LOGINShare
ตอนที่ 6 ชายแปลกหน้า
Last Updated:
2025-02-25 23:38:54“ขอเหมือนเดิมอีกหนึ่งแก้วค่ะ” ปลายฟ้าสั่งเครื่องดื่มแก้วที่สามกับบาร์เทนเดอร์
“คุณมาเที่ยวที่นี่บ่อยเหรอ” ผู้ชายที่นั่งข้างๆ เริ่มต้นบทสนทนาเมื่อเห็นว่าหญิงสาวสั่งเครื่องเหมือนกับมาที่นี่เป็นประจำ
ปลายฟ้าหันไปมองด้วยความแปลกใจเพราะใบหน้าของเขามองยังไงก็ไม่ใช่คนไทยแต่กลับพูดภาษาไทยชัดแจ๋ว
“ไม่หรอกค่ะ คุณล่ะคะ” หญิงสาวถามกลับ ตอนนี้เธอกำลังอยากมีเพื่อนคุยอยู่พอดี
“ผมก็เพิ่งมาเที่ยวที่นี่ครั้งแรก ผมว่าบรรยากาศที่นี่ดีเหมือนกันนะ คนไม่เยอะเท่าไหร่”
“ก็ประมาณนั้นค่ะ” ปลายฟ้าไม่อยากให้เขารู้ว่าจริงๆ แล้วตนเองเพิ่งเคยมาเที่ยวที่นี่เป็นครั้งแรก
“คุณเป็นคนพื้นที่หรือเป็นนักท่องเที่ยวครับ” อีกฝ่ายยังคงถามต่อ คืนนี้แดเนียลรู้สึกเหงาและต้องการใครสักคนมาคุยด้วย เขาเดินทางมาเที่ยวภูเก็ตได้สองวันแล้วเมื่อคืนก่อนก็ไปเที่ยวผับแห่งหนึ่งแต่ไม่ค่อยถูกใจเท่าไหร่คืนนี้เขาเลยเปลี่ยนมาเที่ยวที่นี่และก็ไม่คิดว่าจะเจอผู้หญิงมานั่งดื่มคนเดียวแบบนี้
“ฉันมาเที่ยวค่ะ คุณล่ะคะ”
“ผมมาเที่ยวครับ คิดว่าจะเที่ยวที่นี่ซักอาทิตย์แล้วถึงแล้วค่อยกลับคุณล่ะจะอยู่เที่ยวที่นี่นานไหม”
“ก็น่าจะเที่ยวจนกว่าจะหายเบื่อแล้วค่ะ” ปลายฟ้าไม่ได้วางแผนไว้ว่าตนเองจะอยู่ที่นี่นานเท่าไหร่
“แต่ผมว่าที่นี่ที่เที่ยวเยอะคุณคงไม่เบื่อง่ายๆ หรอก” เขาพูดและจิบเครื่องดื่มของตนไปด้วย
“คุณเคยมาเที่ยวที่นี่ไหมคะ”
“เคยมาครับ แต่มันก็นานมากแล้วน่าจะสี่ปีได้แล้วมั้ง” ครั้งล่าสุดที่แดเนียลมาเที่ยวภูเก็ตก็คือเมื่อสี่ปีก่อน
ครั้งนั้นชายหนุ่มมาวรัญญาอดีตคนรักซึ่งในวันนั้นเขาจำได้ดีว่าขอเธอแต่งงานริมชายหาดในขณะที่พระอาทิตย์กำลังตกดิน
แต่วันนี้แดเนียลมาเที่ยวภูเก็ตเพียงคนเดียวเนื่องจากหญิงสาวไม่ได้เป็นคนรักของเขาอีกต่อไปแล้ว
ทุกอย่างที่เขาวางแผนเอาไว้มันพังลงไม่เป็นท่าจากที่คิดว่าจะแต่งงานเมื่อตนเองอายุครบ 35 แต่ก็มันแต่มันก็เป็นไปไม่ได้เพราะเขาเพิ่งถูกคนรักบอกเลิกเมื่อเดือนก่อนทั้งที่คบหากันมานานถึงห้าปีทั้งสองใช้ชีวิตด้วยกันเหมือนกับคู่รักคนอื่นๆ
มันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากในทุกๆ วันทั้งสองจะตื่นเช้ามาช่วยกันทำกับข้าว จากนั้นเขาก็จะขับรถไปส่งวรัญญาที่โรงเรียนประถมแห่งหนึ่ง ก่อนที่ตนเองก็ขับรถไปสอนที่มหาวิทยาลัย พอตกเย็นก็แวะทานอาหารก่อนจะกลับบ้าน
