Home / รักโบราณ / อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน / ตอนที่ 2 จงปลดปล่อยอารมณ์ด้านมืดของเจ้าออกมา

Share

ตอนที่ 2 จงปลดปล่อยอารมณ์ด้านมืดของเจ้าออกมา

last update Last Updated: 2025-12-03 00:05:50

บรรยากาศภายในจวนเริ่มเร่าร้อนและเข้มข้นขึ้นทุกขณะ ฮูหยินเหม่ยฟาง ผู้ซึ่งในตอนแรกเต็มไปด้วยความอ่อนหวาน บัดนี้ตกอยู่ในสภาวะอารมณ์ที่ปั่นป่วนและคลุ้มคลั่ง ท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนปลุกเร้าอารมณ์ของนางอย่างรุนแรง ทุกสัมผัสของเขายิ่งทำให้นางหวั่นไหวและไม่อาจควบคุมตัวเองได้

เหม่ยฟางร้องขออย่างอ่อนโยน ด้วยเสียงที่สั่นเครือเพื่อให้เขาอ่อนโยนกับนาง แต่ท่านแม่ทัพกลับตอบสนองความต้องการของนางด้วยการกระทำที่ดุเดือดและรุนแรงกว่าเดิม ราวกับว่าความปรารถนาในตัวของเขาไม่อาจถูกควบคุมได้

“ฮูหยินเหม่ยฟาง ที่รักยิ่งของข้า…” น้ำเสียงของเขาเต็มไปด้วยความสั่นไหว พูดคำนั้นด้วยความลึกซึ้ง “ได้โปรดปลดปล่อยตัวตนที่แท้จริงของเจ้าออกมา”

แสงจันทร์ที่สาดส่องเข้ามาในห้องทำให้เงาของพวกเขาทอดยาวไปตามพื้น เธอมีดวงตาที่งดงามราวกับดอกไม้ในฤดูใบไม้ผลิ สะท้อนแสงนั้น แต่กลับแฝงไปด้วยความลังเลและความกังวลใจ

ลิ้นของท่านแม่ทัพหยางเจี้ยนแตะสัมผัสไปที่เรือนร่างของเหม่ยฟางอย่างนุ่มนวล ราวกับสัมผัสของลมเย็นในคืนฤดูร้อน เขาเคลื่อนตัวเข้าใกล้ ริมฝีปากของเขาแตะต้องผิวของนางเบา ๆ สร้างความรู้สึกอ่อนหวานและเร่าร้อนที่แทรกซึมไปทั่วทั้งร่าง

“ข้า… ข้า…” เหม่ยฟางพยายามจะพูด แต่คำพูดนั้นกลับติดอยู่ในลำคอ

ลิ้นของเขาเคลื่อนที่ไปตามแนวร่างของเธออย่างช้า ๆ แต่เต็มไปด้วยความเชี่ยวชาญ จนทำให้ร่างของนางสั่นสะท้านไปทั้งตัว ทุกสัมผัสสร้างประกายแห่งอารมณ์ที่ลึกซึ้งในหัวใจของเธอ ความรู้สึกที่ถูกเก็บซ่อนอยู่ในใจมานานเริ่มหลั่งไหลออกมา ราวกับน้ำพุที่เพิ่งถูกปลดปล่อยออกมา

“ในเมื่อท่านอยากเห็นข้าเป็นนางร่านนัก ข้าก็จะสนองให้” เหม่ยฟางกล่าวด้วยน้ำเสียงที่แฝงไปด้วยความเร่าร้อนและความหื่นกระหาย แววตาของนางเปล่งประกายอย่างมีชีวิตชีวา ราวกับว่าอารมณ์ด้านมืดที่ซ่อนอยู่ภายในกำลังหลุดพ้นออกมา

