Beranda / รักโบราณ / เสน่ห์นาง / ตอนที่สาม หลงใหล

Share

ตอนที่สาม หลงใหล

last update Terakhir Diperbarui: 2025-10-17 22:25:02

ตอนที่สาม หลงใหล

ขณะที่ซวงซวงกำลังนอนหลับสนิทอยู่นั้น นางก็ต้องสะดุ้งตกใจตื่น เพราะท่านเศรษฐีหม่าลอบเข้ามาหานางในห้องยามดึกสงัด

"อ๊ะ..ท่านพ่อ" ซวงซวงตกใจที่จู่ ๆ ท่านเศรษฐีหม่าก็มุดผ้าห่มขึ้นมา

"เจ้าลืมที่พ่อบอกเจ้าแล้วหรือ ซวงเออร์" ท่านเศรษฐีหม่าพูดกระซิบกระซาบด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า

สองมือหนาล้วงเข้าไปในสาบเสื้อ พลางนวดเฟ้นเต้างามอวบอิ่มที่นุ่มหยุ่นมือ

"อ่า..ท่านพ่อ เบาๆ ซิเจ้าค่ะ ลูกเสียว อืม" นางครางเสียงหวานเบาๆ

ท่านเศรษฐีหม่าจึงก้มลงโลมเลียเต้างามอวบอิ่มอย่างหลงใหล ก่อนจะขบกัดเบาๆ แล้วจึงดูดดึงยอดปทุมถันสีชมพูเข้าปากหนาอย่างเต็มแรงจนเกิดเสียงน่าอายขึ้น

"อ่า..ท่านพ่อ อืม..อ่า ซี้ด" นางเริ่มรู้สึกเสียวซ่าน เมื่อถูกแรงดูดดึงจากปากหนาของท่านเศรษฐีหม่าซึ่งเพิ่มแรงมากขึ้นทุกขณะ นางจึงใช้สองมือบางกดศีรษะของบิดาบุญธรรมเข้ามาหาทรวงอกอวบอิ่มของนาง

ท่านเศรษฐีหม่าจึงเลื่อนมือหนาข้างหนึ่งลงไปปลดสายคาดเอวของนางออก ก่อนจะแหวกเสื้อของนางออกไปกองไว้ด้านข้าง

เขาคุกเข่ายืดตัวขึ้นเพื่อมองสัดส่วนของซวงซวงให้เต็มตา ทรวงอกอวบอิ่มกำลังชูช่ออวดยอดปทุมถันเม็ดงามซึ่งแข็งเป็นไตจากแรงดูดของเขานั้นช่างเย้ายวนใจยิ่งนัก รูปร่างของซวงซวงช่างอ้อนแอ้นอรชรและขับเน้นส่วนเว้าส่วนโค้งอย่างเด่นชัด พลันแก่นกายกำยำของเขาเริ่มผงาดและแข็งขืนขึ้นมาทันทีที่เขาเลื่อนสายตาสำรวจรูปร่างเปลือยเปล่าของนาง

เขาจึงรีบปลดเปลื้องอาภรณ์ของตนเองออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะก้มลงไปบดจูบอย่างเร่าร้อนและดุดัน เขาส่งลิ้นหนาเข้าไปควานหาน้ำหวานจากปากของนาง และดูดดึงลิ้นเล็กอย่างตะกละตะกลามจนเกิดเสียงจูบดังขึ้น

เมื่อเขาผละริมฝีปากบางออกมา เขาก็ก้มหน้าซุกไซ้ซอกคอขาวระหง และขบเม้มทำให้เกิดรอยช้ำสีกุหลาบ

"อ่า..ซี้ด ท่านพ่อ..อ่า อืม..อ่า" นางเริ่มกระสันเสียวจึงบิดกายไปมา สองมือบางลูบไล้แผ่นหลังเปลือยเปล่าของบิดาบุญธรรมเพื่อระบายความเสียวซาบซ่าน

ท่านเศรษฐีหม่าค่อยๆ ลากลิ้นร้อน ไล้ผิวกายขาวนวลเนียนของนางลงไปจนถึงเต้างามที่มีรอยช้ำสีกุหลาบซึ่งเขาได้ประทับไว้ เขาก้มลงขบเม้ม และดึงดูดอีกครั้งอย่างหลงใหล

"อะ..อ่า ซี้ด ท่านพ่อ...ลูกเสียว อ่า..อ่า" นางเริ่มรู้สึกกระสันเสียวและร้อนรุ่มขึ้นมาจนจะทนไม่ไหว

เมื่อสัมผัสถึงแก่นกายกำยำที่กำลังแข็งขืนและชูชันตรงขาอ่อนของนาง นางจึงแยกขาขาวนวลออกกว้าง และขยับกลีบบุปผาของนางเข้าไปใกล้แก่นกายกำยำของบิดาบุญธรรม ก่อนจะถูไถกลีบบุปผาที่เริ่มหลั่งน้ำหวานใสไหลออกมา

