/ รักโบราณ / เสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว / บทที่ 13 ทำร้ายชื่อเสียงเจ้าชายเซียวให้ย่อยยับ

공유

บทที่ 13 ทำร้ายชื่อเสียงเจ้าชายเซียวให้ย่อยยับ

작가: หลิ่วเยว่
หยุนเส้ายวนเอียงศีรษะเล็กน้อย รอยยิ้มปรากฏบนริมฝีปากของเขา แสงแดดส่องบนใบหน้าหล่อของเขาซึ่งเกือบจะโปร่งใสและซีดเซียว “ คือท่านเซี่ยและแม่ทัพเกาหรือไม่ ข้าสบายดี ไม่ต้องสุภาพก็ได้ ”

“ ท่านอ๋อง......” ทั้งสองยืนขึ้นและเอื้อมมือไปอยากจะช่วยพยุงหยุนเส้ายวน

หยุนจินเฟิงมองจากด้านข้างและพูดอย่างเย็นชา “ ท่านเซี่ย ท่านเกา อย่าลืมธุระของวันนี้ ”

มือทั้งสองคนค้างกลางอากาศ ค่อย ๆ ชักมือกลับและมองดูหลานจี้ด้วยความสับสน หวังว่าจะเห็นเบาะแสจากใบหน้าของหลานจี้ว่าฆาตกรอยู่หรือไม่

แต่ใบหน้าของหลานจี้ยังคงเย็นชาและไม่มีสีหน้าอะไรเช่นเคย ไม่มีใครสามารถมองอะไรออกได้เลย

หยุนจินเฟิงจ้องมองไปที่หยุนเส้ายวน ความเกลียดชังในดวงตาของเขาแทบจะเผาเขาให้กลายเป็นเถ้าถ่าน

หลังจากที่เขากลับมาจากการรบพร้อมอาการบาดเจ็บ หมอหลวงก็อยู่ในจวนเป็นเวลาสามเดือนเพื่อช่วยชีวิตเขา แต่ว่า เขาไม่ได้ออกจากจวนเลยตั้งแต่นั้นมา ดังนั้นจึงไม่มีใครเคยเห็นเขาอีก

วันนี้เมื่อเห็นเขาเช่นนี้แล้ว หยุนจินเฟิงก็รู้สึกโล่งใจจริง ๆ

ท่านปู่เคยกล่าวไว้อย่างภาคภูมิใจว่าแม่ทัพควรเป็นเหมือนหยุนเส้ายวน

คำพูดของท่านปู่ทำให้หยุนเส้ายวนขึ้นไปยืนที่จุดสูงสุดของแม่ทัพ ทหารทุกคนเอาเขาเป็นตัวอย่าง และผู้หญิงทุกคนในเมืองหลวงก็รักเขา

แต่ตอนนี้ตาของเขามองไม่เห็นสิ่งใดอีกแล้ว เขาตาบอด เขาเป็นคนตาบอด เส้นลมปราณของขาของเขาไร้ประโยชน์ ทักษะศิลปะการต่อสู้ของเขาเหลือไม่มาก คู่หมั้นของเขาแต่งงานกับคนอื่น และตอนนี้เขาเป็นคนไร้ประโยชน์ คนตายทั้งเป็น

ขอแค่นังสารเลว ล่อจี่นซูถูกเจอในจวนเซียว วันนี้เจ้าชายเซียวเทพแห่งสงครามก็จะหายไป และกลายเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดในการฆาตกรรมซึ่งให้ที่ซ่อนฆาตกร

ท่านพ่อก็สามารถจัดการกับเขาได้อย่างสมเหตุสมผล และทางท่านปู่ก็สามารถหาเหตุผลที่เหมาะสมได้

ในขณะนี้ เขาลืมไปโดยสิ้นเชิงว่าเขามาที่นี่เพียงเพื่อค้นหาศพของภรรยาที่รักของเขา และแค่อยากจะจัดการเจ้าชายเซียวให้ตาย

หากเจ้าชายเซียวถูกทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง การตายของจิงจิงก็คุ้มค่า

เหลียงซือผู้บัญชาการกองทัพจักรวรรดิก้าวไปข้างหน้าเพื่ออ่านคำสั่งของจักรพรรดิ หลานจี้ประคองหยุนเส้ายวนและคุกเข่าลงเพื่อรับคำสั่ง

