ตอนที่ 65 ไร้คำสัญญา 3

หญิงสาวหลับตาอย่างต้องการซึมซับรับรู้ถึงความอบอุ่นที่แผ่ซ่านรอบกาย “ข้าหิวก็เลยอยากทำอะไรกินเล็กน้อย หากท่านหิวก็กินด้วยกันเถิด”

จ้าวเฟิ่งเลิกคิ้ว “อ้อ...ที่แท้มิได้ตั้งใจทำให้ข้า”

เพ่ยหนิงยู่หน้า “ใครอยากทำให้ท่านกันล่ะ”

รอยยิ้มบางพลันปรากฏบนใบหน้าของทั้งสอง ส่งผลให้บรรยากาศอึมครึมแต่เดิมผ่อนคลายขึ้นมาก หลังจากต่อปากต่อคำพอหอมปากหอมคอเหมือนที่เคย พวกเขาก็เงียบงัน ได้ยินเพียงเสียงฉู่ฉ่าของอาหารในกระทะบนเตาไฟ

จ้าวเฟิ่งยังคงกอดเพ่ยหนิงไม่ไปไหน กระชับอ้อมแขนแน่นอยู่เช่นนั้นราวกับอยากให้นางละลายหลอมรวมกับตนเอง

เพ่ยหนิงหยุดหั่นผัก เพียงยืนนิ่งให้เขากอดขณะพึมพำ “ข้าขอโทษที่โง่เง่าเข้าใจผิดในตัวท่าน จนทำเรื่องไม่ดีไม่งาม”

“ข้าต่างหากที่โง่เขลา ไม่สืบสาวเรื่องราวของเจ้าให้ดี”

เพ่ยหนิงไม่พูดอะไรอีก จ้าวเฟิ่งเองก็เงียบไปพักใหญ่

เนิ่นนานผ่านไป จ้าวเฟิ่งค่อยๆ เอ่ยเสียงเบา

“ข้าขอโทษที่ให้คำตอบแก่ท่านตาของเจ้าไม่ได้”

ได้ยินเพียงเท่านี้ น้ำตาที่เพียรกลั้นไว้ได้ตั้งนานของเพ่ยหนิงก็ร่วงหล่นดุจเม็ดมุกหลุดจากสาย นางสะอึกเล็กน้อยขณะพลิกตัวอยู่ในอ้อมอกแข็งแรง ซบหน้ากับซอกคอแกร่ง

นางเข้าใจดี