Home / โรแมนติก / ร้ายนักรักซะเลย / ตอนที่ 5 อยากรู้จัก ให้มากกว่านี้

Share

ตอนที่ 5 อยากรู้จัก ให้มากกว่านี้

last update Last Updated: 2025-12-09 17:33:36

ตอนที่ 5 อยากรู้จัก ให้มากกว่านี้

“สวัสดีครับ.. เมื่อสักครู่ คุณไม่ได้เมาใช่มั้ยครับ” หลังจากวางสายเพื่อนสนิทบุรินทร์ก็หันมาจ้องมองความงามตรงหน้า

“สวัสดีค่ะ..พราวรุ้งค่ะ ขอบคุณที่ช่วยไม่ให้ล้มเมื่อสักครู่นะคะ บังเอิญว่าพราวซุ่มซ่ามไปหน่อยค่ะ ต้องขอโทษคุณ...ด้วย” หญิงสาวตอบซะยืดยาว แบบนี้หล่อนก็คงมีใจบ้างแหละ ไหน ๆ คืนนี้ก็ว่าง ๆ บุรินทร์ยิ้มที่มุมปากอย่างเจ้าเล่ห์

“ผมบุรินทร์ครับ คุณพราวรุ้งมาคนเดียวเหรอครับ”

“มาคนเดียวค่ะ นัดเพื่อนไว้เหมือนคุณบุรินทร์เลย แต่ว่าก็ถูกเบี้ยวนัดเหมือนกัน บังเอิญจังเลยนะคะ” เข้าตามแผนของเธอเพราะอย่างน้อยเขาก็ต้องชวนเธอนั่งดื่มต่อเป็นแน่ เรียวขางามยกไขว้กันบนโซฟาฉับพลันความขาวเนียนของเรียวขาทั้งสองข้างก็ไม่พ้นสายตาคมคู่นั้น กระโปรงสายเดี่ยวสีแดงเพลิงผ่ายาวขึ้นมาจนเกือบถึงสะโพก คาสโนวาหนุ่มที่ผ่านสังเวียนรักมานับครั้งไม่ถ้วนยังต้องกลืนน้ำลาย

“แหม่..ช่างลงตัวจังเลยนะครับ เอ่อ!...แล้วคุณพราวรุ้งมาที่นี่บ่อยมั้ยครับ”

“เพิ่งมาครั้งแรกค่ะ”

“ถึงว่าล่ะครับ ปกติผมไม่เคยเห็นคุณเลย” บุรินทร์หัวเราะเบา ๆ ก่อนจะหันไปสั่งเครื่องดื่มจากบริกร 

“ไหน ๆ วันนี้เราสองคนก็ถูกเพื่อนเบี้ยวนัดแล้ว จะเป็นไรมั้ยครับถ้าผมจะขอให้คุณนั่งดื่มกับผม”

“อืม!.... ก็ได้ค่ะ ถือว่าเมื่อสักครู่คุณบุรินทร์ช่วยพราวเอาไว้ แต่คงอยู่ได้ไม่นานนะคะ” พราวรุ้งทำท่าคิดเล็กน้อย และพยายามสงวนท่าที

“ยินดีมากเลย ขอบคุณนะครับ..คุณพราวรุ้ง”

“เช่นกันค่ะ คุณบุรินทร์” ชุดเดรสที่แสนจะเซ็กซี่สีแดงเพลิง โชว์เนินอกอวบขาวเป็นร่อง ส่วนด้านหลังก็เว้าไปจนถึงสะโพกมีเพียงสายผูกหลังเอาไว้เส้นเล็ก ๆ อวดแผ่นหลังที่ขาวเนียนไร้ริ้วรอยไฝฝ้าใด ๆ ให้เป็นที่หมองตาเลยแม้แต่น้อย

