ตอนนั้นทำไมไม่เชื่อใจกัน

ดีเดย์.....

"แล้วตอนนั้นทำไมไม่เชื่อใจกัน ทำไมถึงเชื่อกันตา"

"ก็....หลักฐานมันแนบเนียนมากไง ยังไม่พอเนื้อตัวข้าวก็มีแต่รอย เดย์รักข้าวมากเลยหวงข้าวมากจนแทบบ้า เมื่อคิดว่ามีผู้ชายคนอื่นมาทำอะไรกับข้าวแบบที่เดย์เคยทำ เดย์ขอโทษนะ"

"ถ้าบอกยังไม่ยกโทษให้จะว่าไง"

"ก็ไม่ว่าไง จะว่าไงได้ล่ะ"

"ข้าวยังลืมไม่ได้กับสิ่งที่เดย์ทำ โดยเฉพาะเรื่องผู้หญิงคนแล้วคนเล่าที่เดย์พามาทำร้ายจิตใจ หวังว่าเดย์จะเข้าใจ"

"เดย์จะทำให้ข้าวเชื่อมั่นในตัวเดย์ให้ได้"

"อาจจะไม่มีวันนั้นก็ได้นะ"

คำพูดที่เธอพูดมันทำให้ผมท้อเหมือนกันนะ แต่ไม่ถอยหรอกครับ ก็บอกแล้วไง ผมจะทำให้เธอกลับมารักผมเหมือนเดิม

รวงข้าว.....

ตลอดทางที่มาบ้านคุณอิฐ ฉันไม่ได้คุยกับเขาเลยค่ะ เขาก็ไม่คุยค่ะ เอาแต่ตั้งหน้าตั้งตาขับรถ มีแต่ลูกๆ ที่แย่งกันพูดจนฟังไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร เราขับมาจนถึงบ้านคุณอิฐโดยการบอกทางของเด็กๆ เพราะเคยมากันบ่อย

ฉันพาเด็กๆ ไปเอาของขวัญท้ายรถ ส่วนเขาก็เดินตามมาเพื่อช่วยลูกๆ ถือของขวัญ เราเข้ามาในงานกันสี่คน พ่อแม่ลูก เดย์อุ้มลูกทั้งสองคน ส่วนฉันก็อาสาถือกล่องของขวัญให้ ดูเป็นครอบครัวที่อบอุ่นนะคะหากคนภายนอกมอง

"น้องมี่