LOGINShare
บทที่ 7
Latest chapter
อาชีพแม่นม บทที่ 8
หลังได้รับความสุขอย่างเต็มอิ่มและเร่าร้อน หัวใจของฉันก็เริ่มตำหนิตัวเองอีกครั้งความรักสามปี และชีวิตสมรสสองปีกับสามี สุดท้ายก็ต้านทานต่อสิ่งยั่วยวนจากภายนอกไม่ไหวช่วงหนึ่ง ทุกครั้งที่เห็นสามี ฉันจะจมดิ่งสู่ความรู้สึกผิดอย่างแรง และพยายามเอาใจเขาทุกวิถีทางแต่ในตอนกลางวัน เมื่อพบหลี่รุ่ยหมิง ฉันก็ยังคงหวั่นไหวอย่างไม่อาจควบคุมการกัดกินตัวเองซ้ำ ๆ เช่นนี้ ฉันกับหลี่รุ่ยหมิงก็ยังคงเสพสุขต่อไป โดยไม่คิดที่จะยับยั้งชั่งใจแม้แต่น้อยฉันคิดว่าฉันกับหลี่รุ่ยหมิงจะแอบทำเรื่องอับอายนี้โดยที่ไม่มีใครรู้ แต่ไม่คาดคิดเลยว่า จางมินจะจับได้ในที่สุดวันหนึ่ง ฉันเพิ่งให้นมทารกเสร็จ เธอก็ถือรูปถ่ายที่น่ารังเกียจของฉันกับหลี่รุ่ยหมิงมา แล้วปาใส่หน้าพวกเรา"พวกคุณสองคนนี่มันไร้ยางอายจริง ๆ! มาเป็นแม่นมให้ลูกฉัน แต่สุดท้ายพวกคุณก็สมสู่กัน!""หลี่รุ่ยหมิง คุณหลงเสน่ห์ผู้หญิงคนนี้ตั้งแต่แรกเห็นเลยใช่ไหม? มิน่าล่ะแม่นมคนก่อน ๆ ถึงไม่ถูกใจคุณเลยสักคน"การอบรมสั่งสอนที่ดี ทำให้จางมินไม่ได้เอ่ยคำหยาบคายออกมาเลยส่วนฉันก็อับอายจนไม่กล้าเงยหน้าขึ้นขณะเดียวกัน ในก้นบึ้งของหัวใจก็หวาดกลัวอย่างยิ่งแล
อาชีพแม่นม บทที่ 7
ตลอดหลายวันมานี้ ฉันบีบน้ำนมใส่ขวดแก้วให้เขา หลี่รุ่ยหมิงก็จะดื่มในขณะที่มันยังอุ่นจากนั้นฉันก็บีบเพิ่มอีกเล็กน้อยเก็บไว้ในตู้เย็น เพื่อให้เขานำไปอุ่นดื่มในยามที่ปวดท้องตอนกลางคืนหลังจากการติดต่อกันหลายวัน ฉันก็พบว่า หลี่รุ่ยหมิงยังคงเป็นสุภาพบุรุษ เขาทำตามคำสัญญาที่ให้ไว้ทุกประการ และเมื่อฉันบีบนม เขาก็จะหันหลังให้ด้วยความเกรงใจสิ่งนี้ทำให้ฉันวางใจได้มาก และไม่ได้สวมใส่เสื้อผ้าที่มิดชิดเหมือนแต่ก่อนแล้วฉันคิดว่าชีวิตจะเป็นแบบนี้เรื่อยไปเพราะการให้นม ทำให้ฉันมีเสื้อผ้าที่ใส่ได้น้อยมาก และเสื้อผ้าที่ใส่ได้ก็ค่อนข้างจะเปิดเผยวันนี้ก่อนออกจากบ้าน เมื่อเห็นเสื้อผ้าเปียกโชกไปด้วยคราบน้ำนม ฉันจึงสวมใส่เสื้อสายเดี่ยวที่ไม่ได้ใส่มานานเนื่องจากฉันไม่สามารถสวมใส่ชุดชั้นในในช่วงให้นมได้ จุดที่ตั้งชันทั้งสองจึงโดดเด่นเป็นพิเศษ"ช่างเถอะ ปล่อยให้เป็นอย่างนี้แหละ บางทีวันนี้หลี่รุ่ยหมิงอาจจะไม่อยู่บ้านก็ได้"เมื่อไปถึงบ้านหลี่รุ่ยหมิง ฉันก็ตรงไปที่ห้องเด็กเพื่อให้นมและบีบน้ำนม หลังทำเสร็จเรียบร้อย หลี่รุ่ยหมิงก็ยังไม่กลับมา และในขณะที่ฉันรู้สึกผิดหวังที่คิดว่าจะไม่ได้เจอเขา วันนั้นเข
