LOGINShare
ตอนที่17 หลานหรือ!
Last Updated:
2025-06-03 19:32:09“จะสนใจเรื่องออกเรือน ของพี่ใหญ่ไปทำไมกันเจ้าคะ ไยไม่รอเลี้ยงหลานไปเลยเล่า ไม่น่าเกินพรุ่งนี้ของขวัญสำคัญ ของท่านพ่อ ก็คงมาถึงแล้วกระมัง”
“เจ้าหมายความว่าอย่างไร อะไรเลี้ยงหลาน แล้วสิ่งใดคือของขวัญ พวกเจ้าพี่น้องไปทำสิ่งใด ไม่บอกบิดาเยี่ยงข้า”
ท่านแม่ทัพใหญ่ เขย่าตัวบุตรสาวจนหัวโยกหัวคลอน เมื่อเขามั่นใจว่าได้ยินบุตรสาว พูดคำว่าหลานออกมา
“ก็บอกอยู่นี่อย่างไรเล่าเจ้าคะ”
“เจ้าพูดมาให้กระจ่างเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่อย่างนั้นข้าจะลงโทษเจ้าตอนนี้เลย”
ท่านแม่ทัพใหญ่ เร่งเร้าให้บุตรสาวพูดทุกอย่างออกมา หากเป็นเรื่องอื่นเขาจะนิ่งเฉย แต่คำว่าหลาน...มันคือความฝันของเขากับภรรยา ที่จะได้เป็นปู่ย่าตายายมานานนับสิบปี แต่เจ้าลูกชายคนโตก็บ่ายเบี่ยง ที่จะแต่งงานกับสตรีที่เขากับภรรยาเสนอ แล้วอยู่ๆ มาบอกว่ารอเลี้ยงหลาน มันคือยังไงกัน!
“มีเรื่องใดกันเจ้าคะ ไยจะสั่งลงโทษลูก แล้วนี่จะเขย่าจนคอนางหลุดเลยหรืออย่างไรเจ้าคะ”
ลั่วฮูหยินรีบก้าวเข้ามาหาสามีและบุตรสาว ก่อนจะวางถาดใส่ถ้วยน้ำแกงลงบนโต๊ะ แล้วอ้าแขนรับร่างบุตรสาว ที่โผเข้ากอดนางเอาไว้แน่น ราวกับเด็กทำผิด แล้วต้องการเอาใจมารดา เพื่อลดโทษที่ควรได้รับอย่างไรอย่างนั้น
“ก็ลูกๆ เจ้าไปสร้างเรื่องใดอยู่ชายแดน หากวันนี้นางพูดไม่ชัดเจน อย่าหวังว่าจะได้นอน”
ท่านแม่ทัพใหญ่ แสร้งทำท่าทางขึงขังต่อหน้าภรรยา ทว่าภายในใจนั้นตื่นเต้นยิ่งนัก ส่วนลั่วฮูหยินกลับทำเพียงลูบแขนคนเป็นลูกเบาๆ อย่างเอ็นดู นานแล้วที่นางไม่ได้เห็นความตื่นเต้นจากสายตาของสามี
“ว่ามาเถอะ แม่จะช่วยตัดสินเอง”
ลั่วฮูหยินเอ่ยกับบุตรสาว ด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ซึ่งเป็นเรื่องที่ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย สำหรับสตรีผู้นี้ นับตั้งแต่แต่งงานเข้าจวน เพื่อเลี้ยงดูบุตรชายหญิงของสามี จนมีลูกของตนเอง ก็ยังคงความอ่อนโยนไม่เคยเปลี่ยนไปแม้แต่น้อย
“แบบรวบรัดนะเจ้าคะ คืออย่างนี้...พี่ใหญ่มีสตรีที่เขารักอยู่แล้ว ทั้งคู่ได้ยกน้ำชากันต่อพ่อแม่ของพี่สะใภ้ และตั้งใจจะจัดงานแต่งหลังจากนางคลอด แต่...”
