1 แรกพบ

“หยุดนะ”

เสียงตะโกนร้องดังลั่นของชายร่างสูงในชุดเสื้อเชิ้ตสีขาวกางเกงขายาวเรียบร้อยรูปร่างดีเชื้อสายน่าจะเป็นคนไต้หวันหรือจีน ร้องตะโกนขอความช่วยเหลือต่อเนื่องพร้อมกับที่วิ่งไล่ตามชายอีกคนตรงหน้าด้วยน้ำเสียงที่หอบเหนื่อย หวังจะให้ใครสักคนที่อยู่ตรงนั้นเข้าไปช่วย ในขณะที่ชายอีกคนกำลังวิ่งหนีสุดชีวิตในมือกำสายกระเป๋าสะพายไว้แน่น

ดูก็รู้ว่าน่าจะเป็นคนร้ายกระชากกระเป๋า ถือว่าใจกล้ามากเพราะกลางวันแสกๆ ที่มีผู้คนจำนวนมากเดินผ่านไปผ่านมาบริเวณท้องถนนและริมฟุตบาทคลาคล่ำไปด้วยผู้คนที่กำลังรอรถประจำทางเพื่อเดินทางไปยังสถานที่ต่าง ๆ ในเช้าวันจันทร์วันเริ่มต้นของการทำงานของคนในกรุงวอชิงตัน ดี.ซี.ประเทศสหรัฐอเมริกา

“ช่วยด้วย โจรกระชากกระเป๋า”

เสียงชายคนเดิมยังคงตะโกนขอความช่วยเหลือเป็นภาษาอังกฤษดังต่อเนื่อง ดูเหมือนว่าเหตุการณ์นี้จะเป็นเรื่องปกติของผู้คนแถวนี้ไปเสียแล้วจึงไม่มีใครอยากเข้าไปยุ่งด้วยเพราะตำรวจจับผู้ร้ายไปไม่นานก็ต้องปล่อยออกมาอีก หากออกมาแล้วคนที่เข้าไปช่วยจะเป็นคนที่ต้องเดือดร้อนในอนาคต อาการของชายหนุ่มตอนนี้เริ่มจะหมดแรงจากการวิ่งไล่ตามชายอีกคนเสียแล้ว

แพรไหมหญิงสาวชาวไทยร่างเล็กที่กำลังเดินไปยังป้ายรถเมล์เพื่อรอขึ้นรถประจำทางอยู่ฝังตรงข้ามถนน ได้ยินเสียงและเห็นเหตุการณ์ของชายทั้งสองคนที่วิ่งไล่ตามกัน ซึ่งชายที่วิ่งหนีเป็นคนร้ายกระชากกระเป๋าแถวนี้ที่มีเหตุเกิดขึ้นบ่อย ๆ จังหวะที่คนร้ายกำลังจะวิ่งข้ามมายังฝั่งที่เธอยืนอยู่หญิงสาวเห็นเช่นนั้นจึงรีบวิ่งเข้าไปหวังจะช่วยหยุดคนร้ายตรงหน้า เธอยืนขาสั้นๆ ออกไปสกัดขาชายที่วิ่งกำกระเป๋าข้ามถนนมาถึงฟุตบาทฝั่งที่เธอยืนอยู่จนชายคนนั้นล้มลงไป

“โอ๊ย”

เสียงร้องด้วยความเจ็บของคนร้ายที่วิ่งมาด้วยความเร็วสะดุดขาของหญิงสาวที่ยื่นออกมาอย่างตั้งใจจนล้มลงอย่างแรง   

ก่อนจะรีบลุกขึ้นวิ่งหนีต่อ โดยที่ไม่หันมามองเธอด้วยซ้ำเพราะกลัวว่าชายหนุ่มที่วิ่งตามมาจะวิ่งตามทัน แพรไหมหันไปมองชายอีกคนที่วิ่งมาติดไปแดงอยู่อีกด้านของถนน หญิงสาวจึงตัดสินใจวิ่งตามคนร้ายไป ซึ่งตอนนี้คนร้ายวิ่งได้ช้าลงเพราะได้รับบาดเจ็บจากการหกล้มเมื่อสักครู่

“หยุดเดี๋ยวนี้นะ” หญิงสาวตะโกนบอกเป็นภาษาอังกฤษ

“ไม่ อย่าตามมานะ”

“หยุด”

“อย่ามายุ่งเรื่องคนอื่น”

“ไม่ยอมหยุดใช่มั้ย”

หญิงสาวในชุดกางเกงวอร์มขายาวถอดรองเท้าขว้างใส่ชายที่วิ่งหนีตรงหน้า ข้างแรกโดนที่กลางหลังอย่างจังแต่คนร้ายยังวิ่งต่อไปได้ ข้างที่สองหญิงสาวปาเข้าไปตกระหว่างขาของคนร้ายที่กำลังวิ่งพอดีทำให้เขาสะดุดล้มลงกองกับพื้นอีกครั้ง ครั้งนี้ดูเหมือนชายคนนั้นจะเจ็บหนักเอาการอยู่

