로그인공유
การทำงาน
최신 업데이트:
2024-10-13 18:10:25พาดหัวข่าววันนี้
สาวคาบาเรต์ โดนบุกบ้านทำร้ายสาหัส ตำรวจแจ้งเรื่องนี้อาจมีชู้สาวเกี่ยวข้อง เพื่อนบ้านเผยอาจเป็นฆาตกรรมมากว่าชิงทรัพย์
วันที่14 กุมภา ร.ต.อ. ชัยวุธ รัตนชัย รองสารวัตรสอบสวน สน.ห้วยขวาง พร้อมเจ้าหน้าที่กู้ภัยเข้าตรวจสอบเหตุทำร้ายร่างกายมีผู้บาดเจ็บสาหัส หน้าอาคารพาณิชย์หลังหนึ่ง ที่เกิดเหตุ พบสาวประเภทสอง ชื่อนายเอ(นามสมมุติ)อายุ30ปี ถูกตีด้วยเหล็กเกี่ยวประตูม้วน อาการสาหัส ข้าวของในบ้านกระจุยกระจาย และในบ้านพบนางเกรซและนายแป้ง(นามสมมุติ)มารดาและพี่ชาย โดนมัดและปิดตาอยู่ในห้องน้ำ เจ้าหน้าที่กู้ภัย ได้ช่วยเหลือนำผู้บาดเจ็บส่งโรงพยาบาล และ แก้ไขมารดาและพี่ชาย ซึ่งอยู่ในอาการตกใจ พอให้การเบื้องต้นได้
ส่วนนายเอ (นามสมมุติ)หลังจากนำส่งโรงพยาบาลแล้วเสียชีวิตในเวลาต่อมา
ห้องฉุกเฉิน โรงพยาบาลแห่งหนึ่งในเขตห้วยขวางกรุงเทพฯ ประเทศไทย
ไร้เสียง เหมือนโลกโดนดูด เสียง ออกไปทั้งหมด การเต้นของหัวใจช้าและเงียบงัน ปากและคอแน่นเต็มไปด้วยท่อ หัวปวดจนแทบระเบิด ตาลืมได้แค่ครึ่งข้าง แขนและขาไม่ต้องพูดถึง กระดิกกระดิกปลายนิ้วได้ก็บุญแล้ว มองเห็นชายผ้าม่าน ขยับไหว อยากจะส่งเสียงขอความช่วยเหลือก็ทำไม่ได้
"ผู้ป่วยหลังออกจากห้องผ่าตัด ครบเวลาต้องฟื้นแต่ไม่รู้สึกตัว โคม่าแล้วรีบโทรแจ้งญาติ แจ้งหมอเวรเตรียมปั้ม ถ้าหยุดหายใจ" ป้าหัวหน้าพยาบาลสั่งการรัวๆ
"รายที่ถูกตีมาเมื่อหรอครับ บุญทวีสาวคาบาเรต์ใช่ไหมครับ บุญไม่ทวีแล้วซินะ บุญจะหมดแล้ว" บุรุษพยาบาลขานตอบเป็นเรื่องขำขันเหมือนทุกอย่างเป็นธรรมดา
เสียงพูดคุยของทีมพยาบาล แทรกแว่วเข้ามา ใต้ชายผ้าม่าน
เงาดำ ดูกำยำ ยืนปลายเท้า ตาที่ลืมได้ครึ่งข้างนั้น
เห็นแค่ชายผ้านุ่ง สีแดง!!!
