Share

12 ไม่ยอมรับใจตน 1

last update Huling Na-update: 2025-09-18 20:47:15

“เจ้ากล้าก็ลองดู ลืมตาสิข้าจะส่งเจ้าไปนอกด่านสามปี” หวู่ไฉตงตอบกลับทันทีเช่นกัน คิดว่าเขาไม่หงุดหงิดหรือที่ต้องมาตกอยู่ในสภาพนี้

“ท่านแม่ทัพขอรับ...ข้าน้อยรับคำสั่งไม่ลืมตาแล้ว” ขืนไปนอกด่านเขาคงไม่มีชีวิตอยู่ถึงสามปีแน่ เจ้านี่รู้จุดอ่อนว่าเขาทนหนาวไม่ได้ก็เอามาข่มขู่ หึ ข้าจะคอยดูคนไม่ยอมรับใจตัวเอง ร้องไห้เสียใจภายหลัง บอกเลยไม่ปลอบด้วยจะซ้ำให้จม...เลยคอยดู กวางหมิงคิดในใจ

รองแม่ทัพหนุ่มลืมตาหลังจากที่คลุมผ้าห่มให้คนทั้งสองเรียบร้อย คนบางคนช่างดื้อดึงไม่ยอมรับใจตนเอง ปากบอกรังเกียจจะแก้แค้นเอาคืน ผ่านมาสามปีแล้วยังไม่เห็นเจ้าหมอนั่นทำอะไรนางสักอย่าง

สามปีก่อนตอนที่ส่งว่านจิ่วซิ่นไปแลกกับพวกชาวบ้าน เจ้านั่นก็แอบออกจากจวนไปในยามวิกาล ซึ่งเขาคาดว่าเจ้านั่นคงไปช่วยคน แต่ไม่รู้เพราะเหตุใดว่านจิ่วซิ่นถึงได้หนีออกมาเอง โดยที่หวู่ไฉตงไม่ได้ลงมือช่วยเหลือ หรือเขาจะคาดเดาผิดไปก็ไม่รู้ได้ เพราะเขาไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์ แต่ถูกสุนัขบ้าขังไว้ คงจะกลัวว่าเขาจะพบความลับบางอย่าง เหอะ!! คิดจะปกปิดคนใกล้ชิด ปิดอย่างไรก็ปิดไม่มิดหรอก

ดูสิวันนี้เขาแค่หยอกเย้าว่าจะแต่งกับว่านจิ่วซิ่นมาเป็นฮูหยิน ไหน้ำส้มก็แตก ยังมีหน้ามาบอกจะยกนางให้บุรุษอื่นที่เป็นศัตรู ใครจะเชื่อก็ช่างเขาคนหนึ่งที่ไม่เชื่อว่าหวู่ไฉตงจะกล้า

ท่าทีเสแสร้งรังเกียจพวกนั้น คิดว่าเขามองไม่ออกหรือ เติบโตมาด้วยกันย่อมมองเห็นทุกอย่างชัดเจนกว่าใคร อยู่ที่ว่าจะเปิดโปงหรือไม่เท่านั้น

“แก้มัดข้าสิยืนรออะไรอยู่” หวู่ไฉตงออกคำสั่ง เมื่อกวางหมิงชักช้าไม่ทันใจ เวลานี้ใกล้เช้าแล้ว ถ้ามีคนมาเห็นมากกว่านี้เขาคงไม่มีที่ยืนในกองทัพแห่งนี้แล้ว

“รู้แล้วน่า” กวางหมิงแก้มัดมือให้หวู่ไฉตงได้ข้างเดียวก็โดนเจ้านั่นไล่ออกจากกระโจม

“ไปได้แล้วที่เหลือข้าจัดการเอง”

พอหมดประโยชน์ก็ถูกเฉดหัวทันที ไม่รู้จักขอบคุณผู้มีพระคุณเจ้าเด็กคนนี้ไม่น่าช่วยเหลือเลยจริง ๆ “รีบหน่อยแล้วกันใกล้ถึงเวลาฝึกทหารแล้ว”

“อืม”

พอกวางหมิงออกไป หวู่ไฉตงก็แก้มัดให้ตัวเองแล้วใส่เสื้อผ้าให้ว่านจิ่วซิ่น บอกเลยยังโมโหไม่หายเจ้าลูกชายตัวดีก็ไม่มีทีท่าว่าจะสงบ ชายหนุ่มกัดกรามแน่นยามใส่เสื้อผ้าให้นาง

สตรีผู้นี้ทำให้เขาทรมานมาทั้งคืน มันน่านัก!