"อืม..อ่า ท่านพ่อ..ลูกไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ ซี้ด" นางถูไถกลีบบุปผางามกับแก่นกายกำยำของบิดาบุญธรรมด้วยความร้อนลุ่ม

ซวงซวงจิกเล็บแสนสวยลงบนหลังของท่านเศรษฐีหม่าด้วยความรู้สึกเสียวซาบซ่าน

ท่านเศรษฐีหม่าพึงพอใจเป็นอย่างมากที่บุตรบุญธรรมเรียกร้องความต้องการจากตนเอง เขาสัมผัสถึงน้ำหวานใสไหลลื่นของนางที่กำลังหลั่งไหลออกมาจนลื่นด้วยความฉ่ำแฉะ เขาจึงขยับแก่นกายกำยำแล้วสอดใส่ลงไปทีเดียวจนสุดพรวด!

"อ๊ะ..อ่า ท่านพ่อ ซี้ด" นางสะดุ้งเมื่อบิดาบุญธรรมสอดใส่แก่นกายกำยำลงมาทีเดียวจนสุด ทำให้นางเสียวซ่านจนขนลุกขนชัน ผนังอ่อนนุ่มของนางบีบรัดแก่นกายกำยำทันทีที่ถูกสอดใส่ลงมาทีเดียวจนสุด

"อ่า..ลูกพ่อ เจ้าช่างคับแน่นจนพ่อขยับมิได้ อ่า..ซี้ด" ท่านเศรษฐีหม่าเสียวซ่านเมื่อแก่นกายกำยำถูกกลีบบุปผาดูดกลืนลงไปจนสุด และตอดรัดจนมิอาจขยับได้ เขาจึงได้แต่นิ่งค้างเพื่อรอให้ช่องทางรักของนางคลายตัว สองมือหนาจึงนวดเฟ้นเต้างามที่นุ่มหยุ่นมือก่อนจะส่งลิ้นหนาตามไปโลมเลีย และดูดดึงอย่างแรง

"อ่า..ท่านพ่อ ลูก..ลูก...เสียว " ซวงซวงเมื่อถูกบิดาบุญธรรมโลมเลียเต้างาม ก็ให้เกิดการกระสันเสียวยิ่งขึ้น แก่นกายกำยำก็ยังคงแช่ค้างอยู่ภายในช่องทางรักของนาง

ท่านเศรษฐีหม่ายังคงดูดดึงเต้างามอวบอิ่มของนางอย่างหนำใจ จนกระทั่งซวงซวงเริ่มทนไม่ไหว นางจึงใช้ขาขาวนวลของนางเกี่ยวเอวหนาทั้งสองข้างแล้วขยับสะโพกขึ้นลงอย่างรัวเร็ว ทำให้บิดาบุญธรรมของนางเริ่มโยกขยับด้วยเช่นกัน

"อ่า..ท่านพ่อ แรงอีกนิดเจ้าค่ะ ซี้ด อืม..อ่า ท่านพ่อ ลูกเสียว" ซวงซวงส่งเสียงครางหวานหู ทำให้เศรษฐีหม่าเร่งความเร็วในการกระแทกกระทั้น จนเกิดเสียงโยกของเตียงไม้ดังสลับกับเสียงเนื้อกระทบกันเป็นระยะ เอี๊ยดอ๊าด เอี๊ยดอ๊าด ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ

"อ่า..ซวงเออร์ พ่อทำถูกใจเจ้ารึไม่ หืม ซี้ด อ่า..อ่า ซวงเออร์ของพ่อ" ท่านเศรษฐีหม่าเสียวซ่านจนทนไม่ไหวจากแรงตอดรัดของผนังอ่อนนุ่มภายในตัวนาง เขาจึงเพิ่มแรงกระแทกนางลงไปอย่างรัวเร็ว ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ เอี๊ยดอ๊าด เอี๊ยดอ๊าด

"อ่า..ท่านพ่อ แฮก..แฮก..แฮก" ซวงซวงนางครางออกมาเสียงดังเมื่อไปแตะถึงจุดสุดยอดของสวรรค์ นางรู้สึกเบาสบายเหมือนและลอยละล่องอยู่บนท้องฟ้าดั่งก้อนเมฆ นางนอนหายใจอย่างเหนื่อยหอบ บิดาบุญธรรมของนางช่างทำให้นางมีความสุขยิ่งนัก

"อ่า..ซวงเออร์" หลังจากซวงซวงได้ไปแตะถึงฝั่งฝัน ท่านเศรษฐีหม่าก็กระแทกนางอย่างแรงเพื่อตอกย้ำอีกไม่กี่ครา ก็ไปแตะถึงสวรรค์ตามนางเช่นกัน

หลังจากเขาปลดปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางรักของนางจนหมดทุกหยดหยาด เขาก็ล้มลงนอนบนอกอวบอิ่มของนาง

