Share

บทที่ 10 เจ๊ช่วยด้วย

last update Last Updated: 2025-05-27 17:24:49

แตงไทยขับมอเตอร์ไซค์ตรงไปที่บ้านเจ๊ไก่ เธอมีเรื่องจะปรึกษาเพื่อนรุ่นพี่หลายเรื่อง โดยเพาะเรื่องฝึกปรือฝีมือให้เป็นผู้เชี่ยวชาญ

"เจ๊..ช่วยหนูด้วย"

"อ้าว..อีแตงมาพอดีเลย มาช่วยข้ากรอกข้าวใส่กระสอบหน่อย หนอยข้ารอตั้งนานทำไมเพิ่งมา"

เจ๊ไก่กำลังกรอกข้าวเปลือกที่ตากแห้งแล้วใส่กระสอบ เพื่อจะเอาไปเก็บในยุ้งฉาง เก็บเอาไว้กินได้ทั้งปี แตงไทยชะงักไปเธอก็เพิ่งนึกได้ว่าวันนี้เพื่อนสาวสองบอกให้เธอมาช่วยเก็บข้าวขึ้นยุ้ง จึงรีบเดินไปช่วย

"จะให้ช่วยอะไร..อย่าบอกนะว่า มึงไปหากำนันหินมา ?"

เจ๊ไก่หรี่ตาถามแตงไทยออกมาอย่างรู้ทัน แตงไทยสะดุ้งเจ๊รู้ได้ไงวะ อย่าบอกนะว่ามีตาทิพย์

"ชะ..ใช่จ้ะ หนูเอาเงินค่ารถเกี่ยวไปให้เขา"

"เชอะ..ท่าทางอย่างนี้กูว่าไม่ใช่แค่เอาเงินไปให้เขาอย่างเดียวแล้วล่ะ บอกมามึงทำอะไรมาบ้าง ?"

เจ๊ไก่ถามเสียงเขียว ปากบวมขนาดนี้แถมนัยน์ตาเหม่อลอย ดูท่าทางจิตใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัว หรือมันจะโดนแล้วหว่า ถ้าเป็นอย่างนั้นจะได้รีบป้องกัน ยาคงยาคุมก็ต้องรีบกิน เผื่อเขาไม่รับผิดชอบจะได้ไม่ท้องป่องขึ้นมา

"จะ..เจ๊รู้ได้ไง ?"

พอแตงไทยพูดออกมาแบนั้นเจ๊ไก่ก็เอามือทาบอก

"ว้ายย..อกอีไก่จะแตก มึงเล่ามาให้
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้   บทที่ 30 งานแต่งงาน (จบบริบูรณ์)

    สิบสี่กุมพาพันธ์ เป็นวันกำหนดการงานแต่งของแตงไทยและกำนันหิน ซึ่งงานแต่งในคราวนี้ถูกจัดอย่างยิ่งใหญ่ มีทั้งหมอลำและรถแห่ กำนันหินเชิญคนทั้งตำบลหนองปลาไหลให้ไปร่วมงานแต่งของเขา และสิ่งที่ทุกคนต้องพูดโจษขานกันไปอีกนาน นั่นก็คือสินสอดที่กำนันหินมอบให้กับตาทองผู้เป็นพ่อตา เพราะมันเยอะมาก เงินสดสิบล้านบาท ทองคำแท่งห้าสิบบาท และโฉนดที่ดินในตำบลหนองปลาไหลอีกนับร้อยไร่ แต่ตาทองไม่รับเขามอบกลับคืนให้ลูกสาวและลูกเขย"พ่อไม่ต้องการสินสอดอะไรทั้งนั้น ขอแค่หลานสาวหรือหลานชายอย่างละคนก็พอ"ตาทองบอกกับเจ้าบ่าวเจ้าสาว กำนันหินหันไปมองหน้าแตงไทยอย่างมีความหมาย เธอก็ยิ้มตอบเขากลับมาอย่างเขินอายแต่ก็ยั่วยวนเขาอยู่ในทีหลังจากเสร็จงานพิธี เจ้าบ่าวเจ้าสาวก็ปล่อยให้แขกเหรื่อสนุกสนานกัน ส่วนพวกเขาทั้งสองคนได้เข้าห้องหอไปงานนี้คนที่มีความสุขมากที่สุดนอกจากแตงไทย กำนันหินและตาทองแล้ว ก็คงจะหนีไม่พ้นเจ๊ไก่ เพราะว่านอกจากได้เงินในซองจากการเป็นเพื่อนเจ้าสาวเยอะมากหลายหมื่นเลยทีเดียวแล้ว เจ๊ยังได้ส่องหนุ่ม ๆ อีกหลายคน ทั้งนักร้องรถแห่ พระเอกหมอลำรวมทั้งนักดนตรีด้วย เจ๊คนสวยเอาเงินในซองที่ได้มา ไปเปย์หนุ่ม ๆ เหล่

  • พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้   บทที่ 29 วันปีใหม่

    วันนี้เป็นวันสิ้นปีมองไปทางไหนก็เห็นแต่ความสุขและบรรยากาศของการเฉลิมฉลอง แตงไทยกับกำนันหินเองก็กำลังเดินซื้อของอยู่ในร้านขายส่งในตัวอำเภอ เพื่อเอาไปฉลองปีใหม่เช่นเดียวกัน ปีนี้เขากะว่าจะฉลองสองคนกับแตงไทยเท่านั้น แต่ทว่าไอ้เพื่อนตัวดีทั้งสองคนดันอยากมาร่วมฉลองด้วย ตอนแรกเขาคิดจะปฏิเสธแต่พวกมันก็เซ้าซี้ไม่เลิก แถมยังขุดคำมาด่าเขาอีกสารพัด ทั้งหาว่ามีแฟนแล้วทิ้งเพื่อนบ้าง ตีตัวออกห่างบ้าง ใช่ซี้มีแฟนแล้วเพื่อนก็เป็นหมาหัวเน่าบ้าง และอีกหลายคำด่า จนกำนันหินเกรงว่าจะอดกระโดดเตะพวกมันไม่ได้ สุดท้ายจึงต้องยอมให้พวกมันมามีส่วนร่วมด้วยแตงไทยเองก็ชวนเจ๊ไก่มาด้วยเหมือนกัน ตอนนี้เจ๊กำลังช่วยจัดเตรียมสถานที่อยู่ที่บ้านของกำนันหิน ร่วมกับปลัดสิงห์และเสี่ยกรณ์ ปล่อยให้การซื้อของเป็นหน้าที่ของกำนันหินและแตงไทยไประหว่างที่ทั้งสองคนกำลังเดินเลือกซื้อของอยู่นั้น สายตาคู่หนึ่งก็มองมาที่แตงไทยอย่างมาดร้าย เสี่ยสันต์นั่นเองเขาคิดในใจว่าถ้าหากไม่มีผู้หญิงคนนี้กำนันหินก็ต้องหันกลับไปสนใจกุหลาบแน่นอน แล้วแผนการณ์อันชั่วร้ายก็ผุดขึ้นในใจของชายวัยกลางคนเมื่อแตงไทยกับกำนันหินได้ของครบแล้วก็พากันเดินไปที่รถ

  • พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้   บทที่ 28 กุหลาบ

    'เพี๊ยะ !'กุหลาบหน้าหันไปตามแรงตบของผู้เป็นพ่อ เธอน้ำตารื้นและร้องไห้ออกมาทันที ยกมือขึ้นมากุมใบหน้าซีกที่ถูกตบเอาไว้ มันทั้งชาและร้อนผ่าวสลับกันไปมา แต่ความเจ็บตรงใบหน้ายังเจ็บไม่เท่าตรงหัวใจของเธอ"ไม่ได้เรื่อง ! ทำไมมึงโง่อย่างนี้ ห๊ะ ! กูบอกให้มึงทำยังไงก็ได้ให้มึงได้ไอ้หินเป็นผัว แต่มึงก็ไม่ทำ เป็นไงทีนี้มีหมาคาบไปแดกแล้ว"เสี่ยสันต์บริภาษลูกสาวออกมาเสียงดัง ไม่ได้สนใจน้ำตาที่กำลังอาบแก้มของกุหลาบเลยแม้แต่น้อย ที่สนใจตอนนี้ก็คือเขาจะหาเงินที่ไหนมาใช้หนี้การพนัน หนี้ตั้งหลายล้าน ที่ทางก็ขายและเอาไปจำนองเกือบหมดแล้ว มีทางเดียวก็คือให้นังกุหลาบมันแต่งงานกับไอ้หิน เพื่อที่จะได้เอาเงินจากมันมาใช้หนี้ เพราะเสี่ยสันต์รู้ดีว่ากำนันหินรวยมาก ขายอ้อยขายยางแต่ละปีได้หลายสิบล้านบาท แต่ว่านังลูกสาวตัวดีมันก็ไม่ได้เรื่อง ปล่อยให้นังแตงไทยมาฉกเอากำนันหินไปจนได้"ฮือ ๆๆ พ่อจ๋าหนูไม่ได้ชอบพี่หิน พี่หินก็ไม่ได้ชอบหนูอีกอย่างเขาก็มีแฟนแล้ว กำลังจะแต่งงานกันแล้วด้วย""มึงหยุดพูด ! มันกำลังจะแต่งงานกันแต่ยังไม่แต่งสักหน่อย มึงทำยังไงก็ได้ให้มันหันมาสนใจมึง ไม่อย่างนั้นมึงก็ออกจากบ้านกูไปเลย"พูดจบเ

  • พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้   บทที่ 27 คิดถึงจัง (nc 18 +++)

    พอทั้งคู่เข้ามาในรถได้แล้วมือใหญ่ก็คว้าท้ายทอยของแตงไทยเอาไว้และบดจูบกับเธออย่างเร่าร้อน หญิงสาวก็ตอบสนองเขาเป็นอย่างดี จูบตอบเขากลับไปอย่างไม่ยอมแพ้ สองลิ้นเล็กใหญ่เกี่ยวกระหวัดดูดดึงกันไปมา เนิ่นนานกว่าที่กำนันหินจะผละริมฝีปากออก และพารถเคลื่อนตัวออกไปจากบริเวณบ้านของเจ๊ไก่เจ๊คนสวยมองท้ายรถกระบะที่เพิ่งเคลื่อนตัวออกไปแล้วก็ส่ายหน้า รู้ได้ทันทีว่าแตงไทยกับกำนันหินทำอะไรกัน ข้าวใหม่ปลามันก็อย่างนี้แหละสมัยก่อนเจ๊ก็เคย เจ๊รีบล้างถ้วยชามให้เสร็จ พลางนึกในใจรู้สึกดีใจกับนังแตงมันด้วย ที่กำนันหินคลั่งรักมันขนาดนี้ เพราะปกติแล้วผู้ชายหากไม่รักจริง พอได้แล้วก็มักจะเบื่อแต่ดูทรงแล้วกำนันแห่งตำบลหนองปลาไหล มีแต่จะหลงใหลเพื่อนรุ่นน้องของเจ๊แบบหัวปักหัวปำพอรถเคลื่อนตัวออกมากำนันหินก็จับมือเล็กไปวางลงบนเป้ากางเกงที่กำลังตุงของตัวเอง แตงไทยหันไปสบตากับเขาอย่างเขินอายและยั่วยวนอยู่ในที แล้วเธอก็บีบคลึงมังกรร้ายที่กำลังตื่นตัวเบา ๆ"อื้อ..แตงจ๋าไปที่บ้านพี่นะ""ค่ะ"แล้วกำนันหินก็เหยียบคันเร่งอย่างแรง เพื่อที่จะได้กลับถึงบ้านเร็ว ๆ เขาอยากกอดรัดฟัดเหวี่ยงร่างบอบบางหอมกรุ่นนี่เต็มที ยิ่งตอนนี้ท่อน

  • พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้   บทที่ 26 คนคลั่งรักของแทร่