ข้าพเจ้าเปล่ง เสียงเข้มกังวาล
"นายทวี บุญอารักษ์ ลุกขึ้นแล้วมากับเรา" สิ้นเสียงนั้นคนป่วยขนพลันลุกซู่ทั่วกาย เหมือนลูกโป่งใบนึงโดนเข็มเจาะแตก ทุกอย่างไหลออก เลือด น้ำ ไร้ประตูปิดกั้น รวมทั้งจิตที่หลุดออกมาจากร่าง เป็นพลังงานอ่อนจาง
เสียงเตือน ของเครื่องเซ็นเซอร์การเต้นของหัวใจ กรีดร้องยาว
ชายผ้านุ่งแดงพลิวไหวหายวับ ทิ้งห้องให้ปั่นป่วนชุลมุนด้วยทีมงานแพทย์และพยาบาล
ตายแล้วใช่ว่าจบหรือหายลับ วิญญาณนายทวีพร้อมผู้ที่มารับกลับไปปรากฏ. ณ ดินแดนแห่งหนึ่ง
ดวงวิญญาณดวงแรกในการทำงานของพระยายมราชชัช
กลางท้องพระโรงทองสว่างไสว ดวงวิญญาณหนุ่มหัวใจสาวนายทวี สีจางมาก คุดคู้อยู่กลางห้อง
ก่อนหน้านี้กว่าจะเคลียร์งานเก่าของเทวบิดาที่ค้างก็หมดพลังไปอย่างมาก ทั้งยังต้องรับผลกรรมในอดีตชาติ ดื่มน้ำทองแดงวันละหน แต่ละวันกว่าจะได้ไปพักยังทิพยวิมานก็ไม่ง่ายเลย ที่นี่เหมือนเข็มเวลาเดินทางช้ามาก1วันน่าจะเป็น1ปีในภพมนุษย์
ตำแหน่งพระยายมราชคือคนที่บังเอิญทำกรรมดีและกรรมชั่วเสมอเท่ากัน จะไปอยู่สวรรค์ก็บุญไม่พอ ไปอยุ่นรกก็ดีเกินไป เลยต้องอยู่ตรงกลาง โดนลงทัณฑ์ดื่มน้ำทองแดงเหมือนสัตว์นรกอื่น แต่มีทิพยวิมานอยู่ อยากได้อะไรก็เนรมิตขึ้นมาได้ทั้งเสื้อผ้า. อาหาร เครื่องประดับสุวรรณและสุวานเป็นเทพเหมือนกัน แต่เค้าคงทำบุญมาน้อยกว่า เพราต้องมาเป็นผู้ช่วยแล้วก็ดื่มน้ำทองแดงเหมือนกัน รูปลักษณ์ภายนอกก็หล่อเหลาขาดแต่รัศมีกายเท่านั้นที่เอามาเปรียบกันไม่ได้
"นายทวี บุญอารักษ์ จงฟัง ข้าขอถามว่ากรรมของเจ้าคืออะไร" เสียงสุวานดังขึงขัง
"ฉันไม่รู้จ๊ะฉันโดนเขาตีหัวมาจำไม่ค่อยได้ ปวดหัวเหลือเกิน" เสียงตอบแผ่วเบา
สุวรรณจิ๊ปากพึมพำว่า ร่างไม่มีแล้วยังติดในสัญญาความจำเก่าๆ ไม่มีร่างจะปวดหัวได้ยังงัย แล้วหันมาบอกข้าว่า เรื่องไม่ยาวพออ่านได้ในบัญชี มีแค่สามสิบปี ท่านยมจะลองอ่านดูไหม
ชัชพยักหน้าสมุดเล่มใหญ่ก็ลอยมาเปิดตรงหน้าโดยไม่ต้องถือ เรื่องราวชีวิตมนุษย์สนุกมากเหมือนดูทีวีในภพมนุษย์ ในเมื่อหน้าที่มีให้ทำ ก็ฉวยโอกาสสนุกกับมันไปเลยดีกว่า
최신 챕터
พระยายมราชกับฉ้น ไม่มีอะไรบังเอิญ