"ลูกพ่อ เจ้าทำให้พ่อหลงใหลได้ถึงเพียงนี้ แล้วพ่อจะเดินทางไปส่งสินค้าได้อย่างไร ใจพ่อก็ห่วงหาแต่เจ้า" อีกไม่กี่วันเขาจะต้องไปส่งสินค้าที่เมืองใกล้เคียง เมื่อเป็นเช่นนี้เขาจะละทิ้งสตรีงดงามที่เขาหลงใหลได้เช่นไร

"ท่านพ่อเจ้าค่ะ ถ้าเช่นนั้นท่านก็รีบไปรีบกลับมาหาลูกซิเจ้าค่ะ ลูกเองก็คิดถึงท่านพ่อเช่นกันเจ้าค่ะ" นางเอื้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงหวานด้วยความเขินอาย นางมิเคยเอ่ยบอกบิดาบุญธรรมมาก่อน ว่านางเองก็คิดถึงเขาเช่นกัน ด้วยเพราะเมื่อก่อนนางมีฐานะเป็นบุตรบุญธรรม คงจะไม่เหมาะสมมากนัก หากนางบอกคิดถึงบิดาบุญธรรมจนเกินฐานะ เพราะนางก็เป็นถึงคุณหนูในห้องหอเช่นกัน

เมื่อท่านเศรษฐีหม่าได้ยิน พลันก็เกิดความรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง ที่นางก็คิดถึงเขาเช่นกัน พลางสบตามองใบหน้าขาวนวลของนางที่เขินอายจนแดงระเรื่อ ก็ให้ความรู้สึกคันยุบยิบในหัวใจ

เขาจึงขยับตัวขึ้นไปจูบนางอีกครั้งอย่างคนไม่รู้จักอิ่ม สองลิ้นจึงเกี่ยวกระหวัดกันจนน้ำลายสีใสของหางไหลออกมาจากมุมปากบาง

เมื่อท่านเศรษฐีหม่าผละออกมาจากริมฝีปากบาง เขาก็จับกายของนางลุกขึ้นมานั่งลงบนตักแกร่งของเขา เขาเริ่มโลมเลียซอกคองามระหง ก่อนจะขบเม้มจนเกิดเป็นรอยช้ำสีกุหลาบซ้ำแล้วซ้ำเล่า

สองมือบางของซวงซวงคล้องคอของบิดาบุญธรรมไว้อย่างหลวมๆ เมื่อลิ้นร้อนไล้เลียมาถึงยอดปทุมถันของนาง นางก็รั้งศีรษะของบิดาบุญธรรมให้ลงมาแนบชิดทรวงอกอวบอิ่มของนาง

ซวงซวงบิดกายไปมาด้วยความกระสันเสียว จึงทำให้แก่นกายกำยำที่ยังแช่อยู่ในช่องทางรักของนางกลับมาผงาดและแข็งขืนขึ้นอีกครั้ง

"อืม..อ่า ท่านพ่อ ซี้ด ลูก..ลูกเสียวอีกแล้วเจ้าค่ะ" เมื่อแก่นกายกำยำขยายใหญ่อยู่ในช่องทางรักของนาง นางจึงรู้สึกเสียววูบตรงท้องน้อย นางขยับสะโพกงามงอนบดเบียดหน้าตักแกร่งของบิดาบุญธรรม

"ใจเย็นๆ ลูกพ่อ..อ่า พ่อจะทำให้เจ้ามีความสุขที่สุด ลูกรัก...อืม ซี้ด" เขาเองก็รู้สึกเริ่มกระสันอยากขึ้นมาอีกครั้งเช่นกัน ยิ่งเมื่อซวงซวงขยับสะโพกกลมกลึงมาบดเบียดตักแกร่ง ทำให้แก่นกายกำยำของเขาขยายใหญ่จนรู้สึกคับแน่นช่องทางรักของนาง

"ลูกไม่ไหวแล้วเจ้าค่ะ...อ่า ท่านพ่อ..ลูกเสียวมากเลยเจ้าค่ะ อ่า..อ่า ซี้ด" นางรู้สึกคับแน่นช่องทางรักเป็นอย่างมาก นางจึงเริ่มขยับสะโพกบดเบียดบิดาบุญธรรมไปเรื่อย ๆ

"อืม..อ่า ถ้าเช่นนั้น เจ้าขยับเองก็แล้วกัน ซี้ด" เขากำลังสอนบทเรียนรักให้บุตรบุญธรรมเพื่อนางจะได้มีความสุขด้วยตนเองมากยิ่งขึ้น

