แชร์

ตอนที่ 3 คาสิโน (1)

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-10-24 22:29:55

        โลโทเฟสคาสิโน เนื่องจากประเทศนี้คาสิโนนั้นถูกกฎหมายจึงไม่มีความจำเป็นต้อง หลบ ๆ ซ่อน ๆ ที่นี่จึงเป็นคาสิโนเบอร์ต้น ๆ ของประเทศนี้ มีการพนันครบวงจร แถมยังมีร้านอาหาร และโรงจำนำ ห้องนอนพักผ่อน เรียกได้ว่า กะไม่ให้ออกไปไหนกันเลยทีเดียว บนเวทีมีการแสดงของสามสาววง แคนดี้ ลีโอพาร์สเกิร์ลกรุ๊ปสามสาว สามสัญชาติ ซึ่งประกอบด้วย

         จอยยา สาวอิตาลี เม้นต์ร้องหลัก  เป็นสาวผมแดง ตาสีน้ำตาลเธอคือนักร้องสาวเสียงพราวเสน่ช เพราะเธอเคยหัดร้องโอเปร่ามาก่อน เธอจึงใช้พลังเสียงได้อย่างเต็มที่ทุกครั้งเวลาร้อง

            ราโมนา สาวเยอรมัน เม้นต์แร๊ฟ สาวผมสีทองตาสีฟ้า เธอเป็นคนเขียนเพลงและท่อนแร็ฟของวงนี้ เห็นหน้าตาเหมือนเจ้าหญิงเทพนิยายแบบนี้แต่เวลาร้องแร๊ฟจะดุดันมากราวเสือสาว

            ฮารุ เม้นต์เต้นหลัก สาวญี่ปุ่นผู้มาพร้อมกับความน่ารักสดใส มาเต็มเปี่ยมราวกับออกมาจากอนิเมะ สักเรื่อง เธอเคยฝึกเป็นนางรำญี่ปุ่น มาก่อนและเรียนรู้การเต้นมาหลายรูปแบบ ทำให้มีลีลาการเต้นที่งดงามจับสายตาของทุกคน

            แม้ในคาสิโนจะมีการเล่นการพนันกันเป็นส่วนมาก แต่ที่นี่ก็มีการแบ่งโซนสำหรับการแสดงคอนเสิร์นเอาไว้ พื้นที่ไม่ได้กว้างมากนัก แต่ก็มีแฟน ๆ มาชมกันอย่างล้นหลาน สาเหตุที่ทำให้วงนี้เป็นที่นิยมไม่ใช่เพราะความสวย และความสามารถของสามสาวอย่างเดียว แต่เพราะสามสาวรับงานแทบจะทุกที่ ที่ฮือฮาคือพวกเธอเคยไปร้องเพลงที่แนวชายแดนมาแล้ว ทำให้เธอเป็นที่รักของแฟนคลับ การแสดงในแต่ละครั้งบัตรเต็มทุกรอบ  และทุกครั้งรายได้จะถูกส่งให้บ้านเด็กกำพร้าเสมอ เพราะทั้งสามเองก็เป็นเด็กกำพร้ามาก่อน เลยเข้าใจดีว่า ชีวิตในบ้านเด็กกำพร้าเป็นยังไง

            เสียงกรี๊ด เสียงร้องเพลงตามเพลงดังของแคนดี้ เลโอพาสดังไปทั่ว  ทำให้บรรยากาศดูสนุกสนาน หลายคนที่เล่นการพนันอยู่ก็ยังร้องตามเพลงของพวกเธอ พวกเธอร้องเพลงฮิตของวงคือ เพลงรักก็ล่าใจ

           “เสียงหัวใจเต้นแรงเมื่อเจอเรา ความหวานซ่อนความแซ่บอยู่ในรอยยิ้มเบา ๆ แคนดี้ลีโอพาส มาแล้วไม่ต้องเตือน!

