LOGINShare
บทที่ 27 คืนนี้แน่นะ?
Last Updated:
2025-11-26 21:12:07ฟ้าใสพูดรัวเร็ว และรีบส่งผัดเข้าไปในปากของเขาเพื่อให้เขาหยุดทบทวนความบ้าของเธอ คนตัวสูงเคี้ยวกุ้งและมองเธอด้วยดวงตาเป็นประกายพราวระยับ หญิงสาวเมินหลบทันควัน ทำเป็นหันไปคนผัดพริกในกระทะต่อ
"เป็นไงคะ อร่อยหรือยัง" ถามโดยไม่ยอมมองใบหน้าหล่อ เขาขยับมายืนซ้อนหลัง แล้วก้มมาใกล้หูเธอ ลมหายใจอุ่นปะทะผิวจนขนลุกซู่ไปทั้งร่าง
"อร่อยมากเลย พี่ชอบ รสชาติกำลังดี"
เขาชูหัวแม่โป้งให้และผละห่าง หญิงสาวลอบพรูลมหายใจออกมาอย่างโล่งอกเมื่อเห็นว่าคนตัวโตเลิกล้อเธอแล้ว มือบางเอื้อมไปปิดเตา เขาก็ส่งจานให้อย่างรู้หน้าที่ เธอตักผัดใส่จาน เขาก็นำไปวางที่โต๊ะ จากนั้นหญิงสาวก็ทำไข่ดาวต่อ
"ตักข้าวเลยไหม"
เรนเอ่ยถามคนที่แก้มแดงปลั่งไม่ยอมหาย ไม่แน่ใจว่าเพราะไฟร้อนหรือเพราะเขินกันแน่ แต่เขาชอบจัง รู้สึกว่าฟ้าใสน่ารักน่าแกล้งจริงๆ ในตอนนี้
"ค่ะ ของฟ้าแค่ทัพพีเดียวนะคะ"
ชายหนุ่มรับทราบแล้วก็ไปตักข้าวมาสองจาน เอาไปวางที่โต๊ะ เมื่ออาหารพร้อมแล้ว ทั้งสองก็นั่งลงกินข้าวด้วยกันอย่างหิวโซ
ฟ้าใสตักไข่ดาวสองใบวางลงบนจานของคนที่นั่งตรงกันข้าม เห็นเขากินอร่อยเธอก็ยิ้มพอใจออกมา ไม่คิดเลยว่าเธอจะมีโอกาสได้ใกล้ชิดพี่เรนถึงเพียงนี้ คนที่แม้แต่ครอบครัวของเขาเองก็ยังมีโอกาสได้นั่งล้อมวงกินข้าวด้วยน้อยมาก
"ฟ้าทำอาหารอร่อยมาก ขอบคุณนะ เดี๋ยวพี่จะล้างจานเอง"
เขาเอ่ยชมอีกครั้งหลังจากทานข้าวกันอิ่มแล้ว
"ไม่ต้องค่ะ พี่ไปนั่งดูทีวีรอเถอะ ฟ้าจะล้างเอง"
"ไม่เอา ฟ้าทำให้กิน พี่ต้องเป็นคนล้างสิ" ชายหนุ่มไม่ยอม
"งั้นก็ช่วยกัน" หญิงสาวสรุป
เรนช่วยเธอล้างจาน ร่างบางยืนเคียงร่างสูงแขนสัมผัสกันบ่อยๆ ได้กลิ่นหอมอย่างบุรุษโชยมาปะทะจมูก กลิ่นของเขาสะอาดและมีเสน่ห์ลึกลับจนฟ้าใสอดไม่ได้ที่จะลอบสูดเข้าไปอย่างเงียบๆ อาการของเธอชักแปลกขึ้นทุกวันแล้วตั้งแต่ได้พบเรนในครั้งนี้