"อ่า..อ่า ท่านพ่อ ซี้ด " นางจึงเริ่มยกสะโพกขึ้นช้าๆ และกระแทกลงช้าๆ ความรู้สึกเสียวซ่านเริ่มก่อเกิดขึ้นมา นางจึงจับยึดไหล่หนาของบิดาบุญธรรมไว้เป็นที่พึง ก่อนจะยกขยับสะโพกขึ้นและลงอย่างรวดเร็ว สองมือหนาช่วยนางจับยึดยกสะโพกกลมกลึงขึ้น และลงกระแทกอย่างรัวเร็ว ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ เสียงเนื้อกระทบเนื้อจึงดังไม่ขาดสาย จนกระทั่งในที่สุดทั้งสองคนก็ไปแตะถึงสวรรค์พร้อมกันอีกครั้ง

"อ่า" เมื่อทั้งสองคนบรรลุถึงจุดสุดยอดจึงส่งเสียงครางของมาพร้อมกันในทันที

ซวงซวงจิกเล็บลงบนไหล่หนาทั้งสองข้างจนขึ้นรอย เมื่อนางเห็นรอยเล็บของนางเข้า นางก็รีบเอ่ยขอโทษบิดาบุญธรรมด้วยความรู้สึกผิด

"ท่านพ่อ ท่านเจ็บรึไม่เจ้าค่ะ ลูกขอโทษเจ้าค่ะ ลูกมิได้ตั้งใจ" นางเกรงบิดาบุญธรรมจะตำหนินางที่ได้ล่วงเกินเขาจนเกิดรอยแผลขึ้น

ท่านเศรษฐีหม่าเมื่อได้ยินเสียงหวานเอ่ยขอโทษอย่างแผ่วเบาก็นึกเอ็นดูในความไร้เดียงสาของนาง จึงเชยคางของนางขึ้นมามองสบตา ดวงตากระจ่างใสของนางที่กำลังสบตากับเขานั้น ทำให้หัวใจของเขาชุ่มชื่นขึ้นมา นางช่างน่าเอ็นดูเสียจริงๆ

"ลูกจะขอโทษพ่อไปไย พ่อต่างหากที่ต้องขอโทษลูก ดูสิรอยช้ำเต็มตัวลูกไปหมดแล้ว" เขากล่าวพลางเลื่อนมือหนาลูบไล้รอยช้ำสีกุหลาบที่เขาทำไว้

เมื่อฝ่ามือหนาของบิดาเลื่อนผ่านรอยช้ำตั้งแต่คองามระหงเรื่อยมาจนกระทั่งถึงทรวงอกอวบอิ่ม ก็ทำให้ซวงซวงรู้สึกเสียวซ่านและร้อนรุ่มตามจุดสัมผัสของฝ่ามือร้อนที่กำลังเลื่อนผ่าน นางจึงเผลอครางเสียงหวานเบาๆ

"อ่า..อืม" ทำให้ท่านเศรษฐีหม่าหัวเราะชอบใจในลำคอ นี่นางไวต่อสัมผัสของเขาหรอกหรือนี่ เขาจึงแวะหยอกเย้านางที่ยอดปทุมถันสีชมพูซึ่งกำลังแข็งเป็นไต เขาจึงใช้นิ้วโป้งและนิ้วชี้บีบบี้อย่างเบามือ

"อ๊ะ..อ่า ซี้ด ท่านพ่ออย่างกลั่นแกล้งลูกสิเจ้าค่ะ" นางครางเสียงกระเส่าและบิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่าน

ท่านเศรษฐีหม่าจึงเปลี่ยนจากนิ้วมือเป็นปากหนาเข้าครอบครองยอดปทุมถันแทน นางรีบรั้งศีรษะของบิดาบุญธรรมเข้ามาแนบชิด พร้อมแอ่นทรวงอกอวบอิ่มเข้าหาริมฝีปากหนาของเขาอีกครั้ง

แก่นกายกำยำที่ยังคงคาอยู่ในช่องทางรักซึ่งเพิ่งจะถูกปลดปล่อยไปก็เริ่มแข็งขืนขึ้นมาอีกครั้ง ท่านเศรษฐีหม่าจึงผละออกจากเต้างามอวบอิ่ม ก่อนจะถอนแก่นกายกำยำออกมา ป๊อก! ทำให้น้ำกามสีขาวขุ่นที่เขาปลดปล่อยเข้าไปในตัวนางก็ไหลออกมาอย่างล้นทะลัก

เขาขยับกายนางให้นั่งหันหลังบนตักแกร่ง แล้วรั้งแผ่นหลังขาวนวลบอบบางของนางมาแนบชิดแผงอกแกร่งของเขา ก่อนจะยกสะโพกของนางแล้วสอดใส่แก่นกายกำยำเข้าไปอีกครั้ง

"อ่า" เขาครางออกมาด้วยความพึงพอใจที่ช่องทางรักของนางให้การต้อนรับแก่นกายกำยำของเขาเป็นอย่างดี หลังจากที่เขาได้สอดใส่แก่นกายกำยำจนสุด เขาก็ขยับสะโพกของนางอย่างเร็ว แรงกระแทกของสะโพกนางกับตักแกร่งทำให้เกิดเสียงชวนสยิวซาบซ่านอีกครั้ง ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ

"อ่า ซี้ด ท่านพ่อ อ่า..โอ" นางครางเสียงกระเส่า เมื่อถูกบิดาบุญธรรมกระแทกกระทั้นนางอย่างแรงจนกระทั่งศีรษะของนางโยกไหว

ท่านเศรษฐีหม่าขยับดันร่างกายเปลือยเปล่าของนางลงไปในท่าคลานเข่าบนเตียง ก่อนจะส่งแรงกระแทกกระทั้นอย่างแรงเข้าไปในช่องทางรักของนางจนสุดผนังอ่อนนุ่มส่งผลให้นางเสียวซ่านจนสุดขาดใจ จนขนอ่อนของนางลุกชัน

"อ่า ซี้ด โอ ท่านพ่อ..ลูกไม่ไหว..แล้ว อ่า" ในที่สุดนางก็ตะโกนออกมาเสียงดังเมื่อนางสุขสมจนไปถึงสวรรค์อีกครั้ง นางแตะถึงฝั่งฝันก่อนบิดาบุญธรรมที่กำลังเร่งส่งจังหวะแรงกระแทกกระทั้นตอกย้ำเข้ามาอย่างรัวเร็วไม่ขาดสาย

ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ เอี๊ยด เอี๊ยด เอี๊ยด เสียงสะโพกงามงอนกระทบกับหน้าตักแกร่งอย่างแรงจนเกิดเสียงดังสลับกับเสียงเตียงโยกไหวตามแรงกระแทกของทั้งสองคน

"โอ อ่า" ในที่สุดท่านเศรษฐีหม่าก็ไปถึงฝั่งฝันตามนางอีกครั้ง คราวนี้เขาถอนแก่นกายกำยำออกมา ป๊อก! จึงทำให้น้ำกามสีขาวขุ่นไหลลงมาตามกลีบบุปผาของนางและไหลหยดลงบนที่นอนขาวสะอาดทันที

ทางด้านลี่จือที่นอนอยู่ห้องเล็กข้างๆ ซึ่งอยู่ติดกับห้องนอนของซวงซวงได้ยินเสียงครวญครางของคนทั้งคู่ที่ดังขึ้นมาอย่างต่อเนื่องหลายชั่วยาม ก็พาให้เกิดอารมณ์กระสันเสียวขึ้นมา นางรู้สึกกายร้อนรุ่มและทนไม่ไหวเช่นกัน

ลี่จือจึงค่อยๆ ขยับมือบางข้างหนึ่งล้วงเข้าไปในสาบเสื้อ และนวดเฟ้นทรวงอกอวบอิ่มของนางด้วยความเสียวซ่าน

"อ่า..อืม นายท่าน ซี้ด นายท่านของข้า" นางแอบครางเรียกท่านเศรษฐีหม่าเบาๆ ด้วยความชื่นชอบ

นางค่อยๆ ขยับขาออกและยกขาชูชันขึ้น ก่อนจะแยกออกจากกันแล้วจึงใช้นิ้วมืออีกข้างล้วงเข้าไปในกลีบบุปผาของนาง นางค่อยๆ ถูไถกลีบบุปผางามขึ้นและลงอย่างช้าๆ

"อืม อ่า..อ่า ซี้ด นายท่าน..ลี่จือเสียว" นางกำลังจินตนาการถึงท่านเศรษฐีหม่าที่นางเองก็แอบหวังไว้ว่า สักวันนายท่านจะหันมามองนางบ้าง

นางสังเกตเห็นท่านเศรษฐีหม่าลอบมองคุณหนูของนางอยู่บ่อยครั้ง หลายครั้งที่นางเองก็พยายามแสดงตัวตนให้นายท่านมอง แต่สุดท้ายสายตาของนายท่านกลับมีเพียงแค่คุณหนูของนางเท่านั้น

"อ่า อืม" ลี่จือเสียวซ่านเป็นอย่างมากจึงสอดใส่นิ้วมือเข้าไปในกลีบบุปผาที่เริ่มฉ่ำแฉะของนางทันที แล้วชักเข้าออกอย่างรัวเร็ว

"อ่า..อ่า ซี้ด นายท่าน โอว..นายท่านของลี่จือ อ่า..อ่า" นางครางเรียกบุรุษที่นางแอบหลงรักตั้งแต่ติดตามท่านป้ามาอาศัยอยู่ที่บ้านท่านเศรษฐีหม่า

"อ่า" จนในที่สุดนางก็ถึงฝั่งฝันเช่นกันช่องทางรักภายในของนางขมิบอย่างรัวเร็วเมื่อเสร็จสม

เสียงครวญครางห้องข้างๆ ได้สงบลงแล้ว นางจึงชักมือออกมา แล้วนอนหอบหายใจเบาๆ

นางจะหลับตาลงไปได้เช่นไร หากจะต้องทนฟังเสียงแห่งความสุขของบุรุษที่นางแอบหลงรักกับคุณหนูของนาง ไม่รู้ว่าจะเป็นแบบนี้ไปอีกนานแค่ไหน เมื่อท่านเศรษฐีหม่าลอบเข้ามาห้องคุณหนูทุกคืนเช่นนี้

