แชร์

ทำโทษคนใจร้าย

ผู้เขียน: มณีภัทรสร
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-24 09:31:56

มือทั้งสองข้างสอดเข้าไปในกลุ่มผมนุ่มสลวย ก่อนจะรวบเก็บไว้ในอุ้งมือ ศีรษะเล็กถูกกดให้ขยับไปตามจังหวะ เมื่อเจ้าของร่างหนาเสียวซ่านจนคุมตัวเองไม่อยู่ ยามเมื่อลิ้นเล็กตวัดเลียส่วนหัวถี่ ๆ ปภังกรก็เสียวจนแทบ ขาดใจ

"ก้อย... เสียวมากเลยคนดี"

ถ้อยคำหวานหูที่หลุดออกมาจากปากหนา ไม่ได้มีผล กับหญิงสาวเลยสักนิด เธอรู้ว่ามันเกิดเพราะอารมณ์พาไป ปภังกรพอใจที่เธอปรนเปรอให้เขา

"เร็วอีกทูนหัว ผมไม่ไหวแล้ว"

มือแกร่งกดศีรษะทุยเล็กลงมาจนแนบชิด ก่อนจะ อัดสะโพกเสยกระทุ้งเข้าไปในปากบาง เมื่อลิ้นเล็กละเลง กวาดเลียจากปลายไปจนสุดโคนในจังหวะซ้ำ ๆ มือบางสาวชักแท่งร้อนในจังหวะถี่ ๆ เมื่อรู้ว่าเขากำลังจะถึงฝั่งฝัน

"อา... พอแล้ว จะรีดพิษผมใช่ไหม ต่อให้คุณรีดไปจนหมดก็อย่าหวังว่าจะรอด"

มือหนาจับยึดศีรษะเล็กเอาไว้ บังคับให้เธอหยุดเคลื่อนไหว ถ้าขืนปล่อยให้เธอเล่นสนุกกับท่อนเอ็นของเขาต่อ มีหวังได้แตกคาปากเล็กจิ้มลิ้มนี่แน่ ๆ มือแกร่งช้อนเข้าใต้รักแร้ ก่อนจะยกคนตัวเล็กขึ้นมาเกยบนตักตามเดิม

"เก่งเกินไปแล้ว... "

คำพูดหยอกล้อมาพร้อมกับปลายนิ้วแกร่งที่ปาดลง ตรงมุมปากมันวาวเพราะน้ำรักบางส่วนข
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • รอยรักพันธะร้าย[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ]   สิ้นสุดกันเสียที

    พสิกาหลบตา เมื่อเพื่อนมองมาอย่างตกตะลึง พิมพ์มาดาช็อกกับเรื่องที่ได้ฟัง เมื่อพสิกาสารภาพ และเล่าทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้ฟังทั้งหมด "หมายความว่า ก้อยกับพี่ดิว...”พิมพ์มาดาพูดไม่ออก เพราะไม่รู้จะใช้สถานะไหนเรียก คนทั้งสอง มีความสัมพันธ์แบบลูกหนี้กับเจ้าหนี้ ใช้ร่างกาย จ่ายดอกเบี้ย มันมีแต่ในละคร ไม่คิดว่าในชีวิตจริงจะมีเรื่อง แบบนี้เกิดขึ้น และมาเกิดกับคนใกล้ตัวของเธอ พสิกาเป็น เพื่อนสนิทเธอ ปภังกรเป็นเพื่อนสนิทของสามี แบบนี้ไม่น่าจะใช่เรื่องบังเอิญ "นานแค่ไหนแล้วก้อย พี่ดิวข่มเหงก้อยมานานแค่ไหนแล้ว" มือบางที่กำมือเพื่อนสั่นระริก พร้อมกับน้ำตาที่ ไหลริน พิมพ์มาดาเป็นคนอ่อนไหว พอได้รู้ว่ามีเรื่องเลวร้าย เกิดขึ้นกับเพื่อน เธอก็สงสารจับใจ"แอ้อย่าคิดมากนะ ก้อยไม่เป็นอะไร" บอกกับเพื่อนรัก เพราะตอนนี้พิมพ์มาดากำลังตั้งครรภ์ ไม่อยากให้เรื่องของเธอมากระทบใจเพื่อน"บอกแอ้มาให้หมด พี่ดิวทำอะไรกับก้อยบ้าง""เขาแค่... แค่นอนกับก้อย""คุณลุงเป็นหนี้พี่ดิวเท่าไร" พิมพ์มาดาถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง พร้อมกับท่าทางที่เข้มแข็ง พสิกาไม่เคยเห็นเพื่อน เป็นแบบนี้มาก่อน จึงค่อน