หญิงสาวเว้นช่วงไปชั่วขณะ ก่อนจะเล่าต่อด้วยน้ำเสียงที่ค้อนข้างเบาอยู่บ้าง ยิ่งเมื่อนึกถึงสภาพของพี่ชาย และพี่สะใภ้เมื่อสองปีก่อน มันเป็นเรื่องที่นางไม่ได้แจ้งข่าวให้พ่อแม่รู้ ด้วยจิตใจของพี่ชายในตอนนั้น คงมีเพียงบุตรชายหญิงของเขาเท่านั้น ที่จะดึงสติให้เขายังคงอยู่ได้
เรื่องนี้หากแพร่งพรายออกไป ย่อมส่งผลต่อตำแหน่งของพี่ชาย มันจะเกิดความสั่นคลอนขึ้นในทันที หากผู้ไม่ประสงค์ดีใช้เรื่องนี้ เล่นงานสองสกุลแม่ทัพ ที่อยู่ในมือของนางกับพี่ชาย
“ลั่วเยี่ยนถง ลั่วเยี่ยนหลี กำลังจะมาอยู่กับท่านปู่ท่านย่า น่าจะก่อนรุ่งสาง พวกเขาก็คงถึงประตูเมือง พวกเขาต้องการอ้อมกอดของท่านพ่อกับท่านแม่ยิ่งนักเจ้าค่ะ”
ตบท้ายด้วยการบอกชื่อของหลานฝาแฝด และกำหนดเวลาของการมาถึงของหลานๆ และเรื่องนี้เอง คือสาเหตุที่พี่ชายของนางต้องตาย ในครั้งชีวิตก่อนของนาง และครั้งนี้...มันจะไม่เป็นสิ่งที่พรากลมหายใจ ของพี่ชายนางไปได้เป็นครั้งที่สอง
“เด็กบ้าคนนี้ ไยเจ้าไม่บอกตั้งแต่เมื่อกลางวัน แล้วหลานข้าเดินทางมากับผู้ใดกัน เจ้ามันสมควรถูกตีนัก น้องหญิงเราจะทำอย่างไรดี ห้องของหลาน ไหนจะเสื้อผ้าของใช้ นมเล่า! เราต้องหาแม่นมจากไหน ข้าอยากตีพวกเจ้าสองพี่น้องให้ตายนัก! ใครอยู่ข้างนอกบ้าง ไปเตรียมของไว้รอหลานข้าเดี๋ยวนี้”
ท่านแม่ทัพใหญ่ ไม่สนใจบุตรสาวอีก เขาลุกขึ้นวิ่งตะโกนสั่งการอย่างวุ่นวาย อย่างไรก็จะไม่ให้หลานกำพร้าต้องลำบาก ส่วนลั่วฮูหยินนั้นหันไปยิ้มให้แก่บุตรสาวด้วยความเอ็นดู
“แม่จะไม่ถามว่าเกิดสิ่งใดขึ้น หากเจ้าสองพี่น้องพร้อมจะพูด เมื่อนั้นแม่ก็พร้อมรับฟัง”
ลั่วฮูหยินเข้าใจดี ว่าชีวิตของทหารนั้น ยิ่งตำแหน่งสูงเพียงใด ความลับก็จำต้องมากตาม เพื่อความปลอดภัยของผู้ที่อยู่ใต้บังคับบัญชา และนายเหนือหัว รวมถึงครอบครัว
“มันเป็นสิ่งที่อาจเกิดกับผู้หญิงทุกคนเจ้าค่ะ พี่สะใภ้เพียงเพลียแล้วหลับไปอย่างสงบ แค่พี่ใหญ่ไม่รู้ว่าต้องจัดการความรู้สึกตนเองเช่นไรในตอนนั้น การที่ข้าไม่ได้พูดเรื่องนี้ออกมา ก็เพื่อความปลอดภัยของเราทุกคนเจ้าค่ะ”
