แชร์

บทที่ 2285

ผู้เขียน: กานเฟย
เมื่อหลิงอวี๋เห็นท่าทีละอายของเฉียวไป๋ นางก็เดาเรื่องราวเบื้องหลังได้ นางครุ่นคิดแล้วก็เอ่ยออกมา

“หากพึ่งกำลังของเจ้าเพียงผู้เดียวมิสามารถนำศพของบิดามารดาเจ้าออกมาได้หรอก และข้าเองก็มิต้องการให้เจ้าไปรนหาที่ตายด้วย!”

“อยู่ที่นี่ก่อนเถิด พวกเรามาคิดวิธีไปด้วยกัน!”

หลิงอวี๋รับปากกับป้าวซวนแล้วว่าจะช่วยเฉียวไป๋ ตอนนี้เมื่อเห็นว่าเฉียวไป๋มุ่งมั่นที่จะไปตายเช่นนี้ นางก็มิอาจนิ่งดูดายได้

เฉียวไป๋มองหลิงอวี๋อย่างงุนงง ตระกูลเฉียวทำให้นางลำบากครั้งแล้วครั้งเล่า แต่นางกลับมิถือโทษโกรธและยินดีที่จะช่วยเหลือตนอีกกระนั้นหรือ?

“นั่งลงก่อนสิ เรามาหารือกันว่าจะใช้วิธีใดนำศพของบิดามารดาเจ้าออกมาจากตระกูลเฉียว!”

หลิงอวี๋เรียกให้เฉียวไป๋นั่งลง

เซียวหลินเทียนก็ครุ่นคิดขึ้นมาแล้ว

หากจะช่วยคนคนหนึ่งจากบ้านตระกูลเฉียวก็คงมิยากนัก

แต่ประเด็นสำคัญคือสิ่งที่พวกเขาต้องนำออกออกมาคือศพสองศพนี่สิ

เพื่อที่จะบังคับให้เฉียวไป๋ปรากฏตัว ตระกูลเฉียวจะต้องมีการป้องกันอย่างแน่นหนาเป็นแน่

มิแน่ว่าอาจจะขอคนของมหาปราชญ์มาช่วยก็เป็นได้

หากบุกเข้าไปตรง ๆ ที่นี่ก็เป็นเมืองหลวงที่อยู่ใต้เท้าของมหาเทพ หากเกิดความเคลื่
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2290

    กระทั่งท่านอาสุ่ยและไป่หลี่ไห่มาตามคำเชิญ หลังจากการตรวจสอบของทั้งสองคน และยืนยันแล้วว่าเฉียวไป๋ตายแล้วจริง ๆไม่มีชีพจร มิหายใจ หัวใจมิเต้น...ฮูหยินเฉียวเองก็ลองเองด้วยเช่นกัน สุดท้ายนางก็เห็นด้วยกับการตัดสินของไป่หลี่ไห่และท่านอาสุ่ย จึงตกลงให้เผยอวี้และคนอื่น ๆ นำร่างของเฉียวไป๋ไป“พวกเจ้าจะนำพวกเขาไปฝังไว้ที่ใด? ข้าจะส่งคนไปช่วยพวกเจ้าขุดหลุมฝังศพ!”ฮูหยินเฉียวเอ่ยขึ้นมาอย่างเย็นชา“ก่อนหน้านี้เฉียวไป๋ซื้อที่ฝังศพไว้ที่หนึ่ง อยู่ห่างจากชานเมืองออกไปสิบลี้ หากฮูหยินยินดีที่จะส่งคนไปช่วย พวกข้าก็ย่อมยินดีอยู่แล้ว!”เผยอวี้รู้ว่าฮูหยินเฉียวต้องการเห็นเฉียวไป๋ถูกฝังด้วยตาของนางเองก่อนแล้วจึงจะสบายใจ เขาจึงมิปฏิเสธ แล้วพาคนรับใช้ของตระกูลเฉียวไปแบกร่างของเฉียวไป๋ขึ้น จากนั้นจึงขอตัวลาเหล่าคนรับใช้ของตระกูลเฉียวขุดหลุมฝังศพสามหลุมในสุสานที่เฉียวไป๋ซื้อไว้ที่เนินสิบลี้ แล้วทำพิธีฝังเฉียวไป๋ ท่านอาเฉียวและชิงเหวินทีละร่างหลังจากเสร็จสิ้นแล้ว คนรับใช้ของตระกูลเฉียวก็ไปรายงานฮูหยินเฉียวฮูหยินเฉียวยังคงมิสบายใจ จึงส่งคนรับใช้สองคนไปคอยเฝ้าหลุมศพไว้นี่ย่อมเป็นสิ่งที่ทำอย่างเงียบ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2289

