LOGINตอนที่ 1 ครบรอบ
เวลาล่วงผ่านมา ตุลย์และหลินแต่งงานกันได้สามปีเต็ม ทั้งคู่อยู่ด้วยกันที่เรือนหอหลังใหม่และใช้ชีวิตแบบคู่สามีภรรยาทั่วๆ ไปไม่ได้มีอะไรมากมาย ส่วนอาม่าก็มาอยู่กับหลานสาวด้วยเช่นกัน
“สุขสันต์วันครบรอบแต่งงานค่ะเฮีย” หลินเอ่ยพร้อมรอยยิ้มก่อนจะยื่นของขวัญที่เตรียมไว้ให้ผู้เป็นสามี
“คืออะไร” ตุลย์รับมาแล้วแกะดูในทันที ก่อนจะเห็นว่าเป็นนาฬิกาข้อมือคอลเลคชันใหม่ของแบรนด์หรูที่เขาชื่นชอบอยู่ “รู้ได้ไงว่าพี่จะเอารุ่นนี้?”
“หลินเป็นเมียเฮียนะ ผัวชอบอะไรไม่ชอบอะไรหลินก็ต้องรู้สิ” สิบปีที่หลินรู้จักกับตุลย์ มันไม่ใช่เรื่องแปลกที่จะรู้ว่าอีกฝ่ายชอบหรือไม่ชอบอะไร เธอเป็นคนประเภทที่ถ้าชอบหรือรักใครจะใส่ใจคนนั้นสุดๆ
“ขอบคุณนะ” เอ่ยขอบคุณภรรยาพร้อมกับจูบที่ริมฝีปากของเธออย่างอ่อนโยนหนึ่งที
“ยินดีค่ะ”
“หลินอยากได้อะไร?” ตุลย์ถามแล้วรอฟังคำตอบ เขาไม่รู้หรอกว่าภรรยาของตนชอบหรือไม่ชอบอะไร คิดแค่ว่าพวกผู้หญิงเดาใจยาก เดี๋ยวซื้อมาให้ไม่ถูกใจก็แง่งอน
“…” เธอมองหน้าสามีแล้วยิ้มอ่อนๆ ทว่าตุลย์ไม่เคยใส่ใจที่จะรู้ว่าเธอชอบอะไร กี่ครั้งก็พยายามทำใจให้ชิน เพราะไม่ว่าจะกี่เทศกาลหรือวันสำคัญอะไรเขาไม่เคยมีเซอร์ไพรส์ให้เธอเลยสักครั้ง ของขวัญแต่ละชิ้นที่ซื้อมาก็ต้องคอยถามว่าอยากได้อะไรถึงจะซื้อ
“ว่าไง”
“หลินไม่อยากได้อะไรหรอก ขอแค่มีเฮียอยู่ด้วยก็พอแล้ว”
“…” ตุลย์ทำเพียงยกยิ้มแล้ววางกล่องนาฬิกาลงบนโต๊ะข้างเตียง
“เฮียจะออกไปทำงานอีกทีตอนกี่โมง?”
“ตอนนี้กี่โมงแล้ว”
“หกโมงเย็น”
“สักทุ่มครึ่งว่าจะออกจากบ้านน่ะ พอดีเฮียต้องแวะไปรับพ่อ เพราะวันนี้พ่อไปตรวจงานที่โกดังด้วย”
“โอเค อยากกินอะไรมั้ย หลินจะได้ทำให้”
“กินหลินได้ปะ” ไม่พูดเปล่า ยื่นฝ่ามือไปลูบไล้ตามเนื้อตัวขาวสะอาดของคนตรงหน้า “เราไม่ได้มีอะไรกันมากี่วันแล้วนะ?”
“จะอาทิตย์แล้วค่ะ”
“เหรอ ช่วงนี้งานยุ่งมาก กลับมาก็เหนื่อยงานจนหมดแรงหมด” กลับมาบ้านได้ถ้าหัวถึงหมอนเขาก็หลับแล้ว งานที่โกดังสินค้าค่อนข้างยุ่ง ไหนบางวันจะต้องเข้าไปบริษัทอีก
“ไม่เป็นไร หลินเข้าใจค่ะ” เธอจับมือสามีแล้วลูบหลังมือเบาๆ แม้ปากจะพูดว่าไม่เป็นไรแต่ลึกๆ แล้วน้อยใจไม่เบา ช่วงหลังมานี้เจอหน้ากันไม่ถึงสิบนาที พูดคุยกันไม่ถึงสิบคำ “หาเวลาพักบ้างก็ดีนะเฮีย วันนึงก็ยังดี”
“ดูก่อน เฮียไม่อยากให้พ่อทำงานหนักคนเดียวน่ะ อายุแกก็ไม่น้อยแล้ว”
“อื้ม แล้วนี่เฮียอยากกินหลิน…”
Rrrrr.
