ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.15

@Cafeteria

"ยัยน้ำวันนี้แกเป็นอะไรของแกเนี่ย ไม่สบายหรือเปล่า?"

หมับ! หมับ!

"ทำอะไรเรน" ฉันจับมือเรนไว้ ก่อนจะมองไปที่เพื่อนตัวเองด้วยความงงงวย

"ก็ฉันเห็นแกนั่งยิ้ม ไม่กินข้าวเลยเนี่ย?"

"เออ...แหะๆๆ"

"มีเรื่องอะไรหรือเปล่าจ๊ะน้ำหนาว ^_^"

"เปล่าสักหน่อย"

พรึ่บ!

ฉันจึงรีบก้มหน้ากินข้าวของตัวเองทันที แต่ก็แอบเหลือบตามองเพื่อนๆที่ยังคงนั่งจ้องฉันอยู่ด้วยใบหน้าที่มีความสงสัยอยู่เต็มไปหมด แต่ก็มีคนคนหนึ่งที่ยิ้มมาให้ฉัน ซีอาร์....

"กรี๊ดดด!"

"อร๊ายยย นะ...นั่นมัน...."

"เฮ้ย! รุ่นพี่!"

ซุบซิบ! ซุบซิบ!

อยู่ๆก็เกิดเสียงฮือฮาขึ้นมาท่ามกลางโรงอาหารของคณะเรา แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจอะไร เพราะยังคิดถึงเรื่องเมื่อคืนหลังจากที่ได้รู้ความจริงว่ารุ่นพี่ไม่ได้เป็นแฟนกับพี่โรส

"อร๊ายยย พวกแกนั่นรุ่นพี่ปี4นี่นา >.<"

"ใช่จริงด้วย"

"หล่อฟ้าประทานมากอ่ะพวกแก นี่ยัยน้ำแกไม่คิดจะเงยหน้าขึ้นมาดูผู้ชายเลยหรือไงยะ!"

"ไม่อ่ะ หิว"

"แล้วทีเมื่อกี้ล่ะไม่กิน เหอะ! ฉันขอนั่งมองแบบนี้ได้มั้ยอ่ะ ไม่กินมันแล้วข้าวเนี่ย" ลูกกอล์ฟพูดแต่สายตาของเธอก็จ้องมองไปที่หนุ่มรุ่นพี่ทั้งสามคนด้วยความเขินอาย

"นี่ๆยัยซีแกก็เหมือนกับยัยน้ำเหรอ ไม่สนใจพวกรุ่นพี่เลยหรือไง นี่มันคนที่แทบจะไม่ได้เจอง่ายๆเลยนะ"

เอ๊ะ! คนที่แทบจะไม่ได้เจอง่ายเหรอ?

"ไม่อ่ะ ฉันชินกับรุ่นพี่พวกนี้แล้วล่ะ"

"นี่แกรู้จักกับรุ่นพี่จริงๆสินะ อร๊ายยย ยัยซีอาร์คนสวยยย" ลูกกอล์ฟหันมามองซีอาร์ก่อนจะหันกลับไปมองด้านหน้าอีกครั้ง

"ฉันยังไม่ได้บอกพวกแกสินะว่าพี่เซอร์เวย์เป็นพี่ชายของฉัน ^_^"

"......!!"

พรึ่บ!

".....!!"

"อะ...อะไรนะ!"

"อืม ^_^"

"กรี๊ดดดด นี่คือเรื่องจริงงั้นเหรอ >.<"

พอเงยหน้าขึ้นมาดูเท่านั้นล่ะ ฉันก็ต้องตกใจปนแปลกใจทันที เพราะไม่คิดว่ารุ่นพี่ทั้งสามคนจะมาที่นี่และนั่นจึงเป็นเหตุผลให้เด็กวิศวะต่างแปลกใจและฮือฮากันเต็มโรงอาหารของเราเลยรวมถึงฉันด้วย

พี่คลีน พี่คิมและพี่เซอร์เวย์ทั้งสามคนต่างเป็นรุ่นพี่ที่มีแต่คนอยากเจอ และมีผู้หญิงหลายคนอยากใกล้ชิด ก็เพราะทั้งรูปร่าง หน้าตา ฐานะรวมถึงความฉลาดที่ใครๆต่างรู้กันหมด แต่คงมีเพียงฉันคนเดียวล่ะมั้งที่เพิ่งรู้เมื่อคืนจากในเพจของมหาลัย แอบอยากรู้เรื่องของรุ่นพี่บ้างไงล่ะ เพราะฉันคิดว่าจะต้องพิชิตใจรุ่นพี่ให้ได้!

