3 ถูกกลั่นแกล้ง

กฤติกาขนของกลับมาอยู่ที่บ้านเช่า หญิงสาวบอกตัวเองว่าเธอโชคดีที่ยังมีน้องสองคน   เธอบอกน้องๆ ว่าเธอเลิกทำอาชีพพิเศษแล้ว เกศราและก้องเกียรติดีใจกับพี่สาว

“เดี๋ยวนัทจะรีบเรียนให้จบแล้วเลี้ยงพี่ไก่เอง”  เด็กหนุ่มบอก

“หน่อยด้วยค่ะ รอคลอดแล้วหน่อยจะไปลงเรียนรามฯ เรียนไปด้วยทำงานไปด้วย”  กฤติกาได้แต่ยิ้ม อย่างน้อยเธอก็มีครอบครัว

เวลาผ่านไปสองเดือนเธอไม่ได้พบสมิติและไม่ได้ข่าวของเขาอีก  จิตใจของเธอได้รับการเยียวยาจนเกือบจะเป็นปกติ จนในวันหนึ่งเจ้านายของเธอเรียกพบเธอคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องการแจ้งผลทดลองงานของเธอ 

“ไก่ทำงานที่นี่สามเดือนแล้ว  ความจริงผลงานของเราดีมากเลยนะ”  เจ้านายของเธอเกริ่น

“ขอบคุณค่ะพี่”  เธอพนมมือไหว้

“พี่ก็อยากได้ไก่มาทำงานด้วย แต่..”  เขาหยุดพูดไปแล้วมองเธอนิ่งนาน กฤติกาเริ่มรู้สึกสังหรณ์ใจ

“มีอะไรเหรอคะพี่” 

“ไก่เคยมีปัญหาอะไรกับเอสเอ็มกรุ๊ปรึเปล่า  ในเรซูเม่ลงไว้ว่าไก่ฝึกงานที่นี่ใช่ไหม” 

“ใช่ค่ะพี่ ไก่ฝึกงานที่นั่นแต่ไม่เคยมีปัญหาอะไรนะคะ” กฤติกางงงันเมื่อเจ้านายพูดแบบนั้น

เจ้านายหนุ่มถอนใจ ก่อนที่เขาจะพูดตรงๆ

“เอสเอ็มเป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ของเราด้วย ตอนนี้เขาส่งหนังสือมาแจ้งว่าไม่ควรให้ไก่ทำงานที่นี่ หรือในวงการสถาปนิกอีกต่อไป” 

หา...กฤติกาช็อกไปชั่วขณะ เอสเอ็มกรุ๊ปบริษัทของสมิติ เขาจะทำแบบนั้นกับเธอทำไม

“แล้ว..”  เธอพูดได้แค่นั้น เจ้านายเธอพยักหน้าเป็นเชิงรู้กัน

“พี่คงให้ไก่ผ่านทดลองงานไม่ได้”  เขาพูด

“พี่คะ ไก่ขอดูหนังสือฉบับนั้นได้ไหมคะ”  เธอขอร้องแต่เจ้านายปฏิเสธ

“ตามมารยาทพี่ให้ดูไม่ได้  พี่บอกได้แค่ว่าถ้าไก่มีปัญหาอะไรไปเคลียร์กับเขาดีกว่า  เอสเอ็มเป็นบริษัทใหญ่ลงว่าเขาส่งหนังสือเวียนมาตามบริษัทอื่นๆ แบบนี้ไม่มีใครกล้างัดข้อกับทางนั้นหรอก”

เธอเก็บของออกจากบริษัทนั้นอย่างคนที่มึนงง ไม่อยากเชื่อว่าสมิติจะทำแบบนั้นไม่มีเหตุผลอะไรเลยที่เขาจะต้องทำร้ายเธอ  หลังจากที่เขาบอกเลิกหญิงสาวไม่ได้ไปยุ่งอะไรกับเขาอีก  ไม่มีการยื้อหรือติดต่อขอความช่วยเหลือใดๆ 

กฤติกามองของที่ท้ายรถ เธอซื้อรถมือสองคันเล็กด้วยเหตุผลเผื่อว่าเกศราเจ็บท้องหรือมีเหตุฉุกเฉินจะได้ไปไม่ลำบาก เธอตัดสินใจเลี้ยวรถเข้าห้างสรรพสินค้า  ตั้งใจว่าอยากไปหาร้านกาแฟเพื่อสงบสติอารมณ์และคิดว่าควรทำอย่างไรต่อไป