ชีวิตในแต่ละวันผ่านไปอย่างเรียบง่ายแดเนียลคิดว่าเขากับวรัญญาเป็นคู่ที่เหมาะสมกันที่สุด ชายหนุ่มวางแผนจะจัดงานแต่งงานในปลายปีนี้ หลังจากที่หญิงสาวเรียนจบปริญญาโทแล้ว แต่ทุกอย่างมันก็ไม่ได้เป็นอย่างที่วางแผนไว้เลย
เพราะจู่ๆ มารดาของวรัญญาก็บอกมาบอกให้เขาเลิกกับเธอเพื่อที่เธอจะได้ไปแต่งงานกับนักธุรกิจผู้มีชื่อเสียง แดนดนียลหัวเราะเพราะเขาคิดว่าถ้าวรัญญารู้เรื่องนี้หญิงสาวจะต้องไม่ยอมอย่างแน่นอน แต่กลายเป็นว่าเขาคิดผิดเพราะวรัญญายอมเลิกกับเขาง่ายๆ เพียงเพื่อทำตามสิ่งที่มารดาของเธอบอก
แดเนียลไม่เข้าใจเลยว่าที่ผ่านมาวรัญญาอยู่กินกับเขาฉันสามีภรรยานั้นมันหมายความว่ายังไง เพราะเมื่อถึงวันที่เธอจะไปจากเขา หญิงสาวก็ตัดใจไปง่ายๆ โดยไม่สนใจเลยว่าเขาจะเสียใจมากแค่ไหน ระยะเวลาที่อยู่ด้วยกันดูเหมือนมันจะไม่มีความหมายสำหรับวรัญญาเลย
เขานั่งนึกถึงเหตุการณ์ของตนเองโดยไม่ทันสังเกตว่าตอนนี้หญิงสาวที่ตนเองนั่งคุยกับหนูนั้นเดินออกไปด้านนอกบาร์แล้ว
ชายหนุ่มนั่งดื่มต่อจนกระทั่งรู้สึกมึนได้ที่จึงออกมาเดินรับลมทางด้านนอก เขาเดินกลับไปยังโรงแรมแต่ก็ไม่อยากนอนเหงาอยู่ในห้องตามลำพังชานหนุ่มจึงเลือกที่จะเดินไปยังบริเวณหน้าชายหาดหน้าโรงแรม
แต่นั่งไปสักพักก็รู้สึกคอแห้งแดเนียลจึงเดินไปยังร้านสะดวกซื้อที่เห็นอยู่ไกลๆ
“อ้าวคุณเขา” ทักทายปลายฟ้าที่กำลังยืนอยู่หน้าตู้เครื่องดื่ม
“เราเจอกันอีกแล้วนะคะ”
“ครับคุณกำลังจะซื้ออะไร”
“ฉันไม่แน่ใจว่าจะกินอะไรดี” ปลายฟ้ากระป๋องเบียร์สลับกับเครื่องดื่มชนิดขวดสีสวยที่มีแอลกอฮอล์ไม่ต่างกัน
“ถ้าชอบรสชาติวันหวานก็ต้องขวดนี้เลย” เขาส่งเครื่องดื่มขวดสีฟ้าให้กับหญิงสาว
“ขอบคุณนะคะที่ช่วยเลือก” ปลายฟ้ากล่าวขอบคุณเพราะเธอยืนเลือกอยู่นานแล้วแต่ก็ตัดสินใจไม่ได้สักที
“ของคุณล่ะคะ”
“นี่ครับไงครับ” เขาชูกระป๋องเบียร์ให้เธอดู
แดเนียลหยิบเบียร์มาสองกระป๋องและเดินมายังเคาน์เตอร์ชำระเงิน
“คิดของน้องผู้หญิงร่วมกับผมเลยก็ได้นะครับ” เขาบอกพนักงานเมื่อเห็นว่าปลายฟ้ากำลังหากระเป๋าสตางค์ของตนเองอยู่
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันจ่ายเองได้”
“ไม่เป็นไรถือว่าผมเลี้ยงคุณก็แล้วกัน”
เขารับเบียร์มาสองกระป๋องแล้วเดินออกมาก่อนหญิงสาว