พราวรุ้งให้ความสนิทสนมกับบุรินทร์ได้อย่างรวดเร็ว หล่อนมีการแสดงออกอย่างมีจริต ใช้ทั้งแววตาและรอยยิ้มที่ยั่วเย้าให้บุรินทร์หลงไหล ยิ่งเห็นความงามที่บาดตาบาดใจ และเรือนร่างที่เปล่งปลั่งมีน้ำมีนวลน่ากอดแล้ว ก็ยิ่งทำให้เสือผู้หญิงอย่างบุรินทร์รู้สึกกระหายหิวขึ้นมาทันที

ทั้งคู่นั่งดื่มและคุยสัพเพเหระด้วยกันไปหลายชั่วโมง จนเวลาเกือบตีหนึ่ง พราวรุ่งที่ดื่มไปหลายแก้วจึงแกล้งเมา เพื่อทำตามแผนของเธอ และนั่นก็ทำให้บุรินทร์ถือโอกาสเชคบิลและขอพาเธอไปต่อที่อื่น

“จะเป็นไรมั้ยครับ ถ้าผมอยากรู้จักคุณพราวรุ้งให้มากกว่านี้”

“คุณจะพาพราวไปต่อที่ไหนก็ได้ค่ะ ” แน่นอนว่าหล่อนไม่มีทางปฏิเสธ เสียงอ้อแอ้พึมพำออกมาจากลำคอ จากนั้นหญิงสาวก็เอียงเอาใบหน้าสวยมาซุกไหล่ตรงกว้างของเขาเอาไว้ ฉับพลันหล่อนก็รู้สึกถึงเสน่ห์ที่น่าหลงไหลของเขาอยู่ไม่น้อย

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • ร้ายนักรักซะเลย   ตอนที่ 25 เป็นแฟนกันเลยได้มั้ย NC

    ตอนที่ 25 เป็นแฟนกันเลยได้มั้ย NCบรรยากาศแสนสบายยามเช้าส่งผลให้คนที่นอนหลับยากลุกออกจากที่นอนอย่างยากลำบาก แสงแดดสาดส่องเข้ามากระทบผิวกายเนียนละเอียดร่างบางขยับกายเล็กน้อยแล้วค่อยๆ กะพริบตารับแสงที่สาดเข้ามา แต่ไม่นานตากลมโตก็ต้องเบิกกว้างเมื่อมองเห็นร่างสูงยืนอยู่ภายในห้อง“อรุณสวัสดิ์ครับ...ตื่นสายแบบนี้ แสดงว่าเมื่อคืนนอนไม่หลับอีกแล้วใช่มั้ย” บุรินทร์ทักทายหญิงสาวที่กำลังจะบิดขี้เกียจ แต่ก็ต้องเบรกเอาไว้เสียก่อน“อรุณสวัสดิ์ค่ะ แล้วพี่บุรินทร์หลับสบายมั้ยคะเมื่อคืน”“สบายดี พี่ตื่นมาวิ่งตั้งแต่เช้าแล้ว นี่คุณยายก็บอกให้พี่มาปลุกพราวเองเลยนะ”“คุณยาย!!! คิดอะไรอยู่เนี่ย ไม่รู้จักหวงหลานสาวบ้างเลย”“อย่าไปโกธรคุณยายเลย พี่เป็นคนขออนุญาตคุณยายเองแหละ”“หื่อ!...กะจะมาฉวยโอกาสอะไรพราวอีกหรือเปล่าคะ” หญิงสาวต่อว่า“พูดเหมือนร้อนตัว ถามแบบนี้อยากลองเหรอครับ..คนสวย” เจอประโยคเด็ดกว่าพราวรุ้งจำต้องถอยหนี“ออกไปได้แล้วพราวจะอาบน้ำ”“เดี๋ยวก่อนสิ พราวจ๋า...ขอพี่หอมแก้มให้ชื่นใจก่อนได้มั้ย” เขาดึงแขนพราวรุ้งเอาไว้แล้วกระซิบที่ข้างใบหู“พี่บุรินทร์” เด็กสาวเงยหน้ามองเขาตาโต ก่อนจะหลบวูบ สบตา

