LOGINShare
บทที่ 83
Last Updated:
2025-12-18 17:11:17
Latest chapter
เกิดใหม่เป็นองค์หญิงวิปลาส บทที่ 84 บททดสอบ
ยามสามวังหลวงเงียบงันราวหลับใหล อวิ๋นโซ่วถูกเรียกเข้าเฝ้าไม่ใช่ท้องพระโรงไม่ใช่ตำหนักบรรทม แต่คือศาลาหลังสวนหลวงสถานที่ที่สงบเงียบ ฮ่องเต้จิ้งอู่ประทับอยู่ลำพังมีเพียงหลัวกงกงยืนเงียบอยู่ห่าง ๆ“คืนนี้ ข้ามีภารกิจให้เจ้าไปทำ” จิ้งอู่อวิ๋นโซ่วคุกเข่าก้มศีรษะต่ำ“กระหม่อมรับฟังเพียงพระบัญชา” อวิ๋นโซ่วฮ่องเต้ทอดพระเนตรเขานิ่งก่อนจะตรัสต่อ“มีข่าวว่าเศษซากของสำนักเงารัตติกาลยังแฝงตัวอยู่แถบเมืองอวิ๋นสุ่ย ข้าอยากรู้ว่าข่าวนี้จริงหรือไม่” จิ้งอู่หลัวจิ่นยื่นม้วนผ้าไหมสีเทาไม่มีตราประทับไม่มีชื่อผู้สั่ง“เจ้าจะไปเพียงลำพัง” จิ้งอู่ฮ่องเต้ตรัสเสียงต่ำ“ไม่มีทหารไม่มีใครรู้ว่าเจ้าไปไหนหากพบอะไรรายงานตรงต่อข้าและต่อข้าเพียงผู้เดียว” จิ้งอู่อวิ๋นโซ่วรับม้วนผ้าไหมนิ้วมือไม่สั่น แต่ในใจเขารู้ทันที นี่ไม่ใช่ภารกิจนี่คือบททดสอบ“หากไม่พบอะไร” อวิ๋นโซ่วอวิ๋นโซ่วเอ่ยถามอย่างสุภาพ“กระหม่อมควรทำอย่างไร พ่ะย่ะค่ะ” อวิ๋นโซ่วฮ่องเต้ยิ้มบางยิ้มที่ทำให้อากาศเย็นลง“นั่นแหละคือสิ่งที่ข้าอยากเห็น” จิ้งอู่สามวันต่อมาข่าวจากเมืองอวิ๋นสุ่ยส่งถึงวังอย่างเงียบงัน ไม่มีผู้ใดเห็นอวิ๋นโซ่วระหว่างทาง ไม่มีผู้
เกิดใหม่เป็นองค์หญิงวิปลาส บทที่ 83
ค่ำคืนลมหนาวพัดผ่านลานหินด้านหลังตำหนัก มู่เทียนหลางยืนรออยู่ใต้ต้นสน สีหน้าสงบนิ่งแต่ดวงตาแข็งกร้าวเงาหนึ่งก้าวออกจากความมืดราวกับรู้ว่าเขาจะมาอวิ๋นโซ่วผู้นี้มีเรื่องปิดบังอยู่“คุณชายมู่” อวิ๋นโซ่ว“เรียกข้ามา มีธุระใด” อวิ๋นโซ่ว “ข้ารู้แล้ว” เทียนหลาง“รู้เรื่องใด” อวิ๋นโซ่ว“เจ้าแอบรักองค์หญิงของข้า” เทียนหลางมู่เทียนหลางกล่าวชัดทุกคำเหมือนคมดาบ ความเงียบปกคลุมทันที อวิ๋นโซ่วไม่ปฏิเสธไม่แสดงท่าทีตกใจเพียงยิ้มบาง ๆ“ในที่สุด…ท่านก็รู้” อวิ๋นโซ่ว“ตั้งแต่เมื่อไร” เทียนหลาง“นานแล้ว