อาชีพแม่นม บทที่ 6
สิ่งที่กลัวก็เกิดขึ้นจริง เมื่อเห็นฉันยืนนิ่งไม่พูดในห้องรับแขก หลี่รุ่ยหมิงก็เรียกให้นั่งลง บอกว่าจะขอคุยด้วยอย่างจริงจังหลี่รุ่ยหมิงในวันนี้ไม่จ้องมองความอวบอิ่มของฉันเหมือนเมื่อวาน แต่กลับมีมารยาทอย่างยิ่ง ทุกกิริยาบ่งบอกถึงความเป็นสุภาพบุรุษผู้ถ่อมตนเมื่อเห็นเขาเป็นเช่นนี้ หัวใจฉันพลันรู้สึกว่างเปล่าเล็กน้อยทั้งที่เมื่อวานเขายัง...นี่ฉันคิดอะไรอยู่กันแน่!แก้มฉันแดงขึ้น แอบสบถในใจอยู่เงียบ ๆ"เรื่องเมื่อวานเป็นความผิดของผมเอง วันนี้ผมขอกล่าวคำขอโทษคุณอย่างจริงใจ"คำขอโทษนี้ทำให้ฉันคาดไม่ถึง ฉันจึงรีบโบกมือปฏิเสธ"ความจริงแล้ว การที่ผมดื่มนมแม่มีเหตุผลครับ" หลี่รุ่ยหมิงอธิบายต่อทันทีมีเหตุผล? ฉันแทบอยากจะกรอกตาหลี่รุ่ยหมิงดับบุหรี่ แล้วนั่งตัวตรง"เมื่อหลายปีก่อน ตอนที่บริษัทเพิ่งเริ่มก่อตั้งใหม่ ๆ ผมทุ่มเทมาก เพื่อให้ได้งานเพิ่มอีกสองสามชิ้นและทำให้บริษัทเข้าที่เข้าทาง ผมดื่มเหล้าจนอาเจียนบ่อยครั้ง"พูดถึงตรงนี้ สายตาของเขาก็เหลือบมองไปยังทรวงอกของฉันที่ปกปิดไว้อย่างมิดชิด จากนั้นก็เลียริมฝีปากด้วยท่าทางแบบนี้ ฉันก็รีบเอื้อมมือปิดคอเสื้อด้วยความอ่อนไหว โชคดีที่ว
อาชีพแม่นม บทที่ 4
เมื่อกลับถึงบ้านในตอนกลางคืน และให้นมลูกเสร็จเรียบร้อย ฉันก็ตรงไปอาบน้ำทันทีปกติฉันไม่ค่อยได้ออกไปไหน วันนี้ออกไปข้างนอกมาจึงรู้สึกเหนียวเหนอะหนะไปทั้งตัว ดังนั้นจึงใช้เวลาอาบน้ำนานกว่าปกติเมื่อฉันเช็ดผมแล้วกลับเข้าห้องนอน ก็เห็นพุงใหญ่ของสามีห้อยต่องแต่งอยู่บนเตียง เขากำลังนอนกรน แถมยังผายลมออกมา...นี่น่ะหรือคือผู้ชายที่ฉันตกลงใจเลือก?ในใจฉันเต็มไปด้วยความรู้สึกจนปัญญาลองคิดดูสิ สามีของจางมินน่ะ นอกจากจะสง่างามแล้ว ยังมีเสน่ห์ และหุ่นดีอีกด้วย...เมื่อนึกถึงความเร่าร้อนในช่วงบ่าย ใบหน้าของฉันก็แดงระเรื่อขึ้นมาอีกครั้ง"ฉินลี่ลี่ เธอคิดบ้าอะไรอยู่? นั่นไม่ใช่สิ่งที่เธอควรคิดนะ" ฉันเอื้อมมือตบหน้าตัวเองเบา ๆ เพื่อห้ามไม่ให้ตัวเองคิดฟุ้งซ่านอีกสามีของฉันน่ะ นอกจากเรื่องบนเตียงที่ไม่ค่อยดีนัก และไม่เร่าร้อนเหมือนแต่ก่อนแล้ว ด้านอื่นก็ดีอยู่ ฉันไม่สามารถทำลายความซื่อสัตย์เพื่อเติมเต็มความว่างเปล่าทางร่างกายได้ฉันละทิ้งความคิดวุ่นวายทั้งหมด ล้มตัวลงนอนและหลับไปอย่างรวดเร็วเพียงแต่ค่ำคืนนี้ ฉันนอนหลับอย่างไม่เป็นสุขเอาเสียเลยในความฝัน ฉันเห็นหลี่รุ่ยหมิงสวมใส่เพียงกางเกงช
อาชีพแม่นม บทที่ 4