“คุณจะไปดื่มที่ไหนเหรอ” แดเนียลถามเมื่อเห็นหญิงสาวคนเดิมเดินออกมาจากร้านสะดวกซื้อแต่ยังไม่ยอมเดินต่อ
“ว่าจะไปนั่งดื่มตรงชายหาด”
“ไปด้วยกันไหมล่ะ ผมก็ว่าจะไปนั่งตรงนั้นเหมือนกัน”
“ก็ดีเหมือนกันค่ะ” เพราะไม่อยากอยู่คนเดียวปลายฟ้าเลยเดินตามชายหนุ่มที่ไม่รู้ไม่กระทั่งชื่อ
ทั้งสองคนนั่งดื่มไปเรื่อยๆ ปลายฟ้าดื่มไปได้ครึ่งขวดขณะที่เขาก็เริ่มเปิดเบียร์กระป๋องที่สอง
“ผมขอรู้จักชื่อคุณหน่อยได้ไหม จะได้เรียกถูก”
“ปลายฟ้าค่ะเรียกฟ้าก็ได้”
“ผมชื่อแดน”
“ค่ะคุณแดน”
“ไม่ต้องเรียกผมว่าคุณแดน หรอกดูแล้วผมน่าจะอายุมากกว่าคุณเยอะนะ”
“จะให้เรียกคุณว่าพี่ใช่ไหมล่ะคะ”
“แล้วหนูจะเรียกพี่มั้ยล่ะ”
“เรียกก็ได้ค่ะ พี่แดนมาเที่ยวคนเดียวเหรอคะ”
“ครับแล้วฟ้าล่ะมากับใคร”
“หนูก็มาคนเดียวค่ะ”
“อะไรนะมาคนเดียว”
“ค่ะ มาคนเดียวพี่จะตกใจอะไรขนาดนั้น”
“ก็มันแปลกไงปกติผู้หญิงจะไม่ค่อยเที่ยวคนเดียว ส่วนใหญ่ถ้าไม่มากับแฟนก็ต้องมากับเพื่อน”
“พี่กำลังจะถามว่าหนูมีแฟนหรือเปล่าใช่ไหม” ปลายฟ้าถามอย่างรู้ทันเพราะเธอมีผู้ชายเข้ามาจีบมากจึงพอจะรู้มุกที่หนุ่มๆ มักจะใช้จีบ
“ก็ประมาณนั้น” แดเนียลตอบไปตามตรงเขาไม่ค่อยอยากยุ่งกับผู้หญิงที่มีเจ้าของเท่าไหร่ถึงแม้จะเป็นการนั่งพูดคุยกันตามปกติก็ตาม
Latest chapter
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 37 ตอนจบ
พิธีแต่งงานเล็กๆ ถูกจัดขึ้นในโบสถ์ปลายฟ้าสวมชุดเจ้าสาวสีขาวแดเนียลสวมสูทสีน้ำเงินเข้มหลังจากสาบานตนกับบาทหลวงในโบสถ์แล้วแขกทุกคนรวมถึงเจ้าบ่าวเจ้าสาวก็มาอย่างร้านอาหารเล็กๆ ซึ่งในรมิตรด้วยดอกไม้สดเพื่อเป็นการฉลองให้กับคู่บ่าวสาว แขกที่มาร่วมงานก็มีเพื่อนของเฮนรี่และลูกค้าของบริษัทที่ติดต่องานกันมานานไม่กี่คนเท่านั้นหลังจากอาหารมื้อพิเศษทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ เฮนรี่และภรรยามาส่งแดเนียลกับปลายฟ้าที่คอนโดมิเนียมของชายหนุ่ม“พ่อจะให้เวลาอยู่ด้วยกันแค่สองวันนะจากนั้นแดเนียล ต้องกลับไปทำงานกับพ่อ”“แค่สองวันเองเหรอคะพ่อ หนูไม่เจอพี่แดนตั้งนานและพอได้เจอกันก็มีเวลาอยู่ด้วยกันแค่นี้เอง” ปลายฟ้าเริ่มงอแงเพราะเธออยากจะอยู่กับคนรักนานกว่านี้“พ่อหมายถึงให้หนูอยู่ด้วยกันที่นี่สองวัน จากนั้นแดเนียลจะไปช่วยงานของพ่ออีกสองวัน แล้วเขาก็จะกลับเมืองไทยพร้อมหนูแบบนี้ตกลงไหม”“พี่แดนจะกลับเมืองไทยเหรอคะ”“พ่อให้พี่เขาไปดูบริษัทที่เมืองไทยเพราะตอนนี้กำลังจะเริ่มโปรเจกใหม่”“ใช้เวลานานไหมคะพ่อ”“ก็นานหลายเดือนเลย ฟ้าจะได้อยู่กับเขาอย่างเต็มที่”“ขอบคุณพ่อกับแม่มากนะคะ ขอบคุณที่เข้าใจหนูมากที่สุด”“วันนี้เห
