สะใภ้แม่ลูกอ่อน

สะใภ้แม่ลูกอ่อน

last updateLast Updated : 2024-11-21
By:  กาสะลองCompleted
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
38Chapters
5.9Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

“ผึ้ง… นี่ลุงจอม” กวินทร์แนะนำภรรยาให้รู้จักกับลุงจอมซึ่งมีศักดิ์เป็นพ่อบุญธรรม “สวัสดีค่ะคุณลุง… ” น้ำผึ้งส่งลูกให้สามีอุ้ม ยกมือไหว้ชายร่างสูงใหญ่ ด้วยเขาเปลือยอก นุ่งเพียงกางเกงขาก๊วย ทำให้เห็นรูปร่างกำยำล่ำสันไปด้วยมัดกล้าม ลายสักรูปพญาเสือโคร่งที่อกยิ่งทำให้ชายผู้นี้ดูขรึมขลัง ใบหน้าหล่อเหลาคมคร้ามสะดุดตา ไม่ว่าจะมองมุมไหนมีความเป็นชายชาตรีในทุกกระเบียดนิ้ว

View More

Chapter 1

ตอนที่ 1

NATALIA

Positive. Estimated gestation: 8 weeks.

I stared down at the slip of paper the nurse had handed me. Just a few lines of numbers, hormone levels, and bolded words I kept reading over and over again like they might change.

"Congratulations, Luna. You're two months pregnant."

The room blurred. The scent of antiseptic clung to the air, the crisp white of the clinic walls suddenly too bright, too sterile. I blinked, sure I’d misheard.

“Pregnant?” I echoed, but my voice came out like a whisper dragged over gravel.

I pressed a hand to my stomach. Nothing had changed on the outside—no swell, no movement—but inside, something had shifted so profoundly I couldn’t breathe.

Pregnant. Andrei’s child.

And only thirty days left until our marriage contract ended.

My thoughts spiraled. A thousand emotions surged all at once—happiness, fear, and a terrible, fragile hope. For so long, I had dreamed of a future with him. Not the one written in ink, but one chosen. Real. And now, maybe…

Maybe this changed everything.

The nurse beamed and handed me a printout. "Two months along. Healthy vitals. Congratulations again."

There was no picture yet. No flicker of a heartbeat on a screen. Just data. Cold, clinical, undeniable.

And yet... my hands trembled as I held it. As if the paper itself might crumble under the weight of what it meant.

Inside me, something had already begun.

A life. A new thread in the tapestry of fate I never thought I’d get to weave.

My child.

Our child.

I pressed the paper against my chest and closed my eyes, trying to slow my breathing.

Our marriage had never been about love. It had been a matter of convenience, a strategic decision made by a man who’d lost everything—and a girl who had nothing left to lose.

When Andrei found me, I was barely surviving in a broken pack overrun by rogues. An orphan, unnoticed, unimportant. I hadn’t expected more than another bitter winter.

But the day he rode in with his warriors, cold and fierce as a blizzard, fate struck. One look—and I knew. My wolf knew.

We were mates.

But fate, I learned quickly, wasn’t always kind.

Even as he stared back at me with recognition, something in his eyes remained distant. Closed off. Like the door had been bolted from the inside and he had no intention of opening it again.

Andrei offered marriage—not love. A five-year contract. Terms were laid out like a business deal.

We would marry. I would serve as Luna. After five years, we’d reject each other unless he decided otherwise. I had no say.

At first, I thought the contract was because I was an orphan—Alphas are always cautious. But it didn’t take long for me to realize I was wrong.

The real reason... was Lilith.

Her name was a ghost in our home, clinging to walls and shadows. Her portraits still hung in the halls. Her books remained untouched in the study. Her perfume lingered in the bedroom drawers, as if she might return any minute and resume her place beside him.

