เอโลอีสปรือตามองหน้าเขา..มันน่าตกใจที่เขาจับจูงมือเธอเดินมาจนถึงขั้นนี้ แต่ทว่าเมื่อได้ลองคิดดูดีๆ เป็นเธอที่เรียกร้องให้เขากระทำเช่นนี้เอง เธอเป็นคนเริ่มมันมาเองเพราะอย่างนั้นในยามนี้สิ่งที่เอโลอีสกำลังทำคือการรับผิดชอบคำพูดของตัวเอง
ขาทั้งคู่ถูกแยกออกจากกัน มือใหญ่ช้อนใต้เข่าเพื่อรั้งเรียวขายกขึ้นจนถึงไหล่ แรงปรารถนาซัดสาดไปทุกหนทุกแห่งจนร่างกายสะท้านไหว จริงอยู่ที่ในครั้งแรกนั้นมันมีเพียงความเจ็บปวดเท่านั้นที่ฉายชัดเข้ามาในร่างกาย แต่ทว่าในช่วงเวลาถัดมา เมื่อความเจ็บปวดเริ่มจางหายความรู้สึกสั่นไหวก็เข้ามาแทนที่ ทุกครั้งที่ช่องทางนุ่มๆ ถูกเสียบด้วยความแข็งตึงนั้นความสุขสมอย่างรุนแรงก็แล่นริ้วไปทั่วทั้งร่าง ดวงตาของลูตินไม่ละไปจากใบหน้าของเอโออีสเลย เขาจ้องมองเธอตลอดเวลา คอยมองดูใบหน้าที่งดงามนั้นอย่างไม่คาดสายตาว่าเธอจะแสดงสีหน้าออกมาแบบไหน “อา..ลึกไปแล้วค่ะ” เขาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยก่อนจะพรมจูบไปที่ใบหน้าของเธอ “แล้วไม่ชอบรึไง..แบบนี้เสียวกว่าเยอะเลยไม่ใช่เหรอ” ต้นขาด้านในสั่นสะท้าน เอโลอีสได้แต่บิดตัวเร่าเมื่อการสอดแทรกทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ..จะกล่าวออกไปว่าชอบมากมันก็ช่างน่าอาย เพราะอย่างนั้นเธอจึงเลือกจะส่งเสียงร้องครางออกมาแทนการตอบคำถามของเขา ความสุขเอ่อล้นออกมาจนตาพร่า เมื่อรู้สึกว่าได้สิ่งที่ต้องการเข้ามาเติมเต็ม “อา..อื้อ!!” “นี่มันดีกว่าที่คิดเอาไว้อีกนะเอโลอีส..เจ้ารู้สึกเหมือนกันรึเปล่า..ชอบในช่วงเวลาที่เราเป็นหนึ่งเดียวกันเช่นนี้หรือไม่” ความเปียกชื้นจากร่างกายของทั้งสองไหลซึมออกมา เสียงเปียกแฉะจากหว่างขาดังก้องจนบาดหู เธอสวยงามมากจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นช่วงเวลาไหน จะร้องไห้หรือว่ากำลังเผชิญหน้ากับความสุขสมเช่นนี้ ไม่ว่าเธอจะกำลังอยู่ในความรู้สึกเช่นไร เอโลอีสก็ทำให้เขาละสายตาออกไปจากเธอไม่ได้เลยแม้แต่วินาทีเดียว..กับร่างกายของเธอก็เช่นกัน ไม่มีตรงไหนเลยที่เขาไม่อยากจะสัมผัส ฝ่ามือของลูตินกำลังกอบกุมเนินเนื้อนุ่ม เขาบีบเคล้นมันอย่างแรงจนปริออกตามร่องนิ้ว “อืม..” ร่างกายถูกรั้งขึ้นจนส่วนแข็งขึงหลุดพรวดออกไปในครั้งเดียว เธอรู้สึกโล่งได้ไม่นานปลายยอดสีแดงเข้มนั้นก็เสียบกลับเข้ามาใหม่ เขาขยับเข้าออกแค่ปากทางตื้นๆ เหมือนพยายามกลั่นแกล้งให้เธอเรียกร้องไปให้ถึงจุดที่ลึกที่สุด “...