LOGINShare
บทที่ 2195
Latest chapter
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2200
องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้น บทจะทิ้งก็ทิ้งออกไปเลยหรือ?"แม่นางเสี่ยวเซ่อพิณตัวนี้ดูพิเศษดีจัง ขอข้าดูหน่อย?" ฟู่จาวหนิงเดินตรงไปทางเสี่ยวเซ่อเซียวหลันยวนแม้ใจจะตึงเครียด แต่ก็ไม่ได้ขวางนางเสียงพิณของเสี่ยวเซ่อนี้ก็ประหลาดจริงๆ แต่ว่าเขาดูอยู่ตรงนี้ ยังจะให้นางทำร้ายจาวหนิงได้หรือ? จะว่าไป เขาเองก็เชื่อมั่นความสามารถของฟู่จาวหนิงด้วยพวกของจงเจี้ยนกับสือซานระแวดระวังขึ้นมาแล้วพวกเขาเห็นความร้ายกาจของเสี่ยวเซ่อมา กังวลว่าฟู่จาวหนิงจะโดนนางเล่นงานเข้า"ท่านอ๋อง พระชายาเข้าไปแบบนี้ไม่เป็นไรหรือ?" ชิงอีเองก็กังวลถึงอย่างไรเขาก็เคยติดกับมาแล้ว ตอนที่อยู่ในหอลมวสันต์ ถ้าไม่ใช่ท่านอ๋อง เขายังไม่รู้ว่าจะปล่อยไก่แบบไหนไปตอนที่หยวนอี้ออกมาก็รวบผมใหม่เรียบร้อยแล้ว นางจ้องเขม็งไปทางฟู่จาวหนิงความสามารถของเสี่ยวเซ่อ นางเองก็ประสบมากับตัวแล้วได้ยินว่าฟู่จาวหนิงไม่มีกำลังภายใน ไม่มีวิชายุทธ์ เสี่ยวเซ่อถ้าใช้พิณใจละเมอล่ะก็ ฟู่จาวหนิงจะเป็นอย่างไรนะ?นางมองไปทางเสี่ยวเซ่ออีกครั้งเสี่ยวเซ่อมักจะก้มหน้าลงตามความเคยชิน หยวนอี้มองไม่เห็นสีหน้านางนางรู้ว่าเสี่ยวเซ่อมีดวงตาพิเศษ สายตาของนางนั้
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2199
บนตัวฟู่จิ้นเชินเองก็มีกลิ่นสุราหน่อยๆเมื่อครู่เขากับเจ้าอารามชนกันหกถ้วยรวดตอนนี้ได้ยินเสียง เจ้าอารามก็ออกมา ฟู่จิ้นเชินเองก็ตามมาด้วย"คุณชายฟู่" เสี่ยวเยว่เห็นพวกเขาออกมาก็ชะงักไป เข้ามาอธิบายสถานการณ์ หลักๆ คือพูดให้ฟู่จิ้นเชินได้ยินแน่นอน ถือว่าบอกเจ้าอารามไปด้วยเลย ว่านี่เป็นคำสั่งของท่านอ๋อง เจ้าอารามจะเผชิญหน้ากับอ๋องเจวี้ยนเพื่อองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นหรือไม่ ก็ให้เขาเป็นคนเลือกเองเสี่ยวเยว่ยืนหยัดอยู่ฝ่ายท่านอ๋องกับคุณหนู"จาวหนิงของข้าให้เกียรติองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นถึงที่สุดแล้ว เจ้าอารามคิดเช่นนั้นไหม?" ฟู่จิ้นเชินมองไปทางเจ้าอารามโยวชิงเสียงตบประตูกับเสียงร้องไห้ขององค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นยังคงดังลอดเข้ามาเจ้าอารามโยวชิงเดิมทีจะหยิบยืมความเมามาย แล้วให้องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นพักที่จวนอ๋องนี่ในคืนนี้ก่อน รอให้หยวนอี้กับฟู่จิ้นเชินกลับไป แล้วพรุ่งนี้เขาค่อยคุยกับเซียวหลันยวนตามลำพังอีกทีแต่เขาคิดไม่ถึงเลย ว่าเวลาแค่นิดเดียว องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นจะทำให้ตัวเองเดือดร้อนเสียแล้ว ยั่วโมโหเซียวหลันยวนเข้าให้"เจ้าอาราม ซืออวี๋ชิงจวิน!"องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นจู่ๆ ก็ร้องเรียกชื่อจริงข
