공유

บทที่ 511

작가: ฉินอันอัน
เหล่าเด็กสาวล้วนกล่าวว่าตนยินดี

ในแผ่นดินยุคนี้ ความบริสุทธิ์ของสตรีถูกให้ค่ามากยิ่งกว่าสิ่งใด แม้กระทั่งคืนแรกแห่งการแต่งงานยังต้องตรวจดูผ้าซับเลือดบริสุทธิ์เลยเชียว หากผ้าผืนนั้นปราศจากโลหิต เด็กสาวก็จะถูกส่งตัวกลับบ้าน

บางครอบครัวยังถือว่าดีอยู่บ้าง เพียงแค่ส่งบุตรสาวไปยังตำหนักเรือนในชนบท

ครอบครัวมั่งคั่งหน่อย ก็ส่งบุตรหลานเข้าสู่วัด แล้วมอบเงินให้วัดเป็นรายเดือน

แต่ก็มีบางครอบครัวที่เมื่อบุตรสาวก้าวเท้าเข้าบ้าน เชือกก็ถูกเตรียมพร้อมไว้แล้ว เพื่อให้บุตรสาวผูกคอตนเอง

บ้านของพวกบัณฑิต มักทำเรื่องทำนองนี้อยู่มิใช่น้อย

พวกนางย่อมรู้จักครอบครัวของตนดี รู้ว่าหากกลับบ้านไปคงไร้หนทางมีชีวิตอยู่ ต่างจึงเห็นว่าหนทางที่ชีหยวนยื่นให้ คือหนทางที่ดีที่สุด

ชีหยวนตอบรับคำหนึ่ง สายตาเหลือบมองจิ้งคงที่เต็มไปด้วยบาดแผล ก้มตาต่ำพลางเอ่ยขึ้นว่า “วัดแห่งนี้ ข้าจะจุดไฟเผาทิ้งเสีย

อากาศแห้งแล้ง วัดวาเช่นวัดว่านอันก็มิใช่วัดใหญ่โตอันใด ข้าดูแล้ว กระถางธูปยังไร้ผู้ดูแล หากเกิดเพลิงขึ้นมา ย่อมเป็นเหตุการณ์ปกติ มิใช่หรือ?”

จิ้งคงครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จึงเข้าใจความหมายของชีหยวน รีบพยักหน้ารัว ๆ

ชีหยวน
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
잠긴 챕터

최신 챕터

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 636

    ซ่งเหลียงตี้เหลือบตามองเขาอย่างตื่นตระหนก “อย่าพูดส่งเดช!”จวิ้นอ๋องหนานอานไม่พอใจยิ่งนักที่มารดาระมัดระวังจนเกินเหตุ เขาแค่นหัวเราะเบา ๆ พลางพูดว่า “ทว่าเขายึดหลักคุณธรรมก็ดีนัก หากเขาไม่ทำตัวสูงส่งเสแสร้งเช่นนั้น ข้าจะมีโอกาสได้ออกหน้าได้อย่างไร?”ซ่งเหลียงตี้กดเสียงลงต่ำ ถามว่า “เจ้าคิดจะทำอะไร? อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม!”นางอดไม่ได้ที่จะเอ่ยด้วยน้ำเสียงอ่อนลง “ข้ารู้ว่าเจ้ารู้สึกอัดอั้น แต่ตอนนี้ยังไม่ใช่เวลา เซียวอวิ๋นถิงได้รับความโปรดปรานจากฝ่าบาทไปแล้ว......”นางหยุดไปชั่วครู่ ก่อนกัดฟันกล่าวว่า “อดทนอีกนิดเถอะ รอจนถึงวันที่เสด็จพ่อของเจ้าขึ้นกุมอำนาจแล้ว เจ้าก็จะได้ผงาดขึ้นได้เต็มที่ แล้วเหตุใดจึงต้องเสี่ยงในตอนนี้เล่า?”เวลานี้ ฮ่องเต้หย่งชางยังทรงพระพลานามัยแข็งแรงและมีอำนาจเต็มมือ อีกทั้งตลอดหลายปีที่ผ่านมา ก็ทรงกดข่มองค์รัชทายาทไว้แน่นหนาในยามเช่นนี้ มีเหตุอันใดจำเป็นต้องก้าวออกไปเผชิญหน้ากับเซียวอวิ๋นถิงให้เปลืองตัวเล่า?แค่รอให้นานพอ ย่อมได้ทุกอย่างแน่นอนแต่ทว่าเซียวจิ่งเจากลับมิได้คิดเช่นนั้นต่างก็เป็นพระราชนัดดาของฮ่องเต้เหมือนกัน เหตุใดเมื่อเอ่ยถึงวังบูรพา ผู้คนจ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 635

