ตอนที่2 ศึกแห่งเอลฟ์

เสียงกลองศึกและเสียงอาวุธกระทบกันดังไปทั่วบริเวณ นี่คือสงครามของเอลฟ์ ทั้งสามเผ่า รานุน  รูมิแย่ ฟอร์แคร์ดำเนินกันมาช้านาน แม้เอาจริง ๆ เอลฟ์ทั้งสามเผ่าก็มาจากรากเหง้าเดียวกัน เคยก่อร่วมสงครามชิงดินแดนกับพวกออร์คและโดวาฟมาแล้ว แต่หลังเสร็จศึกใหญ่ครั้งนั้น พวกเอลฟ์ก็หันมารบกันเอง ศึกนี้เป็นของเอลฟ์รานุนกับเอลฟ์ฟอร์แคร์

            เอลฟ์รานุนคือ กลุ่มเอลฟ์ที่มีเชี่ยวชาญการใช้ศาสตร์มืด มนตร์ดำ การอัญเชิญภูต เสกโครงกระดูก และโกเล็ม ยังชำนาญในการสร้างอาวุธที่มีคำสาปหรือพลังเวทย์อาบเอาไว้ด้วย นอกจากหูที่แหลม ลักษณะเด่นของเอลฟ์พวกนี้ ผิวซีดเหมือนศพ ตาเหมือนแมว ผมสีขาว พวกเขามีดินแดนเป็นอาณาจักรใหญ่ ที่พวกเขาตั้งชื่อดินแดนว่า ยออาน ตามชื่อของเอลฟ์รานุนตนแรกที่ไปฝึกวิชากับเทพีดานูและได้สำเร็จวิชาสายมืด

ส่วนพวกเอลฟ์ฟอร์แคร์ คือเอลฟ์ที่อยู่ในป่าและชอบอยู่กับธรรมชาติ เชี่ยวการยิงธนู และการใช้สลิง[1] เวทย์สายธรรมชาติ และการสื่อสารกับสัตว์ป่า พวกนี้จะมีผมสีดำ ผิวจะค่อนข้างคล้ำ และนิยมใช้สีทาตัวทาหน้า พวกเขาไม่ได้รวมกันเป็นอาณาจักรใหญ่เหมือนกับเอลฟ์รานุน แต่มักจะอยู่กระจายกันเป็นชนเผ่ามากกว่าและตั้งชื่อเผ่าเป็นสัตว์ อย่างเผ่านี้เรียกตัวเองว่า อัว (ห่าน ในภาษาเอลฟ์[2])

แม้ว่าอาวุธของพวกเอลฟ์รานุนจะดีกว่า แต่พวกเอลฟ์ฟอร์แคร์ชำนาญพื้นที่มากกว่า เลยทำให้การต่อสู้ยืดเยือนมาเป็นเวลาถึงหนึ่งเดือนและแทบจะเดาผลการต่อสู้ไม่ได้เลย แถมพวกสัตว์ป่ายังมาช่วยรบ จนทำให้ผู้นำทัพของเอลฟ์รานุนทั้งสองเริ่มที่จะเครียด ผู้นำทัพของเหล่าเอารานุนนั้น เป็นฝาแฝด นามว่า ดาเมียง และดิดิเย่ร์ ทั้งสองมีหน้าตาเหมือนกันราวกับคนเดียวกัน มีผิวซีด ผมยาวสีขาว ตาเหมือนแมวสีเหลืองอำพัน ดาเมียงสวมเกราะสีดำ มีลายเหมือนกันเส้นเลือดที่ขึ้นตามผิวหนัง ถือดาบยาวในมือ ขี่ม้าสีดำ เขาเป็นนักดาบมือหนึ่งของพวกเอลฟ์รานุน ส่วนดิดิเย่ร์สวมเกราะเบาถักจากโซ่สีเงินและสวมเสื้อคลุมสีดำปักกลายพระจันทร์เสี้ยว นั่งอยู่บนรถศึกที่เทียมด้วยม้าโครงกระดูก ! ถือไม้เท้ายอดเป็นรูปหัวกะโหลก

“ไอ้พวกกรีสฮาร์ทเนี่ย มันน่ารำคาญชะมัดเลยนะ กำจัดเท่าไหร่ก็ไม่หมด” ดาเมียงบ่น กรีทฮาร์ทเป็นคำเหยียดที่พวกเขาใช้เรียกพวกเอลฟ์รานุน เพราะว่าพวกเขามองว่าเอลฟ์ รานุนทำตัวไม่สมกับเอลฟ์เลยสักนิด ตรงข้ามเขามองพวกนี้เหมือนพวกออร์คในร่างเอลฟ์ซะมากกว่า จึงบอกว่าพวกนี้มีหัวใจสีเขียวเหมือนสีผิวของออร์ค

“นั่นสินะ ยิ่งไอ้เผ่านี้ ยิ่งแล้วใหญ่เลยว่ะ ตั้งชื่อเผ่าตัวเองได้ทุเรศมาก ห่านเนี่ยนะ”ดิดิเย่ร์พูดอย่างไม่ค่อยสบอารมณ์นัก