นางขยับตัวเข้าไปใกล้หยางเจี้ยนมากขึ้น หัวใจของนางเต้นรัว ความร้อนที่อยู่ในร่างกายทำให้รู้สึกเหมือนมีเปลวไฟกำลังลุกโชนอยู่ภายใน สัมผัสของเขายังคงทำให้ร่างกายของนางสั่นสะท้าน นางยิ้มอย่างเย้ายวนใจ ก่อนจะโน้มตัวไปใกล้เขาอีกครั้ง

มือของเหม่ยฟางเริ่มสำรวจไปตามเรือนร่างของเขา ลูบไล้ไปตามกล้ามเนื้อที่แข็งแกร่ง รู้สึกถึงพลังและความแข็งแกร่งที่อยู่ในตัวเขา ความรู้สึกนี้ทำให้เธอรู้สึกมีอำนาจ และนางรู้ว่าตนเองสามารถทำให้เขาหลงใหลในตัวนางได้

มือของนางลูบไล้ไปตามเรือนร่างของแม่ทัพ หยางเจี้ยนรู้สึกถึงสัมผัสที่ร้อนแรงของนาง ซึ่งทำให้เขาแทบไม่สามารถห้ามใจได้ เขาหลงใหลในความเข้มข้นของอารมณ์ที่นางแสดงออกมา ขณะที่เขายอมให้ตัวเองจมดิ่งลงไปในความรู้สึกที่ไม่เคยมีมาก่อน

“เหม่ยฟาง…” เขาเอ่ยเรียกชื่อของนางด้วยเสียงที่เต็มไปด้วยความหายใจถี่ ความรู้สึกเช่นนี้มันมากมายเกินกว่าจะห้ามใจได้ ในที่สุด เขาก็ยอมรับอารมณ์นี้อย่างเต็มที่

นางปล่อยให้ตัวเองหลุดพ้นจากความกดดัน เธอขยับตัวเข้าหาเขาอย่างรุนแรงกว่าเดิม ร่างกายของเธอเต็มไปด้วยไฟแห่งความปรารถนา สายตาของเธอนั้นจ้องมองไปที่ท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพอย่างหิวกระหายเพราะในช่วงเวลานี้มันกำลังแข็งผงาดตั้งชูชันอยู่ที่เบื้องหน้าของนาง ตัวของนางในยามนี้นั้นเปรียบเสมือนแม่เสือสาวที่กำลังจ้องจะกินเหยื่อ ท่านแม่ทัพแอบชำเลืองมองดูสายตาที่หิวโหยของนาง นางพร้อมที่จะเขมือบท่อนเนื้อของเขาไปทั้งด้าม

หมับ....ฉวบ!! ฉวบ!! ฉวบ!! เพียงแค่ไม่กี่เสี้ยววินาทีหลังจากที่เห็นสายตาที่เร่าร้อนของนางที่กำลังจ้องมองเหยื่อ นางจัดการกับท่อนเนื้อตรงหน้าอย่างเร่าร้อนและดิบเถื่อนลิ้นของนางรูดไล้ไปตามลำท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพลิ้นของนางช่างพลิ้วไหวไปมาจนทำให้ตัวของแม่ทัพหนุ่มเสียวกระสันไปทั้งร่าง

“อู๊ยยยยย...อ๊า....สมแล้วที่เป็นสตรีข้างกายของข้าความเร่าร้อนของเจ้าความร่านของเจ้ามันทำให้ข้าลุ่มหลงและไม่มีทางลืมเลือนเป็นอันขาด” ท่านแม่ทัพส่งเสียงร้องครวญครางออกมาราวกับว่าเป็นสาวน้อยที่ถูกเปิดบริสุทธิ์ ความเสียวกระสันที่เขาได้รับจากนางไม่เคยลืมเลือนราวกับว่าทั้งเขาและนางพึ่งได้ร่วมรักกันเป็นครั้งแรก ยิ่งเขาได้ร่วมกับนางมากเพียงใดลีลาในการร่วมรักของนางนั้นยิ่งช่ำชองหาตัวจับได้ยากราวกับว่าสตรีนางนี้นางเรียนรู้ศาสตร์แห่งการร่วมรักอยู่ตลอดเวลามันเลยทำให้ท่านแม่ทัพไม่รู้สึกถึงความเบื่อหน่ายในยามที่ได้ขึ้นเตียงกับนาง

