LOGINShare
บทที่ 5.1 ต้อนรับกลับบ้าน
Last Updated:
2025-12-09 07:30:34บทที่ 5.1 ต้อนรับกลับบ้าน
“ให้ตายสิ บอกฉันทีว่านี่มันงานเลี้ยงต้อนรับหรือปาร์ตี้มั่วสุมของวัยรุ่นกันแน่”
คุณนายจิตตาถึงกับยกมือกุมขมับเมื่องานเลี้ยงที่อุตส่าห์เตรียมเอาไว้อย่างดี ตอนนี้เต็มไปด้วยหนุ่มสาวรุ่นราวคราวเดียวกับคิมหันต์ทั้งชายและหญิง เป็นเพื่อน ๆ ที่ชายหนุ่มเชิญให้มาร่วมงานด้วยกัน
มีการเปิดเพลงแดนซ์กระจายกันอยู่ในสวน น้ำผลไม้อันแสนจะมีประโยชน์ถูกเปลี่ยนเป็นเหล้าเบียร์ มีแต่ผู้หญิงนุ่งน้อยห่มน้อยเหมือนคนแก้ผ้าเดินผ่านหน้าไปมานับไม่ถ้วน วัฒนธรรมฝรั่งที่คิมหันต์คุ้นชินยังคงแปลกเกินไปที่ผู้เป็นแม่จะรับไหว ณัฐนิชาต้องคอยประคองคุณนายไว้ตลอดเวลา
“คุณป้ากลับเข้าไปพักในบ้านดีไหมคะ งานเลี้ยงตรงนี้ปล่อยให้พี่คิมดูแลเถอะค่ะ”
“ป้าอยากจะบ้าตาย สิบสามปีที่อเมริกาเขาไปเอาอะไรมาใส่หัวนอกจากความรู้กันแน่”
คุณนายจิตตาได้แต่ส่ายหน้าระอา มองดูลูกชายที่กำลังเต้นอยู่กับผู้หญิงคนหนึ่งจนแทบจะสิงร่างกันอยู่รอมร่อ
“เข้าบ้านเถอะค่ะ”
“นั่นสิ ป้าควรเข้าบ้านไปนอนพัก ขืนยืนดูต่อไปคงได้หัวใจวายก่อนพอดี”
หญิงสาวประคองจิตตาเข้าไปในบ้านจนถึงห้องนอน เสียงเพลงจากในสวนดังมาถึงที่นี่ เธอเลยเดินไปเปิดบทพระสวดจากเครื่องเสียงให้มารดาของเขาฟังแทน
“คุณป้าฟังพระเทศน์ก่อนนอนดีกว่านะคะ หรือจะนั่งสวดมนต์ก่อนนอนไปด้วยดี เดี๋ยวหนูสวดเป็นเพื่อนค่ะ”
“ไม่ต้องหรอก หนูนิชาลงไปสนุกกับพี่เขาเถอะ ป้าสวดมนต์คนเดียวได้ เดี๋ยวนอนฟังพระเทศน์ไปเรื่อย ๆ ก็หลับเอง ไม่ต้องเป็นห่วงป้านะ”
“แต่ว่า...”
