เข้าสู่ระบบ“นี่แกจะยืนดูอยู่แบบนี้ไปถึงไหนวะหา !”
“ก็จนกว่ากระสุนจะหมดนั่นล่ะ ขืนออกไปส่งเดชได้ตายกันหมดนี่ล่ะ กระผมไม่ได้ชอบกินลูกปืนนะขอรับ” น้ำเสียงของโป๊กเกอร์มาสนั้นฟังแล้วยียวนโดยไม่ได้เคารพอะไรไดม่อนแจ้คเลย
“โธ่เอ๋ย ! ใครมันเล่นบ้าอะไรวะเนี่ย !” ไดม่อนแจ้คพูด
“ถามกระผมแล้ว กระผมจะถามใครล่ะ มันไม่ได้บอกชื่อนี่” โป๊กเกอร์มาสพูดหน้าตาเฉย ไดม่อนแจ้คกัดฟันเขาต้องจัดการปืนก่อนเขาจึงยิงลูกพลังสีดำไปทำลายปืน
“ก็แค่นี้ทำไมไม่ทำวะหา”
“แล้วทำไมท่านไม่ทำเองล่ะ” ไดม่อนแจ้คกำลังจะโวย แต่ยังไม่ทันไร ดาริโอกระโดดไปตรงกลางวง และชักปืนคู่เก็บเสียงออกมา
“โยว่เฮ้ย !” ดาริโอกระหน่ำยิง ทั้งโป๊กเกอร์มาสและไดม่อนแจ้ครีบหลบทันที
“หยุดมัน ! โป๊กเกอร์มาส” ไดม่อนแจ้คสั่ง โป๊กเกอร์มาสเอากระบองออกมาปัดกระสุนทิ้งไปทั้งหมด
“โยว่เฮ้ย ! นี่แกเป็นปีศาจเหรอ ทำไมมาทำงานที่คาสิโนล่ะเนี่ย” ดาริโอพูดขึ้นมา
“แล้วยังไงล่ะ ปีศาจก็ต้องใช้เงินเหมือนกัน ข้าคือ โป๊กเกอร์มาส ลงมือเมื่อไหร่ทุกอย่างต้องจบ” พูดจบโป๊กเกอร์มาสก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ดาริโอโดนฟาดไปเต็ม ๆ เข้าที่ท้องเขากระเด็น และล้มลงไป
“นึกว่าจะแน่”
“โย่วเฮ้ย !” ดาริโอลุกขึ้นมา โป๊กเกอร์มาสตกใจ เพราะแรงฟาดขนาดนั้นปกติต้องลุกไม่ขึ้นแล้ว
“แกนี่เป็นตัวอะไรกันแน่วะ”
“อย่างแกยังจะกล้าถามอะไรแบบนี้อีกเหรอ เอาล่ะเริ่มยกสองแล้ว” พูดจบ ดาริโอก็ตั้งท่ามวยไทย และยังไม่ทันไร ดาริโอก็กระโดดพุ่งไปใส่เข่าเข้าเต็ม ๆ หน้าของโป๊กเกอร์มาสเลือดไหล หน้ากากสีขาวเปื้อนเลือด มันรีบถอยออกมา
“มวยไทยเหรอ น่าสนุกนิ ! ข้าไม่ได้เห็นเลือดตัวเองมานานแล้ว” โป๊กเกอร์มาสควงกระบองเตรียมพร้อมต่อสู้
ไดม่อนแจ้ค กำลังจะไปที่ห้องของตัวเอง เพื่อหลบหนี แต่ถูกไอแชกขวางหน้าเอาไว้ก่อน
“จะรีบไปไหนล่ะ” ไดม่อนแจ้ค ยิงปืนใส่ไอแชกไม่หยุด แต่เขาหลบได้ และกำลังจะยิงสวนไปแต่อีกฝ่ายหลบได้ซะก่อน
“บังอาจมาก แกรู้มั้ยที่นี่เป็นคาสิโน่ของใคร”
“ใครสนล่ะ” ไอแชกยังคงยิงไม่หยุด ไดม่อนแจ้คเห็นท่าไม่ดีแล้ว มันร่ายมนตร์ เกิดปีศาจตัวเล็ก ๆ ผิวสีเขียวจำนวนมากออกมา จากประตูมิติขนาดเล็ก