ก่อนที่ท่านจะแต่งงานกับนางด้วยซ้ำ” อวิ๋นโซ่วคำพูดนั้นทำให้บรรยากาศตึงเครียดขึ้นอีกระดับ“แต่นางกลับไม่รับรูอะไรเลย” อวิ๋นโซ่ว“ไม่เคยล้ำเส้นข้าแค่ยืนอยู่ในเงา อยู่ในพื้นที่ของข้าอย่างเงียบ ๆ” อวิ๋นโซ่ว“ยืนอยู่ในเงา แต่ก้แอบคลื่อนไหวอยู่ลับหลังของนาง” เทียนหลาง“ข้าปกป้องนางต่างหาก” อวิ๋นโซ่ว“เจ้าคิดว่าข้าไม่รู้หรือ” เทียนหลาง“เรื่องสำนักเงารัตติกาล เรื่องการหายตัวของคนในวัง เส้นทางที่ปลอดภัยผิดปกติ ทั้งหมดนั้นคือฝีมือของเจ้า ใช่อยู่ตอนนี้ข้ายังไม่มีหลักฐานเอาผิดเจ้า แต่หากเจ้ายุ่งกับฮูหยินอีกเมื่อไห
เกิดใหม่เป็นองค์หญิงวิปลาส บบที่ 82
ยามบ่ายตำหนักไฉ่หงเงียบสงบเกินไป องค์หญิงหลิงเซียงนั่งอยู่ริมหน้าต่าง ชามยาสมุนไพรเย็นชืดนางไม่ได้แตะต้องมันตั้งแต่เช้าเสียงฝีเท้าเบา ๆ ดังขึ้น“องค์หญิงพ่ะย่ะค่ะ” อวิ๋นโซ่วเสียงคุ้นเคยสุภาพเหมือนเดิมทุกประการ อวิ๋นโซ่วคำนับท่าทางไม่เปลี่ยนแต่บางสิ่งไม่เหมือนเดิม“ได้ยินว่าพระวรกายยังไม่แข็งแรงข้าจึงนำของบำรุงมาถวายพ่ะย่ะค่ะ” อวิ๋นโซ่วเขาวางกล่องไม้ลงกลิ่นหอมอ่อน ๆ ของโสมชั้นดี องค์หญิงยิ้มรับแต่สายตาจับจ้องที่มือของเขา มือคู่นั้นนิ่งเกินไปนิ่งราวกับผ่านการฆ่ามามากมายจนไม่เหลือแรงสั่นไหว“ขอบใจเจ้ามากอวิ๋นโซ่ว” หลิงเซียงนางกล่าวเบา ๆ“ระหว่างที่ข้าอยู่ชายแดน วังหลวงสงบดีหรือไม่” หลิงเซียงอวิ๋นโซ่วเงยหน้าขึ้นยิ้มเดิมคำตอบเดิม“สงบมากไม่มีเหตุร้ายใด ๆ เกิดขึ้นเลยพ่ะย่ะค่ะ” อวิ๋นโซ่วคำว่าสงบทำให้องค์หญิงรู้สึกหนาววูบ เพราะน้ำเสียงของอวิ๋นโซ่วไม่เหมือนมันแฝงไม่ด้วยกลิ่นอายของว่าน่ากลัว นางเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะถามเหมือนไม่ใส่ใจ“การกลับมาครั้งนี้ทางผ่านปลอดภัยเกินไป” หลิงเซียงอวิ๋นโซ่วตอบทันทีไม่ต้องคิด“เพราะทุกคนรู้ว่าหากแตะต้องพระองค์จะไม่มีที่ยืนในแผ่นดินกระมังพ่ะย่ะค่ะ” อวิ๋นโ
เกิดใหม่เป็นองค์หญิงวิปลาส บทที่ 81 กลับเข้าวัง