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2198
ถึงแม้ พอคิดว่าอ๋องเจวี้ยนยอมให้เสี่ยวเซ่อที่ใครๆ ก็เชยชมได้เช่นนี้ แต่กลับไม่ยอมรับนางไว้ ในใจนางก็ทั้งขมขื่นและเจ็บปวด แต่เวลานี้องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นกลับมีความคิดที่ซับซ้อน ในเมื่อนางไม่ได้ครอบครอง ก็ไม่อยากจะเห็นฟู่จาวหนิงได้มีความสุขหญิงสาวคนหนึ่ง จะให้ชายหนุ่มมาคอยรักและซื่อสัตย์ได้ทั้งชีวิตจริงหรือ?อ๋องเจวี้ยนเป็นถึงใคร ฟู่จาวหนิงครอบครองไว้ได้คนเดียวจริงหรือ?เป็นไปไม่ได้"เสี่ยวเยว่" เซียวหลันยวนจู่ๆ ก็ร้องขึ้นมาเสี่ยวเยว่รีบเดินออกมา"ท่านอ๋อง?"เสี่ยวเยว่สงสัยหน่อยๆ นางเองก็ไม่รู้ว่าอ๋องเจวี้ยนเรียกนางในตอนนี้ทำไม"โยนหญิงสาวคนนั้นออกไปจากจวนอ๋องซะ" เซียวหลันยวนชี้ไปที่องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้น ดวงตาเย็นเยียบลงมา "ถ่ายทอดคำสั่งข้า นับจากนี้ห้ามนางเข้ามาเหยียบที่จวนอ๋องเจวี้ยนอีก""ทุกคนในจวนอ๋องเจวี้ยน ถ้าหากเ็นนางเกิดเรื่อง ใครก็ห้ามช่วยนางทั้งนั้น"พอคำสั่งนี้ออกมา คนทั้งหมดก็ล้วนตกตะลึงองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นมองเขาอย่างไม่อยากเชื่อ"อ๋องเจวี้ยน! ท่านรู้ไหมว่าตัวเองพูดอะไรออกมา?""ข้าเข้าใจชัดเจนดี เจ้านั่นล่ะ ที่ไม่เข้าใจสถานการณ์ตัวเองเสียที พระชายาทนเจ้ามานานแล้ว ข
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2197
"ทุบกลอน พาคนออกมาจากห้องเก็บฟืน พวกเราขวางไว้แล้วขอรับ""ไป ไปดูหน่อย"ฟู่จาวหนิงเดิมทีก็จะไปดูเสี่ยวเซ่ออยู่แล้ว ถ้าไม่ใช่พวกของหยวนอี้จู่ๆ ก็เข้ามาที่จวนอ๋อง นางคงได้เจอแม่นางคนนั้นแล้วแต่ว่า แม่นางคนนี้ก็ยังร้ายกาจจริงๆห้องเก็บฟืนทางนั้นมีสือซานจับตาดูอยู่ และเมื่อครู่องค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นตอนที่พุ่งออกไปก็มีคนตามนางไปด้วย ทั้งที่มีคนตามอยู่ แล้วทำไมถึงยังทำให้นางไปทุบกลอนที่ห้องเก็บฟืน จนพาเสี่ยวเซ่อออกมาได้กัน?สือซานกับสือลิ่วยืนอยู่ด้วยกัน ทั้งสองคนสีหน้าไม่สู้ดีนักสือซานไปห้องส้วมจังหวะนั้นพอดี สือลิ่วก็ตามองค์หญิงใหญ่ฝูอวิ้นไปที่ห้องเก็บฟืนทางนั้น แล้วก็ถูกเสียงพิณทำให้หลงใหลไปชั่วขณะ"ข้าน้อยเผลอไผลไปชั่วครู่ มึนๆ งงๆ จากนั้นองค์หญิงใหญ่ก็ทุบกลอนทิ้งแล้ว" สือลิ่วเห็นเซียวหลันยวนกับฟู่จาวหนิง ทิ้งตัวลงคุกเข่าทันที "ข้าน้อยทำงานไม่ดี จนเกือบจะผิดพลาดครั้งใหญ่ ท่านอ๋องกับพระชายาโปรดลงโทษด้วย"สือซานเองก็คุกเข่าตามลงมาเขากลับไม่พูดอะไร เขาระมัดระวังอยู่ตลอด แต่เขาไม่คิดว่าพอเสี่ยวเซ่อดีดพิณ กลับทำให้สือลิ่วมึนงงไปสือลิ่วยืนอยู่ข้างๆ ยังไม่ทันตั้งตัวเข้ามาขวางองค์หญิง
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2196