"แกๆๆรุ่นพี่เดินมาทางนี้แล้ว >_<"

"กรี๊ดดด เขาเดินมาทางฉันต่างหากล่ะ"

"รุ่นพี่มองหน้าฉันด้วยอ่ะ >.<"

"พี่คะ!"

อยู่ๆซีอาร์ก็ตะโกนเรียกพี่ขายตัวเองซะเสียงดังเชียว จนมีสายตาหลายคู่มองมาที่พวกเราอย่างสงสัยและก็หันไปมองรุ่นพี่อีกครั้ง

ตึก...ตึก...ตึก

"มาช้าจังเลยนะคะพวกพี่เนี่ย ^_^"

"ไงครับ น้องซี :-)"

"นี่เพื่อนของซีเองค่ะ คนนี้ลูกกอล์ฟ เรนแล้วก็น้ำหนาว พี่เวย์คงรู้จักแล้ว ^_^"

"สวัสดีค่ะ/สวัสดีครับรุ่นพี่"

พวกเราต่างสวัสดีรุ่นพี่ แต่มีคนหนึ่งที่น้ำเสียงเปลี่ยนรวมถึงท่าทีที่กลายเป็นอีกคนไปเลย

"แกไม่ต้องคีพลุคก็ได้นะไอ้ลูกกอล์ฟ"

"เอ่อ...แหะๆๆ"

"ไม่เป็นไรครับ พวกเราคงรู้จักพวกพี่แล้วใช่มั้ย?"

"รู้จักดีเลยค่ะ อุ๊ปส์!"

"ฮ่าฮ่าฮ่า น้องนี่ตลกจังเลยนะครับ"

"อย่าแกล้งเพื่อนซีสิคะพี่คลีน แล้วนี่พวกพี่ทำมั้ยมากินข้าวที่โรงอาหารได้ล่ะค่ะ?"

"เบื่อๆน่ะ พี่อยากมาเช็คเรตติ้งสักหน่อย จริงมั้ยวะเพื่อน"

"หึ!/ไร้สาระ!"

"โดนแล้วไงล่ะค่ะพี่คลีน คิคิคิ"

"ไอ้สัส!"

"ซี วันนี้มาหาพี่ที่ห้อง"

"แต่ว่าเย็นนี้น้องมีนัดกินเลี้ยงสายรหัสนะคะ"

"กินเลี้ยง?"

"ใช่ค่ะ พี่นนท์นั่นแหละค่ะ"

จริงด้วยสินะพี่นนท์ ก็คืออดีตพี่ว๊ากที่ตอนนี้กลายมาเป็นพี่รหัสของยัยซีแล้วด้วย และเพื่อนฉันคนนี้ก็ไม่ชอบพี่นนท์ด้วยสิ

"อืม งั้นของที่อยากได้ก็ไม่ต้องเอา กลับ!"

"อะไรนะคะ! ไม่นะพี่เวย์!"

"พี่ไปก่อนนะครับสาวๆ ไว้เจอกันนะครับ :-)"

ตอนนี้ก็เหลือเพียงแค่เราสี่คนและก็พวกผู้หญิงที่มองมาที่โต๊ะเราอย่างไม่พอใจ และนั่นทำให้พวกฉันอึดอัดจนต้องรีบออกมาทันที

"อร๊ายยย ไม่คิดไม่ฝันเลยว่าจะได้มองหน้าพี่เขาใกล้ๆแบบนี้อ่ะ กรี๊ดดดด"

"หยุดกรี๊ดได้แล้วลูกกอล์ฟ" ฉันเตือนลูกกอล์ฟ เพราะตอนนี้หลายๆคนเริ่มจับกลุ่มคุยกันเรื่องของพวกฉันแล้ว หลังจากที่มีรุ่นพี่มาหาพวกเรา ไม่ใช่พวกเราหรอกนะแต่เป็นซีอาร์มากกว่า

"ทำไมแกไม่บอกตั้งแต่แรกยะว่าแกกับพี่เซอร์เวย์เป็นพี่น้องกัน"

"เซอร์ไพร์มั้ยล่ะ ^_^"

"มาก/มากเลยจ้า" เรนกับลูกกอล์ฟพูดออกมาพร้อมกัน

"แต่เอ๊ะ! ยัยน้ำแล้วทำไมแกไม่เห็นตื่นเต้นหรือตกใจเหมือนพวกฉันเลยยะ!"