ภัทรดนัย จิตอารีย์ ตัวอักษรเขียนอย่างลวกๆเป็นชื่อนามสกุลติดลงบน แผ่นพลาสติก สายรัดข้อมือ ไกรสรเทวบุตรเดินวนไปวนมา อยู่ข้างเตียงในห้องฉุกเฉิน คนที่ทำให้แม่เล็กต้องมานอนอยู่ตรงนี้คือฉันเอง ตอนที่ฉันอ่านว่าจะต้องมารับวิญญาณฉันก็ลืมนึกไป ว่านี่คือแม่เล็กด้วยการงานรัดตัว เวรกรรมทำงานของมันเสมอไม่มีอะไรบังเอิญ ฉันนี่แหละ ต้นเหตุ ถ้าฉันไม่แปลงสารแม่เล็กก็ไม่กินยา เขาพึมพำพร่ำบ่นในใจเท้าก็เดินวนไปเวียนมาที่นี่มันโรงพยาบาล เหล่านายนิรยบาลเดินขวักไขว่ ทุกคนก็ล้วนแปลกใจเมื่อเห็นหัวหน้างานมาเดินวนเวียนอยู่ข้างเตียง ใครคนหนึ่งในห้องฉุกเฉิน พวกเค้าแอบกระซิบกระซาบกัน เบาๆเมียเก่า!แทนที่พญายมราชจะไม่ได้ยิน เสียงนั้นกับตรงมาเต็มหูกระแทกหัวใจ บ้าเอ้ย นาทีนี้มันไม่ใช่ความใคร่พิศวาสใดๆแล้วมันคือศักดิ์ศรี เราผู้เป็นนายแห่งผี จะไม่ให้เมียเก่าเราตายได้ไหมจะเปลี่ยภพภูมิให้เค้าได้ไหม ทำยังไงดีControl ผีได้แต่ Control คนเป็นไม่ได้ โธ่เอ๊ย แย่ที่สุดโมโหจนอยากจะเอาหมัดต่อยหน้าตัวเอง ยังไม่ทันจะได้ทำจริงๆก็มีหญิงวัยกลางคนในชุดทหาร เต็มยศ แหวกม่านพุ่งพรวดเข้ามา"โบว์ลูกรัก แม่ขอโทษ ขอโทษกับทุกสิ่งทุกอย่างที่แม
พระยายมราชกับฉ้น ภรรยาคนเล็ก
ไกรเทวบุตรหลุดจากสมาธิ คืนร่างเป็นพญายมราช ร่างที่จำแลงแปลงกายไว้นั้นเพื่อจะให้กลมกลืนกับเด็กผู้ชาย วัยรุ่นในโรงเรียนนี้ก็หายไป ด้วยความตกใจที่เห็นแม่เล็กใน ชาตินี้ ด้วยความที่จะต้องติดตามจึงกระโดดข้ามรั้วโดยไม่ได้คิดว่าจะมีใครอยู่ตรงนั้นแม่เล็ก ต่อไปนี้จะเรียกว่าโบว์ ใบหน้าหมองคล้ำ เดินกอดอกสับเท้าอย่างว่องไวให้พ้นดงอโศก ไกรสรเทวบุตรแล่นลิ่วไล่ตาม แต่จังหวะแว๊บนึงก็เห็นคนสองคนซ่อนอยู่ เมื่อหันไปมอง มันก็เหมือนเห็นญาติอีก ใครกันนะ ไว้ก่อน ถ้าอยู่ที่นี่เดี๋ยวก็รู้ว่าใคร ได้แต่ยิ้มมุมปาก แล้วรีบตาม โบว์ไปก่อนที่จะคลาดสายตาโบว์หรือแม่เล็กในชาตินี้ เกิดเป็น เพศชาย แต่ข้างในหัวใจเป็นสตรี รู้ตัวว่าเป็นแบบนี้ตั้งแต่ 6 ขวบ แม่เป็นทหาร พ่อเป็นช่างรับเหมาก่อสร้าง ทุกคนแอนตี้ ความผิดเพศของเขา เมื่อพอรู้ความดีและอายุเข้าเกณฑ์เขาก็ถูกส่งมาอยู่ที่นี่ตั้งแต่ชั้นอนุบาล ตอนเขาเกิดแม่มียศเพียงนายสิบ ต่อมา เป็นที่เมตตาเอ็นดูของนายทหารชั้นผู้ใหญ่ยศคงขึ้นเรื่อยๆมา ปัจจุบันแม่มียศถึงพันเอก ทำงาน ควบคุมด้านการเงิน อยู่ในกองบัญชาการ เป็นคนมี ลูกน้องเยอะและลักษณะนิสัย ระเบียบวินัยเป๊ะ และแค้นใจมากที่ลูกไม่ ไ
พระยายมราชกับฉ้น จังหวะนรกเวลานรก และคำศัพท์เกี่ยวกับภพภูมิ