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 36 ถูกคนรักหักหลัง
เมื่อทานอาหารเสร็จเฮนรี่ก็เป็นคนเริ่มต้นเล่าเรื่องทั้งหมดให้กับปลายฟังเขาเล่าว่าตั้งแต่เจอกับแดเนียลที่เมืองไทยชายหนุ่มก็สารภาพว่าเขากำลังแอบคบหากับปลายฟ้าอยู่เมื่อเฮนรี่ไม่รู้ว่าเขาทำงานอะไรบ้างก็เลยลองชวนให้มาทำงานที่บริษัทจาก เพราะอยากจะให้ชายหนุ่มพิสูจน์ตัวเอง อยากรู้ว่าแดเนียลจะทำงานได้จริงอย่างที่พูดหรือเปล่า แต่พอได้ทำงานร่วมกันก็กลายเป็นว่าชายหนุ่มทำงานถูกใจเขามากช่วงนี้มีโปรเจกใหญ่ที่สิงคโปร์เฮนรี่ก็เลยชวนชายหนุ่มมาทำงานที่นี่อีกครั้ง มันเป็นช่วงปิดเทอมที่เขาว่างอย่างเต็มที่ ในทุกๆวันทั้งสองคนจึงช่วยกันทำงานอย่างหนักจนตอนนี้โปรเจกที่ร่วมกันทำก้เสร็จแล้วเฮนรี่พอใจในฝีมือของแดเนียลเป็นอย่างมาก“แล้วทำไมพี่แดนไม่บอกหนูเลยล่ะ”เมื่อบิดามารดารู้ความจริงว่าเธอกับเขาคบกันแล้วปลายฟ้าก็ไม่มีความจำเป็นที่จะต้องเรียกเขาว่าอาจารย์แดเนียลอีกต่อไป“ฟ้าอย่าไปโทษว่าเป็นความผิดของอาจารย์เขาเลย เรื่องนี้พ่อเป็นคนบอกเขาเองว่าให้ติดต่อหนูไปแค่วันละครั้งก็พอ พ่อก็อยากรู้เหมือนกันว่าถ้าเขาเงียบหายไปลูกสาวพ่อจะเป็นยังไงบ้าง แล้วมันก็เป็นจริงอย่างที่คิด ลูกสาวลูกสาวพ่อเสียใจมากใช่ไหมที่จู่ๆ เขาก็ม
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 35 ผู้ชายไว้ใจไม่ได้
คุณเพ็ญนภาเลือกชุดเดรสสีครีมคอว้าวลึกด้านและด้านหลังเปลือยมาเกือบถึงบั้นท้ายให้กับลูกสาวใส่ไปทานอาหารเย็นกับบิดาและผู้ช่วยคนใหม่ ซึ่งปลายฟ้ารู้สึกว่าชุดที่เธอใส่อยู่นี้มันดูโตกว่าอายุมากๆ“แม่คะชุดที่หนูใส่มันเวอร์เกินไปไหม เราแค่ไปกินข้าวกับพ่อและผู้ช่วยของพ่อเองนะคะ ทำอย่างกับว่าจะไปออกงานกลางคืนยังงั้นแหละ”“ก็ร้านอาหารที่เราไปวันนี้มันค่อนข้างหรู เราก็ต้องแต่งตัวให้ ให้เกียรติสถานที่ด้วย อีกอย่างหนูจะเจอกับผู้ช่วยของพ่อเป็นครั้งแรกแม่ก็อยากให้เขาประทับใจและไม่มองว่าหนูเป็นเด็กกะโปโล”“หนูชักอยากจะเห็นแล้วสิว่าผู้ชายคนนี้มีดีมากมายขนาดไหนแม่ถึงได้อยากจะยกหนูใส่พานให้เขาแบบนี้”“แม่ไม่ได้คิดแบบนั้นนะลูก แม่ก็แค่เห็นว่าเขาเป็นคนดีแค่นั้นเอง