“ ด้วยพรของพระเจ้า จักรพรรดิ์ได้ออกกฤษฎีกา ข้ารู้สึกเสียใจอย่างยิ่งที่รู้ว่าพระชายาหซู่ถูกสังหารจนตายท้องกลม ข้าก็เกลียดความโหดร้ายของฆาตกร ตอนนี้ข้าส่งคำสั่งไปยังเหลียงซือผู้บัญชาการกองทัพจักรวรรดิและ เซี่ยคังตูแห่งจวนจิงเจ้าเพื่อดูแลคดีนี้ ค้นหาฆาตกรล่อจี่นซูต้องนำฆาตกรเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม สนับสนุนความยุติธรรมและอำนาจของกฎหมาย กู้ร่างของพระชายาหซู่โดยเร็วที่สุดและฝังนาง เพื่อให้วิญญาณของนางได้พักผ่อนในสวรรค์ ดังนั้น ไม่มีใครสามารถขัดขวางหน้าที่ของกองทัพจักรวรรดิและจวนจิงเจ้าได้ ! ”

หยุนเส้ายวนยืนขึ้นและ กล่าวว่า “ ผู้บัญชาการเหลียง พระราชกฤษฎีกานี้ไม่ใช่ของข้า ”

เหลียงซือก้าวไปข้างหน้าและกล่าวว่า “ ท่านอ๋อง ฮ่องเต้ได้สั่งให้ท่านร่วมมือกับการค้นหา ถ้าไม่มีฆาตกรซ่อนตัวอยู่ในจวนเซียว เจ้าชายหซู่จะคำนับเพื่อขอโทษท่าน ท่านจะตีหรือด่าก็ได้ถ้าท่านต้องการ ”

หยุนเส้ายวนตอบอืมและพูดอย่างใจเย็น “ หลานจี้ พาพวกเขาไปค้นหา !”

“ ท่านอ๋อง ขออภัยด้วย ! ” เหลียงซือก้าวไปข้างหน้าและประสานมือของเขา

หยุนเส้ายวนหันกลับมา เสื้อผ้าของเขากระพือและเขาดูราวกับเทพที่ถูกเนรเทศมามาก “ ตามสบาย !”

หลานจี้ประคองเขากลับไปที่ห้องโถงใหญ่เพื่อดื่มชาก่อนแล้วพาทุกคนค้นบ้าน

หลานจี้รู้สึกประหม่าเล็กน้อย แต่ก็ไม่ได้แสดงออกมา

หยุนจินเฟิงไม่ได้มองหลานจี้และนำคนของเขาออกอาละวาดในจวน วาดดูทุกลานกว้างถูกตรวจค้นเสียงดัง และประตูก็ถูกเตะเพื่อเปิด

เขาคิดซ้ำแล้วซ้ำเล่าในใจหลายครั้งว่านังล่อจี่นซูนั่นต้องซ่อนตัวอยู่ในจวนเซียวแน่

และต้องได้รับความช่วยเหลือจากคนในจวนเซียว นางถึงสามารถนำร่างของพระชายามาที่นี่ได้

จี้หยกนั้นไม่สามารถปรากฏใต้กำแพงจวนโดยไม่มีเหตุผล

เจ้าชายเซียวชื่นชมแม่ทัพผู้พ่ายแพ้มาโดยตลอดและซ่อนลูกสาวของเขาไว้เพื่อช่วยให้นางหลบหนี เติมเต็มมิตรภาพที่เขากล่าวถึงอยู่เสมอ

มีหมาป่าสีดำอยู่ในจวนเซียว แต่พวกมันทั้งหมดถูกขังไว้ ดังนั้นจึงไม่มีใครถูกพบตลอดการค้นหา

ในที่สุดก็มาถึงนอกหอวูเหิ่น

ในเวลานี้ หลานจี้แสดงความกังวลใจบนใบหน้าของเขา

เพราะว่ามีกล่องอาหารเคลือบสีแดงวางอยู่หน้าประตูด้านนอกหอวูเหิ่น

หยุนจินเฟิงมองดูสีหน้าของหลานจี้และรู้ว่าเขาเดิมพันถูกต้องในครั้งนี้ ความคับแค้นใจและการดูถูกทั้งหมดที่เขาได้รับก่อนหน้านี้จะหายไปหลังจากเปิดประตูนี้
이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요
댓글 (1)
goodnovel comment avatar
Petch Tongsittigon
พิมพ์ผิดเยอะมากกกก ชื่อตัวละครก้อสับสนอ่านยาก
댓글 모두 보기