ท่านลูเซียนคะ” ริมฝีปากของลูตินแสยะยิ้มขึ้นมา “ว่าอย่างไรเอโลอีส มีตรงไหนที่ข้าทำไม่ถูกใจเจ้ารึเปล่า” เธอรู้ดีว่าร้องขอเช่นนี้มันน่าอายแต่ทว่าแค่ขยับที่ปากทางเข้าตื้นๆ นั้นมันดูเหมือนจะไม่เพียงพอ.. “คือว่า..อื้อ!!” เขาเคลื่อนไหวอย่างช้าๆ ที่ปากทาง ก่อนจะโน้มใบหน้าลงมาดูดดึงยอดอกสี หวานที่กำลังชูชัน “มะ..มากกว่านี้ได้ไหมคะ” ลูตินเก็บซ่อนสีหน้าของเขาเอาไว้ไม่ไหวเลยด้วยซ้ำ เขาจุดยิ้มขึ้นมาที่มุมปากก่อนจะปรายสายตาไปมองหน้าของเอโลอีส “มากกว่าตรงไหนล่ะ เจ้าต้องบอกความต้องการของตัวเองให้ชัดเจนนะเอโลอีสว่าอยากให้ข้า..สัมผัสตรงไหน” ใบหน้าที่แดงระเรื่ออยู่แล้วกลับแดงแปร๊ดไปในทันทีที่ท่าน ลูเซียนกล่าวออกมาเช่นนั้น เธอไม่อยากจะพูดเช่นนี้แต่ทว่าหากไม่บอกกับเขาตรงๆ เอโลอีสก็ไม่อาจทนทานกับเสียงเรียกร้องในใจไหว “..ชะ..ช่วยใส่มันเข้ามาลึกอีกได้ไหมคะ..” เขาหรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนจะยกสะโพกของเธอขึ้น “เอาใจยากจังนะ เดี๋ยวให้หยุด เดี๋ยวให้ทำแรงๆ ..เอโลอีสของข้านั้นช่าง..อารมณ์แปรปรวนยิ่งนัก” เธอขบเม้มริมฝีปากปากเมื่อสะโพกของเธอถูกยกสูงขึ้น ก่อนที่ท่านลูเซียนจะเติมรสรักลงไปซ้ำแล้วซ้ำเล่า ยามที่แก่นกายดุนดันเข้ามานั้น มันสอดรับกับสรีระได้อย่างพอเหมาะเป็นไปตามธรรมชาติ สองขาของเธอโอบสะโพกกำยำตรงหน้าเอาไว้ ขณะที่รับความต้องการของเขามาสุดความยาว “...แม่ง!!” ลูตินสบถออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เขาคิดว่าตัวเองจะอดทนได้นานมากกว่านั้นแต่เอาเข้าจริง ร่างกายดูเหมือนจะร่ำร้องขอให้เขาปลดปล่อยโดยเร็ว “อื้อ! มะ..ไม่ไหว มัน..แปลก” ช่องทางรักบีบรัดความเป็นชายที่แนบสนิทคล้ายจะทำให้มันละลาย ร่างกายของเธอกระตุกเกร็งพร้อมกับหยาดน้ำใสที่พุ่งออกมาจนเปียกผ้าปูเตียงไปหมด เอโลอีสหน้าชาไปด้วยความสุขสม เธอตกใจแทบสิ้นสติที่ตัวเองทำเรื่องน่าอายเช่นนั้นออกมา..แต่ทว่าละอองแห่งความสุขสมกำลังลอยพุ่งขึ้นมาในอากาศ ใบหน้างามราวกับตกอยู่ในภวังค์..เธอไร้เรี่ยวแรงที่จะลุกขึ้นมาแล้วจัดการกับความตกใจเพราะในยามนี้ความรู้สึกที่เอ่อท้นออกมามันกำลังทำให้เธอสุขสมในแบบที่หาคำเปรียบเทียบไม่ได้ “ให้ตายสิ..