LOGINShare
9
Last Updated:
2024-11-06 13:32:54พรึ่บ!
“กรี๊ดดดดดด” เมดสาวกรีดร้องขึ้นสุดเสียงเมื่อรู้ว่ากระโปรงของเธอลงไปกองที่ผิวน้ำ จึงหันกลับไปตวัดฝ่ามือลงบนใบหน้าของอีกฝ่ายอย่างไม่รอช้า
เพียะ!
เลโอนาดท์ที่หน้าหันไปตามแรงตบ ค่อยๆ หันกลับมามองหญิงสาวด้วยสายตาแดงก่ำ ขณะที่รอยนิ้วแดงๆ เริ่มปรากฏขึ้นบนใบหน้าหล่อเหลาจางๆ
“พระเจ้า! ฉันเตือนเธอแล้วนะ!”
“ไปตายซะไอ้คนสารเลว! อ๊ะ... อื้อ...” เธอตะโกนด่ายังไม่ทันขาดคำก็ถูกสิงโตหื่นบดขยี้จูบที่เร่าร้อนและเนิ่นนานเข้าอีกครั้ง
‘เธอไม่น่าไว้ใจคนอย่างเขาเลย’ มะลิฉัตรต่อว่าตัวเอง ขณะที่ฝ่ามือหนาๆ ลูบไล้ไปทั่วทุกสัดส่วนอย่างถือดี
เลโอนาดท์อุ้มสาวเจ้าลอยขึ้น แล้วรีบเดินตรงไปยังเตียงขนาด คิงไซส์ที่อยู่ด้านนอก
“ฮึก! คะ... คุณจะทำอะไรฉัน”
เธอเอ่ยทั้งน้ำตา เมื่อร่างหนาวางเธอลงบนเตียง แล้วตามขึ้นมาทาบทับไม่ให้เธอขยับดิ้นหนีไปไหนได้
“ก็ทำให้เธอเลิกดื้อยังไงล่ะ!” เลโอนาดท์บอกพร้อมกับดึงบรา ที่โอบอุ้มดอกบัวงามออก
“อ๊ะ! กรี๊ดดดดด” เมดสาวร้องเสียงดัง เมื่อริมฝีปากหนาสัมผัสลงยังปลายถันและดูดกลืนราวกับคนที่หิวกระหาย
“อื้อ...” เลโอนาดท์ครางอย่างขัดใจเมื่อข้อมือบางพยายามจะผลักใบหน้าของตนออก
“ฮือๆๆ ฉะ... ฉันจะลาออก ได้ยินไหม! ฉันจะลาออก” เธอดิ้นหนีสัมผัสของอีกฝ่ายอย่างหวาดกลัว
“หึ! ลาออกอย่างนั้นเหรอ! ฉันไล่เธอออกต่างหากมะลิ” เขา เงยหน้าขึ้นบอก ก่อนจะก้มลงไปดูดกลืนเม็ดไตสีส้มอมแดงต่ออย่างไม่สนใจ
“อะ... อื้อ... ไม่นะ... อะ” มะลิฉัตรพยายามปัดป้องหน้าอก แต่ก็ถูกอีกฝ่ายรวบมือเอาไว้ทั้งสองข้าง แล้วตรึงเอาไว้เหนือศีรษะ
“อย่าดื้อ!” เลโอนาดท์บอกพร้อมกับส่งสายตาดุๆ ไปให้
“ปล่อยนะ! อะ... อื้อ”
คนที่ถูกคร่อมทับพยายามดิ้นหนี แต่กลับถูกคนที่เต็มไปด้วยอารมณ์โมโห (หื่น) มอบจูบที่เร่าร้อน หลอกล่อให้เคลิบเคลิ้ม ก่อนจะดึงแพนตี้ตัวจิ๋วออกจากเนินเนื้ออวบอูม ลากยาวลงมายังเรียวขางามอย่างรวดเร็ว
“อื้อ!... อย่านะ... อ๊ะ” มะลิฉัตรที่ถูกปล่อยริมฝีปากให้เป็นอิสระ ได้เพียงครู่ รีบส่งเสียงห้าม
“อย่าขัดใจ! ไม่งั้นเธอจะเจ็บตัว” เขาเตือน
“ไม่นะ อ๊ะ!” มะลิฉัตรส่งเสียงร้องลั่นเมื่อนิ้วที่ใหญ่และยาว... ลากผ่านดอกไม้ของเธอ แล้ววนขึ้นลงไปมาช้าๆ สร้างอารมณ์ที่ปั่นป่วนภายในกายอย่างบอกไม่ถูก
เลโอนาดท์ยกยิ้มมุมปากอย่างชอบใจ เมื่อน้ำหวานจากกลีบดอกไม้งามพรั่งพรูออกมา บ่งบอกว่าคนที่กำลังดิ้นเร่าอยู่ใต้ร่าง ยินยอมให้เดินเกมต่อ!