"ก็ฉันรู้อยู่แล้วน่ะสิ"

"หาาา/หาาา"

"ใช่! ยัยน้ำน่ะรู้อยู่แล้วและเหมือนว่าตอนนี้คนที่เราห่วงว่าจะไม่มีแฟน ฉันคิดว่าอาจจะมีเร็วๆนี้ก็ได้นะ ^_^"

"อะไรนะ!" เรนอุทานออกมา

"ยัยซี! พูดอะไรของแกน่ะ"

"คิคิคิ"

หมับ!

"อะไรยังไง ยัยน้ำแกไปแอบมีแฟนตอนไหน แล้วทำไมไม่บอกฉันฮะ" เรนเอ่ยขึ้นพร้อมกับสายตาสงสัย

"ไม่มีอะไรหรอกน่า ไปกันได้แล้ว >_<"

"บอกมาเลยนะยะยัยน้ำเน่า!"

"ฉันจะไปมีแฟนได้ยังไง แค่คนคุยยังไม่มีเลยมั้ย?"

"ไม่ได้เป็นตอนนี้ ก็อาจจะเร็วๆนี้ ^_^"

"ซีอาร์พูดอะไรของแกเนี่ย!"

"ไหนๆๆเล่ามาเลยนะ!"

"บอกมาเลยยัยซี ยัยน้ำเน่าแกมีความลับอะไรปิดบังพวกฉัน"

พรึ่บ!

"คิคิคิ"

ฉันรีบลากซีอาร์ออกมาจากท่ามกลางความอยากรู้ของเพื่อนตัวเองทันทีแล้วรีบเดินเข้าตึกโดยไม่ฟังเสียงสองคนนั้นอีกเลย ก็คนมันเขินนี่นา อีกอย่างถ้าเพื่อนทั้งสองของฉันรู้เรื่องที่ตัวเองแอบชอบรุ่นพี่เซอร์เวย์นะมีหวังคนทั้งมหาลัยต้องรู้แน่ๆ ส่วนคนที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้สองคนนั้นอยากรู้นั้น ฉันคิดว่ายัยนี่มองฉันออกตั้งแต่แรกแล้วมั้ง เฮ้อออ.....

___________________

"กลับก่อนนะพวกแก"

"อืม ขับรถดีๆล่ะ"

"ฉันไปก่อนนะน้ำหนาว เอาไว้พรุ่งนี้ฉันจะไปเล่นเกมนะ"

"เล่นเกมหรือแอบมองพี่ชายฉัน เอาดีๆนะเรน ^_^"

"ยัยบ้านี่! ไปล่ะ"

หลังเลิกเรียนแล้ว ฉันกับพวกเพื่อนๆก็พากันเดินออกมาจากตึก แต่ว่าสองคนนั้นก็ต้องรีบไปทำธุระต่ออีก ทำให้ตอนนี้เหลือแค่ฉันกับซีอาร์ แล้วดูสายตาที่ยัยนี่มองฉันสิ ไม่น่าไว้ใจเลยแฮะ....

"น้ำหนาวจ๊ะ ^_^" ว่าแล้วไงล่ะ เสียงหวานแบบนี้ฉันว่าต้องมีอะไรขอร้องฉันอีกแน่ๆ

"จะให้ฉันทำอะไรล่ะ?"

"รู้ใจฉันจริงๆ ^_^"

"เฮ้อออ แกนี่นะซี"

"ฉันอยากให้แกไปเอาของที่...."

"หยุดเลย! ฉันไม่ไปนะ!" นึกถึงคำพูดที่โรงอาหารแล้วฉันจึงรีบปฏิเสธทันที

"แต่ฉันมีดนัดกินเลี้ยงสายรหัสนะน้ำ แกก็รู้ว่าถ้าฉันไปสายพี่นนท์ต้องลงโทษฉันอีกแน่ๆ"

"......."

"นี่แกอยากให้ฉันโดนลงโทษอีกหรือไง?"

"แต่แค่ไปเอาของ แกก็รีบไปตอนนี้เลยสิจะได้ทันไง"

"ไม่ได้แล้ว นี่ดูเวลาสิ เดี๋ยวรถก็ติดอีก"

"แต่ว่า...."

"พี่เวย์ส่งข้อความมาหาฉันแล้วว่าเขาเอานิ่มนิ่มไว้ที่ห้องนั้นแล้ว ^_^"

"นิ่มนิ่ม?"

"ชื่อลูกแมวที่ฉันอยากจะเลี้ยงน่ะ ไม่คิดว่าพี่ชายสุดน่ารักของฉันจะซื้อให้จริงๆ ^_^"

"แต่ว่าฉัน...."