ณัฐนิชาลังเล เธอเป็นห่วงเพราะดูท่าทางของจิตตาจะเหนื่อย ๆ ชอบกล อาจเพราะเสียงเพลงที่ดังกระหึ่มเหมือนเปิดให้คนทั้งตำบลฟังนี้ก็เป็นได้
“ไปเถอะจ้ะ ไปสนุกตามประสาวัยรุ่นบ้าง ป้าอยู่ได้ แต่ถ้าหนูไม่ไป เดี๋ยวป้าจะพากลับลงไปหาตาคิมเอง”
“ไม่เป็นไรค่ะ หนูไปก็ได้ คุณป้าไม่ต้องลงไปหรอกนะคะ เดี๋ยวจะเหนื่อยเปล่า ๆ”
คนตัวเล็กยอมในที่สุด ถึงคุณนายจิตตาจะใจดีมีเมตตาแค่ไหน แต่บทจะดื้อหรือเอาแต่ใจก็ไม่แพ้ใครเหมือนกัน บางทีนิสัยของคิมหันต์ก็คงได้มาจากแม่ตนเองนั่นแหละ
หญิงสาวกลับลงมาที่ชั้นล่าง เธอเดินเงอะ ๆ งะ ๆ ไม่กล้าเข้าไปในงานเพราะไม่รู้จักใครเลยสักคนเดียวนอกจากคิมหันต์ หากแต่อีกฝ่ายกำลังสนุกสนานอยู่กับผู้หญิงแต่ตัวเปรี้ยวจี๊ดและทันสมัยคนหนึ่ง ต่างจากเธอที่ปิดมิดชิดตั้งแต่หัวจรดเท้าเหมือนคนจะไปวัดทำบุญ
“โอ๊ะ สาวน้อยที่ไหนมาหลบอยู่ตรงนี้เนี่ย คิมหันต์ คนนี้ใครน่ะ น้องสาวคุณเหรอ”
ผู้หญิงคนหนึ่งที่ท่าทางกำลังเมาเต็มสูบและเพิ่งออกมาจากห้องน้ำในบ้านพอดีเห็นหล่อนเข้า เลยตรงเข้ามาถือวิสาสะจับแขนลากออกไปอยู่ในวงท่ามกลางผู้คน ทุกสายตาจึงหันมาที่เธอเป็นตาเดียว
“สวยเสียด้วย นี่แกมีน้องสาวด้วยเหรอวะ ไม่เห็นบอกเพื่อนบอกฝูง”
“นั่นสิคะคิม ถ้ามีน้องสาวก็น่าจะแนะนำให้แพรวรู้จักสิ”
คนแรกน่าจะเป็นเพื่อนของเขาเพราะเธอเคยเห็นถ่ายรูปคู่กันลงในไอจีอยู่บ้าง ส่วนผู้หญิงคนหลังที่กำลังกอดก่ายชายหนุ่มอย่างนัวเนียนั้น...
ตีลังกามองจากดาวอังคารยังรู้ว่าคงไม่ใช่แค่เพื่อน
“เธอชื่อนิชา เป็นเด็กที่แม่ผมรับอุปการะไว้”
“สวัสดีค่ะ”
ณัฐนิชายกมือไหว้เพื่อนของเขาทุกคนอย่างนอบน้อม ในใจรู้สึกพะอืดพะอมเพราะกลิ่นเหล้าจากตัวคนอื่น ๆ ค่อนข้างแรงสำหรับหญิงสาวที่ดื่มไม่เป็น
“ออกมาทำไม ทำไมไม่ไปอยู่ดูแลคุณแม่”
“หนูพาคุณป้าเข้านอนแล้วค่ะ คุณป้าบอกให้ออกมา ก็เลย...”
ณัฐนิชาไม่รู้จะบอกอย่างไรต่อ เธอประหม่ากับสายตาของเพื่อน ๆ เขาที่เอาแต่จ้องไม่เลิก
“น่า ๆ ไหน ๆ น้องเขาก็ออกมาแล้ว ให้มาสนุกด้วยกันดีกว่า ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ พี่ชื่อเมษา เรียกพี่เมษก็ได้ เป็นเพื่อนสมัยเรียนไฮสกูลกับไอ้คิม”
“ค่ะ พี่เมษ”
เธอยอมเรียกตามที่เขาบอก พยายามจะสะบัดตัวออกห่างเพราะเมษากำลังเมาเลยค่อนข้างรุ่มร่ามใส่หล่อนไม่น้อย เขาเข้ามากอดคอทำเหมือนสนิทสนมและยื่นหน้าเข้ามาใกล้
Latest chapter
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 17 ข้อแลกเปลี่ยน