“โอ๊ย …นังบ้านี่อยากเจ็บตัวมากใช่มั้ย”

ชายร่างสูงแต่ผอมล้มถลาลงไปกองกับพื้นด้วยความเจ็บบวกกับหมดแรงจากการวิ่งมาส่งสายตาถมึงทึงใส่เธอย่างเอาเรื่อง หญิงสาวที่เห็นคนร้ายยังอ่อนแรงลุกไม่ไหวจึงรีบวิ่งเข้าไปดึงกระชากกระเป๋าออกมาจากมือชายผู้นั้น ก่อนจะรีบวิ่งหนีถอยให้ห่างออกมาด้วยความเหนื่อยเช่นกัน ก่อนจะตะโกนร้องเรียกให้คนแถวนั้นมาช่วย

“ช่วยด้วยค่ะ โจรกระชากกระเป๋า ช่วยด้วยค่ะโจรกระชากกระเป๋า”

“แส่ไม่เข้าเรื่อง”

ชายร่างผอมกำลังจะพุ่งเข้าไปทำร้ายหญิงสาวด้วยความโกรธที่เธอเข้ามายุ่งเรื่องนี้ แพรไหมที่วิ่งจนหมดแรงยกกระเป๋าขึ้นมาบังหน้าเอาไว้ หมายจะให้กระเป๋าใบนั้นช่วยขวางกั้นสิ่งที่คนร้ายจะโจมตีเข้ามาเพราะตอนนี้เธอไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะวิ่งหนีอีกต่อไปแล้ว

“หยุดนะ! ถ้าทำร้ายเธอฉันจะโทรเรียกตำรวจเดี๋ยวนี้ ไปซะตอนนี้แล้วฉันจะไม่เอาเรื่อง”

เสียงเข้มของชายเจ้าของกระเป๋าเอ่ยขึ้นเมื่อวิ่งมาถึงเห็นคนร้ายกำลังจะเดินตรงเข้ามาทำร้ายหญิงสาว ชายคนเดิมได้ยินเช่นนั้นจึงหยุดการกระทำนั้นลงและรีบวิ่งหนีไป เพราะตอนนี้มีกลุ่มคนที่เดินตามเสียงตะโกนของหญิงสาวมา เริ่มมีจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ

“คุณผู้หญิงโคเคใช่ไหม” พลเมืองดีที่พึ่งมาเอ่ยถามหญิงสาวที่ตอนนี้ที่นั่งลงหอบเหนื่อยอยู่ที่พื้น

“ฉันไม่เป็นอะไรคนร้ายหนีไปแล้ว ขอบคุณที่คุณมา” เธอกล่าวของคุณพลเมืองดีที่เดินเข้ามาช่วยอย่างรู้สึกขอบคุณ

“ถ้าอย่างนั้นก็ดี”  พลเมืองดีบอกและเมื่อเห็นว่าหญิงสาวไม่เป็นอะไรแล้วจึงขอตัวแล้วเดินจากไป

“คุณเป็นอะไรหรือเปล่า”  ชายหนุ่มเจ้าของกระเป๋าถามด้วยความเป็นห่วง

“ไม่ค่ะฉันไม่เป็นอะไร”

หญิงสาวตอบขณะที่มือยังกำและกอดกระเป๋าของเขาเอาไว้แน่น ราวกับกลัวว่ามันจะหลุดมือหายไปอย่างนั้นแหละ ส่วนคนอื่นที่เดินตามเสียงมาเห็นว่าหญิงสาวไม่เป็นอะไรแล้วก็ต่างพากันแยกย้ายไป เหลือไว้เพียงสองหนุ่มสาวที่นั่งพักจากอาการเหนื่อยหอบไม่ต่างกัน

“นี่คุณวิ่งอึดมากเลยนะครับรู้ตัวมั้ย ยังไงผมต้องขอบคุณ คุณมากที่คุณช่วยเอากระเป๋ากลับมาให้”

เขาถามคนที่ยังกอดกระเป๋าของเขาไว้กับตัวแน่นในขณะที่นั่งพักเหนื่อยอยู่บนพื้นฟุตบาทในสวนสาธารณะด้วยอาการหมดแรงอย่างเห็นได้ชัด โดยทั้งสองพูดคุยกันเป็นภาษาอังกฤษ

“วิ่งอึดอะไรเล่าขาของฉันตอนนี้เนี่ย มันสั่นไปหมดแล้ว”

เธอบ่นเป็นภาษาไทยคิดว่าเขาคงฟังไม่เข้าใจในสิ่งที่เธอพูด ก่อนจะยื่นกระเป๋าคืนให้กับชายหนุ่มตรงหน้าด้วยท่าทางที่หมดแรง ปากและใบหน้าเธอขาวซีดแทบไม่เห็นเลือดฝาดจนเขาเห็นชัดเจน