รสหวานล้ำของเสี่ยวหลงเปา ม่านอวี้อันไม่ได้โวยวายหลังจากที่ต้องอยู่ในอ่างอาบน้ำกับแจ็คสัน นั่นเป็นเพราะลูกชายทั้งสองคนสนุกเหลือเกิน พวกเขาเรียกเธอว่ามัมมี้ ทั้งยังคอยส่งเสียงจ๊ะจ๋า ถามเรื่องนั้นเรื่องนี้ไม่หยุด เดี๋ยวหอมแก้ม เดี๋ยวก็กอดเธอด้วยหัวใจที่บริสุทธิ์ พลอยให้ความเหนื่อยและอาการเมื่อยล้าหายไป ความสุขเป็นเช่นนี้ เธอทั้งถูกรักและมีคนที่รักได้อย่างหมดหัวใจ ส่วนคนตัวโตไม่ได้แสดงท่าทีเอาเปรียบ หรือทำในสิ่งที่ม่านอวี้อันคิดเลื่อนเปื้อน หากเป็นเธอเสียมากกว่าที่สร้างภาพน่าเกลียดจนเต็มหัวไปหมด “น้องรักลุงผีนะแม่ ลุงผีเก่งที่ซู้ด!” เซียงเจียวบอก ก่อนจะยิ้มตาหวานใส่ม่านอวี้อัน “ผิง รัก มะ มัมมี้ มะ มากกว่า... ละ ลุงผี ระ รักนิดเดียว” ผิงกั่วทำให้ม่านอวี้อันหัวเราะ และกอดเขาแน่น ลูกชายคนนี้ได้เธอมาเต็ม ๆ แบบนี้สิถึงจะสำเนาถูกต้อง ต้องให้เธอยืนหนึ่ง ส่วนจะรักใครรองลงมา เธอจะยอมหยวนให้ก็ได้ “ว่าไงอาหมวย เด็ก ๆ รักฉันแบบนี้ เธอหวงไหม” “สองแฝดเป็นลูกฉัน ยังไงคนเป็นแม่ก็ต้องมาเป็นอันดับหนึ่ง!” เธอว่าพลางทำเสียงขึ้นจมูกนิดหน่อย
ลงอ่างด้วยกันไหม ม่านอวี้อันตั้งใจหาโรงเรียนสำหรับเด็กเตรียมอนุบาลให้ผิงกั่วและเซียงเจียว แต่แจ็คสันบอกว่าทั้งคู่ยังเด็ก อายุยังไม่ถึงห้าขวบด้วยซ้ำ ซึ่งเขาสามารถดูแลและสอนได้ ไว้อายุตามเกณฑ์เข้าอนุบาลเสียก่อน แล้วเขาจะทำหน้าที่คอยรับและส่งสองแฝดด้วยตนเอง “แล้วคุณสอนลูกชายฉันได้หรือ” “อืม ได้สิ ฉันเรียนจบระดับมหาวิทยาลัยจากต่างประเทศเลยนะ จบภายในสี่ปีด้วย” เขาว่าอย่างอวด ๆ แจ็คสันจบจากอังกฤษ ถึงเรียนย่ำแย่สักหน่อย แต่ก็มีใบปริญญาด้านมนุษยศาสตร์ “คุณนี่นะ” “อือฮึ เธอดูไม่ออกเหรอว่าฉันมาดดีแบบนักเรียนนอก” ม่านอวี้อันอยากจะหัวเราะใส่หน้าเขา แต่ก็ปล่อยให้อีกฝ่ายภูมิใจไปอย่างนั้น “เอาเป็นว่าอาหมวยตกลงให้ฉันดูแลเด็ก ๆ” “อืม คงเฉพาะช่วงนี้ ฉันกำลังปรับปรุงร้าน อีกอย่างเยว่จือต้องช่วยงานอย่างใกล้ชิด เธอคงเหนื่อยมากเลยละ” “ดี เพราะฉันเริ่มหลงพวกเขาแล้ว เดี๋ยวจะจัดตารางเรียนให้เรียบร้อย ทุกอย่างต้องเป็นระบบ” ม่านอวี้อันมองคนตัวโต เมื่อเห็นความตั้งใจของเขาแบบนี้ เธอก็รู้สึกมั่นใจว่าแจ็คสันต้องดูแลลูกชายฝาแฝดได้