    สุดท้ายเรื่องนี้ก็ถูกกำหนดให้เป็นอุบัติเหตุบรรดาฮูหยินเหล่าขุนนางต่างก็ลอบถอนหายใจโล่งอกกันไม่มากก็น้อย เพียงแต่ว่าก็มีคนตาย งานเลี้ยงนี้ย่อมไม่อาจดำเนินต่อไปได้อีกองค์หญิงใหญ่ออกมากล่าวขอโทษด้วยพระองค์เอง ค่อยได้ส่งแขกเหรื่อทั้งหมดกลับไปเสียทีรถม้าของเฝิงไฉ่เวยกุกกักเคลื่อนตัวออกจากจวนองค์หญิงใหญ่ นางอดไม่ไหวจึงยกม่านรถม้าขึ้น บังเอิญเห็นเซียวอวิ๋นถิงกำลังยืนอยู่ข้างหน้าสิงโตหินของจวนองค์หญิงใหญ่ ในยามนั้นเขายิ้มอยู่ และไม่รู้ว่ากำลังเอ่ยสิ่งใดกับคนในรถม้าคนในรถม้านั้นไม่แม้แต่จะยกม่านขึ้น ไม่รู้ว่าเอื้อนเอ่ยอะไร รอยยิ้มบนใบหน้าเซียวอวิ๋นถิงยิ่งลึกซึ้งยิ่งขึ้นสีหน้าของนางพลันมืดหม่นชีวิตช่างน่าแปลกนัก ในอดีตสิ่งตนเคยรู้สึกงดงามเจิดจ้า ไม่มีใครเทียบได้ ถึงขั้นทำให้ตนยอมสละทุกอย่างเพื่อให้ได้มา เมื่อเวลาผ่านไป หรือแค่เปลี่ยนมุมมองเสียหน่อย กลับพบว่าของพวกมันนั้นไร้ซึ่งแสงสว่างอย่างสิ้นเชิงสำหรับนางแล้ว เซียวอวิ๋นถิงในตอนนี้ ก็คือสิ่งของเช่นนั้นเมื่อก่อน นางเคยคิดว่าเขาเป็นสมบัติล้ำค่า เป็นประกายพราวพรายตลอดเวลาทว่ายามนี้ เมื่อนางมองเขาอีกครั้ง กลับรู้สึกเพียงว่าใบหน้าข

