ไฟสวาทซ่อนรัก

ไฟสวาทซ่อนรัก

last updateLast Updated : 2025-03-14
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
80Chapters
1.1Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

เขาเหนี่ยวรั้งกักขังเธอไว้ปรนเปรอสวาท เพราะหลงใหลในเรือนร่าง หรือเพราะซ่อนความรู้สึกบางอย่างไว้

View More

Chapter 1

1

スイートルームの中はめちゃくちゃだった。

温井海咲は全身の痛みを感じながら目を覚ました。

眉間を押さえつつ起き上がろうとしたとき、隣に横たわる背の高い男が目に入った。

彫りが深く、端正な顔立ちをしていた。

彼はまだぐっすり眠っていて、起きる気配はなかった。

海咲がベッドから身を起こすと、掛け布団が滑り落ち、彼女の白くてセクシーな肩にはいくつかの痕が残っていた。

ベッドを降りると、シーツには血の跡がくっきりと残っていた。

時計を見ると、出勤時間が迫っていたため、床に放り出されていたスーツを手に取り、彼女は慌ただしく身支度を整えた。

ストッキングはすでに破けていたので、それを丸めてゴミ箱に捨て、ヒールを履いた。

そのとき、部屋のドアをノックする音がした。

海咲は身だしなみを整え、凛とした秘書の顔に戻り、バッグを手にして部屋を出た。

入ってきたのは清純そうな若い女性だった。

彼女は海咲に呼ばれた。

それは葉野州平の好みのタイプだった。

「ベッドに横たわって、葉野社長が起きるのを待つだけでいいわ。それ以上は何も話さないで」と、海咲は言った。

そしてベッドの上で眠っている男に一瞬視線を向け、こみ上げてくる悲しみを押し殺し、ルームを後にした。

海咲は、昨夜州平とセックスをしたことを彼に知られたくなかった。

二人は結婚を隠し、三年経てば離婚できるという取り決めをしていた。

その間、二人の関係は一線を越えることは許されなかった。

彼女は州平の専属秘書として七年間、そして妻として三年間、彼の側に仕えてきた。

大学を卒業したその日から、彼女は彼のそばを離れたことがなかった。

しかし、二人の関係は上司と部下に過ぎないと警告されたのも、その日のことだった。

それは決して越えてはならない一線だった。

廊下の窓際に立ち、昨日の出来事を思い返していた彼女の耳に、彼がベッドで彼女を抱きしめながら「美音」と叫んだ声が響く。

胸に鈍い痛みが走った。

淡路美音は、州平の初恋の相手だった。

彼は海咲を美音の代わりとして扱ったのだ。

海咲は彼のことをよく知っていた。彼が彼女とのセックスを本当に望んでいたわけではないことも。

彼女だけが本気だったこの結婚は、もう終わらせる時が来たのだ。

昨夜の出来事を、この三年間の終わりだと思ったほうがいいのだ。

スマホを手に取ると、目に飛び込んできたニュースの見出しに心がざわめいた。「新星歌手・淡路美音、婚約者と共に帰国」

海咲は強くスマホを握りしめ、胸の中で切なさが溢れた。

なぜ州平が昨夜酔っ払っていたのか、そして彼女の腕の中で泣いていたのか、その理由がようやく分かった。

冷たい風に吹かれながら、彼女は苦笑いを浮かべ、スマホをしまい、バッグからタバコを取り出した。

タバコに火をつけ、細長い指で挟むと、白い煙が立ち上り、彼女の寂しげな顔をぼやけさせた。

その時、部下の森有紀が息を切らしながら駆け寄ってきた。「温井さん、葉野社長のスーツが届きました。今お持ちします」

海咲は遠い思いを振り払って有紀に顔を向けた。

「待って」と言いながら彼女を制し、海咲は周囲をさっと見回した。

有紀が足を止めた。「温井さん、他に何かご用でしょうか?」

「社長は青系が嫌いだから、黒系に変えて。ネクタイはチェック柄がいいわ。それから、シワにならないようにアイロンをかけ直して。社長はビニールの音が嫌いだから、透明の袋に入れないで、ハンガーにかけて届けなさい」海咲はまるで州平の専属執事のように、彼の些細な癖まで全て把握しており、これまで一度も間違えたことはなかった。

