55

เทียบเชิญงานเลี้ยงบุปผาจวนชางอ๋อง

        หนิงอ๋องมองคนงามอย่างถังลีนั่งรถม้าอย่างสบายใจอีกทั้งนางหยิบผิงกั๋วกินอย่างไม่สนใจสายตาของเขา นางทำให้เขาอึ้งงันอย่างมากเรื่องที่นางช่วยท่านยายของเขา

"ขอบคุณเจ้ามาก" 

"ไม่เป็นไรข้าย่อมต้องช่วยคนอยู่แล้ว" ถังลีเปิดม่านมองร้านค้านางกำลังคิดหาทำเลขายของ 

หนิงอ๋องได้แต่มองนางอย่างเงียบ ๆ ไม่คิดว่านางจะเลือกเขาจริง ๆ นางไม่เลือกบิดาของนาง ทำให้หนิงอ๋องรู้สึกดีใจอย่างบอกไม่ถูก

เมื่อถึงจวนอ๋องทั้งสองต่างแยกย้ายกันกลับเรือน ถังลีได้รับเทียบเชิญให้ไปงานเลี้ยงจวนชางอ๋องหรืององค์ชายสี่ ฉินชางนั่นเอง องค์ชายสี่ฉินชางจัดงานเลี้ยงบุปผาขึ้นที่จวน ดูท่าหนิงอ๋องก็คงได้รับเทียบเชิญนี้เหมือนกันกระมัง

"พระชายาท่านอ๋องให้บ่าวนำชุดมาให้ท่านเลือกใส่ไปงานเลี้ยงบุปผาของของชางอ๋องเจ้าค่ะ" ถังลีมองผ้าชุดสีม่วงที่โดดเด่น โชคดีที่นางผิวขาวเลยมิต้องกังวลอันใดมาก

หนิงอ๋องมองสาวใช้เขามารายงามว่าพระชายาของเขาเลือกชุดสีม่วง 

"ข้าก็เลือกชุดสีม่วงเหมือนกันกับนางพวกเจ้านำไปตัดเถอะ" 

"เจ้าค่ะ" สาวใช้รีบมุ่งหน้าไปที่ร้านตัดผ้าทันที 

ในยามนี้ถังลีพาเสี่ยวจูกับอาหนานออกมาเดินเล่นที่ตลาดในตอนที่นางนั่งรถม้าผ่านเมื่อครู่ นางเห็นป้ายติดประกาศขายตึก

"คุณหนูเหตุใดท่านต้องสนใจตึกนี้ด้วยเจ้าคะ" อาหนานกับเสี่ยวจูยังไม่ทราบความคิดของผู้เป็นนาย

"นายหญิงไม่ทราบว่าท่านสนใจซื้อตึกนี้ใช่รึไม่" เถ้าแก่มีอายุเดินมาถามพวกนาง แน่นอนว่าถังลีต้องการอย่างมาก นางจะเปิดร้านขายเครื่องประดิษฐ์ย่อมต้องการร้านที่มีขนาดใหญ่

"ข้าสนใจ" 

"เชิญนายหญิงตามข้ามา" ถังลีและบ่าวรีบตามหลังเถ้าแก่ผู้นั้นไปด้านในเพื่อทำการซื้อขายตึกนั้น

ถังลีมองโฉนดตึกเป็นของนางแล้วในราคาสามร้อยตำลึง สองบ่าวมองเจ้านายไม่กะพริบตาแล้วเดินเข้าไปด้านใน

"อาหนานเจ้าเป็นคนดูแลกิจการนี้แทนข้าแล้วกัน"

"ขอรับนายหญิง"

"รอให้ข้านำของออกมาก่อนเจ้าค่อยมาเฝ้าร้าน" หลังจากที่สำรวจเรียบร้อยแล้วถังลีก็พาสองบ่าวกลับจวนเข้าทางด้านหลังจวน นางคิดว่ายามพลบค่ำนางถึงจะมาจัดการตึกของนาง

ยามพลบค่ำถังลีไล่เสี่ยวจูออกไปนอน หญิงสาวออกมาทางด้านหลังมุ่งหน้ามาที่ตึกแถวของนาง นางเปิดประตูแล้วเข้าไป อีกทั้งพลันเพ่งสมาธินึกถึงห้องยา

"นาฬิกาแขวนนับร้อยจงออกมา" ชั่วพริบตาเดียวนาฬิกานับร้อยออกมาวางเรียงกันที่โต๊ะ ถังลียิ้มอย่างมีความสุข

ถังลีนึกถึงความร่ำรวยที่จะเกิดขึ้นใบหน้างามระบายไปด้วยรอยยิ้ม

"แว่นตาจงออกมา" 

พริบ !!!