    เหล่าสหายของเฉียวไป๋ก็เอ่ยขึ้นมาเป็นเสียงเดียวกันเช่นกัน“ฮูหยินเฉียว สิ่งที่เขาพูดก็คือสิ่งที่พวกเราอยากพูดเช่นกัน เฉียวไป๋ใช้ความตายมาไถ่โทษแล้ว ต่อให้มีความผิดแค่ไหนเขาก็ชดใช้แล้ว!”“ท่านทำร้ายร่างของเขาเช่นนี้ นี่มันมากเกินไปแล้ว! ฮูหยินโปรดปล่อยเขาไปเถิด!”แม่ทัพเติ้งได้รับคำสั่งจากเจ้าแห่งทิศใต้มาแล้ว เขาก็ก้าวไปข้างหน้าแล้วเอ่ยขึ้นมาเช่นกัน“ฮูหยินเฉียว เฉียวไป๋ไปหาข้าแล้วบอกความจริงทั้งหมดแล้ว เขาสังหารผู้นำตระกูลเฉียวก็เพราะควบคุมตนเองมิได้!”“สิ่งนี้กับการที่จ้าวหรุ่ยหรุ่ยจงใจสังหารเฉียวเค่อ ทั้งสองกรณีแตกต่างดันอย่างสิ้นเชิง!”“ตอนนี้เฉียวไป๋ใช้ความตายมาไถ่โทษแล้ว… ฮูหยินเฉียว เพื่อสั่งสมบุญต่อตัวท่านเองและตระกูลเฉียว ท่านก็มิควรทำร้ายร่างของเขาเช่นกัน!”“ฮูหยินเฉียว โปรดฟังคำแนะนำของข้าเถิด ให้พวกเขานำศพของเฉียวไป๋ไปฝังอยู่กับบิดามารดาของเขาเถิด!”เมื่อฮูหยินเฉียวเห็นคนเหล่านี้พากันช่วยเฉียวไป๋พูดทีละคนเช่นนี้ นางก็ยิ่งรู้สึกโกรธคนที่น่าสงสารที่สุดคือตนมิใช่หรือไร!พวกเขามิเห็นใจตน แล้วเหตุใดจึงพากันไปเห็นใจฆาตกรเล่า?ฮูหยินผู้เฒ่าเฉียวถอนหายใจออกมา แล้วก้าวไปเอ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2288