有紀は驚いた。彼女はここに来て三ヶ月、厳しい社長のご機嫌を伺うだけでも十分に怖いと感じていた。

今日も危うくトラブルに巻き込まれる寸前だった。

「温井さん、ありがとうございます!」有紀はすぐに服を取り替えに急いだ。

その時、スイートルームから怒声が聞こえてきた。「出て行け!」

女性の悲鳴も響いてきた。

間もなく、部屋のドアが開いた。

有紀が涙目で出てきて、しょんぼりとした様子で言った。

「温井さん、社長がお呼びです」

どうやら彼女は州平に酷く叱れたようだった。

海咲は開いたドアの先を見つめ、そして有紀に言った。「大丈夫、あなたは戻っていいわ」

彼女はタバコの吸い殻を灰皿に捨て、ゆっくりとスイートルームに入った。

ドアの前に立つと、部屋は散らかり放題で、州平の周りには物がごちゃごちゃと置かれていた。

例えば壊れたテーブルランプや、画面が割れたスマホが散らかっていた。

彼女が呼んだ女性は恐怖で固まっており、裸のままどこに立っていいのか分からずに怯えていた。

州平は不機嫌そうにベッドに座っていた。その鍛え抜かれた体は長年の運動で形作られたものだと一目で分かる。引き締まった胸と立った腹筋、外腹斜筋が掛け布団の下に見え隠れしていた。

彼は魅力的に見えたが、そのハンサムな顔は暗く沈み、ほとんど怒っているようだった。

海咲は一歩前に進み、倒れたテーブルランプを起こし、水を一杯注いでナイトテーブルに置いた。「社長、お目覚めの時間です。九時半から会議です」

州平は冷たい視線をあの女に向けた。

まるで信じられないようだった。

彼女はその視線に気づきながらも、「もう帰っていい」と女に告げた。

女はほっとした様子で、急いで服を手に取り、一歩も留まることなく部屋を後にした。

それでようやく部屋は静けさを取り戻した。

州平は顔をそらし、再び海咲の方に目を向けた。

海咲はいつものように彼の手に水を渡し、シャツをベッドの端にそっと置いた。「社長、お着替えをどうぞ」

州平の表情は曇り、不快感を隠さずに、冷たい声で言った。「昨夜はどこに行ってたんだ?」

海咲は一瞬戸惑った。まさか、自分が彼を見守っていなかったことが原因で、他の女にチャンスを与えてしまったと責められているのだろうか?美音に対して申し訳ない気持ちになったことを、彼が自分のせいにしているのだろうか?

