ผลการผ่าตัด

จากวันนั้น นางเริ่มทดลองทำเครื่องมือผ่าตัดดิบๆ ด้วยตนเอง ใช้น้ำเดือดต้มหัวเข็มเย็บผ้า ตีเหล็กกับช่างให้บาง คม และยาวพอใช้เป็น “มีดเลาะกระดูก”

ใช้หญ้าเจ้าชู้แห้งป่นกับสมุนไพรต้านการติดเชื้อผสมเป็นยาทา ทำน้ำยาสำหรับแช่ล้างมือจากใบฝรั่งกับเกลือสมุทรและเมื่อทุกอย่างพร้อม...

นางก็ยังคงไม่มั่นใจเช่นเดิม แต่มิอาจรอต่อไปได้อีก หญิงสาวเดินทางไปยังหมู่บ้านสือซานเพื่อขอความช่วยเหลือจากท่านหมอหลิว จากนั่นให้มู่หรงหนานเฟิงเชิญหมอวัยกลางคนจากจินสุ่ยถังมาที่นี่ด้วย

แม้เวลาผ่านไปหลายเดือน เซี่ยชิงหลีก็ยังไม่อาจพูดได้เต็มปากว่า “มั่นใจ” การผ่าตัดจัดกระดูกในยุคโบราณเช่นนี้ช่างเป็นเรื่องเสี่ยงดั่งเดินบนเส้นด้าย ไม่ใช่เพียงความรู้ หากแต่คือชีวิตทั้งชีวิตของพี่ชายของนาง

“แต่ก็ไม่อาจรอได้อีกแล้ว”

เพราะหากปล่อยให้อยู่อย่างนี้ต่อไปกระดูกจะยิ่งผิดรูป กล้ามเนื้อจะยิ่งลีบ ยิ่งนานวันยิ่งห่างไกลจากคำว่า “หายดี” จนไม่อาจย้อนกลับ

เซี่ยชิงหลีแจ้งต่อทุกคนในเรือนเรื่องการผ่าตัดขาของเซี่ยจื่ออี้ อย่างไม่ปิดบัง คนตระกูลหลี่ทั้งหมดถึงกับนิ่งงัน เพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยได้ยินการรักษาด้วยการผ่าตัด แม้ในใจจะกลัว แต่สายตา