้น อุบายนี้จึงสมจริงและทำให้หมิงอ๋องหลงเชื่อได้อย่างสนิทใจ!!เสียงขุนนางและแม่ทัพต่างอื้ออึงขึ้นมาอีกครั้ง บทสนทนาต่างไปในทิศทางเดียวกันว่า เซียวชิงเฟิงมีความสามารถและเหมาะสมกับตำแหน่งไท่จื่อนี้เป็นอย่างมาก“เอาล่ะ” ฮ่องเต้เจิ้นหลงดึงบทสนทนาที่เริ่มออกนอกลู่นอกทางให้กลับมาอีกครั้ง “เจ้าจงรายงานผลของคดีนี้ออกมา”“พ่ะย่ะค่ะ เสด็จพ่อ” เซียวชิงเฟิงขานรับ “ตามที่ทุกคนทราบดีว่า หออวี่หลินมีการผสมยาที่มีฤทธิ์ทำให้คนมึนเมาและคลุ้มคลั่งได้ ซึ่งยานี้ก็คือ ยาวิเศษของแคว้นต้าถัง”เสียงฮือฮาเ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 250
“ผ่านมาหลายวันแล้ว สรุปว่าคดีวางยาราษฎรของหออวี่หลินเป็นอย่างไรบ้าง?” ฮ่องเต้เจิ้นหลงตรัสถามขึ้นในท้องพระโรงที่เงียบสงัดฉู่ซิงปู้ซ่างซูก้าวเท้าออกมารายงานผลอย่างอ้ำอึ้ง “ทูลฝ่าบาท บัดนี้ คดีวางยาราษฎรของหออวี่หลินกำลังอยู่ในระหว่างจับตัวคนร้ายพ่ะย่ะค่ะ เนื่องจากพ่อครัวของหออวี่หลินได้ซัดทอดถึงเจ้าของหอที่มีนามว่า เสิ่นหวังจง พ่ะย่ะค่ะ”“แล้วเสิ่นหวังจง ผู้นี้เป็นผู้ใด? ป่านนี้ จึงยังไม่สามารถจับตัวได้อีก?”ฉู่ซิงปู้ซ่างซู “เอ่อ... คือว่า...”เซียวชิงเฟิงเห็นท่าทางลำบากใจของฉู่ซิงปู้ซ่างซู จึงได้ลุกขึ้นยืน เดินไปประสานมือตรงหน้าบัลลังก์ ก่อนจะเอ่ยทูล “เสด็จพ่อ ความจริงแล้ว คดีวางยาราษฎรของหออวี่หลินนี้มีความซับซ้อนเป็นอย่างมากพ่ะย่ะค่ะ”“ซับซ้อนอย่างไร?”“เจ้าของหออวี่หลินที่มีนามว่า เสิ่นหวังจง นั้น ไม่มีตัวตนอยู่จริง เพราะผู้ร้ายตัวจริงได้ทำการซ่อนตัวตนไว้อย่างแนบเนียนพ่ะย่ะค่ะ” เซียวชิงเฟิงกล่าวพระขนงของฮ่องเต้เจิ้นหลงเลิกสูงขึ้น “แล้วเจ้ารู้ได้อย่างไรว่าเขามิใช่ตัวจริง?”“เพราะแม่ทัพหน้ากากเหล็กและกองทัพเงาพยัคฆ์ได้ช่วยกระหม่อมในการจับตัวผู้ร้ายที่เกี่ยวข้องพ่ะย่ะค่ะ”คำว่า แม่ทัพ
พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC บทที่ 249
แสงสลัวจากคบไฟที่ปักอยู่ตามผนังหินที่ชื้นแฉะของคุกหลวง ทำให้เงาของลูกกรงและร่างของชายผู้หนึ่งที่ถูกตรึงไว้สั่นไหวไปมา กลิ่นอับชื้นของดินและเลือดคละคลุ้งในอากาศร่างใต้เท้าฟาง ขุนนางแคว้นต้าถังถูกมัดตรึงไว้กับแท่นนั้นอย่างแน่นหนา เส้นผมยุ่งเหยิงปรกใบหน้าซีดเซียว เสื้อผ้าขาดรุ่งริ่งเผยให้เห็นรอยฟกช้ำและคราบเลือดที่แห้งกรัง ดวงตาของเขายังคงฉายแววแข็งกร้าว ทว่าแฝงไว้ด้วยความหวาดหวั่นที่ยากจะปกปิดเบื้องหน้าเขา คือชายในชุดแม่ทัพสีดำทะมึน พร้อมด้วยลูกน้องอีกสองสามคน แต่ละคนถือเครื่องมือทรมานที่ดูน่าสะพรึงกลัวอยู่ในมือ ทั้งแส้หนังที่ปลายถักเป็นปม คีมเหล็กขนาดใหญ่ และเหล็กเผาไฟที่ยังคงแดงฉานจากเตาที่ตั้งอยู่มุมห้อง“ใต้เท้าฟาง ท่านคงจะรู้จักพวกเราดีอยู่แล้ว” เยี่ยม่อเอ่ยขึ้นท่ามกลางความเงียบ “กองทัพเงาพยัคฆ์ไม่เคยทำร้ายผู้บริสุทธิ์ การที่พวกเราจับท่านมาย่อมมีหลักฐานที่ชัดเจน”“ไม่ ไม่ใช่ข้า...” เสียงอ่อนระโหยโรยแรงดังขึ้นแผ่วเบา“ฟางเหวินเฟย ขุนนางชั้นสูงของแคว้นต้าถัง เช่นนั้น ท่านลอบเข้ามาในแคว้นต้าเซี่ยของข้าด้วยเหตุใด?”ใต้เท้าฟางเม้มริมฝีปากแน่
You may also like
ยอดชายานักพยากรณ์ : ท่านอ๋อง ชายาท่านเลี้ยงผี
ดอกถังร่วงหล่น257.4K viewsท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ32.5K viewsสามีพรานป่ากับภรรยาสามตำลึง
ป่าดอกท้อ25.5K viewsหลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง500.9K viewsทะลุมิติมาเป็นคุณหนูตัวประกอบพ่วงระบบหลีกหนีกั๋วกงตัวร้าย
เทียนสื่อ3.4K viewsชิงเหมย...บุปผาซ่อนคม
หลงเวลา /จู้หมิง2.8K viewsได้โอกาสอีกคราข้าไม่ขอเป็นอนุ
เสี่ยวชิงเทียน11.3K viewsโศลกเพลิงผลาญใจ
เพลงมีนา7.5K views
