น้องผัวที่แสนดี [3]

รุ่งเช้าวันถัดมา วิภาวีตื่นก่อนใครตั้งแต่ตะวันยังไม่ขึ้น เธอเดินเซไปมา ราวกับถูกขย่มช่องสวาทจนเสียศูนย์ วิภาวีจึงพิงกำแพงไม้ในบ้าน เพื่อพยุงกายไปอาบน้ำล้างหน้า

สายน้ำที่เย็นเยือก ระหว่างชำระล้างร่างกาย ภายใต้ผ้าถุงปิดทั้งหมด เธอตักน้ำในตุ่มสาดน้ำใส่ทั่วร่างกาย เมื่อพบว่ามีรอยจ้ำบนตัว วิภาวีจะต้องหาทางใส่เสื้อปกปิดมิดชิด เพราะมันเป็นผลพวงจากโจรชิงสวาทเมื่อคืน ทำกับเธอไว้

ยังดีที่เช้านี้ยังไม่มีใครตื่น วิภาวีจึงรีบอาบน้ำและรีบกลับไปยังห้องตัวเอง เพื่อหาเสื้อผ้า ปกปิดรอยจ้ำตามตัว ยังวิตกกังวลอยู่ว่า หากเธอไม่บอกใครหรือขอความช่วยเหลือ ไอ้โจรชิงสวาทมันจะกลับมาข่มขืนเธออีกหรือเปล่า วิภาวีรู้สึกกลัวเหลือเกิน แต่ที่กลัวกว่านั้น... เธอกลัวเขากลับมาฆ่าปิดปาก และลูกน้อยในท้องเธอด้วย...

เตชิดแอบลอบมองวิภาวีอาบน้ำในยามเช้า เขาได้ยินเสียงเธอเดินผ่านหน้าห้องนอน จึงทำเป็นลุกมาเข้าห้องน้ำ แต่ในความเป็นจริงแล้ว หากไม่ติดว่าตะวันจะขึ้น และทุกๆ คนในบ้านตื่น เขาก็อยากจะเข้าไปโอบกอดเธอ และอาบน้ำด้วยกัน

“อดใจไว้ ไอ้เตชิด... ยังมีอีกหลายคืนที่ไอ้ทักษ์ดนัยไม่อยู่” เขาพร่ำบอกตัวเองในใจ พลางดูเรือนร่างที่สวยงามของวิภาวีอาบน้ำ และรีบเดินออกจากตุ่มอาบน้ำ....

วิภาวียังคงใช้ชีวิตปกติอยู่กับครอบครัวของทักษ์ดนัย ทำอาหาร และเย็บปักเสื้อผ้าร่วมกับญาติผู้หญิงในกลุ่มแม่บ้าน เธอใช้ชีวิตตามปกติในวันนี้เหมือนกับทุกวัน และยามค่ำคืนย่างกรายมาถึง...

วิภาวีไม่รู้จะหาวิธีจัดการกับโจรชิงสวาทอย่างไร ไม่เช่นนั้นแล้ว ... มันคงจะข่มขืนเธอทุกคืน ราวกับรู้ว่าสามีไปบวช หรือว่าโจรมันจะเป็นคนรู้จัก เพียงแค่เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร... วิภาวีคิดไปมา... ใครจะมาทำกับเธอแบบนี้ได้ หากรู้จัก ยิ่งไปกว่านั้น เธอแต่งงานกับสามีแล้ว...

หญิงสาวยังคงคิดกลัดกลุ้มต่อไป ระหว่างกางมุ้งพร้อมจะเข้านอน เธอนั่งลง คลานเข้ามุ้งและยกมือไหว้สวดมนต์ ขอพรให้พระคุ้มครอง ไม่อยากให้โจรชิงสวาทกลับมาอีก มันทำให้หัวจิตหัวใจเธอ ลุ่มหลงในอารมณ์กามคุณ จนลืมหน้าสามี เมื่อคืนนี้เธอหายเหงา และมีความสุขมาก แม้จะรู้สึกผิดเล็กๆ เมื่อสามีไปบวช แต่เธอกลับเสพกามกับโจรชิงสวาท

******

หญิงสาวดับเทียนไข พร้อมเข้านอนตามปกติ ทุกๆ คนในบ้านหลับหมด เข้าสู่ภวังค์แห่งความเงียบ และความมืดเข้าครอบงำ เตชิดแอบออกจากห้องนอน ราวกับไปห้องน้ำเหมือนท้องเสีย เขาย่องเดินไปอีกด้านหนึ่ง เพื่อปีนเข้าหน้าต่างห้องวิภาวีเช่นเดิม และที่ขาดไม่ได้ มีดไม้ซึ่งเหลาไว้เหมือนของจริงมาก

เขาย่องเดินแผ่วเบาเหมือนเคย และเปิดมุ้งเพื่อเข้าไปปล้ำวิภาวีเหมือนเมื่อวาน เขาลุ่มหลงในรสสวาทของเธอ ตั้งแต่คราแรกในงานวัด และแม้จะรู้ว่าเธอเป็นเมียพี่ชาย เขาไม่อาจลืมเธอไปจากใจได้ จนแอบลักลอบได้เสีย คืนนี้ก็เช่นกัน

“มาอีกแล้วรึ?” วิภาวีถามอย่างข่มใจ พลางกัดฟันแววตาสั่นเครือ นี่เธอจะต้องถูกเขาข่มขืนอีกคืนแล้วรึ?

“รู้แล้วนิ ว่าจะต้องทำยังไง ถอดผ้าถุงซะ!!!” ชายหนุ่มยังคงเข้าข้างหลัง เพื่อปลดช่วงล่างกางเกงตน ปล่อยให้องคชาติยืดยาว อวบหนาใหญ่ ชนกับร่องก้นจนหญิงสาวร้องสะดุ้ง

“อย่าส่งเสียง ถ่างขากว้างๆ !!!” เตชิดยังคงใช้มีดไม้จ่อหลังเธอเหมือนเดิม พร้อมประชิดองคชาติเข้าช่องสวาท สอดแทงราวกับรู้ว่ามันอยู่ตำแหน่งไหน หญิงสาวเสียวซ่านเมื่อถูกองคชาติสอดใส่เข้าช่องสวาท ถึงกับหลั่งความลื่นภายในโพรงแคบอย่างลืมตัว

มือหนาโจรโอบเอวไปหน้าด้าน เพื่อสวมกอดหน้าท้องเนียนเรียบ ดึงเข้าหากายหนุ่ม พลางกระแทกองคชาติสอดใส่เธออย่างเร็ว ซอยถี่รัวล้วงลึกหนักเข้าไปอีก วิภาวีราวกับรู้งาน เธอไม่กล้าส่งเสียง ไม่กล้าร้องให้ใครเข้ามาขัดจังหวะ ระหว่างเธอกำลังสุขสันต์ กับองคชาติดันเข้าไหลออก อย่างเพลิดเพลินเช่นนี้...

มือหนาเลื่อนขึ้นสูง เกาะกุมหน้าอกกลม เค้นคลึงหญิงสาวได้อารมณ์ตอบสนอง โจรชิงสวาทได้อารมณ์ตอบกลับยิ่งเร้าอารมณ์ กระแทกองคชาติลึกยิ่งเข้าไปอีก ชนกับปากทางมดลูกแทบปริทะลุมุดไปอีกด้าน วิภาวีอ้าปากเจ็บปวดระบม แต่สุขสันต์จนแทบไม่อาจพูดได้

หญิงสาวแอ่นสะโพกรับแรงกระแทกเข้ามารัวๆ พลางใช้มือซ้ายสวมกอดแขนโจรชิงสวาทราวกับพึงพอใจ ในสิ่งที่ปรนเปรอให้เธอ แม้จะไม่รู้ว่าชายใดก็ตามกำลังข่มขืนเธอยามนี้ เพราะวิภาวีไม่คิดว่าเรียกการข่มขืน แต่เธอกลับสมยอมให้ชายในเงามืดอย่างพึงพอใจ

เตชิดไม่สนอะไรอีกแล้ว นอกจากซอยช่องสวาทด้วยองคชาติใหญ่ กำลังไหลลื่นอวบอิ่ม คับช่องสวาทอัดแน่นไปด้วยน้ำแตกจากหญิงสาว กำลังเสียวสยิวกัดฟันกลั้นเสียง ขบเม้มริมฝีปากตัวเองจนแทบทนไม่ไหว เธอเผลอหันหลังไป เพื่ออยากจะขอดูหน้า และจูบเป็นรางวัลให้เขา สำหรับความสุขในครั้งนี้

เตชิดกำลังเสียวมากจากการซอยองคชาติเข้าช่องสวาทไหลลื่น เผลอถูกหญิงสาวหันหน้ากลับมา เพื่อจูบปากเขาอย่างเร้าอารมณ์ เธอหลับตาขบเม้มริมฝีปาก พลางใช้มือซ้ายดึงหัวเขามาใกล้ๆ ให้เธอทำได้ถนัด

เตชิดสนองอารมณ์เธออย่างเร้าร้อน บดเบียดริมฝีปากพลางกระแทกองคชาติหนักๆ ใส่เน้นๆ หญิงสาวเสียวแทบกรีดร้อง จนลืมตามองหน้าเขา ตกใจเมื่อได้รู้ว่า โจรชิงสวาทเมื่อคือ คือน้องชายสามี นั้นเอง...

