EP.2 ไว้ใจคนแปลกหน้า

EP.2 ไว้ใจคนแปลกหน้า

“เกลไม่ไป พี่พอลจอดนะ” มิเกลพูดด้วยเสียงสั่นจนได้ยินชัด ฟังดูก็รู้ว่าเธอกลัว

“ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอกหน่า หยุดพูดได้แล้ว”

ฉันพยายามจะเปิดประตูรถ แต่ไม่รู้มันอยู่ตรงไหนและเปิดยังไงเพราะเขาล็อกไว้ เด็กบ้านนอกจนๆ แบบฉันไม่เคยนั่งรถสปอร์ตคันหรู ฉันก็ได้แต่เคาะๆ ตามกระจกรถ จนกระทั่งอีกคนรู้สึกรำคาญ

“อยู่นิ่งๆ ฉันไม่ทำอะไรเด็กกะโปโลอย่างเธอหรอก หุ่นก็กุ้งแห้ง แล้วดูสภาพตัวเองตอนนี้สิ เหมือนลูกหมาหูลู่ตกน้ำ”

“...”

กรี๊ดดด ฉันกรี๊ดในใจ แบบนี้เขาเรียกว่าตัวเล็กน่ารักต่างหากล่ะไอ้พี่พอลคนหน้านิ่ง ไม่คิดเลยว่าพอพูดออกมาแล้วจะปากร้ายขนาดนี้

คอนโดพอล

เพียงไม่นานก็ถึงคอนโดของพอล ด้วยความที่เขาขับรถเร็วเป็นทุนเดิมอยู่แล้ว แต่พอเหลือบมองคนข้างกายนั่งหนาวจนตัวสั่นเหมือนลูกนกขนาดนั้น เขาจึงเหยียบคันเร่งขับรถเร็วกว่าเดิมเพื่อไปถึงปลายทางให้เร็วขึ้น นั่นก็คือคอนโดเขาเอง

“ลงสิ จะนั่งรออะไร”

“เอ่อ พี่พอลรับปากเกลมาก่อนได้ไหมคะว่าเกลเชื่อใจพี่ได้”

“เธอระแวงกับคนที่มีน้ำใจช่วยเหลือเธอเนี่ยนะ”

“แล้ว ระ ระแวงไม่ได้เหรอคะ”

“บอกแล้วไง หุ่นอย่างกับกุ้งแห้ง”

“นะ นี่”

“ทำไมเหรอครับ หรือจะเถียง”

เธออยากเถียงมากเพราะมันไม่จริง แต่เถียงไปก็เท่านั้น คงจะแพ้เขาอยู่ดี พอลพูดจาไพเราะก็จริงแต่น้ำเสียงแบบนั้น แววตาแบบนั้น ทำเอามิเกลเองก็รู้สึกแปลกๆ อย่างบอกไม่ถูก และพอเขาได้แกล้งคนตัวเล็ก เขายกยิ้มมุมปากราวกับพอใจที่เห็นมิเกลทำหน้าตาแบบนั้น ซึ่งแน่นอนว่าในสายตาของเขามองยังไงก็น่ารักจนทำให้หัวใจที่ด้านชานั้นกลับสั่นไหว รู้สึกกระชุ่มกระชวยหัวใจขึ้นมาทันที แบบนี้มันเรียกว่าความรู้สึกอะไรกัน

“ปะ เปิดประตูรถยังไงคะ”

มิเกลประหม่ากับสายตาคู่นั้น แม้จะวางใบหน้านิ่งแต่สายตาที่มองมาดูเจ้าเล่ห์ชอบกล เธอเองก็วางตัวไม่ถูกเหมือนกัน

ลมหายใจของมิเกลหยุดชะงัก เธอกลั้นหายใจเมื่อพอลโน้มตัวมาหาเธอจนใบหน้าใกล้ชิดกัน มิเกลหลับตาแน่น มือขยุ้มกระโปรงเพราะเธอรู้สึกเกร็งที่พอลเอาใบหน้าของเขามาใกล้เธอขนาดนั้น ลมหายใจอุ่นๆ ของเขากับกลิ่นบุหรี่จางๆ ที่ติดอยู่ ทำไมมันรู้สึกหอมขึ้นมาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

กึก!

“เปิดตรงนี้” มิเกลถอนใจหายหนักๆ ราวกับโล่งใจ เพราะเธอคิดว่าพอลจะหอมแก้มเธอ

“...”