  • ร้ายนักรักซะเลย   ตอนที่ 24 นอนไม่หลับ

    ตอนที่ 24 นอนไม่หลับ“อื้มมมมม!!!” เขาจูบลงมาอีกครั้งพราวรุ้งไม่คิดมาก่อนว่าบุรินทร์จะกล้าทำถึงขนาดนี้ ทั้งที่คุณยายของเธอก็อยู่ในบ้าน แม้ว่าเธอจะพอรู้กิตติศัพท์ของเขามาบ้างแล้วว่าเขานั้นเป็นเสือผู้หญิงที่หาตัวจับยาก และเขาก็เป็นคนระมัดระวังตัวพอที่จะไม่เสียท่าให้ผู้หญิงจับง่าย ๆ แต่ทำไมกับหล่อนเขาถึงไม่เกรงกลัวอะไรเลย แค่เธอตั้งกล้องถ่ายคลิปเอาไว้เพื่อแบลคเมลล์ ก็ได้เงินจากเขาสบาย ๆ แต่เธอก็ไม่คิดจะทำหรอก เข็ดแล้วกับผู้ชายเจ้าคิดเจ้าแค้นอย่างเขา“อื้มมมมม!!” เขาจูบหล่อนอีกครั้งเด็กสาวครวญคราง ใบหน้างามตอนนั้นแดงก่ำไปจนถึงซอกคอขาวแลเห็นได้ถนัดภายใต้แสงไฟอันจ้าภายในห้องนอนที่มีเครื่องปรับอากาศเย็นเฉียบ นัยน์ตาของคนที่นอนใต้ร่างบนเตียงกว้างนั้นเบิกโพลงแทบถลนออกมา เมื่อเพ่งพิจารณาเรือนร่างของเขาอย่างใกล้ชิดจนแทบจะเรียกว่าเนื้อแนบเนื้อ จมูกที่ร่อนอยู่ใกล้ๆ สูดดมกลิ่นหอมรวยรินจากเรือนกายสุดงามของเธออย่างกระสันซ่าน จนหล่อนเกือบเคลิ้มตามเขาไปแล้ว"ทีหลังถ้าไม่อยากโดนแบบนี้ ก็อย่าแกล้งฉันอีกรู้มั้ย" ได้ยินเขาพูดแบบนี้ทำให้พราวรุ้งถึงกับโล่งใจขึ้นมา เมื่อสักครู่เธอควรจะดิ้นและกรีดร้องหรือทำอ

  • ร้ายนักรักซะเลย   ตอนที่ 23 กลวิธีปราบเด็กแสบ NC

    ตอนที่ 23 กลวิธีปราบเด็กแสบ NC“อาหารพร้อมแล้วค่ะ.....คุณหญิง” อบเชยรีบบอกเจ้านายที่กำลังเดินมา พร้อมตักอาหารใส่ถ้วยวางที่โต๊ะทีละอย่าง ตามมาด้วยพราวรุ้งที่เดินออกมาจากในครัว“วันนี้มีอะไรกินบ้าง อบเชย” หญิงชรากล่าวจบก็พลางขยับแว่นมองไปที่โต๊ะอาหาร ระหว่างนั้นบุรินทร์ก็ตามคุณหญิงมาที่โต๊ะอาหารพอดี“แกงส้มชะอมกุ้ง แกงหมูฟักทอง แล้วก็ต้มยำกุ้งน้ำใสค่ะ......” อบเชยรีบบอกอาหารที่ยกมาวางเอาไว้แล้ว และก็พูดถึงอาหารที่ยังไม่ได้ยกออกมาอีกสองสามอย่าง"แล้วก็มี ปลากะพงทอดน้ำปลา เนื้อต้มกะทิทรงเครื่อง แล้วก็มีของหวานตบท้ายอีกหลายอย่างเลยนะคะ...... เดี๋ยวอบเซยจะไปยกมาค่ะ” อบเชยรีบคุณพิศมัยก่อนจะหันมายิ้มหวานให้บุรินทร์"เชิญคุณบุรินทร์นั่งก่อนค่ะ เดี๋ยวอบเชยจะตักข้าวให้" คนใช้สาวพลางขยับเก้าอี้ให้ชายหนุ่มด้วยความเขินอาย เพราะความหล่อของเขาแท้ ๆ จนพราวรุ้งหมั่นไส่“กับข้าวบ้าน ๆ แบบนี้ คิดว่ามหาเศรษฐีอย่างคุณบุรินทร์ คงพอทานได้นะคะ” พราวรุ้งกล่าวขึ้นและพลางสบตาบุรินทร์ ก่อนที่หล่อนจะเป็นคนคว้าทัพพีจากอบเชยมาตักข้าวร้อน ๆ ใส่จานให้เขาตรงหน้า คุณหญิงมองการกระทำของหลานสาวแล้วก็ถึงกับถอนหายใจเบา ๆ“น่