หลังจากล้างจานเสร็จ พอดีมีข้อความเข้าโทรศัพท์ของเรน มันถูกส่งมาจากทีมของเขา ชายหนุ่มจึงขอตัวไปที่ห้องเพื่อใช้คอมพิวเตอร์ ทีมได้ส่งความคืบหน้าและข้อมูลสำคัญเกี่ยวกับแดนนี่มาให้ ประมาณยี่สิบนาทีกลับมาที่บ้านของฟ้าใสอีกครั้ง
หญิงสาวอยู่ที่ห้องนั่งเล่น กำลังส่งข้อความหานิตยา ถามถึงงานและสถานการณ์ที่บริษัท นิตยาบอกว่าไม่มีอะไรต้องห่วง วันนี้ไม่ต้องเข้ามาก็ได้
"วันนี้ฟ้าไม่ไปทำงานแล้วค่ะ"
ฟ้าใสเงยหน้าขึ้นบอกคนที่นั่งลงข้างๆ เธอตัดสินใจไม่เข้าบริษัท เพราะนี่ก็สายแล้ว อีกอย่างก็รู้สึกอยากใช้เวลาอยู่กับเรนให้มากที่สุด เพราะไม่รู้ว่าเขาจะแวบหายไปตอนไหนอีก งานของเขาไม่แน่นอนอย่างที่ทราบกันดี
เขาไม่พูดอะไรแต่กำลังก้มพิมพ์บางอย่างบนสมาร์ตโฟน หญิงสาวมองเสี้ยวหน้าได้เหลี่ยมคมสันอย่างเพลิดเพลิน ผมสั้นสีน้ำตาลเข้มประกายทองของเขาให้ความรู้สึกอยากสอดมือเข้าไปขยุ้มเล่น
ฟ้าใสชะงักกับความคิดบ้าๆ ของตัวเองได้ทันก่อนที่จะจินตนาการไปไกลกว่านั้น แต่เธอจะลืมได้อย่างไรเล่าว่าเมื่อคืนนี้เขาเห็นเนื้อตัวของเธอไปแทบทุกซอกทุกมุมแล้ว... และตอนนี้เขาก็หันมามองเธอนิ่งๆ นั่นทำให้หัวใจของเธอโลดเต้นโครมครามขึ้นมาทันใด
"ชื่อพัดชาใช่ไหม"
จู่ๆ เขาก็ถามขึ้นมา ทำให้ฟ้าใสต้องตั้งสติ ที่เขากำลังทำอยู่คือหาข้อมูลเกี่ยวกับพัดชาอย่างนั้นหรือ?
"ค่ะ พี่รู้อะไรเพิ่มเติมคะ?"
"ก่อนมาทำงานกับฟ้า ฟ้ารู้ไหมว่าประวัติเป็นมายังไง"
"ทราบแต่ประวัติการทำงานคร่าวๆ ค่ะ ส่วนเรื่องส่วนตัวไม่ทราบ เพราะเราไม่ได้สัมภาษณ์กันลึกถึงขนาดนั้น"
"แต่เชื่อว่าเขาคงบอกเราไม่หมดหรอกใช่ไหมว่าเคยทำงานให้บริษัทของไอ้คนที่ชื่อธีรัตน์มาก่อน"
ฟ้าใสฟังแล้วก็ต้องกะพริบตา...