    ฮูหยินเฉียวคิดว่าตอนนี้เฉียวไป๋หัวเดียวกระเทียมลีบ และสร้างความวุ่นวายใดมิได้ นางจึงโบกมือ จากนั้นเหล่าคนรับใช้หลายคนก็นำศพของท่านอาเฉียวและชิงเหวินที่ถูกห่อด้วยเสื่อฟางขาด ๆ ออกมาเผยอวี้พาสหายหลายคนของเฉียวไป๋มา และสั่งให้คนรับใช้นำศพไปขึ้นรถม้าเฉียวไป๋มองภาพนั้นอย่างเหม่อลอย น้ำตาพลันไหลออกมาโดยมิรู้ตัวนับตั้งแต่ที่เขารู้ว่าท่านอาเฉียวเป็นบิดาผู้ให้กำเนิดของตน เขาก็ยังมิเคยเปลี่ยนคำเรียกเลยจนกระทั่งท่านอาเฉียวสิ้นใจ เขาก็มิเคยได้ยินตนเรียกเขาว่าท่านพ่อเลยสักครั้ง!เฉียวไป๋คุกเข่าลงกับพื้น เขาก้มลงโขกหัวคำนับสามครั้งตรงหน้ารถม้าอย่างแรงจากนั้นเฉียวไป๋ก็หันไปหาฮูหยินเฉียวแล้วโขกหัวคำนับอีกสามครั้ง“ฮูหยิน เฉียวไป๋เลอะเลือนไปชั่วขณะ และได้ทำผิดพลาดครั้งใหญ่หลวง! จะพูดสิ่งใดในเวลานี้ก็คงมิช่วยอะไรแล้ว!”“ฮูหยิน การคำนับทั้งสามครั้งนี้คือคำขอโทษจากเฉียวไป๋ถึงท่าน ขอบคุณฮูหยินและท่านผู้นำตระกูลสำหรับบุญคุณที่เลี้ยงดูข้ามา!”ฮูหยินเฉียวมองเฉียวไปโขกหัวคำนับจนเลือดออกอย่างเย็นชา จากนั้นนางก็เอ่ยออกมาอย่างมิรู้สึกอะไร “พวกเราจะถือเสียว่าได้เลี้ยงคนเนรคุณไว้คนหนึ่งก็แล้วกัน!”“เ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2287

    วันรุ่งขึ้นหลิงอวี๋ไปหาหลงเพ่ยเพ่ยตั้งแต่เช้า เมื่อหลงจิ้งได้ฟังหลิงอวี๋เล่าเรื่องราวเบื้องหลังแล้ว เขาก็เกิดความรู้สึกสงสารเฉียวไป๋ขึ้นมาเล็กน้อยเขารับปากในทันทีว่าจะขอให้ท่านพ่อไปพูดกับแม่ทัพเติ้ง ทั้งยังรับปากหลิงอวี๋ด้วยว่าจะพาเฉียวไป๋ออกไปหลังจากที่ทางนี้จัดการเรียบร้อยแล้ว หลิงอวี๋ก็กลับไปที่คฤหาสน์อู่แล้วนำโอสถพรางชีพมอบให้เฉียวไป๋ พร้อมกำชับให้เขากินก่อนที่จะเข้าบ้านตระกูลเฉียวเฉียวไป๋ทุ่มสุดตัวแล้ว ถึงอย่างไรตนก็เตรียมพร้อมที่จะตายอยู่แล้ว ขอเพียงสามารถทำให้บิดามารดาได้จากไปอย่างสงบเขาก็ยินดีที่จะเสี่ยงเซียวหลินเทียนให้ฉินซานและองครักษ์สองคนคุ้มกันเฉียวไป๋ไปส่งที่ศาลาว่าการ ทางด้านเผยอวี้ก็รีบหาศพที่มีรูปร่างคล้ายกับเฉียวไป๋ให้ได้โดยเร็วที่สุด และเตรียมการเปลี่ยนศพหลิงอวี๋รู้สึกมิสบายใจ นางจึงพาเถาจื่อและหานอวี้ไปรออยู่ใกล้ ๆ บริเวณบ้านตระกูลเฉียว หากเกิดเรื่องมิคาดคิดขึ้นจะได้ช่วยเหลือได้ทันเวลาเถาจื่อยังคงมิรู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น เรื่องโอสถพรางชีพนี้นอกจากพวกหลิงอวี๋มิกี่คนแล้ว แม้แต่หานอวี้เองก็มิรู้เรื่องเถาจื่อรู้สึกแค่มันค่อนข้างแปลก หรือว่าหลิงอวี๋ต้อง

