LOGINShare
ตอนที่ 4 คาสิโน (2)
Last Updated:
2025-10-28 11:49:52“นี่แกจะยืนดูอยู่แบบนี้ไปถึงไหนวะหา !”
“ก็จนกว่ากระสุนจะหมดนั่นล่ะ ขืนออกไปส่งเดชได้ตายกันหมดนี่ล่ะ กระผมไม่ได้ชอบกินลูกปืนนะขอรับ” น้ำเสียงของโป๊กเกอร์มาสนั้นฟังแล้วยียวนโดยไม่ได้เคารพอะไรไดม่อนแจ้คเลย
“โธ่เอ๋ย ! ใครมันเล่นบ้าอะไรวะเนี่ย !” ไดม่อนแจ้คพูด
“ถามกระผมแล้ว กระผมจะถามใครล่ะ มันไม่ได้บอกชื่อนี่” โป๊กเกอร์มาสพูดหน้าตาเฉย ไดม่อนแจ้คกัดฟันเขาต้องจัดการปืนก่อนเขาจึงยิงลูกพลังสีดำไปทำลายปืน
“ก็แค่นี้ทำไมไม่ทำวะหา”
“แล้วทำไมท่านไม่ทำเองล่ะ” ไดม่อนแจ้คกำลังจะโวย แต่ยังไม่ทันไร ดาริโอกระโดดไปตรงกลางวง และชักปืนคู่เก็บเสียงออกมา
“โยว่เฮ้ย !” ดาริโอกระหน่ำยิง ทั้งโป๊กเกอร์มาสและไดม่อนแจ้ครีบหลบทันที
“หยุดมัน ! โป๊กเกอร์มาส” ไดม่อนแจ้คสั่ง โป๊กเกอร์มาสเอากระบองออกมาปัดกระสุนทิ้งไปทั้งหมด
“โยว่เฮ้ย ! นี่แกเป็นปีศาจเหรอ ทำไมมาทำงานที่คาสิโนล่ะเนี่ย” ดาริโอพูดขึ้นมา
“แล้วยังไงล่ะ ปีศาจก็ต้องใช้เงินเหมือนกัน ข้าคือ โป๊กเกอร์มาส ลงมือเมื่อไหร่ทุกอย่างต้องจบ” พูดจบโป๊กเกอร์มาสก็เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็ว ดาริโอโดนฟาดไปเต็ม ๆ เข้าที่ท้องเขากระเด็น และล้มลงไป
“นึกว่าจะแน่”
“โย่วเฮ้ย !” ดาริโอลุกขึ้นมา โป๊กเกอร์มาสตกใจ เพราะแรงฟาดขนาดนั้นปกติต้องลุกไม่ขึ้นแล้ว
“แกนี่เป็นตัวอะไรกันแน่วะ”
“อย่างแกยังจะกล้าถามอะไรแบบนี้อีกเหรอ เอาล่ะเริ่มยกสองแล้ว” พูดจบ ดาริโอก็ตั้งท่ามวยไทย และยังไม่ทันไร ดาริโอก็กระโดดพุ่งไปใส่เข่าเข้าเต็ม ๆ หน้าของโป๊กเกอร์มาสเลือดไหล หน้ากากสีขาวเปื้อนเลือด มันรีบถอยออกมา
“มวยไทยเหรอ น่าสนุกนิ ! ข้าไม่ได้เห็นเลือดตัวเองมานานแล้ว” โป๊กเกอร์มาสควงกระบองเตรียมพร้อมต่อสู้
ไดม่อนแจ้ค กำลังจะไปที่ห้องของตัวเอง เพื่อหลบหนี แต่ถูกไอแชกขวางหน้าเอาไว้ก่อน
“จะรีบไปไหนล่ะ” ไดม่อนแจ้ค ยิงปืนใส่ไอแชกไม่หยุด แต่เขาหลบได้ และกำลังจะยิงสวนไปแต่อีกฝ่ายหลบได้ซะก่อน
“บังอาจมาก แกรู้มั้ยที่นี่เป็นคาสิโน่ของใคร”
“ใครสนล่ะ” ไอแชกยังคงยิงไม่หยุด ไดม่อนแจ้คเห็นท่าไม่ดีแล้ว มันร่ายมนตร์ เกิดปีศาจตัวเล็ก ๆ ผิวสีเขียวจำนวนมากออกมา จากประตูมิติขนาดเล็ก
“เกรมลิน[4]เหรอ !” พวกมันเข้าโจมตีทันที เสียงปืนดังไปทั่ว แต่ว่าพวกมันตัวหนึ่งกระโดด มาโจมตีไอแชก เขารีบกระโดดหลบทันที ไดม่อนแจ้ตเห็นจังหวะก็รีบหนีไปอีกทางหนึ่งทันที