รูปร่างของนางนั้นขาวอวบไปทั้งตัวท่านแม่ทัพรู้สึกมีความสุขทุกครั้งในยามที่เล่นสนุกกับเรือนร่างที่สุดแสนจะเร่าร้อนของนางและที่สำคัญหน้าอกคู่ใจของนางนั้นยังให้ความรู้สึกเต็มไม้เต็มมือเขาอีกด้วย

“ท่านพี่ ในยามนี้นั้นเปลวไฟแห่งความปรารถนามันกำลังแผดเผาเรือนร่างของข้า” ฮูหยินเหม่ยฟาง นางพูดออกมาด้วยน้ำเสียงกระเส่าในขณะเดียวกันนางก็ถ่างท่อนขาที่สุดแสนจะอวบอิ่มของนางจนกว้างเผยให้เห็นบริเวณจุดอ่อนไหวต่อการสัมผัสของนางมีทุกหญ้าสีดำปกคลุมเล็กน้อยไม่เพียงแค่นั้นน้ำราคะที่แสดงถึงความปรารถนาที่สุดแสนจะร้อนแรงมันกำลังไหลเยิ้มออกมา ท่านแม่ทัพเห็นสภาพที่เร่าร้อนของนางเขายิ้มออกมาอย่างหื่นกระหาย

“เดี๋ยวข้าจะเป็นผู้ปลดปล่อยเจ้าเอง” ในขณะที่เขาพูดเขาก็ค่อยๆแนบชิดกับเรือนร่างที่สุดแสนจะเย้ายวนของนางพร้อมทั้งกดท่อนเนื้อของตนเข้าไปภายในเรือนร่างของนาง

อ๊า....นางส่งเสียงกระเส่าออกมาด้วยความพึงพอใจในยามที่เจ้าสิ่งนี้อยู่ภายในเรือนร่างของนางส่วนตัวของท่านแม่ทัพสัมผัสแรกที่ตัวเขาได้รับมันช่างให้ความรู้สึกที่เปียกแฉะไปหมดน้ำราคะของนางกำลังไหลเยิ้มท่อนเนื้อของเขาอย่างมิอาจควบคุมราวกับว่าตัวของนางนั้นต้องการที่จะปลดปล่อยแล้วดูเหมือนว่าเขาจะปลุกอารมณ์ที่สุดแสนจะร้อนแรงมากจนเกินไปทำให้ตัวของนางมีความเร่าร้อนเช่นนี้

ฉวบ ฉวบ ฉวบ ท่านแม่ทัพกระแทรกเรือนร่างของนางอย่างรุนแรงและหนักหน่วงในขณะที่น้ำที่เปียกแฉะของนางดังก้องไปทั่วทั้งบริเวณ ท่านแม่ทัพไม่เพียงแต่จะโยกเอวอย่างหนักหน่วงเท่านั้นแต่มือของเขายังลูบไล้ไปที่หน้าอกที่สุดแสนจะอวบอิ่มไปด้วยมันพลิ้วไหวไปตามมือของเขาอย่างเย้ายวน

ในคืนที่เต็มไปด้วยอารมณ์ เรือนร่างของทั้งสองคนเบียดเสียดกันอย่างเร่าร้อน ใบหน้าของหยางเจี้ยนเต็มไปด้วยความหื่นกระหาย ขณะที่เหม่ยฟางยืนอยู่ต่อหน้าเขาอย่างมั่นใจ ร่างกายของนางประสานกับเขาในทุกการเคลื่อนไหว เสียงหัวใจของพวกเขาเต้นเป็นจังหวะเดียวกัน

“เหม่ยฟาง…” เขาเรียกชื่อเธอด้วยเสียงที่ต่ำและกระเส่า ในขณะที่มือของเขาลูบไปตามแผ่นหลังของนาง กระตุ้นให้รู้สึกถึงความร้อนที่อยู่ภายในที่กำลังลุกโชนขึ้นเรื่อย ๆ