ชั่วพริบตาเดียวแว่นตานับร้อยวางเรียงกัน อย่างไม่คาดฝัน

กระนั้นถังลีนึกถึงน้ำหอมกลิ่นกุหลาบ น้ำหอมกลิ่นกุหลาบพลันวางเรียงรายกันอย่างไม่อยากจะเชื่อ

เมื่อมาถึงจวนหนิงอ๋อง ถังลีนอนหลับอย่างสุขใจ ยามเช้านางอาบน้ำผลัดเปลี่ยนอาภรณ์เสร็จแล้ว ให้เสี่ยวจูไปเรียกอาหนานมาพบพบนาง

"นายหญิงมีอะไรให้บ่าวรับใช้ขอรับ" 

"อาหนานนับแต่นี้เจ้าจงไปอยู่หอประดิษฐ์ สหายของข้าได้นำของประดิษฐ์ไปไว้ในร้านเรียบร้อยแล้ว อีกทั้งราคาก็ติดไว้แล้ว" เสี่ยวจูกับอาหนานต่างอึ้งงัน นายหญิงมีสหายตั้งแต่เมื่อใด แต่ก็ไม่กล้าถามกระนั้นอาหนานจึงออกไปทางด้านหลังจวน

"เสี่ยวจูพวกเราไปหาหนิงอ๋องกันเถอะวันนี้ข้าจะรีดพิษให้เขา" ถังลีดีใจกับความร่ำรวยที่กำลังจะเกิดขึ้นกับนาง 

หนิงอ๋องที่กำลังมองอาหารเช้ากองตรงหน้า เหตุใดถังลียังไม่มารักษาอาการให้เขาอีก เขาไม่มีอารมณ์กินข้าวเลยแม้แต่น้อย

"ท่านอ๋อง พระชายามาแล้วเจ้าค่ะ" บ่าวเข้ามารายงานทำให้สีหน้าของหนิงอ๋องพลันดีขึ้นมาเล็กน้อย

"เจ้ามาแล้ว" หนิงอ๋องดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่ ถังลีถือวิสาสะนั่งลงที่เก้าอี้มองอาหารหลายอย่าง

"ท่านอ๋องคิดถึงข้ารึ เหตุใดไม่กินข้าว ถ้าอย่างนั้นเช้านี้ข้ากินข้าวด้วยนะเจ้าคะ" หนิงอ๋องไม่รู้จะตอบคำถามอันไหนก่อนดี คิดถึงนางหรือให้นางกินข้าวด้วย

"แม่นมหงนำชามข้าวกับตะเกียบให้พระชายา" แม่นมหงทำหน้าไม่พอใจนักแต่ก็รับคำให้บ่าวไปหามาให้

ถังลีได้กลิ่นอาหารขาหมูตุ๋น นางค่อย ๆ คีบหนังมันออกมาจากนั้นก็ยัดเข้าปาก หนิงอ๋องอดใจไม่ไหวคีบอาหารทุกอย่างที่นางคีบตามนาง เค่อจ้าวกับแม่นมหงมองหนิงอ๋องไม่อยากจะเชื่อสายตาว่าเขาจะขอข้าวชามที่สามแล้ว ชั่วพริบตาเดียวอาหารบนโต๊ะกลมก็หมดเกลี้ยงทุกอย่าง

หากพระชายามาเสวยอาหารกับท่านอ๋องทุกมื้อก็คงจะดีไม่น้อยจริง ๆ เค่อจ้าวคิดไม่ต่างจากเจ้านายของเขา ถังลีพลันอิ่มจริง ๆ นางดื่มน้ำชาอุ่นตามไป

เอิ๊ก !!! หญิงสาวเลอออกมา 

"ขออภัยท่านอ๋องข้าอิ่มไปหน่อย" แม่นมหงกับสาวใช้ทำหน้าเอือมระอา

"ไม่เป็นไร" เหตุใดเขาไม่โกรธนางก็ไม่รู้ หลังจากทานข้าวเช้าอิ่ม ถังลีก็นั่งลงตรงหน้าหน้าหนิงอ๋อง นางมองเท้าที่ขาวเนียน นางให้เขาล้างเท้าก่อนจะถอนพิษ