มีสายเรียกเข้ามาขัดจังหวะ ตุลย์หยิบมาดู เมื่อเห็นว่าเป็นสายสำคัญเลยลุกขึ้นแล้วเตรียมจะออกไปคุยข้างนอก
“แป๊บนะ มีคนโทร.มา”
“ค่ะ”
“ฮัลโหล…” เขากดรับสายแล้วเดินออกไปจากห้องนอนทันที ทิ้งให้ผู้เป็นเมียมองตามตาละห้อย
ไม่นานร่างสูงก็เดินกลับเข้ามา เขาโน้มตัวลงบนที่นอนนุ่มแล้วหลับตาพริ้ม
“เฮีย…”
“ฮืม?”
“จะนอนเหรอ”
“พักสายตา”
“…” แล้วก่อนหน้าบอกอยากจะกินเมีย ทำไมถึงชอบมาพูดให้ความหวังแล้วก็ตบท้ายด้วยการตีเนียนลืมไปง่ายๆ ไม่ใช่ว่าเธออยากจะมีเซ็กซ์ขนาดนั้น ก็แค่อยากนอนกอดกันบ้าง
ช่วงที่แต่งงานกันปีแรกๆ ตุลย์และหลินดูเหมือนจะไปกันได้ดี ดูมีความสุขกับการใช้ชีวิตในโหมดสามีภรรยา แต่พอเข้าปีที่สามฝ่ายชายก็เริ่มเปลี่ยนไปจากเดิม เขาไม่ค่อยมีอะไรกับเธอทั้งที่ก่อนหน้านั้นแทบจะวันเว้นกัน แถมตอนนี้เดือนนึงกอดจูบกันไม่ถึงห้าครั้งเลยด้วยซ้ำ
“อย่าคิดมากน่า” ตุลย์ลืมตาขึ้นแล้วเอ่ยบอกเมื่อเห็นว่าหลินเงียบเสียง “เอาไว้คืนนี้เสร็จจากงานแล้วจะกลับมานอนกอดนะ”
“ค่ะ งั้นเฮียพักสายตาเถอะ เดี๋ยวหลินจะออกไปดูม่าหน่อยว่าทำอะไรอยู่”
“อื้ม”
หลินเดินออกมาแล้วปล่อยให้สามีนอนพักสายตาไปตามที่ต้องการ เธอมองหาอาม่าก่อนจะพบว่าท่านยืนก้มๆ เงยๆ ทำอะไรอยู่ที่หน้าบ้าน
“ม่า”
“เอ้อ ว่าไงลูก”
“ทำอะไรอยู่คะ”
“ออกกำลังกายน่ะสิ จะได้แข็งแรง”
“แล้วมาออกอะไรตรงนี้ อีกอย่างเมื่อกี้เหมือนม่าทำท่าเก็บอะไรบางอย่าง ไม่เหมือนคนออกกำลังกายเลย ก้มๆ เงยๆ” หลานสาวพูดหยอกล้ออาม่าเล่นตามประสา เธอชอบเห็นเวลาอาม่าอารมณ์ดี
“แหม่ คนแก่แล้ว มันจะไปออกกำลังคล่องแคล่วเหมือนหนุ่มสาวได้ไงล่ะ” อาม่าพูดพลางพยุงให้ตัวเองยืนตัวตรงแล้วสูดลมหายใจเข้าออกลึกๆ
กริ๊ง~
มีเสียงคนกดกริ่งที่หน้าประตูบ้าน
“ใครมากัน?” อาม่าเอ่ยออกมาด้วยความสงสัย
“เดี๋ยวหลินไปดูเองค่ะ ม่าออกกำลังไปเถอะ” ว่าจบเธอก็เดินไปที่หน้าบ้าน เลือกเปิดประตูรั้วบานเล็กแล้วกำลังจะยิ้มทักทายแขก ทว่ารอยยิ้มมันหุบลงในทันที่เห็นว่าเป็นใคร “เจ้...”
“หลิน…ฮึก” เรียกชื่อเจ้าของบ้านพลางสะอึกสะอื้น “หลินช่วยเจ้…ฮึก”
“เจ้เหมย...”