Andrei had loved her deeply. Everyone knew it. He’d vowed at her funeral that he would never mark another. That his heart was buried with her. I suppose I thought, foolishly, that being his mate meant something stronger. Something unbreakable.

Because I believed—no, I hoped—that time would soften him. That if I poured enough of myself into this bond, if I showed him loyalty and grace—if I was the perfect Luna—he might one day look at me the way I imagined he used to look at her.

For the last four years, I had tried to be the Luna his pack needed—and the partner he didn’t ask for but desperately needed. I ran ceremonies, oversaw the infirmary, soothed disputes, protected the young, stood by him at every council. And I never once asked for more.

But inside, I wanted it all. The bond. The mark. His love.

And as each year slipped by, that hope began to dim.

Now, with just thirty days left, I had braced myself for the end. I’d even begun packing small things away, imagining what life might look like after rejection—banished from the pack I’d made home, from the people I’d come to love, from him.

But now…

A child.

Andrei’s child.

Werewolves revered children. They were proof of legacy, power, purpose. A bond made flesh. He couldn’t ignore that, could he?

Maybe this was fate’s way of rewriting our story. Maybe he would offer an extension—ten years, twenty. Maybe enough time to grow something real. Something permanent.

I left the clinic in a daze, my boots crunching softly on the gravel path. The market was still open, so I stopped in, heart fluttering with nervous excitement. I bought fresh herbs, vegetables, the cut of meat he liked best.

A bottle of red wine—non-alcoholic, of course. I wanted tonight to be special.

I would tell him at dinner. I’d light candles. Set the table by the fireplace. Tell him the news, and maybe—just maybe—he’d smile the way I’d always dreamed.

Maybe tonight would be the start of something new. The anniversary we chose, not the one fate dictated.

The packhouse buzzed as I walked through. A few wolves stopped to chat, noting the spring in my step.

“What’s the occasion, Luna?” someone asked with a wink.

I smiled, tucking the bag closer to my chest. “You’ll find out soon enough.”

Andrei would be the first to know. He had to be.

I called him twice as I walked, but it rang through both times. No answer. I tried not to let it dampen my mood.

He was probably in a meeting or patrolling the southern border. These were dangerous times we lived in. He’d be home soon.

But when I reached the Alpha house, the air felt... different.

Too still. Too quiet.

I stepped inside. The maids startled at the sight of me—one dropped her eyes, another turned abruptly into the hallway. My brow furrowed. I glanced down the corridor and then—

Stopped.

At the door.

Two pairs of shoes rested neatly by the entrance.

One was Andrei’s.

The other... wasn’t.

Small. Feminine. New.

Not mine.

My heart skipped. Logic tried to assert itself. A healer, perhaps. A visitor. An envoy’s wife. But something deep inside me—my wolf—bristled.

I moved slowly, grocery bag still in hand, fingers tightening around the handles as I approached the bedroom. I reached for the door.

It wasn’t locked.

It opened too easily.

And inside—

Andrei sat on the edge of the bed, arms wrapped around a woman, murmuring softly into her hair. She clung to him, crying quietly, her body curled into his as if she belonged there.

He turned at the sound of the door.

The look on his face—

Not fear. Not guilt.

Just surprise. And maybe… discomfort. Like he’d been caught in something intimate but inevitable.

He gently pulled away from her. She turned, dabbing at her eyes with a delicate hand.

And I saw her.

I knew her face instantly.

For one thing, it looked incredibly similar to mine. Everyone in the pack had commented at one point or another how much we looked alike.

So of course I had memorized her face without meaning to. Her smile smiled back at me from every photo that still lined the halls. Her perfume sat, untouched, on his nightstand. Her name was etched into every space in this house—even if most people didn’t dare say it out loud.

Lilith.

The dead were supposed to stay buried.

But she was here. Alive.