หญิงสาวมีหรือจะพูดความจริงออกมาได้ หาไม่แล้วใบหน้าแย้มยิ้มของมารดา มันจะแปรเปลี่ยนเป็นความกังวลเข้ามาแทนที่ นางต้องการเห็นเพียงความสุขของคนในบ้าน ส่วนความทุกข์ยากน่ะหรือ นางสองพี่น้องแบกรับมันไว้เอง โดยเฉพาะนางที่เคยพาครอบครัวต้องตายในชีวิตเดิมมาก่อน จะไม่มีวันยอมเห็นภาพนั้นเป็นครั้งที่สอง
“เจ้าพักผ่อนเถอะ แม่จะไปดูพ่อเจ้าสักหน่อย”
“เจ้าค่ะ”
คล้อยหลังมารดาไปแล้ว หญิงสาวทำเพียงชำเลืองมองไปในความมืด เพียงเงาวูบไหวเท่านั้น ที่พาดผ่านสายตาของนางไป แม่ทัพสาวจึงแสร้งเป็นไม่รับรู้ นางทำเพียงเอนกายลงนอนอีกครั้ง คงมีเพียงเสียงบิดาเท่านั้น ที่ดังแว่วมาให้ได้ยิน
มันผู้ใดที่คิดจะพรากครอบครัวของนางไปอีก นางจะถากเส้นทางสู่นรกให้พวกมันอย่างสวยงามทีเดียว ส่วนคนที่เคยกระทำเรื่องต่ำช้าต่อสายเลือดของนาง ก็ไม่อาจรอดพ้นไปได้เช่นกัน
Latest chapter
ภรรยาเปลี่ยนชะตา ตอนที่23 นกพิราบ
เวลาก่อนหน้านั้น ในช่วงเวลารุ่งสาง ณ จวนสกุลลั่ว เมิ่งหยู๋เฟิง ได้ตื่นขึ้นมาในช่วงก่อนเหล่าสหาย จะติดตามท่านแม่ทัพใหญ่ออกไปหน้าประตูเมือง เพื่อรอรับคู่แฝด ทว่าตัวเขามิได้ติดตามทุกคนออกไป เพราะเขามีหน้าที่อื่นต้องทำ ชายหนุ่มได้เร้นกายอยู่ในความมืด เพื่อรอดูความเป็นไปภายในจวน และคนแรกที่เขาเห็น คือบุตรสาวคนเล็กของจวน เดินมุ่งหน้าไปยังห้องครัวใหญ่ หญิงสาวสั่งการสาวใช้ ให้จัดเจรียมเครื่องสมุนไพร สำหรับทำไก่นึ่งสมุนไพรให้แก่แขกของพี่สาว โดยไม่รู้เลยว่าทุกคำพูดของนาง คนที่บอกว่าอยากจะกิน ได้ยินมันทั้งหมด ชายหนุ่มอดไม่ได้ที่จะอมยิ้ม กับความใส่ใจของนาง ดูเหมือนรายการอาหารอื่นๆ จะไม่มีสิ่งใด เป็นความชอบพิเศษของเหล่าสหายเลยสักนิด ซึ่งไก่นึ่งสมุนไพรของเขา ก็เป็นเมนูที่ง่ายๆ ไม่ได้ยุ่งยากอันใด แต่มันจะพิเศษเมื่อคนทำใส่ใจ กับสิ่งที่ทำให้คน...คนหนึ่งกิน ทว่าในจังหวะที่เขากำลังใส่ใจต่อคุณหนูสาม หางตาก็มีร่างของใครบางคนก้าวผ่านไป สตรีร่างท้วมผู้นี้ ช่างดูคุ้นตายิ่งนัก ก่อนที่เรียวปากหนาบิดขึ้นเล็กน้อย เมื่อเขานึกขึ้นได้แล้ว ว่าเคยพบหญิงผู้นี้ที่ไหน คนข้างก
ภรรยาเปลี่ยนชะตา ตอนที่22 เตรียมพร้อมเสมอ