“หลินช่วยเจ้หน่อย”
“ช่วยอะไร”
“ขอเข้าไปคุยในบ้านก่อนได้มั้ย”
“อื้ม” แม้หลินจะมีแต่ความสงสัยและคำถามมากมายอัดแน่นในใจ แต่เมื่อเห็นพี่สาวสะอึกสะอื้นมีน้ำตาก็ค่อยว่ากันในทีหลังแล้วกัน ตอนนี้ทำได้แค่พาเหมยเขามาในบ้านก่อน
ตัดมาที่ตุลย์ตอนนี้เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากกลับมาที่บ้านแล้วสงบสติอารมณ์หลังจากที่ไปโวยวายอยู่บ้านพ่อพักใหญ่ หนำซ้ำพ่อกับแม่ยังกีดกันไม่ให้เขาเจอกับหลินอีกใจจะขาดนะโว้ย! ตุลย์อยู่กินกับหลินมาสามปีไม่เคยมีวันไหนที่ไม่ได้นอนด้วยกันนอกเสียจากเขาทำงานกลับมาดึกมากหรือเช้าเลยในบางวัน แต่คืนนี้และคืนต่อๆ ไปที่รู้ว่าจะต้องนอนคนเดียวมันก็ห่อเหี่ยวหัวใจสุดๆ“ทำไงดีวะ” เขาบอกกับตัวเองพลางกระดกเบียร์ดื่มแก้หัวร้อน“ตุลย์!” เสียงตะโกนเรียกมาจากนอกตัวบ้านคนโดนเรียกชั่งใจอยู่พักหนึ่งก่อนจะเดินออกไปดูพร้อมคาบบุหรี่อยู่ในปากเตรียมจุดสูบ พอได้เห็นว่าเป็นใครก็ขมวดคิ้วทันที “เหมย”“คือเรา…”“มีอะไร?”“มีสิ ออกมาหน่อยได้มั้ย”แม้จะรู้สึกว่าแปลกๆ แต่ตุลย์ก็ยอมเดินออกไปตามคำขอ ถ้ามีอันตรายอะไรเกิดขึ้นเขาแค่ส่งสัญญาณนิดเดียวพวกลูกน้องที่แฝงตัวอยู่แถบนี้ก็กรูกันมาแล้ว“แล้วไงต่อ” เขาถามพร้อมจุดไฟแช็กลงที่ปลายบุหรี่ก่อนจะสูบแล้วพ่นควันสีเทาจางๆ ออกมา “ไม่พูดอะ”“เอาเงินมา!” อยู่ๆ ก็มีชายฉกรรจ์ถือมีดมาจี้ที่ต้นคอของตุลย์ “กูบอกให้เอาเงินมา!”“ฮึ!” ตุลย์ทิ้งบุหรี่ลงพื้นแล้วทำเมินเฉย“ไอ้เหี
ตอนที่ 10 แผนการเอวสอบขยับเป็นจังหวะ ครั้งนี้เขาไม่ได้ทำรุนแรงมากนักเพราะกลัวเธอจะบอบช้ำเอาอีกเสียงขาโต๊ะทำงานขูดลากกับพื้นไปมา เสียงครางกระเส่าของฝ่ายชายก็ดังขึ้นไม่แพ้กัน พอมาทำในสถานที่แบบนี้แล้วมันรู้สึกตื่นเต้นจนทำให้จะเสร็จเร็วกว่าปกติ“หลิน อ่า~” ครางชื่อฝ่ายหญิงแล้วโน้มลงไปหยอกเย้าดูดดึงกับริมฝีปากอวบอิ่มของเธอ “มันดีที่สุด อื้ม~”“รีบๆ เสร็จเข้าเถอะ” เธออายจะแย่อยู่แล้วที่ต้องมาโดนคนเอาแต่ใจกระทำในห้องทำงานแบบนี้ ถ้าใครมาเห็นเข้าเธอจะเอาหน้าไว้ที่ไหนตุลย์ซบหน้าลงบนไหล่บาง สะโพกกระแทกกระทั้นตามความต้องการที่พลุ่งพล่าน เขาขบกัดเบาๆ พอให้เป็นรอยฟันและดูดที่ต้นคอให้ขึ้นรอยแดงเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ “ผู้ชายหน้าไหนห้ามมายุ่งกับหลินเข็ดขาด” สิ้นเสียงเขาก็เพิ่มแรงถี่เร็วจนถึงจุดสุดยอดในที่สุด“เฮียออกไป” หลินพยายามผลักให้อีกคนออกห่าง“ไม่” ตุลย์ค้างท่อนไว้แล้วปลดปล่อยน้ำกามสีขุ่นเข้าสู่ภายในร่างกายของหลิน เขาจะทำให้เธอตั้งท้องลูก มันจะได้เป็นเครื่องผูกมัดให้เธอไม่หนีเขาไปไหนใบหน้าหล่อเคลื่อนลงมาแล้วใช้ปากครอบงับจุกสีชมพูสลับไปมาทั้งสองข้างแล้วใช้มือบีบเคล้นร่ว
