บทที่ 74

ไม่รู้ว่าผ่านวันเวลามาเนิ่นนานถึงเพียงนี้แล้ว จะยังหลงเหลือหลักฐานพยานใดให้ใช้เล่นงานสามแม่ลูกที่น่าชังเหล่านี้หรือไม่...

เฉินชิวเยว่ใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่งก็แตะหลังมือน้องสาวร่วมครรภ์มารดาเบาๆ ส่งสัญญาณให้เฉินหมิงเยว่ตามตนหลบออกไปจากที่แห่งนี้เงียบๆ

สกุลหานของมารดา ทุกวันนี้เจริญก้าวหน้า มีเส้นสายอยู่ทั่วทั้งเมืองหลวง นางไม่เชื่อว่าหากตั้งใจขุดคุ้ยเรื่องครั้งนั้นจริงๆ สกุลหานของมารดาจะไม่สามารถลากตัวคนเหล่านั้นออกมาเปิดโปงความจริง ทุบทำลายหน้ากาก ‘คนดี’ ของเหล่าสตรีอ่อนหวานนุ่มนวลที่น่ารังเกียจทั้งสามคนนั้นได้

เฉินชิวเยว่ไพล่คิดไปถึงรูปโฉมอันงดงามและท่าทางอันองอาจผึ่งผายของพี่ชายจวิ้นหวังจ๋างจื่อแล้วก็อดเผยรอยยิ้มออกมาไม่ได้

เรื่องไม่ดีก็ใช่ว่าจะต้องลงมือด้วยตนเอง หากครั้งนี้มารดาและสกุลหานของมารดาสามารถช่วยนางขุดคุ้ยจางเหม่ยหมยและบุตรสาวทั้งสองของนางได้จริง หากนางที่กุมความลับของทั้งสามคนนั้นกล่าวให้ไปซ้าย พวกนางทั้งสามไหนเลยจะกล้าไปขวา

เห็นว่าก่อนหน้านี้ยอมใช้ชีวิตเงียบๆ เหมือนคนตายอยู่ในจวน ไม่มีปากไม่มีเสียงกับผู้ใด ไม่ละโมบโลภมาก ซ้ำยังรู้จักหน้าที่และที่ทางของตน ก็อุตส่าห์คิดว่าจะยอมละเว้น...ทว่าในเมื่อเป็นเช่นนี้ คงจะปล่อยน้องสาวที่เกิดมาเพื่อตอกย้ำว่านางเป็นเพียงลูกสาวของอนุผู้หนึ่งเอาไว้ไม่ได้อีกแล้ว

รอก่อนเถอะ เฉินเซียงหรง ก่อนหน้านี้เจ้าทรยศต่อข้า เข้าร่วมชิงชัยในเทศกาลชมบุปผา ทั้งยังหักหน้าข้าด้วยการบรรเลงลำนำเฉียนฉินทั้งๆ ที่รู้อยู่เต็มอกว่า ‘พิณ’ คือสิ่งที่ข้าถนัดที่สุด ชิงเอาตำแหน่งโฉมงามยอดเมธีและความสนใจจากคนทั้งหมดไปจากข้า...ในเมื่อยามนี้ได้ดี ยังสามารถเสพสุขและฝันหวานว่าจะได้แต่งเข้าตำหนักจวิ้นหวังไปเป็นนายหญิงน้อยข้ามหน้าข้ามตาข้าได้อีกหนก็ทำไป อีกไม่นานข้าจะเป็นผู้มอบฝันร้าย ทำลายเจ้าให้ย่อยยับ ทั้งยังช่วงชิงทุกสิ่งที่สมควรเป็นของข้ากลับคืนมาจากเจ้าทั้งหมด!

ท้ายที่สุดแล้ว การแต่งงานออกเรือนก็ล้วนเป็นเรื่องที่บิดามารดาและแม่สื่อจัดสรร กว่าที่เซียงหรงจะรู้ตัว ก็พบว่าท่านลุงจวิ้นหวังและท่านป้าสะใภ้ของนาง ได้พูดจาสู่ขอนางจากบิดา ทั้งยังมอบเทียบชะตาของบุตรชายมาให้บิดาอย่างเป็นทางการเป็นที่เรียบร้อยแล้ว

เซียงหรงได้แต่ภาวนาให้ดวงชะตาของนางไม่สมพงศ์กับคนน่าโมโหนั่น น่าเสียดายที่บิดากลับกล่าวว่าชะตาของนางและหลี่จือหลิน ไม่เพียงแต่สมพงศ์กัน ดวงของนางกับเขายังสนับสนุนส่งเสริมซึ่งกันและกันอย่างที่ยากจะหาพบ

น่าตายนัก! เหตุใดเรื่องทุกอย่างจึงเป็นใจให้คนผู้นั้นไปหมด!

แม้นางจะพยายามตั้งข้อสงสัยว่าอาจตรวจสอบดวงชะตาผิดพลาด บิดากลับบอกว่า อันที่จริง นับตั้งแต่นางเกิด ก็ได้มีการตรวจสอบดวงชะตากันไปแล้วครั้งหนึ่ง ฟังจากที่กล่าว เดาว่าครั้งนั้นแม้จะไม่ได้กระทำอย่างเป็นทางการ แต่ก็ได้มีการพูดคุยหมั้นหมายกันปากเปล่าเอาไว้แล้ว

ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้!

กลับเป็นนางที่โง่งม หลงละเมอเพ้อพกว่าตนเองโชคดีที่เกิดเรื่อง จึงไม่เคยมีการพูดคุยเรื่องหมั้นหมายกับตระกูลใด

มิน่าเล่า คนผู้นั้นถึงได้กล้าออกตัวเรื่องหมั้นหมายต่อหน้าธารกำนัล กล้าแสดงความเป็นเจ้าข้าวเจ้าของถึงเพียงนั้น

คนผู้นั้นต้องรู้เรื่องนี้อยู่ก่อนแล้ว เขารู้ แต่ก็ยังมาหยอกล้อก่อกวนนาง ตามตอแยแค่เพราะถังหูลู่ห้าอีแปะจนทำเอานางเข็ดขยาด ไม่อยากแตะต้องถังหูลู่พวกนั้นอีก

หลี่จือหลิน!

เซียงหรงหงุดหงิด แต่ทำอะไรไม่ได้

นางจะทำอย่างไรได้ ในเมื่อบิดา หรือแม้แต่พี่ชายน้องชายร่วมครรภ์มารดาที่ควรจะเป็นกำลังให้นาง ก็ยังพลอยเห็นดีเห็นงามกับเรื่องนี้ด้วย