ถ้ามีเวลามากกว่านี้ เขาต้องลงโทษให้นางหลาบจำแน่ วันนี้เวลาไม่อำนวยเท่าไรฝากไว้ก่อนเถอะ

หวู่ไฉตงออกจากกระโจมของว่านจิ่วซิ่น ก็ไปที่ห้องเก็บฟืน โยนหน้ากากคืนให้เจ้าของที่ยังสลบไสลอยู่ ชายคนนี้ถูกเขาสับหลังคอตอนออกจากห้องน้ำ จากนั้นเขาก็ลากไปโยนที่ห้องเก็บฟืน แล้วสวมรอยเข้ากระโจมว่านจิ่วซิ่นในฐานะชายงาม

เขากลัวว่าว่านจิ่วซิ่นจะหนีจึงมาจับตาดูนาง ไม่คิดว่าหญิงผู้นั้นจะเรียกชายงามมาถึงในค่าย ตอนนั้นไม่รู้อะไรดลใจให้สับเปลี่ยนตัวเองกับชายงาม คาดว่าน่าจะคิดเข้าไปสืบดูว่านางมีแผนใดรับมือหยวนกังบ้าง

ใช่...เป็นเช่นนี้แน่นอน!!

ใครจะคิดว่านางจะเมาขนาดนั้น!! เพราะเห็นว่าเมามากเขาจึงไม่ระวังตัว ทำให้นางฉวยโอกาสจับเขามัดได้ ผู้หญิงอะไรเมาจนนั่งไม่ตรง ยังมีสัญชาตญาณรองแม่ทัพเต็มเปี่ยม

Patuloy na basahin ang aklat na ito nang libre
I-scan ang code upang i-download ang App

Pinakabagong kabanata

  • ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี   39 หลักฐานความบริสุทธิ์มาช้าไป 2

    “นี่เป็นหลักฐานการคบค้าศัตรูของนายอำเภอเผิง” กวางหมิงกล่าว พลางยื่นจดหมายที่นายอำเภอเผิงใช้ติดต่อพวกเหมียวเจียงให้ผู้ตรวจการซุน “ข้ามีพยานบุคคลด้วย ใต้เท้าข้าขอเบิกตัวพยาน”“เบิกตัวพยานบุคคล”กวางหมิงชี้ไปที่สตรีคนแรกที่เดินเข้ามา “นางเป็นคนวางยาในจวนท่านเจ้าเมือง” หญิงสาวที่ถูกนำตัวเข้ามา คือคนที่วางยาพิษในอาหาร ที่ห้องเครื่องจวนเจ้าเมืองผู้ตรวจการซุนจับจ้องพยานด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะเอ่ยถาม “ผู้ใดสั่งเจ้าสังหารท่านเจ้าเมือง”หญิงผู้นั้นมีท่าทีลนลาน มองไปทางนายอำเภอเผิงเมื่อพบเข้ากับสายตาเยียบเย็นก็ก้มหน้าลงมุมปากนายอำเภอเผิงยกขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะใช้มือปิดมุมปากด้วยความเจ็บใจ เหมือนจะมีเลือดซึมออกมาอีกแล้ว อ้าปากทีไรเป็นต้องน้ำตาไหลทุกที ดีที่แก้แค้นหวู่ไฉตงได้สำเร็จ ไม่เช่นนั้นเขาคงอกแตกตายเด็กสาวคนนี้หวาดกลัวเขา ย่อมไม่กล้าพูดความจริงอยู่แล้ว นายอำเภอเผิงยิ้มกรุ้มกริ่มในใจหญิงสาวที่วางยาพิษในห้องเครื่อง ถูกขังอยู่ในห้องใต้ดินคับแคบที่ค่ายทหาร นางย้อนคิดไปถึงชั่วยามก่อน ในขณะที่จิตใจกำลังสับสน เงาร่างอ้วนท้วนก็เข้ามาประชิดตัว ลำคอของนางรู้สึกถึงความเย็นของโลหะขึ้นมาทันใด “ถ้าเจ้าใ

  • ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี   38 หลักฐานความบริสุทธิ์มาช้าไป 1

    “ปิดคดีการลอบสังหารท่านเจ้าเมือง คนร้ายที่อยู่เบื้องหลังได้รับโทษแล้ว” ผู้ตรวจการซุนเอ่ยปิดคดีว่านจิ่วซิ่นหัวใจบีบแน่น ยามได้ยินว่าหวู่ไฉตงสิ้นใจแล้ว นางไม่เข้าใจ คนที่เพิ่งพบและรู้จักกัน เหตุใดจึงมีผลกับหัวใจนางเช่นนี้ ก่อนเขาจะสิ้นใจ มองนางด้วยสายตาห่วงใยหรือนางกับเขาจะรู้จักกันมาก่อน “เรื่องก่อนหน้าที่เจ้าล่วงเกินข้า ข้ายกโทษให้เจ้าแล้วนะแม่ทัพหวู่” ว่านจิ่วซิ่นเอ่ยทั้งน้ำตาไหล นางไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าน้ำตาไหลได้อย่างไร ความเศร้าแทรกซึมสู่ก้นบึ้งหัวใจ คล้ายเสียของสำคัญบางอย่างไป แต่นางกับท่านแม่ทัพหาได้รู้จักกันมาก่อน ความรู้สึกพวกนี้คืออะไรกันแน่กวางหมิงควบม้ามาอย่างเร่งรีบ ผ่าฝูงชนเข้าไปในที่ว่าการ หลังจากได้รับมอบหมาย ให้ไปกวาดล้างบ่อนวอนเฉาเมื่อชั่วยามที่แล้ว พอหวู่ไฉตงสอบถามนักโทษแล้วพบเบาะแส ก็มาสั่งเขาทันทีให้ไปสืบเรื่องนี้รองแม่ทัพหนุ่มกระโดดลงหลังม้า กระบอกตาร้อนผ่าวครั้นได้เห็นสภาพสหายที่อาภรณ์ย้อมด้วยโลหิตสีแดงฉานเขามาช้าเกินไป ช้าจนช่วยท่านแม่ทัพไว้ไม่ทัน ตอนนี้เขามีหลักฐานเอาผิดคนบงการแล้ว “เหตุใดเจ้าไม่รอข้าก่อนไฉตง” กวางหมิงกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่ เขาสะอื้นไห้จนไหล่สั

  • ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี   37 คำสั่งประหาร 2

    “ในเมื่อเจ้าทุกข์ใจ ไยจึงสั่งประหารเขา” ฮ่องเต้วัยกลางคน ใบหน้าอ่อนเยาว์กว่าอายุ เอ่ยถามอนุชาเสียงอ่อนโยน“เขาทำผิด กระหม่อมมิอาจละเว้น เพราะความสัมพันธ์ส่วนตัวได้ อีกอย่างหลักฐานก็มัดตัวเขาจนดิ้นไม่หลุด” ผิงชินอ๋องเอ่ยด้วยท่าทีกลัดกลุ้ม“ที่เจ้าพูดก็ถูก เช่นนั้นก็อย่าเสียใจเลยเป็นเขาที่มักใหญ่ใฝ่สูงหาเรื่องใส่ตัวเอง” ฮ่องเต้เอ่ยน้ำเสียงอ่อนโยนเพื่อปลอบใจอนุชา“พ่ะย่ะค่ะ” ผิงชินอ๋องตอบรับ และนั่งเงียบงันอยู่เช่นนั้น ‘เยว่ซิน ข้าขอโทษที่ปกป้องไฉตงไม่ได้อย่างที่เคยรับปากเจ้า’ เขาพร่ำขอโทษสหายรักในใจเพื่อคล้ายความรู้สึกผิดหวู่ไฉตงถูกจับไปโบยหน้าลานที่ว่าการ ผู้ตรวจการซุน คล้ายจะประจานให้ใต้หล้ารู้ความผิดของเขา ชาวบ้านมากมายต่างมุงดูและวิพากษ์วิจารณ์สายตาคมกริบลึกลับจับจ้องไปที่ผู้ตรวจการซุน ก่อนจะละสายตาออกมา แล้วทอดมองไปยังว่านจิ่วซิ่นที่ยืนดูอยู่ท่ามกลางฝูงชน ชายหนุ่มเกิดโมโหขึ้นมากะทันหันเมื่อเห็นสายตาไม่ทุกข์ไม่ร้อนของอีกฝ่าย เมื่อก่อนเขาก็ใช้สายตาเช่นนี้มองนางสินะ นางคงจะเอาคืนเขา แต่เหตุใดยามนี้เขาเจ็บหัวใจนักเล่าที่ถูกนางเมินว่านจิ่วซิ่น เห็นเหงื่อเย็นผุดขึ้นเต็มหน้าผากหวู่ไฉตง

  • ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี   36 คำสั่งประหาร 1

    ผิงชินอ๋องมองแม่ทัพหนุ่มด้วยสายตาเฉยชา ในมือถือจดหมายสั่งการที่ผู้ตรวจการซุนนำมาให้ ลายมือในจดหมายเป็นลายมือที่เขาสอนเองกับมือ เหตุใดเขาจะจำไม่ได้ “เจ้ากับข้าเคยมีความแค้นกันรึไม่” น้ำเสียงที่เอ่ยราบเรียบไม่มีระลอกคลื่น“กระหม่อมไม่เคยมีความแค้นใดกับพระองค์พ่ะย่ะค่ะ” หวู่ไฉตงคำนับสองมือผสานเข้าด้วยกันก้มหน้ากล่าวด้วยความเคารพ“แล้วเหตุใดเจ้าต้องสั่งคนมาสังหารข้า ทั้งยังปล้นคนร้ายอีก” ผิงชินอ๋องเอ่ยถามเสียงราบเรียบ“เพราะกระหม่อมกลัวว่า...” คนร้ายจะถูกฆ่าปิดปาก เขาพูดไม่ทันจบด้วยซ้ำ ผู้ตรวจการซุนก็กล่าวด้วยน้ำเสียงเย็นชา“ท่านอ๋องแม่ทัพหวู่จับคนไปเพื่อปิดบังอำพราง เรื่องนี้เดาไม่ยากเลย เขาไม่ได้มีหน้าที่สอบสวนเรื่องนี้ แต่รีบปล้นคน เพราะกลัวโทษพ่ะย่ะค่ะ หลักฐานก็อยู่ในมือพระองค์แล้ว ลายมือในจดหมาย เทียบกับลายมือท่านแม่ทัพแล้วเป็นลายมือเดียวกัน”หวู่ไฉตงเหลือบมองผู้ตรวจการซุน เสียดายที่ไม่ได้อัดเขา จึงทำให้เขาพูดได้คล่องปากเช่นนี้ ทั้งยังมีการเตรียมหลักฐานเท็จไว้ล่วงหน้าอีกด้วย ราวกับว่าหมายตาเป้าหมายไว้ก่อนแล้ว“เป็นเช่นนั้น กระหม่อมห้ามแล้วก็ถูกทำร้าย” นายอำเภอเผิงกล่าวฟ้องเสียงอู้อี้

  • ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี   35 สายตาที่ว่างเปล่า 2