“เกรมลิน[4]เหรอ !” พวกมันเข้าโจมตีทันที เสียงปืนดังไปทั่ว แต่ว่าพวกมันตัวหนึ่งกระโดด มาโจมตีไอแชก เขารีบกระโดดหลบทันที ไดม่อนแจ้ตเห็นจังหวะก็รีบหนีไปอีกทางหนึ่งทันที
ทางด้านของดาริโอ เขาต้องคอยหลบการโจมตีด้วยไม้กระบองของโป๊กเกอร์มาส ซึ่งทำให้รู้ว่ามันมีทักษะการต่อสู้อยู่ในระดับสูง แต่การเคลื่อนไหวของดาริโอก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน เขาหลบอย่างว่องไว และสวนกลับด้วยหมัดตรง และยังเตะสูงเป้าหมายคือก้านคอของอีกฝ่าย แต่โป๊กเกอร์มาสยกกระบองขึ้นรับกระบองถึงกับหัก ทำให้โป๊กเกอร์มาสกำลังคิดจะเอาจริงแล้ว แต่เขายินเสียงแหลม ๆ เล็ก ๆ มันถอนใจแล้วพูดว่า
“ไอ้เวรนั่นเรียกพวกเกรมลินออกมาสินะ ให้ตายเถอะข้าไม่ได้อยากจะอยู่ในที่ที่มีเกรมลินอยู่หรอก ยิ่งเครื่องจักรเยอะขนาดนี้ ยิ่งไม่น่าอยู่” มันปล่อยควันออกมาและหายไปต่อหน้าของดาริโอ พวกเกรมลินจ้องเล่นงานดาริโอแล้ว
ที่ในห้อง สามสาวเริ่มกังวลแล้ว เสียงปืนดังไม่หยุด และยังไม่ทันไรเกรมลินก็เข้ามาในห้อง สามสาวเห็นเข้าก็ส่งเสียงกรี๊ด
“ช่วยด้วย !” ไอแชกได้ยินเขารีบเอาอาวุธออกมา มันคือ มีดเดินป่ามาเซเต้ใบมีดเป็นสีดำ ขนาด 22.5 นิ้ว (57 ซม.)ใบของต้องกับแสงไฟทำให้มันดูน่ากลัว จนเกรมลิมเริ่มกลัว
“ถอยไปถ้าไม่อยากตาย” แต่พวกมันพยายามโจมตี ไอแชกใช้อาวุธด้วยความชำนาญ ทำให้พวกมันตายไปหลายตัว เสียงกรีดร้องยังคงดังขึ้นเรื่อย ๆ
“ช่วยด้วย ไม่อย่าเข้ามานะ”
“อย่าทำฉันเลยไม่นะ ฉันไม่อยากตาย” ได้ยินแบบนี้ไอแชกเลยรีบไปและถีบประตูอย่างแรง แต่ภาพที่เห็นมันผิดกับเสียงกรีดร้องที่ได้ยินข้างนอก
ภาพที่ไอแชกเห็นนั้น คือสามสาวกำลังต่อสู้กับพวกเกรมลิน ไม่ใช่การต่อสู้แบบคนตกใจหรือหวาดกลัวด้วยแต่มันเป็นการต่อสู้ของนักรบที่ถูกฝึกฝนมาแล้ว
จอยยาใช้ดาบกลาติอุส[5]เป็นอาวุธ ส่วนราโมน่าใช้ หอกยาวเป็นอาวุธ ส่วนฮารุนั้นใช้ดาบซามูไร ซึ่งพวกเธอจัดการเหล่าเกรมลินได้หลายตัวแล้ว แต่ปากก็ยังร้องให้ช่วยตลอด ซึ่งก็ไม่รู้ว่าร้องให้ช่วยทำไม
“เฮ้ย ! จะร้องทำไมเนี่ย” ไอแชกพูดเสียงเหมือนฟ้าผ่า สามสาวหันมามองพร้อมชี้อาวุธมาข้างหน้า
“นายเป็นใคร” จอยยาถาม
“ผมไม่ใช่คนร้าย” ไอแชกพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