彼女は冷静に答えた。「社長、酔った勢いでの出来事です。大人なんですから、あまり気にしないでください」

そのそっけない表情は、まるで「私が問題を解決するから、心配しないで」と言わんばかりだった。

だが、州平は彼女を鋭い目で見つめ続け、額の青筋が浮かび上がっていた。「もう一度聞く。昨夜はどこに行ってたんだ?」

海咲は少し緊張しながら、「最近担当している企画が立て込んでいて、ついオフィスで仮眠を取ってしまいました」と答えた。

彼女がそう言い終わると、州平は鼻で軽く笑い、冷ややかな表情を浮かべながらベッドから立ち上がり、体にバスタオルを巻きつけた。

海咲は彼の背中を見つめ、目が潤んできた。

彼はいつも彼女の前で体を隠していた。まるで彼女に見られることが嫌でたまらないかのように。

それは昨夜、美音として彼女を扱っていた時とはまるで違っていた。

気がつくと、州平はシャワーを浴び終え、全身鏡の前に立っていた。

海咲は近づいていき、いつものように彼のシャツのボタンを留め始めた。

彼は背がとても高く、188センチもあった。海咲の身長は168センチだったが、それでも彼にネクタイを結ぶには少し足りなかった。

彼は身をかがめようとはせず、冷淡で傲慢な表情を浮かべていた。まるで、自分が汚れていて美音に申し訳ないと、まだ怒りを抱えているかのようだった。

海咲は仕方なくつま先を伸ばし、ネクタイを彼の首に通した。

彼のネクタイを結ぶことに集中していると、突然、州平の温かい息が彼女の耳にかかり、彼の声がかすれた。「海咲、昨夜の女は君だろう?」
Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
80 Chapters
1
“ปล่อยฝ้ายไปเถอะค่ะคุณรบ อย่าทำอะไรฝ้ายเลย” หญิงสาววัยยี่สิบสี่ปีร่างบอบบางถอยหลังจนชิดผนังห้อง น้ำตาไหลอาบสองแก้มเนียนใส มือเล็กๆยกขึ้นกระพุ่มไว้ที่อก ‘แก้วกานดา’ พยายามอ้อนวอนคนที่เธอคิดว่าอยู่ในอารมณ์เมามายไม่ได้สติ ทั้งที่ ‘นักรบ’ หนุ่มหล่อคมเข้มรูปร่างสูงใหญ่วัยย่างเข้าสามสิบปีมีสติครบถ้วนทุกอย่าง เพียงแต่ต้องแกล้งทำเป็นเมามาย เพราะอยากจะจัดการกินคนตรงหน้านี้นัก“ฝ้ายก็ชอบผมนี่ อย่าเล่นตัวไปหน่อยเลย เห็นกระดี๊กระด๊าแย่งกันเป็นเจ้าข้าวเจ้าของผมกับเพื่อนๆอยู่ คุณควรภูมิใจนะที่ผมเลือกคุณ เลือกมาตั้งแต่คืนนั้น” นักรบบุกประชิดร่างน้อยที่สั่นกลัวอยู่ชิดผนังห้อง แก้วกานดาเบิกตาโพลง หญิงสาวพยายามอ้าปากตะโกนขอความช่วยเหลือ แต่เสียงเพลงจากงานเลี้ยงข้างนอกดังกระหึ่มจนกลบเสียงของเธอไปหมด“ปล่อยฝ้ายนะคุณรบ”ชายหนุ่มยิ้มยั่วใส่แววตาตื่นตระหนก “พรุ่งนี้เช้าผมจะปล่อยคุณนะที่รัก”แก้วกานดาหมดหนทางดิ้นรน เมื่อเขาใช้ร่างที่ใหญ่โตกว่าทาบทับตรึงเธอไว้กับผนังห้อง ท่อนขาใหญ่แทรกเข้ามาระหว่างขาเรียวเล็กทั้งสองข้าง เขาจงใจใช้ต้นขากดเน้นไปบนเนินอวบอูมกลางกายสาว คนตัวเล็กพยายามดิ้นรนแต่ก็ไม่เป็นผลใดๆ ริมฝี
last updateLast Updated : 2025-02-02
Read more
2