ส่วนหนูจะชอบเขาจะคบกันต่อไหมมันก็เป็นเรื่องของหนู แต่ถ้าได้ทำความรู้จักกันไว้มันก็ไม่เสียหายอะไร อีกอย่างเขาก็เป็นผู้ช่วยของพ่อเขาต้องมาทำงานในบริษัทระหว่างที่หนูยังเรียนไม่จบและถ้าหนูเรียนจบแต่ถ้าหนูเรียนจบและไม่ถูกใจเขาหนูจะไล่เขาออกก็ได้ไม่มีปัญหาเลยแม่ให้หนูเป็นคนตัดสินใจเรื่องนี้เองทั้งหมด” มารดาของปลายฟ้าพูดยาวเหยียดเพื่อโน้มน้าวให้ปลายฟ้ารู
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 34 คนหนึ่งหายไป
เมื่อมาถึงสนามบินสิงคโปร์มารดาของปลายฟ้าก็มารอรับ“แม่ขาหนูคิดถึงแม่จังค่ะ”“คิดถึงแม่มากจนร้องไห้ตาบวมเลยเหรอ”“ลูกนิดหน่อยค่ะ”“ตอนนี้หนูหิวมากๆ แม่พาหนูไปหาของอร่อยๆ กินหน่อยได้ไหมคะ”“ได้สิลูก” คุณเพ็ญนภาพาหญิงสาวไปทานอาหารและกลับเข้าที่พักในเวลาบ่าย“วันนี้เราจะไปช้อปปิ้งกันเลยไหม”“เอาไว้พรุ่งนี้ก็ได้ค่ะวันนี้หนูอยากจะคุยกับแม่”“หนูมีเรื่องไม่สบายใจอะไรใช่ไหม”ปลายฟ้าขยับเข้าใกล้มารดาและกอดไว้แน่น“แม่ขาหนูขอโทษ”“ขอโทษแม่เรื่องอะไรลูก ไปทำอะไรผิดมาลองบอกแม่สิ”“หนูขอโทษที่เป็นเด็กไม่ดี ขอโทษที่ทำผิดหวังนะคะ”“ฟ้าเอาแต่ขอโทษและไม่บอกแม่ว่าไปทำอะไรผิดมา แล้วแม่จะรู้ไหมล่ะลูก”“แม่คะ ปิดเทอมครั้งที่แล้วหนูทำสิ่งที่ไม่ดีลงไปค่ะ”ปลายฟ้าเล่าเรื่องของตนเองกับแดเนียลให้มารดาฟังอย่างละเอียด เมื่อได้ระบายออกมาแล้วก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก“แม่อย่าโกรธหนูนะคะ ตอนนี้หนูสำนึกผิดแล้ว”“ไม่จ้ะ แม่ดีใจที่หนูกล้าพูดความจริง แต่อย่าไปทำแบบนี้กับใครอีกนะฟ้า”“ไม่แล้วค่ะ หนูเข็ดแล้ว”“แล้วหนูจะเอายังไงต่อล่ะลูก”“หนูตัดสินใจแล้วค่ะ หนูจะเลิกกับเขา” หญิงสาวบอกมารดาด้วยเสียงที่หนักแน่น“แล้วไม่เสียดาย
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 33 เหงากว่าไม่มีแฟน
ปลายฟ้ารู้สึกขัดใจมากๆ เมื่อแผนที่วางไว้ว่าจะไปเที่ยวด้วยกันพังลงไม่เป็นท่า เพราะลงอีกครั้ง เพราะแดเนียลมีงานด่วนเข้ามาทำให้เขาไม่สามารถไปเที่ยวกับเธอได้ ปลายฟ้าเลยต้องเหงาอยู่ที่คอนโดตามลำพัง ทั้งที่เป็นช่วงปิดเทอมแต่เขากลับเห็นว่างานสำคัญกว่าตนเอง“แม่ขาตอนนี้แม่อยู่ที่ไหนคะ” ปลายฟ้าถามมารดาเมื่อเธอโทรศัพท์ หญิงสาวกำลังเหงามากและต้องการคุยกับใครสักคนเพราะตอนนี้เพื่อนของเธอก็ไม่มีใครว่างมาอยู่ด้วยเลย ทุกคนเอาเวลาไปเที่ยวและไปอยู่กับแฟนกันหมด“ตอนนี้แม่อยู่สิงคโปร์จ้ะลูก