“โกหก แต่งตัวยังกะหลุดมาจากหนังมาเฟียแบบนี้คนร้ายแน่ ๆ ยิ่งอาวุธแบบนี้มีแต่พวกฆาตกรโรคจิตชอบใช้กันเลย” ฮารุพูด ไอแชกรีบร้องตะโกนไปว่า
“ข้างหลัง”
ที่ด้านหลังเกรมลิมตัวหนึ่งมันตัวใหญ่กว่าตัวอื่น เรียกว่าสามารถจับร่างของมนุษย์จับหักครึ่งได้โดยไม่ยาก ไอแชกหันขวับมาและเหวี่ยงอาวุธในมือไปกระทบหน้าของเต็ม ๆ ทำให้ได้แผลยาว
[1] Vi amiamo tutti[1] (วี อาเมียโม ตูตติ) เรารักทุกคน ภาษาอิตาลี่
[2] "Wir lieben euch!" (เวียร์ ลีเบิน ออยช์) เรารักทุกคน /ภาษาเยอรมัน
8 「みんな大好きだよ!」 Minna daisuki da yo! (มินนะ ไดสุคิ ดะ โยะ
“เรารักทุกคน!”
[4] เป็นสิ่งมีชีวิตในตำนานหรือนิทานพื้นบ้านที่มักถูกกล่าวถึงในเรื่องราวเกี่ยวกับเครื่องจักรและอุบัติเหตุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเครื่องบิน มักถูกมองว่าเป็นตัวการที่ทำให้เครื่องจักรเกิดความผิดพลาด หรือก่อให้เกิดอุบัติเหตุต่างๆ
[5] กลาดิอุส (ละติน: Gladivs) แปลว่า "ดาบ" ถูกค้นพบครั้งแรก ณ สาธารณรัฐโรมัน 300 ปีก่อนคริสตกาล เป็นอาวุธซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในสมัยที่โรมันรุ่งเรือง กลาดิอุสมีความยาวประมาณ 60 เซนติเมตร ซึ่งจะแตกต่างจากดาบทั่วไปเพราะกลาดิอุสถูกออกแบบมาเพื่อแทงโดยเฉพาะ จึงมีรูปร่างที่กะทัดรัด ส่วนปลายของดาบเรียวแหลมทำให้ผู้ใช้สามารถใช้มันทิ่มแทงได้อย่างคล่องแคล่ว
กลาดิอุสถูกใช้เป็นอาวุธหลักของกองทหารโรมันในการสงคราม ทหารโรมันจะถือดาบกลาดิอุสในมือขวาและถือโล่หรือสกูตูง (Scutum) ในมือซ้าย และเดินหน้าในลักษณะโล่ต่อโล่มีช่องว่างระหว่างโล่เล็กน้อยเพื่อใช้ในการแทงดาบกลาดิอุสเข้าใส่ข้าศึก ซึ่งในการเข้าปะทะทหารโรมันจะใช้โล่ที่ใหญ่และหนักเข้ากระแทกข้าศึกก่อนที่จะแทงดาบกลาดิอุสผ่านช่องว่างเล็ก ๆ ระหว่างโล่เพื่อปลิดชีพข้าศึก ซึ่งเมื่อทหารแถวหน้าต่อสู้จนเหนื่อยอ่อนแล้วจะมีการสลับตำแหน่งเอาทหารแถวถัดไปขึ้นมาแทนที่ในแนวหน้า ด้วยความมีระเบียบวินัยและอาวุธที่ทันสมัย กองทหารโรมันจึงเป็นกองทัพที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกรที่สุดในยุคนั้น