“ผิดหวังเหรอ”

“ไม่ใช่นะคะ”

“รู้เหรอว่าฉันหมายถึงอะไร”

“เอ่อ ไม่รู้ค่ะ เกลไม่รู้”

มิเกลเสียรู้ให้คนเจ้าเล่ห์อย่างพอล ตอบไปแบบนั้นพอลก็คงจะรู้แล้วว่ามิเกลกำลังคิดว่าเขาจะทำอะไรเธอ

คนตัวเล็กรีบเปิดประตูลงจากรถทันทีเพื่อหนีหลบหนีสายตาของพอล มองนานกว่านั้นไม่ได้ เพราะมันทำให้เธอรู้สึกประหม่า

พอลลากกระเป๋าเดินทางใบใหญ่ของมิเกล ส่วนมิเกลเองก็เดินกอดตัวเองไว้ เพราะในตอนนี้เธอรู้สึกหนาวมาก จนกระทั่งทั้งสองคนเดินเข้าลิฟต์ไปพร้อมกัน ในระหว่างนั้นก็มีหญิงสาวคนหนึ่งใส่ชุดนักศึกษาที่กำลังจะเดินเข้าลิฟต์มาอีกคน กลายเป็นว่าตอนนี้ภายในลิฟต์มีทั้งหมดสามคน

“พอล ไปไหนมาเหรอ” เธอคนนั้นทักเพราะเห็นว่าพอลเอามือจับกระเป๋าเดินทางอยู่ เธอคิดว่าพอลคงไปที่ไหนมาและกลับมาคนเดียว มิเกลและพอลยืนห่างกันพอสมควร ยืนอยู่คนละมุมของลิฟต์

“...”

“ใจแข็งจังเลยนะ ไม่คุยด้วยกับพริ้งค์เลย”

“...”

“ถ้าพอลยังไม่มีใคร เปิดใจให้พริ้งค์หน่อยไม่ได้เหรอคะ” 

พริ้งค์ไม่สนใจว่าตรงนั้นจะมีใครยืนอยู่บ้าง เธอต้องการจะพูดจุดประสงค์ของเธอ เพราะมีโอกาสน้อยมากที่จะได้ยืนใกล้พอลขนาดนี้

“เกล!”

“ค.. คะ”

“มายืนตรงนี้” พอลตัดสินใจเรียกมิเกลให้มายืนข้างเขาเพื่อทำหน้าที่เป็นไม้กันหมาให้เขาชั่วคราวก่อน

“เอ่อ…”

“มา!”

เมื่อพอลเสียงเข้มขึ้นมิเกลจึงขยับตัวไปยืนใกล้พอล แต่ก็ไม่ได้ใกล้จนทำให้พริ้งค์คิดว่าเป็นแฟนกันได้ พอลจึงตัดสินใจคว้าข้อมือคนตัวเล็กให้มายืนแนบชิดกัน และเพียงไม่นานประตูลิฟต์ก็เปิดออกเพราะถึงชั้นของพอลแล้ว สายตาที่พริ้งค์มองตามไปเกิดอาการไม่พอใจ เธอเฝ้ามองของเธอมาตั้งนานพอลไม่เคยคบใครเลย แต่พอเห็นอะไรแบบนี้ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะยอมหรอกนะ เธอเจอพอลมาก่อนเรื่องอะไรที่จะต้องยอม พริ้งค์คิดแบบนั้น

พอลเดินจูงมือมิเกลไม่ยอมปล่อย เดินจับมือไปจนถึงหน้าประตูห้อง

“ผู้หญิงคนนั้นมองเกลแทบจะกินหัว”

“กลัวเหรอ?”

“ใครมันจะไปอยากมีศัตรูกันละคะ”

“ถ้ากลัวมากก็บอกไปเลยว่าเป็นเด็กของพี่พอล”

“...”

“ฉันรับประกันได้ว่าไม่มีใครกล้าทำอะไรเธอแน่นอนยัยกุ้งแห้ง”

“ปะ ปล่อยได้แล้วค่ะ” มิเกลประหม่าหลายครั้งมากภายในระยะเวลาไม่ถึงสองชั่วโมงที่เจอกัน ผู้ชายคนนี้ขยันทำให้เธอใจเต้นแรง แรงจนลืมไปแล้วว่าเพิ่งจะโดนแฟนนอกใจมาหมาดๆ

“เข้าไป”

พอลไม่สนใจสิ่งที่มิเกลบอก เขารู้ว่าสุดท้ายแล้วผู้หญิงคนนั้นคงไม่กล้าทำอะไรแบบที่มิเกลกำลังกลัว แต่ถ้าทำก็ลองดู

“เธอไปพักห้องนั้นจะมีห้องน้ำในตัว ไม่ต้องใช้ห้องน้ำด้านนอกเพราะเป็นห้องน้ำสำหรับรับแขก”

“ขอบคุณนะคะ เกลไม่ได้อยากรบกวนพี่พอลมากขนาดนี้ แต่ว่า… เกลไม่มีที่ไป พรุ่งนี้เกลจะรีบออกไปแต่เช้า เกลรบกวนพี่แค่คืนนี้คืนเดียวค่ะ”

“ตามนั้น”