  • ร้ายนักรักซะเลย   ตอนที่ 22 นอนด้วยได้ไหม

    ตอนที่ 22 นอนด้วยได้ไหมห้องอาหารสไตล์โมเดิร์นของคฤหาสน์หลังงาม แม่บ้านหลายคนจัดเตรียมอาหารเช้าขึ้นโต๊ะ เป็นที่เรียบร้อย คนใช้ภายในบ้านทุกคนต่างดีใจที่เจ้าของบ้านกลับมา เพราะนาน ๆ บุรินทร์ถึงจะกลับเข้าบ้านสักครั้ง แต่แล้วเขากลับเดินมาบอกกับหัวหน้าแม่บ้านที่กำลังเตรียมอาหารว่า“ป้าอิ่ม วันนี้ผมขอไม่ทานมื้อเช้านะครับ....พอดีผมรีบ” บุรินทร์ บอกหญิงสูงวัยด้วยเสียงเรียบ ป้าอิ่มหญิงชราวัย 69 ปี คนเก่าแก่ที่อยู่คฤหาสน์หลังนี้มานานตั้งแต่รุ่นบิดา ค้อนชายหนุ่มทันที“จะไม่ทานรองท้องสักหน่อยเหรอคะ......คุณหนู ป้าอุตส่าห์เตรียมของโปรดของคุณหนูเอาไว้ทั้งนั้นเลยนะคะ”“ไม่ดีกว่าครับ” เขาตอบสั้น ๆ นาน ๆ บุรินทร์จะกลับมาพักที่คฤหาสน์หลังนี้สักครั้ง เขาไม่ค่อยชอบบ้านหลังใหญ่ แม่ของเขาที่เหลือเพียงคนเดียวไปเปิดตลาดทำธุรกิจอยู่ที่เมืองนอก ส่วนน้องสาวก็ไปเรียนต่อปริญญาโท เลยทำให้คฤหาสน์หลังนี้มีเพียงบุรินทร์อาศัยอยู่เพียงคนเดียวพร้อมกับเหล่าบรรดาคนใช้มากมาย เขาไม่ได้เหงา เพียงแค่อยากเจอหน้าใครบางคนต่างหาก และถ้าภายในสามเดือนนี้หากหล่อนหาเงินมาคืนเขาไม่ได้ เขาจะพาเธอเข้ามาอยู่ที่บ้านหลังนี้ซะเลยบุรินทร์ขั

