EP.6 กฎมีไว้แหก

EP.6

“อ้าว!”

“ช่างมันเถอะค่ะ หนูมีคำถามมาถามพี่มากมาย ทำไมตอนจะไปไม่เขียนโน๊ตบอกไว้ว่าจะไม่อยู่ เสียความรู้สึกมากๆ คิดว่าโดนฟันแล้วทิ้ง”

“เอางี้เราเจอกันตอนเช้าไม่ได้ ถึงได้ก็สัมผัสตัวกันไม่ได้ แล้วพี่ก็หยิบจับอะไรไม่ได้ในตอนกลางวันเหมือนกัน แต่ตั้งแต่หกโมงเย็นถึงหกโมงเช้าทำได้”

“เหรอคะ แล้วพี่คิดไงถึงกลับมา หนูก็คิดว่าได้หนูแล้วก็คงไป”

“ก็เรายังไม่ทำตามสัญญาหนิ”

“เพราะหนูยังมีประโยชน์เหรอ ถ้าหนูไม่มีประโยชน์พี่ก็ไม่อยู่ใช่ไหม”

“น้อยใจอะไร เราเป็นคนชวนพี่ไปเลี้ยงข้าวนะ”

“ค่ะ แต่ตอนนี้หนูอยากโดนพี่พายกระแทกอีก รู้แล้วว่าพี่เป็นอะไรแต่ก็อยากโดน สงสัยมันถลำลึกไปแล้ว ทำอีกได้ไหมคะ”

“ไหนบอกว่าเป็นไข้ นอนได้แล้ว”ทำไมเขาเลี่ยงไม่พูดถึงมัน แต่การกระทำของเขามันน่ารัก เขายื่นมือมาวัดอุณหภูมิตรงหน้าผาก จากนั้นห่มผ้าให้เรา

“หนูยังไม่อยากนอนค่ะ หนูงอน มีโควต้าเหลือเกือบหกชั่วโมง ไม่สนใจใช้ร่างกายทำให้หนูหายงอนเหรอ ได้หลายรอบเลยนะ”

“พรุ่งนี้ออกจากโรงพยาบาลไม่ใช่เหรอ อยากนอนต่อรึไง หลับได้แล้ว”

“ไม่ค่ะ ไม่ง่วงแล้ว บอกหนูหน่อยว่าหนูควรรู้เรื่องอะไรของพี่บ้าง”

“น้องอยากรู้เรื่องอะไรล่ะ”

“พี่จะไปเกิดไหมคะ”

“ไม่อยากเกิดอ่ะ ชีวิตมันวุ่นวาย”

“พี่มีกฎอะไรเหรอ ตอนนั้นเห็นบอกว่า ไม่อยากทำผิดกฎ”

“กฎมันก็คงเป็นแค่โลกของวิญญาณกับมนุษย์ไม่ควรสมสู่กัน”

“แสดงว่าเคยมีกรณีศึกษาแล้ว”

“พี่ไม่ชอบยุ่งเรื่องชาวบ้านมาก แต่ก็ได้ยินมาบ้าง ว่ามี”

“ตอนจบเป็นไงคะ”

“บางคู่ก็happy ending บางคู่ก็ bad end”

“bad end ก็ดีกว่าไม่เริ่ม เออแล้วพี่ผิดกฎ พี่จะเป็นอะไรไหมคะ”

“ไม่นะ แต่มันไม่ควรไง”

“อันนี้เรียกข้อควรปฏิบัติค่ะ ไม่น่าใช่กฎ”

“ถึงอย่างนั้นเราก็ควรรู้ไว้ ว่ามันไม่ควร”

“สงสัยคนตั้งข้อควรปฏิบัติกลัวติดใจมนุษย์แน่เลย ใช่ไหมคะ”

“พี่ก็ไม่รู้ พี่ไม่ได้ตั้งเอง”

“แล้วพี่พายติดใจมนุษย์ยังคะ มนุษย์เนเน่น่ารักนะ”

“จะยังไงก็เถอะ มันไม่ควรเกิดขึ้นอีกรู้ไหม”

“แปลว่าติดใจ?”

“น้องก็โอเคดี”

“โอเคดีหมายความว่าไงคะ พูดว่าติดใจก็ได้นะคะ ได้กันแล้วจะกลัวอะไร”

“ยอกย้อนเหรอ?”พี่พายบีบแก้มเราเบาๆ

“ค่ะ กฏมีไว้แหกนะคะรู้ยัง ได้กันแล้วก็ได้กันอีกได้”

“ไม่กลัวพี่แล้ว?”