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2286

    เมื่อหลิงอวี๋เห็นว่าเซียวหลินเทียนสามารถคาดเดาความคิดของตนได้ในชั่วพริบตา ในใจของนางก็เกิดความคิดหนึ่งขึ้นมาบุรุษผู้นี้รู้จักตนดีจริง​ ๆ!“ใช่แล้ว ข้าคิดวิธีที่จะเป็นผลดีกับทั้งสองฝ่ายได้แล้ว!”หลิงอวี๋เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงทุ้ม “เซียวหลินเทียน เจ้ายังจำเครื่องยาสมุนไพรที่ไปหาที่ภูเขาหมางหลิ่งกับข้าครั้งที่แล้วได้หรือไม่ ข้าใช้เครื่องยาสมุนไพรชนิดนั้นมาทำเป็นโอสถพรางชีพ”“เฉียวไป๋ ก่อนที่เจ้าจะเข้าไปในบ้านตระกูลเฉียวก็กินโอสถพรางชีพไปก่อน​ ครึ่งชั่วยามหลังจากนั้นเจ้าจะเข้าสู่สภาวะ​แกล้ง​ตาย!”“ก่อนที่เจ้าจะตาย จงหาวิธีให้ฮูหยินเฉียวรับปากต่อหน้าธารกำนัลว่าจะฝังศพท่านอาเฉียวและชิงเหวินอย่างสงบให้ได้!”“เช่นนี้แล้ว​ พ่อแม่ของเจ้าก็จะได้พักผ่อนอย่างสงบเช่นกัน! แล้วตอนกลางคืนเราจะหาศพมาแทนที่เจ้า จากนั้นเจ้าก็ออกจากเมืองหลวงแดนเทพไปพร้อมกับป้าวซวน!”เซียวหลินเทียนยิ้มออกมา วิธีง่ายดายเช่นนี้เหตุใดเขาจึงคิดมิออกกันนะ!เช่นนี้มิต้องใช้กำลังเข้าบุกก็สามารถช่วยเฉียวไป๋นำศพพ่อแม่ของเขาออกมาได้​ ทั้งยังทำให้เฉียวไป๋หลบหนีได้ด้วยเฉียวไป๋ฟังแล้วก็ตกตะลึง สามารถทำเช่นนี้ได้ด้วยหรือ?แต่เ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2285

    เมื่อหลิงอวี๋เห็นท่าทีละอายของเฉียวไป๋ นางก็เดาเรื่องราวเบื้องหลังได้ นางครุ่นคิดแล้วก็เอ่ยออกมา“หากพึ่งกำลังของเจ้าเพียงผู้เดียวมิสามารถนำศพของบิดามารดาเจ้าออกมาได้หรอก และข้าเองก็มิต้องการให้เจ้าไปรนหาที่ตายด้วย!”“อยู่ที่นี่ก่อนเถิด พวกเรามาคิดวิธีไปด้วยกัน!”หลิงอวี๋รับปากกับป้าวซวนแล้วว่าจะช่วยเฉียวไป๋ ตอนนี้เมื่อเห็นว่าเฉียวไป๋มุ่งมั่นที่จะไปตายเช่นนี้ นางก็มิอาจนิ่งดูดายได้เฉียวไป๋มองหลิงอวี๋อย่างงุนงง ตระกูลเฉียวทำให้นางลำบากครั้งแล้วครั้งเล่า แต่นางกลับมิถือโทษโกรธและยินดีที่จะช่วยเหลือตนอีกกระนั้นหรือ?“นั่งลงก่อนสิ เรามาหารือกันว่าจะใช้วิธีใดนำศพของบิดามารดาเจ้าออกมาจากตระกูลเฉียว!”หลิงอวี๋เรียกให้เฉียวไป๋นั่งลงเซียวหลินเทียนก็ครุ่นคิดขึ้นมาแล้วหากจะช่วยคนคนหนึ่งจากบ้านตระกูลเฉียวก็คงมิยากนักแต่ประเด็นสำคัญคือสิ่งที่พวกเขาต้องนำออกออกมาคือศพสองศพนี่สิเพื่อที่จะบังคับให้เฉียวไป๋ปรากฏตัว ตระกูลเฉียวจะต้องมีการป้องกันอย่างแน่นหนาเป็นแน่มิแน่ว่าอาจจะขอคนของมหาปราชญ์มาช่วยก็เป็นได้หากบุกเข้าไปตรง ๆ ที่นี่ก็เป็นเมืองหลวงที่อยู่ใต้เท้าของมหาเทพ หากเกิดความเคลื่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2284