แม่มาทำงานกับพ่อแล้วหนูอยู่ที่ไหนล่ะฟ้า ปิดเทอมไม่ไปเที่ยวที่ไหนกับเพื่อนเหรอ”“อยู่ที่ห้องค่ะแม่เหงามากๆ เพื่อนก็ไปเที่ยวกันแฟนกันหมดเลยค่ะ”“ฟ้ามาหาแม่ที่สิงคโปร์ไหม” เมื่อได้ยินเสียงอ้อนของลูกสาวคุณเพ็ญนภาก็รู้สึกสงสาร“หนูจะไปกวนแม่หรือเปล่า แม่ต้องช่วยพ่อทำงานทำงาน”“แม่ไม่ต้องทำงานหรอกจ้ะ พอดีพ่อเขามีผู้ช่วยคนใหม่ ตอนนี้แม่ก็อยู่ที่ห้องคนเดียวเหมือนกัน ถ้าหนูมาหาแม่ที่นี่เราจะได้ช้อปปิ้ง”“จริงเหรอคะแม่”“จริงสิลูกหนูมาหาแม่นะที่นี่นะ เราจะได้เที่ยวด้วยกัน”“ก็ได้ค่ะพรุ่งนี้หนูจะไปหาแม่นะคะ”“จะให้แม่จองตั๋วเครื
เมียลับอาจารย์แดน ตอนที่ 32 เด็กยั่วเก่ง nc
ปิดเทอมได้หนึ่งอาทิตย์แล้ววันนี้ปลายฟ้าไม่ได้ตามคนรักไปที่มหาวิทยาลัยเพราะช่วยเขาตรวจข้อสอบเสร็จแล้วจึงไม่มีข้ออ้างอะไรที่จะต้องไปทำงานเธอกำลังวางแผนการเที่ยวเขาเวลาว่างไม่กี่วัน ช่วงนี้งานของแดเนียลค่อนข้างหนักเพราะนอกจากงานที่มหาวิทยาลัยแล้วเขายังรับทำงานข้างนอกด้วยถูกซึ่งปลายฟ้าไม่รู้ว่ามันคือที่ไหน เธอไม่อยากเข้าไปยุ่งเรื่องงานของเขา“เย็นนี้อาจารย์ที่คณะนัดทานข้าวฟ้าไปกับพี่นะเดี๋ยวพี่ไปรับ”ตอนนี้แดเนียลอยู่ที่มหาวิทยาลัยส่วนปลายฟ้านั้นอยู่ที่คอนโด“พี่ไปกับพวกอาจารย์เถอะค่ะ”“แต่พี่ไม่อยากให้หนูต้องกินข้าวคนเดียว”“ไม่เป็นไรค่ะ หนูอยู่ได้คอนโด พี่แดนสัญญาได้ไหมว่ากินข้าวเสร็จก็ต้องรีบกลับเลย ห้ามไปส่งอาจารย์ยี่หวาหรืออาจารย์คนไหนเด็ดขาด”“สัญญาครับ ไม่ว่าจะยังไงวันนี้กินข้าวเสร็จปุ๊บพี่จะรีบกลับมาหาฟ้าทันที”ปลายฟ้าจัดห้องเพื่อฆ่าเวลาพอตกเย็นทานข้าวที่ร้านหน้าคอนโด การนั่งทานเดียวก็รู้สึกเหงาๆ ทั้งที่แต่ก่อนเคยอยู่มาได้ แต่พอมีชายหนุ่มมาอยู่ใกล้ การทำอะไรคนเดียวมันก็ทำให้รู้สึกเหงามากขึ้นสามทุ่มแล้วแต่แดเนียลก็ยังไม่กลับ ปลายฟ้าคิดถึงเขามากทั้งที่เมื่อเช้าเขาก็เพิ่งจะออกจากห้
You may also like
แรงรักสยบแรงแค้น
นครแสงจันทร์44.2K viewsคุณหมอ❤️ที่รัก NC18++
Me'JinJIn16.2K viewsคนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว223.1K viewsคลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.17.3K viewsสะใภ้ร่าน
กาสะลอง1.8K viewsช่างยนต์หลงกาวน์
Madam Hangover78 viewsMy honey น้องพี่ ที่รัก
plernwalee331 viewsมาเฟียตัวร้ายกับยายจอมซึน
Luffy.g103 views