ลี่จือครุ่นคิดด้วยความเจ็บปวดใจ เมื่อไหร่นางจะได้สมปรารถนา แม้เพียงสักครั้งก็ยังดี นางได้แต่นอนครุ่นคิดอย่างเหม่อลอยจนกระทั่งนางเผลอหลับไป

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • เสน่ห์นาง   ตอนที่ยี่สิบ ความลับ 2 (จบ)

    ตอนที่ยี่สิบ ความลับ 2 (จบ)ตั้งแต่นายอำเภอหวังแต่งฮูหยินเข้ามา ก็มิได้ไปร่วมหลับนอนที่เรือนอนุใดเลย ขนาดแต่งฮูหยินมาร่วมเดือนแล้ว นางกลับมิได้เปิดเรือนรับรองนายอำเภอหวังสักครา มีแต่ยามดึกถึงจะได้เปิดเรือนรับรองเฉินอันเท่านั้นนางคิดถึงเฉินอันขึ้นมา ก็นึกเขินอาย ใบหน้าร้อนผ่าว บิดผ้าในมือจนเกือบจะขาด"นายหญิงเจ้าค่ะ ท่านเป็นอันใดหรือเจ้าค่ะ เหตุใดใบหน้าของท่านถึงแดง หรือว่าท่านจะไม่สบายให้บ่าวไปตามหมอดีหรือไม่เจ้าค่ะ" จื่อเย่ถามด้วยความเป็นสงสัย"อะ..เปล่า ข้ามิได้เป็นอันใด ข้าจะไปเดินเล่นเสียหน่อย เจ้าไม่ต้องตามมาข้ามาหรอกนะ มีอะไรก็รีบๆ ไปทำเสีย อ้อ..เย็นนี้ข้าอยากได้ดอกไม้หอมสักสิบชนิดมาลอยในอ่างให้ข้าด้วยนะ" ว่าแล้วอนุเจียวก็ลุกขึ้น แล้วเดินจากไปทันทีนางกำลังคิดถึงเฉินอันอยู่ เลยจะลอบไปดูว่ากำลังทำอะไรอยู่ หากแต่เมื่อมาในสวนกลับหาไม่พบ นางจึงเดินกลับเรือนด้วยความผิดหวังเรือนอนุเหมยฟาง"พี่หยางเถา ข้าว่าแผนที่เราวางไว้คงจะมิเห็นผลเสียแล้ว ท่านดูสิ..ตั้งแต่ท่านพี่แต่งฮูหยินมาก็มิเคยไปหลับนอนที่เรือนอนุใดอีกเลย ทั้งอนุเจียวที่น่าจะอาละวาดกับฮูหยิน กลับนิ่งเงียบจนผิดปกติเช่นนี้" จิ่

  • เสน่ห์นาง   ตอนที่สิบเก้า ความลับ 1

    ตอนที่สิบเก้า ความลับ 1หลังจากเฉินอันมาทำงานเป็นคนสวน ที่เรือนของอนุเจียว เขาก็มีเวลาพลอดรักกับเย่จื่อมากขึ้น ยามกลางวันเขาแอบพลอดรักกับเย่จื่อ ส่วนตอนกลางคืนเขาแอบปีนขึ้นเตียงของอนุเจียวทุกค่ำคืน"อ่า..อ่า อาเฉิน เร็วหน่อย อ่า..ดี..ดี โอววววว แรงๆ อีก อ่า..อ่า..อ่า อาเฉิน" อนุเจียวร้องคราญครางทุกครั้งที่เฉินอันกระแทกกระทั้นนางอย่างแรง และโดนจุดกระสันเสียว"อ่า..อ่า เจ้านี่ช่างร่านสวาทเสียจริงๆ ซี๊ดดดด อ่า..อ่า อ่า" เขาบดกระแทกเข้าผนังอ่อนนุ่มของนางจนสุด ทำให้นางร้องครวญครางทุกครั้ง"อูววว อ่า..อ่า ซี๊ดดดด อาเฉินเร่งอีกนิดข้า..ข้า อ่าห์" นางถึงฝั่งฝันทันทีที่เฉินอันกระแทกนางนางอย่างเน้นย้ำเมื่อเฉินอันเสร็จสมเช่นเดียวกับนาง เขาก็ปลดปล่อยน้ำกามสีขาวขุ่นเข้าไปในช่องทางรักของนางจนหมด ก่อนจะถอนแก่นกายกำยำออกมา แล้วล้มตัวลงนอนหงายข้างๆ นาง"แฮ่ก..แฮ่ก..แฮ่ก..." เขาหายใจอย่างเหนื่อยหอบ ก่อนจะหลับตาลงอย่างอ่อนแรง กลางวันเอาอกเอาใจคนรัก กลางคืนเอาอกเอาใจอนุเจียวทุกวัน ทุกคืน ทำให้เขาเหน็ดเหนื่อยและหลับไปอย่างอ่อนเพลียอนุเจียวมองใบหน้าของคนที่ลอบข่มเหงนางทุกคืน ทีแรกก็ขัดขืน แต่พอวันไหนเขาไม