ลั่วเจิ้งคัง รีบก้าวขึ้นไปบนรถม้า เพื่อรับหลานรักทั้งสอง เพียงเห็นใบหน้ากลมป้อมนั่น ความอ่อนไหวของชายผู้เป็นนักรบกล้า พลันมีน้ำตาคลอหน่วย ราวกับอิสตรีผู้หนึ่งไปเสียอย่างนั้น “เจ้าตัวเล็กของปู่ ช่างน่ารักน่าชังอะไรเยี่ยงนี้ มาให้ปู่อุ้มหน่อยเร็ว” ท่านแม่ทัพใหญ่ ยื่นมือสองข้าง ไปแตะบนใบหน้าน้อยๆ อย่างถนอม ชายสวมหน้ากาก ก้มลงกระซิบๆ เบากับเด็กน้อย ก่อนที่ลั่วเยี่ยนถง จะอ้าแขนเข้าสู่อ้อมกอดของผู้เป็นปู่ ท่านแม่ทัพใหญ่ทั้งกอดทั้งหอมหลานชายเสียหลายที ก่อนจะรับเด็กหญิงมาไว้ในอ้อมแขนอีกข้าง และก็ทำเหมือนเมื่อครู่ต่อนางเช่นกัน “หมดหน้าที่ของข้าน้อยแล้ว ข้าน้อยคงต้องขอตัวก่อนนะขอรับ ส่วนสาวใช้และผู้ติดตามของคุณชายและคุณหนู จะมาถึงในภายหลัง ท่านแม่ทัพใหญ่โปรดวางใจ ทุกอย่างล้วนเรียบร้อยดีขอรับ” หลี่ถง ไม่เปิดโอกาสให้ท่านแม่ทัพใหญ่ได้ซักถามสิ่งใด เขารีบบอกทุกอย่างให้จบในคราเดียว ก่อนจะประสานมือแล้วก้าวออกจากรถม้าไป ลั่วเจิ้งคัง ผู้ผ่านการต่อสู้มาตั้งแต่ก้าวสู่วัยหนุ่ม ได้ฟังแค่นี้เขาก็เข้าใจได้ในทันที ว่าเหตุใดจึงมีเพียงคนสวมหน้ากาก และลั่วเฉาเท่านั้น ท
ภรรยาเปลี่ยนชะตา ตอนที่21 หลานข้าเล่า!
หวืด! ปลายดาบคมกริบ พาดผ่านใบหน้างามเพียงเฉียดฉิว ทว่าคนลงมือยังช้ากว่านางไปพอสมควร เมื่อแม่ทัพสาวเอนกายไปด้านหลัง ราวกับตัวนางไร้ซึ่งกระดูกอย่างไรอย่างนั้น ในความรู้สึกของชายชุดดำ มันอ่อนช้อยทว่าแข็งแกร่ง มิใช่ว่าใครๆ ก็ฝึกฝนจนสำเร็จได้เสมอไป แม่ทัพหญิงผู้นี้จะต้องมุ่งมั่นเพียงใด จึงมีฝีมือระดับนี้ได้ ชายชุดดำที่พุ่งเข้าโรมรันแม่ทัพสาว ขบคิดอยู่ภายในใจ ด้วยตัวเขายอมรับแบบไม่อาย ว่าฝีมือยังมิอาจเทียบแม่ทัพหญิงตรงหน้าได้ สองพี่น้องไม่ได้ปล่อยให้เวลาเสียไปเปล่าๆ ทั้งคู่ต่างลงมือต่อคนร้าย ประหนึ่งนักล่าที่ไม่ยินยอมให้เหยื่อหลุดมือไปได้ เรียกว่าเก็บทุกลมหายใจให้สิ้น ทางด้านชายหนุ่มอีกห้าชีวิต ได้อารักขารถม้า โดยใช้วิชาตัวเบาตามติดรอบรถม้า แทบจะไร้ช่องว่างให้ใครได้ฉวยโอกาสลงมือ พ้นป่าไผ่ไปก็คงพบกับคณะของท่านแม่ทัพใหญ่ลั่วแล้ว ถึงตอนนั้นพวกเขาทั้งหมดต้องหายไป แต่การที่คู่แฝดอยู่บนรถม้า โดยไร้คนดูแล ถ้าท่านแม่ทัพใหญ่เห็นเข้า คงเป็นเรื่องเป็นราวขึ้นมาอีกอย่างแน่นอน “คู่แฝดต้องมีพี่เลี้ยง มิเช่นนั้นท่านลุงลั่ว คงต้องสอบสวนเรื่องนี้อีกยาวเลย” อู๋เกอเ