“หน้าอกสวยชะมัดเลยมะลิ” สิงโตหนุ่มครางในลำคอเบาๆ หลังจากบีบคลึงดอกบัวงามที่เต่งตึงไปมาอย่างเมามัน
“อะ... อืม...” คนที่ถูกปลุกเร้าอารมณ์ไปกับสัมผัสที่ไม่เคยพานพบมาก่อน เผลอครางออกมาอย่างลืมตัว
“อืม... หวานไปทั้งตัวเลย” เลโอนาดท์ไล้ริมฝีปากต่ำลงไปยังจุดกึ่งกลางลำตัว ทั้งๆ ที่ไม่เคยเล้าโลมให้สาวคนไหนมาก่อน เพราะส่วนใหญ่พวกเธอมักจะพร้อมกับเรื่องนี้อยู่แล้ว
“อะ... อืม...” มะลิฉัตรหลับตาพริ้มอย่างเคลิบเคลิ้ม สิงโตหนุ่มยิ้มก่อนจะจับเรียวขางามแยกออกจากกันช้าๆ เผยให้เห็นเนินอวบอูมสีชมพูอ่อนของอิสตรีชัดๆ เต็มๆ ตา
“โอ้พระเจ้า...” เขาอุทานอย่างตกตะลึงกับภาพความงามตรงหน้าจนแทบจะลืมหายใจ
“ไอ้คนบ้า!” คนที่เพิ่งได้สติรีบลืมตาขึ้นมอง ก็เห็นอีกฝ่ายกำลังจ้องเรือนร่างของเธอด้วยสายตาหื่นๆ จึงคว้าหมอนที่วางอยู่ข้างๆ มาปิดบังตัว ก่อนจะตะโกนด่าอย่างโมโหและอับอาย เมื่อเห็นขีปนาวุธขนาดเขื่องกำลัง ชี้มาที่หน้าของเธอ
‘ให้ตายสิ! มีงี้ด้วยเหรอวะ?’ เลโอนาดท์ถามตัวเองอย่างมึนงง
“คะ... คุณลวนลามฉันทำไม!” เมดสาวกล่าวหาพร้อมกับกอดหมอนเอาไว้แน่น
“ธะ... เธอยั่วฉันเองนะ!” สิงโตกลัดมันบอกพร้อมกับกลอกตาอย่างเซ็งๆ ที่ต้องหยุดชะงักอารมณ์เป็นครั้งที่สอง แล้วเปลี่ยนมานั่งโต้วาทีคนละฝั่งของเตียงกับสาวเจ้าแทน ‘พระเจ้า! อีกนิดเดียวเท่านั้นก็จะ...’