วันถัดมาเป็นเวลาเจ็ดโมงเช้า หลินกำลังทำกับข้าวอยู่ในครัวก่อนจะมีคนมากวนอารมณ์เธอ“หิวมาก ขอกินหลินหน่อยได้มั้ย” ตุลย์เอ่ยหยอกล้อแล้วเข้าไปยืนข้างเธอ “ได้มั้ย”“ได้” หลินหยิบถ้วยมาหนึ่งใบพร้อมกับอาหารสุนัข เธอเทมันลงในชามก่อนจะยื่นให้ตุลย์ “หิวมากก็กินอันนี้นะเฮีย อร่อยเด็ดถึงใจ”“หลิน เฮียไม่ใช่หมานะ!”“ก็ไม่ได้พูดว่าเฮียเป็นหมาสักหน่อย”“แต่เทอาหารหมาให้เฮียกินน่ะเรอะ”“มันดูคู่ควรกับเฮียดี”“เฮอะ!” ตุลย์ปัดมันให้ออกห่างแบบไม่แรงมากนัก เขาเดินมานั่งลงที่โต๊ะอาหาร “วันนี้เฮียจะต้องเข้าไปที่บริษัทนะ”“แล้ว?”“หลินต้องไปกับเฮียด้วย”“ไม่ไป”“ต้องไป ถ้าปฏิเสธจะโดนอะไรคงรู้ตัวนะ” ตุลย์เอ่ยคำขู่ ไม่ว่าเขาจะไปที่ไหนเธอจะต้องไปด้วย ทิ้งไว้ไม่ได้ เธอดูเหมือนคิดที่จะหนีกันตลอดเวลา “เข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า ข้าวเช้าเอาไว้ไปกินข้างนอก”“…” หลินลอบถอนหายใจแล้วปิดเตาแก๊สก่อนจะเดินกระแทกเท้ากลับไปที่ห้องนอนเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอเลือกเป็นชุดเดรสสั้นสีแดงกลางๆ ถ้าอยากให้ไปก็จะไป แต่ต้องรับให้ได้แล้วกันเวลาที่มีผู้ชายมองมาที่เธอเป็นตาเดียวผ่านไปสักพักร่างเล็กเดินออกมาพร้อมกับชุดว
ตอนที่ 9 ทนไม่ได้ก็หย่าหลินถือข้าวของที่ซื้อมาพะรุงพะรังเต็มสองมือแล้วเดินเข้าไปในบ้านก่อนจะไปเก็บในห้องนอนอีกที วางของสำคัญลงที่โต๊ะเครื่องแป้งแล้วเลือกไปในครัว เธอคิดว่าจะทำอาหารง่ายๆ กินสักหน่อยในขณะที่หลินกำลังยืนเตรียมของอยู่ตรงเคาน์เตอร์ครัวนั้นก็มีอะไรบางอย่างมากระทบที่แผ่นหลังของเธอทำให้ต้องหันไปมองในทันที“เจ้โยนอะไรใส่หลิน?”“แหกตาดูที่พื้นสิ”หลินก้มลงไปดูที่พื้นตามที่พี่สาวบอก เธอเห็นเป็นที่ตรวจครรภ์หนึ่งอันหล่นอยู่บนพื้น สองขีดขึ้นเด่นชัดแบบไม่ต้องหยิบมาดูใกล้ๆ “แล้วยังไง”“เจ้ท้อง”“มาบอกทำไม”“ท้องกับใครต้องให้บอกมั้ย”เธอเดาได้เลยว่าเหมยจะต้องบอกว่าท้องกับตุลย์แน่นอน “แล้วทำไมไม่ไปบอกพ่อของเด็ก มาบอกหลินแล้วมันได้อะไร”“ได้สิ หลินจะได้หลีกทางให้เจ้ไง” เหมยพูดแบบไม่มีความละอายใจ มาถึงขั้นนี้แล้วมันต้องด้านให้สุด“แล้วเจ้ไปได้กับเฮียตุลย์ตอนไหน?” แม้เธอจะรู้อยู่แก่ใจว่านี่มันเป็นแผนของพี่สาว แต่ว่าก็ถือเป็นโอกาสดีที่เธอจะใช้มันเป็นข้ออ้างหาเรื่องหย่ากับตุลย์“ไม่ต้องรู้หรอกว่าได้กันตอนไหน รู้แค่ว่าตอนนี้เจ้กำลังตั้งท้องลูกของตุลย์อยู่” เหมยโกหกหน้าด้า