ฉันหลับตาด้วยความละอาย ภาวนาในใจซ้ำ ๆ นับร้อยครั้งว่า สามีคะ ฉันขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ...แต่ปฏิกิริยาทางกายนั้นหลอกใครไม่ได้ ร่างกายฉันเสียวซ่านไปหมดราวกับถูกไฟฟ้าช็อต"วางใจได้ครับคุณผู้หญิง ผมแค่หิวและอยากอิ่มเท่านั้น จะไม่ทำเรื่องที่เกินเลยกับคุณหรอก"เสียงนุ่มนวลของหลี่รุ่ยหมิงดังขึ้น เขาใช้ลิ้นที่อ่อนนุ่มตวัดรอบกลีบดอกที่ตั้งชันของฉัน ทุกครั้งที่ดูดซับทำให้ฉันสั่นสะท้าน และส่งเสียงครางอย่างเคลิบเคลิ้มเมื่อฉันได้ยินเสียงอันไพเราะที่เปล่งออกมาจากตัวเอง ก็ตกใจไม่น้อย ทำไมฉันถึงตอบสนองได้รวดเร็วถึงขนาดนี้?แต่ความเปียกชื้นในกางเกงชั้นใน กำลังบ่งบอกถึงเส้นประสาทแห่งความปรารถนาที่ถูกปลุกเร้าทุกส่วนว่า ฉันต้องการมัน!มือใหญ่ของเขาลูบไล้บริเวณบั้นเอวของฉันอย่างอ่อนโยน ทุกครั้งที่สัมผัสผิวหนังแม้เพียงเสี้ยวเดียว ฉันก็รู้สึกเหมือนถูกมดนับพันตัวกัดกิน จากนั้นความปรารถนาทางกายก็ถูกจุดประกายขึ้นมา"คุณหลี่คะ..." ฉันตั้งใจจะปฏิเสธ แต่ถูกการดูดซับที่รุนแรงของเขาทำให้ฉันขาดสติไปชั่วขณะด้วยเหตุนี้ ฉันจึงติดอยู่ในการต่อสู้ดึงรั้งระหว่างสติกับความปรารถนา และค่อย ๆ จมดิ่งลงไป"ติ๊งต่อง!" เ
อาชีพแม่นม บทที่ 3
มือใหญ่ของเขาลูบไล้ส่วนที่อ่อนไหวของฉันอย่างตามใจ ใบหน้าของเขาเผยรอยยิ้มยั่วยวน "คุณฉินครับ ลูกอิ่มแล้ว แต่พ่อของลูกคนนี้ยังหิวอยู่เลยนะครับ!""ผมจะจ่ายเงินให้คุณเพิ่มก็ได้ ในเมื่อน้ำนมคุณก็มีมากมาย ก็ถือว่าช่วยบรรเทาความทุกข์ของคุณด้วยไงครับ!"หลี่รุ่ยหมิงมีดวงตาที่เจ้าเสน่ห์ดุจดอกท้อ ภายใต้แววตานั้นคือราคะที่ไม่อาจบรรยายได้หัวใจฉันหดเกร็ง ร่างกายรู้สึกร้อนรุ่มอย่างไม่มีเหตุผล ขาทั้งสองข้างเสียดสีกันเองตามสัญชาตญาณความเสียวซ่านแบบที่ว่า มีเมียไม่สู้มีเมียน้อย มีเมียน้อยไม่สู้แอบมีกิ๊ก แอบก็สู้แอบมีไม่ได้ พลันท่วมท้นทั่วร่างในชั่วพริบตา กระตุ้นไปถึงเส้นประสาทที่อ่อนไหว"คุณหลี่คะ ฉัน... ฉัน..."ฉันไม่รู้ว่าจะอธิบายความลำบากที่กำลังเผชิญได้อย่างไร ตั้งใจจะปฏิเสธ แต่เมื่อเห็นดวงตาที่ลึกล้ำคู่นั้น คำปฏิเสธทั้งหมดก็กลืนลงไปในลำคอตั้งแต่ตั้งครรภ์จนลูกคลอด ฉันไม่ได้ทำเรื่องอย่างว่ามานานมากแล้ว กระหายจนทนไม่ไหว ถึงแม้ฉันจะอยากมีประสบการณ์ที่เร่าร้อนสักครั้ง แต่ไม่ว่าฉันหรือเขา ต่างก็เป็นคนมีครอบครัวแล้วนี่นา!โซ่ตรวนแห่งศีลธรรมนี้ทำให้ฉันไม่อาจหลุดพ้นแต่เมื่อนึกถึงทุกครั้งที่สามี
You may also like