    “พี่ฟญิงหลิงอวี๋ ตอนนี้เฉียวไป๋กำลังถูกตระกูลเฉียวตามล่าอยู่ คนที่สามารถช่วยเขาได้ก็มีเพียงพวกท่านเท่านั้น!”“ท่านโปรดกรุณา ช่วยเขาด้วยเถิด!”เมื่อป้าวซวนเห็นว่าหลิงอวี๋เงียบไป ก็คิดว่านางมิยินดีช่วยเหลือ จึงเอ่ยขอร้องต่อ“ท่านฉลาดยิ่งนัก ท่านจะต้องมีวิธีเป็นแน่!”หลิงอวี๋กลืนมิเข้าคายมิออก ตนเป็นเพียงหมอที่มีทักษะการแพทย์ค่อนข้างดีมากเท่านั้นเอง นางมิรู้อะไรเรื่องการขโมยศพทั้งนั้น!“ข้าขอคิดก่อนแล้วกันว่าจะช่วยอย่างไรดี!”หลิงอวี๋เอ่ยปลอบใจป้าวซวน “เจ้ากลับไปพักผ่อนก่อนเถิด หากข้าคิดวิธีออกแล้วจะบอกเจ้า!”“อื้ม!”ป้าวซวนเองก็รู้ว่าคำขอของตนนั้นค่อนข้างจะมากเกินไปสักหน่อยก่อนหน้านี้หลิงอวี๋ถูกตระกูลเฉียวตั้งหมายจับค่าหัว แต่ตอนนี้ตนกลับขอให้หลิงอวี๋ช่วยเหลือเฉียวไป๋อย่างใจกว้างเช่นนี้ หากหลิงอวี๋มิยินดีจะช่วยจริง ๆ นางก็มิสามารถบอกว่าหลิงอวี๋ผิดได้เช่นกันป้าวซวนครุ่นคิดเรื่องต่าง ๆ และกลับไปส่วนหลิงอวี๋เดินเตร่อยู่ในสวนดอกไม้พลางครุ่นคิดว่าจะช่วยเฉียวไป๋อย่างไรมิรู้ว่านางเดินอยู่นานเท่าใดแล้ว จนหานเหมยเดินเข้ามา“คุณหนู เฉียวไป๋มาเจ้าค่ะ บอกว่านำของกำนัลมามอบให้ท่าน! อ