ภรรยาเปลี่ยนชะตา ตอนที่20 รบกวนเจ้าแล้ว
“ท่านแม่ทัพ ด้านนอกให้ข้าจัดการเองเถอะเจ้าค่ะ ตัวท่านยังไม่ควรเปิดเผยให้พวกมันรู้” หญิงสาวยื่นส่งคุณชายน้อยในมือ ให้แก่แม่ทัพหนุ่ม นางในฐานะผู้นำการคุ้มกัน ย่อมไม่ปล่อยหน้าที่นี่ให้แก่ลูกค้าแบกรับได้ แม้ตลอดการเดินทาง นางจะมาในฐานะสาวใช้ก็ตาม “รบกวนแม่นางมู่แล้ว” แม่ทัพหนุ่มรับบุตรชายมาอุ้มไว้ ก่อนจะจัดแจงวางพวกเขาไว้ในตะกร้านอน ก่อนจะกลับมานั่งนิ่ง พร้อมวางดาบคู่ใจพาดไว้บนตัก ในบ้านของเขามีคนไม่ซื่อตรงจริงๆ หรือนี่! ด้วยตลอดการเดินทางนั้น นอกจากโจรป่าตามรายทาง เขาไม่เคยพบกับการลอบโจมตีเลยสักครั้ง แต่หลังจากกำหนดการเข้าเมืองหลวงของเขาเป็นที่แน่ชัด หลังน้องสาวส่งข่าวมาเมื่อคืน กลุ่มคนพวกนี้ก็ปรากฏขึ้นตามที่คาดการณ์ ตึก! ร่างงามได้เหินกายลงบนพื้น เบื้องหลังรถม้าอย่างสง่างาม โดยมีผู้ติดตามในการคุ้มกันครั้งนี้ เคลื่อนกายมาอยู่ด้านเคียงข้างหญิงสาวกว่าสิบชีวิต กลุ่มคนชุดดำที่ไล่กรวดรถม้ามาอย่างกระชั้นชิด จำต้องหยุดเท้าลง เมื่อมีกลุ่มคนขวางทางอยู่ สำนักคุ้มภัยสกุลมู่ ขึ้นชื่อเรื่องความเก่งกาจ ไม่เคยมีงานใดพลาดสักครั้ง แต่ไม่คิดว่าครั้งนี้
ภรรยาเปลี่ยนชะตา ตอนที่19 ศึกแรก
“ขอบคุณเจ้าค่ะ ที่เดินมาส่ง”“ไม่เป็นไร เช่นนั้นข้ากลับก่อน พรุ่งนี้พบกันใหม่”“เจ้าค่ะ” หญิงสาวตอบรับด้วยความสดใสร่าเริงเช่นเดิมชายหนุ่มหมุนกายเดินกลับไปยังเส้นทาง ที่เขาเดินผ่านมาเมื่อครู่ โดยเรียวปากหนาคลี่ยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัวทว่าก่อนที่นางจะเดินกลับเข้าไปในเรือน ก็นึกบางอย่างขึ้นได้ จึงหันกลับไปมองชายหนุ่ม ที่ยังคงเดินไปได้ไม่ไกลนัก“พี่หยู๋เฟิง พรุ่งนี้อยากกินสิ่งใดเป็นพิเศษหรือไม่เจ้าคะ”ร่างสูงที่กำลังจะก้าวพ้นแสงไฟหน้าเรือน ได้หยุดเท้าก่อนจะหันกลับไปหาเจ้าของเสียงใส“ข้าอยากกินไก่นึ่งสมุนไพร”ชายหนุ่มคิดชื่อใดไม่ออก จึงเลือกที่คิดว่าหาง่ายตอบนางไป ก่อนจะคลี่ยิ้มกว้าง เมื่อเห็นหญิงสาวพยักหน้ารับ พร้อมโบกมือให้แก่เขา“คุณชาย ข้าน้อยจะส่องไฟไปส่งนะขอรับ”พ่อบ้านจ้ง