บทที่ 17 ข้อแลกเปลี่ยนเหตุการณ์เมื่อคืนทำเอาอ่อนแรงจนไม่สามารถตื่นเช้าได้อย่างปกติ ณัฐนิชาลืมตาขึ้นมาในตอนสายของอีกวัน แสงจากพระอาทิตย์สาดส่องเข้ามาภายในห้อง สิ่งแรกที่หล่อนมองหาคือคิมหันต์ ทว่ากลับว่างเปล่าไร้ซึ่งเงาของอีกฝ่าย มีแค่เธอที่นอนหลับคนเดียวบนเตียงนี้หลงนึกว่าจะได้ตื่นขึ้นมาในอ้อมกอดของเขาเสียอีก...คนตัวเล็กลุกจากที่นอนเพื่อกลับห้องของตนเอง สิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับคิมหันต์คงเป็นเพียงอารมณ์ชั่ววูบของอีกฝ่ายบวกกับฤทธิ์แอลกอฮอล์เท่านั้น ความเศร้าเสียใจกับเรื่องของมารดาทำให้ชายหนุ่มขาดความยับยั้งชั่งใจ เพราะหากเป็นตัวเขาในแบบปกติ หล่อนเชื่อว่าเขาคงรังเกียจที่จะสัมผัสตัวของเธอณัฐนิชายืนมองเงาะสะท้อนของเธอในกระจก ยังคงหลงเหลือร่องรอยที่คิมหันต์ทิ้งเอาไว้ตามจุดต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นตรงไหน หล่อนล้วนจำทุกสัมผัสได้ดี มันถูกตอกลงในหัวใจและความรู้สึกจนยากจะลืมสำหรับเขาอาจเป็นความผิดพลาดที่จะเกิดขึ้นแค่ครั้งเดียวด้วยความเมา ทว่าสำหรับหญิงสาวแล้ว...มันคือการเต็มใจให้กับทุกสิ่งที่เกิดขึ้นด้วย
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 16 ปลอบ NC
บทที่ 16 ปลอบ NCคิมหันต์ผละอ้อมกอดของคนตัวเล็กออก อาจเพราะฤทธิ์ของแอลกอฮอล์หรือความอ่อนแอในหัวใจ ชายหนุ่มรู้สึกว่าคนตรงหน้าคือที่พึ่งสุดท้ายในตอนนี้ ดวงตาคมที่มักมองหล่อนอย่างดุดันเสมออ่อนลงกว่าเดิมเยอะ คนถูกมองใจเต้นระส่ำแม้จะรู้ว่าเวลานี้ไม่ควร ทว่าท่าทีที่แปลกไปของเขากลับสร้างความหวามหวั่นในใจไม่น้อย“พี่คิม...ทะ...ทำไมจ้องหนูแบบนั้นล่ะคะ”“เธอ...โตขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”ถามเสียงเบา เอาแต่จ้องหญิงสาวไม่ละสายตาไปไหน เขาเอาแต่คิดถึงภาพของณัฐนิชาในชุดแต่งงาน ถึงจะพยายามปฏิเสธมาตลอดแต่ดูเหมือนตอนนี้คงได้เวลาต้องยอมรับความจริงเสียทีว่าหล่อนเติบโตมากพอแล้ว...หมับ...“พี่คะ...อื้อ...”มือแกร่งประคองใบหน้าเล็กเข้ามาจูบ คนถูกจู่โจมหลับตาปี๋แต่ก็ไม่ได้ขัดขืนปล่อยให้ชายหนุ่มทำตามใจ ปากหยักค่อย ๆ แทะโลมทีละนิด ลิ้นชื้นชอนไชเปิดโพรงปากนุ่ม ไม่อาจห้ามความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นมาในตอนนี้ได้เลย เขารู้แต่เพียงว่าต้องการจะสัมผัสจนอดใจไม่ไหว“อื้อ…”
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 15 อ้อมกอด