ร่างกายของนางสัมผัสกับเขาอย่างเต็มที่ นางรู้สึกได้ถึงทุก ๆ การเคลื่อนไหวของเขา ทุก ๆ สัมผัสที่ทำให้เธอรู้สึกถึงความกระหายที่เต็มเปี่ยมในใจ สองร่างกลายเป็นหนึ่งเดียว ปลดปล่อยอารมณ์ที่ถูกเก็บซ่อนอยู่ภายใน

“ให้ข้าสัมผัสทุกส่วนของเจ้า” หยางเจี้ยนกระซิบด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความต้องการ เขายิ่งทำให้เธอรู้สึกมีอำนาจที่ไม่เคยมีมาก่อน เมื่อเขาเริ่มตอบสนองต่อความต้องการของนางอย่างเร่าร้อน

ในที่สุด ท่านแม่ทัพปลดปล่อยอารมณ์ที่กดทับไว้ในใจออกมาอย่างเต็มที่ ร่างกายของเขาขยับเข้าหาเธอและดื่มด่ำไปในอารมณ์ที่ลึกซึ้ง นางรู้สึกถึงพลังที่ลุกโชนจากเขา มันทำให้เธอแทบจะสูญเสียการควบคุมในความรู้สึก

“นี่คือสิ่งที่ข้าต้องการ” เขากล่าวด้วยเสียงที่เร่าร้อน ร่างกายของเขากระตุ้นให้เหม่ยฟางรู้สึกตื่นเต้นยิ่งขึ้น ทั้งสองคนพลิกตัวและกอดกันอย่างแน่นหนา ขณะที่ความรู้สึกเร่าร้อนพัดผ่านไปทั่วร่าง

นางปล่อยให้ตัวเองจมดิ่งไปในความรู้สึกที่ลึกซึ้ง ทุกสัมผัสของเขากลายเป็นการเปิดเผยที่ไม่มีที่สิ้นสุด ในช่วงเวลานี้ ความรักและความปรารถนาของทั้งคู่ระเบิดออกมา ราวกับโลกภายนอกได้หายไป

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน   ตอนที่ 29 จวนที่เต็มไปด้วยความลับ nc (จบ)

    ยิ่งตัวของแม่ทัพ หยางเจี้ยน เล่นสนุกกับเรือนร่างของฮองเฮาซ่งหลิงหรู มากขึ้นเท่าไหร่มันยังทำให้ความหื่นกระหายในกายสูบฉีดรุนแรงมากยิ่งขึ้นเท่านั้นท่านเนื้อของท่านแม่ทัพการเกิดแข็งตัวอย่างหน้าเหลือเชื่อจนมันแข็งผงาดชี้อยู่ที่เบื้องหน้าของนาง ฮองเฮาซ่งหลิงหรู จ้องมองท่อนเนื้อของท่านแม่ทัพที่แข็งผงาดอยู่ที่เบื้องหน้าของนางด้วยความหลงใหลความใหญ่ยาวของมันนั้นล้วนเหนือกว่าฮ่องเต้ หลงเซวียน เป็นเท่าตัวนางถึงกับลอบกลืนน้ำลายตัวเองลงคอไปอึกใหญ่ดูเหมือนว่าในช่วงเวลานี้นั้นตัวของนางนั้นจะเป็นนางร่านจริงๆ เพียงแค่เห็นท่อนเนื้อที่แข็งผงาดอยู่ที่เบื้องหน้าของนางก็ทำให้ตัวของนางนั้นขุนลุกขนชันไปทั้งร่างฉวบ...นางดูดเลียท่อนเนื้อชิ้นนี้อย่างเร่าร้อนลิ้นของนางพลิ้วไหวไปมาอย่างนิ่มนวล แม่ทัพ หยางเจี้ยน ถึงกับเสียวสะท้านจนตัวเกร็งนางไม่ได้มีดีแต่เพียงความงดงามเท่านั้นแต่นางยังมีความเร่าร้อนอย่างสุดโต่งเพียงแค่โดนลิ้นสัมผัสของนางมันก็แทบที่จะทำให้ตัวของเขานั้นน้ำแตกทะลักออกมา นางทั้งชักทั้งดูดทั้งเลียราวกับว่านี่คือของเล่นชิ้นใหม่ที่นางพึ่งได้ลิ้มลองในขณะที่มือของนางลูบไล้ไปที่ผิวกายของท่านแม่ทัพอย่างเร่าร

  • อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน   ตอนที่ 28 บดขยี้เรือนร่างขององค์ฮองเฮา nc

    แม้ว่าฮองเฮาซ่งหลิงหรูจะมีอายุถึง 48 ปีในช่วงเวลานี้ แต่ความงดงามและความเย้ายวนของนางนั้นยากที่จะหาคำอธิบายได้ นางมีเสน่ห์ที่ไม่เสื่อมคลายตามกาลเวลา เรือนร่างของนางที่อวดโฉมผ่านเสื้อผ้าบางเบาที่เผยให้เห็นทุกรายละเอียดนั้นยิ่งทำให้เธอดูเย้ายวนและดึงดูดทุกสายตา เสน่ห์ของนางนั้นยากจะต้านทาน แม้แต่สาวแรกรุ่นก็ยังต้องยอมแพ้ให้กับความงามของนางแม่ทัพหยางเจี้ยนไม่สามารถจะหักห้ามตัวเองได้เมื่อสายตาของเขายังคงจดจ้องไปที่ฮองเฮาซ่งหลิงหรู ทุกการเคลื่อนไหวของนางทำให้เขารู้สึกถึงความปรารถนาที่ไม่สามารถควบคุมได้ นางดึงดูดทุกความรู้สึกของเขา แม้แต่ความคิดก็ล้วนแต่หมุนวนไปที่ร่างกายและท่าทางอันเย้ายวนของนางยิ่งตอนนี้ที่นางใกล้เข้ามานั่งข้างเขาและเคลื่อนไหวรอบ ๆ ด้วยท่าทางสง่างามนั้น ร่างกายของเขาก็เริ่มตอบสนองด้วยการร้อนรุ่มขึ้นมาทุกส่วน มันเป็นเหมือนกับเวทมนตร์ที่เขาไม่อาจหลีกหนีได้ ไม่ว่าจะพยายามคิดอย่างไร สายตาของเขาก็ยังคงจับจ้องไปที่นางไม่ยอมละสายตาฮองเฮาซ่งหลิงหรู นั่งอยู่ด้านข้างแม่ทัพหยางเจี้ยนอย่างสง่างาม มือของนางถือขันสุราหรูหราที่บรรจุเหล้าจากแดนไกล ซึ่งนางกำลังจะรินให้ท่านแม่ทัพ หยางเจ

  • อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน   ตอนที่ 27 ฮองเฮาซ่งหลิงหรู nc