รีบเดินมาหาชายหนุ่ม พร้อมโคมไฟในมือ ด้วยเส้นทางกลับนั้นมิได้สว่างไปตลอดเส้นทาง“เอาโคมไฟให้ข้าเถิด ท่านลุงไปพักผ่อนเถอะขอรับ แค่นี้ข้ากลับเองได้ เดินส่งกันไปส่งกันมา คืนนี้คงมิได้นอนกันพอดี”“ขอรับ”ชายชรายื่นส่งโคมไฟให้แก่ชายหนุ่ม ก่อนจะยืนส่งจนร่างสูงใหญ่ลับตาไป จึงได้เดินกลับไปสำรวจความเรียบร้อย ภายในเรือนของคุณห
ภรรยาเปลี่ยนชะตา ตอนที่18 คุณหนูสาม
เวลาเดียวกัน เรือนรับรองแขกปีตะวันออก ณ จวนสกุลลั่ว ภายในห้องนอนอันมืดมิด ร่างสูงนอนเหยียดยาวอยู่บนเตียงกว้าง และด้วยสภาพอากาศที่ดูจะอบอ้าวไปสักหน่อยสำหรับชายหนุ่ม เขาจึงสวมเพียงกางเกงนอนสีดำตัวเดียวเท่านั้น การเดินทางอย่างเร่งรีบมาตลอดระยะเวลาหลายวัน ทำให้หลังมื้อค่ำเขาเลือกที่แช่กายในน้ำอุ่น แล้วเข้านอนตั้งแต่ยังไม่ดึกมาก ทว่าเวลานี้เขาทำเพียงลืมตาในความมืด เพื่อให้แน่ใจว่าเสียงฝีเท้าเก้ๆกังๆ อยู่ทางเดินหน้าห้อง มีจุดมุ่งหมายใด จึงได้มาเดินวนเวียนอยู่มิไปไหน หากจะเลยผ่านไปก็มิน่าใช่ หากมาหาเขาไยไม่ส่งเสียงเรียกเล่า ลั่วอันผิง ที่มีถาดใส่ถ้วยน้ำแกงอยู่ในมือ เดินวนไปวนมาด้วยมิรู้ว่า นางสมควรที่จะเรียกแขกของพี่สาวหรือไม่ เพราะสหายคนอื่นๆ ล้วนได้รับน้ำแกงบำรุงของท่านแม่ไปหมดแล้ว คงเหลือแค่บุรุษหน้านิ่งคนนี้ผู้เดียวด้วยนางไม่เคยมีแขกมาพักที่บ้านบ่อยนัก จึงไม่รู้ว่าการผ่านเลยเขาไป จะเสียมารยาทหรือไม่ แต่ในห้องของเขาก็ไร้แสงไฟแล้ว หากนางเรียกเขาก็เกรงจะเป็นการรบกวนแต่ถ้าไม่มอบสิ่งในมือให้ หากเขารู้ในภายหลัง อาจเกิดความขุ่นเคืองเอาได้ นางมิรู้ว่าบุรุษจะมีความน้อ
You may also like
บันทึกรัก : สามีข้ามีไฝเสน่ห์
เซี่ยวชิงขวาง73.7K viewsหญิงอ้วนทำนา กับสามีบนเขาจอมขี้แกล้ง
ฮวาฮวาน่งหยวี่177.4K viewsบุปผาร้าย ใต้เงาแค้น
ชาไทยเย็น10.8K viewsชายาแพทย์เสด็จ : ท่านอ๋องควรดื่มยาแล้ว
จิ้งเยี่ยน59.5K viewsสามีข้าคือองค์ชายจอมเสเพล
กะปอมพ่นไฟ1.7K viewsชายาของข้าไม่ได้น่ารักขนาดนั้นหรอก
ซูฝ่า116 viewsเงารักแห่งจันทรา: สักวันข้าจะกลับมารักท่าน
เจียหลุนซิง279 viewsหวนคืนอีกคราข้าไม่ขอเป็นคุณหนูผู้ถูกรังแก
เทียนสื่อ430 views