“แต่ก็ถึงเวลาต้องจัดการให้สิ้นซากสักที” ดาเมียงพูดจบก็ควบม้าไปและเหวี่ยงดาบ เพลงดาบของเขาร้ายกาจมากขนาดที่เรียกได้ ทุกคมดาบที่ฟาดไปนั้นต้องสังหารพวกเอลฟ์ฟอร์แคร์ได้ตนหนึ่ง ดิดิเย่ร์ร่ายมนตร์ศพทุกศพที่อยู่ใกล้ ๆ ตัวระเบิดออกกลายเป็นทหารโครงกระดูก โดยพวกมันจะใช้อาวุธแบบเดียวกับที่ใช้ตอนมีชีวิต และยังมีพอจะต่อสู้แบบพื้นฐานได้ ขณะที่การต่อสู้ดำเนินไปนั้น

“ช้างงาจอบ” เสียงทหารของดาเมียงดังขึ้นมา พร้อมเสียงช้างร้อง ! ทัพช้างงาจอบของเหล่าเอลฟ์ฟอร์แคร์กำลังเคลื่อนพลมา มันเป็นช้างรูปร่างใหญ่โตปานขุนเขา มีงาแหลมอยู่ใต้คาง พวกมันมีควาญช้างคอยบังคับ แบกป้อมที่มีพลธนูอยู่เต็มไปหมด ทำให้มันเหมือนป้อมธนูเคลื่อนที่ ทหารฝ่ายรานุนเสียชีวิตไปหลายตน ดาเมียงเผชิญหน้ากับเหล่าช้างงาจอบ และกำลังจะถูกฟาดงวงใส่ แต่มีสิ่งมีชีวิตประหลาดรูปร่างใหญ่โตปรากฎตัวขึ้นมาช่วยเขาเอาไว้ มันร่างกายเป็นหินและดิน ที่หัวมีเพียงดวงตาสีแดงคู่หนึ่ง มันคือ โกเล็ม เป็นสิ่งมีชีวิตที่เกิดจากเวทย์มนตร์

“ขอบใจมากดิดีเย่ร์”

“ข้าไม่ได้เสกมันขึ้นมา” ดิดีเย่ร์ตอบ ดาเมียงเปลี่ยนสีหน้าทันที

“ไอ้ดิสมัส มันยุ่งไม่เข้าเรื่องอีกแล้ว”

            มีนกแสกตัวหนึ่งบินเข้ามาในสนามรบ มันเป็นนกแสกสีน้ำตาล ที่แปลกคือมันสวมเกราะสีเงิน และมีกงเล็บเป็นโลหะ ! เข้าไปโจมตีควาญช้าง เลือดไหลอาบหน้าและพลาดตกจากช้างของตน เมื่อไม่มีควาญมันก็อาละวาดหนัก เจ้านกแสกขยายตัวใหญ่ตัวของพอ ๆ กับหมาป่าตัวหนึ่งเลย

มีเอลฟ์ตนหนึ่งกระโดดมาเกาะที่กงเล็บของมันและพาร่างของเขาบินขึ้นฟ้าไป เขาเป็นเอลฟ์รูปร่างสูงโย่ง ผิวขาวชีด ผมขาวสั้นยุ่ง หูแหลมเชิด ตาเหมือนแมวสีม่วง ! เขาสวมชุดเกราะสีดำขาว มีรูปร่างเหมือนกับโครงกระดูก ที่เอวมีดาบสะพายอยู่คือ ดิสมัส เอลฟ์ผู้เป็นแบล็กพาลาดิน คือ สามารถใช้ได้ทั้งเชิงดาบและทักษะของหมอผี ซึ่งน้อยคนจะทำได้ ! เจ้านกแสกพาเขาไปปล่อยลงที่หลังของช้างคลั่ง พลธนูกำลังจะฆ่าเขา แต่ดิสมัสร่ายคำสาปทำให้เหล่าพลธนูสับสนจนถึงกับฆ่ากันเอง ดิสมัสเอาดาบออกมา ดาบของเขามีรูปร่างเหมือนพระจันทร์เสี้ยว มีลูกตาตรงโกร่งดาบ เขาแทงไปหัวของช้างตรงตำแหน่งก้านสมองพอดี ทำให้เจ้าช้างตายและกำลังจะล้มแต่ ดิสมัสร่ายมนตร์ ร่างของช้างระเบิดออก กลายเป็นโครงกระดูกช้าง ขนาดยักษ์เข้าโจมตีข้าศึก  ดิดิเย่ร์เห็นแล้วก็กัดฟันกร่อยแล้วพูดว่า

“ไม่อยากยอมรับเลยโวย ! หาทางล้มช้างนั่นและสร้างโครงกระดูกช้างยักษ์ มาเป็นกำลังให้พวกเรา ทำตามมัน” พวกเอลฟ์รานุนใช้วิธีการไปฟันช้างเข้าที่ขาทำให้มันล้มลงและรีบกระหน่ำแทงจนกระทั่งมันตาย และสร้างโครงกระดูกช้างยักษ์มาร่วมกองทัพทำให้เริ่มได้เปรียบแล้ว แต่แล้วก็มีหินลอยมาโดนหัวของทหารเอลฟ์ตายไปหลายนาย

“ไอ้พวกกรีนฮาร์ทใช้อาวุธเถื่อนเลยเหรอ !” ดิดิเย่ร์พูดขึ้นมาด้วยความโกรธ

[1] อาวุธสมัยโบราณ ทำจากเชือกและหนัง ใช้การเหวี่ยงลูกหิน แม้จะรูปร่างดูบ้าน ๆ ก็ตามแต่ว่า อานุภาพร้ายแรงพอสมควร

[2] ถ้าเทียบกับภาษามนุษย์นั้น พวกเอลฟ์จะพูดฝรั่งเศส