ของฟรีไม่มีในโลก หลายวันที่ผ่านมา ม่านอวี้อันนำเงินที่ได้จากแก๊งมังกรซิ่งมาทำอาหารสองสามอย่าง เธอตั้งใจจะนำไปแจกคนให้ในละแวกนั้นได้ชิม มันคือปาท่องโก๋สูตรแป้งเค้ก เนื้อแน่นหนานุ่ม กินคู่กับซอสสังขยาใบเตย ซอสมันม่วง และนมข้น พร้อมโรยผงโกโก้เข้มข้น และยังมีปลาท่องโก๋ย่างเตาถ่านที่กรอบนอกนุ่มในและหอมยั่วน้ำลาย ด้านบนมีน้ำมันพริกเผาราดบาง ๆ อันเป็นสูตรเด็ดของโรส และอีกฝ่ายก็ภูมิใจมากเมื่อม่านอวี้อันมาขอซื้อสูตร แต่โรสบอกว่า หัวเด็ดตีนขาดก็ไม่ยอมขาย เพียงแต่หากต้องการก็ให้สั่ง แล้วเธอจะนำมาให้ฟรี หากต้องการทีละมาก ๆ เธอถึงจะคิดราคาเป็นครั้งคราวไป ซึ่งปาท่องโก๋ย่างเตาถ่าน นอกจากน้ำมันพริกเผารสเด็ด ยังมีของกินคู่กันคือหมูฝอย ไก่ฝอย และหอมเจียวทอด ให้ความรู้สึกคล้ายกินข้าวเหนียวหมูทอดยามเช้า ทว่าม่านอวี้อันปรับให้เข้ากับคนแถวนี้ ที่ชอบกินปาท่องโก๋กับน้ำถั่วเหลืองเป็นทุน ไฟหน้าร้านอาหารเปิดตั้งแต่ตีสี่ ดังนั้นพอตีห้าของก็จัดเตรียมเรียบร้อย ตอนแรกรถที่ผ่านไปมาบริเวณนั้นแปลกใจ ด้วยเห็นป้ายแจกฟรีเขียนไว้ตัวโต ๆ ทั้งยังตั้งเตาย่างถ่านไว้ จึงดูน่าสนใจและเรียกคนให้มา
อาหมวยของผม หญิงชราวัยเฉียดเจ็ดสิบเดินมาที่ร้านขายบะหมี่จับกัง เธอเข็นรถเข็นเล็ก ๆ มาด้วย มีขนมเซาปิ่งไส้เนื้อและไส้ถั่วแดงกลิ่นหอมชวนลิ้มรส ทั้งหมดเธอปรุงรสเองโดยมีลูกมือที่เป็นญาติข้างบ้านช่วยเตรียมของและทอดแป้ง ม่านอวี้อันมองแจ็คสัน เขาลุกจากเก้าอี้ก้าวไปหาอีกฝ่าย และสิ่งที่เกิดขึ้นคือหญิงชราดีใจจนยิ้มไม่หุบ หลังจากรับช่อดอกกุหลาบเรียบร้อยก็ทั้งกอด ทั้งหอมเขา “โอ้ ลูกชายของฉัน ซือห่าวคนเก่ง” ม่านอวี้อันได้ยินเช่นนั้นก็ประหลาดใจ สตรีคนนี้เป็นมารดาของแจ็คสัน!? “คุณผู้หญิงของผม” ชายหนุ่มว่า ก่อนช่วยเข็นรถเข้ามาพักในร้านขายบะหมี่ ตอนนั้นมีลูกค้าเขามาซื้อเซาปิ่งหลายคน แจ็คสันเลยทำหน้าที่ช่วยขายอย่างคล่องแคล่ว ม่านอวี้อันนึกสนุกไปด้วย