ชอบมากจนน้ำพุ่งออกมาเลยงั้นสินะ..บีบรัดกันแน่นไปแล้วเอโลอีสเพราะตัวเองเสร็จสมออกมาแล้วจึงอยากให้ข้าเสร็จสมตามเจ้าด้วยรึไง” เธอยกมือขึ้นมาราวกับต้องการอุดหูตัวเอง เพื่อหลีกเลี่ยงคำกล่าวแสนลามกของเขา ดวงตาของลูตินมองไปยังจุดที่กำลังเชื่อมต่อ ส่วนนั้นของเธอบวมแดงจากการเสียดสีเป็นเวลานานและ..เขาเองก็ทนไม่ไหวเสียแล้ว ในช่วงเวลาที่ลูตินกระทั้นกายเข้าไป เสียงเปียกแฉะก็ดังขึ้นมามากกว่าเดิมจนเอโลอีสหน้าแดงไปหมด “ไม่เห็นต้องอายเลย..เสียงนั้นมาจากน้ำรักของเจ้าที่หลั่งออกมาทั้งนั้น..ฟังดูไพเราะดีออก อา..ให้ตายสิทนไม่ไหวแล้วเหมือนกัน เจ้าดูดกลืนข้าไม่ยอมปล่อยเช่นนี้ใครมันจะไปทนไหว” เอโลอีสยกมือขึ้นมาปิดปากเขาเอาไว้ ราวกับเธอกำลังขอร้องไม่ให้เขากล่าวคำเช่นนั้นออกมา นี่ใช่ท่านลูเซียนที่เธอรู้จักจริงๆ นะหรือ ทำไมเขาช่างแตกต่างจากที่เธอรู้จักมากเหลือเกิน เอโลอีสคิดว่าการทำรักของเรามันคงแสนหวานและอ่อนโยน ครั้งแรกของเธอกับท่านลูเซียนควรจะเป็นเช่นนี้สิ แล้ว..ทำไมมันถึงได้เป็นเช่นนี้ไปได้นะ แต่ถึงอย่างนั้นมันก็ปฏิเสธถึงความเก่งกาจของเขาไม่ได้เลยจริงๆ .. ความเปียกชื้นเพิ่มมากขึ้นทุกครั้งที่เขากระทั้นร่างกายเข้าไป จนได้ยินเสียงดังมาจากส่วนที่สอดประสาน ช่องทางที่คับแคบทำเอาเขาต้องกัดฟันแน่นเพื่อระงับความรู้สึกรุนแรงจนแทบจะทำให้เขาปลอดปล่อยออกมาในทันที ส่วนแข็งขึงจมลึกไปจนสุดความยาว เขารู้สึกถึงแรงบีบรัดอย่างหนักก่อนที่ร่างกายจะไม่สามารถต้านทานความเสียดเสียวที่ก่อตัวขึ้นมาได้ “อา..เกินไปแล้วเอโลอีส..” น้ำรักร้อนระอุถูกปล่อยออกมาในส่วนที่ลึกที่สุดของร่างกายเธอ ดวงตาของลูตินจ้องมองไปที่เรือนร่างของเอโลอีสก่อนที่เขาจะโอบกอดเธอเอาไว้แน่นถ้อยคำที่เคาน์มาเอลทิ้งท้ายเอาไว้ ทำให้ซีโมนสัมผัสได้ถึงบรรยากาศที่เยือกเย็นอย่างบอกไม่ถูก“ซีโมน..เท่าที่ข้ารู้ครอบครัวของมาเอลล้มหายตายจากไปแล้วใช่หรือไม่ ทั้งมารดา บิดาและญาติพี่น้องล้วนแล้วแต่เสียชีวิตไปหมดแล้วทั้งสิ้น..”ลูตินเอ่ยถามด้วยแววตาเย็นยะเยือก และนั่นทำให้ซีโมนยกมือขึ้นมาปาดเหงื่อเบาๆ“เรื่องนั้นมันก็ใช่..”“เช่นนั้นหากหมอนั่นตายไปอีกคนเขาก็จะได้พบเจอกับครอบครัวใช่หรือไม่ ข้าควร..