And in his arms.
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters
No Comments
38 Chapters
ตอนที่ 1
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้วนิยายเซตนี้ประกอบด้วย สะใภ้แม่ลูกอ่อน และสะใภ้บักแตงโม พุทธศักราช 2562ที่บ้านไม้สักหลังใหญ่แห่งหนึ่ง ตั้งตระหง่านอยู่ท่ามกลางไร่อ้อยในจังหวัดสุพรรณบุรี“นี่ไง… บ้านที่พี่เคยอยู่มาตั้งแต่ตอนเด็กๆ… เห็นแล้วเป็นไง… ผึ้งจะอยู่ได้ไหม”‘กวินทร์’ เอ่ยถาม ‘น้ำผึ้ง’ เมียสาววัยยี่สิบต้นๆ ที่ตอนนี้เป็นแม่ลูกอ่อน กำลังอุ้มลูกชายในวัยหนึ่งขวบไว้ในอ้อมแขน หลังจากพากันเดินทางออกจากกรุงเทพฯ เมื่อตอนบ่ายด้วยรถกระบะส่วนตัวที่กวินทร์เป็นคนขับ ใช้เวลาเดินทางร่วมสามชั่วโมงก็มาถึงบ้านเกิดที่จังหวัดสุพรรณบุรี“อยู่ได้สิจ๊ะ… อันที่จริงก็ไม่ได้ห่างไกลความเจริญเท่าไร… ”น้ำผึ้งตอบสามี ด้วยหล่อนจินตนาการเอาไว้ว่าบ้านของกวินท์น่าจะมีสภาพภูธรมากกว่านี้ หรือพูดตรงๆ ก
last updateLast Updated : 2024-11-19
Read more
ตอนที่ 2
ลุงจอมกล่าวพลางจ้องมองสองเต้าอวบใหญ่สะดุดตา ไม่คิดว่าหลานสะใภ้จะเลิกชายเสื้อแล้วควักเต้านมออกมายัดใส่ปากลูกชายต่อหน้าต่อมา โดยหารู้ไม่ว่าสิ่งที่เห็นทำเอาลุงจอมตาลุกโพลง อวัยวะเพศคัดแข็งขึ้นมาเป็นลำ แอบมองเต้านมพลางกลืนน้ำลายลงคอด้วยความลืมตัว “เด็กคนนี้มันโชคดีนะ... ที่มีแม่อย่างหนู” สายตากะลิ้มกะเหลี่ยของลุงจอมยังไม่ละจากเต้านมอวบใหญ่และขาวเปล่งปลั่งของน้ำผึ้ง โดยที่หล่อนหารู้ไม่ว่าไอ้เฒ่าหัวงูคนนี้… แอบมีอารมณ์ทางเพศกับหล่อนตั้งแต่วินาทีแรกที่ได้เห็นหน้า ลุงจอมแทบไม่ละสายตาจากเต้านมของหลานสะใภ้ ขนาดที่เห็นนี้ใหญ่มากจนแกนึกอยากดูดอยากกินบ้าง เห็นแล้วอยากเป็นเด็กทารกขึ้นมาทันที “เจ้าทาโร่กำลังน่ารักน่าชังเชียว” ลุงจอมเดินเข้ามาทรุดร่างสูงใหญ่ลงนั่งบนม้าหินอ่อนใกล้กับน้ำผึ้งและลูกน้อย“อู้ว… น่ารักจัง”ลุงจอมค่อยๆ ยกหลังมือขึ้นแตะพวงแก้มจ้ำม่ำของทาโร่ลูกชายหล่อนขณะสายตาจับจ้องอยู่ที่หนั่นเนื้อเต้านมอวบคัดของแม่ลูกอ่อน ขาวผ่องเป็นยองใยจนมองเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายรางๆ อยู่ภายใต้ผิวเนื้อบอบบางน่าลูบไล้ ‘อู้ว... ’