    จู่ ๆ ก็รู้สึกว่าคนเหล่านี้สมควรได้รับ ทำชั่วย่อมได้รับผลกรรมชั่ว “แม่นางหากเจ้าบอกความจริง ข้ากับท่านแม่ทัพจะไว้ชีวิตเจ้า และกันเจ้าไว้เป็นพยาน อีกทั้งยังจะคุ้มครองความปลอดภัยของคนที่เจ้าห่วงด้วย…ห่วงของเจ้าคงไม่ใช่แค่ตัวเองใช่รึไม่ เจ้าก็รู้หากคนร้ายไม่ถูกจับ คนที่เจ้าห่วงใยก็จะตกอยู่ในอันตรายเช่นกัน”“พวกท่านจะคุ้มครองเราได้จริงหรือเจ้าค่ะ แม่ข้า แม่ข้าตกอยู่ในอันตราย” หนึ่งในคนร้ายหญิงที่พุ่งเข้าใส่ฮ่องเต้เอ่ยด้วยท่าทีหวาดกลัวว่านจิ่วซิ่นมองไปที่หวู่ไฉตงเพื่อให้เขาตอบรับ ทว่าชายคนนั้นกลับไม่พูดสิ่งที่นางต้องการ ยืนกอดอกมองนางอยู่ได้ นางจึงตอบเสียเอง “แน่นอน”หญิงสาวที่ถูกจับมองไปทางหวู่ไฉตง นางรู้ว่าคนที่มีอำนาจสั่งการไม่ใช่สตรีที่พูดคุยกับนางอยู่หวู่ไฉตงพยักหน้าให้หญิงสาวคนนั้น เป็นการรับปาก หญิงสาวจึงเริ่มเล่าสิ่งที่ตนรู้ออกมา“ข้าไม่รู้ว่าคนที่สั่งการเบื้องหลังคือใคร แต่เกี่ยวข้องกับบ่อนวอนเฉา”“ไม่เคยได้ยินมาก่อน” หวู่ไฉตงพึมพำออกมาเขาอยู่ฉีเฟิงมาตั้งแต่เด็ก ชื่อบ่อนวอนเฉาไม่เคยเฉียดกรายเข้าหูให้ได้ยินเลย“ที่แห่งนี้ลึกลับซับซ้อน คนที่จะเข้าบ่อนได้ต้องมีป้ายสมาชิก ตอนข้าเข้า

  • ฮูหยินได้โปรดอภัยให้สามี   34 สายตาที่ว่างเปล่า 1

    หวู่ไฉตงยิ้มเย็น ถ้าปล่อยตาเฒ่าเจ้าเล่ห์คนนี้สืบสวน คงได้มาเพียงแพะเท่านั้น “นายอำเภอเผิงกลัวสิ่งใดกันแน่ ข้าแค่อยากเข้าไปฟังด้วยเท่านั้น”“ข้าจะกลัวสิ่งใดกัน เพียงแต่การปฏิบัติหน้าที่ของข้าไม่อาจให้คนนอกยื่นมือเข้ายุ่งได้” นายอำเภอเผิงต่อปากต่อคำไม่ลดละหวู่ไฉตงมุมปากกระตุก “ข้าอยากได้คนดูสิใครจะกล้าขวาง”หน็อยแน่!! เจ้าเด็กคนนี้นี่หัวรั้นไม่เบา “ท่านแม่ทัพกล้าก็ลองดู” นายอำเภอเผิงเชิดหน้าขึ้นอย่างหยิ่งผยอง กับเด็กที่มีแต่ตำแหน่ง ไม่มีผลงานคนนี้ เขาไม่กลัวแม้แต่น้อย“ข้ากล้าอยู่แล้ว” หวู่ไฉตงชกเข้าที่ใบหน้าเหี่ยวย่นเต็มแรง“เจ้า...เจ้า...ข้าจะรายงานท่านอ๋อง” นายอำเภอเผิงริมฝีปากสั่นระริก ทั้งเนื้อทั้งตัวสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ กล้าดีนักนะเจ้าเด็กเหลือขอ ไว้เขารายงานท่านอ๋อง เจ้าเด็กนี่ต้องได้รับโทษสถานหนัก ที่ทำร้ายเจ้าหน้าที่ขณะปฏิบัติงาน เขาไม่ยอมเด็ดขาดเจ้าเด็กบ้าฟันข้าแทบหลุด!! ข้าจะ...ข้าจะเอาคืนแน่หวู่ไฉตงไม่เพียงไม่หยุดทำร้ายคน ยังเดินเข้าหาอย่างเชื่องช้า แล้วชกซ้ำตรงจุดเดิม ทำให้นายอำเภอเผิงลนลานถอยหนีจนล้มลงพื้น ขดตัวใช้มือสองข้างปกป้องศีรษะไว้อย่างหวาดกลัวครั้นเห็นดังนั้นห

Higit pang Kabanata
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status