ทางด้านของดาริโอ เขาต้องคอยหลบการโจมตีด้วยไม้กระบองของโป๊กเกอร์มาส ซึ่งทำให้รู้ว่ามันมีทักษะการต่อสู้อยู่ในระดับสูง แต่การเคลื่อนไหวของดาริโอก็ไม่ธรรมดาเหมือนกัน เขาหลบอย่างว่องไว และสวนกลับด้วยหมัดตรง และยังเตะสูงเป้าหมายคือก้านคอของอีกฝ่าย แต่โป๊กเกอร์มาสยกกระบองขึ้นรับกระบองถึงกับหัก ทำให้โป๊กเกอร์มาสกำลังคิดจะเอาจริงแล้ว แต่เขายินเสียงแหลม ๆ เล็ก ๆ มันถอนใจแล้วพูดว่า
“ไอ้เวรนั่นเรียกพวกเกรมลินออกมาสินะ ให้ตายเถอะข้าไม่ได้อยากจะอยู่ในที่ที่มีเกรมลินอยู่หรอก ยิ่งเครื่องจักรเยอะขนาดนี้ ยิ่งไม่น่าอยู่” มันปล่อยควันออกมาและหายไปต่อหน้าของดาริโอ พวกเกรมลินจ้องเล่นงานดาริโอแล้ว
ที่ในห้อง สามสาวเริ่มกังวลแล้ว เสียงปืนดังไม่หยุด และยังไม่ทันไรเกรมลินก็เข้ามาในห้อง สามสาวเห็นเข้าก็ส่งเสียงกรี๊ด
“ช่วยด้วย !” ไอแชกได้ยินเขารีบเอาอาวุธออกมา มันคือ มีดเดินป่ามาเซเต้ใบมีดเป็นสีดำ ขนาด 22.5 นิ้ว (57 ซม.)ใบของต้องกับแสงไฟทำให้มันดูน่ากลัว จนเกรมลิมเริ่มกลัว
“ถอยไปถ้าไม่อยากตาย” แต่พวกมันพยายามโจมตี ไอแชกใช้อาวุธด้วยความชำนาญ ทำให้พวกมันตายไปหลายตัว เสียงกรีดร้องยังคงดังขึ้นเรื่อย ๆ
“ช่วยด้วย ไม่อย่าเข้ามานะ”
“อย่าทำฉันเลยไม่นะ ฉันไม่อยากตาย” ได้ยินแบบนี้ไอแชกเลยรีบไปและถีบประตูอย่างแรง แต่ภาพที่เห็นมันผิดกับเสียงกรีดร้องที่ได้ยินข้างนอก
ภาพที่ไอแชกเห็นนั้น คือสามสาวกำลังต่อสู้กับพวกเกรมลิน ไม่ใช่การต่อสู้แบบคนตกใจหรือหวาดกลัวด้วยแต่มันเป็นการต่อสู้ของนักรบที่ถูกฝึกฝนมาแล้ว
จอยยาใช้ดาบกลาติอุส[5]เป็นอาวุธ ส่วนราโมน่าใช้ หอกยาวเป็นอาวุธ ส่วนฮารุนั้นใช้ดาบซามูไร ซึ่งพวกเธอจัดการเหล่าเกรมลินได้หลายตัวแล้ว แต่ปากก็ยังร้องให้ช่วยตลอด ซึ่งก็ไม่รู้ว่าร้องให้ช่วยทำไม
“เฮ้ย ! จะร้องทำไมเนี่ย” ไอแชกพูดเสียงเหมือนฟ้าผ่า สามสาวหันมามองพร้อมชี้อาวุธมาข้างหน้า
“นายเป็นใคร” จอยยาถาม
“ผมไม่ใช่คนร้าย” ไอแชกพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย
“โกหก แต่งตัวยังกะหลุดมาจากหนังมาเฟียแบบนี้คนร้ายแน่ ๆ ยิ่งอาวุธแบบนี้มีแต่พวกฆาตกรโรคจิตชอบใช้กันเลย” ฮารุพูด ไอแชกรีบร้องตะโกนไปว่า
“ข้างหลัง”
ที่ด้านหลังเกรมลิมตัวหนึ่งมันตัวใหญ่กว่าตัวอื่น เรียกว่าสามารถจับร่างของมนุษย์จับหักครึ่งได้โดยไม่ยาก ไอแชกหันขวับมาและเหวี่ยงอาวุธในมือไปกระทบหน้าของเต็ม ๆ ทำให้ได้แผลยาว
[1] Vi amiamo tutti[1] (วี อาเมียโม ตูตติ) เรารักทุกคน ภาษาอิตาลี่
[2] "Wir lieben euch!" (เวียร์ ลีเบิน ออยช์) เรารักทุกคน /ภาษาเยอรมัน
8 「みんな大好きだよ！」 Minna daisuki da yo! (มินนะ ไดสุคิ ดะ โยะ
“เรารักทุกคน!”