last updateLast Updated : 2024-11-19
Read more
ตอนที่ 3
เนื้อผ้าพลิ้วบางเพียงตัวเดียวที่ปกปิดร่างกายช่วงล่างเอาไว้ แนบเน้นเข้ากับกึ่งกลางกายและการที่ลุงจอมไม่ชอบใส่กางเกงใน ทำให้เห็นลำอวัยวะเพศใหญ่ยาว ผ้าพลิ้วบางแนบเน้นเข้ากับต้นขาแข็งแกร่งและก้นบึกบึน บั้นท้ายซึ่งงอนน้อยๆ นั้นเองที่เพิ่มความน่ามองได้อย่างเหลือเชื่อแรงดึงดูดทางเพศของลุงจอมทำเอาหัวใจของน้ำผึ้งกระตุกวูบทุกครั้งที่ได้มอง หล่อนไม่อายที่จะบอกว่าชอบผู้ชายมีอายุแบบนี้ ผิวเข้มๆ แบบนี้แหละใช่เลย แพขนสีดำที่อกและสะดือแผ่กระจายปกคลุมลงมาถึงต้นขา ซิกแพ็คที่ท้องเป็นลอนน่าลูบไล้ ยิ่งเสริมส่งให้ผู้ชายคนนี้ดูเซ็กซี่สมชายชาตรีสุดๆ“ปลาเผาเสร็จแล้วจ้ะ”เสียงหวาน ลุงจอมคีบปลาบนเตาย่างออกมาใส่จานให้น้ำผึ้ง“ว้าว… หอมจัง ขอบคุณค่ะคุณลุง”หญิงสาวส่งยิ้มหวานให้พ่อบุญธรรมของสามี ลุงจอมได้กลิ่นหอมกรุ่นมาจากเรือนกาย“หนูทาแป้งอะไรจ๊ะ… หอมจัง”ปากถามถึงที่มาของกลิ่นหอม หากแต่สายตากลับจับจ้องสองเต้าอวบคัด อัดแน่นอยู่ภายใต้ชุดนอนสายเดี๋ยวบางๆ ของแม่ลูกอ่อนความเย้ายวนใจของหลานสะใภ้ทำเอาลุงจอมเกิดอาการหายใจไม่ทั่วท้อง ด้วยหล่อนโนบรา ไม่ได้สวมเสื้อชั้นใน จึงเห็นเม็ดหัวนมแทงตุงอยู่ใต้ผ้าบางๆน้ำผึ้งไม่
last updateLast Updated : 2024-11-19
Read more
ตอนที่ 4
เดือนที่อยู่ร่วมชายคาบ้านเดียวกัน ลุงจอมเอาใจใส่ดูแลน้ำผึ้งกับลูกชายของหล่อนเป็นอย่างดี“มือเจ็บแบบนี้หนูซักผ้าไม่ได้แน่ๆ”น้ำผึ้งกล่าวด้วยสีหน้าเป็นกังวล หล่อนมีเสื้อผ้าและผ้าอ้อมของลูกชายที่ต้องซัก ส่วนหนึ่งเป็นเสื้อผ้าของลุงจอมที่น้ำผึ้งซักให้ตลอด ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่“ไม่เป็นไร… ช่วงที่มือเจ็บเดี๋ยวลุงช่วยซักให้”ลุงจอมอาสา ความห่วงใยและเอาใจใส่ของแกทำเอาหลานสะใภ้หวั่นไหว“จะดีหรือคะลุง”สะใภ้เกรงใจ“ไม่เป็นไร… คนอยู่บ้านเดียวกัน อะไรที่ช่วยได้ลุงยินดีช่วย”ในเวลาต่อมาที่ห้องน้ำด้านหลังครัว