“ก็พี่น่ารักจะตาย”

“จริง? พี่วาร์ปมาแบบน่ากลัวก็ได้?”

“ไม่ได้ค่ะ ห้าม! แต่พี่วาร์ปได้ เมื่อวานที่หนูจะปล้ำพี่ พี่วาร์ปหนีไปก็ได้แต่พี่ไม่ทำ ทำไมคะ”

“พี่ไม่อยากให้น้องหัวใจวายตายไง”

“เหรอคะ ก็เลยยอมโดนหนูกิน พี่ต้องรับผิดชอบด้วยนะตอนนี้หนูติดใจวิญญาณนี่หนูต้องทำไงคะ หนูได้กับพี่พายสองรอบหนูติดใจเลยนะ ตอนนี้หนูลองเอาตัวเองไปนั่งในความคิดพี่อิฐดู พี่อิฐได้กับแจนจะหลงแจนรักแจนก็คงไม่ผิด เพราะมันคงสปาร์คกันตั้งแต่ครั้งแรกหากเราเปลี่ยนคู่นอน รสเดิมกลิ่นเดิมมันไม่เร้าใจ หนูก็คิดว่า หนูอาจจะมูฟออนได้เพราะได้กับพี่”

“พี่ว่าเรานอนเถอะ มันดึกแล้ว”พี่พายลูบศีรษะ เหมือนจะกล่อมให้หลับแต่ใครมันจะไปหลับลง ไม่ใช่เพราะกลัว แต่หัวใจมันสั่นไหวง่ายๆกับการกระทำของเขา คงเป็นเพราะเสียใจมาก แล้วถูกทำให้กลับมามีความสุขมากๆได้ในเวลาอันรวดเร็ว ถ้าเขาทำแบบนี้ได้ เขาก็ควรทำมันต่อ ขอเป็นคนเห็นแก่ตัว ไม่สนไม่แคร์อะไรเลยแล้วกัน

“ชิ!”เราแกล้งงอนเผื่อเขาจะเอาร่างกายมาง้อ

ครืด~ ครืด~

เสียงโทรศัพท์ดันดังขึ้นมาขัดจังหวะพ่อแง่แม่งอน รีบหยิบมันมาดู ไม่คิดว่าเอมิกาแม่ของพี่อิฐจะโทรมาในเวลานี้ แต่หากไม่รับก็กลัวจะเสียมารยาท

“สวัสดีค่ะแม่”

(แม่ขอโทษที่โทรมารบกวนเวลานี้นะลูก)

“ไม่เป็นไรค่ะ หนูก็ยังไม่นอน”

(ร้องไห้รึเปล่า)

“ดีขึ้นแล้วค่ะ”แสร้งทำเสียงเศร้าเดี๋ยวแม่แปลกใจว่าทำไมร่าเริงเร็ว

(ช่วงนี้อิฐทำตัวเหลวแหลกจนแม่ล่ะปวดหัวไปหมด แม่ขอโทษแทนอิฐด้วยนะ แม่หวังว่าจะให้เราเป็นลูกสะใภ้ ไม่เคยคิดเลยว่าอิฐมันจะนอกใจ หลงผู้หญิงใหม่จนไล่หนูออกจากบ้าน แม่วางแผนอะไรหลายๆอย่างไว้ให้หนูแล้วเหมือนกัน)

“ค่ะน่าเสียดายนะคะ ที่เราไม่ได้เป็นครอบครัวเดียวกัน”

(พรุ่งนี้ออกจากโรงพยาบาลใช่ไหมลูก แม่จะให้คนไปจ่ายค่าห้องให้นะ แล้วแม่ก็จะเอาแบล็คการ์ดให้หนูเป็นของขวัญปลอบใจที่เลิกกับอิฐนะ”

“คะ คือ…”

(รับไปเถอะเน่ แม่ตั้งใจว่าจะให้เป็นของขวัญในวันที่เราแต่งกับอิฐ แต่ไม่มีโอกาสนั้น เงินในนั้นเป็นของหนู หนูเอาไปตั้งตัวเถอะ)

“ถ้าแม่อยากให้ หนูก็ขอบคุณค่ะ”

(หนูใช้ชีวิตต่อจากนี้ให้มีความสุขนะ อย่าจมปลักกับอิฐเลย)

“ขอบคุณค่ะแม่ หนูจะไม่ลืมพ่อกับแม่นะคะ”

