로그인공유
บทที่ 863
최신 챕터
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2624
ยังมิทันที่หลิงอวี๋จะได้เอ่ยคำใด สวีเนี่ยนจือพลันร้องห้ามขึ้น “องค์รัชทายาทน้อย อย่าได้ปกป้องหม่อมฉันเลยเพคะ!”สวีเนี่ยนจือทรุดกายลงคุกเข่า ปอยผมด้านหน้าปรกลงมาบดบังดวงตาทั้งคู่ของนางนางก้มหน้าลงและกล่าวอย่างสงบนิ่ง “ฮองเฮาตรัสว่าหม่อมฉันวางยาพิษแม่นมลี่และท่านอ๋องเฉิง หม่อมฉันยอมรับทั้งหมดเพคะ!”“ฮองเฮา โปรดประทานความตายให้เนี่ยนจือด้วยเถิดเพคะ!”“ฮองเฮา... ก่อนตาย… เนี่ยนจือเพียงอยากจะกล่าวประโยคหนึ่ง... หม่อมฉันมิเคยคิดแย่งชิงสิ่งใดจากฮองเฮาเพคะ!”“มิเคยคิดแย่งชิงความโปรดปรานของฝ่าบาท และมิเคยคิดจะแย่งชิงองค์รัชทายาทน้อยไปเช่นกันเพคะ องค์รัชทายาทน้อยทรงเป็นพระโอรสของท่าน ที่เนี่ยนจือดูแลเอาใจใส่พระองค์ ก็เพียงเพราะเห็นว่าพระองค์ขาดมารดาคอยดูแล มิเคยคิดจะแทนที่ฮองเฮาแม้แต่น้อยเพคะ!”วาจานี้ของสวีเนี่ยนจือ ทำให้เหล่าขุนนางและฮูหยินพลันจินตนาการไปไกลเหล่าขุนนางต่างรู้สึกว่าตนเองฟังความนัยของสวีเนี่ยนจือออกแล้วหลิงอวี๋ใส่ร้ายสวีเนี่ยนจือเพียงเพราะความอิจฉา ต้องการอาศัยโอกาสนี้กำจัดนางให้พ้นทางเพราะท้ายที่สุดแล้ว ในวังหลวงตอนนี้ก็ไม่มีพระสนมคนอื่นอีก สวีเนี่ยนจือเป็นกุ้ยเหริ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2623
วาจาของหลิงอวี๋ในครานี้ ประดุจก้อนหินที่โยนลงน้ำจนบังเกิดเป็นระลอกคลื่นนับพันชั้นนอกเสียจากอันเจ๋อและท่านอดีตเสนาบดีกับพวกมิกี่คนที่ล่วงรู้ความจริงอยู่แล้ว บรรดาขุนนางที่เหลือต่างยังมิรู้เรื่องนี้ ด้วยเหตุนี้ทุกคนจึงตกตะลึงไปตาม ๆ กัน“ผู้ใดกันที่บังอาจถึงเพียงนี้ กล้าวางยาพิษท่านอ๋องเฉิงเชียวรึ?”เหล่าขุนนางต่างมองหน้ากันและคาดเดากันไปต่าง ๆ นานา เซียวหลินเทียนกล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “เมื่อวานหลังจากที่ฮองเฮาตรวจพบเรื่องนี้ ตัวข้าก็ได้มอบหมายคดีการวางยาพิษท่านอ๋องเฉิงให้หลี่ว์เซียงแล้ว หลังจากการสืบสวนของหลี่ว์เซียงและแม่ทัพหลี่ว์ บัดนี้คดีก็พอจะมีเค้าลางแล้ว!”“ส่วนที่เหลือ ก็ให้ฮองเฮาเป็นผู้กล่าวถึงแรงจูงใจของคนร้ายให้ทุกคนได้ฟัง!”อันเจ๋ออดรนทนมิไหวจึงร้องทูลขึ้นมาว่า “ฝ่าบาท ฮองเฮา ขอท่านทั้งสองโปรดตรัสก่อนเถิดว่าฆาตกรคือผู้ใดกันแน่พ่ะย่ะค่ะ!”“ผู้ใดที่บังอาจลอบสังหารท่านอ๋องเฉิง กระหม่อมอันเจ๋อผู้นี้จะไม่มีวันปล่อยมันผู้นั้นไปแน่!”หลิงอวี๋แค่นยิ้มเย็นชา กล่าวว่า “เมื่อพูดถึงเรื่องที่ท่านอ๋องเฉิงถูกวางยาพิษ ก็จำต้องกล่าวถึงแม่นมลี่!”“ใต้เท้าและฮูหยินทุกท่านคงจะ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2622