  • รอยรักพันธะร้าย[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ]   ทางออก

    ปภังกรหัวเสียเมื่อจนป่านนี้ยังติดต่อพสิกาไม่ได้ เธอปิดเครื่องหรือเป็นอะไรกันแน่ ความห่วงที่มีปริมาณมากกว่าสิ่งอื่นใด ทำให้เขาพาตัวเองมาบ้านเธอในช่วงสายของวันถัดมา แต่คนที่ออกมาต้อนรับเขาคือเกศิรา หญิงสาวดีใจจนออก นอกหน้าที่เห็นหน้าเขา และได้ทีใส่ร้ายพสิกาให้เขาฟัง ตั้งแต่เมื่อคืนพสิกายังไม่กลับมาที่นี่ แล้วเธอไปอยู่ที่ไหน"คุณพ่อกับแม่เป็นห่วงมากเลยนะคะ แต่คนที่น่าสงสารที่สุดน่าจะเป็นนมชื่นค่ะ ยายก้อยหายไปแบบนี้คนแก่ก็ต้องห่วงเป็นธรรมดา" เกศิราตีหน้าเศร้าทำทีเป็นห่วงพสิกาเสียมากมาย"ติดต่อไม่ได้เลยเหรอครับ""ตกลงที่คุณดิวมาก็คงมาหายายก้อยสินะ ศิก็คิดเข้าข้างตัวเองเสียมากมาย" เกศิราตัดพ้อทั้ง ๆ ที่เธอก็รู้การมาของเขาดี"คุณก็รู้ว่าผมมาหาก้อย" ปภังกรตอบชัดเจน ก่อนจะเดินกลับไปที่รถ เมื่อไม่มีความจำเป็นต้องอยู่ที่นี่ต่อ "แค่ปลายนิ้วศิจิ้มลงไปที่หน้าจอ คลิปยายก้อยก็จะโชว์หราอยู่ในเฟซ แล้วหลังจากนั้นก็คงถูกแชร์ต่อ ๆ กันไป ศิควรเบลอหน้าใครดีคะ คุณหรือว่ายายก้อย!"คำพูดของเกศิราทำให้ปภังกรหน้าตึง ผู้หญิงคนนี้รู้จักเขาน้อยไปจริง ๆ"ผมต้องทำยังไงครับ" หันมาถาม เพื่อต้องการให้เธอหาทางออกให้ก

  • รอยรักพันธะร้าย[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ]   เห็นแก่ตัว