[4] เป็นสิ่งมีชีวิตในตำนานหรือนิทานพื้นบ้านที่มักถูกกล่าวถึงในเรื่องราวเกี่ยวกับเครื่องจักรและอุบัติเหตุ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเครื่องบิน มักถูกมองว่าเป็นตัวการที่ทำให้เครื่องจักรเกิดความผิดพลาด หรือก่อให้เกิดอุบัติเหตุต่างๆ
[5] กลาดิอุส (ละติน: Gladivs) แปลว่า "ดาบ" ถูกค้นพบครั้งแรก ณ สาธารณรัฐโรมัน 300 ปีก่อนคริสตกาล เป็นอาวุธซึ่งใช้กันอย่างแพร่หลายในสมัยที่โรมันรุ่งเรือง กลาดิอุสมีความยาวประมาณ 60 เซนติเมตร ซึ่งจะแตกต่างจากดาบทั่วไปเพราะกลาดิอุสถูกออกแบบมาเพื่อแทงโดยเฉพาะ จึงมีรูปร่างที่กะทัดรัด ส่วนปลายของดาบเรียวแหลมทำให้ผู้ใช้สามารถใช้มันทิ่มแทงได้อย่างคล่องแคล่ว
กลาดิอุสถูกใช้เป็นอาวุธหลักของกองทหารโรมันในการสงคราม ทหารโรมันจะถือดาบกลาดิอุสในมือขวาและถือโล่หรือสกูตูง (Scutum) ในมือซ้าย และเดินหน้าในลักษณะโล่ต่อโล่มีช่องว่างระหว่างโล่เล็กน้อยเพื่อใช้ในการแทงดาบกลาดิอุสเข้าใส่ข้าศึก ซึ่งในการเข้าปะทะทหารโรมันจะใช้โล่ที่ใหญ่และหนักเข้ากระแทกข้าศึกก่อนที่จะแทงดาบกลาดิอุสผ่านช่องว่างเล็ก ๆ ระหว่างโล่เพื่อปลิดชีพข้าศึก ซึ่งเมื่อทหารแถวหน้าต่อสู้จนเหนื่อยอ่อนแล้วจะมีการสลับตำแหน่งเอาทหารแถวถัดไปขึ้นมาแทนที่ในแนวหน้า ด้วยความมีระเบียบวินัยและอาวุธที่ทันสมัย กองทหารโรมันจึงเป็นกองทัพที่ยิ่งใหญ่เกรียงไกรที่สุดในยุคนั้น
Latest chapter
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 26 เขย(ปลอม ๆ) ของเท็งกุ
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 26 เขย(ปลอม ๆ) ของเท็งกุ ในตอนเช้าการต่อสู้ก็เริ่มขึ้น แต่คราวนี้ ฟุยุไม่ได้ใช้ดาบคาตาตะ แต่เขากลับใช้พัดเป็นอาวุธ ไอแซก กลับรู้สึกถึงพลัง มีมากกว่าสองคนที่ผ่านมา “รู้ถึงความยิ่งใหญ่ของพวกเราแล้วสินะ จะยอมแพ้ก็ได้” นัทสึพูด แต่ไอแซกกลับพูดสวนไปว่า “อยากโดนอีกทีหรือไง” ไอแซกพูด นัทสึได้แต่กัดฟันกรอด ๆ ด้วยความโกรธ ไอแซกเรียกมีดมาเซเต้ออกมา “คู่ต่อสู้วันนี้ของแกคือข้าโวย อย่ามาขู่น้องข้าให้กลัวนะโวย” ฟุยุพูดเสียงดังลั่น “ฟุยุเราอาจไม่จำเป็นต้องสู้กันนะ” ไอแซกลองกล่อมดู เพราะยังไงเสียเขาก็ไม่ต้องการเอาชีวิตของพี่น้องฮารุเลยแม้แต่คนเดียว “ทำไมล่ะ” ฟุยุเลิกคิ้วด้วยความสงสัย ที่ผ่านมาไอแซกต่อสู้โดยไม่คิดจะเจรจาก่อน ทำไมคราวนี้เขาถึงคิดจะเจรจา “ฮารุรักนายมากนะ กันไม่อยากทำร้ายนายมันเป็นการทำร้ายจิตใจของฮารุ เกินไป เพราะเธอคงไม่อยากให้คนสำคัญเจ็บตัวหรอกนะ” ไอแซกพูด แต่หารู้ไม่การพูดแบบนี้ มันเป็นการราคน้ำมันลงกองไฟ “แกรู้มั้