นักรบแช่ลำกายแน่นิ่งไว้ครู่หนึ่ง ก่อนสะโพกสอบจะเริ่มโยกขยับขึ้นลงจากจังหวะช้าๆ เร่งรัวแรงจนคนใต้ร่างสั่นไหวจากการกระแทกกระทั้น มือใหญ่ฟอนเฟ้นบีบเคล้นสองเต้าอวบรุนแรงตามอารมณ์ แก้วกานดาส่ายศีรษะจนผมยาวกระจายเต็มที่นอน เธอทั้งเจ็บจุกและเสียดเสียว จนที่สุดก็ต้องปล่อยเสียงครางอย่างห้ามไม่ได้“อ๊า!” นักรบยิ้มเย็นอย่างผู้ชนะ“ร้องดังๆเลยที่รัก อย่างนั้นแหละ คืนนี้ฝ้ายได้ร้องทั้งคืนนี้แน่”แก้วกานดาไม่ได้สนใจฟังสิ่งที่เขาพูด เธอกำลังจมดิ่งสู่วังวนเสน่หาที่เขามอบให้ ขาเรียวยกขึ้นเกาะเกี่ยวเอวสอบไว้แน่นโดยอัตโนมัติ นักรบใช้แขนล่ำรวบร่างเธอขึ้นมา เขาเคลื่อนกายลุกนั่งขณะที่สองร่างยังประสานกันอยู่ที่กึ่งกลาง แล้วแก้วกานดาก็อยู่ในท่านั่งคร่อมบนตักเขาในที่สุด“ขยับหน่อยสิฝ้าย เอาแรงๆเลยนะ” นักรบกระซิบบอกชิดริมหูเล็กสะโพกหนั่นแน่นเริ่มขยับอย่างกล้าๆกลัวๆ เมื่อเธอยกสะโพกขึ้นและกดลง นักรบแทบจะคลั่งกับความเสียวส่วนปลายของความแข็งแกร่ง มือใหญ่จับสะโพกมนแน่น บังคับให้โยกขึ้นลงตามใจตัวเอง จนเมื่อแก้วกานดาค้นพบความสุขแสนทรมาน เธอเร่งจังหวะเองโดยที่ชายหนุ่มไม่ต้องบังคับ“อ๊ายๆ” เสียงหวานครางดังก้องห้อง เมื
last updateLast Updated : 2025-02-02
Read more
3
“คุณรบ...อ๊า...ฝ้ายเสียวเหลือเกิน อ๊า!”แก้วกานดาไม่เหลือความอายใดๆแล้ว เธอกำลังจะขาดใจตายเพราะวูบหวิวจากจุดกึ่งกลาง มันแผ่ซ่านไปทั่วร่าง เสียดเสียวรุนแรงจนเธอต้องส่ายสะโพกยกขึ้น และใช้มือของตนกดศีรษะเขาแนบไปกับกลางกายของตัวเอง นักรบจึงใช้มือตรึงสะโพกของเธอไว้ เพื่อจะได้ชอนไชรุกรานได้ถนัดขึ้น“คุณรบ คุณรบ อ๊า! กรี๊ด!”แก้วกานดาถึงจุดสุดยอดรุนแรง จนระเบิดความชุ่มฉ่ำใส่หน้าของนักรบ ชายหนุ่มดูดดื่มไล้เลียกินทุกหยาดหยด แล้วลุกขึ้นนั่งมองร่างระทวยหายใจรวยริน เมื่อเขาใช้นิ้วกรีดช้าๆไปตามร่องรัก เธอสะท้านกายเบาๆสั่นเสียวไปทั้งร่างคนตัวโตเคลื่อนกายลงมายืนที่ขอบเตียง จับข้อเท้าสองข้างของหญิงสาว ออกแรงดึงจนขาเรียวหย่อนลงข้างเตียง มือใหญ่จับร่างของแก้วกานดาพลิกนอนคว่ำ เขาย่อตัวจับต้นขาขาวขึ้นแล้วแยกถ่างออก ลำกายแข็งแกร่งถูกดันเข้าไปในช่องรักคับแน่นที่ตอดรัดอีกครั้ง“อ๊าย! อื้อ”แก้วกานดาครวญครางเมื่อถูกบุกรุกกลางกายอีกครั้ง ชายหนุ่มจับต้นขาอวบแน่น ในขณะที่แก้วกานดากำผ้าปูที่นอนแน่นจนแทบจะขาดติดมือ ร่างกายท่อนบนของหญิงสาวอยู่บนเตียง เธอนอนคว่ำตะแคงหน้าข้างหนึ่งเพื่อหายใจรับอากาศเข้าปอด แต่ตรงกลา