    'บริการฝากหมายเลขโทร. กลับ'ประโยคเดิมซ้ำ ๆ วนเข้ามาในหู เมื่อปภังกรกดโทร. ออกหาเบอร์ปลายสาย พสิกาปิดเครื่องหนีเขาอย่างนั้นหรือ เขาคิดว่าเธอจะปิดแค่ตอนที่อยู่ในงานเลี้ยง แต่นี่รถคันสุดท้ายออกไปจากงานแล้ว เขาก็ยังติดต่อเธอไม่ได้ เขาบอกว่าคืนนี้ต้องการเธอ นั่นหมายความว่าเธอจะต้องกลับไปกับเขา แต่เขากลับติดต่อเธอไม่ได้ เขาเห็นคุณมาโนชย์เดินออกมาจากงาน พร้อมคุณเกศิณี ในขณะที่เกศิรากลับกับผู้ชายที่มารับเธอที่ หน้างาน ไร้เงาของพสิกา แสดงว่าเธอกลับไปก่อนหน้าแล้ว หลังจากกลับเข้ามาในงาน เขาก็คุยกับเพื่อน ๆ เรื่องที่พุฒิพัฒน์ทำตัวผิดไปจากเดิม ที่คอยแต่จะมองนาฬิกาข้อมือ แล้วขอตัวกลับตั้งแต่งานยังไม่เลิก ทุกคนจึงลงความเห็นว่า พุฒิพัฒน์ เข้าชมรมคนกลัวเมียไปแล้ว หลังจากนั้นเขาก็คุยกับเพื่อนยาว จนกระทั่งงานเลิกจึงแยกย้ายกันกลับ เขาลงมารอพสิกาที่รถแล้วโทร. หาเธอ เพื่อจะบอกจุดที่เขารออยู่ แต่เธอกลับปิดมือถือเสียนี่ คงไม่ได้กลับไปกับผู้ชายหรอกนะ เพราะเขาเห็น คุณธำรงค์อยู่จนถึงเวลางานเลี้ยงเลิกมือถือเครื่องหรูถูกยกขึ้นมาต่อสาย เมื่อเขาต้องการสั่งงานลูกน้องคนสนิท"ณรงค์ วันอังคารคุณไปพบผมท

  • รอยรักพันธะร้าย[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ]   ทุกอย่างมันชัดเจน

    ปภังกรเอ่ยคำว่าขอโทษออกมา เพราะรู้ว่าตัวเองผิดที่คุมอารมณ์ไม่อยู่ เขาไม่รู้ว่าสาเหตุมันมาจากอะไร เขาไม่ชอบเวลาที่มีผู้ชายมาทักทายเธอ ไม่ชอบที่คนอื่นมา ถูกตัวเธอ และที่โมโหที่สุดก็คือเธอยิ้มให้ใครต่อใครไปทั่ว แต่เวลาอยู่กับเขา กว่าจะพูดออกมาได้แต่ละคำ แทบต้อง ง้างปากพสิกาสะอื้นไห้อยู่ในอ้อมอกของเขา ยอมให้เขากอดเพราะรู้ว่าหนีเขาไม่พ้น ครั้งนี้ปภังกรดูถูกเธอมากจริง ๆ และที่ทำให้เธอเกลียดเขาที่สุดก็คือคำว่าคลิป เธอไม่รู้ว่าเขาถ่ายเอาไว้จริงไหม แต่คนอย่างเขาจัดอยู่ในประเภทคนที่ทำได้ทุกอย่าง ถึงแม้เขาจะยอมขอโทษ แต่มันไม่ได้มีผลกับความรู้สึกเธอเลยสักนิด เพราะเธอเสียใจไปแล้ว หญิงสาวยืนนิ่งเหมือนหุ่น เขาจะกอดจะจูบก็ช่างเขา เธอจะไม่ใจอ่อนกับเขาอีกแล้ว ปภังกรและพสิกาไม่มีทางรู้เลยว่า ภาพความใกล้ชิดที่เกิดขึ้นนี้ ถูกมือดีถ่ายเก็บเอาไว้หมดแล้ว ทั้งภาพนิ่งและวิดีโอเคลื่อนไหว มือถือในมือถูกกำจนสั่น เมื่อเจ้าของโมโหจนยากจะควบคุมอารมณ์ ตาคู่เฉี่ยวมองพสิกาอย่างเกลียดชัง นี่คงเป็นเหตุผลที่ปภังกรเข้าใกล้เธอ เพราะเขาอยากประชดพสิกา ที่แท้สองคนนี้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้

  • รอยรักพันธะร้าย[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ]   ไม่เหลือความเป็นคนอีกแล้ว