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 25 ไม้กันโอนิ 2/2
“แต่พอดีกันไม่ได้คิดว่าจะมาแพ้” ไอแซกเข้าโจมตีอีกครั้งหนึ่ง อะคิรับมือได้เป็นอย่างดี แต่แม้ว่าคมมีดจะไม่ได้โดนตัวเขา แต่แรงกระแทกมันสะท้อนมาทำให้เขาถึงกับแขนชา มีดมาเซเต้กลายเป็นสีแดงเพลิง ทำให้อะคิรู้สึกถึงความร้อนที่แผ่ออกมาจากมีดมาเซเต้ เขารู้เลยว่าถ้าเขาพลาดได้โดนย่างสดแน่ไอแซกออกแรงมากขึ้นเรื่อย ๆจนกระทั่งดาบของอะคิหักคามือ อะคิมองอาวุธในมือแล้วพูดว่า “ไม่คิดว่าชนะเหรอ”ดาบของอะคิกลับเป็นเหมือนเดิม เขาโจมตีไม่หยุด ไอแซกยังรับมือต่อไป แต่เขาก็พลิกเกมมาเป็นฝ่ายเปรียบได้ ทำให้คมมีดเฉียบหน้าของอีกฝ่ายไปได้อย่างอย่างหวุดหวิด “น่าสนุกนี่”อะคิเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วจนทำให้เห็นเหมือนกับว่าเขาแยกร่างได้ ไอแซกโดนฟันไปหลายแผล “ยอมแพ้ซะดีกว่านะจะได้เจ็บตัวน้อยลง”ร่างของไอแซกมีควันขึ้น อะคิรู้สึกถึงความร้อน ทำให้เขาเคลื่อนไหวได้ช้าลง ไอแซกเห็นช่องว่างแล้วเขาพึ่งไปและเอาสันมีดฟาดเข้าที่กลางหัวของอะคิ ทำให้อะคิหัวแตก “ข้าแพ้แล้ว ถ้าเจ้านี้เอาด้านคมลงมา หัวข้าเบาะไปแล้ว ! ” อะคิพูดขึ้นมา“ท่านพี่ ท่านออมมือหรือ” นัทสึพูดด้วยน้ำเสียงไม
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 25 ไม้กันโอนิ
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 25 ไม้กันโอนิ “ขำอะไร อยากปากแตกอีกรอบหรือไง” ไอแซกพูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจ “ก็ขำแกน่ะสิ ทำเป็นวางท่าใหญ่โต แต่จริง ๆ ก็เป็นพวกพันธุ์ทางที่ถูกเลี้ยงมนุษย์ชั้นต่ำ” นัทสึพูด ไอแซกมองแก้วชาแล้วถามฮารุว่า “แก้วนี่แพงมั้ย” “ไม่นะ” ฮารุพาซื่อตอบไป “ใครจะเอาแก้วชาแพง ๆ มาต้อนรับพวกพันธุ์ทางล่ะ” นัทสึยังคงเยาะเย้ย ไอแซกขว้างแก้วชาไปเต็มแรง นัทสึไม่ทันได้ตั้งตัวและหลบไม่ทันโดนเข้าเต็ม ๆ หัว “แก !” “ถ้าของแพงกันจะไม่เอาปาหัวแกไง ไอ้ปากต่ำ ๆ แบบนี้ ถ้าใช้ของแพงปามันเสียของ” “เฮ้ย ๆ ทำอะไรเกรงใจท่านพ่อกันบ้าง” อะคิพูดเป็นเชิงห้าม “ท่านพ่อข้าว่า ฆ่ามันทิ้งหรือไล่มันไปเถอะ ไม่งั้นอาจเกิดสงครามได้” นัทสึยังคงเสนอวิธีการนี้ เหมือนฟุยุจะได้สติแล้ว “นั่นสิท่านพ่อไล่มันไปเถอะ แต่เราไม่ต้องยกน้องให้พวกโอนิก็ได้นี่ เราจะสู้กับพวกมันเอง” “ไม่ไป ถ้าฮารุไปด้วย” ไอแซกพูดอีกครั้ง ฮารุจับมือของไอแซกเอ
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 24 ไม้กันหมา 2/2
ระหว่างทางที่เดินทาง บรรยายกาศมันตึงเครียดมาก จนทำให้อึดอัด ไอแซกมองดูวิวรอบ ๆ เห็นว่าบรรยากาศมันร่มรื่น และเส้นทางมันเป็นทางที่ขึ้นไปบนภูเขาหลังจากนั้น มีหมอกลงจัด จนมองไม่เห็นทางแล้ว “จะบอกไว้อย่างนะ พี่น้องคนอื่นไม่ใจดีเหมือนฉันหรอกนะ” อะคิพูดขึ้นมา “พี่อะคิเป็นพี่คนรองน่ะ คือ เอาไงดีล่ะ อะคินี่ล่ะปกติที่สุดแล้วมั้ง” ฮารุกระซิบบอก ไอแซกพยักหน้ารับรู้เขารู้สึกถึงกดดันและจิตสังหารมากมาย ไอแซกนึกเสียดายที่เขาไม่ได้พกปืนมาด้วย แต่การเอาปืนเข้าญี่ปุ่นเป็นเรื่องยาก เพราะญี่ปุ่นมีกฎหมายเกี่ยวกับอาวุธปืนที่เข้มข้นมาก เขาเลยไม่ได้เอาปืนมาด้วยสักกระบอง ความรู้สึกของไอแซกตอนนี้เขาอยากจะปืนหลาย ๆ กระบอกจะทำให้อุ่นใจกว่านี้ ไอแซกเห็นฮารุเริ่มกดดันแล้ว เธอมาบ้านแท้ ๆ ทำถึงดูกังวลขนาดนี้ ไอแซกจับมือของฮารุ “ผมอยู่นี่” คำพูดของไอแซก ทำให้ฮารุรู้สึกอุ่นใจขึ้นมาบ้าง“เฮ้ย ๆ ข้าไม่หัวหลักหัวตอนะโวย !” อะคิสังเกตเห็น เขาเริ่มคิดว่าสองคนนี้คงจะเป็นแฟนกันจริง ๆ ไม่ใช่แฟนปลอม ๆ เมื่อเข้าเขตหมู่บ้าน เป็นหมู่ขนาดเล็กมีบ้านไม่กี่หลังคาเรือน บรรยากาศร่มรื่น
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 24 ไม้กันหมา
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 24 ไม้กันหมา สามข้าวกลับมาบ้านหลังจากกินอาหารเช้าแล้ว เมื่อถึง มีอีกาตัวหนึ่งอยู่ในบ้านอยู่แล้ว ฮารุเลยเดินเข้าไปหามัน มันพูดบ้างอย่างเป็นภาษาญี่ปุ่น ฮารุถึงกับร้องเสียงหลงเมื่อได้ยิน “ไม่นะ !”