ทำให้เพื่อนรักได้พบเจอครอบครัวในเร็ววันอย่างนั้นสินะ”ซีโมนส่งยิ้มแห้งๆ ให้กับลูติน เขาอยากจะบอกกล่าวออกไปเหลือเกินว่านั่นเพื่อนนะโว้ย แค่สตรีนางเดียวถึงกับจะฆ่าจะแกงกันเลยงั้นเรอะ!!“ลูติน..มาเอลก็แค่ล้อเล่น เจ้าอย่าไปถือสาเขาเลยน่า..ตอนนี้หากเจ้าอยากจะเข้าหาเลดี้อแลงจริงๆ คนที่เจ้าควรกังวลคือเซอร์ลาเบนผู้นั้นต่างหาก”เมื่อลูตินได้ยินเช่นนั้นเขาก็ปรายสายตาไปมองที่เอโลอีส สิ่งที่เขาพบเห็นคือเธอกำลังแย้มยิ้ม..เป็นรอยยิ้มละมุนละไมชวนให้หัวใจรู้สึกอบอุ่น และบุรุษที่กำลังยืนอยู่ข้างๆ เธอคือเซอร์ลาเบน..เพื่อนวัยเด็กนี่มันช่างน่ารำคาญชะมัดเลยโว้ย!!หรือว่าเซอร์ลาเบนคือสามีในอนาคตของเอโลอีส ส่วนเขา..เ
“ทำไมทำหน้าแบบนั้นล่ะลูติน หรือว่าวันนี้ม้าที่เจ้าลงเดิมพันมันวิ่งได้ห่วยรึไง”ซีโมนเอ่ยถามพร้อมกับปรายสายตาลงไปมองที่สนามแข่งม้า“นี่ซีโมน..ปกติแล้วหลังจากที่เจ้ากระทำเรื่องเช่นนั้น เมื่อตื่นขึ้นมาก่อนที่เจ้าจะแยกทางกัน เจ้าทำอย่างไร..”นั่นมันคำถามอะไรวะนั่น ซีโมนวางฝ่ามือของเขาลงบนหน้าผากของลูติน“เจ้าไม่สบายรึเปล่าลูติน ถามคำถามแบบนั้นทำไมกัน ปกติเราต่างหากที่เป็นฝ่ายลุกออกจากเตียงก่อน เพราะไม่อยากอยู่รอจนถึงช่วงเช้าเพื่อให้อีกฝ่ายเข้าใจผิดว่าเรามีใจน่ะ”ใช่ไหมล่ะ ปกติเขาก็เป็นเช่นนั้น เมื่อถึงรุ่งเช้าเป็นเขาที่ต้องลุกขึ้นก่อนแล้ววางของมีค่าเอาไว้ให้สตรีที่นอนอยู่บนเตียง นั่นก็เพื่อให้เราเข้าใจตรงกันว่าเขาไม่ต้องการสานต่อความสัมพันธ์ในครั้งนี้“..แล้วสมมุติว่าสตรีผู้นั้นลุกออกไปก่อนเจ้าล่ะ”ซีโมนยกมือขึ้นมาลูบคางเบาๆ“เรื่องนั้นไม่เคยเกิดขึ้นกับข้ามาก่อนเลย แต่หากให้เดานะที่สตรีผู้นั้นลุกขึ้นไปก่อนอาจจะเป็นเพราะว่าลีลาและท่าทางของเจ้ามันห่วยจนเกินจะรับไหวอะไรแบบนั้นรึเปล่า”คำตอบนั้นทำให้ลูตินหน้าชาไปหมด เขายกแก้วสุราขึ้นมาดื่มเพื่อเรียกสติของตัวเองกลับมา อันที่จริงเขาก็แอบๆ คิดถึ
เอโลอีสลืมตาขึ้นมาในกลางดึก เธอผล็อยหลับไปเพราะความเหนื่อยล้า และเมื่อตื่นขึ้นมาอีกทีก็ไม่เห็นท่านลูเซียนนอนอยู่ข้างกายเสียแล้ว..ในใจเกิดเป็นความรู้สึกเจ็บปวดขึ้นมาพร้อมกับคำถามที่อัดแน่นอยู่ในนั้น..