หยวนอี้มองเจ้าอาราม หวังว่าเขาจะช่วยพูดอะไรบ้าง เพื่อให้นางมีเวลาคิดหาวิธีหน่อยคิดไม่ถึงว่าเจ้าอารามนิ่งงันอยู่ครู่หนึ่ง ก็หัวเราะขืนออกมา เขาไม่ได้พูดหัวข้อสนทนานั่นต่อ แต่มองไปทางคนใช้ของจวนอ๋อง เอ่ยถามเสียงนุ่มว่า "มีสุราไหม? ขอสักกาได้หรือไม่?"คนใช้มองไปทางฟู่จาวหนิงพอสังเกตเห็นปฏิกิริยาเขา ในใจเจ้าอารามก็ยิ่งจนใจเข้าไปอีกเพราะคนใช้ของอ๋องเจวี้ยนพอได้ยินคำร้องขอนี้ กลับมองไปทางพระชายาของพวกเขาโดยสัญชาตญาณ รอท่าทีของนาง แต่ไม่ได้สอบถามไปทางท่านอ๋องของพวกเขาตัวตนในจวนอ๋องของอายวน ก็ยังเทียบกับฟู่จาวหนิงไม่ได้หรือ?คนใช้จวนอ๋องยืนอยู่ข้างฟู่จาวหนิงไปแล้ว อธิบายได้ว่าเซียวหลันยวนยกฟู่จาวหนิงไว้บนดวงใจแล้วจริงๆ ให้ตัวตนที่สูงมากกับนางเหล่าคนใช้เองก็สังเกตสีหน้าท่าทางกัน ย่อมรู้ดีว่าในจวนนี้ต้องฟังใคร"เจ้าอารามอยากดื่มสุรา ก็เชิญเขาดื่มเถิด" ฟู่จาวหนิงโบกไม้โบกมือ คนใช้จึงรับคำ ออกไปเตรียมสุราให้"จะดื่มสุรา ดื่มในโถงใหญ่นี่คงไม่เหมาะกระมัง?" ฟู่จิ้นเชินลุกขึ้นมา "สู้ให้ข้าไปดื่มเป็นเพื่อนเจ้าอารามดีกว่า ไปที่โถงบุปผาเป็นอย่างไร?""ได้สิ"เจ้าอารามเองก็ลุกขึ้นยืนพวกเข
อ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส บทที่ 2195
เซียวหลันยวนไม่รู้ว่าเพราะอะไร แต่เหมือนความอึดอัดในใจจางหายไปแล้วและตอนนี้เอง เขาเพิ่งพบว่า ก่อนหน้านี้เจ้าอารามให้แรงกดดันกับภาระมาให้เขาอย่างไม่รู้เนื้อรู้ตัวเขาให้ความเคารพกับเจ้าอารามเพราะช่วงชีวิตหลายปีนั้น คำพูดบางคำก็พูดออกมาไม่ได้จริงๆก่อนหน้านี้เขาอายุยังน้อย ไม่ได้เจอเรื่องใหญ่อะไรนัก ดังนั้นเจ้าอารามจึงไม่มีโอกาสมาควบคุมการตัดสินใจของเขาจนกระทั่งเขาแต่งงานเซียวหลันยวนเองก็เพิ่งพบในช่วงนี้ ถ้าหากเขากับจาวหนิงไม่ได้จู่ๆ แต่งงานกัน ทำให้คนทั้งหมดตั้งตัวกันไม่ทัน เช่นนั้นงานแต่งงานของเขา เจ้าอารามก็คงเข้ามาสอดมือไปแล้วเจ้าอารามตอนนี้น่าจะรู้สึกเสียใจภายหลังอยู่มากเสียใจที่ตอนนั้นทำนายวันกลับเมืองหลวงนั่นให้กับเขาเดิมทีเซียวหลันยวนไม่ได้ยืนหยัดอะไรกับวันกลับเข้าเมืองหลวง แต่เจ้าอารามทำนายไว้ ว่ากลับเมืองหลวงในวันนั้นถือเป็นมหามงคลกับเขาเจ้าอารามมั่นใจในความสามารถตนเองมากเซียวหลันยวนตอนนี้พอมานึกแล้วก็รู้สึกโชคดี ที่ตอนนั้นเขาเชื่อฟังไม่คิดว่าวันที่กลับเมืองหลวงวันนั้น จะเป็นการทำให้เขาสมหวังในรักพอคิดถึงจุดนี้ เซียวหลันยวนก็มองเจ้าอาราม พูดเรื่องนี้ขึ้นมา
You may also like
ท่านแม่ทัพได้โปรดปล่อยข้าไป
ป่าดอกท้อ22.3K viewsเกิดใหม่เป็นคุณหนูไร้ค่าพร้อมมิติบ้านสวน
ต้าซินซิน29.3K viewsมเหสีร้อยเล่ห์ของท่านผู้สำเร็จราชการแทน
เย่ว์เหมี่ยว193.4K viewsแม่ทัพหญิงปราบพยศฮ่องเต้ร้าย
อี้ซัวเยียนอวี่1.6M viewsดั่งบุปผา ดุจจันทรา
องค์หญิงโนเนม517 viewsโจวเพ่ยชิง มารดาผู้กลับใจ 70
sanvittayam3.1K viewsชีวิตธรรมดาของม่านหรู
橙花1.3K viewsวุ่นนัก รักข้ามภพ
องค์หญิงโนเนม1.4K views