บรรดาขุนนางและเซียวหลินเทียนต่างดื่มจนหมดจอกในคราวเดียวขณะที่ทุกคนคิดว่างานเลี้ยงหลวงใกล้จะเลิกรา ก็พลันได้ยินเสียงเซียวหลินเทียนประกาศก้องขึ้นว่า “ฮองเฮายังมีเรื่องหนึ่งที่จะประกาศให้ทราบ!”“ขอให้เหล่าขุนนางผู้ภักดีทุกท่าน ชะลอการกลับจวนไปสักครู่!”“อาอวี๋ ขึ้นมาเถิด!”หลิงอวี๋จึงเดินไปหยุดยืนอยู่ข้างกายเซียวหลินเทียน ท่ามกลางสายตาทุกคู่ที่จับจ้องทุกสายตาจับจ้องไปยังหลิงอวี๋ด้วยความสงสัย มิรู้ว่านางมีเรื่องอันใดจะกล่าวในใจของสวีเนี่ยนจือพลันบังเกิดความรู้สึกมิสบายใจขึ้นมาอย่างบอกมิถูก นางมองหาเซียวเยวี่ยตามสัญชาตญาณ ทว่าเขากลับยืนอยู่ข้างกายเซียวหลินเทียนต่อหน้าธารกำนัลเช่นนี้ นางย่อมมิอาจก้าวเข้าไปใกล้เขาได้เลย“ขุนนางทุกท่าน ข้าต้องขออภัยก่อน ที่รบกวนเวลาพักผ่อนของทุกท่านในยามวิกาลเช่นนี้!”หลิงอวี๋ยืนเคียงข้างเซียวหลินเทียน กล่าวด้วยสีหน้าจริงจังว่า “พวกท่านคงทราบดีว่าอีกมินานข้าและฝ่าบาทจะต้องเดินทางไปยังแดนเทพ เรื่องนี้มิอาจล่าช้า จำต้องจัดการให้เรียบร้อยโดยเร็วที่สุด!”“วันนี้เป็นโอกาสอันดีที่ทุกท่านอยู่พร้อมหน้ากัน จึงต้องรบกวนทุกท่านช่วยรับฟังด้วย!”หลิงอวี๋สูดล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2621
เมื่อกล่าวจบ หลิงอวี๋ก็ลุกขึ้นยืนพร้อมกับยกจอกสุราขึ้น “ข้าและฝ่าบาทขอคารวะทุกท่านหนึ่งจอก เพื่อขอบคุณทุกท่านที่ช่วยดูแลเยวี่ยเยวี่ยของพวกเรา และขอบคุณสำหรับความทุ่มเทอย่างหนักเพื่อฉินตะวันตก!”เมื่อเซียวหลินเทียนเห็นดังนั้น ก็ลุกขึ้นยืนพร้อมจอกสุราในมือเช่นกัน“สิ่งที่ฮองเฮาพูดก็คือสิ่งที่เราคิดอยู่ในใจเช่นกัน เราสองสามีภรรยาขอใช้สุราจอกนี้คารวะทุกท่าน!”“ขอบคุณเหล่าขุนนางทุกท่านที่ทุ่มเทอย่างหนัก!”เซียวเยวี่ยเห็นเช่นนั้นก็ทำตามบ้าง เขาลุกขึ้นยืนพร้อมจอกน้ำผลไม้ในมือ ใบหน้าเล็ก ๆ นั้นดูสุขุมราวกับผู้ใหญ่“ที่เยวี่ยเยวี่ยสามารถดูแลราชการแผ่นดินแทนเสด็จพ่อได้ชั่วคราวนั้น ล้วนเป็นเพราะได้รับการชี้แนะสั่งสอนจากท่านทวดเฉิง ท่านอดีตเสนาบดี หลี่ว์เซียง ท่านอาแม่ทัพหลี่ว์ ท่านอาแม่ทัพอัน และเสด็จอาองค์ชายเย่!”“เยวี่ยเยวี่ยดื่มสุรามิได้ จึงขอน้ำชาแทนสุรา ขอบคุณทุกท่านที่อบรมสั่งสอนเยวี่ยเยวี่ยอย่างเหนื่อยยาก!”“เยวี่ยเยวี่ยขอให้ท่านทวดเฉิง ท่านอดีตเสนาบดี และท่านหลี่ว์เซียงมีสุขภาพแข็งแรง อายุยืนยาวร้อยปี”“ขอให้องค์ชายเย่ได้ทายาทชายผู้สูงศักดิ์เพิ่มอีกคน ขอให้ท่านอาแม่ทัพอันและท่านอ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2620