last updateLast Updated : 2025-02-02
Read more
4
ปัง! นักรบใช้เท้ากระแทกประตูห้องนอนปิดทันที ที่พาตัวเองและแก้วกานดาเข้ามาอยู่ในห้อง เขาเดินตรงไปที่เตียงกลางห้องแล้วโยนร่างของแก้วกานดาลง หญิงสาวดีดตัวลุกขึ้น คลานไปกอดเข่าตัวลีบชิดหัวเตียง“จะหนีไปอีกหรือ ผมยังไม่อิ่มเลยนะ” น้ำเสียงข่มขู่มาพร้อมกับร่างของเขาที่ใช้สองเข่าเดินบนเตียง เข้าใกล้ร่างของแก้วกานดาทุกขณะ“พอเถอะคุณรบ อย่าทำอะไรฝ้ายอีกเลย ฝ้ายไหว้ล่ะ” แก้วกานดากระพุ่มมือไหว้ ดวงตามีน้ำคลอเต็มสองเบ้า เขาใจร้ายมากเกินไปแล้ว เขาทำลายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า บาดแผลในใจที่คิดว่าหายดีแล้ว ถูกเขากรีดซ้ำลงที่เดิมอย่างไม่ปรานี“ผมยังไม่เบื่อ ฝ้ายต้องอยู่กับผม ต้องตอบสนองผมทุกครั้งที่ผมต้องการ เป็นที่ระบายอารมณ์ใคร่ให้ผม รู้ไหมลีลาฝ้ายเด็ดมาก ตรงนี้ก็แน่น ผมชอบ” นักรบล้วงมือเข้าไปใต้กระโปรงยาวรวดเร็ว แล้วตะปบมือใหญ่ลงกลางเนินสาวบีบขยำอย่างไม่เกรงใจเจ้าของ แก้วกานดาพยายามดิ้นรน สองมือดึงรั้งมือเขาออกจากจุดสงวนของตนเอง“ฝ้ายไม่ใช่ที่ระบายอารมณ์ของใคร คุณรบไม่มีสิทธิ์ทำกับฝ้ายอย่างนี้”“อยากให้ผมประกาศสิทธิ์ไปทั่วใช่ไหม ฝ้ายจะได้ตระหนักได้ว่าผมมีสิทธิ์แค่ไหน”“คุณรบไม่มีหลักฐาน ไม่มีใครเขาเชื่อคุ
last updateLast Updated : 2025-02-02
Read more
5
“ฝ้ายจะมาทำงานเป็นผู้ช่วยเลขาพี่” นักรบเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงเรียบเรื่อย คนที่ถูกเอ่ยชื่อสะดุ้งตัวก้มหน้างุด และเผลอจิกเล็บลงบนฝ่ามือตัวเองแน่น“อ้าว...นี่เมื่อเช้ามาลากตัวยายฝ้ายไปคุยเรื่องนี้เองเหรอพี่รบ อยู่ดีๆมาแย่งเลขาลินได้ไง กว่าลินจะอ้อนฝ้ายให้มาทำงานช่วยได้นะเนี่ย ฝ้ายมีดีกรีเกียรตินิยมอันดับหนึ่งด้วยนะ คนเก่งๆอย่างนี้ จะมาชุบมือเปิบได้ไง” นลินขมวดคิ้วมองพี่ชายอย่างสงสัย“ลินเพิ่งเริ่มทำงาน ยังไม่มีอะไรหรอกแค่เรียนรู้งานไปเรื่อยๆก็พอ เดี๋ยวพี่จะค่อยๆสอน ส่วนฝ้ายเพิ่งจะมาทำงานในตำแหน่งเลขา มีอะไรให้ต้องเรียนรู้อีกเยอะ คุณดาริกาเลขาของพี่จะได้ช่วยแนะนำเพื่อนเราด้วยไงไม่ดีเหรอ พี่เบื่อเมื่อไหร่จะคืนฝ้ายให้ลินก็แล้วกัน” นลินทำท่าคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยิ้มกว้าง“ก็ดีเหมือนกัน งั้นฝ้ายไปเป็นผู้ช่วยเลขาพี่รบก่อนนะ พี่รบทำงานเก่ง จะได้สอนงานฝ้ายได้ พอเก่งแล้วฝ้ายก็ค่อยมาเป็นเลขาลิน เราจะเป็นผู้บริหารกับเลขาคู่ใจที่สาวและสวยที่สุดในประเทศเนอะ” นลินพูดอย่างอารมณ์ดี หากแต่แก้วกานดานั่งหัวใจตุ๊มๆต่อมๆไม่กล้าแม้แต่จะสบตาใครอาหารเช้าเวลา11.00น. ช่างไร้รสชาติเหลือเกินสำหรับเธอ หลังจากที่นักรบ
last updateLast Updated : 2025-02-02
Read more
6
“ทะเลจ๋า...ลินมาแล้วจ้า” นลินตะโกนเสียงดังขณะยืนอยู่บนเรือยอชต์ส่วนตัวขนาดเล็ก แล้วทำท่ากางแขนเงยหน้ารับลมแรง แก้วกานดายิ้มไปกับท่าทางของเพื่อนสาว เธอเผลอยิ้มกับทะเล ท้องฟ้า และสายลม ลืมเรื่องร้ายๆที่เกิดขึ้นกับตัวเองไปชั่วขณะ อย่างน้อยก็ตอนนี้ที่นักรบทำหน้าที่เป็นกัปตันขับเรือ หากแต่สายตาคมกริบกลับจ้องมองเธอเป็นระยะๆ บิกินี่ตัวจิ๋วและผ้าแพรผืนบางนั้น ไม่สามารถปิดกั้นความงามที่เขาเคยเห็นได้เลย ทุกส่วนของร่างกายแก้วกานดาเขาจดจำได้ทุกตารางนิ้ว และยังคงอยากมองอยากจับต้องไม่รู้เบื่อ รอยยิ้มอย่างมีความสุขนั้นทำให้เขาถอนหายใจแรง ทำไมเขาต้องมาเกี่ยวข้องกับผู้หญิงอย่างแก้วกานดาด้วยนะ แค่คิดหัวใจก็ปวดหนึบขึ้นมาทันทีเสียงหัวเราะของสองสาวดังกังวานทั่วบริเวณหาดทรายขาว นลินกับแก้วกานดาเล่นน้ำกันอย่างสนุกสนาน นักรบจับตามองร่างของแก้วกานดาไม่วางตา ความร้อนรุ่มมันตีตื้นขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ ชายหนุ่มกลืนน้ำลายเหนียวๆลงคอ ปกติแล้วเขาไม่เคยขาดแคลนคู่นอน แต่เมื่อมาเจอแก้วกานดาเขากับตักตวงเอาจากเธอราวกับว่าอดอยากมาแรมปีก็แค่ของเล่นที่ไล่จับยาก นั่นคือเหตุผลที่นั
last updateLast Updated : 2025-02-05
Read more
7