“คุณถอดเสื้อผ้าของฉันทำไม” เธอต่อว่าอย่างขุ่นเคือง
“ก็แล้วเวลาเธออาบน้ำ เธออาบทั้งเสื้อผ้าหรือไง?” คนหน้ามึนบอกก่อนจะหยิบหมอนอีกใบมาปิดอาวุธประจำกายอย่างเสียมิได้
‘บ้าจริง! ทำไมเราต้องอายด้วยวะ’
“ฉันอาบเองได้ แล้วคุณรู้ตัวไหมว่ากำลังล่วงเกินคนอื่น คุณเลโอนาดท์”
“พรุ่งนี้เธอก็ต้องอาบให้ฉัน ฉันก็แค่สอน... เธอก็ทำเป็นเรื่องใหญ่ไปได้” ชายหนุ่มกัดกรามแน่นกับความต้องการที่ค้างและโด่ จนปวดไปทั้งแก่นกาย
“นี่คุณคิดว่าเรื่องที่คุณลวนลามฉันเป็นเรื่องเล็กงั้นเหรอ”
“ใช่!” ชายหนุ่มตอบอย่างไม่แคร์
“แต่สำหรับฉันมันคือเรื่องใหญ่” มะลิฉัตรน้ำตาคลอ
“ใหญ่แค่ไหนล่ะ?” สิงโตหื่นเลิกคิ้วถามอย่างสนใจ
“ใหญ่พอที่คุณจะต้องเอาแหวนมาคุกเข่าขอเลยละ!”
“หึ! เธอนี่หวังสูงไปนะมะลิ แค่ชั่วคราวก็พอมั้ง” เลโอนาดท์ส่ายหน้าอย่างขำๆ กับน้ำเสียงจริงจังของสาวเจ้า
“คุณยังหวงอิสรภาพของคุณ ฉันก็หวงความสาวของฉันเหมือนกัน! ต่อให้ฉันจะเป็นแค่เมดที่ทำความสะอาดห้องพัก แต่อย่าลืมว่าฉันก็เป็นคนเหมือนกับคุณ!” มะลิฉัตรตอกกลับสมภารที่จ้องจะกินไก่วัดด้วยสายตารังเกียจ
เลโอนาดท์ถึงกับนิ่งเงียบไปชั่วขณะ หลังจากได้ฟังคำพูดตัดพ้อ ทำให้เขารู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้ชายบ้ากามอย่างไรอย่างนั้น
“โอเค! ทีนี้ฉันกลับได้หรือยัง” มะลิฉัตรเอ่ยแล้วหันไปมองรอบๆ พลางคิดว่าจะออกไปยังไง ในเมื่ออีกฝ่ายฉีกและดึงชุดของเธอจนไม่อาจใส่ออกไปไหนได้
“กลับ!” เลโอนาดท์ทวนคำพูดด้วยสายตาขุ่นเคือง
“ใช่! ก็คุณไล่ฉันออกแล้วจำไม่ได้หรือไง? เดี๋ยวฉันจะโทร. ไปบอกหัวหน้าให้ส่งเมดคนใหม่มาทำงานแทนค่ะ” มะลิฉัตรขยายความ
“เธอ! จะ-ไม่-ไป-ไหน-ทั้ง-นั้น” เลโอนาดท์ย้ำช้าๆ ชัดๆ ทีละคำอย่างใจเย็น
“แต่คุณไล่ฉันออกแล้วนะ!”