สายลมเย็นโชยพัดมาจากป่ากล้วยด้านหลัง ลุงจอมผิวปากอย่างอารมณ์ดี เอื้อมมือหยิบผ้าอ้อมใส่ลงในถังปั่นของเครื่องซักผ้าแล้วหมุนสวิตช์ ส่วนเสื้อชั้นในกับกางเกงในของน้ำผึ้ง แกแยกออกมาซักด้วยมือ“อุ๊ย… ชุดชั้นในแยกไว้ก็ได้จ้ะ… เดี๋ยวหนูทำเอง”น้ำผึ้งตกใจ รู้สึกเกรงใจ เมื่อเห็นลุงจอมกำลังจับยกทรงและกางเกงในของหล่อนใส่ลงในกะละมังซักผ้า“ไม่เป็นไรจ้ะ… ลุงทำได้ พวกชั้นในแยกซักดีกว่า เดี๋ยวลุงจัดการให้เอง”ลุงจอมกล่าวอย่างไม่นึกรังเกียจว่าเป็นของต่ำ“ขอบคุณมากจ้ะลุง”หญิงสาวกล่าวแล้วรีบเดินกลับเข้ามาในบ้าน เ
last updateLast Updated : 2024-11-19
Read more
ตอนที่ 5
‘สวยเหลือเกินแม่คุณเอ๊ย’ภาพที่เห็นทำเอาคนแอบมองใจสั่น น้ำผึ้งค่อยๆ ทรุดร่างลงนั่งยองๆ นบชักโครก เอนหลังพิงพนักชักโครก ง่ามขาแบะอ้าเปิดเปลือย มือหนึ่งเอื้อมลงมาบีบเคล้นพูสวาท ขณะมือที่เหลืออีกข้างเอื้อมขึ้นมาบีบขยำเต้านมสองข้างของตัวเองไปพลาง ปลายหัวนมชูชันแข็งโด่เป็นช่อสวย ทำเอาลุงจอมตวัดลิ้นเลียริมฝีปากของตัวเองด้วยความลืมตัวอยากดูด เอามือล้วงเข้ามาที่ซอกขาของตัวเอง ควักท่อนเอ็นออกมาทางขากางเกงขาก๊วยแล้วรูดชัก ขณะหลานสะใภ้กำลังเอากล้วยน้ำว้าสอดใส่เข้ามาในซอกเสียวของตัวเอง“อ๊า… อ๊า… อ๊า… ”น้ำผึ้งร้องครางกระเส่า เอามือกดดุ้นกล้วยสีขาวสไลด์เข้าออกในรูสวาทฟิตแน่นเป็นจังหวะ“โอ้ว… ซี้ดดดด”ลุงจอมนึกอิจฉากล้วยน้ำว้าที่กำลังสอดเสียบเข้าในร่องพูอวบอูมเหมือนกลีบส้มโอประกบกัน แกเปล่งเสียงครางในลำคอขณะเอามือรูดชักความเป็นชาย สัมผัสเส้นเลือดลายเอ็นตะปุ่มตะป่ำกระจายอยู่รอบลำ ตาจ้องมองร่องสวาทของหลานสะใภ้ที่มีดุ้นกล้วยกำลังสไลด์เข้าออกเป็นจังหวะ ภาพที่เห็นกับสิ่งที่ลุงจอมกำลังจินตนาการ ทับซ้อนกันได้อย่างลงตัว“โอ้ว… แม่คุณเอ๊ย… ”ลุงจอมเงี่ยนสุดๆ อยากบุกเข้าช่วยใจจะขาด หากก็ทำได้เพียงมองกล้วยดุ
last updateLast Updated : 2024-11-19
Read more
ตอนที่ 6