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2283

    แม้ว่าหลิงอวี๋จะมิยอมรับเจ้าแห่งทะเลเป็นบิดา แต่ตามที่พวกเขาบอก ตนก็คือธิดาของเจ้าแห่งทะเลหากเป็นตามนี้ เจ้าแห่งทิศใต้ก็คือลุงแท้ ๆ ของตน และหลงเพ่ยเพ่ยเองก็เป็นลูกพี่ลูกน้องของตนเช่นกัน นางจะทนมองเจ้าแห่งทิศใต้และหลงเพ่ยเพ่ยตกอยู่ในสถานการณ์ที่ยากลำบากโดยมิช่วยเหลือพวกเขาได้อย่างไรกัน!สำหรับสิ่งที่หลงจิ้งฝากฝังนั้น หลิงอวี๋พยักหน้ารับด้วยความรู้สึกหนักใจตอนนี้พวกเขาและครอบครัวเจ้าแห่งทิศใต้ล้วนเป็นหนามยอกอกของเจ้าแห่งทะเล มีเพียงการร่วมแรงร่วมใจกันเท่านั้นจึงจะสามารถฝ่าฟันความยากลำบากกันไปได้“ท่านพี่สาม ท่านเดินทางไปครานี้ก็ต้องระวังตัวเช่นกัน!”ในที่สุดหลิงอวี๋ก็เรียกหลงจิ้งว่าท่านพี่สามแล้วนางรู้ความแข็งแกร่งของตงกู่อวี้ นางตัดสินใจแน่วแน่แล้วที่จะช่วยฝูไห่ ใครก็ตามที่ขัดขวางมิให้นางบรรลุเป้าหมายก็ล้วนเป็นศัตรูของนางทั้งสิ้นหลงจิ้งไปในครานี้มีความเป็นไปได้ที่จะมิได้กลับมาอีก!“เมื่อพวกเราช่วยมารดาของเย่หรงออกมาได้แล้ว จะรีบตามไปสมทบกับพวกท่าน!”เลี่ยวหงเสียเป็นคนเพียงคนเดียวในใต้หล้าที่รู้ความลับของหลงอี้ หากพวกของหลงจิ้งมิสามารถหยุดยั้งตงกู่อวี้ได้ ความลับที่เลี่ยวหง

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2282

    เมื่อแม่ทัพเติ้งเห็นว่ามิสามารถหยุดยั้งฝูงชนที่โกรธแค้นเหล่านี้ได้ เขาก็ครุ่นคิดแล้วจึงเอ่ยออกมาด้วยเสียงอันดัง“จ้าวหรุ่ยหรุ่ยบำเพ็ญตนในเส้นทางชั่วร้าย อีกทั้งยังสังหารเฉียวเค่อและผู้อื่นเพื่อแย่งชิงพลังไปด้วย พฤติกรรมเช่นนี้โหดร้ายและอำมหิตยิ่งนัก!”“ข้าจะยึดตามกฎหมาย ตัดสินประหารชีวิตจ้าวหรุ่ยหรุ่ยด้วยการเฉือนเนื้อเพื่อเป็นเยี่ยงอย่าง!”แม่ทัพเติ้งทำตามสถานการณ์ ใช้เรื่องนี้ช่วยให้ฮูหยินเฉียวและคนอื่น ๆ ได้แก้แค้นให้ญาติของพวกเขาสมใจ!ทั่วทั้งสถานที่นั้นเต็มไปด้วยเสียงเฮลั่นขึ้นมาทันทีหลิงอวี๋มองจ้าวหรุ่ยหรุ่ยถูกบรรดาเจ้าทุกข์เฉือนเนื้อหนังไปทีละคน ๆ อย่างมิแยแสเสียงกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดของจ้าวหรุ่ยหรุ่ยเมื่ออยู่ท่ามกลางเสียงโห่ร้องยินดีของฝูงชนเห็นได้ชัดว่าแทบไม่มีความหมายใดภายใต้การลงโทษเช่นนี้มินานจ้าวหรุ่ยหรุ่ยก็ทรุดลงไป จากนั้นหลิงอวี๋ก็หันหน้าออกจากหน้าต่างโดยที่ยังดูมิจบจ้าวหรุ่ยหรุ่ยจะคิดทบทวนชีวิตของนางหรือไม่นะ?นางจะสำนึกผิดหรือไม่ว่า มิควรเลยเถิดไปไกลจนทำให้ตนต้องลงเอยที่จุดจบเช่นนี้?“พวกเรากลับกันเถิด!”เมื่อเซียวหลินเทียนเห็นหลิงอวี๋เดินออกไปข้างนอก เ

สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status