“ก็เธอบอกว่าจะลาออกก่อนทำไมล่ะ”
“โอเค! งั้นฉันขอลาออกอีกครั้งแล้วกัน” มะลิฉัตรบอกอย่างไม่แคร์
“ฉันไม่ให้เธอออก!” ชายหนุ่มสวนกลับเสียงดังอย่างไม่พอใจ
“แต่ฉันอาบน้ำให้คุณไม่ได้ คุณเข้าใจไหมว่าการถูกเนื้อต้องตัวระหว่างชายหญิงที่ไม่ได้เป็น... เอ่อ... สามีภรรยากัน มันไม่ถูกต้อง!”มะลิฉัตรกลอกตาอย่างเพลียๆ ไม่รู้จะพูดยังไงให้อีกฝ่ายเข้าใจ
“ก็ไม่เห็นว่าใครจะมีปัญหาสักคน! ส่วนใหญ่รับเงินแล้วก็จบ!” สิงโตหนุ่มบอกด้วยน้ำเสียงตึงๆ
“ก็นั่นมันผู้หญิงอย่างว่า! แต่ฉันไม่ใช่!” มะลิฉัตรพยายามข่มใจให้เย็นเป็นครั้งที่ร้อย ‘ไอ้บ้านี่จะเอาเธอให้ได้เลยหรือไงนะ’
“โอเค! งั้นฉันจะจ่ายเธอมากกว่าคนอื่นๆ”
“นี่คุณบ้าไปแล้วหรือไง! ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัวโว้ย!”
“นี่เธอกล้าขึ้นโว้ยกับฉันเหรอ?” ประธานใหญ่ของโรคาซานเดอร์ คอร์ปอเรชั่น กรุ๊ป ลอนดอน ที่มีสาขานับร้อยแห่งทั่วโลก หน้าชาขึ้นมาทันทีที่ถูกพนักงานระดับล่างขึ้นโว้ยใส่
“มากกว่านี้ฉันก็กล้า!” เมดสาวบอกอย่างทนไม่ไหว
“ตกลงเธอจะเอายังไง?”
“ฉันจะลาออก!”
“ฉันไม่ให้ออก!”
“แล้วคุณจะเอายังไง?”
“ยังไงก็ได้... แค่ได้เอา!” สิงโตหนุ่มย้ำเจตนาเสียงอ่อน
Latest chapter
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 54
“โอเค! นายไปพักเถอะ” คนที่อดหลับอดนอนมาทั้งคืนบอกเสียงเรียบๆ“บอสก็พักบ้างนะครับ ผมเชื่อว่าอีกไม่นานเราจะต้องเจอคุณมะลิ” เจซีบอกอย่างรู้สึกเป็นห่วง“อืม!” เลโอนาดท์ตอบก่อนจะลุกเดินกลับเข้าไปในห้องนอนด้วยใบหน้าเคร่งขรึมเวลา 09:40 น. อรินขับรถกระบะพามะลิฉัตรออกเดินทางขึ้นดอยด้วยกันแต่เช้า ใช้เวลาไปชั่วโมงกว่าๆ ก็มาถึงบ้านบนดอยที่มะลิฉัตรเคยมาพักเมื่อปีก่อนกับพิมาลา“ว้าว! ยังสวยเหมือนเดิมเลยนะ” มะลิฉัตรมองไปรอบๆ ก่อนจะยิ้มกว้างที่เห็นมารดาของเพื่อนเดินออกมาต้อนรับ“ห้องเดิมที่เธอพักก็ยังว่างจ้า” อรินหันมาบอกยิ้มๆ“มากันแล้วเหรอสาวๆ” วลีเอ่ยทักทาย สีหน้าตื่นเต้นระคนดีใจ“สวัสดีค่ะคุณแม่ สบายดีไหมคะ” มะลิฉัตรลงจากรถพร้อมกับ ยกมือไหว้ผู้ใหญ่“สบายดีจ้ะมะลิ แล้วหนูพิไม่ด้วยเหรอ?” วลีถามพร้อมกับจ้องมองใบหน้าจิ้มลิ้มที่สวยขึ้นกว่าครั้งก่อนที่เจอ“พิติดงานค่ะเลยอดมาเที่ยว แล้วคุณพ่อล่ะคะ อยู่ไหม?” หญิงสาวรีบเปลี่ยนเรื่อง“พ่อเขาไปประชุมที่กรุงเทพฯ อีกสองวันถึงจะกลับจ้ะ” วลีบอก“ว้า! อดเจอคุณพ่อเลย” มะลิฉัตรบอกอย่างเสียดาย“แม่ทำอะไรกินเหรอ?” อรินถามเพราะรู้สึกหิวขึ้นมานิดๆ“เข้าไปดูเองดีกว่า
