บทที่ 2/2

-ต่อ-

“กรี๊ด! อีกแล้วค่า สุดหล่อของลูกหมีเป็นข่าวอีกแล้วค่า ลูกหมีสุดสวยรับไม่ได้!” เสียงห้าวดัดจนเป็นเสียงแหลมเล็กดังขึ้นมาแต่ไกลก่อนที่เจ้าตัวจะมาเสียอีก ทำให้อลิสาที่กำลังนั่งอ่านหนังสือเล่นอยู่ตรงโต๊ะหินอ่อนหันมาสนใจเสียงของเพื่อนสนิททันที

“ใครเป็นข่าวหรอลูกหมีเสียงดังมาแต่ไกลเชียว” อลิสาเอ่ยถามเพื่อนสนิทที่นั่งข้างเธอเรียบร้อยแล้วก่อนจะหันมาสนใจหนังสือของตัวเองต่อ

“โอ๊ย! ยัยเฟรชชี่ก็จะใครซะอีกล่ะก็สุดหล่อของฉันยังไงล่ะ” 'อาทิตย์' หรือลูกหมีที่อลิสาใช่เรียกเขาก่อนหน้านี้

คิ้วเรียวสวยขมวดเข้าหากันก่อนจะหันมาถามคนที่นั่งอยู่ข้างๆเธอพร้อมกับถามเพื่อนชายแต่ใจหญิงเหมือนสนใจเสียเต็มประดาทั้งๆที่ความจริงแล้วอลิสานั้นไม่คิดที่จะสนใจเลยก็แค่อยากจะรู้ว่าสุดหล่อของเพื่อนเธอนั้นจะเป็นใครกัน

“เฟรชรู้แล้วว่าลูกหมีหมายถึงสุดหล่อของลูกหมี แต่เฟรชอยากรู้ว่าเขาเป็นใครกันทำไมถึงได้ทำให้ลูกหมีของเฟรชร้องเสียงดังเหมือนจะเป็นจะตายแบบนี้”

“ก็คุณรามน่ะสิควงดาราอย่างยัยบัวบงกชพี่สาวยัยบัวชมพูเข้าคอนโด มันหน้าเจ็บใจมากเลยอะแก ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่ยัยบัวบงกชนะ ฉันจะไม่กรี๊ดดังถึงขนาดนี้เลย” อาทิตย์เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเจ็บใจพร้อมกันนั้นก็ส่งข่าวคนดังบนหนังสือกอซซิบของสำนักพิมพ์ชื่อดังแห่งหนึ่งให้อีกฝ่ายดู ใบหน้าหล่อเหล่าแต่ออกไปทางสำอางของอาทิตย์บึ้งตึงขึ้นมาทันที

“ไหน! คนเนี่ยน่ะหรอพี่สาวของบัวชมพูก็สวยดีนะ ผู้ชายก็หล่อเหมาะสมกันดีออก” อลิสาบอกกับเพื่อนชายใจหญิงเสียงใสเมื่อดูภาพที่เพื่อนส่งมาให้ดูแล้ว ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมามองอาทิตย์

“เหมาะสมกับผีแกนะสิยัยเฟรชชี่ ถ้าเป็นแกก็ว่าไปอย่างถ้าเป็นแบบนั้นนะฉันจะดีใจมากเลย ที่เพื่อนสนิทของฉันจะได้เป็นถึงภรรยาของคนดัง” อาทิตย์เอ่ยแหวใส่เพื่อนสาวเมื่ออีกฝ่ายพูดในสิ่งที่ตรงข้ามกับความคิดเธอ

“เฮ้ย! อะไรของลูกหมีเนี่ย แล้วเฟรชไม่เกี่ยวอะไรด้วย” อลิสาเมื่อได้ยินอย่างนั้นก็เอ่ยประท้วงเพื่อนสาวของเธอด้วยสีหน้าตกใจ

“ฉันพูดจริงนะเฟรชชี่ แกดูเหมาะสมกับคุณรามมากกว่ายัยบัวบงกรอะไรนั้นอีก” อาทิตย์บอกกับเพื่อนสาวด้วยน้ำเสียงไม่สบอารมณ์