  • เสน่ห์นาง   ตอนที่สิบแปด เยี่ยมบ้านภรรยา 2 (จบ)

    ตอนที่สิบแปด เยี่ยมบ้านภรรยา 2 (จบ)จวนผู้ว่าหวังยามซวี หลังจากซวงซวงอาบน้ำเสร็จ นางก็มานั่งแปรงผมอยู่หน้ากระจก นางได้ยินข่าวลือที่แพร่สะพัดไปทั่วเมืองว่าฮูหยินหม่าตั้งครรภ์ หากแต่นางยังคงสงสัยยิ่งนักว่ามารดาบุญธรรมจะตั้งครรภ์ได้เช่นไร ในเมื่อลี่จื่อเคยบอกแก่นางว่ามารดาบุญธรรมนั้นมิสามารถมีบุตรได้เรื่องนี่จะแน่ชัดเมื่อนางได้พูดคุยกับลี่จื่อ หากแต่จะรู้ความจริงให้แน่ชัดก็ต้องกลับไปยังเรือนตระกูลหม่า นายอำเภอหวังเดินเข้ามาหานางทางด้านหลัง ก่อนจะสวมกอดนาง แล้วจูบลงบนศีรษะของนางด้วยความรักใคร่"เป็นอะไรไป...หืมมม ซวงเออร์ของข้า" นายอำเภอหวังถามภรรยารักที่นางนั่งเหม่อลอยอยู่หน้ากระจก"น้องได้ยินข่าวว่าท่านแม่ตั้งครรภ์ เป็นเรื่องที่น่ายินดียิ่งนักท่านพี่ น้องว่าจะหาโอกาสไปเยี่ยมนาง หากท่านพี่ว่าง พวกเราไปเยี่ยมนางกันนะเจ้าค่ะ" นางเงยหน้าขึ้นมองสามีที่จดจ้องนางด้วยสายตาหื่นกระหาย"ได้สิจ๊ะ ซวงเออร์ว่าอย่างไรพี่ก็ว่าอย่างนั้น ถ้าเช่นนั้นเราเร่งรีบกันเถิด เดี๋ยวน้องเจ้าคลอดออกมาจะได้มีเพื่อนเล่น" ว่าแล้วเขาก็โน้มตัวลงไปอุ้มซวงซวงที่นั่งอยู่หน้ากระจก แล้วอุ้มนางไปนอนบนเตียงนายอำเภอหวังจึงพล

  • เสน่ห์นาง   ตอนที่สิบเจ็ด เยี่ยมบ้านภรรยา 1

    ตอนที่สิบเจ็ด เยี่ยมบ้านภรรยา 1หลังจากซวงซวงออกเรือนมาได้สามวัน วันนี้เป็นวันที่นายอำเภอหวังต้องพานางกลับไปเยี่ยมบ้านของภรรยาตามประเพณี นางกำมือแน่นขณะที่นั่งอยู่ในรถม้า นึกถึงความเจ็บปวดที่ถูกกระทำก็ยิ่งแค้นใจนัก สักวันหนึ่งนางจะต้องกลับมาแก้แค้นให้จงได้เมื่อรถม้าหยุดลง นางก็รู้สึกตัวจากแรงโอบไหล่จากสามีของนาง เขาค่อยๆ พยุงนางลงรถม้าด้วยความรักใคร่"ขอบคุณเจ้าค่ะ ท่านพี่" นางยกยิ้มให้สามีอย่างอ่อนหวาน เมื่อเท้าของนางแตะลงบนพื้นนางเงยหน้าขึ้นมองประตูอันใหญ่โต ที่นางเคยอาศัยอยู่ตั้งแต่นางอายุได้เจ็ดขวบ บัดนี้นางได้มาเยือนอีกครั้งในฐานะบุตรสาวที่ออกเรือนไปแล้ว และต่อไปนางคงมิจำเป็นต้องกลับมาอีกนางก้าวเท้าย่างเข้าไปในห้องโถง ที่ฮูหยินหม่านั่งรออยู่ก่อนแล้ว บิดาบุญธรรมของนางยังมิได้กลับมา คงจะอยู่ระหว่างเดินทางกลับมายังเมืองเป่ยเปียน ก็ดีเช่นกันที่จะได้มิต้องพบหน้าให้ลำบากใจ"คาราวะท่านแม่" ซวงซวงย่อกายเคารพมารดาบุญธรรมที่ยังคงยิ้มให้นางอย่างอ่อนโยนเช่นเดิม"คาราวะท่านแม่ยาย" นายอำเภอหวังค้อมคำนับฮูหยินหม่าผู้มีฐานะเป็นแม่ของภรรยา"พวกเจ้าก็มิต้องมากพิธีหรอกนะ มา..มานั่งคุยกันก่อนเถิ