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา มันมาจากมือถือรุ่นเก่าที่พวกเขาใช้ต่างโทรศัพท์บ้าน ดาริโอมองหน้าไอแชกเขาบอกว่า “นายคุย” ดาริโอถอนใจแล้วพูดว่า “โยว่เฮ้ย ! ไอทั้งปี” ดาริโอรับสาย “นี่พวกคุณเล่นอะไร รู้มั้ยจะลบร่องรอย ทำลายหลักฐาน มันยากนะคะ !” เสียงหนึ่งดังขึ้นมา ดูแล้วหงุดหงิดมาก “ครับ ๆ ขอโทษแทนซีโอด้วย ครับคุณเจ้าขา” ดาริโอพูดขึ้นมา “แต่ ก็ต้องขอบใจพวกคุณนั่นล่ะ เพราะไอ้แก็งค์นี่สร้างปัญหามาพอสมควรแตะไม่ได้เลย ตอนนี้ก็ได้หลักฐานพอจะสาวไปถึงตัวการใหญ่ได้แล้ว ยังไงก็เลิกพ่นสีซะด้วยนะ ! จะปิดข้อมูลคุณยากเพราะพ่นสีนี่ล่ะ” เจ้าของชื่อเจ้าขาพูดอย่างไม่ค่อยพอใจนัก “มันเป็นเอกลักษณ์ของพวกเราครับ สารวัตร” “แล้วมีใครจำได้หรือไงคะ” เจ้าขาวางสายไป ดาริโอหันไปมองทางไอแชกที่กำลังกินอาหารเย็นอยู่ “ซีโอ คราวหลังรับสายบ้างนะ !”ไอแชกทำเป็นไม่ได้ยิน เขาเดินกลับเข้าไปในห้องของตัวเอง ซึ่งถ้าใครมาเห็นคงไม่อยากเชื่อว่าผู้ชายที่ดูจะเป็นคนเย็นชาวางมาดอย่างเขา จะเป็นแฟนพันธุ์แท้ของวงแคนดี้เ
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 3 นักล่า “เดี๋ยวนี่ นายถืออาวุธอะไรมาช่วยล่ะเนี่ย !” ราโมน่ามองด้วยสายตาแปลก ๆ ฮารุเลยบอกว่า “มันใช่เวลามาสนใจอาวุธคนอื่นมั้ยเนี่ย ราโมน่าจัง !” ฮารุโวย “เอ๊า เมื่อกี้ยังบอกว่าอาวุธผู้ร้ายอยู่เลยฮารุ แล้วมันตัวใหญ่ขนาดนี้ได้ไงกันล่ะเนี่ย” ไอแชกเพิ่งนึกอะไรออก “เวรล่ะ เกริมลินมันเพิ่มพลังตัวเองด้วยการกินไฟฟ้า ! แล้วที่นี่มีเครื่องใช้ไฟฟ้าเพียบเลย” เจ้าเกรมลินเข้าโจมตีทันทีทุกคนรีบหลบ และตั้งท่าเตรียมพร้อม และยังไม่ทันไรก็มีเสียงตะโกนดังขึ้นมา “ซีโอ แย่แล้ว” เสียงของดาริโอตะโกนดังขึ้นมา แต่ตอนนี้เขาไปช่วยหลานชายไม่ได้ “ไปดูหลานนายเถอะ พวกฉันจัดการได้” จอยยาพูด ไอแชกหันมาขมวดคิ้ว จอยยาเลยพูดว่า “อะไร ฉันก็ฟังอิตาลี่ออกย่ะ เห็นชื่อยังไม่รู้อีกเหรอ !” ไอแชกพยักหน้ารีบไปดูทันที ซึ่งเขาเห็นว่า ดาริโออยู่ในวงล้อมของเหล่าเกริมลิน ที่เพิ่มพลังแล้วหลายตัว “ให้ตายเถอะ ทำไมแกต้องเป็นหลานฉันด้วยล่ะเนี่ย” พูดจบ