“ลูกหมีก็พูดเวอร์ไป คนดังแบบนั้นจะมาสนใจอะไรคนธรรมดาแบบเฟรชกันละ ถึงเฟรชจะเป็นดาราก็เถอะนะ แต่ว่าเฟรชคงไม่ได้มีโอกาสจะเจอคนดังๆแบบนั้นหรอกอย่างมากก็คงแค่เดินผ่านกันแค่นั้นและ” อลิสาให้เหตุผลเสียงจริงจริงก่อนจะหันกลับมามองหน้าคนที่นั่งอยู่ข้างเธอ

“เอ่อนั้นสินะ แต่ถึงยังไงฉันก็ไม่ชอบยัยบัวบงกชอะไรนั้นอยู่ดีนั้นแหละ สาธุ! ขอให้ยัยนั้นโดนคุณรามของลูกหมีเขี่ยทิ้งเร็วๆด้วยเถอะ ถ้าจะให้ดีขอให้ภายในสองอาทิตย์นี้เลย ถ้าเป็นดังที่ลูกหมีขอลูกหมีจะนั่งรถเมย์มามหาลัยจนจบเลยเจ้าคะ อิอิ โอ๊ย!” อาทิตย์เอ่ยออกไปแค่นั้นก่อนจะร้องออกมาเสียงดังเมื่อโดนเพื่อนสนิทตีเข้าที่หัวไหล่ของตัวเอง

“อะไรของแกย่ะยัยเฟรชชี่”

“นี่ลูกหมีจะทำอะไรน่ะ อยากให้เขาเลิกกันจนถึงกับบนเลยหรอแล้วถ้าเกิดเขารักกันขึ้นมา ลูกหมีจะไม่บาปหรอ” อลิสาถามออกไปอย่างใสซื่อก่อนจะทำหน้ามุ่ยเมื่อโดนเพื่อนรักหัวเราะใส่อย่างขบขัน

“ฮ่าๆ รักกันอะไรล่ะ เขาเป็นแค่คู่ควงกันเฉยๆจ้ะ เฟรชชี่ เขาไม่ได้รักกันอย่างที่เธอเข้าใจหรอก และอีกอย่างหนึ่งนะเฟรชชี่สองคนนั้นเขาไม่ได้คบกันก็แค่มีอะไรด้วยกันแล้วก็แยกย้ายไปก็แค่นั้น” อาทิตย์หันมามองหน้าเพื่อนสาวแสนซื่อของตัวเองก่อนจะตั้งใจอธิบายให้เพื่อนเข้าใจ

“ถึงอย่างนั้นก็ช่างเถอะ แต่ฉันว่าลูกหมีอย่างไปยุ่งกับเขาเลยนะมันไม่ใช่เรื่องของเราอะ เอ๊ะ! นั้นมัน...” อลิสาบอกกับเพื่อนสาวในขณะที่สายตาก็จับจ้องภาพในหนังสือไปด้วยก่อนจะมาสะดุดเข้ากับวงแหวนสีเงินบนนิ้วนางของผู้ชายที่เป็นข่าวกับผู้หญิงไม่เลือกหน้า

“อะไรหรอ?”

อาทิตย์ก้มหน้าลงมามองที่หนังสือบ้างเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายเหมือนจะตกใจอะไรบ้างอย่างแต่ก็ไม่เห็นมีอะไรนอกจากนักธุรกิจยืนโพสต์ท่าด้วยใบหน้าหล่อเหลาเหมือนเทพบุตร แต่ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ค่อยยิ้มออกสื่อก็เถอะแต่ก็ยังหล่ออยู่ดี

“ลูกหมีแหวนที่นิ้วนางข้างซ้ายของเขามันคืออะไรหรอ” อลิสาหันมาถามคนข้างๆ

“อืม~ อันนี้ฉันก็ไม่ได้รู้ลึกรู้จริงหรอกนะเฟรชชี่ แต่เห็นเขาเล่าต่อกันมาตั้งแต่คุณรามเขาเข้าวงการใหม่ๆโน่นนะ”

“...”

“เห็นเขาเล่ากันมาว่าคุณรามเขามีคู่หมั้นอยู่แล้ว แต่ฉันไม่รู้หรอกว่าเป็นใคร อ่อแล้วพวกบรรดานักข่าวเขาก็เล่ามาให้ฟังอีกนะว่าแหวนวงเนี่ยสลักชื่อย่อของเขากับคู่หมั้นเอาไว้ด้วยแต่ไม่มีใครรู้หรอกว่าเป็นตัวอะไร รู้แค่ว่าเป็นภาษาอังกฤษ

“...”