"จังหวะนรก"หมายถึง เรื่องราวเลวร้ายที่เกิดอย่าง พอดิบพอดี เหมือนอย่างเช่น นายชัช กับอุณา ที่ดันโดนสังหารแบบจังหวะนรก ตายพร้อมกันทันที โดยไม่มีโอกาสสั่งลาด้วยกระสุนนัดเดียว"เวลานรก" หมายถึงเหตุการณ์เลวร้าย ที่ดันดำเนินไปอย่างเนิบช้า เพราะทุกอย่างในนรกช้า เวลาก็ช้ากว่า เมื่อเทียบกับเวลาของภพ มนุษย์ถึง 1 ปีต่อ 1 วัน ถ้าทีมงานนายนิรยบาล ที่มารับดวงวิญญาณ เกิดลืมของกลับไปที่นรกเพื่อไปเอาแล้วกลับมา ยังภพมนุษย์ ก็เพียงแค่ชั่วพริบตาเดียว ในนรก ส่วนของการลงทัณฑ์ มืดดำหม่นหมอง เต็มไปด้วยมูกเลือด ความสยดสยองเกินบรรยาย ไม่ว่าจะเป็นเครื่องมือสำหรับฑัณฑ์ทรมาน หรือขุมนรกต่างๆ ก็ล้วนแต่ ไม่จรรโลงใจ พาให้เศร้าหมอง สูญเสียแรงบันดาลใจ และความสุข ซึ่งเป็นส่วนที่จะเอาไว้ลงโทษผู้ที่มีความผิดบาปอยู่แล้ว สำหรับนายนิรยบาล ถ้าได้รับเวรมารับวิญญาณบนโลก หรือได้เวลาพักผ่อน ก็มักจะขึ้นมา ผ่อนคลายกัน มักมีคำพูดในภพนรกว่า เทวดาเดินดิน มีต้นแบบมาจาก เทวดาผู้คุมเหล่านี้นี่เองที่มีรูปร่างงดงาม จะเนรมิตสิ่งใดก็ได้ ไม่จำเป็นต้องซื้อหาดังนั้นทีมงานที่ไปรับวิญญาณจึงชอบอ้อยอิ่งเที่ยวเล่น อยู่ที่เมืองมนุษย์ ถ้าเห็นใครงดงา
พระยายมราชกับฉ้น พัวพันผูกพันพันผูก
ถ้าความถึงวันก่อนที่ชัชเทวบุตรจะอุบัติมา 1 วัน เวลานรกพญายมราชไกรสรเทวบุตร ได้สำรวจร่างกายของตนเองและพบว่ารัศมีนั้นเปล่งแสงเรืองรองอย่างอัศจรรย์ มากกว่าทุกวัน ทุกคืนที่ผ่านมา เขาจึง อนุมานว่า เขาใกล้จะเปลี่ยนภพภูมิแล้ว เป็นข่าวดีอย่างที่สุด มองนาฬิกาทรายที่ใกล้มือ อีก 1 ชั่วโมงจะถึงเวลาดื่มน้ำทองแดงทันใดนั้นจึงเรียกดอกปาริชาติให้ผุดขึ้นมาบนมือ แล้วสูดดมกลิ่นย้อนรำลึกถึงชาติต่างๆครั้งเป็นมนุษย์ ครอบครัวของเรา ตั้งแต่ครั้งเราเป็นนายไกร ยังช่วยใครไม่หมดนะ เขาค่อยๆไล่เรียงแม่คนโต เกิดใหม่ เป็นฮิปโปที่แอฟริกา เราไปแนะนำให้ถือศีล 5 จนแม่คนโตตายแล้วไปเกิดเป็นมนุษย์อีกครั้ง ตอนนี้ก็อายุ 50 กว่าแล้ว บวชเป็นชีตลอดชีวิต น่าจะได้ขึ้นสวรรค์แน่ แม่กลาง น่าจะเหนือกว่าเราเพราะตอนใช้ชีวิตร่วมกัน กับเรา เป็นคนทำดีมีศีลธรรมชอบทำโรงทาน ตายแล้วไปเกิดบนสวรรค์ ชั้นดาวดึงส์ มีวิมานอยู่ใกล้กับ พระเขี้ยวแก้วจุฑามณี ดีกว่าเราเสียอีกภาพหนึ่งปรากฏขึ้นในความทรงจำ ภรรยาคนเล็ก ด้วยการงานแห่งพระยายมราชที่รัดตัวทำให้ลืมไปแล้วตายแล้ว ผ่านไปหลายร้อยวันแล้วสินะ ถ้าเป็นมนุษย์ก็คง เป็นร้อยปี แม่คนเล็กอยู่ที่ไหนแล้ว เขารำ
พระยายมราชกับฉ้น ผูกพันสัญญา