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 53
“เห็นแต่ข้างหลังเนี่ยนะ?” เจซีว่าก่อนจะก้มลงมองมือถือต่ออย่างไม่สนใจ“สวยมากจริงๆ นะพี่ เสียดายที่บอสไม่มาด้วย แหม! อยากให้ได้เห็นจริงๆ”“มึงก็ถ่ายรูปพวกเธอส่งไปให้บอสสิวะ!” เจซีบอกอย่างเริ่มรู้สึกรำคาญขึ้นมานิดๆ“เป็นความคิดที่ดีมากๆ เลยพี่” จอห์นบอกก่อนจะล้วงมือถือในกระเป๋าขึ้นมาเตรียมเก็บภาพของสองสาว“ฮ่าๆๆ เอาที่มึงสบายใจนะ กูขอไปเข้าห้องน้ำก่อน” เจซีส่ายหน้าอย่างเพลียๆ กับท่าทางซื่อแกมโง่ของลูกน้อง ‘หึ! ลองส่งไปดูสิ!เดี๋ยวมึงจะรู้สึก’“เดินดีๆ นะพี่” จอห์นตะโกนตาม ก่อนจะหันมาสนใจสองสาวที่นั่งอยู่โต๊ะข้างๆ เพื่อดักรอถ่ายรูปส่งให้ผู้เป็นนายดูสิบนาทีต่อมา... ขณะที่เจซีเดินออกจากห้องน้ำมาได้เพียงสองก้าว มือถือที่อยู่ในกระเป๋าเสื้อก็สั่นขึ้น เขาจึงล้วงมันออกมาดู ก็เห็นสายของผู้เป็นนายโทร. เข้า จึงรีบเดินแกมวิ่งออกไปที่ด้านนอกร้าน เพื่อกดรับสาย“แกอยู่ไหน?” เลโอนาดท์ถามด้วยน้ำเสียงเร่งรีบ“อยู่ที่หน้าร้านครับ!” เจซีบอก“ผู้หญิงที่ไอ้จอห์นมันถ่ายรูปส่งมาคือมะลิ! แกเฝ้าเธอให้ดีๆ จนกว่าฉันจะไปถึง!” เลโอนาดท์บอ
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 52
Bangkok 14:30 น. Rocasander Grand Hotel...หลังจากที่ลงเครื่องเสร็จโดมินิกก็พาพราวดาราตรงไปยังโรงแรมของเพื่อนรัก เพื่อเอาของสำคัญที่เก็บไว้ในเซฟห้องนอนตนเลโอนาดท์ที่เพิ่งกลับจากชลบุรีมาถึงโรงแรมทันได้เห็นหลังของเพื่อนรักไวๆ จึงรีบวิ่งตาม“ซาเก้! ซาเก้!”โดมินิกที่กำลังรอลิฟต์หันไปมองตามเสียง “อ้าว! ลีโอ”“นายมาเมื่อไหร่?” เลโอนาดท์ถาม“เพิ่งมาถึง! จะพาพราวมาเปิดตัวคืนนี้ พรุ่งนี้จะพาไปลองชุดไทย ที่ห้องเสื้อ” โดมินิกบอกพร้อมกับดึงสาวเจ้าเข้ามาแนบกาย“สวัสดีครับคุณพราว” เลโอนาดท์เอ่ยทักทายด้วยสีหน้ายิ้มๆ“สะ... สวัสดีค่ะ” พราวดารายกมือขึ้นไหว้อีกฝ่าย