“จริงเหรอคะ” ฟ้าใสเซอร์ไพรส์มากที่กับข้อมูลนี้
"ใช่” ชายหนุ่มกล่าวยืนยัน
"พี่เรนกำลังจะบอกอะไรฟ้าคะ"
"เรื่องที่ฟ้าโดนวางยา ผู้หญิงที่ชื่อพัดชาต้องมีส่วนแน่นอน"
เรนเอ่ยอย่างมั่นใจ
"เขาทำแบบนั้นทำไม ถ้าจริง ฟ้าจะแจ้งความ"
ฟ้าใสเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจัง เรนเอนตัวไปพิงพนักโซฟา มองคนที่ทำสีหน้าเครียดแล้วก็นึกสงสาร
“เอาเป็นว่าเรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพี่ก็แล้วกัน เดี๋ยวจะจัดการให้ฟ้าเอง”
ดวงตาคมฉายประกายดุดันเมื่อนึกถึงวิธีที่เขาจะจัดการกับใครก็ตามที่มันบังอาจคิดชั่วกับฟ้าใส ชายหนุ่มเอื้อมมือไปลูบผมสลวยเมื่อเห็นเธอมีสีหน้าไม่ค่อยดีนัก
Latest chapter
อาณัติใต้เรน Under the Rain บทที่ 88 ตอนพิเศษ รวมตัวครอบครัวสุขสันต์
"ฟ้าจำผู้ชายคนหนึ่งที่ภูเก็ตได้ไหม ที่ร้านอาหารน่ะ ผู้ชายตัวสูงและใส่แว่น คนที่ฟ้าหันไปทีไรก็เห็นว่าเขามองฟ้าอยู่"เรนลองสะกิดความทรงจำให้เธอ ฟ้าใสก็นิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพยักหน้าเมื่อนึกออก"จำได้ค่ะ เพราะคุยกับเขานิดหนึ่งที่หน้าห้องน้ำ เอ๊ะ... อย่าบอกนะคะว่านั่นคือ...พี่"เรนพยักหน้า..."ใช่...พี่เอง ตอนนั้นพี่กำลังทำงานอยู่""โห...มีอีกมั้ยคะ" เธอถามออกไปอย่างทึ่งจัดและคาดไม่ถึง"ที่ฟ้าได้เจอก็มีแค่นี้แหละ" ส่วนที่ไม่เจอก็ไม่ต้องพูดถึง... มันเยอะมากจนนับไม่ถ้วน ฉายาสายลับพันหน้านั้นไม่เกินจริงหรอกเพลงจบลงพอดี เรนโอบเอวฟ้าใสเดินออกจากฟลอร์ เหลือบสายตาไปเห็นว่าร็อคกับราชาวดียังคงเต้นรำเพลงต่อไปไม่หยุด พี่ชายของเขาทำเหมือนไม่ได้เต้นรำกับเมียมาเป็นชาติอย่างนั้นแหละ เพราะตอนนี้มันทิ้งลูกๆ เอาไว้ที่โต๊ะให้ปู่กับย่าดูแลเฉย แต่จะว่ามันก็ไม่ได้เพราะเขาเองก็ปล่อยลูกๆ ไว้กับคุณตาคุณยายเหมือนกันเรนนึกถึงครั้งที่ร็อคบอกว่ามันกำลังบินมาเมืองไทยเพื่อช่วยเขาปิดจ๊อบแต่ไอ้พี่ชายกลับหายหัวไปเฉย เพิ่งมาเฉลยทีหลังว่ามันโกหก ที่จริงมันไปที่เกาะกลางทะเล จัดการเก็บกวาดลูกน้องของไอ้ฮอล์กจนเกลี้ยง แล้
อาณัติใต้เรน Under the Rain บทที่ 87 ตอนพิเศษ รวมตัวครอบครัวสุขสันต์