ย้อนเวลากลับไปไกรสรเทวบุตร หรือเทวบิดร ของ ชัชเทวบุตร ตำแหน่ง ณ ขณะนั้นคือพญายมราช ผ่านวันคืนนับอสงไขย ในตำแหน่งนี้ 1 วันในนรกคือ 1 ปีในเมืองมนุษย์ เวลาของที่นี่มันเดินช้าช้ามากๆ เหล่าดวงวิญญาณ ต่อคิวกันให้เขาได้ตัดสินความ จนไม่มีเวลาได้คิดอย่างอื่น แต่หลายครั้งที่มีโอกาสเขาก็จะ เรียกดอกปาริชาติมาดม เพื่อให้ระลึกได้ว่า ทำไมถึงมาอยู่ตรงนี้ตำแหน่งพญายมราชไม่ใช่ตำแหน่ง ที่ต้องผ่านการเลือกสรร หรือตั้งขึ้นมา โดยผู้ใดผู้หนึ่ง แต่อุบัติเกิดขึ้นตามกรรมของผู้นั้น การที่เขาทำงานอยู่ตรงนี้เป็นระยะเวลานานมาก เป็นเพราะว่าไม่มีใครที่กรรมสัมพันธ์กัน และทำบุญ สร้างบาปเท่าเทียมกัน ตอนอยู่ในภพมนุษย์ ที่จะมาแทนเขาได้พอดี ระยะเวลาใน ตำแหน่งนี้ จึงนานกว่า ยมราชคนก่อนหน้าเขา ซึ่งแม้ถ้าเขาเองก็จำไม่ได้แล้ว ว่าเทวบิดรของเขาคือใคร ถ้าไม่เรียกดอกปาริชาติมาดม งานของเขายุ่งมาก และช่วงพักเบรคก็ต้องดื่มน้ำทองแดง ในบางทีเขาก็ลืมไปแล้วด้วยซ้ำว่าเขาทำบาปอะไรมาเวรกรรมนั้นมีวิถีที่ประหลาดมหัศจรรย์มาก สามารถชั่งตวงวัด สิ่งที่จะเกิดขึ้นในถัดเวลาไป ไม่มีอะไรเกิดขึ้นโดยบังเอิญเลย ทุกอย่างเป็นเพราะว่า การกระทำที่ทำไว้แล้
พระยายมราชกับฉ้น ถูกใจ
เมื่อเปิดประตูเข้าไปมีเสียงผู้ชายกรีดร้อง แบบสาวแตกในขณะที่พี่แป๊ดก็ร้องเหมือนกันโอ๊ย...อกอีแป้นแล่นลึกเข้าตึกใน แกโวยเสร็จก็หุ่งพรวดเข้าไปข้างในทันใดนั้นเอง ยังไม่ทันที่อีก 2 คนจะโผล่หน้าตามเข้าไปในห้อง รวมทั้งชัดเทวบุตรที่ต่อคิวเป็นคนที่ 4 ด้วย ทั้ง 3 ก็ต้องผงะออกมา เพราะประตูถูกเปิดสวนทาง สาวผมบลอนด์ยาว จะใส่ชุดแซกสั้นที่ดูไม่ค่อยจะเรียบร้อยเท่าไหร่ เอามือขวาปิดปาก มือซ้ายดึงชายกระโปรง แล้ววิ่งพรวดพราดสวนไปทันที. เสียงรองเท้าส้นสูงดังก้องไปทั่วบริเวณเมื่อพี่เรียมแทรกตัวเข้าไปได้ เอก็ตามไปติดๆ สิ่งที่เห็นคือ ผู้จัดการ นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานตัวใหญ่ ด้านหลังโต๊ะทำงาน เป็นกระจกสูง มองเห็นวิวของเมืองพัทยาทั้งเมืองรวมทั้งโค้งชายหาดแสนสวย ผู้จัดการ เป็นชายไหล่กว้างตัวสูงเกือบ 2 เมตร ในชุดสูทหันหลัง และ มองเห็นภาพสะท้อนออกมาจากกระจกใส ทำท่าเหมือนกำลังใส่เข็มขัด ทั้ง 3 คนพี่แป๊ดเรียมและเอ ยืนเรียงกันหน้าโต๊ะเหมือนนักเรียนโดนครูฝ่ายปกครองเรียกมาทำโทษ พี่แป๊ดแก้มแดงไปจนถึงหู ส่วนพี่เรียมทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ เอก็เก้ๆกังๆ ชัชเทวบุตรลอยเลื่อนขึ้นไปนั่งบนโซฟา รอดูการแสดงอย่างใจจดใจจ่อ"เอาเงินมาส่