อ่อนเปิดประตูออกมา ก่อนจะพบว่าคนที่มายืนเคาะประตูก็คือลุงจอมผู้เป็นเจ้าของบ้านนั่นเอง“เอ่อ... ลุงมีอะไรหรือจ๊ะ?”จมูกได้กลิ่นเหล้า น้ำผึ้งชะโงกใบหน้าออกมามองผ่านช่องประตูที่เปิดแง้มเพียงน้อย หล่อนไม่ได้ออกมาทั้งตัว ด้วยตระหนักดีว่าตอนนี้เป็นเวลาดึกมากแล้ว“ลุงเพิ่งนึกได้ว่าเมื่อเย็นตอนออกไปตลาด ลุงซื้อเสื้อมาฝากหนูกับลูก”ท่าทางของลุงจอมเหมือนผู้ใหญ่ใจดีมีน้ำใจทั่วไป น้ำผึ้งจ้องมองถุงใส่เสื้อที่ลุงจอมอุตส่าห์ซื้อมาให้“เกรงใจจัง... ลุงซื้อเสื้อมาให้หนูด้วยหรือจ๊ะ”หัวคิ้วของแม่ลูกอ่อนชิดเข้าหากันด้วยความสงสัย น้ำผึ้งรู้สึกแปลกใจ “อ๋อ… เสื้อยกทรงน่ะ หนูใส่แล้วคงเซ็กซี่น่าดู”ลุงจอมตอบยิ้มๆ น้ำผึ้งล้วงเสื้อในถุงพลาสติกออกมาคลี่ดู ก่อนจะอุทานออกมาด้วยความประหลาดใจ“อุ๊ย… ลุงรู้ไซส์หน้าอกหนูด้วยหรือจ๊ะ”น้ำผึ้งตกใจ“ใช่… ”ลุงจอมยิ้มเขิน หัวเราะแหะๆ นึกตอบในใจว่าที่ลุงรู้ก็เพราะว่าแอบมองสองเต้าของหนูอยู่ทุกวัน ยิ่งตอนที่หนูควักนมป้อนใส่ปากลูก ลุงเห็นทั้งเต้าเชียวแหละ“เจ้าทาโร่หลับหรือยัง”ลุงจอมสนใจแม่ หากทำทีเป็นถามถึงลูกชายของหล่อน“หลับแล้วจ้ะ”น้ำผึ้งตอบ“ไฟดวงไหนที่ว่าเสีย… ลุงขอ
last updateLast Updated : 2024-11-21
Read more
ตอนที่ 7
“ลุงรู้ว่าหนูก็เงี่ยน… หนูอยากให้ลุงเอา… ลุงรู้นะ หนูอย่าโกหกตัวเอง”มือใหญ่ของลุงจอมกดแผ่นหลังของหญิงสาวให้คว่ำลงกับเตียง ผ้าถุงลายดอกพิกุลถูกกระชากขึ้นมากองอยู่เหนือบั้นท้ายหนั่นแน่น ขาวอวบสะดุดตา“อย่า... ลุง... อย่าทำหนู” ด้วยน้ำผึ้งไม่ได้สวมกางแกงใน ทำให้พูสวาทยวงใหญ่ เหมือนกลีบส้มโอสีชมพูสองกลีบประกบกันแน่น แอ่นอ้าออกมาจากง่ามขาทางด้านหลัง“โอ้ว... หอยของหนูอวบใหญ่เหลือเกิน”ดวงตาของลุงจอมเบิกโพลงมองร่องสวาท นึกอยากจับท่อนเอ็นกระแทกในทันทีที่ได้เห็น “น่าเบิร์นสุดๆ”สองมือหยาบกร้านตะปบสะโพกหนั่นแน่นอวบขาว ขยำแล้วผลักบั้นท้ายโย้ไปข้างหน้า รีบก้มลงนั่งยองๆ แหงนหน้าปาดปลายลิ้นเลียเสียขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ ตามรูปทรงของกลีบเสียว“อ๊ะ… อ๊ายยยย”คนโดนเลียหอยสะดุ้งครางด้วยความซ่านเสียว เพราะว่าหลานชายของเขาไม่เคยทำให้แบบนี้ พอมาเจอลีลาเบิร์นสุดร้ายของลุงจอม น้ำผึ้งก็ร้องครางไม่หยุด“หึๆ… สงสัยไม่เคยโดนแบบนี้ใช่ไหม”ลุงจอมกระตุกยิ้มได้ใจ เอามือดันกลีบก้นให้แบะอ้า เงยหน้าปาดลิ้นเลียเสยขึ้นเป็นจังหวะยาวๆ ทำเอาน้ำเสียวของหลานสะใภ้ทะลักไหลออกมาอย่างไม่อาจสะกดกลั้นเอาไว้ได้“พอเถอะลุง… หนูเสียว