    เมื่อเช้าวันใหม่มาถึง แม่ทัพหยางเจี้ยน ผู้ซึ่งเพิ่งได้รับชัยชนะในสงครามที่แดนเหนือ ก็ได้เตรียมตัวอย่างเรียบร้อยและออกเดินทางสู่ท้องพระโรงเพื่อเข้าเฝ้าฮ่องเต้หลงเซวียน ท่ามกลางบรรยากาศเช้าที่เงียบสงบและงดงาม เขาก้าวเดินอย่างมั่นคง ภูมิใจในชัยชนะที่สามารถนำมาสู่แผ่นดินและประชาชนเมื่อเข้ามาถึงท้องพระโรง แม่ทัพหยางเจี้ยนก็โค้งคำนับอย่างนอบน้อมต่อหน้าฮ่องเต้ ฮ่องเต้หลงเซวียนทรงทอดพระเนตรมองแม่ทัพผู้กล้าแกร่งด้วยความพึงพอใจ สายพระเนตรเต็มไปด้วยความภูมิใจในขุนนางผู้ภักดีที่สามารถนำชัยชนะกลับมาอย่างเด็ดขาดแม่ทัพหยางเจี้ยนเริ่มรายงานถึงการรบที่แดนเหนืออย่างละเอียด ทั้งการวางแผน การต่อสู้ที่กล้าหาญของเหล่าทหาร และวิธีการที่พวกเขาเอาชนะศัตรูได้อย่างสง่างาม นอกจากนี้ เขายังได้เสนอแนวทางในการฟื้นฟูบ้านเมืองในพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากสงคราม ทั้งการบูรณะหมู่บ้าน ดูแลความเป็นอยู่ของประชาชน และจัดหาทรัพยากรต่าง ๆ เพื่อให้ชาวบ้านสามารถกลับมาดำเนินชีวิตได้อย่างมั่นคง"สมแล้วที่ตัวเจ้าเป็นคนที่ข้าไว้วางใจมากที่สุด" ฮ่องเต้หลงเซวียนตรัสด้วยความพึงพอใจ ผู้ซึ่งไม่เพียงแต่ทำหน้าที่ในสนามรบได้อย่างไร้ที่ติ

  • อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน   ตอนที่ 26 น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความปรารถนา nc

    ฮูหยินเหม่ยฟางนั่งอยู่ในศาลาริมน้ำ ห่างออกไปเล็กน้อยจากที่ที่แม่ทัพหยางเจี้ยนและสาวใช้เสี่ยวเอ๋อร์อยู่ สายตาของนางจับจ้องภาพตรงหน้าอย่างเงียบ ๆ ความรู้สึกบางอย่างก่อตัวขึ้นในใจโดยไม่ทันรู้ตัว นางรู้สึกถึงแรงปรารถนาที่พลุ่งพล่านและเข้มข้นที่ซ่อนอยู่ภายใน แผ่ซ่านไปทั่วร่างอย่างช้า ๆ ความรู้สึกที่เธอไม่อาจหักห้ามใจได้แสงแดดที่สะท้อนลงบนผืนน้ำ ส่องผ่านศาลามายังตัวนาง ขับเน้นให้ใบหน้าของเหม่ยฟางดูอ่อนหวานและมีเสน่ห์อย่างเงียบ ๆ ขณะที่นางจิบชา ความรู้สึกอันแรงกล้าก็ยิ่งชัดเจนขึ้นทุกขณะ เสียงหัวใจของนางเต้นรัวจนแทบจะได้ยินชัดเจน นางรู้สึกถึงความปรารถนาที่ลุกโชนอยู่ภายใน เป็นความรู้สึกที่ท่วมท้นจนทำให้นางเผลอยิ้มบาง ๆ ออกมาหัวใจของเหม่ยฟางเริ่มสั่นไหว ขณะที่นางนั่งมองจากมุมไกล ดื่มด่ำกับภาพที่ปรากฏตรงหน้า แม้จะมีความสงบแผ่รอบตัว แต่ในใจของนางกลับเต็มไปด้วยความปรารถนาอันเงียบงัน ราวกับเป็นไฟลุกโชนที่ยากจะดับ“ท่านพี่...” ฮูหยินเหม่ยฟางขับขานเรียกด้วยเสียงอันแผ่วเบา ทว่าเต็มไปด้วยความลึกซึ้งและกระเส่า น้ำเสียงของนางแฝงไปด้วยแรงปรารถนาที่ไม่อาจซ่อนไว้ได้อีกต่อไป แม่ทัพหยางเจี้ยนหยุดชะงักเมื่อไ

  • อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน   ตอนที่ 25 คุ้มค่าที่แย่งนางมา nc