จอยยากับราโมน่ารีบมาดูเพื่อนรักทันที ปกติแล้วอีกามา เธอยิ้มอย่างมีความสุขและชวนกินของฝากทุกครั้ง “เกิดอะไรขึ้น” สองสาวถามพร้อมกันราวกับนัดกันไว้ “ไม่นะ ไม่นะ ต้องไม่เป็นแบบนี้” ฮารุดูเครียดมาก เธอเดินไปเดินมาก่อนจะเปิดเพลงและเต้นไม่หยุด ซึ่งฮารุจะเป็นแบบนี้เสมอ เวลามีเรื่องให้เครียด แต่ว่า อย่างฮารุเนี่ยนะจะเครียดเรื่องนี้ต้องเป็นเรื่องใหญ่แน่ ๆ จนกระทั่งเหนื่อย และก็นั่งลง “พ่อฉัน บอกว่า ฉันต้องต้องแต่งงาน” ฮารุพูด จอยยากับราโมน่าพูดพร้อมกันราวกับนัดกันไว้ “อะไรนะ !” “เรื่องจริง เผ่าเท็งกุกับพวกโอนิ มีแผนการที่จะจับมือเป็นพันธมิตรกันน่ะสิ แล้ววิธีที่ดีที่สุดคือ ก็คือแต่งงานไง” “เฮ้ย ! เดียวทำไม่ต้องเป็นเธอด้วยล่ะ ก็พ่อเธ
เดอะ เนฟีลิม The Nephilim เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 23 แก้งค์นิ้วแม่โป้ง 3 2/2
“เฉย ๆ เถอะน่า เดินยังลำบาก ยังไงไปให้พวกนนนี่รักษาก่อนเถอะ” ไอแซกพูด จอยยากับราโมน่า มองหน้ากันและทำหน้าไม่ถูก เป็นจังหวะเดี๋ยวกับดาริโอเดินออกมาพอดี เขาแอบยิ้มแล้วพูดเบา ๆ ว่า “โย่วเฮ้ย ! ติ่งคอมพลีส”เมื่อไปถึงปราสาทของดานโน่ นนน่าก็พาสามสาวไปรักษาตัว ซึ่งคราวนี้ฮารุเจ็บหนักสุด นนน่าเลยบังคับให้ฮารุต้องค้างที่นี่ “อาการหนักแบบนี้ต้องการพักผ่อนนะ ต้องค้างแล้วล่ะ” “แต่...” “เหล็กพิกซี่ทั่วไม่เป็นอันตรายหรอก แต่นี่โดนไปตั้งหลายทียังไง นนน่าต้องขออยู่อาการก่อนล่ะ รออยู่นี่ล่ะเดี๋ยวจะไปจัดห้องให้ จอยยากับราโมน่าก็ค้างด้วยกันเลยแล้วกัน” ฮารุ จอยยา ราโมน่า ปฎิเสธไม่ได้ ก็ต้องเลยตามเลย ฮารุตื่นเต้นมาก เพราะนี่เป็นครั้งแรกที่เธอ นอนบ้านคนอื่น แบบ ทั้งสามลงมาที่โต๊ะอาหาร ซึ่งอาหารวันเป็น ชุดแฮมเบอร์เกอร์ มีเฟรนฟราย และไก่ทอดด้วย ดูเหมือนของร้านฟาสฟู้ค แต่ก็อร่อยมาก ซึ่งมีเติมได้เรื่อย ๆ สักพักโทรศัพท์ก็ดังขึ้นมา แน่นอนคนที่โทรมาเวลาแบบนี้มีแค่คนเดียวคือ คุณเจ้าขา “ครั้งนี้ทำดีนะคะ ไม่ได้ระเบิดอะไร แต่ความคิด
You may also like
ทะลุมิติมาเปลี่ยนยัยเต้าหู้...ให้เป็นคุณหนูสุดแซ่บ
RainyStarSea 3.2K viewsปาฏิหาริย์แห่งรักเหนือความฝัน
ตะวันจรัสแสง958 viewsทะลุยุคพร้อมมิติห้างระดับโลก ภาค 1
อตวสัตถา2.0K viewsข้ามีระบบปลูกผักวิเศษ
อันเข่อซิง4.1K viewsตัวแถมของผู้กล้าอย่างผม จะอยู่รอดยังไงในต่างโลกเนี่ย!?
จรดปลายแป้น91 viewsไม่อยากเป็นสาวใช้ของตัวร้ายเลยค่ะ
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า239 viewsสายน้ำในความทรงจำ
อาภัสร์715 viewsข้าเกิดใหม่เป็นคุณหนูตกอับตระกูลบัณฑิต
เฟยเทียน / เงาจันทราสีหมึก / กัญญ์ญาภัค27.0K views