    หลังจากนั้นกำนันหินกับแตงไทยก็ไปไหนมาไหนด้วยกันอย่างเปิดเผย ในฐานะคนรักและกำลังจะแต่งงานกันเร็ว ๆ นี้ จนสร้างความประหลาดใจให้กับชาวบ้านชาวช่องในตำบลหนองปลาไหลเป็นอย่างมาก แต่ว่าทุกคนต่างก็ยินดีกับกำนันคนเก่งเพราะว่าเขาจะได้หลุดพ้นออกจากอาการโศกเศร้าที่เสียภรรยาเสียทีในตอนแรกเขากะว่าจะส่งผู้ใหญ่ไปสู่ขอแตงไทยหลังปีใหม่ แต่เพราะความคลั่งรักและใจร้อนบวกกับอาการติดแฟน กำนันหินจึงได้ส่งผู้ใหญ่ไปสู่ขอและหมั้นหมายกับแตงไทยเอาไว้ หลังจากที่ได้บอกกับตาทองว่าเขาคบกับแตงไทยได้เพียงสามวัน ที่จริงแล้วกำนันหินจะหมั้นแล้วก็แต่งเลยภายในวันนั้น แต่แตงไทยได้ขอว่าขอเป็นหลังสงกรานต์ดีกว่า เพราะเธอเตรียมตัวไม่ทัน จะทำยังไงได้คนคลั่งรักอย่างเขาก็ต้องตามใจแฟนอยู่แล้ว ด้วยความที่คลั่งรักมาก วันนี้กำนันหินก็พาแตงไทยไปที่ไร่อ้อยของเขาด้วย เพื่อให้เธอไปช่วยดูแลเรื่องอาหารการกินของคนงาน และช่วยจ่ายเงินค่าแรงให้คนงานด้วย จนทุกคนแซวว่าเธอคือคุณนายไร่อ้อยแต่เหตุผลที่กำนันหินให้เธอมากับเขาด้วยนั้น ก็เป็นเพราะว่าเขาคิดถึงและไม่อยากห่างเธอแม้สักวินาที ถึงจะทำงานหนักแค่ไหนขอแค่มีเธออยู่ใกล้ ๆ เขาก็มีแรงฮึดขึ้นมาทันท

  • พ่อกำนันคนนั้น ต้องเป็นของฉันคนนี้   บทที่ 25 คลั่งรัก (nc 18 +++)

    หลังจากทานข้าวกันเสร็จแล้ว กำนันหินกับแตงไทยก็ไปนั่งคุยกันที่เปลไม้ไผ่จนดึกดื่น ชายหนุ่มไม่อยากกลับเลยอยากหอบเสื้อผ้ามาอยู่กับเธอให้มันรู้แล้วรู้รอด หรือไม่ก็พาเธอกลับไปอยู่ที่บ้านด้วยกันแต่ก็ทำไม่ได้"ฮ้าวว..ง่วงจัง"แตงไทยปิดปากหาวออกมา กำนันหินมองเวลาที่มือถือก็พบว่าห้าทุ่มกว่าแล้ว เขาจึงขอตัวกลับ "ดึกแล้ว พี่กลับก่อนนะ แตงจะได้พักผ่อน""ค่ะ เดี๋ยวแตงเดินไปส่งที่รถ"แล้วทั้งสองคนก็เดินเคียงข้างกันไปที่รถกระบะ พอมาถึงตรงข้างรถซึ่งเป็นบริเวณที่มืดเพราะตรงนี้ไม่มีแสงไฟส่องมาถึง กำนันหินก็คว้าร่างบางเข้ามาอยู่ในอ้อมกอดแกร่ง แตงไทยก็กอดตอบเขาเช่นกัน แล้วชายหนุ่มก็โน้มใบหน้าลงไปหาริมฝีปากอวบอิ่มที่เผยอรออยู่แล้ว พอริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกันจุมพิตดูดดื่มก็เกิดขึ้น เนิ่นนานจนแตงไทยเริ่มร่างกายอ่อนระทวย สองแขนเรียวโอบรอบลำคอแกร่ง บดเบียดหน้าอกอวบเข้าหาแผ่นอกกว้างแนบแน่นอารมณ์ของทั้งคู่กระเจิดกระเจิงจนฉุดไม่อยู่ กำนันหินจึงกดรีโมทกุญแจรถแล้วก็เปิดประตูทางด้านเบาะหลัง ประคองร่างบอบบางของแตงไทยให้ไปนอนราบตรงเบาะยาว แล้วร่างสูงใหญ่ก็ตามขึ้นไปคร่อมทับร่างบอบบางเอาไว้ชายหนุ่มก้มใบหน้าลงซุกไซ

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status