มิเกล

ต้องขอขอบคุณคนแปลกหน้าคนนี้ที่เข้ามาช่วยเหลือฉัน หากไม่ได้พวกพี่ทั้งสองคน ฉันคงแย่แน่ๆ ชีวิตของฉันมันซวยซ้ำซวยซ้อน แม้กระทั่งแฟนนอกใจไปมีคนอื่น ฉันยังไม่มีเวลาร้องไห้เลย ถ้าถามว่าเสียใจไหม แน่นอนว่าต้องเสียใจอยู่แล้ว เพราะเขาในตอนนั้นคือคนที่ฉันรักและไว้ใจ ฉันไม่ได้คบเขาเพื่อหวังให้เขาดูแลเรื่องเงินหรอกนะ ปกติหลังเลิกเรียนหรือวันหยุดฉันมักจะทำงานเสริมตลอด ใครจ้างทำอะไรฉันทำหมด ส่วนหนึ่งก็เก็บเงินเอาไว้เพื่อจะคืนพี่โฬม ความจริงฉันมีเงินส่วนหนึ่งในบัญชีแล้วนะ ฉันสะสมไว้จะเก็บไว้จ่ายค่าเทอมเองไม่อยากรบกวนพี่โฬมอีกแล้ว และตอนนี้ก็เป็นเช่นนั้น เราไม่ต้องรบกวนและยุ่งเกี่ยวกันอีกต่อไป แต่ปัญหาคือ ฉันต้องสำรองเงินไว้จ่ายค่าเช่าหอใหม่ด้วย เงินค่าเทอมกับค่าหอก็คงจะเพียงพอ แต่ค่าใช้จ่ายในชีวิตประจำวันคงต้องหางานทำ แค่คิดฉันก็กลุ้มใจแล้ว เงินมันหมุนรอบตัวเราจริงๆ

ฉันอาบน้ำเข้านอน และไม่ลืมที่จะสวดมนต์ก่อนนอน ทำความเคารพเจ้าที่เจ้าทางและอธิษฐานถึงเจ้าของห้องว่าอย่าได้คิดทำอะไรมิดีมิร้ายกับฉันเลยนะ แค่พรุ่งนี้เท่านั้นเราจะได้แยกจากกัน แต่เหนือสิ่งอื่นใดก็ตามอยากขอบคุณคนแปลกหน้าคนนี้ที่ให้มิเกลได้มีที่ซุกหัวนอนนะ น่าแปลกใจที่ฉันไว้ใจคนแปลกหน้าคนนี้อย่างไม่มีเงื่อนไขเลยจริงๆ

พอล

กลิ่นตัวที่หอมอ่อนๆ มันยังคงอยู่ที่ปลายจมูกของผม แทบไม่อยากจะอาบน้ำเลยด้วยซ้ำเพราะกลัวกลิ่นหอมอ่อนๆ นี้มันจางหายไป กลิ่นที่ผมดมแล้วรู้สึกอยากดมแล้วดมอีก ถ้าขอดมตรงๆ น้องคนสวยจะว่าอะไรผมไหมนะ น้องจะคิดว่าผมเป็นโรคจิตหรือเปล่า คงไม่หรอกมั้ง เพราะคนที่หล่อเท่แบบผมไม่ได้มีทั่วไป คงไม่มีใครคิดแบบนั้นแน่นอน

ผมเดินออกจากห้องนอนของผมแล้วมองไปยังประตูห้องนอนอีกห้อง เสียงของสายน้ำไหลดังออกมารู้ได้ทันทีว่ากำลังอาบน้ำอยู่ ผมเผลอจินตนาการสัดส่วนต่างๆ ของน้องคนสวยอย่างเผลอไผล ผิวขาวเนียนแบบนั้น ถ้าในร่มผ้าจะขาวขนาดไหน หน้าตาน่ารักจิ้มลิ้มแบบนั้นแก้มคงจะนุ่มน่าดู แค่จินตนาการมันก็ทำให้… หัวกระดิกทันที

“ฉิบหาย นี่กูเป็นห่าอะไร”

พอลสะบัดความคิดอันฟุ้งซ่านของตัวเองออกมาจากสมอง แล้วเปลี่ยนเป็นเดินเข้าห้องครัวไปแทน พอลติดดื่มเบียร์มาก ก่อนนอนอย่างน้อยต้องดื่มสองกระป๋องถึงจะหลับได้สนิท เขาเป็นคนนอนหลับยากมาก พอร์ชเคยบีบบังคับพอลให้ไปรักษาอาการหลับยากที่โรงพยาบาลของครอบครัวเขาแต่ก็ไม่ได้เป็นผล แม้จะใช้ยาช่วยให้หลับง่ายขึ้น แต่เขาเองไม่อยากพึ่งพายาเป็นเวลานาน จึงเลือกที่จะหยุดยา แต่พอหยุดก็เท่ากับว่าเขากลับมาหลับยากเหมือนเคย และสิ่งที่ช่วยได้ก็คือการดื่มเบียร์ก่อนนอน

✨✨✨