“นี่แกจะยืนดูอยู่แบบนี้ไปถึงไหนวะหา !” “ก็จนกว่ากระสุนจะหมดนั่นล่ะ ขืนออกไปส่งเดชได้ตายกันหมดนี่ล่ะ กระผมไม่ได้ชอบกินลูกปืนนะขอรับ” น้ำเสียงของโป๊กเกอร์มาสนั้นฟังแล้วยียวนโดยไม่ได้เคารพอะไรไดม่อนแจ้คเลย “โธ่เอ๋ย ! ใครมันเล่นบ้าอะไรวะเนี่ย !” ไดม่อนแจ้คพูด “ถามกระผมแล้ว กระผมจะถามใครล่ะ มันไม่ได้บอกชื่อนี่” โป๊กเกอร์มาสพูดหน้าตาเฉย ไดม่อนแจ้คกัดฟันเขาต้องจัดการปืนก่อนเขาจึงยิงลูกพลังสีดำไปทำลายปืน “ก็แค่นี้ทำไมไม่ทำวะหา” “แล้วทำไมท่านไม่ทำเองล่ะ” ไดม่อนแจ้คกำลังจะโวย แต่ยังไม่ทันไร ดาริโอกระโดดไปตรงกลางวง และชักปืนคู่เก็บเสียงออกมา “โยว่เฮ้ย !” ดาริโอกระหน่ำยิง ทั้งโป๊กเกอร์มาสและไดม่อนแจ้ครีบหลบทันที “หยุดมัน ! โป๊กเกอร์มาส” ไดม่อนแจ้คสั่ง โป๊กเกอร์มาสเอากระบองออกมาปัดกระสุนทิ้งไปทั้งหมด “โยว่เฮ้ย ! นี่แกเป็นปีศาจเหรอ ทำไมมาทำงานที่คาสิโนล่ะเนี่ย” ดาริโอพูดขึ้นมา “แล้วยังไงล่ะ ปีศาจก็ต้องใช้เงินเหมือนกัน ข้าคือ โป๊กเกอร์มาส ลงมือเมื่อไหร่ทุกอย่างต้องจบ” พูดจบโป๊กเกอร์มาสก
โลโทเฟสคาสิโน เนื่องจากประเทศนี้คาสิโนนั้นถูกกฎหมายจึงไม่มีความจำเป็นต้อง หลบ ๆ ซ่อน ๆ ที่นี่จึงเป็นคาสิโนเบอร์ต้น ๆ ของประเทศนี้ มีการพนันครบวงจร แถมยังมีร้านอาหาร และโรงจำนำ ห้องนอนพักผ่อน เรียกได้ว่า กะไม่ให้ออกไปไหนกันเลยทีเดียว บนเวทีมีการแสดงของสามสาววง แคนดี้ ลีโอพาร์สเกิร์ลกรุ๊ปสามสาว สามสัญชาติ ซึ่งประกอบด้วย จอยยา สาวอิตาลี เม้นต์ร้องหลัก เป็นสาวผมแดง ตาสีน้ำตาลเธอคือนักร้องสาวเสียงพราวเสน่ช เพราะเธอเคยหัดร้องโอเปร่ามาก่อน เธอจึงใช้พลังเสียงได้อย่างเต็มที่ทุกครั้งเวลาร้อง ราโมนา สาวเยอรมัน เม้นต์แร๊ฟ สาวผมสีทองตาสีฟ้า เธอเป็นคนเขียนเพลงและท่อนแร็ฟของวงนี้ เห็นหน้าตาเหมือนเจ้าหญิงเทพนิยายแบบนี้แต่เวลาร้องแร๊ฟจะดุดันมากราวเสือสาว ฮารุ เม้นต์เต้นหลัก สาวญี่ปุ่นผู้มาพร้อมกับความน่ารักสดใส มาเต็มเปี่ยมราวกับออกมาจากอนิเมะ สักเรื่อง เธอเคยฝึกเป็นนางรำญี่ปุ่น มาก่อนและเรียนรู้การเต้นมาหลายรูปแบบ ทำให้มีลีลาการเต้นที่งดงามจับสายตาของทุกคน แม้ในคาสิโนจะมีการเล่นการพนันกันเป็นส่วนมาก แต่ที่นี่ก็มีการแบ่งโซนสำหรับการแสดงคอนเสิร์นเอา