최신 챕터

  • เสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว   บทที่ 330 คำเยินยอ

    หลังจากที่พวกเขาดื่มเกือบเสร็จแล้ว เชาหยวนก็ชื่นชมพวกเขาอีกครั้งและบอกว่าวันนี้พวกเขาทำได้ดีมากและควรทำหน้าที่นี้ให้ดีต่อไปยังไม่เมา แต่ก็เมาแล้ว หลังจากได้ยินคำพูดขอบคุณ ความมั่นใจก็เพิ่มขึ้นเป็นสองเท่าขณะที่พวกเขากล่าวคำอำลาทีละคน ใบหน้าของพวกเขาก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่มั่นใจเมื่อพวกเขานั่งที่โต๊ะเจรจาในวันรุ่งขึ้น การแสดงออกของพวกเขาค่อนข้างผ่อนคลายเมื่อวานมีเชือกผูกไว้และดูประหม่ามาก วันนี้ทัศนคติทางใจเปลี่ยนไป ผู้คนจากรัฐฮุ่ยมองดูแล้วก็รู้สึกประหม่าครึ่งชั่วโมงผ่านไปหนึ่งชั่วโมงผ่านไปสองชั่วโมงผ่านไปการเจรจาที่แท้จริงเกี่ยวข้องกับการชั่งน้ำหนักข้อดีข้อเสียและการต่อสู้ระหว่างคุณและฉัน ไม่พบดินปืน แต่ก็รู้สึกว่ามีดินปืนเต็มไปหมดคิ้วด้านนี้ขมวดคิ้วด้านนั้นก็คลายออกคิ้วด้านนี้ยกขึ้นคิ้วด้านนี้ย่นลงการชักเย่อดังกล่าวดำเนินต่อไปจนถึงตอนเย็นต่างฝ่ายต่างเหนื่อยและแทบจะไม่มีมุมมองใหม่ๆให้พูดมากนักทั้งสองฝ่ายกำลังรอให้ใครก็ตามพูดก่อนเพื่อลดเงื่อนไของค์ชายหลู่มองดูหยุนฉินเฟิงในมุมที่ต่างออกไป คิดว่าเขาไม่สามารถทำเรื่องอะไรได้เลย และคิดว่าไม่สามารถสงบสติอารมณ์ได้

  • เสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว   บทที่ 329 องค์ชายสี่ยังคงมั่นคงมาก

    การเจรจาหยุดชะงักและบรรยากาศหยุดนิ่งเมื่อเห็นว่าหยุนฉินเฟิงปฏิเสธที่จะยอมแพ้ กษัตริย์หลู่ก็ทิ้งคำพูดที่รุนแรงและหยุดพูด หยุนฉินเฟิงก็ไม่ได้พยายามโน้มน้าวให้เขาอยู่ต่อคำพูดที่รุนแรงไม่มีประโยชน์กับเจ้าชายที่อยู่ในสนามรบคนนี้เขาได้ยินคำพูดที่รุนแรงมากที่สุดในชีวิตนี้แล้วอ่อนไหว มั่นคง สงบ และสง่างาม เหมือนคนเฝ้าประตูที่สามารถปิดกั้นคนได้เพียงหมื่นคน ปิดกั้นแผนการทั้งหมดของเจ้าชายหลู่และเหล่าคณะทูตยิ่งไปกว่านั้น เขาไม่ได้พูดอะไรเพิ่มเติมแม้แต่คำเดียวจริงๆ และสิ่งที่เขาพูดก็ได้รับการไตร่ตรองอย่างรอบคอบแล้วคนนี้ รับมือยาก รับมือยากจริงๆที่ยากยิ่งกว่าในการจัดการคือสุภาพบุรุษสองคนในชิงอี้นั่งอยู่ที่โต๊ะเจรจา หยุนฉินเฟิงจะใช้สายตาในการถามพวกเขาและพวกเขาจะมีการแสดงออกทางสีหน้าที่ละเอียดอ่อนเพื่อเตือนหยุนฉินเฟิงทำให้เหล่าทูตเชื่อว่าทั้งสองคนเป็นผู้เจรจาที่แท้จริงแต่หยุนฉินเฟิงยังคงรับมือได้ยากมาก และจิตใจของเขาก็มั่นคงเกินไปการเจรจาถูกระงับ และแต่ละคนก็ไปที่ห้องปิดเพื่อพูดคุยเป็นการส่วนตัวคณะทูตรัฐหยานหงหลู่ซือชิงกังวลเล็กน้อยและถามหยุน ฉินเฟิงว่า"ฝ่าบาท จะเป็นอย่างไรหากพ

  • เสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว   บทที่ 328 เจรจาอีกรอบ