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 634

    แต่เฝิงอวี้จางกลับไม่คิดจะปิดบังแม้แต่น้อย เขาเอ่ยขึ้นอย่างตรงไปตรงมาว่า “จะให้อะไรเป็นคำอธิบายอะไร? เขากับเว่ยช่างอิ้งร่วมกันติดสินบนบ่าวในจวนองค์หญิงใหญ่ ลักลอบเข้าไปในเรือนในของผู้อื่นเอง ตายไปก็สมควรอยู่แล้ว!”ฮูหยินเฝิงเบิกตาโพลงด้วยความไม่อยากเชื่อ นางถึงกับคิดว่าตนเองหูฝาดไปแล้ว รีบกระชากแขนเสื้อเขาถามด้วยความไม่อยากเชื่อ “เจ้าว่าอะไรนะ?!”เฝิงอวี้จางไม่อยากเสียเวลาพูดจาไร้ประโยชน์อีกเขารู้สึกหงุดหงิดเต็มทีดังนั้น เขาจึงสะบัดมือฮูหยินเฝิงออกอย่างแรง เอ่ยด้วยน้ำเสียงเย็นชา “ท่านยังมองไม่เห็นความจริงอีกหรือ? ความจริงก็คือ เราเพิ่งกลับจากยูนนาน แม้แต่รากยังไม่ทันปักมั่น อย่าได้คิดว่าพึ่งพาฮองเฮาแล้วจะสามารถทำอะไรได้! เจ้าคิดว่าฮองเฮาจะยอมแตกหักกับองค์หญิงใหญ่เพียงเพราะเฝิงจวิ้นหรือ?!”ริมฝีปากฮูหยินเฝิงสั่นระริก ในใจมีถ้อยคำมากมายอยากจะพรั่งพรูออกมา ทว่าเมื่อล่วงมาถึงยามนี้ กลับไม่สามารถเอื้อนเอ่ยได้แม้แต่คำเดียวเฝิงอวี้จางพลันหันศีรษะไปมองเฝิงไฉ่เวย “ท่านอ๋องกล่าวว่าพี่ชายของเจ้า บอกกับเจ้าล่วงหน้าแล้วว่าเขาจะทำสิ่งใด จริงหรือไม่?”ไม่คิดเลยว่าอยู่ดี ๆ เขาจะวกมาถามตนเอง

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 633

    พอชีหยวนได้ยินเสียงผิดปกติ ก็รีบเปิดประตูออกไปดู สิ่งที่เห็นคือภาพลิ่วจินที่เลือดกำเดาไหลพรากเต็มหน้าปาเป่าที่ยืนอยู่ข้าง ๆ หัวเราะแห้ง ๆ มือหนึ่งก็ลูบก้อนปูดบนหัวที่ลิ่วจินเป็นคนฝากไว้ให้ พลางรีบเอ่ยปากอธิบายว่า “ข้าเผลอชนคางเขาเข้า พอจะลุกขึ้นมาเพื่อขอโทษ ก็เผลอไปโขกเข้าที่จมูกเขาอีกที…...”บาปกรรมแท้!เขาตบหน้าตนเองแรง ๆ ในใจไปสองที ช่างอดกลั้นไม่เป็นเสียจริง หากทนได้นิดเดียวล่ะก็ อาจได้ฟังคำพูดหวานหยดย้อยกว่านี้ก็ได้!เฮ้อ ละครดี ๆ ต้องมาสิ้นสุดลงเพียงเท่านี้เขาร้อนใจจนเกาหูเกาหัวอยู่ไม่สุขชีหยวนปรายตามองเขาอย่างเย็นชา แล้วเหลือบมองลิ่วจินที่สีหน้าเรียบเฉย กำลังใช้ผ้าเช็ดเลือดกำเดาอยู่ ยิ้มออกมาเบา ๆ อย่างมีความหมายบางอย่างไม่รู้เพราะเหตุใด ปาเป่ากลับถูกรอยยิ้มนี้ของคุณหนูใหญ่ตระกูลรู้สึกหนาวสะท้านไปทั้งตัวเขารีบตามชีหยวนอธิบายพัลวันอย่างอดไม่ได้ “คุณหนูใหญ่ขอรับ ข้าน้อยไม่ได้แอบฟังจริง ๆ นะขอรับคุณหนูใหญ่……”ลิ่วจินที่ตามอยู่ข้างหลัง พลันกลอกตาอย่างสุดกลั้นทำไมเขาถึงได้มีเพื่อนคู่หูที่โง่เง่าได้ถึงเพียงนี้!แต่ไม่นานนัก ปาเป่าก็เหมือนไม่รู้จักกลัว ยังไล่ตามชีหยวนถ