"ไม่เอาค่ะ อย่าซนสิคะ... นี่มันดึกแล้วนะ เรานอนกันดีกว่า เพราะพรุ่งนี้มีนัดจะต้องไปที่บ้านริมน้ำนะ"หญิงสาวเตือนเบาๆ มารดาของเมฆานัดให้ไปลองชุดที่ท่านเป็นคนออกแบบให้ด้วยตัวเอง หญิงสาวจึงรู้สึกตื่นเต้นมาก ไม่อยากสาย เธอผลักอกกว้างเบาๆ แต่มีหรือเขาจะปล่อยง่ายๆ"แป๊บเดียวเอง น้ำเดียวแล้วจะให้นอน...นะครับ"เขากระซิบขอด้วยภาษาทะลึ่ง พร้อมกับมือไม้ก็ซุกซนไปทั่วตัวเธอไม่ยอมหยุด"คุณนี่นะ..."เธอบ่นงึมงำน้ำเสียงเบาหวิวเพราะเริ่มอ่อนไหวไปกับสัมผัสหวามที่เขากำลังทำอยู่ มืออุ่นล้วงเข้าไปใต้เสื้อแล้วกลิ้งกลึงยอดถันที่ไวต่อความรู้สึก"อา ดีจัง...ผมชอบที่คุณจุดติดเร็วแบบนี้"แววตาที่เต็มไปด้วยไฟปรารถนาปนเว้าวอนของเขาทำให้ซิมใจอ่อนยวบพร้อมกับร่างกายที่อ่อนระทวยตาม เธอไม่เคยใจแข็งกับเมฆาได้เลยสักครั้ง"ไม่เกินยี่สิบนาทีนะคะ" หญิงสาวกล่าวเสียงอ้อมแอ้มเขาไม่ตอบ แต่ก้มมาปิดปากและจุมพิตเธออย่างเร่าร้อนไม่ยอมเสียเวลาอีกต่อไป เมฆารู้ว่ายังไงเมียก็ต้องตามใจเขาอยู่แล้ว ซิมรักเขามาก เขารู้ดี และเขาเองก็รักเธอมากพอกัน ตอนนี้ก็แทบจะรอไม่ไหวแล้วที่จะได้สร้างครอบครัวกับเธอเสียทีและแล้ววันแต่งงานก็มาถึง...พิธีว
อาณัติใต้เรน Under the Rain บทที่ 86 ตอนพิเศษ รวมตัวครอบครัวสุขสันต์
"จริงเหรอคะ? ซิมไม่ได้สังเกตเลยเนี่ย" หญิงสาวยกมือขึ้นแตะบริเวณขอบตาด้วยสีหน้ากังวลเล็กน้อยเมฆาคลี่ยิ้มขำที่เธอเชื่อคำกระเซ้าแซวของเขา บุคลิกภายนอกทั่วไปซิมเหมือนผู้หญิงบอบบางและซื่อใส แต่เวลาทำงานตัวตนของซิมจะเปลี่ยนไปเป็นคนละคน เธอสามารถสั่งจัดการคนได้ด้วยสีหน้าเรียบเฉย เธอใจแกร่ง เด็ดขาด และกล้าหาญอย่างที่ผู้ชายหลายคนสู้ไม่ได้ เป็นคนสองบุคลิกอย่างแท้จริง เมฆารักเธอทั้งสองเวอร์ชัน และรู้สึกมันเขี้ยวมากเวลาเห็นซิมตามมุกของเขาไม่ทันแบบนี้"ไม่เชื่อก็ไปส่องกระจกบนห้องดูสิ ปะ ผมจะพาไปเอง"ชายหนุ่มกล่าวพลางฉุดมือเธอให้ลุกขึ้น ซ่อนรอยยิ้มพราวเอาไว้"ซิมยังทำงานไม่เสร็จเลยค่ะ" เธอทักท้วงเสียงอ่อน"เอาไว้ทำต่อพรุ่งนี้เถอะ ตอนนี้มันเป็นเวลาพักผ่อนกับผัวนะที่รัก"สีหน้ากรุ้มกริ่มของเขาทำให้ซิมไม่ค่อยแน่ใจนักว่าเขาต้องการจะพักผ่อนจริงๆ แต่ก็ยอมเดินตามแรงดึง จนกระทั่งเข้าไปในห้องนอน พอเขาผลักเธอเบาๆ ให้ล้มลงไปบนเตียง หญิงสาวก็รู้ความนัยว่าไอ้ที่เดาไว้น่ะ...ไม่ผิดเลยสักนิด"คนเจ้าเล่ห์" เธอต่อว่าต่อขานทันที แต่เขาก็ยิ้มรับหน้าตาระรื่น"กับคุณ... ถ้าไม่เจ้าเล่ห์...ผมก็อดจู๋จี๋ด้วยน่ะสิ ทุกวันนี้