บทที่ 15 อ้อมกอดร่างของคุณนายจิตตาถูกนำใส่โลงสวยงาม เต็มไปด้วยดอกไม้มาวางไว้ที่สวนของบ้าน เพื่อให้ญาติพี่น้องและผู้คนที่ตั้งใจมาร่วมงานได้จุดธูปเคารพศพ ณัฐนิชาและคิมหันต์อยู่ในชุดสีดำคอยยืนไหว้แขกที่มา ใบหน้าหมองคล้ำเต็มไปด้วยความเศร้าโดยเฉพาะหญิงสาวที่ยังมีน้ำตาไหลนองหน้าตลอดเวลาร่มโพธิ์ร่มไทรของเธอจากไปแล้ว...ตอนรู้ข่าวจากทางโรงพยาบาลก็เหมือนวิญญาณถูกกระชากออกไป ไม่นานมานี้หล่อนยังยิ้มแย้มหัวเราะกับคุณนายจิตตาอยู่เลย ยังได้กินของอร่อยด้วยกัน ไปข้างนอกด้วยกัน อ่านหนังสือด้วยกัน ได้ทำหลาย ๆ อย่างด้วยกันจนเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตไปแล้ว การสูญเสียครั้งนี้หนักหนาพอๆ กับครั้งที่ณัฐนิชาสูญเสียมารดาไป“เสียใจด้วยนะคิมหันต์”ญาติพี่น้องพากันมองเขาด้วยสายตาเวทนา นอกจากจะเสียพ่อตั้งแต่ยังเด็ก ก็ต้องมาเสียแม่ต่อทั้งที่ชีวิตเพิ่งเริ่มต้น ชายหนุ่มไม่พูดคุยกับใครอีกเลยตั้งแต่มารดาจากไปเมื่อวานซืนเขายังปากดีต่อล้อต่อเ
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 14 แม่รักคิมนะลูก
บทที่ 14 แม่รักคิมนะลูก“หนูขอตัวก่อนนะคะ”เมื่อมาถึงบ้าน หญิงสาวก็แยกตัวกลับไปที่ห้องเพื่ออาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนทันที คิมหันต์เองก็เช่นกัน เขากลับขึ้นไปบนห้องของตนเอง ถอดสูทตัวนอกออกแล้วนั่งลงบนเตียงด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก ในหัวคิดถึงคำพูดของณัฐนิชาตอนอยู่บนรถ‘คนเราแค่เป็นหวัดยังรู้สึกเหนื่อยและไม่สบายตัวเลยไม่ใช่หรือคะ นับประสาอะไรกับโรคมะเร็ง...’เป็นคำตอบที่ไม่ได้อธิบายชัดเจนแต่กลับทำให้เขาเข้าใจได้ว่าที่ผ่านมามารดาต้องเจ็บปวดแค่ไหน ภาพตอนเด็ก ๆ เวลาชายหนุ่มไม่สบาย เป็นไข้ที่ถึงแม้จะเพียงน้อยนิด แต่ผู้เป็นแม่ก็คอยดูแลเช็ดตัวเป็นอย่างดีไม่เคยห่าง ทุกครั้งที่ลูกชายไม่สบาย คุณนายจิตตาจะแทบไม่ได้นอนนอกจากต้องคอยวัดไข้ป้อนยาแล้ว ยังต้องเช็ดตัวตลอดเพื่อให้ไข้ลด มันคือสิ่งที่มารดาของเขาทำเป็นประจำตั้งแต่คิมหันต์ยังเด็ก ทว่าเมื่อถึงเวลาที่ชายหนุ่มควรได้ดูแลเวลาแม่ป่วยไข้บ้างกลับไม่ได้ทำสิ่งนั้น ความคิดที่ว่าท่านคือบ้าน คือคนที่หันมาเมื่อไหร่ก็เจอเป็นความคิดที่ผิดแบบสุด ๆคิมห
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 13 แม่ของผม