    ฮูหยินเหม่ยฟางนั่งเอนกายอยู่ในศาลาริมน้ำ ท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงบและเสียงน้ำกระทบฝั่งเบา ๆ นางจิบชาอย่างละเมียดละไม รสชาติเข้มข้นของชาอุ่น ๆ เติมเต็มความรู้สึกสบายใจให้แก่เธอ ในขณะที่มองฉากเร่าร้อนระหว่างแม่ทัพหยางเจี้ยนและหญิงสาวรับใช้ด้วยรอยยิ้มบาง ๆ ที่เผยถึงความพึงพอใจมือของนางหยิบอาหารว่างที่จัดไว้อย่างประณีตบนจาน งามเรียบง่ายและประณีตเหมือนตัวนางเอง นางมองภาพตรงหน้าด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความพอใจและผ่อนคลาย ราวกับเป็นผู้เฝ้ามองทุกอย่างจากระยะไกล พลางใช้ช่วงเวลาสงบนี้ดื่มด่ำกับความสุขที่ได้เห็นคนรักของตนมีความสุขในแบบที่ตัวเองต้องการฮูหยินเหม่ยฟางยิ้มอย่างอ่อนโยน ดวงตาที่มองไปยังฉากตรงหน้ามีแววเอ็นดูปนขบขันในความเป็นชายของท่านพี่ หยางเจี้ยน สำหรับนางแล้ว เขาคือชายผู้เต็มไปด้วยความปรารถนาอันแรงกล้าและไฟรักที่ไม่มีวันมอดดับ แม้เวลาจะผ่านไปนานเพียงใดเขาก็ยังคงมีเสน่ห์และความดิบเถื่อนในแบบที่นางรักและชื่นชม"ท่านพี่ช่างเป็นชายที่หื่นกระหายยิ่งนัก" นางพึมพำกับตัวเองด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล แฝงไปด้วยความเข้าใจที่ลึกซึ้ง ขณะยกถ้วยชาขึ้นจิบอีกครั้ง นางไม่รู้สึกหึงหวงแม้แต่น้อย ตรงกันข้าม กล

  • อ้อมกอดจอมทัพผู้เร่าร้อน   ตอนที่ 24 สัตว์เลี้ยงสนองราคะ nc

    เมื่อขบวนกองทัพของแม่ทัพหยางเจี้ยนเข้ามาถึงเมืองหลวง ความตื่นเต้นและความยินดีของประชาชนก็เกิดขึ้นอย่างล้นหลาม เสียงตะโกนร้องแสดงความยินดีดังก้องไปทั่วท้องถนน ผู้คนมากมายออกมารอรับเขา ด้วยความรู้สึกซาบซึ้งในความสำเร็จที่เขาได้ยุติสงครามในแดนเหนือแม่ทัพหยางเจี้ยนรู้สึกถึงความรักและการสนับสนุนจากประชาชนที่เขาได้ต่อสู้และปกป้อง เขาเดินหน้าไปพร้อมกับรอยยิ้มและการทักทายผู้คนรอบข้าง รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นเช่นนี้ พร้อมทั้งมีเชลยศึกตามกลับมามากมาย ซึ่งเป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความสำเร็จของเขาในการนำกองทัพผ่านสงครามเมื่อถึงพระราชวัง แม่ทัพได้รับการต้อนรับจากฮ่องเต้หลงเซวียน พระองค์มีพระเมตตาและความเข้าใจในความเหน็ดเหนื่อยของแม่ทัพ จากการเดินทางที่ยาวนานและเต็มไปด้วยอันตราย พระองค์จึงให้แม่ทัพได้กลับไปพักผ่อนอย่างเต็มที่ โดยไม่ต้องรายงานตัวในทันทีแม่ทัพหยางเจี้ยนรู้สึกซาบซึ้งในความกรุณาของฮ่องเต้ และได้ขอบพระคุณพระองค์อย่างจริงใจ ก่อนที่จะออกจากพระราชวังและเดินทางกลับไปยังที่พักของตนเมื่อเสี่ยวเอ๋อร์เดินทางกลับมาถึงจวนของแม่ทัพหยางเจี้ยน ความตื่นตะลึงในดวงตาของนางไม่สามา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status