อาณัติใต้เรน Under the Rain บทที่ 85 ตอนพิเศษ รวมตัวครอบครัวสุขสันต์
กลางดึกของคืนที่มีสายฝนตกโปรยปราย เจ้าหน้าที่ตำรวจสองนายกำลังอยู่เวรที่ด่านตรวจ พวกเขารู้สึกเซ็งและเบื่อหน่ายกับสภาพอากาศแสนอึมครึมและเปียกแฉะนี้เหลือเกิน เวลาค่อนคืนอย่างนี้ก็คงมีแค่คนมีเวรอย่างพวกเขาเท่านั้นแหละที่จะต้องมานั่งถ่างตาทำงานเพื่อให้คนอีกหลายสิบล้านคนได้นอนหลับอย่างเป็นสุขในนิทรารมณ์จนกระทั่งเวลาเลยเที่ยงคืนไปเล็กน้อยก็มีเสียงครืดคราดของวิทยุสื่อสารดังขึ้น เรียกสติที่กำลังเคลิ้มของจ่าหมีให้เงี่ยหูฟังก่อนจะหยิบขึ้นมาดู มันเหมือนคลื่นวิทยุที่ยังจูนไม่ตรงสถานีจึงเกิดเสียงซ่าไม่หยุด"อะไรวะเนี่ย ฟังไม่รู้เรื่องเลยโว้ย ห่าเอ๊ย"จ่าสบถขรม แต่ก็ตั้งใจฟังต่อไป พอมองหาว่ามันมาจากคลื่นความถี่ไหน เขากลับเห็นแต่ตัวเลขยาวเหยียด คล้ายกับว่ามันไม่ได้มาจากแหล่งสื่อสารปกติของพวกตำรวจ ชั่วแวบหนึ่งจ่านึกถึงคำเล่าขานที่ว่าในช่วงสองสามปีมานี้มันมี คลื่นรบกวนพิเศษ ที่ไม่ทราบแหล่งที่มาคอยแจ้งเบาะแสเรื่องพวกกระทำผิดกฎหมายทำให้ตำรวจสามารถจับกุมพวกเดนนรกพร้อมของกลางได้หลายเคสจนเป็นข่าวอยู่เนืองๆ"เตรียมสกัดจับรถเก๋งสีดำ ยี่ห้อโตโยต้า ป้ายทะเบียน กค 781... มียาบ้า... ค้นใต้เบาะและท้ายรถที่มีการต่
อาณัติใต้เรน Under the Rain บทที่ 84 ใต้อาณัติคุณ NC+
สามปีต่อมาฟ้าใสกำลังกล่อมหยาดธาราหลับตอนบ่ายอยู่ในคอกที่ห้องนั่งเล่น เธอเปิดทีวีทิ้งเอาไว้เป็นเพื่อน“จากกรณีเรือสำราญซาฮาราถูกเจ้าหน้าที่ยึดจับและตรวจพบเฮโรอีนจำนวนมากพร้อมกับใต้ท้องเรือมีเด็กผู้หญิงอายุต่ำกว่าสิบแปดปีกว่าสิบคนซ่อนอยู่นั้น เวลานี้เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ทำการขยายผลและจับกุมนักการเมืองระดับรองหัวหน้าพรรคพร้อมตำรวจระดับนายพลอีกจำนวนสี่คน... ส่วนเบาะแสการจับกุมนั้นเจ้าหน้าที่ไม่อาจเปิดเผยผู้ให้ข้อมูลได้ แต่เท่าที่คนขุดข่าวทราบ เห็นว่าเป็นแหล่งเดียวกันกับเบาะแสคดีทลายบ่อนเถื่อนใจกลางกรุงเมื่อเดือนที่แล้ว...