“เอาเป็นว่าหลินห้ามคุยกับไอ้ห่าตัวไหน อย่าหาว่าเฮียไม่เตือน”“อาการแบบนี้เขาเรียกว่าหวงหรือเปล่า”“หวงแล้วมันแปลกตรงไหน”“แปลกสิ”“แปลกยังไง”“ถ้าไม่ได้รักแล้วจะมาหวงกันทำไม”“คนหวงมันจำเป็นต้องรักด้วยรึไง”“นั่นสิ ถ้างั้นเฮียก็อย่ามาหวง เพราะคนที่จะออกอาการหวงได้ ต้องเป็นคนที่รักหลินเท่านั้น”“อย่าชวนทะเลาะตอนนี้เลยหลิน”“ถ้าไม่อยากทะเลาะก็หย่า”“เหมือนจะพูดไม่รู้เรื่อง ไม่หย่าก็คือไม่หย่า”“งั้นเฮียก็ทนให้ได้ อย่ามาโวยวายแล้วหาว่าหลินงี่เง่าแล้วกัน” พูดจบก็เดินออกมาจากห้อง เธอตรงไปที่ห้องของเหมยแล้วเรียกชื่อเสียงดัง “เจ้เหมย!”“…” เหมยเปิดประตูออกมาแล้วยิ้มมุมปาก “จะกลับมาทำไม ไปแล้วไม่ไป…” เธอไม่ทันได้พูดจบหลินจิกผมพี่สาวแล้วดึงให้เธอเดินตามออกมาที่หน้าบ้านก่อนจะปล่อย“ทำบ้าอะไรของแกฮะ!”“เก็บให้หมด!” หลินตะคอกใส่เสียงดัง“หลินใจเย็นๆ” ตุลย์เอ่ยห้ามแล้วมายืนคั่นกลาง เขาไม่อยากให้สองพี่น้องนี้ทะเลาะกัน มันน่าปวดกบาล“เย็นอะไร ดูข้าวของหลินสิ”“เดี๋ยวเฮียพาไปซื้อใหม่ก็ได้”“รู้ว่ารวยแต่ใช้สมองแก้ปัญหาบ้างเถอะ อย่าเอาแต่ใช้เงิน มันไม่เท่” หลินต่อว่าใส่ตุลย์“เก็บเองสิ
ตอนที่ 8 หวงโรงแรมxxxภายในห้องหรูคนตัวโตกว่าคร่อมอยู่บนร่างเล็กแล้วกระทำการขืนใจ สะโพกใส่แรงกระแทกเน้นๆ แบบคนบ้าคลั่งเพื่อให้เธอรู้สึกทรมานปึก! หลินหมดเรี่ยวแรงที่จะสู้แล้วกล้ำกลืนฝืนทนนอนให้ตุลย์กระทำแบบเอาแต่ใจของเขา ทุกครั้งที่เขายัดเยียดความเป็นชายเข้ามานั้นมันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกดีเลยสักนิด มีแต่ความเจ็บปวดแล้วหน่วงช่วงท้องน้อยอยู่ตลอด“อย่าเกร็ง!” เขาบอกเสียงดังแล้วบีบลำคอเธอหลวมๆ ตามด้วยกระแทกกระทั้นแบบดิบเถื่อน “แม่ง!” สบถออกมาพลางปล่อยมือออกจากคอระหงก่อนจะโน้มลงไปบดขยี้จูบแบบดูดดื่ม ลิ้นร้อนไล่ต้อนลิ้มรสไปทั่วอุ้งปากก่อนจะปิดท้ายด้วยการดูดดึงกลีบปากนุ่ม“…” หลินทำเพียงข่มใจแล้วเบี่ยงสายตาไปทางอื่น เธอไม่อยากจะมองหน้าอีกฝ่ายสองเต้าอวบถูกพันธนาการด้วยปากหนา เขาดูดดื่มจุกสีสวยแล้วใช้มือบีบขยำไปด้วย เอวก็ขยับเข้าออกแบบถี่ๆ ไม่มีทีท่าจะเบาลง“หยุดเถอะ อื้อ!” คำร้องขอออกมาจากปากหญิงสาว เธอรู้สึกว่ามันเจ็บตรงส่วนนั้นมากๆ ชนิดที่ว่าจะทนไม่ไหว “ขอร้อง…”“ทำไม ก็อยากขายตัวนักไม่ใช่รึไง” ยิ่งนึกถึงเขาก็ยิ่งโกรธ เธอกล้าพูดคำนั้นออกมาได้ยังไง เฮอะ!ปัก!