ทำหน้าไม่ถูกเมื่อนึกไปถึงวันแรกที่เจอกับเขาที่โรงแรมเอื้องลานนา“ยินดีด้วยนะครับ” เลโอนาดท์บอก“เอ่อ... ค่ะ” พราวดาราเอ่ยรับไม่เต็มเสียง“ฉันว่าจะไปตามหามะลิที่เชียงใหม่น่ะ” เลโอนาดท์หันไปบอกเพื่อนด้วยน้ำเสียงที่เริ่มตึงนิดๆ“ผู้หญิงคนนั้น?” โดมินิกถามพร้อมกับทำท่าครุ่นคิด“ใช่! เธอหนีไปหลังจากที่เห็นข่าววันนั้น” เลโอนาดท์ตอบ ก่อนจะเดินเข้าไปข้างใน
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 51
“เอ่อ... เรื่องนี้ดิฉันไม่ทราบค่ะ ยังรอมะลิติดต่อกลับมาบอกเช่นกัน” จันทร์ฉายบอกพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ“ทำไมถึงเกิดเรื่องบ้าๆ แบบขึ้นได้ฮะ” เมลิซ่าหันไปเล่นงานบุตรชาย“ผมทะเลาะกับมะลิก็เลยลงไปนั่งดื่มที่คลับชั้นล่างของโรงแรม แล้วอยู่ๆ นางแบบนั่นก็เข้ามานั่งด้วย” เลโอนาดท์ถอนหายใจอย่างเพลียๆ เมื่อถูกซักไซ้ถึงเหตุการณ์ในคืนนั้นอีกครั้ง“แล้ว...” เมลิซ่าเลิกคิ้วถามอย่างต้องการรายละเอียด“แล้วผมก็ลุกเดินหนีขึ้นไปที่ชั้นบนไงครับ” เลโอนาดท์บอกพร้อมกับทำหน้าเซ็งๆ หลังจากถูกมารดาถามเหมือนกับคนที่ไม่ได้มาด้วยกัน“ตอนนั้นหนูมะลิอยู่ที่ไหน?” เอเดนถามอย่างสงสัย“ที่ห้องนอนของผมครับ”“แล้วเธอหายไปได้ยังไงโดยที่ลูกไม่รู้” เมลิซ่ายิงคำถามต่อ“โธ่! นี่มัมไม่เชื่อใจผมใช่ไหม ถึงถามเหมือนจับผิดผมแบบนี้น่ะ” เลโอนาดท์ตัดพ้อด้วยน้ำเสียงนอยด์ๆ“แม่ไม่ได้จับผิด แต่อยากจะรู้ทุกๆ อย่าง คุณจันทร์เองก็คงอยากจะรู้ใช่ไหมคะ?” เมลิซ่าบอกพลางหันไปขอความเห็นจากอีกฝ่าย“เอ่อ... ค่ะ” จันทร์ฉายตอบไม่เต็มเสียง“งั้นฟังนี่แล้วช่วยตัดสินผมใหม่ด้วยนะ
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 50
วันต่อมา เวลา 10:27 น. Rocasander Grand Hotelที่ห้องรับรองของโรงแรมหนาแน่นไปด้วยนักข่าวจากหลากหลายสำนัก ที่มารอทำข่าวของหัวเรือใหญ่ โรคาซานเดอร์ คอร์ปอเรชั่น คนปัจจุบัน ที่เป็นข่าวฮ็อตหน้าหนึ่งเมื่อหลายวันก่อน“ได้ข่าวว่าครอบครัวของคุณเลโอนาดท์ กับครอบครัวของคุณโดมินิกเดินทางมาถึงไทยเมื่อวานใช่ไหมครับ” นักข่าวเปิดคำถามแรกอย่างไม่รอช้า“ครับ! พวกท่านเดินทางมาสู่ขอเจ้าสาวให้กับโดมินิก” เลโอนาดท์ตอบด้วยน้ำเสียงเรียบๆ“คุณโดมินิกกับคุณพราวดารามีกำหนดจะหมั้นหมายกัน ในอีกห้าวันข้างหน้าใช่ไหมครับ?”