            เตรียมใจไว้ให้ดี คืนนี้ใจเธอจะถูกล่า ไฟบนเวทีเริ่มสว่าง สามสาวเคลื่อนไหวอย่างไม่ธรรมดา สายตากระแทกจังหวะหัวใจ ถ้าใจเธอไม่แข็ง ก็ระวังจะหลุดไป เรามีดนตรีเป็นโล่ มีจังหวะเป็นดาบที่คมเกินใคร

ไม่ได้ล่าร่างกาย แค่ล่าใจ เจอเมื่อไหร่ เธอจะลุกขึ้นมาเต้นทันที รักก็ล่าใจ ไม่ปล่อยให้ใครต้องเหงา สายตาเราแค่ส่งไป ก็ทำหัวใจสั่นไหว ใจเธอไม่แข็งพอก็ระวังจะถูกจับ! Candy Leopard มาแล้ว พร้อมรักในจังหวะเต้น! เสียงร้องผสานจังหวะดนตรี เวทย์มนตร์แห่งแฟชั่นที่ไม่มีใครเหมือน จากโรมันถึงเบอร์ลินและโตเกียว เราเชื่อมโลกไว้ด้วยเสียงแห่งหัวใจ ก็แค่เราสบตาโลกของเธอก็เปลี่ยน จากความเหงาเป็นจังหวะที่เร่งเร้า พร้อมกันไหม โดดไปกับเรา Candy Leopard จะทำให้ทุกค่ำคืนลุกเป็นไฟ ถ้าใจเธอยังไม่ถูกจับ ก็รออีกนิด เรากำลังเดินเข้าไป จะบอกว่า รัก ก็ไม่ง่าย แต่ถ้าเต้นไปด้วยกัน ก็อาจใช่เลย!”

         จอยยาเห็นว่ามีสายตาของกลุ่มคนบางกลุ่มกำลังมองเธอด้วยสายตาแปลก ๆ จอยยาเลยส่งสัญญาณให้สมาชิกคนอื่นในวง ซึ่งทั้งราโมน่า และฮารุก็เข้าใจได้ในทันทีว่าจอยยาหมายถึงอะไร หลังร้องเพลงจบ ทั้งสามก็บอกลาแฟนเพลง

          “ขอบคุณมากนะคะที่มาให้กำลังใจพวกเรา ไว้พบกันใหม่นะคะ วี อาเมียโม ตูตติ[1]

            "เรารักทุกคน” จอยยาพูดด้วยรอยยิ้ม และส่งจูบ

             “เวียร์ ลีเบิน ออยช์[2] เรารักพวกคุณ!” ราโมน่าโบกมือให้ทุกคน

              “มินนะ ไดสุคิ ดะ โยะ[3] เรารักทุกคน!” ฮารุโค้งให้และทำท่าโพสท่าน่ารักตามสไตร์ของเธอ เรียกเสียงกรี๊ดได้ดังลั่น พอลงเวทีไป ฮารุเป็นคนแรกที่บ่น

            “เหนื่อยจริง ถึงแฟน ๆ จะชอบแต่ฉันก็ไม่เคยอยากมาที่นี่เลย”

           “ทำไงได้ล่ะเพื่อแฟน ๆ ท่าจบวันนี้ดีนะฮารุทำให้แฟน ๆ กรี๊ดได้ขนาดนั้น แต่เจ้าผู้จัดการสายตาที่มันมองนี่ ขนลุกชะมัด” จอยยาพูดขึ้นมา ฮารุพยักหน้าเห็นด้วย ราโมนามองไปที่เพื่อนทั้งสองแล้วพูดว่า

           “ที่นี่แน่นะ ที่เราต้องจัดการ บอกตรง ๆ ฉันอยากซัดหน้าพวกนี้สักคนจริง ๆ เกลียดสายตามัน      จริง ๆ” ราโมนาพูดอย่างหงุดหงิด

              “ใช่เห็นด้วย” ฮารุพูดพลางกำหมัดแน่น

              “ใจเย็นก่อน เรามาทำงานนะ อดทนไว้เถอะ” จอยยารีบบอกเพื่อน ๆ ราโมนาเลยบอกว่า

          “ถ้าได้เบียร์สักแก้วก็ดีนะ จะได้หายเครียด”

สักพักหนึ่งก็มีกลุ่มคนเดินเข้ามาหัวหน้าของพวกนี้ใส่หน้ากากแบบไอ้โม่งสีขาว มีช่องตรงตาเท่านั้น นายคนนี้ล่ะที่ทำสามสาวต้องขนลุก

           “สวัสดีครับ ผมคือ โป๊กเกอร์มาส เป็นผู้จัดการที่นี่ครับ พอดีว่านายของผมอยากจะพบพวกคุณครับ” แม้น้ำเสียงและคำพูดจะฟังแล้วสุภาพ แต่เชื่อเถอะ ไม่มีใครไว้ใจพวกสวมไอ้โม่งแบบนี้หรอก