หรือว่าที่เขาจากไปมันเป็นเพราะว่าเขาต้องการบอกกล่าวเป็นนัยๆ ถึงจุดจบของความสัมพันธ์เธอและเขาเมื่อได้บทสรุปเช่นนั้นอยู่ๆ น้ำตาที่พึ่งจะแห้งเหือดไปมันก็รินไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ เธอลุกขึ้นพร้อมกับเดินไปหยิบชุดเดรสที่แขวนอยู่มาสวม เอโลอีสใช้หลังมือในการเช็ดน้ำตาเป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว..ในเมื่อเขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอเช่นนั้นให้มันจบลงเร็วๆ ก็ดีแล้วล่ะเธอจัดการยืนสงบสติอารมณ์อีกพักหนึ่งก่อนจะเดินออกไปจากที่นี่..เธอไม่ควรกลับไปที่คฤหาสน์ในยามนี้ เพราะอย่างนั้นเอโลอีสจึงเลือกที่จะไปหาเฟมที่คฤหาสน์ ความเจ็บปวดจากตรงส่วนนั้นส่งผลให้การเดินนั้นยากลำบากมากพอสมควร..เธอกัดฟันแน่นพร้อมกับดึงสติของตัวเองกลับมา..ไม่เป็นไร..เธอจะผ่านความเจ็บปวดนี้ได้ และเธอจะกลับมาแข็งแกร่งอีกครั้งในเร็ววัน..“ดูสภาพเจ้าสิ..ให้ตายเถอะไม่บอกก็รู้ว่าเจ้าคงจะพบเจอกับความสัมพันธ์ที่มันไม่สวยหรูเท่าไหร่ใช่ไหม..เอโลอีสไม่ต้อ
เอโลอีสปรือตามองหน้าเขา..มันน่าตกใจที่เขาจับจูงมือเธอเดินมาจนถึงขั้นนี้ แต่ทว่าเมื่อได้ลองคิดดูดีๆ เป็นเธอที่เรียกร้องให้เขากระทำเช่นนี้เอง เธอเป็นคนเริ่มมันมาเองเพราะอย่างนั้นในยามนี้สิ่งที่เอโลอีสกำลังทำคือการรับผิดชอบคำพูดของตัวเองขาทั้งคู่ถูกแยกออกจากกัน มือใหญ่ช้อนใต้เข่าเพื่อรั้งเรียวขายกขึ้นจนถึงไหล่ แรงปรารถนาซัดสาดไปทุกหนทุกแห่งจนร่างกายสะท้านไหว จริงอยู่ที่ในครั้งแรกนั้นมันมีเพียงความเจ็บปวดเท่านั้นที่ฉายชัดเข้ามาในร่างกาย แต่ทว่าในช่วงเวลาถัดมา เมื่อความเจ็บปวดเริ่มจางหายความรู้สึกสั่นไหวก็เข้ามาแทนที่ ทุกครั้งที่ช่องทางนุ่มๆ ถูกเสียบด้วยความแข็งตึงนั้นความสุขสมอย่างรุนแรงก็แล่นริ้วไปทั่วทั้งร่างดวงตาของลูตินไม่ละไปจากใบหน้าของเอโออีสเลย เขาจ้องมองเธอตลอดเวลา คอยมองดูใบหน้าที่งดงามนั้นอย่างไม่คาดสายตาว่าเธอจะแสดงสีหน้าออกมาแบบไหน“อา..ลึกไปแล้วค่ะ”เขาเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยก่อนจะพรมจูบไปที่ใบหน้าของเธอ“แล้วไม่ชอบรึไง..แบบนี้เสียวกว่าเยอะเลยไม่ใช่เหรอ”ต้นขาด้านในสั่นสะท้าน เอโลอีสได้แต่บิดตัวเร่าเมื่อการสอดแทรกทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ ..จะกล่าวออกไปว่าชอบมากมันก็ช่างน่า