  • เสน่ห์นาง   ตอนที่สิบหก บุรุษลึกลับ 2 (จบ)

    ตอนที่สิบหก บุรุษลึกลับ 2 (จบ)ยามจื่อ ขณะที่อนุเจียวอิงกำลังนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอน ตะเกียงภายในห้องก็ดับวูบลงโดยที่นางมิรู้สึกตัว เฉินอันลักลอบปีนเข้ามาทางหน้าต่างที่เย่จื่อปลดกลอนประตูออก ทำให้เฉินอันสะดวกในการลอบปีนเข้ามาเมื่อแสงไปในห้องมืดสนิท เขาก็ค่อยๆ ปีนขึ้นเตียงของนาง และขึ้นไปคร่อมบนตัวนางทันที"อ๊ะ.." อนุเจียวสะดุ้งตื่นขึ้นมาก็ตกใจ ภายในห้องมืดสนิท นางมิเห็นหน้าบุรุษที่กำลังคร่อมอยู่บนตัวของนางเฉินอันรีบเอาเศษผ้ายัดปากของนาง และปลดสายคาดเอวของตนเอาไปมัดข้อมือบางของนางไว้เหนือศีรษะของนางและเขาก็ปลดเปลื้องอาภรณ์ของนางออกอย่างรวดเร็ว ก่อนจะปลดอาภรณ์ของตนเองออกตาม ผิวกายของนางขาวนวลนักแม้อยู่ในที่มืดมิด แต่ยังมองเห็นเรือนร่างขาวผ่องของนางเขาก้มลงโลมเลียทรวงอกของนางอย่างหิวกระหาย ก่อนจะครอบปากหนาลงบนยอดปทุมถันของนางและดึงดูดอย่างแรง นางได้แต่ดิ้นรนขัดขืนด้วยความกลัว ก่อนจะเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านจากแรงดูดดึงทรวงออกของนางเฉินอันตะปบตะโปมซุกไซ้ ดูดดึงเต้างามงอนของนางอย่างแรง จนกระทั่งเกิดเสียงหยาบโลน จ๊วบ..จ๊วบนางดิ้นอย่างแรง เฉินอันจึงผละใบหน้าออกมาจากทรวงอกอวบอิ่มของนา

  • เสน่ห์นาง   ตอนที่สิบห้า บุรุษลึกลับ 1

    ตอนที่สิบห้า บุรุษลึกลับ 1ยามไฮ่ เจียวอิงตามหาเย่จื่อจนทั่วแต่ก็มิพบเห็น นางจึงเดินไปยังเรือนของฮูหยินเอกตามลำพัง ด้วยความอิจฉาและอยากรู้ว่าสามีของนางจะไปนอนเรือนของอนุทั้งสามหรือไม่แต่เมื่อไปถึงนางก็ได้ยินเสียงร้องครวญครางของฮูหยินที่ดังเล็ดลอดออกมาจากห้องนอน ประกอบกับเสียงโยกไหวของเตียงที่ส่งเสียงดังลั่นจนผู้คนที่ได้ยินได้ฟังยังต้องเขินอายแทน เอี๊ยด..เอี๊ยด..เอี๊ยดปึก! นางทุบต้นไม้ใหญ่ตรงหน้า ก่อนจะมองไปยังต้นตอของเสียงที่บาดหูบาดใจของนางอย่างเคียดแค้น นางจะทำเช่นไรให้นายอำเภอหวังกลับมาหาตนได้สำเร็จขณะที่นางครุ่นคิดอย่างเพลิดเพลินก็มิทันได้ระวังตัว บุรุษผู้หนึ่งค่อยๆ ย่องมาหานางจากด้านหลัง เมื่อเขาสบโอกาสก็ใช้มือหนาข้างหนึ่งปิดปากของนางไว้มิให้ส่งเสียงร้อง แล้วจึงใช้มือหนาอีกข้างสอดไปด้านหน้าแล้วจึงลากนางออกมา เมื่อมองมิเห็นผู้ใดเขาก็จับนางพลิกกายมาและยกพาดบ่าหนาที่แข็งแกร่งนั้นไว้ แล้วไปหยุดอยู่ที่ภูเขาจำลองในสวนบุปผา เมื่อนางเป็นอิสระก็ดิ้นรนขัดขืน "ถ้าเจ้ามิหยุดดิ้นและร้องโวยวายเสียงดังให้คนแห่กันมามุงดูเจ้าอยู่กับบุรุษอื่นก็ช่างปะไร" บุรุษลึกลับข่มขู่นาง นางจึงหยุดดิ้นและห

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status