             “จะให้พวกเราไว้ใจคนใส่ไอ้โม่งแบบนี้เหรอ” ราโมน่าพูดขึ้นมาอย่างไม่พอใจ

            “ขออภัยครับด้วย งานของผม ผมเผยตัวไม่ได้ครับ นายของผมอยากคุยกับพวกคุณจริง ๆ ครับ” โป๊กเกอร์มาสพูด ทั้งสามมองหน้ากัน จอยยาเลยพูดขึ้นมา

             “เจ๊วีนัสอยู่ไหนกัน” วีนัลที่พวกเธอพูดถึงคือผู้จัดการวงของพวกเธอ เธอเป็น LGBTQ+.

            “ตอนนี้คุณวีนัสกำลังสนุกกับความบันเทิงของคาสิโนของเราอยู่ครับ ยังไงผมอยากให้พวกคุณไปพบเจ้านายของผมสักครั้งเถอะครับ” โป๊กเกอร์มาสพูด สามสาวมองหน้ากัน แล้วถอนใจเป็นเรื่องที่รู้ ๆ กันดีว่าเจ๊วีนัสถ้าลองได้เข้าคาสิโนแล้วห้ามตัวเองไม่ค่อยจะได้ด้วย ตอนนี้คงไม่มีทางเลือกแล้วนอกจากไปพบกับเจ้านายของโป๊กเกอร์มาส พวกเธอเดิมตามไปทันที

         โป๊กเกอร์มาสพาทุกคนมาห้องส่วนตัวแห่งหนึ่งบรรยากาศเหมือนกับห้องพักในโรงแรมหรู ชายร่างผอมสวมชุดเหมือนชุดนอนมีหมวก นั่งรออยู่แล้ว 

         “สวัสดี สวัสดี เรียกผมว่า ไดม่อนแจ้ค นะครับ ดีใจจริง ๆ ที่แคนดี้ลีโอพาส ให้เกียรติมาร้องเพลงที่คาสิโนของเรานะครับ” เขาพูด ฮารุเลยพูดขึ้นมาว่า

           “ทำไมชอบใช้นามแฝงกันจังนะ”

            “ก็พวกเราสะดวกแบบนี้ครับ เอาล่ะดื่มอะไรหน่อยมั้ยครับ” ไดม่อนแจ้ค พูดขึ้นมา  

          “ขอเบียร์” ราโมน่าพูดหน้าตาเฉย จอยยาต้องสะกิด แต่ราโมน่าบอกว่า

          “ก็รู้นี่ ฉันขาดเบียร์ได้ที่ไหนกัน”

แต่เมื่อเห็นว่าเบียร์ที่ยกมาเป็นเบียร์กระป๋องเธอก็ไม่อยากกินแล้ว เพราะเธอมักจะบอกตัวเองว่า ถ้าคนอื่นเอามาให้ ถ้าไม่ใช่ขวดแก้วเธอจะไม่ดื่มเด็ดขาด ยิ่งทำให้ราโมน่าอยากซัดหน้าไอ้หมอนี่มากขึ้นไปอีก

             “เอาล่ะ ผมขอพูดตรง ๆ เลยนะว่า”

เสียงปืนดังขึ้นมา ขัดจังหวะ ทำให้ไดม่อนแจ้ค ต้องตกใจ มีลูกน้องวิ่งหน้าตื่นมา

           “ท่านครับ มีไอ้บ้าสองตัวโยนปืนกลรุ่นสงครามโลกเข้ามาในคาสิโน แล้วปืนมันลั่นไม่หยุดเลยครับ” ไดม่อนแจ้คโกรธแทบคลั่งมันหยิบปืนและรีบออกไปดูก่อนไปมันบอกลูกน้องว่า

              “อย่าให้พวกเธอออกไปไหนธุระของเรายังไม่จบ”

ไดม่อนแจ้ค ออกมาเห็นโป๊กเกอร์มาสกำลังดูเหตุการณ์อยู่

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • เดอะ เนฟีลิม The Nephilim    เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 3/2

    เสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา มันมาจากมือถือรุ่นเก่าที่พวกเขาใช้ต่างโทรศัพท์บ้าน ดาริโอมองหน้าไอแชกเขาบอกว่า “นายคุย” ดาริโอถอนใจแล้วพูดว่า “โยว่เฮ้ย ! ไอทั้งปี” ดาริโอรับสาย “นี่พวกคุณเล่นอะไร รู้มั้ยจะลบร่องรอย ทำลายหลักฐาน มันยากนะคะ !” เสียงหนึ่งดังขึ้นมา ดูแล้วหงุดหงิดมาก “ครับ ๆ ขอโทษแทนซีโอด้วย ครับคุณเจ้าขา” ดาริโอพูดขึ้นมา “แต่ ก็ต้องขอบใจพวกคุณนั่นล่ะ เพราะไอ้แก็งค์นี่สร้างปัญหามาพอสมควรแตะไม่ได้เลย ตอนนี้ก็ได้หลักฐานพอจะสาวไปถึงตัวการใหญ่ได้แล้ว ยังไงก็เลิกพ่นสีซะด้วยนะ ! จะปิดข้อมูลคุณยากเพราะพ่นสีนี่ล่ะ” เจ้าของชื่อเจ้าขาพูดอย่างไม่ค่อยพอใจนัก “มันเป็นเอกลักษณ์ของพวกเราครับ สารวัตร” “แล้วมีใครจำได้หรือไงคะ” เจ้าขาวางสายไป ดาริโอหันไปมองทางไอแชกที่กำลังกินอาหารเย็นอยู่ “ซีโอ คราวหลังรับสายบ้างนะ !”ไอแชกทำเป็นไม่ได้ยิน เขาเดินกลับเข้าไปในห้องของตัวเอง ซึ่งถ้าใครมาเห็นคงไม่อยากเชื่อว่าผู้ชายที่ดูจะเป็นคนเย็นชาวางมาดอย่างเขา จะเป็นแฟนพันธุ์แท้ของวงแคนดี้เ

  • เดอะ เนฟีลิม The Nephilim    เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 3 นักล่า (1)

    เดอะ เนฟีลิม The Nephilim ตอนที่ 3 นักล่า “เดี๋ยวนี่ นายถืออาวุธอะไรมาช่วยล่ะเนี่ย !” ราโมน่ามองด้วยสายตาแปลก ๆ ฮารุเลยบอกว่า “มันใช่เวลามาสนใจอาวุธคนอื่นมั้ยเนี่ย ราโมน่าจัง !” ฮารุโวย “เอ๊า เมื่อกี้ยังบอกว่าอาวุธผู้ร้ายอยู่เลยฮารุ แล้วมันตัวใหญ่ขนาดนี้ได้ไงกันล่ะเนี่ย” ไอแชกเพิ่งนึกอะไรออก “เวรล่ะ เกริมลินมันเพิ่มพลังตัวเองด้วยการกินไฟฟ้า ! แล้วที่นี่มีเครื่องใช้ไฟฟ้าเพียบเลย” เจ้าเกรมลินเข้าโจมตีทันทีทุกคนรีบหลบ และตั้งท่าเตรียมพร้อม และยังไม่ทันไรก็มีเสียงตะโกนดังขึ้นมา “ซีโอ แย่แล้ว” เสียงของดาริโอตะโกนดังขึ้นมา แต่ตอนนี้เขาไปช่วยหลานชายไม่ได้ “ไปดูหลานนายเถอะ พวกฉันจัดการได้” จอยยาพูด ไอแชกหันมาขมวดคิ้ว จอยยาเลยพูดว่า “อะไร ฉันก็ฟังอิตาลี่ออกย่ะ เห็นชื่อยังไม่รู้อีกเหรอ !” ไอแชกพยักหน้ารีบไปดูทันที ซึ่งเขาเห็นว่า ดาริโออยู่ในวงล้อมของเหล่าเกริมลิน ที่เพิ่มพลังแล้วหลายตัว “ให้ตายเถอะ ทำไมแกต้องเป็นหลานฉันด้วยล่ะเนี่ย” พูดจบ

  • เดอะ เนฟีลิม The Nephilim     ตอนที่ 4 คาสิโน (2)

    “นี่แกจะยืนดูอยู่แบบนี้ไปถึงไหนวะหา !” “ก็จนกว่ากระสุนจะหมดนั่นล่ะ ขืนออกไปส่งเดชได้ตายกันหมดนี่ล่ะ กระผมไม่ได้ชอบกินลูกปืนนะขอรับ” น้ำเสียงของโป๊กเกอร์มาสนั้นฟังแล้วยียวนโดยไม่ได้เคารพอะไรไดม่อนแจ้คเลย “โธ่เอ๋ย ! ใครมันเล่นบ้าอะไรวะเนี่ย !” ไดม่อนแจ้คพูด “ถามกระผมแล้ว กระผมจะถามใครล่ะ มันไม่ได้บอกชื่อนี่” โป๊กเกอร์มาสพูดหน้าตาเฉย ไดม่อนแจ้คกัดฟันเขาต้องจัดการปืนก่อนเขาจึงยิงลูกพลังสีดำไปทำลายปืน “ก็แค่นี้ทำไมไม่ทำวะหา” “แล้วทำไมท่านไม่ทำเองล่ะ” ไดม่อนแจ้คกำลังจะโวย แต่ยังไม่ทันไร ดาริโอกระโดดไปตรงกลางวง และชักปืนคู่เก็บเสียงออกมา “โยว่เฮ้ย !” ดาริโอกระหน่ำยิง ทั้งโป๊กเกอร์มาสและไดม่อนแจ้ครีบหลบทันที “หยุดมัน ! โป๊กเกอร์มาส” ไดม่อนแจ้คสั่ง โป๊กเกอร์มาสเอากระบองออกมาปัดกระสุนทิ้งไปทั้งหมด “โยว่เฮ้ย ! นี่แกเป็นปีศาจเหรอ ทำไมมาทำงานที่คาสิโนล่ะเนี่ย” ดาริโอพูดขึ้นมา “แล้วยังไงล่ะ ปีศาจก็ต้องใช้เงินเหมือนกัน ข้าคือ โป๊กเกอร์มาส ลงมือเมื่อไหร่ทุกอย่างต้องจบ” พูดจบโป๊กเกอร์มาสก

  • เดอะ เนฟีลิม The Nephilim     ตอนที่ 3 คาสิโน (1)

    โลโทเฟสคาสิโน เนื่องจากประเทศนี้คาสิโนนั้นถูกกฎหมายจึงไม่มีความจำเป็นต้อง หลบ ๆ ซ่อน ๆ ที่นี่จึงเป็นคาสิโนเบอร์ต้น ๆ ของประเทศนี้ มีการพนันครบวงจร แถมยังมีร้านอาหาร และโรงจำนำ ห้องนอนพักผ่อน เรียกได้ว่า กะไม่ให้ออกไปไหนกันเลยทีเดียว บนเวทีมีการแสดงของสามสาววง แคนดี้ ลีโอพาร์สเกิร์ลกรุ๊ปสามสาว สามสัญชาติ ซึ่งประกอบด้วย จอยยา สาวอิตาลี เม้นต์ร้องหลัก เป็นสาวผมแดง ตาสีน้ำตาลเธอคือนักร้องสาวเสียงพราวเสน่ช เพราะเธอเคยหัดร้องโอเปร่ามาก่อน เธอจึงใช้พลังเสียงได้อย่างเต็มที่ทุกครั้งเวลาร้อง ราโมนา สาวเยอรมัน เม้นต์แร๊ฟ สาวผมสีทองตาสีฟ้า เธอเป็นคนเขียนเพลงและท่อนแร็ฟของวงนี้ เห็นหน้าตาเหมือนเจ้าหญิงเทพนิยายแบบนี้แต่เวลาร้องแร๊ฟจะดุดันมากราวเสือสาว ฮารุ เม้นต์เต้นหลัก สาวญี่ปุ่นผู้มาพร้อมกับความน่ารักสดใส มาเต็มเปี่ยมราวกับออกมาจากอนิเมะ สักเรื่อง เธอเคยฝึกเป็นนางรำญี่ปุ่น มาก่อนและเรียนรู้การเต้นมาหลายรูปแบบ ทำให้มีลีลาการเต้นที่งดงามจับสายตาของทุกคน แม้ในคาสิโนจะมีการเล่นการพนันกันเป็นส่วนมาก แต่ที่นี่ก็มีการแบ่งโซนสำหรับการแสดงคอนเสิร์นเอา

  • เดอะ เนฟีลิม The Nephilim     ตอนที่ 2 กำเนิด (2)

