Lahat ng Kabanata ng SOLD For Him (Tagalog): Kabanata 21 - Kabanata 30

BUMUKAS ang pinto ng study room ko at pumasok si Nanay Jossy na para bang maiiyak ito."Brandon, si Kara." Hindi na nito napigilan ang sarili. Umiyak na ito."Anong nangyari kay, Kara?" tanong ko sa kay Nanay Jossy."Naaksidente ang eroplano na sinasakyan niya. Hanggang ngayon ay pinaghahanap pa ang mga ibang pasahero."Agad akong tumayo at tinawagan ang mga tauhan ko. Hindi pwedeng mawala si Kara."Look for, Kara kahit anong mangyari ay hanapin ninyo ang asawa ko!" ma-awtoridad na utos ko sa kanila.Napasabunot ako sa aking buhok. Sana ay hindi ko hinayaan na umalis na mag-isa si Kara. Sana ay sinamahan ko na lang siya at sa private plane ko na lang siya pinasakay.Isinuklay ko ang aking kamay sa aking buhok. Hindi ko alam ang gagawin ko. Sana ay hindi ko na lang hinayaan na umalis si Kara. Kinuha ko ang brande na nakapatong sa mesa ko. Agad kong sinalinan ang baso at inisang lagok ang alak na iyon. Sunod-sunod.Hanggang sa itapos ko ang bote sa pader. Pinagtatapon ko ang mga mahahaw

HALOS mapugto ang hininga ko nang lubayan ako nito. Hindi ko na alam ang gagawin ko. Dahil panay na ang liyad na ginagawa ko."Ooohh, Brandon!" sigaw ko.Sobrang sarap nang ginagawa nito sa aking pagkababae. Akala ko hindi ko na iyon malalasap pa.IMINULAT ko ang akong mga mata. Bumangon ako. Isang panaginip. Panaginip na ilang beses nang lumilitaw sa aking bawat pag tulog. Sino ang lalaking iyon. Hindi ko kasi maaninag ang mukha noong lalaki.Napasuklay na lang ako sa aking buhok."Mama, there is a man looking for you." Napalingon ako sa anak ko."Sino?" tanong ko sa kanya."I don't know. Hindi ko siya kilala."Agad akong lumabas sa kwarto ko at nakita ko ang lalaking nakatayo sa harap ng mga picture frame namin ni Brad."Ano ang kailangan mo sa akin?" tanong ko sa kanya.Humarap ito. Akala ko, hindi na kami magkikitang muli. Ngumiti ito. Mas lalo itong gumawpo."I just here to say I am sorry," sabi nito sa akin.Kumunot ang noo ko. Nagsisisi ba ito sa halikan na naganap sa aming dal

ISANG linggo na ako dito sa kwartong ito, isang linggo na din akong nakakulong dito. Hindi nila ako pinalabas. Kahit na hindi naman ako tatakas.Bumukas ang pinto. Hindi ko nilingon ang pumasok. Wala naman ding saysay kong makikipagtalo pa ako sa kanya. Nanatili akong nakaupo sa kama at nakatingin sa labas ng bintana, dito sa kwarto ko."Sabi ni Nanay Jossy, ayaw mong kumain. Bakit?" tanong nito sa akin.Hindi ko siya sinagot. Ayaw kong magsalita. Dahil baka hindi ko mapigilan ang sarili ko at mabulyawan niya ako. Unti-unti na ding bumabalik ang mga nawala kong ala-ala. Pero, alam ko. Wala pa sa kalahati ang na alala ko."Talk to me, please. Ayaw kong tahimik ka," sambit nito sa akin.Nanatili pa rin akong tahimik. Bumuntonghininga ito."Anong gusto mong gawin ko? Sabihin mo para naman mapanatag ako.""Pakawalan mo ako," walang emosyong kong sambit."Hindi pwede. Papakawalan lang kita, pagkatapos ng engagement party natin."Napalingon ako sa kan'ya ng wala sa oras."Anong engagement?"

HABANG hinahalikan ni Brandon ay itinulak ko siya. Agad akong bumangon. Itinakip ko sa hubad kong katawan ang kumot."What's wrong?" tanong nito sa akin. Hinalikan pa nito ang balikat ko.Umiwas ako at tumayo, nagbihis ako. Kakatapos lang namin na magtalik kanina."What is wrong with you, Kara!" sigaw nito sa akin."Ikaw. Ikaw ang dahilan kung bakit ako nagkaganito. You had sex with Miya last night."Nanlaki ang mga mata nito sa gulat. Gumalaw ang nakaawang na mga labi nito. Tapos ay tinignan niya ako ng walang emosyon. Biglang naging blanko ang mukha nito."Then? What is wrong with that? Yes, I have sex with her last night. Happy?"Pumatak ang luha ko. Sobrang sakit pala na marinig mula sa bibig nito ang katotohanan. Bakit nga ba ako nasasaktan? Hindi ko siya kilala ng lubusan. Am I in love with him. Nilapitan ko siya at sinampal. Hindi maawat-awat ang pagpatak ng mga luha sa aking mga mata."So, iyong sinabi mo kagabi? Lahat ng iyong ay mga kasinungalingan? Pawang pagpapanggap lang?

NASA elevator pa lang kami ni kara ay panay na ang mapalitan namin ng mapupusok na halikan. Hindi na rin ako nababahala na may kasabay kami sa elevator, dahil private elevator ang sinasakyan namin. Papunta ito sa penthouse ko. Kung nasaan ang anak naming si Brad.Nang tumunog ang elevator, ay agad akong lumabas, karga ko pa rin siya at naghahalikan pa rin kami. Dumiretso ako sa kwarto naming dalawa. Alam kong lasing si Kara. Pero hindi ko magawang tumigil. I miss her so much. Kailangan ko lang talaga na saktan ang babaeng mahal ko para kahit paano ay maprotektahan ko siya.Ibinaba ko siya sa kama, hindi ko nilubayan ang labi nito. Bumaba ang labi ko sa leeg nito, ay napahawak ito ng mahigpit sa akin. Hinubad ko ang damit nito at isinunod ko ang bra nito. Agad kong isinubo ang isang nipple nito, habang isang isang dibdib nito ay pinaglalaruan ng isang kamay ko."Ohh!"Napaliyad ito sa ginagawa ko. Nagtapat ang mukha namin ni Kara. Hinaplos ko ang kanyang mukha."I want you, Kara," bulo