อีกทั้งกลิ่นเซาปิ่งก็กระตุ้นความอยากอาหารยิ่งขึ้น “น่ากิน และราคาประหยัดจังค่ะคุณยาย” หญิงชราเงยหน้าขึ้น ดวงตาของเธอเปี่ยมไปด้วยพลังแห่งชีวิต พลอยให้ม่านอวี้อันรู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก ราวกับพบญาติผู้ใหญ่ที่จากกันมานาน และได้รับความอบอุ่นจนหัวใจพองฟู “ฉันขายราคาดีที่สุดแข่งกับบะหมี่จับกัง
รูปหล่อพกเมียมาด้วยเหรอ ก่อนถึงร้านขายบะหมี่เจ้าดังในตรอกแห่งนั้น ชายหนุ่มชวนม่านอวี้อันแวะร้านขายขนม ด้วยเห็นเธอชะเง้อมองเข้าไปข้างใน และดวงตากลมโตฉายแววสนใจ ดูมากด้วยความตื่นเต้นราวกับเด็กน้อย บรรยากาศของร้านแห่งนั้นคึกคัก เป็นคูหาเล็ก ๆ สองคูหา ด้านหน้ามีขนมหลายชนิด ที่น่าสนใจคือเบเกอรี เค้กโบราณที่ราดด้วยแยมส้มแบบที่ม่านอวี้อันเคยกินสมัยก่อน เป็นเค้กก้อนเล็กที่มีเงินแค่ 1 เหรียญก็ซื้อได้ ด้านบนบีบครีมนมข้นแต่งด้วยสีผสมอาหารสดใสบีบเป็นดอกไม้ใบไม้ดูน่ารัก นอกจากนั้นยังมีขนมโบราณจากหลายประเทศ เค้กหน้าฝอยทองครีมชีส คุกกี้สมอร์ที่อัดช็อกโกแลตแน่น ๆ หอมกลิ่นมาร์ชแมลโลว์อบไหม้ด้านบนกำลังดี ขณะยืนอยู่หน้าร้าน ม่านอวี้อันได้กลิ่นขนมอบใหม่ ๆ ที่ออกมาจากเตา จึงหันไปมองแจ็คสันด้วยสายตาเว้าวอน และบอกเขาว่า “ถ้าฉันอยากได้ขนมปังก้อนใหญ่สักห้าก้อนกับขนมไข่สักสองกล่อง คุณจะช่วยถือได้ไหมคะ” ม่านอวี้อันบอกเขาเสียงหวานอย่างขอร้อง เธอไม่รู้ว่าด้วยเหตุใด จู่ ๆ ก็เผลอทำตัวเล็ก เป็นผู้หญิงบอบบางกับแจ็คสัน นี่คงไม่ใช่เป็นเพราะว่าเธอแอบมีใจให้เขาหรอกนะ! “สั่งมาเถอะ ฉ
ม่านอวี้อันไม่มีปัญหาเมื่อต้องนั่งซ้อนท้ายรถจักรยานยนต์คันใหญ่ ส่วนแจ็คสันก็ไม่ได้เอาเปรียบเธอ เขาขับรถสุภาพไม่มีฉวัดเฉวียน แต่มันน่าหวาดเสียว เมื่อเธออยากไปให้ถึงเมืองใหม่เร็ว ๆ จึงตบไหล่เขาและออกคำสั่งไม่หยุด ชายหนุ่มเลยบิดคันเร่งพาเธอมุ่งหน้าไปราวกับจะเหาะเหินเดินอากาศได้ กระนั้นการเดินทางก็ใช้เวลาเกือบสี่สิบนาที ตลาดเมืองใหม่คึกคักตั้งแต่ช่วงหลังเที่ยงคืน ม่านอวี้อันเลยคิดว่าเธอมาช้าอยู่สักนิด ยามนี้ฟ้าเริ่มสว่าง ผู้คนหนาตา มีบางครั้งต้องเดินเบียดเสียดกัน แต่ให้ความรู้สึกสนุกสนานราวกับเธอได้ย้อนกลับสู่ช่วงวัยเด็ก หญิงสาวเพลินใจเป็นอย่างมากที่ได้ออกมายืดเส้นยืดสายและดูผู้คนใช้ชีวิตจริง ๆ ในโลกยุคปีค.