(จ๊ะ มีอะไรก็บอกแม่ได้ ยินดีให้คำปรึกษาเสมอนะลูก แค่นี้นะลูกแม่ไม่กวนแล้ว)

“ค่ะ”ในความโชคร้ายยังมีความโชคดี เราซึ้งใจมาก แม่พี่อิฐใจดีกับเราเสมอ สิ่งที่จะได้คงเป็นเศษเงินของครอบครัวนี้แต่มันต่อชีวิตเราได้มาก ไม่รู้จะตอบแทนพ่อกับแม่พี่อิฐยังไง ตอนนี้รู้แค่ว่าจะใช้เงินที่เขาให้ให้คุ้มค่าก็พอ

“ดีใจอะไร”

“ก็ดีใจที่จะได้รางวัลปลอบใจตอนเลิกกับพี่อิฐไงคะ เป็นเงินจากแม่เขา พี่คิดไว้ยังว่าจะไปเที่ยวไหน หนูจะเลี้ยงขอบคุณพี่แล้ว”

“พี่ชอบน้ำ ไปไหนก็ได้ที่มีน้ำ”

“งั้นจัดเลยค่ะ”ความดีอกดีใจทำให้รีบหาข้อมูลเพื่อจองทริป เราเปิดให้พี่พายช่วยเลือกที่เที่ยวที่น่าสนใจ สุดท้ายก็จบตรงที่ล่องเรือสำราญลำใหญ่ที่สามารถจุคนได้มากมาย ในเรือก็มีสระว่ายน้ำขนาดใหญ่ ตอบสนองความต้องการของพี่พายได้เป็นอย่างดี

“หนูจองทริป7วัน7คืนนะคะ นานๆจะได้เปิดหูเปิดตา”

“ก็ดีเหมือนกัน พี่อยากไปสัมผัสทะเลอีกครั้ง”แค่เห็นพี่พายตื่นเต้นกับมันเราก็แทบจะอดใจไม่ไหวอยากไปเดี๋ยวนี้ อยากเห็นเขาได้เปิดหูเปิดตา อยากให้เขาได้ในสิ่งที่ต้องการ

“พี่พายคะ หนูอยากเข้าใจฟังก์ชั่นพี่มากกว่านี้ ทำไมหนูเรียกพี่มาแล้วพี่ยังวาร์ปกลับไปที่เดิมได้ ไม่เห็นเหมือนในเรื่องผีที่บอกว่าเรียกผีกลับมาด้วยแล้วผีก็ไม่ยอมไปไหนเลย”

“พี่โดนอีป้านั่นเรียกกลับไปด่าด้วยไง”

“แล้วทำยังไงให้เขาเลิกด่าพี่ล่ะ”

“ถ้าป้าแกเหนื่อยแกก็คงเลิกเอง แต่ถ้าพี่หมดความอดทนเมื่อไรคงได้เอาตีนกระแทกปาก”

“กร้าวใจมากกกก”

“แปลว่าไงนะ”

“ก็แปลว่ากร้าวใจค่ะ ไม่ต้องสนหรอก ไปเคลียร์กับป้าให้เสร็จ ทริป7วัน7คืนของเรา หนูไม่อนุญาตให้พี่วาร์ปไปไหน”

“อือ ก็ได้”

“หนูตื่นเต้นจังเลยค่ะ หนูจะเตรียมกล้องไว้ถ่ายรูปเยอะๆเลย ….เออว่าแต่ พี่ได้ลบคลิปหนูไหม”

“คิดว่าพี่ใช้เทคโนโลยีสมัยใหม่เป็นเหรอ”

“งั้นแสดงว่าโทรศัพท์หนูมันกากเพราะมันไม่สามารถเก็บความเร่าร้อนของเราได้ หนูเลยวาดมันลงไดอารี่หนู”เราลุกจากเตียงเดินไปที่โต๊ะไปหยิบไดอารี่ตัวเองมาเปิดกางโชว์ให้พี่พายดู ซึ่งพี่พายหยิบมันไปดูแต่เขาเปิดไปดูหน้าอื่นด้วย

“อย่าเปิดไปหน้าอื่นสิคะ ให้ดูแค่นี้”

“ความลับเหรอ แล้วไอ้จู๋เท่านิ้วก้อยนี่ของไอ้อิฐเหรอ”

“ทำไมคะ อย่าบูลลี่เขานะ หนูมูฟออนได้ก็เพราะเจอของใหญ่กว่าเลยนะ”