นักรบนั่งคุกเข่าลงกับพื้นข้างๆเก้าอี้ มือหนาลูบไล้ไปตามร่างที่สั่นระริก ริมฝีปากหยักก้มลงจูบแก้วกานดาอีกครั้งเนิ่นนาน ก่อนจะผละออกและลากลิ้นร้อนสากไปตามลำคอระหง เรื่อยลงมาดูดกลืนยอดอกทั้งสอง ขณะที่มืออุ่นจัดของเขาลูบไล้ต้นขาเนียนทั้งสอง เรื่อยมาจนถึงเนินอวบที่มีไรขนปกคลุมอยู่ นิ้วใหญ่แทรกลงช้าๆกลางกลีบกุหลาบงาม“อ๊า...คะ...คุณรบ” แก้วกานดาบิดร่างแอ่นสะโพกรับการรุกล้ำนั้นทันที“อยากได้ไหม...ตอบสิฝ้าย” นักรบกระซิบเสียงกระซิบถามอยู่กับอกอวบ แก้วกานดาส่ายศีรษะขณะที่สะโพกยกตามนิ้วเรียวใหญ่ที่ถอนออกจากร่างตน“มันทรมานนะ ถ้าอยากได้อ้าขาออกสิ ผมจะทำให้ฝ้ายมีความสุข” นักรบผละจากอกอวบ ใช้มือบีบเคล้นสะกิดยอดอกอวบ สร้างความเสียวกระสันให้คนที่ถูกกระทำไปเรื่อยๆ มือใหญ่อีกข้างบีบขยำเนินกลางกายสาวสลับกับการกรีดลงร่องลึกช้าๆ แก้วกานดาแทบจะขาดใจ เธอต้องการหลุดพ้นจากความทรมานที่เสียวซ่านนี้“อ้าขาออกสิฝ้าย จับดูสิ ฝ้ายอยากให้มันเข้าไปไหม” นักรบจับมือบางวางบนตัวตนแข็งแกร่งที่ชูผงาดของเขา แก้วกานดาหอบหายใจหนัก ส่วนกลางกายสาวหลั่งน้ำหวานมากมายจนเธอรู้สึกปวดหน่วงจนเกินที่จะต้าน
last updateLast Updated : 2025-02-05
Read more
8
สะโพกสอบขยับเร็วแรง ขณะที่แก้วกานดาจับราวไว้แน่น เพราะคนข้างหลังที่โจนจ้วงเข้าออกในตัวเธออยู่ไม่ได้ยั้งแรงไว้สักนิด ใบหน้างามจ้องมองไปยังท้องทะเลกว้างที่มืดมิด แล้วค่อยๆหลับตาลงยอมรับความซ่านเสียวที่สาดใส่ร่างโดยดุษณี เธอตะกายไปถึงฟากฝั่งความสุขหลายครั้ง จนขาแทบจะไม่มีแรงยืน หากนักรบไม่เกี่ยวรั้งร่างเธอไว้ แก้วกานดาคงลงไปกองอยู่กับพื้นแล้ว“คราวหลังอย่าปฏิเสธผมอีกนะฝ้าย ผมไม่ชอบ อื้มมมม” นักรบขบกรามแน่นขณะที่กระหน่ำแรงสอดใส่“อ๊ะๆ...กรี๊ด!” แก้วกานดาครางเสียงหวานเนิ่นนาน ชายหนุ่มรัวสะโพกยกสุดท้ายอย่างรุนแรง ลำแขนแกร่งปล่อยร่างบางทันที เมื่อปลดปล่อยทุกหยาดหยดในร่างเล็ก หญิงสาวแข้งขาอ่อนแรงทรุดลงไปนั่งกับพื้นเรือ ขณะที่นักรบเดินไปหยิบกางเกงขาสั้นมาสวม โดยไม่สนใจร่างของคนที่หมดแรงนั่งอยู่ที่พื้น“พี่รบ ฝ้าย อยู่ไหนกันอะ” เสียงนลินดังขึ้นมาจากด้านล่าง แก้วกานดาตกใจลนลานคลานไปเก็บชุดบิกินี่กับผ้าแพร หญิงสาวรีบสวมใส่มันด้วยมืออันสั่นเทา และชาวาบไปทั้งร่างเมื่อคิดว่า ถ้านลินมาเห็นเหตุการณ์เมื่อสักครู่เธอจะทำอย่างไร นักรบหันไปมองดูแก้วกานดาด้วยสายตาเย็นชา“ว่าไงล
last updateLast Updated : 2025-02-06
Read more
9