ศ.1986 ซึ่งฝ่ายแจ็คสันเป็นไกด์นำทางที่ยอดเยี่ยม เดินดูของอยู่เกือบครึ่งชั่วโมง ท้องเธอก็ร้องจ๊อก ๆ ฝ่ายชายหนุ่มจึงหัวเราะอย่างเขินอาย นั่นเป็นเพราะเขาก็ยังไม่ได้กินอาหารมื้อจริงจังตั้งแต่เมื่อวาน แจ็คสันอมยิ้มในสีหน้า ดวงตาเขามีประกาย จนบางทีทำให้ดูเหมือนเซียงเจียวยามต้องการขอของอร่อย ๆ กินจากม่านอวี้อัน “อาหมวย เธอหิวเหมือนฉันไหม” เขาไม่อยากให้เธ
ตลาดเช้าและสองเรา ม่านอวี้อันเหนื่อยมาก แต่ก็นอนหลับสนิทได้เพียงไม่กี่ชั่วโมง เธอลุกขึ้นในช่วงเวลาเดียวกับที่เยว่จือรู้สึกตัว หญิงสาวให้อีกฝ่ายมานอนด้วย เพราะต้องการจะป้องกันหลาย ๆ อย่าง อีกทั้งเยว่จือเป็นคนบอกเองว่าอยากอยู่รับใช้ใกล้ ๆ เธอ และเอาเข้าจริง ๆ เด็กสาวหวงและห่วงม่านอวี้อัน ด้วยก่อนหน้านี้ผู้ชายตัวโตทำให้คุณผู้หญิงร้องไห้จนล้มป่วย “มาดาม ตื่นเร็วจังเลย ตีสี่เองนะคะ” “อืม แค่นี้ก็พอแล้ว ส่วนเธอนอนอยู่ที่นี่แหละ ฉันอยากออกไปดูตลาดเช้าสักหน่อย อีกอย่างตอนนี้เรามีเงินแล้ว เงินที่มากพอจะใช้ทำทุน” เยว่จือที่ยังงัวเงียอยู่รีบสลัดความง่วงนอนทิ้ง จู่ ๆ เธอก็กอดม่านอวี้อันและสะอื้นไห้เบา ๆ “ตอนที่รู้ว่าคนพวกนั้นจะมากินอาหารที่ร้าน หนู... กลัวมาก กลัวที่สุดเลย แต่พอไทสันชกชนะ หนูกระโดดสูงสุดตัวเลย ทำจานแตกตั้งสองใบ แต่ถ้ามาดามได้เห็นหน้าเฮียถังคนเลวตอนที่เขากับพรรคพวกในแก๊งมังกรซิ่งรวมเงินจ่ายให้เรา หนูคิดว่าการถูกตบหน้าไปสองครั้งมันก็คุ้มค่า” ม่านอวี้อันไม่เห็นด้วย เธอเช็ดน้ำตาให้เด็กสาวและบอกว่า “เยว่จือ ไม่มีใครสมควรโดนทำร้าย โดยเฉพา
ซึ่งรสชาติของทั้งสองจานก็อร่อยแบบพื้นฐาน ทำให้ภาพรวมเมนูทั้งหมดลงตัว และแก๊งมังกรซิ่งก็กินหมดอย่างรวดเร็วราวกับมีกระเพาะขนาดมหึมา เหตุที่รีบกินเช่นนั้นเป็นเพราะการแข่งขันที่ตอนแรกไห่ถังบอกว่าไทสันต้องชกแบบง่อย ๆ มันกลับกลายเป็นว่าเมื่อจบยกแรก นักมวยคนนี้มีคะแนนนำ 3 