“ไก่ นั่นเธอรึเปล่า”  เธอเงยหน้ามองเมื่อมีเสียงเรียก

“นาเดีย”  เธอคราง  นาเดียคือคนที่แนะนำให้เธอรู้จักสมิติ  เธอเป็นเด็กที่เพื่อนของสมิติเลี้ยงดูเหมือนกันในตอนนั้น เธอเป็นเพื่อนจากที่บ้านเกิด ไม่ได้เรียนต่อมหาวิทยาลัยเพราะชีวิตของนาเดียต้องดิ้นรนปากกัดตีนถีบมากกว่าเธอ

“ไก่เป็นไงบ้างไม่ได้เจอตั้งนาน”  นาเดียมีท่าทางดีใจเมื่อพบเพื่อนเก่า

“ก็เรื่อยๆ  แล้วเดียเป็นไง” 

“ก็สบายดีตอนนี้เราเปิดร้านเสริมสวยในห้างนี้แหล่ะ ถ้าจะไปทำผมก็ไปได้เลยนะ ช่างที่ร้านเราได้รางวัลมาทั้งนั้น” 

พวกเธอสองคนคุยกันโดยที่ไม่รื้อฟื้นเรื่องเก่า  กฤติกาสบายใจเมื่อได้พบเพื่อนสมัยยังเด็ก  พวกเธอคุยกันถึงเย็นจึงแยกย้ายกลับบ้าน 

กฤติกาไม่ยอมแพ้เธอหาสมัครงานที่ใหม่  แต่ไม่มีที่ไหนรับเธอเข้าทำงานเลยสักที่ เธอมองเงินในบัญชีที่ถึงแม้มันจะมีถึงแปดหลักแต่เธอก็สบายใจไม่ได้ ตราบใดที่มีแต่ตัวเลขจ่ายออก  จะให้ไปทำธุรกิจเธอก็ไม่มีหัวทางนี้เลย

วันหนึ่งหญิงสาวมีสอบสัมภาษณ์งานใหม่ ซึ่งเธอมีความหวังมากว่าจะได้เพราะที่ผ่านมาหลายบริษัทไม่มีใครเรียกเธอสัมภาษณ์เลย

“คุณกฤติกาเชิญค่ะ”  เลขาของผจก.เรียกชื่อเธอ

“สวัสดีค่ะ” เธอเข้าไปด้วยความมั่นใจ  แปลกใจนิดๆ ที่ผู้สัมภาษณ์หนุ่มกว่าที่เธอคิด 

“เชิญนั่งครับคุณกฤติกา”  อัศราทักทาย เขาน่าจะอายุรุ่นเดียวกับสมิติเธอประเมินในใจ

“ผลการเรียนของคุณดีมาก การฝึกงานก็ดีทำไมไม่ทำงานกับเอสเอ็มล่ะครับ” 

“เอ่อ ดิฉันอยากอยู่ในที่ที่ส่งเสริมความสามารถจริงๆ น่ะค่ะ”  เธอตอบแบบกว้างๆ แต่นั่นทำให้อิศรายิ้มมุมปาก

“เพราะว่าตอนที่อยู่กับคุณสมิติคุณใช้ความสามารถด้านอื่นที่ไม่เกี่ยวกับงานเหรอครับ” 

หญิงสาวหน้าร้อนเธอไม่แน่ใจว่าเขาเป็นใคร รู้เรื่องของเธอกับสมิติมากน้อยแค่ไหน

“ถ้าคุณไม่สะดวกคุยเรื่องงานดิฉันคงต้องขอตัวค่ะ”  เธอทำท่าจะลุกขึ้นแต่อัศราเรียกไว้ก่อน

“เดี๋ยวสิครับ คุณไม่อยากรู้เหรอว่าทำไมบริษัทอื่นๆ ไม่มีใครรับคุณเลย  มีเหตุผลอะไรที่เป็นแบบนั้น”  

กฤติกาชะงัก นั่นคือสิ่งที่เธออยากรู้มาตลอดแต่ไม่เคยมีฝ่ายบุคคลของบริษัทไหนยอมตอบเธอตามตรงว่าทำไม  เธอหันไปมองอัศราอย่างชั่งใจ