ฮูหยินเผยยังคงกังวลว่าหลิงอวี๋จะหลอกตน จึงรบเร้าถามหลิงอวี๋ว่า “ฮองเฮา เหตุใดคราวนี้มีแต่ท่านกับฝ่าบาทที่เสด็จกลับมาหรือเพคะ?"“เหตุใดอวี้เอ๋อร์และคนอื่น ๆ จึงมิกลับมาด้วยหรือเพคะ?”“ฮองเฮา อย่าหลอกหม่อมฉันเลยเพคะ อวี้เอ๋อร์ของหม่อมฉันปลอดภัยจริง ๆ หรือเพคะ?”หลิงอวี๋ยังมิทันได้เอ่ยปาก อันซินที่นั่งอยู่ข้างกายหลิงหว่านก็ทนฟังต่อไปมิไหว จึงเอ่ยขึ้นว่า “ฮูหยินเผย ท่านพูดจากระไรเช่นนี้?”“ฮองเฮามีรับสั่งเป็นดั่งประกาศิต จะทรงหลอกลวงท่านได้อย่างไร?”“อีกอย่าง ฮองเฮาก็ตรัสแล้วว่าแม่ทัพเผยมิเป็นอะไร ท่านยังจะถามซ้ำ ๆ มิหรือว่าต้องให้ฮองเฮาพูดว่าแม่ทัพเผยเป็นอะไรไปแล้ว ท่านถึงจะพอใจรึ?”ฮูหยินเผยพลันถูกสกัดจนพูดมิออกเป็นฮูหยินผู้เฒ่าเผยที่ดึงนางให้นั่งลงฮูหยินผู้เฒ่าเผยกล่าวอย่างสุขุมว่า “เจ้าจงเชื่อในพระดำรัสของฮองเฮาเถิด เชื่อว่าอวี้เอ๋อร์จะต้องกลับมาอย่างปลอดภัย!”อันซินดึงหลิงอวี๋ไปนั่งข้าง ๆ แล้วยิ้มพลางกล่าว “ฮองเฮา ท่านเล่าให้พวกเราฟังหน่อยเถิดเพคะว่าแดนเทพเป็นอย่างไรบ้าง?“พวกท่านไปเจอเรื่องสนุกอะไรที่นั่นบ้างเพคะ? อันตรายมากหรือไม่? มิฉะนั้นแล้วท่านกับฝ่าบาทคงมิหายไปนานกว
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2619
หลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนจูงมือเซียวเยวี่ยมาถึงศาลาในสวนเนื่องจากเป็นงานเลี้ยงยามค่ำคืน รอบศาลาในสวนจึงแขวนโคมไฟสว่างไสว และยังคงจัดที่นั่งแยกเป็นฝั่งแขกบุรุษและสตรีเช่นเดิม“ฝ่าบาท ฮองเฮา องค์รัชทายาทเสด็จแล้ว…”เสียงขันทีน้อยเซี่ยะประกาศก้อง บรรดาขุนนางและฮูหยินตราตั้งที่มาถึงศาลาในสวนแล้วต่างพร้อมใจกันคุกเข่าลง“ขอฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นหมื่นปี...”“ขอฮองเฮาทรงพระชนม์พันปี พันพันปี...”เซียวหลินเทียนกับหลิงอวี๋จูงเซียวเยวี่ยมายังกึ่งกลาง เนื่องด้วยเป็นงานเลี้ยงในวังแบบมิเป็นทางการ จึงทุกอย่างกระทำอย่างเรียบง่าย มิได้มีการตั้งแท่นสูง“ขุนนางทั้งหลาย ลุกขึ้นเถิด!”หลิงอวี๋มองดูบรรดาขุนนางและเหล่าฮูหยินตราตั้งที่ลุกขึ้นยืนฉับพลัน ฉากนี้ทำให้หลิงอวี๋รู้สึกหลากหลายอารมณ์ครั้งหนึ่งนางก็เป็นหนึ่งในพวกเขา คุกเข่าสามครั้งกราบเก้าครั้งต่อหน้าจักรพรรดิและฮองเฮาในตอนนั้นบัดนี้นางยืนอยู่ในตำแหน่งฮองเฮา ฐานะแตกต่างราวฟ้ากับเหวทว่าในขณะเดียวกัน ภาระความกดดันบนบ่านางก็เพิ่มขึ้นเป็นทวีคูณนางมิอาจทำตามใจชอบได้ดังเก่าอีกแล้ว นางต้องช่วยเหลือเซียวหลินเทียน ฝึกสอนเซียวเยวี่ย และแ