    พสิกาพาตัวเองออกมาสูดอากาศในสวนหลังโรงแรมไหล่บางห่อลงเพราะอากาศยามค่ำคืนหนาวเย็น หญิงสาวเลือกนั่งบนชิงช้าที่จัดไว้กลางสวน ดวงตาเหม่อลอยมองออกไปแสนไกล แต่หัวใจยังจดจ่ออยู่ที่เรื่องเดิม ปภังกร คบกับเกศิราอย่างนั้นหรือ ทำไมเธอไม่เคยรู้เรื่องนี้เลย เขาคบกันมานานหรือยัง ยิ้มให้ตัวเองเมื่อนึกถึงความจริงข้อนี้ เธอจะรู้ได้ยังไงกัน เพราะพักหลัง ๆ ก็เอาแต่ทำงานหนัก กว่าร้านจะปิดก็ปาเข้าไปเที่ยงคืน ไหนจะต้องไปเป็นนางบำเรอให้เขาอีก แล้วเธอจะไปรับรู้เรื่องอะไรกับใครเขา กระบอกตาร้อนผ่าวเมื่อความเสียใจตีตื้นขึ้นมากลางอกปภังกรก็รู้ว่าเธออยู่บ้านเดียวกันกับเกศิรา เขายังกล้าทำแบบนี้อีก คบสองคนในเวลาเดียวกัน ยกอีกคนให้อยู่บนที่สูง ในขณะที่เธอถูกกดให้จมดิน เธอมีสิทธิ์คิดมีสิทธิ์เสียใจด้วยหรือ เมื่อจุดเริ่มต้นของเธอกับเขามันมีข้อตกลงที่ชัดเจน เธอก็แค่ดอกเบี้ยคั่นเวลา เขาจะเรียกเก็บกับเธอตอนไหนก็ได้ ไม่มีสิทธิ์บ่ายเบี่ยงหรือขัดขืน นั่นคือข้อตกลงก่อนที่เธอจะขึ้นเตียงกับเขา แล้วใครใช้ให้หัวใจไม่รักดี เธอไม่เคยคิดถึงข้อนี้เลยสักครั้ง ปภังกรหล่อรวยและดูดี เขาต้องมีคนของเขาอยู่แล้ว

  • รอยรักพันธะร้าย[นิยายชุดรักไม่ตั้งใจ]   แสดงตัว

    พสิการู้แล้วว่าคนที่พ่อต้องการให้เธอทำความ รู้จักอย่างลึกซึ้งคือคุณธำรงค์ เจ้าพ่ออสังหาริมทรัพย์ระดับต้น ๆ ของประเทศ ถึงแม้ในงานจะมีใครหลาย ๆ คนที่สนใจเธอ แต่เป้าหมายของพ่อคือผู้ชายคนนี้ เธอก็ต้องทำให้ดีที่สุด เพราะคุณธำรงค์เองก็ดูจะสนใจเธอไม่น้อยเช่นกัน"ร้านอาหารของหนูก้อยอยู่แถวไหนครับ ผมจะได้แวะไปอุดหนุน" หนุ่มใหญ่ชวนคุยเมื่อรู้สึกถูกตาต้องใจสาวน้อยตรงหน้า คุณมาโนชย์มีของดีอยู่กับตัวนี่เอง ถึงได้เทหมด หน้าตัก และสาวน้อยคนนี้ก็สวยหวานถูกใจเขาที่สุด"อยู่แถว...” ชื่อสถานที่ตั้งร้านค้างไว้ในลำคอ เมื่อดวงตากลมโตเหลือบไปเห็นใครบางคน กำลังเดินมาที่เธอ ใบหน้าสวยเปลี่ยนสีเมื่อเห็นหน้าเขา ก่อนจะรีบปรับสีหน้าให้เป็นปกติ แล้วหันไปคุยกับคุณธำรงค์ตามเดิม"คุณปภังกรมางานนี้ด้วยเหรอครับ"คุณธำรงค์ที่หันมาเห็นปภังกรรีบเอ่ยทักทาย เมื่อหนุ่ม รุ่นลูกเดินมาทางนี้ พสิกายิ่งตกใจไปกันใหญ่ เมื่อเห็นความ สนิทสนมของคนทั้งสอง คุณมาโนชย์หันมาตามเสียงทักทายของคุณธำรงค์ ก่อนจะมองหน้าปภังกรสลับกับเกศิราอย่างนึกสงสัย"สวัสดีครับคุณมาโนชย์ สวัสดีครับคุณธำรงค์"เอ่ยทักทายตามมารยาท ก่อนจะมองหน

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status