และคดีค้าประเวณีและทารุณกรรมเด็กที่พัทยาเมื่อต้นปีที่ผ่านมา”ฟ้าใสหันไปให้ความสนใจมากขึ้น และเมื่อฟังจบริมฝีปากงามก็คลี่เป็นรอยยิ้มจางๆ แหล่งข่าวปริศนามันจะเป็นฝีมือของใครได้ล่ะ ถ้าไม่ใช่...เรนตอนนี้องค์กรใต้ดินมีบอสใหม่ที่เป็นคนดีและมีอุดมการณ์หนักแน่น ทำให้เรนยอมช่วยเหลือเป็นครั้งคราว แต่ห้ามไม่ให้องค์กรมายุ่งกับชีวิตส่วนตัวของเขาเด็ดขาด เรนขู่ไปว่าถ้ามีใครมายุ่งเขาจะถล่มเกาะเหี้ยนั่นให้มันจบๆ ไป ทุกวันนี้ชีวิตของพวกเขาจึงอยู่อย่างสงบสุขอย่างที่เรนปรารถนา“หลับแล้วเหรอ”
อาณัติใต้เรน Under the Rain บทที่ 83 ใต้อาณัติคุณ NC+
ฟ้าใสฉี่ใส่แก้วเสร็จก็เอามาวางที่เคาน์เตอร์ เรนเอื้อมมือมา แต่เธอรีบตีเพียะ“ไม่ต้องเลยค่ะ ฟ้าจะทำเอง พี่ยืนอยู่เฉยๆ พอ” เธออายจะตายอยู่แล้วตอนนี้ แต่ก่อนที่จะได้ตรวจ ฟ้าใสก็ทำท่าจะขย้อนของเก่าอีกรอบ รีบหมุนตัวไปยังชักโครกแล้วโก่งคออาเจียนยกใหญ่เรนรีบขยับมาลูบหลังให้หญิงสาวอย่างเป็นห่วง“พี่บอกแล้วว่าให้อยู่เฉยๆ ก็ไม่เชื่อ” เขาทำบ่นให้เธอ แต่มือก็คอยลูบหลังและจับผมให้ คว้าทิชชูมาส่งให้เช็ดปากอย่างเอาใจใส่ แล้วก็กดชักโครกให้เสร็จสรรพ“นั่งตรงนี้ พี่จะทำให้เอง”เขาประคองเธอให้นั่งที่ขอบอ่างอาบน้ำ จากนั้นก็รีบหยอดปัสสาวะใส่อุปกรณ์ ทำตามคำแนะนำข้างกล่องอย่างเคร่งครัดฟ้าใสนั่งมองร่างสูงที่กำลังวุ่นวายกับอุปกรณ์ตรวจฯ เธออดที่จะยิ้มบางออกมาไม่ได้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะเป็นผู้ชายของเธอจริงๆ มันเหมือนฝันที่เป็นจริงไม่เคยบอกใครเลยว่าเมื่อนานมาแล้วเด็กสาวคนหนึ่งเคยมีผู้ชายในฝันกับเขาเหมือนกัน เธอแอบซุกซ่อนความลับนี้เอาไว้อย่างลึกสุดใจ แม้แต่ตัวเธอเองก็แกล้งทำเป็นลืมๆ มันไปซะ เพราะคิดว่ามันไม่มีทางที่จะเป็นจริงได้ พี่เรนคนที่มีชีวิตลึกลับและจับต้องไม่ได้คนนั้นไม่มีทางที่จะมองฟ้าใสเด็กกะโปโล
You may also like
คุณหมอสุดปัง! หย่าก่อนไม่รอแล้วนะ
หลิวหลีเสวียเสวี่ย634.3K viewsคลั่งรักสุดใจของนายCEO
นครแสงจันทร์75.5K viewsบอสเอวดุ!!!
ซีไซต์119.7K viewsHot Love ของรักท่านประธาน
ณดารินทร์303.9K viewsโหยตัณหา
ซินเหมย / ณศิกมล1.2K viewsรวมเรื่องสั้น เสียว NC+++
ลินญาร์4.4K viewsเมียแต่งที่ (ไม่) รัก
สามินี18.8K viewsอ้อนรักจอมวายร้าย
พราวนภา72 views