“เมื่อหนึ่งเดือนก่อนมีจดหมายเวียนจากเอสเอ็มกรุ๊ปส่งถึงบริษัทในสังกัดและพาร์ทเนอร์ทุกเครือข่ายว่า... คุณมีพฤติกรรมไม่เหมาะสมทางชู้สาว  และมีความประพฤติด่างพร้อยอย่างร้ายแรงด้านความซื่อสัตย์”  อัศราพูด

เธอหูอื้อตาลายกับสิ่งที่ได้ยิน 

“มะ ...ไม่จริง”  เธอปฏิเสธแทบไม่มีเสียง เพิ่งรู้ว่าทางที่เคยเลือกเดินนอกจากส่งผลให้เธอเสียความนับถือต่อตัวเอง ยังมีราคาที่ต้องจ่ายมากขนาดนี้

“แต่บริษัทผมไม่ได้อยู่ใต้ปีกของเอสเอ็ม  ผมจะบอกคุณว่าถ้าคุณตัดใจจากเขาได้ ผมยินดีรับคุณเข้าทำงาน” 

กฤติกามองหน้าอัศราอย่างไม่อยากเชื่อ  เธอรู้ดีว่าอัศราดูโฮมเป็นคู่แข่งกับเอสเอ็มมาตลอด แต่ไม่คิดว่าเขาจะตกลงรับเธอง่ายๆ 

“ดิฉันขอเวลาให้คำตอบได้ไหมคะ”  นี่คือมิติใหม่แห่งการสมัครงาน ที่คนสมัครขอเวลาให้คำตอบแต่อัศรายิ้มพราย เขาเริ่มชอบเธอและคิดว่ารู้แล้วว่าทำไมสมิติถึงเลี้ยงเธอไว้ได้นานมาก

“ยินดีครับ นี่นามบัตรเบอร์ส่วนตัวของผม  คุณโทรหาผมได้ยี่สิบสี่ชม.”  เขาเดินมาตรงหน้าวางนามบัตรใส่มือเธอ

บ่ายวันนั้นเธอมาที่เอสเอ็มกรุ๊ป ติดต่อเลขาของสมิติเพื่อขอพบเขา โชคดีที่ชายหนุ่มอยู่ที่สำนักงานและไม่มีแขกเธอจึงได้เข้าพบทันที

“ไก่มีอะไร โทรหาพี่ก็ได้นี่”  สมิติแปลกใจที่เธอมาพบ แต่เขายอมรับว่าดีใจที่เห็นหน้าเธอ

“ทำไมพี่ต้องทำขนาดนี้คะ ขอจบไก่ก็จบให้แล้วทำไมต้องทำให้ไก่ตกงาน ทำไมต้องส่งจดหมายเวียนไปทั่วว่าไก่มีความประพฤติชั่วร้าย”  เป็นครั้งแรกที่กฤติกา ‘วีน’ ใส่สมิติ

สมิติทำหน้างุนงง เขาไม่เข้าใจสักอย่างที่เธอพูดมา

“ไก่พูดอะไร ถ้าอยากของานทำก็พูดดีๆ กับพี่ อย่ามาโวยวายน่าจะรู้ว่าพี่ไม่ชอบ” 

“ไก่ก็ไม่ชอบเรื่องที่พี่ทำเหมือนกัน  แต่จะมาบอกว่าต่อให้ไม่มีที่ไหนรับทำงานไก่ก็ไม่มีวันมาของานพี่ทำ”  เธอเสียงดังขึ้นทั้งความผิดหวัง ความเสียใจที่ต้องแบกมาเป็นเดือนทำให้เธอหมดความอดทน

เธอมองหน้าเขาด้วยความผิดหวังรุนแรงจนชายหนุ่มรู้สึกได้  เขาไม่เคยเห็นเธอในแง่นี้ที่ผ่านมาหลายปี กฤติกามองเขาด้วยความรักและเทิดทูนมาตลอด  หญิงสาวหันหลังให้เมื่อคิดว่าเธอพูดจบแล้ว

“ไก่อย่าเพิ่งไปกลับมาคุยกันก่อน” เขาเรียกแต่เธอไม่หยุด  สมิติจึงพูดอีกครั้ง

“ถ้าไก่ก้าวขาออกไปจากห้องนี้  ก็ไม่ต้องกลับมาอีก”  เธอชะงักไม่มีคำพูดอะไรออกมาจากปากเธอ   กฤติกาหันมามองเขาอีกครั้งก่อนจะหันหลังกลับไป เธอเดินออกไปจากห้องนั้นไม่มองเขาอีกเลย