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 632

    ฮูหยินรองตระกูลชีลอบถอนหายใจในใจขณะนั้นเอง ประตูเรือนก็ถูกผลักเปิดออกส่งเสียงเอี๊ยดดังมา เซียวอวิ๋นถิงรูปร่างสูงสง่ายืนอยู่หน้าประตู มองไปยังชีหยวนที่อยู่ในลานช่างแปลกยิ่งนัก ไม่ว่าในที่นั้นจะมีผู้คนมากมายเพียงใด สายตาของเขากลับมองเห็นชีหยวนเป็นคนแรกเสมอครั้งนี้ก็เช่นกัน เขาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย พอเห็นชีหยวนยื่นว่าวคืนให้หวังฉานแล้วก็เดินตรงมาหาตน ดวงตาของเขาจึงเปื้อนรอยยิ้มฮูหยินรองตระกูลชีเองก็เห็นเซียวอวิ๋นถิง นางรีบเร่งก้าวเข้าไปสองสามก้าว แต่พอเห็นเซียวอวิ๋นถิง หัวใจก็เต้นแรงขึ้นอย่างฉับพลันพระนัดดารัชทายาทเสด็จมาตระกูลเฝิงเป็นตระกูลฝั่งฮองเฮา เขาจะมาที่นี่คงมิได้มาซักไซ้เอาความแม่หนูหยวนกระมัง?ในขณะเดียวกัน ชีหยวนก็เดินมาถึงตรงหน้าเซียวอวิ๋นถิงแล้ว เลิกคิ้วขึ้นก็ถามว่า “ท่านอ๋องมเพื่อไต่ถามเรื่องราวที่เกิดขึ้นหรือ?”เซียวอวิ๋นถิงส่ายศีรษะเบา ๆ “ไม่จำเป็นต้องถามอันใด เรื่องเป็นอย่างไร ข้ารู้กระจ่างทุกอย่างแล้ว”ชีหยวนรู้สึกในใจซับซ้อนขึ้นมาในทันที “ท่านไม่โกรธหรือ?”นางลงมือสังหารเฝิงจวิ้นโดยตรง โดยไม่ปล่อยช่องว่างไว้แม้แต่น้อยท้ายที่สุดตระกูลเฝิงมีพระคุณต่อเซียว

  • ยอดหญิงในเงามาร   บทที่ 631

    องค์หญิงใหญ่แค่นหัวเราะเยาะออกมา “ก็หวังว่าเขาจะมีสติจริง ๆ เถิด อย่าให้ถึงเวลาต้องหาเรื่องใส่ตัวเองก็แล้วกัน”แท้จริงแล้วเรื่องราวเป็นอย่างไร ทุกผู้คนต่างก็รู้ดีอยู่แก่ใจชีหยวนก็ส่งสาวน้อยผู้นั้นมาให้องค์หญิงใหญ่แล้วองค์หญิงใหญ่หาได้โกรธเคืองไม่ แลไม่เห็นว่าชีหยวนกระทำผิดแต่อย่างใดเดิมทีชีหยวนก็เป็นเช่นนี้อยู่แล้ว ผู้ใดคิดขัดข้องนาง ก็ต้องเตรียมใจรับเคราะห์เองนางก็ไม่ได้จงใจเล่นงานแค่เฉพาะตระกูลเฝิงเท่านั้นยิ่งไปกว่านั้น เฝิงจวิ้นผู้นี้ช่างไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง ถึงกับคิดวางยาชีหยวนเสียด้วย!นับว่าเขามีไหวพริบบ้างเล็กน้อย ไม่รู้ไปได้ยินมาจากที่ใดว่าชีหยวนมีวิชาเชิงยุทธ์อยู่บ้าง เลยกลัวว่านางจะหลบหนีได้ จึงคิดการรอบคอบนักทว่าน่าเสียดาย คนฉลาดกลับถูกความฉลาดของตัวเองทำให้เดือดร้อนองค์หญิงใหญ่กล่าวออกมาตรง ๆ โดยมิได้ปิดบังว่า “หากว่าข้าเป็นตระกูลเฝิง ตอนนี้คงรีบกลับจวน ปิดประตูสำนึกผิด กักบริเวณบุตรหลานทั้งหลายอยู่แต่ในบ้าน ให้พวกเขาเรียนรู้กฎระเบียบเสียใหม่ ไปอยู่ยูนนานเสียตั้งหลายปี ยังไม่เจริญขึ้นมาบ้างเลยหรือ?! ยังคิดว่าตระกูลเฝิงเป็นเหมือนสมัยนายท่านผู้เฒ่าเฝิงยังมีชี

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status