บทที่ 13 แม่ของผมณัฐนิชาคอยดูแลปรนนิบัติคุณนายจิตตาเป็นอย่างดีหลังมาถึงโรงพยาบาลเพื่อทำการรักษา คนป่วยปลอดภัยแล้วจึงถูกย้ายมาห้องพักพิเศษ ก่อนหน้านี้ทนายไตรรัตน์โทรมาบอกหล่อนว่าคิมหันต์กำลังนั่งเครื่องบินกลับมาตามไฟลท์ที่เขาจองให้ อีกสักพักก็คงจะถึงโรงพยาบาลแล้ว หญิงสาวยังอยู่ในชุดแต่งงานอยู่เลย ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากเสียจนไม่มีเวลาแม้แต่จะเปลี่ยนชุดด้วยซ้ำ ส่วนเรื่องผมเผ้าไม่ต้องพูดถึง...เละเทะเหมือนคนไม่ได้แตะหวีมาสามชาติ“คุณแม่อยากดื่มอะไรหน่อยไหมคะ”“ไม่เป็นไรจ้ะ”เจ้าของใบหน้าซีดไร้เลือดฝาดตอบ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าเพราะยังเจ็บปวดใจกับเรื่องของคิมหันต์ไม่หาย วิกผมที่ใส่มาตลอดถูกนำออกไปแล้ว ตอนนี้บนศีรษะของคุณนายจิตตาจึงไม่มีผมอยู่เลยสักเส้น“พี่คิมกำลังจะกลับมาหาคุณแม่ ทำใจให้สบาย อย่าคิดมากและรอพี่คิมมาหานะคะ”“แม่ต้องขอบคุณหนูนิชามาก ๆ เลยน
หวงรักเมียตีตรา LoveSick บทที่ 12 ดื้อดึง
บทที่ 12 ดื้อดึง“แม่ขอโทษหนูนะลูก ที่ทำให้หนูต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ แม่สัญญา แม่จะทำให้พี่เขากลับมาแต่งงานกับหนูให้ได้”คุณนายจิตตาได้แต่มองดูณัฐนิชาด้วยความสงสาร คิดไม่ถึงเลยว่าคิมหันต์จะกล้าถึงขนาดเทงานแต่ง“อย่าเลยค่ะคุณแม่ หนูไม่อยากให้พี่คิมเกลียดหนูไปมากกว่านี้แล้ว”“เกลียดอะไรกัน แม่เป็นแม่ของตาคิม ไม่ว่าอย่างไรตาคิมก็จะต้องตกหลุมรักหนูอย่างแน่นอน เชื่อแม่สิ”คนฟังได้แต่ทำหน้าเศร้า ทั้งลังเลและไม่คาดหวังด้วย ผู้หญิงจืดชืดไร้เสน่ห์อย่างหล่อนไม่มีวันมัดใจผู้ชายไม้เลื้อยอย่างเขาได้อยู่แล้ว“คุณนายครับ ผมตรวจสอบดูเรียบร้อยแล้วนะครับ ตอนนี้คุณคิมหันต์ไม่ได้อยู่ในประเทศไทย”“อะไรนะ!”คุณนายจิตตาลมแทบจับ ก่อนนี้คิดว่าอย่างมากคงหนีไปนอนกกผู้หญิงอยู่ไหนสักแห่งในประเทศ ไม่คิดเลยว่าจะถึงขั้นหนีออกนอกประเทศอย่างนี้ สมแล้วจริง ๆ ที่เป็นลูกของเธอ วางแผนการไว้รอบคอบเพราะรู้ดีว่าถ้าหนีไปไม่ไกลพอคงถูกลากตัวกลับได้ง่าย ๆ“ต่อสายหาคิมหันต์เดี๋ยวนี้ บอกไปเลยว่า
You may also like
รักครั้งใหม่กับพี่ชายอดีตสามี
ในน้ำมีปลา43.7K viewsเมียขัดดอก
ชะนีติดมันส์82.6K viewsกับดักรัก ท่านประธานเอวดุ
ไข่มุกสีชมพู (Pink Pearl)36.6K viewsถึงป๋าดุ (ดัน) หนูก็ไหว
ผลิกา(เลอบัว)42.6K viewsBAD NIGHT คืน(พลาด)รักนายรุ่นพี่
Badstyle_14.3K viewsรักของฉัน กับหัวใจของเธอ
สิบห้ากันยา ราศีสิงห์101 viewsของเล่นที่เคยทิ้ง (20+)
หญิงเพียว2.8K views[Bad Loves] บำเรอแค้นศัตรูพี่ชาย (3P)
จางเหมี่ยวเฟิ่ง490 views
