บทที่ 8/1

บทที่ 8 แค่เริ่มต้น

บนโลกใบนี้มีผู้คนนับล้านอาศัยอยู่ ต่างเดินสวนกันไปมามีทั้งรู้จักและไม่รู้จัก และที่ไม่มีใครสามารถล่วงรู้ได้เลย ก็คงจะเป็นผู้คนในแต่ละครั้งที่เราพบเจอนั้น มีเนื้อคู่หรือคู่แท้ของเราอยู่หรือเปล่า บางคนอาจใช่...แต่บางคนก็อาจะไม่ใช่

คนที่คิดว่าใช่ สุดท้ายก็กลับ ‘ไม่ใช่’ …แต่บางคนที่คิดว่าไม่ใช่ สุดท้ายก็ ‘ใช่’ อย่างไม่มีเหตุผล และแบบนี้จึงทำให้คนเราที่มี ‘ความรัก’ มีทั้งผิดหวัง และสมหวังผลัดเปลี่ยนหมุนเวียนกันไป แบบไม่มีที่สิ้นสุด

และพระรามก็คือหนึ่งในผู้คนเหล่านั้น ที่มีทั้งผิดหวังและสมหวังในเวลาใกล้เคียงกัน แต่โลกใบนี้ก็สอนให้เขารู้ว่าไม่ว่าจะ ‘ผู้หญิง’ หรือ ‘ผู้ชาย’ ก็ไม่สมควรเล่นกับความรู้สึกกับฝ่ายใดฝ่ายหนึ่ง

“หมายความว่าอย่างไรคะ” อลิสาที่คิดตามคำพูดของชายหนุ่มหันกลับมาถาม “...ที่บอกว่าเป็นมากกว่า ‘คนรู้จัก’ กัน”

“ฉันก็หมายความตามที่พูด” พระรามเอ่ยแค่นั้นก็พาร่างสูงลุกขึ้นก่อนจะเดินไปทางประตูห้องของสาวน้อย

ชายหนุ่มหันหน้ากลับไปมองร่างเล็กที่นั่งอยู่บนเตียง และกำลังมองมาทางเขาด้วยสายไร้เดียงสา ทำให้ชายหนุ่มเผลอยิ้มออกมากับท่าทางน่าเอ็นดูนั้นของสาวน้อย

และด้วยกิริ