บทที่ 1 ตระกูลธรรมราวัตณวิท

บทที่ 1 ตระกูลธรรมราวัตณวิท

ณ บ้านตระกูล ธรรมราวัตณวิท เป็นตระกูลใหญ่โตและมีชื่อเสียงในด้านการเมือง มีภรรยาและลูกสาวที่น่ารัก 

"คุณผู้หญิงค่ะ"ป้าใจเป็นหัวหน้าแม่บ้านของตระกูล ได้เดินเข้าไปทักทายสาซึ่งเป็นเจ้านายของตน

"มีอะไรจ้ะ ป้าใจ"เธอยิ้มเเย้มและพูดคุยอย่างเป็นมิตร

"คืออ...ใจมีเรื่องจะขอค่ะ"

"พูดมาได้เลยจ้ะ"

"ใจขอให้คุณผู้หญิงรับน้องสาวของใจเข้าทำงานหน่อยได้ไหมค่ะ คือเธอน่าสงสารมาก แถมลูกเธอก็ยังเด็กด้วย"

"นั้นป้าใจพาน้องสาวเข้ามาหน่อยได้ไหม"

"ได้ค่ะๆ นุชกับจันทร์เจ้าเข้ามาเร็ว"ใจเรียกคน2คนเข้ามา มีหญิงสาวคนนึงซึ่งอายุไล่เลี่ยกับคุณผู้หญิงเดินเข้ามาพร้อมลูกชายวัย8ขวบ

"สวัสดีคุณผู้หญิงสิจ้ะลูก"

"สวัสดีครับคุณผู้หญิง"

"สวัสดีจ้ะ ชื่ออะไรเหรอจ้ะ"

"จันทร์เจ้าครับ"

"อายุเท่าไหร่แล้วจ้ะ"

"8ขวบครับ"

"โตกว่ายัยเกรซ3ปีแหนะ คงเป็นเพื่อนกันได้แหละเนอะว่าไหม"คุณผู้หญิงลูกหัวจันทร์เจ้าพร้อมกับหันไปพูดกับป้าใจ

"คุณผู้หญิงพูดแบบนี้เเสดงว่าคุณผู้หญิงรับนุชเข้าทำงานเเล้วใช่ไหมค่ะ"ป้าใจถามด้วยความดีใจ

"จ้ะ ฉันรู้สึกเอ็นดูจันทร์เจ้า ดูเขาเป็นเด็กดี"

"ใช่ค่ะคุณผู้หญิงจันทร์เจ้าเป็นเด็กดี เขาชอบช่วยเหลือคนอื่นเเละชอบช่วยงานแม่ของเขา"ป้าใจพูดพลางหันหน้าไปหาจันทร์เจ้า

"ขอบคุณคุณผู้หญิงมากนะคะที่รับดิฉันกับลูก"นุชยกมือไหว้ขอบคุณ คุณผู้หญิง

"ไม่เป็นไรจ้ะ ไปพักผ่อนเถอะค่อยเริ่มงนพรุ่งนี้"

"ขอบคุณค่ะคุณผู้หญิง"

"ขอบคุณครับ"หลังจากใจพาทั้ง2ไปแนะนำให้คุณผู้หญิงรู้จักเขาก็พาเธอไปที่ห้องพัก

"นุชแกอยู่ห้องนี้กับไอ่จันทร์นะ ค่อยเริ่มงานพรุ่งนี้ วันนี้เเกพักผ่อนก่อน"

"จ้ะ ฉันขอบคุณพี่มากเลย ถ้าไม่มีพี่ฉันก็ไม่รู้จะหันไปพึ่งใคร"

"อืมๆช่างเถอะ แกไปพักเถอะ"

"ไปจันทร์เข้าห้องเถอะ"

"ครับเเม่"จันทร์เจ้ากับนุชได้เดินเข้ามายังห้องพักตัวเอง

"เเม่ครับผมขอไปเล่นตรงนู้นได้ไหมครับ"จันทร์เจ้าเห็นสวนที่อยู่หลังบ้านเขาเลยอยากไปเดินเล่นดู

"อย่าเลยลูก"

"นะครับเเม่ผมสัญญาผมจะรีบกลับมาผมแค่ไปดูแปปเดียว"

"อืมก็ได้เเต่อย่าไปเล่นอะไรล่ะ"

"ครับ ผมสัญญา"จันทร์เจ้าดีใจทันที่หลังจากนุชได่อนุญาตให้เขาออกไปเดินเล่น จันทร์เจ้าเดินไปยังสวนหลังบ้านเขาเดินไปเรื่อยๆจนเจอเด็กสาวคนนึงกำลังก้มเด็ดดอกไม้อยู่

"ทำอะไรหน่ะ"