รุ่งสางที่ชายแดนหมอกขาวปกคลุมค่ายทหารตระกูลเกา มู่เทียนหลางยืนอยู่หน้ากระโจม รายงานจากหน่วยลาดตระเวนวางอยู่ในมือ“เส้นทางกลับวัง…ปลอดภัยผิดปกติสำนักเงารัตติกาลที่แฝงตัวอยู่ หายไปหมดแล้ว” เฉียวฟงเกาเฉียวฟงหรี่ตา“ไม่มีศึกใดที่ปลอดภัยโดยไร้เหตุผล” เฉียวฟงมู่เทียนหลางเข้าใจดีเขานึกถึงคนเพียงคนเดียวที่ สั่งให้เงามืดหลีกทางได้องค์หญิงหลิงเซียงก้าวออกจากกระโจมสายตานางสงบนิ่งกว่าครั้งใด“ถึงเวลาหรือยัง” หลิงเซียงมู่เทียนหลางพยักหน้า“ข้าจะพาเดินทางกลับครั้งนี้…ไม่มีใครกล้าขวาง” เทียนหลางเกาเฉียวฟงมองหลานสาวเนิ่นนาน ก่อนจะวางดาบเก่าลงในรถม้า“หากถึงวังแล้วมีสิ่งใดผิดปกติ จงจำไว้ให้ส่วข่าวมาหาตาทันที” เฉียวฟง“หลานจะจำไว้ไม่ลืมเจ้าค่ะท่านตา” หลิงเซียงขบวนเล็กเคลื่อนออกจากชายแดน ไม่มีธง ไม่มีสัญลักษณ์ มีเพียงทหารฝีมือดีที่สุดไม่กี่นาย ทางผ่านป่าเงียบเกินไปปกติควรมีสายตาจับจ้อง แต่วันนี้ไม่มี ในเงาไม้ไกลออกไปชายในชุดดำยืนมองมือขยับเป็นสัญญาณ“ปล่อยผ่าน”เมื่อถึงประตูวังเสียงกลองยามดังขึ้น ขันทีรีบวิ่งออกมาต้อนรับ หน้าซีดแต่โล่งใจ“องค์หญิง…เสด็จกลับมาแล้ว!”ข่าวแพร่ไปทั่ววังในพริบตาในท้อง
เกิดใหม่เป็นองค์หญิงวิปลาส บทที่ 80 แอบออกจากวัง
คืนไร้ดาววังหลวงเงียบงันราวกับหลับใหลแต่ใต้เงาระเบียงตำหนักไฉ่หง การเคลื่อนไหวที่ไม่ควรเกิดกำลังเกิดขึ้น มู่เทียนหลางยืนอยู่ในชุดทหารสามัไร้เครื่องหมาย ไร้ยศศักดิ์ มีเพียงดาบคู่ใจที่ซ่อนใต้เสื้อคลุม“พร้อมหรือไม่” เทียนหลางเขากระซิบถามองค์หญิงหลิงเซียง องค์หญิงพยักหน้านางสวมเสื้อคลุมเรียบง่าย ผมเกล้ามวยต่ำ ไม่มีเครื่องประดับใดบ่งบอกฐานะ“ข้าไม่กลัวเจ้าค่ะท่านพี่ ขอเพียงได้ออกไปหาท่านตาท่านยาย ข้าไม่กลัวอะไรทั้งนั้น” หลิงเซียงมู่เทียนหลางกำมือแน่น“ข้าจะปกป้องเจ้าให้ไปถึงชายแดนแน่นอน” เทียนหลางเส้นทางลับใต้ตำหนักมีเพียงไม่กี่คนในวังที่รู้ว่ามีอยู่ ยามเฝ้าทางถูกทำให้หลับอย่างสงบไม่มีเลือดไม่มีเสียง รถม้าธรรมดาคันหนึ่งแล่นออกจากประตูหลังวังในยามเปลี่ยนเวร ไม่มีผู้ใดสังเกตเพราะทุกสายตา กำลังจับจ้องไปที่ชายแดนและการล่าของตระกูลเกาหลายวันต่อมาลมหนาวของชายแดนพัดแรงกลิ่นควันไฟและเหล็กกล้าคลุ้งไปทั่วค่ายทหาร เมื่อรถม้าหยุดลงชายชราผมขาวในชุดเกราะเก่ายืนอยู่หน้าค่ายเกาเฉียวฟงเขานิ่งไปทันทีที่เห็นร่างเล็กก้าวลงจากรถ เขาก็ยังกับใจสั่นด้วยความดีใจ“หลิงเซียง…” เฉียวฟงเสียงนั้นสั่นแขนที่เคยถ