“ครับ! ที่เชียงใหม่ โรงแรมเอื้องลานนา”“แล้วคุณเลโอนาดท์ล่ะครับ ใกล้จะมีข่าวดีหรือยัง?”“ก็น่าจะไล่ๆ กันครับ” เลโอนาดท์ตอบด้วยสีหน้ายิ้มๆ“พอจะเปิดเผยได้ไหมครับว่าสาวผู้โชคดีคนนั้นเป็นใคร ใช่นางเอกดังหรือเปล่าครับ?”“ไม่ใช่ครับ!”“แต่จากรูปที่เห็นวันก่อนในไนต์คลับ ทำให้ใครๆ ต่างคิดว่าคุณเลโอนาดท์กับคุณเชอร์รี่กำลังคบกันอยู่นะครับ”“เธอเข้ามานั่งคุยกับผมครับ มันเป็นเพียงช่วงเวลาสั้นๆ ไม่กี่นาทีก่อนที่ผมจะลุกออกไป”
รอยราคีมาร (รุ่นพ่อ-แม่ ซีรีส์ อ้อมกอด R&R) 49
ชั้นบนสุด... โรงแรมโรคาซานเดอร์ แกรนด์“บอสครับ! บอส!” เจซีเอ่ยเรียกคนที่นั่งเหม่อให้รู้สึกตัว“มีอะไร?” เลโอนาดท์หันมามองคนสนิทแวบหนึ่ง แล้วหันกลับไปมองทางเดิม“ผมสั่งอาหารเอาไว้! บอสลุกมาทานก่อนเถอะครับ”“ฉันยังไม่หิว!”“แต่บอสต้องทานอะไรบ้างนะครับ”“ฉันบอกว่าไม่...” เลโอนาดท์กำลังจะหันไปต่อว่า แต่ก็ตกใจที่เห็นบิดากับมารดาเดินเข้ามาด้านหลังของคนสนิท “แด๊ด! มัม”“เกิดอะไรขึ้น? เธอคนนี้ใช่ไหมที่ทำให้ลูกเปลี่ยนไป”เมลิซ่าถามพร้อมกับส่งหนังสือพิมพ์ให้บุตรชาย ที่มีสภาพเหมือนสิงโตที่ตายซากมานับเดือน“ไม่ใช่ครับ” เลโอนาดท์รับหนังสือพิมพ์มาดูก่อนจะโยนมันทิ้งลงถังขยะใกล้ๆ ด้วยท่าทางหงุดหงิด“งั้นคนไหน?” เมลิซ่าถามอย่างสงสัย“เธอไม่ได้อยู่ที่นี่ครับ”“หมายความว่า...” เอเดนถามพลางจ้องมองบุตรชายอย่างไม่อยากจะเชื่อสายตาว่าอีกฝ่ายจะโทรมไปได้ถนัดตา ในระยะเวลาเพียงไม่กี่วัน“เธอหนีไปหลังจากที่เห็นข่าวนั่นครับ” เลโอนาดท์บอก“ก็สมควรนะ” เมลิซ่าบอกลูกชายตัวดี ด้วยน้ำเสียงเยาะหยัน“โธ่! มัมครับ!”
You may also like
ครูสาว สวิงเสียว
Tiwa Tatree18.1K viewsภรรยาในนาม
ชะนีติดมันส์239.1K viewsคลั่งรักเมียแต่ง
ชะนีติดมันส์37.0K viewsชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน80.9K viewsตอนนั้นฉันแค่เข้าใจผิด
xichng257 viewsพ่อของลูกเป็นซุป' ตาร์
ดวงดาวบนหาดทราย145 viewsหน้าที่ของนางบำเรอ
baiboau-เนื้อนวล199 viewsกลรักร้าย เจ้านายมาเฟีย Love Beginning
MaNIE-STORY19.0K views