last updateLast Updated : 2024-11-21
Read more
ตอนที่ 8
จริงอย่างที่ลุงจอมคิดเอาไว้ไม่มีผิด ว่าหลานสะใภ้กำลังเงี่ยนจัด ยืนยันด้วยรูเนื้อฟิตแน่นของหล่อนขมิบตอดปลายลิ้นอยู่ตลอดเวลา ทำให้ลุงจอมรู้ว่าน้ำผึ้งเก็บกดความเงี่ยนเอาไว้นาน นับตั้งแต่สามีเดินทางไปทำงานที่ประเทศซาอุฯ หล่อนก็ว่างเว้นจากเรื่องเหล่านี้ “อย่า... ซี้ด… พอเถอะหนูเสียว”น้ำผึ้งร้องทัดทานทั้งที่เผลอครวญคราง แอ่นตูดขึ้นมาด้วยความลืมตัว สองเดือนมาแล้วที่ร่องสวาทของหล่อนไม่โดนชายใดได้แตะต้องเชยชม ครั้นเมื่อโดนลุงจอมสุดหื่นจู่โจมลงลิ้นในจุดอ่อนไหวของร่างกายอย่างหน่วงหนัก แม่ลูกอ่อนผู้เก็บกดจนเงี่ยน ก็ออกอาการตอบสนองอย่างที่เห็น ตอนนี้ไม่ว่าลุงจอมจะแตะต้องตรงส่วนไหนของสรรพางค์กาย น้ำผึ้งก็ออกอาการวูบวาบหวั่นไหวไปหมด “อย่านะ... อูย.. มะ… ไม่นะ เอาปากลุงออกไปห่างๆ นะ... อย่าเลีย อย่าทำหนูเลย”เสียงร้องทัดทานอย่างสับสนใจ ทั้งที่ตอนช่วยตัวเองน้ำผึ้งก็แอบนึกถึงลุงจอม อยากโดนลุงจอมเอา อยากโดนอวัยวะเพศใหญ่ยาวของลุงจอมกระแทก แต่พอโอกาสมาถึง หล่อนก็เกิดอาการสองจิตสองใจ รู้สึกละอายที่จะปล่อยให้มันเป็นไป“อย่าปากแข็งว่าไม่อยาก… ถ้าไม่อยากแล้วหนูเรียกลุงทำไม… ไม่ต้องกลัวนะ ลุงจะเก็บเรื่องนี
last updateLast Updated : 2024-11-21
Read more
ตอนที่ 9
“รูเอ็งแน่นสุดๆ... อู้ว… หนูจ๋ารัดของลุงจนปวดไปหมดแล้ว… ทำไมแน่นขนาดนี้”เสียงของลุงจอมบอกความฉงนใจ ท่าทางแข็งขืนของน้ำผึ้งค่อยๆ คลายลง สุดท้ายชีวิตก็ต้องยอมจำนน ปลดปลงให้กับชะตาสวาทที่ยากจะหลีกเลี่ยง“ซี้ดดดด... อูยยย… เสียวเหลือเกินลุงจ๋า”มาถึงตอนนี้น้ำผึ้งก็ได้แต่ส่ายหน้า ซุกหน้ากับหลังมือของตัวเองที่เกาะที่นอนเอาไว้แน่น เมื่อท่อนเอ็นขนาดพอๆ กับแขนของหล่อน กำลังสไลด์เข้าออกเป็นจังหวะ“อูย… ลุงจ๋าทำไมใหญ่ขนาดนี้”น้ำผึ้งสะบัดใบหน้าไปมา