“แล้วก็มีอีกข่าวหนึ่งนะข่าวนี้ก็ดังมากเช่นกัน บรรดาคู่ควงคู่ขาของคุณรามนะเคยเล่ามาให้ฟังว่าคุณรามไม่เคยถอดแหวนวงนี้ออกจากนิ้วเลย แต่ก็มีแม่ดาราหรือนางแบบหรืออะไรเนี่ยแหละที่เป็นคู่ควงคุณรามเคยถามซักไซ้กับคุณรามว่าใครคือคู่หมั้นของเขาหรืออะไรสักอย่างเนี่ยแหละฉันลืม”

“แต่เห็นว่ามีข่าวออกมานะคุณรามไล่แม่คนนั้นออกไปจากห้องและเขี่ยออกจากตำแหน่งคู่ควงเลยล่ะและตั้งแต่นั้นมาคุณรามก็มีกฎเหล็กมาอีกหนึ่งข้อ ห้ามพูดถึงคู่หมั้นเวลาอยู่ต่อหน้าเขาหรือถามเรื่องแหวนวงนี้เด็ดขาดตั้งแต่นั้นมาไม่มีใครกล้าถามอะไรอีกเลย”

“จริงหรอลูกหมี ถ้าเป็นเรื่องจริงนะคุณรามอะไรรั้นของลูกหมีจะต้องเป็นคนเผด็จการมากและก็เอาแต่ใจมากแน่ๆเลยอะ ฉันเริ่มไม่แน่ใจแล้วสิว่าควรจะดีใจหรือสงสารผู้หญิงคนนั้นดีที่คู่หมั้นนิสัยแบบนี้” อลิสาบอกกับเพื่อนสาวอย่างที่ตัวเองคิดก่อนจะถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ อยู่ดีๆเธอก็รู้สึกหนักใจแทนคู่หมั้นของนักธุรกิจดังคนนั้นอย่างไม่ทราบสาเหตุ 

“นี่ยัยเฟรชชี่ แต่ถ้าเป็นฉันนะ ถึงเผด็จการและเอาแต่ใจมากฉันก็ยอม พูดแล้วน้ำลายไหล อิอิ” อาทิตย์บอกกับเพื่อนสาวด้วยเสียทีเล่นทีจริงก่อนจะนำนิ้วชี้กับนิ้วโป้งเช็ดปากและน้ำหน้าตาหื่นๆให้เพื่อนเห็น

อลิสาเมื่อเห็นเพื่อนชายหัวใจหญิงทำหน้าแบบนั้นก็หัวเราะออกมาเสียงใส และหลังจากนั้นทั้งสองก็เปลี่ยนเรื่องคุยกันโดยส่วนมากแล้วจะเป็นเป็นเรื่องที่คุยแล้วสนุกมากกว่า

จนทำให้นักศึกษาที่เดินผ่านไปมาหรือนั่งอยู่ข้างกับโต๊ะของเธอมองกันด้วยความสนใจ แต่ถ้าคนที่ไม่ทราบว่าอาทิตย์นั้นไม่ใช่ชายแท้คนคนนั้นก็คงคิดว่าทั้งสองคนนั้นเหมือนแฟนกันมากคุยกันกระนุงกระหนิงเหมือนคนที่รักกันแบบแฟนมากกว่าจะเป็นเพื่อน

ไม่เว้นแม้แต่ธนาธิปที่ตอนนี้รู้สึกเป็นห่วงทั้งสองคนที่เขาคอยจับตาแทนเจ้านาย ถ้าให้เขาเดาใจเจ้านายเมื่อเห็นรูปภาพที่เขาส่งไปให้ คงจะเต้นเป็นเจ้าเข้าแน่เลย เพราะทั้งสองคนนั้นสนิทกันมากเหลือเกิน

สนิทที่ทำให้คนนอกอย่างเขาสามารถเข้าใจผิดไปได้ ถ้าเขาไม่รู้ว่าฝ่ายชายนั้นไม่ชายแท้นะคงจะเข้าใจผิดไปแล้วว่าทั้งกำลังคบหากับแบบแฟน

ธนาธิปกระตุกยิ้มเจ้าเล่ห์เมื่อนึกถึงสิ่งที่เขาจะทำต่อไปนี้ หึ แค่คิดก็สนุกแล้ว อยากจะรู้จริงๆว่าถ้าเจ้านายเขาเห็นภาพนี้จะทำยังไง