ต่อ 1 คะแนน และเหลืออีกสองยกเท่านั้นก็จะรู้ว่าไทสันผ่านเข้ารอบคัดเลือกได้หรือไม่ ตอนนี้ดูเหมือนว่าทีวีในร้านของม่านอวี้อันจะเล็กเกินไป ระหว่างพักยกที่หนึ่งไห่ถังจึงสั่งให้ลูกน้องไปที่ร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้าในละแวกนั้นเพื่อขนจอทีวีที่ใหญ่ที่สุดมาโดยด่วน! ไม่น่าเชื่อว่าทุกอย่างจะเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว และเป็นปลายยกที่สองนั่นแหละที่ทีวีเครื่องใหญ่ถูกเปิดเร่งเสียงดังสุด พร้อมถูกต่อพ่วงด้วยลำโพง ในร้านอาหารจึงเหมือนมีเวทีมวยขนาดย่อม “อาอัน เธอไม่กลัวจะต้องไปขายหมาก สวมกระโปรงสั้นโชว์บั้นท้ายกับหน้าอกหรืออย่างไร” เสียงทุ้ม ๆ ดังอยู่ใกล้ ๆ ม่านอวี้อัน แจ็คสันเป็นห่วงเธอ แม้ตอนนี้การชกของไทสันจะฟอร์มสดและพลิ้วบนเวที แต่คะแนนได้ปรับมาเป็นเป็น 7 ต่อ 7 ในปลายยกที่สอง ม่านอวี้อันเชื่อมันในสิ่งที่ตน
เรียบร้อยโรงเรียนลุงผี ผิงกั่วมองไปที่แม่ ก่อนที่ดาบไม้ของเล่นในมือป้อม ๆ นั้นจะยกขึ้นโดยอัตโนมัติ แน่ละ เขาเพิ่งคิดได้ว่าควรใช้มันป้องกันผู้ชายตัวโตคนนี้ แต่สุดท้ายเขากลับแกว่งมันเล่นตามเดิม ด้วยไม่รู้ว่าทำไมต้องทำตัวเป็นเด็กเกเรกับลุงผี เพราะอีกฝ่ายจะมาช่วยแม่จากแก๊งมังกรซิ่งนี่นา “ผะ ผิง... พะ พา ลุงผี เข้าบ้าน” ม่านอวี้อันหรือจะดุลูกชายของเธอลงคอ แต่เป็นเพราะคนตัวโตที่ส่งสายตาคมวามวาวมาให้ ซ้ำยังทำท่าเหมือนกุมชัยชนะไว้เหนือเธอ ม่านอวี้อันจึงหมั่นไส้ ยามนี้เธอมีเรื่องสงสัยอยู่มากมายเหลือเกิน ปากของแจ็คสันก็บอกว่าทั้งเด็กชายสองคนไม่ใช่ลูกตน แต่ยามนี้พอทั้งสามยืนอยู่ด้วยกัน ให้ตายเถอะ ใครก็ได้ช่วยเอาปากกามาวงที ว่ามีตรงไหนที่ไม่เหมือนกัน! ตอนแรกม่านอวี้อันเกือบแว้ดแหวใส่แจ็คสัน ทว่ากลับมีบางที่ทำให้บรรยากาศภายในห้องอาหารเปลี่ยนไป นั่นเป็นเพราะสาว ๆ และแม่บ้านมองแจ็คสันอย่างไม่วางตา แม้แต่แก๊งมังกรซิ่งที่เพิ่งเพลินใจกับอาหารของลี่ฮุ่ยที่เพิ่งยกออกไปต่างซุบซิบกันเสียงดัง เสียงแว่วมาเข้าหูม่านอวี้อัน เธอได้ยินว่าเขาอาจเป็นสายลับตำรวจ หรือไม่ก็พวกทหารที่เข