  • ร้ายนักรักซะเลย   ตอนที่ 21 จะเลือกทางไหนดี

    ตอนที่ 21 จะเลือกทางไหนดีพิสมัยนั่งนึกถึงคืนวันที่ผ่านมากว่าสิบปี ถ้าเธอไม่ติดการพนัน ตึกแถวที่สร้างรายได้ จากการเก็บค่าเช่า ทรัพย์สินเงินทอง แม้กระทั่งบ้านหลังนี้ มันคงไม่ตกไปเป็นของคนอื่น และชีวิตก็คงไม่ลำบากดังเช่นทุกวันนี้หญิงชรามองไปที่รูปถ่ายของลูกสาวที่เสียชีวิตไป แล้วพลางถอนหายใจ วันนี้เหลือเพียงแค่หลานสาวคนเดียวเท่านั้นที่อยู่ข้างกาย หลังจากลูกสาวของเธอประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่หลานสาวยังตัวเล็ก ๆ ส่วนพ่อเด็กไม่ต้องพูดถึง แม้แต่เรียนก็ยังเรียนไม่จบ ตั้งแต่พลอยระรินทร์เสียชีวิตไปลูกเขยตัวดีก็ไม่เคยโผล่หน้ามาหาคุณหญิงเห็นอีกเลยคุณยายเดินออกมาหาหลานสาวที่กำลังยืนเหม่ออยู่ตรงระเบียงหน้าบ้านคนเดียว“ไปกินข้าวเถอะลูก อบเชยทำอาหารเช้าเสร็จพอดี” หลานสาวลุกขึ้นตามคุณยายของเธอไประหว่างรออบเชยแม่ครัวและแม่บ้านคนเดียวที่เหลืออยู่ยกสำรับอาหารเข้ามาที่โต๊ะ พราวรุ้งก็เอ่ยถามเพื่อทำลายความเงียบ“ทำไมเราไม่ขายบ้านหลังนี้ไปละคะคุณยาย” พราวรุ้งเอ่ยถามหลังจากนั่งคิดนอนคิดมาแล้วทั้งคืน“นั่นสิคะ.....อย่างน้อยก็ยังได้ค่าส่วนต่างของราคาบ้าน...” อบเชยที่กำลังตักอาหารขึ้นเสิร์ฟกล่าวเสริมคำพู

  • ร้ายนักรักซะเลย   ตอนที่ 20 เธอคือโลกทั้งใบของฉัน

    ตอนที่ 20 เธอคือโลกทั้งใบของฉันเผี๊ยะ!คราวนี้ทุกอย่างหยุดชะงักเหมือนถูกสาป ใบหน้าดิบเถื่อนหันตามแรงเหวี่ยงสุดกำลังของฝ่ามือเล็ก แก้มเขามีรอยแดงเป็นปื้นเล็กน้อย“ถ้าคุณตบผมอีก ผมจะจูบคุณ”“…………………..” หญิงสาวใจเต้นโครมครามและพยายามคิดหาวิธีเอาตัวรอด นี่หล่อนหนีเสือปะจระเข้หรือไงกัน“ปล่อยฉันไปเถอะ” เธอขอร้องด้วยเสียงสั่นเครือ“ผมปล่อยคุณไปไม่ได้ คุณต้องอยู่เคลียร์กับเพื่อนผมก่อน”“คุณหมายถึงอะไร”“มาขนาดนี้แล้ว คุณก็น่าจะรู้ ผมเห็นคุณดูรูปเพื่อนผมอยู่ตั้งนาน คุณรู้จักบุรินทร์ใช่มั้ย”“ใช่ ฉันรู้จักเค้า” พลอยดาวยอมพูดความจริง และคิดว่าเขาน่าจะรู้เรื่องราวที่หล่่อนกับพราวรุ้งทำไว้กับบุรินทร์แล้ว“ผมอยากให้เพื่อนผมเคลียร์กับคุณเพราะผมชอบคุณนะพลอยดาว” เพชรพักพิงสารภาพความจริงในใจกับหญิงสาวตรงหน้า พลอยดาวนึกไม่ถึงว่าเขาจะพูดแบบนี้ แต่หล่อนก็ยังไม่เชื่อในสิ่งที่เขาพูด เพราะว่าเพิ่งจะรู้จักกัน เขาอาจจะอยากแก้แค้นให้กับเพื่อนของเขาก็เป็นได้“ถ้าคุณกักขังฉัน คุณโดนข้อหาหนักแน่” เสียงของหญิงสาวที่ขู่ออกมาทำให้คนตรงหน้าเริ่มกังวล“ถ้างั้นคุณรอเคลียร์เรื่องนี้กับเพื่อนผมก่อน เขากำลังมาที่นี่” ชาย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status