ยี่สิบห้าปีต่อมา ณ ทวีป มู เมืองจันวิโน่ ประเทศไอเวแลนค์ เมืองจันวิโน่เป็นเมืองหลวงของประเทศไอเวแลนค์ จัดว่าเป็นเมืองที่มีความเจริญอันดับต้น ๆ ของโลกเลยก็ว่าได้ แต่ในความเจริญของบ้านเมืองมักจะมีปัญหาทางสังคมที่แก้แทบจะไม่ได้อยู่เรื่อย ๆ คือ พวกภัยสังคมในหลายรูปแบบ ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังวิ่งหนีกลุ่มชายฉกรรณ์มีทั้งหมดหกคนกำลังไล่ตามเธออยู่ พวกมันมีสายตาหื่นกระหาย ราวกับสัตว์ป่า “โย่เฮ้ย !” เสียงหนึ่งดังขึ้นมา เจ้าของเสียงเป็นชายร่างสูงโย่ง แต่งกาย เหมือนหลุดมาจากเอ็มวีเพลงฮิปฮอบ สวมชุดวอร์มสีเขียวอ่อน และสวมหมวกไหมพรหมสีเดียวกับชุด เขาจัดว่าเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง มีดวงตาสีดำเป็นมัน ใบหน้าแฝงไปด้วยแววขี้เล่นและซุกซนเหมือนเด็ก เขาคือดาริโอ คานโอ “อย่าเสือก เรื่องของผัวเมีย” “ไม่จริงคะ ช่วยด้วย” ยังไม่ทันที่ใครจะพูดอะไรต่อ เสียงปืนก็ดังขึ้นมา หนึ่งในคนร้ายล้มลงไป ชายชุดวอร์มเอามือตบหน้าผากตัวเองแล้วพูดว่า “โย่เฮ้ย ! นี่ ซีโอ[4] จะรีบยิงทำไมเนี่ย ไอกะเปิดตัวเท่ ๆ สักหน่อย” “แล้วแกจะพูดอะไร
ปฐมกาล 6 1-4น้ำท่วมโลก6เมื่อมนุษย์เริ่มทวีจำนวนขึ้นบนโลกและให้กำเนิดบุตรสาว 2 บรรดาบุตรชายของพระเจ้าเห็นว่าบรรดาบุตรสาวของมนุษย์สวยงามก็เลือกเอามาเป็นภรรยาตามใจชอบ 3 แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จิตวิญญาณของเราจะไม่คงอยู่กับมนุษย์ตลอดไป เพราะเขาเป็นเพียงมนุษย์ที่ต้องตาย เขาจะมีอายุขัย 120 ปี”4 ในสมัยนั้นและสืบต่อมาภายหลัง มีคนเนฟิลอาศัยอยู่ในโลก คือสมัยที่บุตรชายของพระเจ้าไปอยู่กินกับบุตรสาวของมนุษย์และมีลูกหลานกับเขา คนเหล่านี้เป็นคนใหญ่คนโตที่มีชื่อเสียงในยุคโบราณกรุงปอมเบอี[2] ช่วงเวลาปัจจุบันร่างในเสื้อคลุมร่างหนึ่งกำลังเดินโซเซด้วยความเจ็บปวด มีเลือดไหลออกมาไม่หยุด แสดงให้เห็นว่าเขาเพิ่งผ่านการต่อสู้มา แต่นักท่องเที่ยวดูจะไม่ได้สนใจอะไรเขาเลย เพราะทุกคนกำลังตื่นตาตื่นใจ กับสถานที่ท่องเที่ยว เขาบ่นพึมพำ“ไม่จริง ข้า แพ้เป็นไปไม่ได้ ทำไมกัน บ้าเอ๋ย ทำไมข้าต้องตาย ข้าควรจะเป็นผู้ปกครองทุกอย่างสิ ทุกสิ่งต้องสยบอยู่แทบเท้าข้าสิ”พูดจบเขาก็กางแขนออก ร่างเปล่งแสงออกมา และตะโกนเสียงดังลั่น “ลูกข้า แก้แค้นให้ข้าด้วย” เกิดแสงสว่างวาบขึ้นมาในชั่วพริบตา ทุกคน







![[Unlimited Money] ระบบเงินทุนไร้ขีดจำกัด](https://acfs1.goodnovel.com/dist/src/assets/images/book/43949cad-default_cover.png)