นิ้วที่สามซึ่งมันไม่น่าเข้ามาได้ตั้งแต่แรกกำลังขยับเข้าออกในร่างกายของเธอ เอโลอีสส่งเสียงร้องครางออกมาอย่างห้ามไม่ได้ แพรขนตางอนงามเปียกชื้นไปด้วยน้ำตา เธอพยายามร้องขอเพื่อให้เขาหยุด อย่างน้อยก็ช่วยหยุดพักให้เธอหายใจสักหน่อยก็ยังดี แต่ทว่าท่านลูเซียนนอกจากไม่หยุดพัก เขายังทำมันรุนแรงขึ้นอีกต่างหาก“อะ..อ๊า! ได้โปรดหยุดเถอะค่ะ ท่านลูเซียนได้โปรด..ยะ..หยุดก่อน!”สะโพกบางบิดเกร็งทุกครั้งที่มือของเขาเคลื่อนไหว นิ้วเปียกลื่นค่อยๆ ดันเข้ามาทีละน้อย เธอขบเม้มริมฝีปากพร้อมกับพยายามดันสะโพกหนี แต่การประท้วงเล็กๆ น้อยๆ ของเอโลอีสมันไม่เป็นผลเลย เมื่อลูตินใช้มืออีกข้างของเขากอดสะโพกของเธอเอาไว้“อยากให้หยุดอย่างนั้นหรือเอโลอีส”เธอพยักหน้าทั้งน้ำตา พร้อมกับช้อนสายตามองหน้าเขาอย่างน่าสงสาร ลูตินแสยะยิ้มที่มุมปากก่อนที่เขาจะขยับใบหน้าไปกระซิบที่ข้างหูอย่างแผ่วเบา“โกหก..เจ้าจะอยากหยุดได้อย่างไรกันในเมื่อด้านในมันบีบรัดนิ้วข้าแน่นขนาดนั้น..เอโลอีสไม่ต้องเป็นห่วงเพราะเดี๋ยวข้าจะทำให้เจ้ารู้สึกดีมากกว่าการใช้นิ้วเอง”สิ้นเสียงนั้นเขาก็ยกเรียวขาทั้งสองข้างของเธอพาดเอาไว้บนบ่า รอยยิ้มของท่านลูเซียนมันแ
เอโลอีสรู้สึกได้เลยว่าเธอกำลังจะยืนไม่อยู่ ขาแข้งสั่นเทาไปหมด และคาดว่าอีกไม่นานเธอจะต้องล้มลงอย่างแน่นอน ลูตินหรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนที่เขาจะอุ้มเธอขึ้นไปบนเตียง “พอไม่ได้สิ..ตรงนี้จะเจ็บมากแน่ๆ หากว่าข้าใส่เข้าไปน่ะ เอโลอีสเพราะว่านี่คือครั้งแรกของเจ้า..ฉะนั้นแล้วจงรับรู้เอาไว้เลยว่าในวันนี้ข้ากำลังพยายามหักห้ามใจของตัวเองอย่างถึงที่สุด” ไม่อย่างนั้นเขาคงจะกางขาเธอออกแล้วกดแทรกมันเข้าไปด้วยความต้องการทั้งหมดที่มีไปแล้วล่ะ “หากไม่อยากเจ็บก็อย่าบอกให้ข้าพอเลยเอโลอีส” เธอหน้าชาวาบเมื่อเขาใช้ปลายนิ้วอ้ากลีบดอกไม้ของเธอออก..เขาจูบตรงปากทางเข้าก่อนที่ปลายลิ้นร้อนผ่าวจะแทรกเข้ามา “อ๊า!!” ของเหลวสีใสไหลทะลักออกมาตามจังหวะของการขยับปลายลิ้น ลูตินละใบหน้าออกจากตรงนั้น เขาใช้ปลายนิ้วลูบไล้ปากทางเข้าอยู่พักหนึ่งก่อนจะกดแทรกมันเข้าไปตรงส่วนที่เปียกชื้นและอ่อนนุ่ม สะโพกของเธอลอยขึ้นในทันทีที่ได้รับสัมผัสอันแสนแปลกใหม่ “อื้อ!..ทะ..ท่านลูเซียนคะ ข้าขอพัก..ขอพักก่อน” ปลายนิ้วของเขาขยับเป็นวงกลมจากนั้นจึงเพิ่มจำนวนนิ้วแล้วเสียดสีตรงจุดเดิมย้ำๆ ราวกับเสียงอ้อนวอนแสนหวานของเอโลอีสเป็นเพีย