“พี่ไม่อยากเอาเปรียบฝ้าย ถ้าวันหนึ่งฝ้ายเจอคนที่ใช่พี่จะปล่อยฝ้ายไป แต่จากวันนี้เป็นต้นไปเราจะเริ่มเรียนรู้กันไปเรื่อยๆ อนาคตมันไม่แน่นอน ถ้าฝ้ายไม่ปล่อยมือพี่ พี่ก็จะอยู่กับฝ้ายตลอดไป แต่ขอเวลาพี่หน่อยนะ เดือนหน้าคุณแม่ให้พี่ไปติดต่อขยายงานที่ต่างประเทศ ไปอยู่ตั้งเกือบสองเดือน พี่สัญญาว่าจะกลับมารับผิดชอบทุกอย่างที่เกิดขึ้น” คำสัญญาสุดท้ายก่อนที่นักรบจะหายไปจากชีวิตของแก้วกานดา มันผ่านมาเกือบปีแล้ว แต่มันยังดังก้องอยู่ในหูของผู้หญิงช่างฝันอย่างเธอ หากแต่ความเป็นจริงมันไม่เป็นอย่างฝัน “ฝ้าย ถึงแล้ว เหม่ออะไรนักหนา” เสียงนลินดังขึ้นดึงให้แก้วกานดากลับเข้าสู่โลกความจริง“ดูดาวอยู่จ้ะ ท้องฟ้าคืนนี้สวยดีเนอะลิน”“อือ...แต่ตอนนี้ลินหิวมาก ไปกันเถอะ”“จ้า” แก้วกานดาฝืนยิ้มให้กับเพื่อน หญิงสาวชำเลืองดูนักรบที่ขึ้นไปยืนบนสะพานที่ทอดยาวไปสู่ชายฝั่งก่อนแล้ว นักรบยื่นมือให้น้องสาวจับและช่วยดึงขึ้นจากเรือ“ตามมาเร็วๆนะฝ้าย พี่รบ ลินไปก่อนล่ะ ใครถึงทีหลังล้างชามนะ”นลินหัวเราะร่วนแล้วรีบวิ่งไปตามสะพาน แก้วกานดามองต
last updateLast Updated : 2025-02-06
Read more
10
“ค่ะ” แก้วกานดารับคำสั้นๆ มือบางเผลอยกขึ้นลูบหน้าท้องตัวเอง“นี่คือสินน้ำใจเล็กๆน้อยๆสำหรับเธอ ขอบใจมากที่เธอเข้าใจ อ้อ...ไม่ต้องห่วงเรื่องยายลินนะ ฉันจะอธิบายให้ลินเข้าใจเองว่าเธอกับตารบเลิกกันด้วยดี”แก้วกานดาจิกฝ่ามือตัวเองไว้จนรู้สึกเจ็บ หญิงสาวไม่ได้มองเช็คที่ถูกยื่นมาตรงหน้าด้วยซ้ำ“ขอบพระคุณที่คุณแม่ให้ความกรุณากับฝ้ายนะคะ แต่ฝ้ายคงไม่ขอรับไว้ สวัสดีค่ะ” แก้วกานดายกมือไหว้ลาแล้วลุกจากโซฟานุ่ม“อ้อ...ฉันหวังว่าเธอคงจะไม่บอกเรื่องนี้กับตารบนะ ถ้าเธอรักเขาจริง เธอคงอยากให้เขาได้อยู่กับคนที่ดีที่เหมาะสมกับเขา ไม่ใช่คนที่ธุรกิจเล็กๆของครอบครัวกำลังจะล้มเหลวนะ”แก้วกานดาขบริมฝีปากแน่น หญิงสาวไม่ได้หันกลับไปมองหน้าคุณนัยนา เธอเลือกที่ก้าวออกจากบ้านหลังใหญ่อย่างรวดเร็ว ก่อนที่น้ำตาจะไหลออกมา “ปวดหัวจัง” นลินบ่นเบาๆ เสียงของเธอทำให้แก้วกานดาตื่นจากภวังค์รีบปรี่เข้าไปนั่งบนเตียงข้างเพื่อน“เป็นอะไรมากไหมลิน”“อืม...ลินขอพารากับน้ำหน่อยสิฝ้าย อยู่ใ
last updateLast Updated : 2025-02-07
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status