เกิดใหม่เป็นองค์หญิงวิปลาส บทที่ 79 ความโกรธของตระกูลเกา
ข่าวการลอบปองร้ายองค์หญิงหลิงเซียงถูกส่งออกจากวังอย่างเงียบงัน แต่เมื่อมันไปถึงชายแดนเหนือไปถึงจวนที่ชายแดนของแม่ทัพใหญ่เกาเฉียวฟงความเงียบก็พังทลายจวนตระกูลเกาเสียง ปึง! ดังสนั่นแม่ทัพใหญ่เกาเฉียวฟง ฟาดฝ่ามือลงบนโต๊ะไม้หนักจนถ้วยชาแตกกระจาย“สารเลว!” เฉียวฟงไอพิฆาตแผ่ซ่านทั่วห้องโถงเหล่าบุตรชายและหลานชายของตระกูลเกาลุกขึ้นยืนพร้อมกันดวงตาทุกคู่แดงก่ำ“หลานสาวของข้า”เสียงเกาเฉียวฟงสั่นด้วยโทสะ“ถูกลอบฆ่าถึงในวังหลวง แต่ทางวังหลวงกลับบอกว่าจับไม่ได้คนร้ายไม่ได้”เกาฟานหวงท่านลุงใหญ่ขององค์หญิงกำดาบแน่น“ท่านพ่อ ส่งคำสั่งมาเถิดข้าจะนำทหารกลับเมืองหลวงเดี๋ยวนี้ ไปตามล่าคนร้ายให้ได้” ฟานหวง“ข้าด้วย!” ฟานถง“ข้าด้วย!” ฟานอี้เสียงตอบรับดังขึ้นไม่ขาดสายหญิงชราผู้หนึ่งเดินออกมาช้า ๆ ท่านยายเกาเฟยเถาที่เดินทางมาชายแดนชั่วคราวแม้ผมขาวแต่สายตายังคมกริบดุจคมดาบ“พอ!” เฟยเถาเสียงเดียวทั้งห้องเงียบงันนางมองบุตรชายหลานชายทีละคน ก่อนกล่าวช้า ๆ แต่หนักหน่วง“เซียงเอ๋อร์…คือเลือดเนื้อของตระกูลเกา แต่พวกเจ้าอย่าลืม หากยกทัพโดยไร้พระราชโองการนั่นไม่ใช่การปกป้อง แต่คือกบฏและเซียงเอ๋อร์ก็จะโทษไปด
You may also like
จิ้งจอกอ่อนหัดขององค์ชายจอมโหด
หลิวซินอี้831 views80's หยางชิงโม่คุณหมอสาวย้อนเวลาไปเป็นเศรษฐี (มี Ebook)
primพริมโรส4.6K viewsฤาจันทราเร้นรัก
rasita_suin1.2K viewsบุตรชายตัวน้อยของบัณฑิตจาง
มายารัตติกาล12.0K viewsแคโรไลน์กับปริศนาแห่งอาณาจักรเวทมนตร์
ลันลาบายหมายเลขแปด433 viewsรักข้ามมิติเหนือการเวลา
ไหล่ซ่า96 viewsลิขิตรักหมอหญิงข้ามภพ: ขอเลือกสามีที่รักข้าเพียงผู้เดียว
Myเหมยลี่38 viewsฉันไม่ใช่นางเอกไร้เดียงสา
hikki909 views