    จินซูขยับเก้าอี้ออกไป นั่งอยู่หน้าระเบียง มองดูสายฝนฤดูใบไม้ผลิที่โปรยลงมาบนใบไม้ใหม่ใบไม้อ่อนกำลังเติบโตเป็นสีเขียวใหม่ และก่อนที่ดอกพีชจะเหี่ยวเฉา ใบไม้ก็ผลิออกมา แข่งขันกับดอกไม้เพื่อความสวยงามและความสดชื่นฝุ่นบนพื้นกระเบื้องหินสีฟ้าเปียกและมีสีเทาแกมเขียวเด็กๆที่เล่นกันกลับไปซ่อนตัวจากสายฝน จื่ออี๋เดินออกจากซุ้มโดยไม่มีร่มแล้วเดินเข้าไปอีกครั้งโดยสงสัยว่าเขายุ่งอยู่กับอะไรจินชูสูดอากาศบริสุทธิ์และหนาวเย็นเข้าลึกๆ รู้สึกว่าชีวิตของเธอจะไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไปหลิวต้าอันถือร่มและเดินผ่านอาคารเล็กๆ เพื่อไปที่วอร์ด จินชูทักทายเขาว่า"สวัสดี แอนดี้!"หลิวต้าอันเหลือบมอง เขย่าร่มในมือ และหยาดฝนที่ตกลงมาก็ตกลงบนหัวของเขา เขารีบยกมันขึ้นแล้วถามว่า"เกิดอะไรขึ้น"จินยี่ยิ้มสดใสโชว์ฟันขาวเล็กๆ ของเธอ"แค่เรียกนายเฉยๆ"หลินต้าอันตัวสั่นอีกครั้ง ป่วยเหรอ สามารถรักษาได้รึเปล่านะเขาเดินออกไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่รู้ว่าเกิดอะไรเมื่อเช่าหยวนกลับมาถึงบ้าน เขาเห็นเธอนั่งอยู่บนระเบียงสวมเสื้อคลุมและมองดูสายฝน“อะไรคือเสน่ห์ของฝนนี้กัน ทำให้ภรรยาของฉันหลงใหลได้ขนาดนี้”เช่าหยวนก้าวขึ้นไ

  • เสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว   บทที่ 327 ดูรายงานเสร็จแล้ว

    ในตอนเย็นเชาหยวนพาจินซูไปที่บ้านของตระกูลหวู่บัณฑิตอดอาหารประท้วงมาหลายวัน ร่างกายก็อ่อนล้า ล้มป่วยลุกไม่ขึ้นนานแล้วตั้งแต่กลับมาจากวังวันนี้ และกินข้าวต้มไปครึ่งชามแล้วดังนั้นเมื่อเชาหยวนและจินซูมาถึง เขาไม่สามารถลุกจากเตียงได้ เขาทำได้เพียงให้คนอุ้มเขาไปที่เก้าอี้นางสนมในห้องโถงหลักเพื่อนอนลงครึ่งหนึ่งใบหน้าของเขาแดงก่ำมาก และเขาเอาแต่พูดว่า"ฉันเสียมารยาทแล้ว ฉันเสียมารยาทมากจริงๆ"เชาหยวนกดมือของเขาแล้วพูดว่า"คุณไม่จำเป็นต้องพูดแบบนี้ บัณฑิตผู้ยิ่งใหญ่ คุณเข้าพบกับฝ่าบาทในวังแล้วเหรอ"“ข้าไม่เห็น ฝ่าพระบาทตรัสว่าจะทรงกักตัวไว้สามวัน ไม่ยอมออกจากห้องจำศีล ทรงตรัสกับเหล่าขุนนางผ่านประตูเพียงไม่กี่คำก็สมานฉันท์กันมาก”คำพูดของบัณฑิตนั้นอ่อนแอ และสุดท้ายเขาก็พูดว่า "สามัคคี" ซึ่งเต็มไปด้วยความรู้สึกอ้างว้างจินชูหยิบสารละลายสารอาหารออกมาและสั่งให้ใครสักคนป้อนให้เขาดื่ม จากนั้น เขาจึงรู้สึกเข้มแข็งขึ้นเล็กน้อยที่จะพูดเขาถอนหายใจลึก ๆ"ต่อจากนี้ไป ชะตากรรมของตระกูลหวู่ น่ากังวลแล้วล่ะ"ไม่ว่าจะยุติธรรมหรือไม่ก็ตาม ตระกูลหวู่ก็ล้มเหลวอย่างน่าสังเวชถ้าฝ่าพระบาททรงเป็นกษัตริย์ท

  • เสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว   บทที่ 326 ขอโทษแล้ว

    หลังจากระบายความโกรธจักรพรรดิจิงชางก็ล้มลงบนเก้าอี้ไม้จันทน์แกะสลัก พร้อมด้วยเบาะนุ่มๆที่พยุงร่างกายที่สั่นเทาของเขา"ทำไมกันล่ะ?"เขาเป็นจักรพรรดิแล้ว!เขาเคยเห็นจักรพรรดิ์ผู้สูงสุดอารมณ์เสียในห้องโถงราชวัง ไม่ต้องพูดถึงการทุบจี้มังกร เขายังฆ่าขุนนางในห้องโถงด้วยดาบของเขาเอง ทำให้เลือดกระเซ็นในห้องโถงอันศักดิ์สิทธิ์ทุกคนได้แต่คุกเข่าตัวสั่น ตะโกนขอให้พระองค์สงบลง และไม่มีใครตำหนิเขาจักรพรรดิสูงสุดเคยขอโทษขุนนางของเขา แต่นั่นเป็นการปรากฏตัวของคนขี้โกง ขอโทษที่ไหนกันล่ะ มันเหมือนกับการออดอ้อนเขาลงโทษตัวเองด้วยการไม่รับประทานอาหารเป็นเวลาสามวัน แต่มีขุนนางกลุ่มหนึ่งคุกเข่าอยู่นอกห้องหนังสือของจักรวรรดิและขอร้องให้เขารับประทานอาหารทำไมคนทั้งสองที่เป็นจักรพรรดิเหมือนกัน แต่ทำไมเขาและจักรพรรดิสูงสุดถึงได้รับการปฏิบัติที่แตกต่างกันมากขันทีเหวิงเป่ามาพร้อมกับเข็มขัดหยก คุกเข่าลงกับพื้นและยื่นเข็มขัดหยกด้วยมือทั้งสองข้าง“ฝ่าบาทถึงเวลาขึ้นราชวังแล้ว”“ฉันไม่ไป!”จักรพรรดิจิงชางพูดอย่างเย็นยะเยือก“ฝ่าบาท พระองค์ควรไปและต้องไป มันไม่นับว่าเป็นเรื่องอะไรเลย”เหวิงเป่าเงยหน้าขึ้นและรู

  • เสด็จลุงห้ามใจไม่ไหว   บทที่ 325 ฝ่าบาทโปรดสงบสติอารมณ์ด้วย

    จักรพรรดิสูงสุดตรัสถามเขาว่า “ปลาชนิดนี้ไม่อร่อยใช่ไหม”ขนตาของเขาไม่ขยับ รู้สึกว่าการจ้องมองของจักรพรรดิสูงสุดแทบจะเผาจนเป็นหลุมบนใบหน้าของเขา"รสชาติแย่ลงกว่าเดิม"สมเด็จพระจักรพรรดิทรงกัดแล้วตรัสว่า“คราวนี้รสชาติไม่ดีเพราะไม่ได้เอาหัว เหงือก และลำไส้ออก ปลาจึงมีกลิ่นแรง นอกจากนี้ หลังจับไม่ได้แช่ในน้ำสะอาดสองสามวัน ดังนั้นรสชาติของโคลนจึงเข้มยิ่งขึ้น”"เป็นแบบนั้นเองสินะ"จักรพรรดิจิงชางยังคงไม่กล้าเงยหน้าขึ้น ได้ฟังเสียงของเขา ก็หายใจไม่ออก ทำไมเขาถึงยังเต็มไปด้วยความสง่างามและความรู้สึกกดขี่ล่ะในความเลือนลาง ได้ย้อนกลับไปในเจตนาฆ่าของคืนั้นร่างกายก็สั่นสะท้านไปทั้งตัว“แล้วองค์จักรพรรดิคิดว่าเป็นความผิดของปลาหรือเป็นความผิดของแม่ครัวกันแน่ หรือว่าคนกินปลาสูญเสียความตั้งใจเดิมที่จะชอบปลาและไม่สามารถทนต่อข้อบกพร่องใดๆได้กันล่ะ”จักรพรรดิจิงชางหน้าซีดจักรพรรดิสูงสุดจ้องมองเขาอยู่นาน จากนั้นยกมือขึ้นแล้วพูดว่า:"ยกขึ้นมาอีกครั้ง"ขันทีเป่าตอบรับแล้วหยิบปลากรอบเล็กๆ ขึ้นมาอีกจาน มีสีทองและมีกลิ่นหอมจักรพรรดิสูงสุดใส่อันหนึ่งลงในชามของเขาเป็นการส่วนตัวแล้วพูดว่า"ลองอีกครั้งสิ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status