ดุ้นเอ็นของลุงจอมใหญ่มากจนเนื้อบางๆ สองกลีบรัดปลิ้นออกมาตามแท่งเนื้อขยับเข้าออกเป็นจังหวะ“ซี้ดดด… อ่า… แม่คุณเอ๊ยดูดดีเหลือเกิน”เสียงครางลากยาว ลุงจอมโก่งเอวกระเด้าด้วยความสะใจ ความใหญ่ทำให้หลานสะใภ้คับแน่นจนหายใจติดๆ ขัดๆ โพรงสวาทรับรู้ได้ในแรงเสียดครูดดูดรัดของเส้นเลือดลายเอ็นปูดโปนโอบรอบลำที่เสียดสีผนังกลีบบอบบาง สร้างความเสียวซ่านเหมือนจะขาดใจตายคาลำเอ็นยาวใหญ่ของลุงจอม“โห… รูปลิ้นเลยหนูจ๋า”ลุงจอมหลุบตาลงมองภาพของการสอดใส่ต่ำลงไปจากสะดือ เห็นอาวุธประจำกายของตัวเอง ขรุขระไปด้วยเส้นเลือดลายเอ็นโอบล้อมลำ มองไวๆ เหมือนมะระจีนดุ้นใหญ่ อั
last updateLast Updated : 2024-11-21
Read more
ตอนที่ 10
ลุงจอมเสียงอ่อนเสียงหวาน กล่าวพลางถอนแท่งเอ็นสีน้ำตาลเข้มออกมาจากสองกลีบที่โดนทะลวงจนกลวงโบ๋ มีน้ำหล่อลื่นไหลตามลำเอ็นที่ชักออกมา“มาตรงนี้นะจ๊ะ… เดี๋ยวลุงจะพาขึ้นสวรรค์”ลุงหื่นค่อยๆ ช้อนร่างเปลือยเปล่าของหลานสะใภ้ อุ้มขึ้นมานอนหงายถ่างขาอ้าซ่าอยู่ตรงขอบเตียง“โอ้ว… หนูเซ็กซี่เหลือเกิน”ลุงจอมกวาดสายตาสำรวจเรือนร่างงดงามของหญิงสาวตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ก่อนจะดันเข่าของน้ำผึ้งให้แบะอ้าขึ้นมาเป็นรูปตัวเอ็มขนานลำตัว จับท่อนเอ็นยาวใหญ่เข้ามาจ่อกับรูหอย กดหัวเอ็นถอกทู่ เลื่อมวาวไปด้วยเมือกน้ำหล่อลื่น เบียดชำแรกเข้าสู่กลีบเนื้อสีชมพูอวบแน่นตรงหน้าด้วยอารมณ์กลัดมันสุดๆ “อ๊ะ… อ๊า... แน่น... อูยยยย... ฮื่อ... ฮึ่ก”น้ำผึ้งเม้มปากแน่น ครางออกมาได้เพียงประโยคสั้นๆ จากนั้นใบหน้าก็บิดเบ้เหยเกไปชั่วขณะ รับรู้แต่ว่าช่องทางน้อยๆ ของหล่อนคับแน่นราวจะปริขาด ดุ้นเอ็นขนาดใกล้เคียงท่อนแขนเสียดครูดเข้ามาจนสุดโคนไข่“อูย... รูหอยของหนูทั้งแน่นทั้งรัดดีเหลือเกิน”ลุงจอมละล่ำละลักบอกเสียงกระเส่า รีบขยับตูดดันแท่งเอ็นเข้ามาสุดโคน ความใหญ่ทำให้มันเสียบแน่นเต็มลำเต็มรูของแม่ลูกอ่อน จากนั้นก็ขยับบั้นท
last updateLast Updated : 2024-11-21
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status