"แต่พี่ฉันไม่ได้อยู่ที่ห้องนั่นหรอกนะ เหมือนเขามีนัดคุยกับฝ่ายบริหารน่ะ"

"......"

"น๊าาา ถึงแม้ว่าฉันจะรู้ว่าแกแอบเสียใจเบาๆ ที่พี่ชายฉันไม่อยู่ ^_^"

"จะบ้าเหรอ >.<"

"หน้าแดงแล้วเพื่อนฉัน ฮ่าฮ่าฮ่า ถ้าชอบก็จีบเลยสิ ฉันคนนี้จะช่วยแกเต็มที่"

"มันง่ายซะที่ไหนกันล่ะ อุ๊ปส์!" ฉันรีบปิดปากตัวเองทันที แต่ก็คงไม่ทันแล้วเพราะรอยยิ้มของซีอาร์นั้นมันช่างน่ากลัวเหลือเกิน

"เผยออกมาแล้วสินะ เอาไว้วันหลังฉันจะช่วยแกเต็มที่เลยนะ แต่ว่าวันนี้ฉันรีบน่ะ ฝากแกด้วยแล้วกัน"

หมับ!

"เดี๋ยว!"

"......?"

"แล้วจะให้ฉันเอานิ่มนิ่มแกไปไว้ที่ไหนล่ะ"

"อ๊ะ!นี่"

"คีย์การ์ด?"

"แกเอาไปไว้ที่คอนโดฉันก่อนเลยนะ ฝากด้วยล่ะ"

"ซี! ซีอาร์!"

ฉันตะโกนเรียกแต่ก็ไม่ทันแล้ว เพราะยัยนั่นเล่นวิ่งออกไปเลยไงล่ะ เฮ้อออ.....

____________________

เซอร์เวย์ Part

"มึงรอน้องซีเหรอวะไอ้เวย์"

"อืม"

"แมวนั่นมึงซื้อให้หารือไอ้ลูซซื้อให้?"

"ไอ้ลูซ"

"หึ! ไอ้ห่านี่ก็ไม่กลับมาสักทีนะ!"

"......."

พรึ่บ!

ไอ้คิมลุกออกไปจากห้องตามสไตล์มัน ส่วนไอ้คิมได้แต่มองตามพี่ชายฝาแฝดตัวเองที่เดินออกไปพร้อมกับหันมามองหน้าผมพลางยิ้มออกมา

"เอาเรื่องของมึงดีกว่าไอ้เวย์"

"เรื่อง?"

"ก็เรื่องน้องน้ำหนาว เพื่อนน้องสาวมึงยังไงวะ"

"......."

"ภายในเดือนนี้นะเว้ย! ถ้าไม่สำเร็จอย่าลืมรถกูล่ะ"

"หึ!"

"กูไปล่ะ"

ตอนนี้ผมก็อยู่ที่ห้องทำงาน อีกส่วนก็เป็นห้องนั่งเล่นของพวกผม ที่จริงแล้วห้องนี้เป็นห้องส่วนตัวของพวกผมและเอาไว้ใช้ทำงานซะเป็นส่วนใหญ่ ที่หลายๆคนในมหาลัยไม่ค่อยมีใครเดินผ่านที่ตึกนี้ก็คงเป็นเพราะได้ยินมาจากข่าวต่างๆที่ผมคิดว่ามันค่อนข้างไร้สาระ

ครืดดด...ครืดดด...ครืดดด

"ครับ"

(ที่ห้อง......)

"เดี๋ยวผมจะเข้าไป"

หลังจากวางสายเสร็จ ผมก็ต้องรีบออกไปทันที เพราะเย็นนี้มีนัดประชุมกับกลุ่มผู้บริหาร แต่ก่อนที่จะได้เดินออกไปจากห้องนี้ก็ต้องหยุดชะงักทันทีที่เห็นข้อความน้องสาวส่งมา

ติ๊ง!

<พี่คะ เดี๋ยวเพื่อนซีจะเข้าไปเอานิ่มนิ่มนะคะ น้ำหนาว>

ผมอ่านข้อความของน้องสาวที่ส่งมา ก่อนจะนึกไปถึงคำพูดของก่อนหน้านี้ไอ้คลีน

"หึ!"

ตึก...ตึก...ตึก

แกร๊ก!

".......!!"

"......"

"อร๊ายยย!"

ตุบ!

จุ๊บ!

".....!!"