    ยี่สิบห้าปีต่อมา ณ ทวีป มู เมืองจันวิโน่ ประเทศไอเวแลนค์ เมืองจันวิโน่เป็นเมืองหลวงของประเทศไอเวแลนค์ จัดว่าเป็นเมืองที่มีความเจริญอันดับต้น ๆ ของโลกเลยก็ว่าได้ แต่ในความเจริญของบ้านเมืองมักจะมีปัญหาทางสังคมที่แก้แทบจะไม่ได้อยู่เรื่อย ๆ คือ พวกภัยสังคมในหลายรูปแบบ ผู้หญิงคนหนึ่งกำลังวิ่งหนีกลุ่มชายฉกรรณ์มีทั้งหมดหกคนกำลังไล่ตามเธออยู่ พวกมันมีสายตาหื่นกระหาย ราวกับสัตว์ป่า “โย่เฮ้ย !” เสียงหนึ่งดังขึ้นมา เจ้าของเสียงเป็นชายร่างสูงโย่ง แต่งกาย เหมือนหลุดมาจากเอ็มวีเพลงฮิปฮอบ สวมชุดวอร์มสีเขียวอ่อน และสวมหมวกไหมพรหมสีเดียวกับชุด เขาจัดว่าเป็นคนหน้าตาดีคนหนึ่ง มีดวงตาสีดำเป็นมัน ใบหน้าแฝงไปด้วยแววขี้เล่นและซุกซนเหมือนเด็ก เขาคือดาริโอ คานโอ “อย่าเสือก เรื่องของผัวเมีย” “ไม่จริงคะ ช่วยด้วย” ยังไม่ทันที่ใครจะพูดอะไรต่อ เสียงปืนก็ดังขึ้นมา หนึ่งในคนร้ายล้มลงไป ชายชุดวอร์มเอามือตบหน้าผากตัวเองแล้วพูดว่า “โย่เฮ้ย ! นี่ ซีโอ[4] จะรีบยิงทำไมเนี่ย ไอกะเปิดตัวเท่ ๆ สักหน่อย” “แล้วแกจะพูดอะไร

  • เดอะ เนฟีลิม The Nephilim    ตอนที่ 1 กำเนิด

    ปฐมกาล 6 1-4น้ำท่วมโลก6เมื่อมนุษย์เริ่มทวีจำนวนขึ้นบนโลกและให้กำเนิดบุตรสาว 2 บรรดาบุตรชายของพระเจ้าเห็นว่าบรรดาบุตรสาวของมนุษย์สวยงามก็เลือกเอามาเป็นภรรยาตามใจชอบ 3 แล้วองค์พระผู้เป็นเจ้าตรัสว่า “จิตวิญญาณของเราจะไม่คงอยู่กับมนุษย์ตลอดไป เพราะเขาเป็นเพียงมนุษย์ที่ต้องตาย เขาจะมีอายุขัย 120 ปี”4 ในสมัยนั้นและสืบต่อมาภายหลัง มีคนเนฟิลอาศัยอยู่ในโลก คือสมัยที่บุตรชายของพระเจ้าไปอยู่กินกับบุตรสาวของมนุษย์และมีลูกหลานกับเขา คนเหล่านี้เป็นคนใหญ่คนโตที่มีชื่อเสียงในยุคโบราณกรุงปอมเบอี[2] ช่วงเวลาปัจจุบันร่างในเสื้อคลุมร่างหนึ่งกำลังเดินโซเซด้วยความเจ็บปวด มีเลือดไหลออกมาไม่หยุด แสดงให้เห็นว่าเขาเพิ่งผ่านการต่อสู้มา แต่นักท่องเที่ยวดูจะไม่ได้สนใจอะไรเขาเลย เพราะทุกคนกำลังตื่นตาตื่นใจ กับสถานที่ท่องเที่ยว เขาบ่นพึมพำ“ไม่จริง ข้า แพ้เป็นไปไม่ได้ ทำไมกัน บ้าเอ๋ย ทำไมข้าต้องตาย ข้าควรจะเป็นผู้ปกครองทุกอย่างสิ ทุกสิ่งต้องสยบอยู่แทบเท้าข้าสิ”พูดจบเขาก็กางแขนออก ร่างเปล่งแสงออกมา และตะโกนเสียงดังลั่น “ลูกข้า แก้แค้นให้ข้าด้วย” เกิดแสงสว่างวาบขึ้นมาในชั่วพริบตา ทุกคน

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status