“เตชิด!!!” วิภาวีเผลอเรียกชื่อเขา ระหว่างถูกสอดองคชาติเข้าช่องสวาทรัวๆ ชายหนุ่มใช้มือปิดปาก ล็อคเรือนร่างเธอเอาไว้แน่น เขาขอเสร็จสมกับเธอก่อนจะต้องรีบเผ่นหนีก่อน...

“ปล่อยนะ !!! เตชิด... ปล่อยพี่นะ” วิภาวีพยายามตะโกนผ่านมือหนาอุดปาก แต่ยิ่งเธอร้องเตชิดยิ่งกระแทกใส่ช่องสวาทหนักๆ เตชิดเสร็จสมเมื่อปลายองคชาติมุดปากมดลูกเธอ ปล่อยสายน้ำขุ่นเข้าพวยพุ่งมากมาย กระจัดกระจายภายในโพรงอีกโลกหนึ่งได้สำเร็จ

******

หญิงสาวหอบหายใจอึดอัด เมื่อรู้ว่าถูกลักหลับได้เสียกับน้องชายสามี แล้วนี่เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน หญิงสาวแทบสิ้นแรงร้องไห้ เมื่อรู้สึกตัวอีกที เตชิดดึงองคชาติออก และเข้ามาสวมกอดเธออย่างปลอบใจ

“พี่วิ ผมรักพี่วินะครับ”

“ทำแบบนี้กับพี่ทำไม?”

“ความจริง คนที่จะขอพี่แต่งงานควรเป็นผม แต่พี่ทักษ์ดนัยแย่งพี่ไปจากผมเสียก่อน ได้โปรดทำบุญกับผมเถอะนะครับ พี่วิ... ผมสัญญาจะทำให้พี่มีความสุข ระหว่างพี่ทักษ์ดนัยไม่อยู่ ให้โอกาสผมเถอะนะครับ” ชายหนุ่มรู้สึกผิดขึ้นมา เมื่อเธอจับเขาได้แล้ว ขึ้นอยู่กับความต้องการของวิภาวี เธอจะลงโทษเขาเช่นไร

แต่สิ่งที่เขาทำให้เธอ ยอดเยี่ยมต่อเรือนร่าง ปลดปล่อยความเหงา ยามเมื่อสามีไปบวชพระ เธอพยายามชั่งใจว่า ควรจะบอกคนในบ้าน หรือปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ จนว่าทักษ์ดนัยจะลาสิกขา

“เตชิด น้องก็รู้นะว่ามันไม่ดี” วิภาวีกำลังสับสนว่าเธอกำลังยังคงค้างความสุข หลงเหลือจากอารมณ์เมื่อสักครู่...

“ผมรู้ว่ามันไม่ดี แต่สิ่งที่ผมไม่โกหก คือผมรักพี่วิ...” ชายหนุ่มไม่สนใจอะไรอีกแล้ว ไร้ซึ่งความกลัว เข้าสวมกอดหญิงสาว และจูบบดเบียดริมฝีปากให้เธอได้รู้ ว่าสิ่งที่เขาทำจริงใจกับเธอมากเพียงไร ขอเพียงแค่เวลานี้ สำหรับเขาได้สวมกอด และร่วมรักกับเธอ

“อย่าให้ใครในบ้านรู้นะ รีบๆ ออกไปจากห้องพี่ได้แล้ว” วิภาวีก็กลัวถูกครหา กลัวคนในครอบครัวทักษ์ดนัยไม่ยกโทษให้เธอ และเตชิด สิ่งที่เธอทำได้ คือปกปิดความผิดเหล่านี้เอาไว้... อย่าให้ใครล่วงรู้...

“ขอบคุณครับพี่วิ”

“เวลาจะมาอยู่กับพี่... อย่าบอกใคร อย่าให้ใครรู้” วิภาวีรู้สึกว่าตัวเองแย่มากขนาดไหนที่พูดออกไปแบบนั้น ยังดีกว่าปล่อยให้คนในครอบครัวล่วงรู้ว่า เธอทำเรื่องเลวร้ายกับน้องชายสามีเพียงไร และสิ่งที่ตามมา เธอจะกลายเป็นหญิงเลวขนาดไหน หากเรื่องนี้ไม่ใช่ความลับอีกต่อไป....

******